Verlangen bidt altijd...

Berichten: 7231

28 augustus, de feestdag van St. Augustinus
----------------------------------------------------

\"Uw verlangen is uw gebed; indien u onophoudelijk verlangt, dan bidt u ook onophoudelijk. Niet voor niets heeft de apostel gezegd: \"Bidt zonder ophouden\" (1Thess. 5,17). Moeten wij nu altijd op de grond knielen, het lichaam uitgestrekt en de handen opgeheven, omdat hij ons zegt: \"Bidt zonder ophouden\"? Indien wij alleen dit bidden noemen, dan zie ik niet in dat wij het zonder ophouden kunnen verrichten. Maar er rust in de ziel een ander gebed, een inwendig gebed dat geen einde kent, namelijk het verlangen. Wat u ook doet, indien u de eeuwige sabbat verlangt, dan houdt u niet op te bidden. Uw voortdurend verlangen zal uw voortdurend geroep zijn. U zult tot verstomming vervallen, indien u uw liefde laat verminderen. Wie zijn degenen die verstomd worden? Zij van wie gezegd is: \"Door de hand over hand toenemen van de zonde zal de liefde van de meesten verkoelen\" (Mt. 24,12).
Het verkoelen van de liefde is de verstomming van het hart; de vlam van de liefde is het roepen van het hart. Indien uw liefde zonder ophouden brandt, dan roept u ook zonder ophouden; indien u zonder ophouden roept, dan verlangt u ook zonder ophouden. (In Ps. 37, 14)\"

Sint Augustinus (uit Homilieën bij de psalmen, 37,14.)

\"U maakt in ons de vreugde van Uw lofprijzing wakker; want U hebt ons geschapen naar U toe, en ons hart is onrustig totdat het rust in U.\"

Sint Augustinus

Berichten: 766

FRANKT627 schreef:

28 augustus, de feestdag van St. Augustinus
----------------------------------------------------

\"Uw verlangen is uw gebed; indien u onophoudelijk verlangt, dan bidt u ook onophoudelijk. Niet voor niets heeft de apostel gezegd: \"Bidt zonder ophouden\" (1Thess. 5,17). Moeten wij nu altijd op de grond knielen, het lichaam uitgestrekt en de handen opgeheven, omdat hij ons zegt: \"Bidt zonder ophouden\"? Indien wij alleen dit bidden noemen, dan zie ik niet in dat wij het zonder ophouden kunnen verrichten. Maar er rust in de ziel een ander gebed, een inwendig gebed dat geen einde kent, namelijk het verlangen. Wat u ook doet, indien u de eeuwige sabbat verlangt, dan houdt u niet op te bidden. Uw voortdurend verlangen zal uw voortdurend geroep zijn. U zult tot verstomming vervallen, indien u uw liefde laat verminderen. Wie zijn degenen die verstomd worden? Zij van wie gezegd is: \"Door de hand over hand toenemen van de zonde zal de liefde van de meesten verkoelen\" (Mt. 24,12).
Het verkoelen van de liefde is de verstomming van het hart; de vlam van de liefde is het roepen van het hart. Indien uw liefde zonder ophouden brandt, dan roept u ook zonder ophouden; indien u zonder ophouden roept, dan verlangt u ook zonder ophouden. (In Ps. 37, 14)\"

Sint Augustinus (uit Homilieën bij de psalmen, 37,14.)

\"U maakt in ons de vreugde van Uw lofprijzing wakker; want U hebt ons geschapen naar U toe, en ons hart is onrustig totdat het rust in U.\"

Sint Augustinus

wat een troost gaat hiervan uit.

