Onze inzet is genoeg als Hij zegent

Berichten: 1599

Marcus 6:30 De apostelen kwamen weer terug bij Jezus en vertelden hem over alles wat ze gedaan hadden en wat ze de mensen onderwezen hadden. 31 Hij zei tegen hen: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten.
32 Ze voeren met de boot naar een afgelegen plaats, om daar alleen te kunnen zijn. 33 Maar hun vertrek werd opgemerkt en velen hoorden ervan, en uit alle steden haastten de mensen zich over land naar die plaats en kwamen er nog eerder aan dan Jezus en de apostelen. 34 Toen hij uit de boot stapte, zag hij een grote menigte en voelde medelijden met hen, omdat ze leken op schapen zonder herder, en hij onderwees hen langdurig.
35 Toen er al veel tijd was verstreken, kwamen zijn leerlingen naar hem toe en zeiden: ‘Dit is een afgelegen plaats en het is al laat. 36 Stuur hen weg, dan kunnen ze naar de dorpen en gehuchten in de omtrek gaan om eten te kopen.’ 37 Maar hij zei: ‘Geven jullie hun maar te eten!’ Ze vroegen hem: ‘Moeten wij dan voor tweehonderd denarie brood gaan kopen om hun te eten te geven?’ 38 Toen zei hij: ‘Hoeveel broden hebben jullie bij je? Ga eens kijken.’ En nadat ze waren gaan kijken wat ze bij zich hadden, zeiden ze: ‘Vijf, en twee vissen.’ 39 Hij zei tegen hen dat ze de mensen opdracht moesten geven om in groepen in het groene gras te gaan zitten. 40 Ze gingen zitten in groepen van honderd en groepen van vijftig. 41 Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit, brak de broden en gaf ze aan zijn leerlingen om ze aan de menigte uit te delen; ook de twee vissen verdeelde hij onder allen die er waren. 42 Iedereen at en werd verzadigd. 43 Ze haalden de overgebleven stukken brood op, waar wel twaalf manden mee konden worden gevuld, en ook wat er over was van de vissen. 44 Vijfduizend mensen hadden van de broden gegeten.

Jezus had zijn dicipelen uitgezonden. Zeg maar op een stage. Jezus leer is zo anders dan dat wij ervaren in onze geloofsbeleving. Bij ons in de kerken staat een leerstoel, dan rijen banken waar wij luisteren. Jezus leerde de mensen en zijn discipelen anders. Hij sprak over het koninkrijk, liet dat zien op allerlei manieren in de praktijk van het leven, sprak over de gewone dagelijkse dingen van de beleving van mensen.

Toen de discipelen terugkwamen bij Hem, vertelden ze van hun stage. Jezus wist dat ze veel gedaan hadden en wilde met hen naar een plaats gaan om stil te zijn.
De mensen echter hoorden ervan en gingen hem voor. Toen Jezus daar aankwam stuurde Hij ze niet weg, maar werd door hen geraakt en met ontferming bewogen. Hij ging verder met zijn vertellen van het koninkrijk.

De discipelen zagen dat het tijd was dat de mensen weg zouden gaan om te gaan eten. Jezus zei toen niet, dat Hij het probleem wel zou oplossen, maar schakelde zijn volgelingen in. \'geven jullie hen te eten\'

Hoe vaak worden wij wel niet ingeschakeld in Zijn werk, en hoe vaak zeggen wij niet dat wij iets niet kunnen. Hoe vaak schieten wij wel niet te kort, door te zeggen dat wij iets niet kunnen, dat wij niet geschikt zijn?
Jezus stuurt zijn discipelen aan, en laat hen verzamelen wat er wel is.
Jezus sprak \'Ga eens kijken wat er wel is\'

Wij kunnen altijd inzetten wat wij wel hebben, wat wij wel kunnen. Voor Jezus is het altijd genoeg. Als Hij zegent zal Hij vermenigvuldigen.
God\'s koninkrijk is niet afhankelijk van ons, wat wij doen is niet genoeg als wij het uit onszelf proberen te doen. Maar als wij inzetten wat wij dus wel hebben, wat wij wel kunnen, zal Hij het vervolmaken.

