|
HENDRIKA148
|
Berichten: 90
|
 Geplaatst: woensdag 27 oktober 2010, 22:51
|
|
|
|
Stil zijn de dagen van de week
leeg zijn de lange uren
de tijd van het verdriet,hier opgeschreven
mijn hart voel aan als een lege schuur
Van binnen nog steeds die felle pijn
jij werd van mij gescheiden
waarom het zo moest zijn
de manier waarop je moest lijden
de krassen,scherven op mijn ziel
getekend door het leven
stil geschreide tranen druppelen van verdriet
tranen die niemand ziet
Jij zal nooit meer op mij wachten
dan is het moeilijk om door te leven
maar dan hoor ik U stem heel zacht;
Ik zal je kracht en liefde geven.
Dan ga ik met al mijn stil verdriet
tot God de Vader die op mij wacht
en mijn stil geschreide tranen wel ziet
het verdriet van het leven in mij gedragen
wordt door de Vader keer op keer verzacht!
|
|