Berichten: 347

zucht, moeilijk zeg. Wil Augustinus hier mee zeggen dat als je een periode minder bidt dat het dan ook slechter zal gaan met je?
Als je niet elke dag intens aan God denkt. Heeft dat gevolgen voor je leven?
Door ellende wordt ik weer teruggeworpen op de enige redding de Heer, die weet wat er in mij leeft. Moet je echt elk moment van de dag beseffen dat je leeft door Hem?
Ik moet nog veel groeien in het geloof en heel langzaam aan vind ik mijn weg naar Hem. Ik leef nu 8 jaar met God. En ben heel dankbaar dat ik die kans heb gekregen. Maar toch ......er zijn wel eens dagen dat ik er niet genoeg bij stil sta. Zou God je daarvoor straffen? Dat vraag ik me altijd weer af. Ik wordt nog begeleid door de dominee en hij stelt me altijd gerust dat God weet dat mn bedoelingen eerlijk en oprecht zijn. Maar toch....ik denk vaak dat dingen me overkomen doordat ik toch te weinig mijn leven aan Hem wijdt.
Kan iemand mij hiermee helpen?
grtjs Loes

Berichten: 766

LOES550 schreef:

zucht, moeilijk zeg. Wil Augustinus hier mee zeggen dat als je een periode minder bidt dat het dan ook slechter zal gaan met je?
Als je niet elke dag intens aan God denkt. Heeft dat gevolgen voor je leven?
Door ellende wordt ik weer teruggeworpen op de enige redding de Heer, die weet wat er in mij leeft. Moet je echt elk moment van de dag beseffen dat je leeft door Hem?
Ik moet nog veel groeien in het geloof en heel langzaam aan vind ik mijn weg naar Hem. Ik leef nu 8 jaar met God. En ben heel dankbaar dat ik die kans heb gekregen. Maar toch ......er zijn wel eens dagen dat ik er niet genoeg bij stil sta. Zou God je daarvoor straffen? Dat vraag ik me altijd weer af. Ik wordt nog begeleid door de dominee en hij stelt me altijd gerust dat God weet dat mn bedoelingen eerlijk en oprecht zijn. Maar toch....ik denk vaak dat dingen me overkomen doordat ik toch te weinig mijn leven aan Hem wijdt.
Kan iemand mij hiermee helpen?
grtjs Loes

Of ik je kan helpen is de vraag maar wil je wel graag bemoedigen. God kent je beter dan je jezelf kent, Hij heeft je immers gemaakt? Hij weet wat je nodig hebt voordat je het zelf beseft. Hij legt ook verlangen in je hart. Hij wil graag dat het goed met je gaat dat kan je opmaken uit Zijn advies: blijf in Mij zodat Ik in u blijf. Je bent door Zijn Liefde beschermt.
Ik geloof niet in een straffende God wel in oorzaak en gevolg. Als je van Hem wegleeft kan het zijn dat je risico loopt op kwetsing.
Je op Hem richten beschermt je tegen invloeden die niet goed voor je zijn. We zijn niet perfect en zo komt Hij ons altijd tegemoet.
Alles heeft zijn eigen seizoen dat leert ons het boek Prediker, wees geduldig en leg je leven in Zijn Handen.
Weet je geliefd door je Schepper, Loes.

Berichten: 347

[quote=MIEKE364]

Dank je voor je mooie woorden.
Het blijft toch wel heel moeilijk om je leven in Zijn handen te leggen. Want als ik denk dat God mij dingen op mn pad brengt en ook weer dingen afneemt, dan hoor ik ook dat God ons een eigen mening heeft gegeven. Dat mensen ook dingen moeten ondernemen en dat je niet alles vann God moet laten afhangen. Toen ik aan het begin van mijn geloofsovertuiging was, geloofde ik werkelijk als een kind. Echt overtuigt van alle kracht die van God afkomstig is. Nu ik zoveel gelezen, geleerd en meer verdieping heb twijfel ik veel meer en wordt alles zo ingewikkelt en moeilijk. Soms verlang ik terug naar die warmte van 8 jaar geleden. Niet denken alleen voelen en ervaren. Nu lopen de teksten uit de bijbel door mn hoofd heen en twijfel aan mezelf. Het voelt als ondankbaar om nog meer van God te vragen dan ik al gekregen heb. Ook al voel ik me ellendig. Dan lijkt t of ik t verdient heb.