Berichten: 1193

JONATHAN890 schreef:

[i]

Hoe vaak worden wij wel niet ingeschakeld in Zijn werk, en hoe vaak zeggen wij niet dat wij iets niet kunnen. Hoe vaak schieten wij wel niet te kort, door te zeggen dat wij iets niet kunnen, dat wij niet geschikt zijn?
Jezus stuurt zijn discipelen aan, en laat hen verzamelen wat er wel is.
Jezus sprak \'Ga eens kijken wat er wel is\'

Wij kunnen altijd inzetten wat wij wel hebben, wat wij wel kunnen. Voor Jezus is het altijd genoeg. Als Hij zegent zal Hij vermenigvuldigen.
God\'s koninkrijk is niet afhankelijk van ons, wat wij doen is niet genoeg als wij het uit onszelf proberen te doen. Maar als wij inzetten wat wij dus wel hebben, wat wij wel kunnen, zal Hij het vervolmaken.

Mooi Jonathan. De boodschap bij ons in de dienst sluit daar denk ik wel op aan: Je moet het ijzer smeden als het heet is. Naar aanleiding van de tekst in Hebreeen 3:15. Als God je roept of een opdracht geeft: meteen gehoorzamen. Geen 'mitsen en maren' bijv; kan ik niet, wat zullen de buren er van denken, eerst wachten totdat ik eraan toe ben... etc.
Toen Jezus de discipelen riep om Hem te volgen lieten zij alles achter om Hem te volgen.

GrZing!

Berichten: 32

ZINGA672 schreef:

Mooi Jonathan. De boodschap bij ons in de dienst sluit daar denk ik wel op aan: Je moet het ijzer smeden als het heet is. Naar aanleiding van de tekst in Hebreeen 3:15. Als God je roept of een opdracht geeft: meteen gehoorzamen. Geen 'mitsen en maren' bijv; kan ik niet, wat zullen de buren er van denken, eerst wachten totdat ik eraan toe ben... etc.
Toen Jezus de discipelen riep om Hem te volgen lieten zij alles achter om Hem te volgen.

GrZing!

mooi mensen waarheid nr 1
als we altijd maar maaren kom je niet tot uitwerking zoal GOD het bedoelt heeft dat is de verkeerde IK
Ik sta nu aan dat begin en ga in jezus naam niet meer van mij ,
Door HEM van HEM voor HEM
In alle dingen als ik dan over muren moet spring zal HIJ er bij zijn
Dus opstaan en weer doorgaan elke dag met JEZUS
HIJ is mijn bevrijder ook als het niet lukt vergeving ten alle tijden
Dus ga in zijn naam doe wat HIJ je zegt en er zullen vruchten groeien AMEN

lieve groet aan een ieder die dit leest
En Gods zegen boven alles

ANITA

Berichten: 5407

Toen Jezus de discipelen riep om Hem te volgen lieten zij alles achter om Hem te volgen.

Ik vind dit altijd een lastige zin. Ik heb dan ook bewondering voor de discipelen die dat wel hebben gedaan.
Maar wat doen wij in dit geval? Het is nogal niet wat......
Je lief, je huis, je kinderen allemaal achter je laten om Hem te volgen.......?
Want daar gaat het in die zin om, echt alles loslaten voor Hem.....
We weten niet hoe we gaan reageren en dat is misschien maar goed ook....... Verlegen lachende smiley

Berichten: 1599

WILLEMIJN232 schreef:

Toen Jezus de discipelen riep om Hem te volgen lieten zij alles achter om Hem te volgen.

Ik vind dit altijd een lastige zin. Ik heb dan ook bewondering voor de discipelen die dat wel hebben gedaan.
Maar wat doen wij in dit geval? Het is nogal niet wat......
Je lief, je huis, je kinderen allemaal achter je laten om Hem te volgen.......?
Want daar gaat het in die zin om, echt alles loslaten voor Hem.....
We weten niet hoe we gaan reageren en dat is misschien maar goed ook....... Verlegen lachende smiley

In die roeping van Jezus moeten wij denk ik wel heel goed in acht nemen, dat Jezus vooraf echt wel bepaald had, wie Zijn volgelingen zouden worden, die Zijn taak na Hemelvaart en Pinksteren zou overnemen.
Jezus was natuurlijk ook nog eens Jezus toen Hij sprak. De mensen zeiden ook altijd dat hij met gezag sprak. Jezus zocht zijn volgelingen op, riep hen, en Hij wist allang dat zij het waren die Hij uitgekozen had.

Natuurlijk worden wij ook geroepen, maar God roept ons in dit leven, door van Hem te getuigen in onze omgeving. Natuurlijk worden ook enkelen geroepen een grotere stap te maken, meer op te geven, meer achter te laten. Dat is echter iets wat God zelf in onze harten zal leggen.

Als wij die roepstem niet horen, is het echt niet dat wij Zijn stem niet horen. Als God het ons zal ingeven, zal Hij dat ook duidelijk doen, en de stappen die wij dan nemen zal Hij zegenen.

Berichten: 5407

JONATHAN890 schreef:

In die roeping van Jezus moeten wij denk ik wel heel goed in acht nemen, dat Jezus vooraf echt wel bepaald had, wie Zijn volgelingen zouden worden, die Zijn taak na Hemelvaart en Pinksteren zou overnemen.
Jezus was natuurlijk ook nog eens Jezus toen Hij sprak. De mensen zeiden ook altijd dat hij met gezag sprak. Jezus zocht zijn volgelingen op, riep hen, en Hij wist allang dat zij het waren die Hij uitgekozen had.

Natuurlijk worden wij ook geroepen, maar God roept ons in dit leven, door van Hem te getuigen in onze omgeving. Natuurlijk worden ook enkelen geroepen een grotere stap te maken, meer op te geven, meer achter te laten. Dat is echter iets wat God zelf in onze harten zal leggen.

Als wij die roepstem niet horen, is het echt niet dat wij Zijn stem niet horen. Als God het ons zal ingeven, zal Hij dat ook duidelijk doen, en de stappen die wij dan nemen zal Hij zegenen.

Zo praat je natuurlijk wel erg voor eigen parochie Jonathan....... Knipoog smiley

Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

Toen Jezus de discipelen riep om Hem te volgen lieten zij alles achter om Hem te volgen.

Ik vind dit altijd een lastige zin. Ik heb dan ook bewondering voor de discipelen die dat wel hebben gedaan.
Maar wat doen wij in dit geval? Het is nogal niet wat......
Je lief, je huis, je kinderen allemaal achter je laten om Hem te volgen.......?
Want daar gaat het in die zin om, echt alles loslaten voor Hem.....
We weten niet hoe we gaan reageren en dat is misschien maar goed ook....... Verlegen lachende smiley

Soms gaat het niet letterlijk om wat er staat maar meer het verhaal achter het verhaal. Het betreft een parabel, denk ik.

Ik heb eens hierover een uitleg gekregen met ongeveer de volgende lading.
De roepstem van Jezus volgen kan zo zijn dat je een daad of daden ingegeven krijgt in je hart waarbij je de belangen van je gezin, je werk, je bezittingen, en dat van jezelf op een lager plan stelt.
Dus niet eerst denken ja maar, mijn kind, mijn moeder, mijn vader.....enz. Toch eerst doen wat Jezus van je vraagt, de rest komt wel goed.
Een voorbeeld hiervan geven is niet eenvoudig.

Bijvoorbeeld: in de spits op weg naar je werk, zie je dat iemand een ongeluk krijgt. Jij bent de eerste die het ziet en je belt op je mobiel voor een ambulance en politie. Je voelt je geroepen bij de gewonde te blijven totdat de hulpdiensten zijn gearriveerd ondanks dat je daardoor te laat op je werk komt en later in een belangrijke vergadering zult binnenkomen wat je niet in dank zal worden afgenomen. Je weet diep in je hart dat het je zal worden vergeven door je baas en collega's als je uitlegt hoe het komt dat je te laat bent gekomen.
Niet naar Jezus luisteren is mijns inziens de gewonde laten liggen, er hard voorbij lopen om op tijd op je werk te komen.
Volgens mij kan het zo genuanceerd liggen.

Ook een voorbeeld: een jonge collega van mij die 's zomers een week van haar vakantie besteedt aan het begeleiden van gehandicapten op een vakantiereis en dat is heel hard werken, ook 's nachts uit bed komen om naar 't toilet te helpen gaan. Ze werkt en studeert.

Wat roept dit bij jou op?

Berichten: 5407

MIEKE364 schreef:

Soms gaat het niet letterlijk om wat er staat maar meer het verhaal achter het verhaal. Het betreft een parabel, denk ik.

Ik heb eens hierover een uitleg gekregen met ongeveer de volgende lading.
De roepstem van Jezus volgen kan zo zijn dat je een daad of daden ingegeven krijgt in je hart waarbij je de belangen van je gezin, je werk, je bezittingen, en dat van jezelf op een lager plan stelt.
Dus niet eerst denken ja maar, mijn kind, mijn moeder, mijn vader.....enz. Toch eerst doen wat Jezus van je vraagt, de rest komt wel goed.
Een voorbeeld hiervan geven is niet eenvoudig.