Berichten: 4047

loes, je reactie doet me denken aan psalm 38 vers 10
daar staat;
Heere, voor U is al mijn begeerte, en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
Mijn hart keert zich om en om, mijn kracht heeft me verlaten.

en verderop;
die kwaad voor goed vergelden, staan me tegen (zijn tegen mij gekeerd)
omdat ik het goede najaag.
verlaat mij niet o HEERE mijn God, en wees niet ver van mij; haast U tot mijn hulp, Heere mijn Heil.

het is denk ik wel zo dat God straffen kan, maar als je de bijbel goed leest, dan is er zoveel liefde en barmhartigheid in God, zoveel geduld, dat ik durf stellen, dat wil je aan de toorn van God toekomen, je eerst een enorme hoeveelheid liefde van Hem moet vertrappen.
Hij roept ons zelfs ergens in Jesaja op, om al onze verwijten naar Hem toe uit te spreken, zodat er over gepraat kan worden; vertel Mij uw redenen, en laten we samen richten...
doe Mij uw stem horen, want uw stem is Mij lieflijk......
Hij aanschouwt de moeite en het verdriet, (niet om te straffen, maar...) opdat gij het in Mijn hand zou leggen....
wentel je weg op de Heere, en vertrouw op Hem, dan zal Hij het voor je (goed) maken.
alle dingen werken mee ten goede, voor degenen die naar Zijn voornemen geroepen zijn....
allemaal voorbeelden van een hulpvaardige en bereidwillige God, niet zozeer van een straffende God.

voor mij persoonlijk is psalm 37 erg mooi, de laatste twee verzen, waar staat;
maar het heil der rechtvaardigen is van de HEERE,
hun sterkte in dagen van benauwdheid.
en de HEERE zal hen helpen,
en zal hen bevrijden;
Hij zal hen bevrijden van de goddelozen
en zal hen behouden,
want zij vertrouwen op Hem!

wat ik ook een mooi gedeelte vind in dit verband is psalm 62
mijn ziel is immers STIL tot God,
van Hem verwacht ik een heilrijk lot
gewoon stille verwachting dus, en geen actief en onafgebroken bidden

ik denk dat iedereen wel eens momenten heeft, dat het zo moeilijk is om Gods liefde en leiding te zien; om je over te geven over Zijn leiding in je leven, omdat je zoveel wensen hebt die niet in vervulling gaan op het moment dat je dat zóó graag zou willen.

Berichten: 4047

daarnaast geef je nog aan, dat je anders voelt en denkt dan acht jaar geleden.
er staat echter heel duidelijk in de bijbel dat er ook groei is in het geloof;
toen je net tot geloof kwam, geloofde je als een kind, kreeg zuigelingenvoeding; je ervaarde veel liefde en warmte.
als je wat verder komt in je leven met de Heere God, dan kan die liefde wat minder in je ervaring leven, maar je leert meer te leven vanuit wat God spreekt, net als bij het opgroeien van een kind;
een baby draag je veel op de arm, je koestert het en je voed het.
dan is het tevreden.
wanneer je een kind echter tot zijn volwassenheid blijft dragen, zal het nooit toe zijn aan de taak die hem wacht; dus je stimuleert het door het op zn voetjes te zetten, en aan te moedigen met woorden om de eerste stapjes te zetten.
soms zeg je ook tegen een kind; ja het is eng, maar probeer het eens op mijn aanwijzingen.
en ik denk dat God dat ook doet; de aanwijzingen in de bijbel mag je gewoon volgen, en toch zelf je manier vinden die bij jouw persoonlijkheid past om met dingen om te gaan;
leren van je fouten, en terugvallen op God als je niet weet wat je doen moet.
kortgezegt; binnen de richtlijnen van de bijbel, zelf actie ondernemen.
en dan mag je Zijn zegen verwachten, ook als het niet zo loopt als je je voorgesteld had.
de vrede en liefde van God heb je, ook al voel je die niet altijd even sterk, want Hij heeft het gezegt!
je leeft dan dus meer op het vertrouwen op Zijn woorden, dan op het voelen van emotie; en dat is dus groei in geloof.....
is het je duidelijk wat ik je zeggen wil?