Bijvoorbeeld: in de spits op weg naar je werk, zie je dat iemand een ongeluk krijgt. Jij bent de eerste die het ziet en je belt op je mobiel voor een ambulance en politie. Je voelt je geroepen bij de gewonde te blijven totdat de hulpdiensten zijn gearriveerd ondanks dat je daardoor te laat op je werk komt en later in een belangrijke vergadering zult binnenkomen wat je niet in dank zal worden afgenomen. Je weet diep in je hart dat het je zal worden vergeven door je baas en collega's als je uitlegt hoe het komt dat je te laat bent gekomen.
Niet naar Jezus luisteren is mijns inziens de gewonde laten liggen, er hard voorbij lopen om op tijd op je werk te komen.
Volgens mij kan het zo genuanceerd liggen.

Ook een voorbeeld: een jonge collega van mij die 's zomers een week van haar vakantie besteedt aan het begeleiden van gehandicapten op een vakantiereis en dat is heel hard werken, ook 's nachts uit bed komen om naar 't toilet te helpen gaan. Ze werkt en studeert.

Wat roept dit bij jou op?

Ik moet je eerlijk zijn dat dat dingen zijn die een ieder hoort te doen, helpen bij een ongeluk, daar hoef je geen christen voor te zijn?
Ik denk dat het allemaal wat lastiger ligt Mieke......Zou jij ook christen zijn in Pakistan waar je vervolgd wordt.......ik denk dan meer aan dat soort dingen.....
Als ik voor mijzelf spreek? Ik kan het alleen maar hopen........

Berichten: 1599

WILLEMIJN232 schreef:

Zo praat je natuurlijk wel erg voor eigen parochie Jonathan....... Knipoog smiley

Hoe bedoel je dit?

Moet ik dit lezen in het kader van je reactie, dat christen zijn in bijvoorbeeld pakistan, een andere keuze van je vergt, dan de vrijheid die wij hier hebben?

Natuurlijk is dat zo, maar God ziet dat dilemma ook, waar mensen in die regionen van de wereld voor staan. Wij kunnen vrij uitkomen voor ons Christen zijn, maar dat vrij uitkomen verlangt ook wel iets. We plaatsen ons daarmee op een voetstuk. Mensen zullen ook naar ons handelen en wandelen kijken. Ons afrekenen op wat zij van een christen verwachten, vragen hebben bij dingen die wij laten, en bij dingen die wij doen.

Alles achterlaten kan ook iets zijn wat God in het hart van een christen legt. Een half jaar geleden had ik wat kontakt met iemand, die haar werk voor een half jaar liet, en een taak op haar neemt als leiding op een Discipelschap toerustings school. Dat is dus een roeping die je kan hebben. Heel bijzonder en sterk vind ik zoiets. Of bijvoorbeeld onze predikant die weggaat, maar dan naar Peru, met zijn gezin, alles achterlaten en daar de kerk in Lima gaat ondersteunen.

Dat zijn niet alledaagse dingen. God vraagt van ons eerder dat wij inzetten wat wij wel kunnen, wel als talenten van Hem hebben ontvangen. Niet kijken naar wat je niet kunt, maar kijken naar de dingen die je wel hebt en kan.

Berichten: 5407

JONATHAN890 schreef:

Hoe bedoel je dit?

Moet ik dit lezen in het kader van je reactie, dat christen zijn in bijvoorbeeld pakistan, een andere keuze van je vergt, dan de vrijheid die wij hier hebben?

Natuurlijk is dat zo, maar God ziet dat dilemma ook, waar mensen in die regionen van de wereld voor staan. Wij kunnen vrij uitkomen voor ons Christen zijn, maar dat vrij uitkomen verlangt ook wel iets. We plaatsen ons daarmee op een voetstuk. Mensen zullen ook naar ons handelen en wandelen kijken. Ons afrekenen op wat zij van een christen verwachten, vragen hebben bij dingen die wij laten, en bij dingen die wij doen.

Alles achterlaten kan ook iets zijn wat God in het hart van een christen legt. Een half jaar geleden had ik wat kontakt met iemand, die haar werk voor een half jaar liet, en een taak op haar neemt als leiding op een Discipelschap toerustings school. Dat is dus een roeping die je kan hebben. Heel bijzonder en sterk vind ik zoiets. Of bijvoorbeeld onze predikant die weggaat, maar dan naar Peru, met zijn gezin, alles achterlaten en daar de kerk in Lima gaat ondersteunen.

Dat zijn niet alledaagse dingen. God vraagt van ons eerder dat wij inzetten wat wij wel kunnen, wel als talenten van Hem hebben ontvangen. Niet kijken naar wat je niet kunt, maar kijken naar de dingen die je wel hebt en kan.

Ik bedoelde het helemaal niet lelijk of zo, maar het kwam wat makkelijk bij mij over.......
En het woord roeping daar heb ik zelf niet zo heel veel mee....vaak ligt je interesse in die dingen die je gaat doen en wordt het als een roeping gezien.....
En natuurlijk zijn die dingen knap en bijzonder......maar dat vind ik ook van zoveel andere dingen.....
Maar als hier in Nederland nu een verbod zou komen om christen te zijn, hoe zou het jou en mij dan vergaan? Dat vraag ik me weleens af.....

Berichten: 1599

WILLEMIJN232 schreef:

Ik bedoelde het helemaal niet lelijk of zo, maar het kwam wat makkelijk bij mij over.......
En het woord roeping daar heb ik zelf niet zo heel veel mee....vaak ligt je interesse in die dingen die je gaat doen en wordt het als een roeping gezien.....
En natuurlijk zijn die dingen knap en bijzonder......maar dat vind ik ook van zoveel andere dingen.....
Maar als hier in Nederland nu een verbod zou komen om christen te zijn, hoe zou het jou en mij dan vergaan? Dat vraag ik me weleens af.....

Ik lees ook totaal geen lelijk ding hoor...ik bedoel ook niets lelijks. En makkelijk ben en denk ik al helemaal niet. Clown smiley

Ik denk dat het allemaal te maken heeft met wie God voor je betekent.
Kan je Hem verloochenen, als je hart vol van Hem is? Of is je hart nu al vol met twijfel?

Ik denk eigenlijk gelijk aan het volgende: Luc 12
2 Niets is verborgen dat niet onthuld zal worden, en niets is geheim dat niet bekend zal worden. 3 Alles wat jullie in het duister zeggen, zal in het licht worden gehoord, en wat jullie binnenskamers in iemands oor fluisteren, zal vanaf de daken bekend worden gemaakt. 4 Tegen jullie, mijn vrienden, zeg ik: wees niet bang voor degenen die het lichaam kunnen doden, maar niet tot iets ergers in staat zijn. 5 Ik zal jullie zeggen voor wie je bang moet zijn. Wees bang voor hem die de macht heeft om iemand niet alleen te doden maar ook in de Gehenna te werpen. Ja, ik zeg jullie, wees bang voor hem! 6 Wat kosten vijf mussen? Bijna niets. Toch wordt er niet één door God vergeten. 7 Zelfs de haren op jullie hoofd zijn alle geteld. Wees niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. 8 Ik zeg jullie: iedereen die mij erkent bij de mensen, zal ook door de Mensenzoon worden erkend bij de engelen van God. 9 Maar wie mij verloochent bij de mensen, zal verloochend worden bij de engelen van God. 10 En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest zal niet worden vergeven. 11 Wanneer ze jullie voor de synagogen en de autoriteiten en het gerecht slepen, vraag je dan niet bezorgd af hoe of waarmee je je moet verdedigen of wat je moet zeggen, 12 want de heilige Geest zal jullie op dat moment ingeven wat je moet zeggen.’

Kijk naar Stefanus, kijk naar Paulus, die eigenlijk alleen nog maar met een blik gericht op Jezus, het oordeel tegemoet traden.

Ja het vergt heel wat anders dan dat wij beseffen, maar God vind ook mensen in die werelddelen, waar geloven iets heel anders vergt.

..

Berichten: 2463

WILLEMIJN232 schreef:

Ik bedoelde het helemaal niet lelijk of zo, maar het kwam wat makkelijk bij mij over.......
En het woord roeping daar heb ik zelf niet zo heel veel mee....vaak ligt je interesse in die dingen die je gaat doen en wordt het als een roeping gezien.....
En natuurlijk zijn die dingen knap en bijzonder......maar dat vind ik ook van zoveel andere dingen.....
Maar als hier in Nederland nu een verbod zou komen om christen te zijn, hoe zou het jou en mij dan vergaan? Dat vraag ik me weleens af.....

In veel landen, zeker de 40 landen in de onderstaande lijst, hebben christenen helemaal niets in te brengen, ze worden onderdrukt en opgesloten in gevangenissen. In enkele van deze landen worden "afvalligen" of tegenstanders van een regime zelfs ter dood veroordeeld. Dus als hier in Nederland het verboden zou worden om christen te zijn, dan zal snel duidelijk worden of jou (niet persoonlijk bedoeld) geloof in christus ook daadwerkelijk de toets van het christen zijn kan doorstaan..... Want om vervolgd te worden om een naam (Jezus Christus) waar je verder niets mee hebt, dat zal niet eenvoudig zijn.

Misschien wel eens leuk om de onderstaande link te openen....

http://christenvervolging.geweta.com/