.

Berichten: 919

LOES550 schreef:

zucht, moeilijk zeg. Wil Augustinus hier mee zeggen dat als je een periode minder bidt dat het dan ook slechter zal gaan met je?
Als je niet elke dag intens aan God denkt. Heeft dat gevolgen voor je leven?
Door ellende wordt ik weer teruggeworpen op de enige redding de Heer, die weet wat er in mij leeft. Moet je echt elk moment van de dag beseffen dat je leeft door Hem?
Ik moet nog veel groeien in het geloof en heel langzaam aan vind ik mijn weg naar Hem. Ik leef nu 8 jaar met God. En ben heel dankbaar dat ik die kans heb gekregen. Maar toch ......er zijn wel eens dagen dat ik er niet genoeg bij stil sta. Zou God je daarvoor straffen? Dat vraag ik me altijd weer af. Ik wordt nog begeleid door de dominee en hij stelt me altijd gerust dat God weet dat mn bedoelingen eerlijk en oprecht zijn. Maar toch....ik denk vaak dat dingen me overkomen doordat ik toch te weinig mijn leven aan Hem wijdt.
Kan iemand mij hiermee helpen?
grtjs Loes

Ken je dit lied Loes?

Nog voordat je bestond

Kende Hij je naam.

Hij zag je elk moment

En kende elke traan.

Omdat Hij van je hield

Gaf Hij zijn eigen Zoon

Hij wacht alleen nog maar totdat je komt.

En wat je nu ook doet

Zijn liefde blijft bestaan

Ook niets wat jij ooit deed

Verandert daar iets aan.

Omdat Hij van je houdt

Gaf Hij Zijn eigen Zoon

En nu is alles klaar wanneer jij komt.

Kom tot de Vader

Kom zoals je bent

Heel je hart, al je pijn

Is bij Hem bekend.

De liefde die Hij geeft

De woorden die Hij spreekt

Daarmee is alles klaar wanneer jij komt.

Berichten: 7231

LOES550 schreef:

zucht, moeilijk zeg. Wil Augustinus hier mee zeggen dat als je een periode minder bidt dat het dan ook slechter zal gaan met je?
Als je niet elke dag intens aan God denkt. Heeft dat gevolgen voor je leven?
Door ellende wordt ik weer teruggeworpen op de enige redding de Heer, die weet wat er in mij leeft. Moet je echt elk moment van de dag beseffen dat je leeft door Hem?
Ik moet nog veel groeien in het geloof en heel langzaam aan vind ik mijn weg naar Hem. Ik leef nu 8 jaar met God. En ben heel dankbaar dat ik die kans heb gekregen. Maar toch ......er zijn wel eens dagen dat ik er niet genoeg bij stil sta. Zou God je daarvoor straffen? Dat vraag ik me altijd weer af. Ik wordt nog begeleid door de dominee en hij stelt me altijd gerust dat God weet dat mn bedoelingen eerlijk en oprecht zijn. Maar toch....ik denk vaak dat dingen me overkomen doordat ik toch te weinig mijn leven aan Hem wijdt.
Kan iemand mij hiermee helpen?
grtjs Loes

Hoi Loes,

Het geloof is een levensopdracht indien je wilt geloven. Een leven kent zijn ups en downs. Dat is nu eenmaal zo. Als je de levensverhalen leest van grote heiligen dan merk dat bijna elk van hen een periode van verdorring kende. Een woestijn-ervaring was het niet vreemd. Momenten waarop God ver weg leek en dat het ook hun levenswandelen beinvloedde.

Op een grafiek zou je een geloof of een christelijke wandel kunnen weergeven. Je zit dan een lijn die vrij horizontaal loopt. Soms is er een klein piekje naar boven dan weer eens naar beneden dan weer horizontaal...en dan plots duikt dat lijntje de dieperik in. Heel erg diep zelfs om dan op die diepte weer horizontaal te lopen. Wat betekend dat je even bent afgedwaalt van je geloofsleven, van God en zijn liefdevolle bedoelingen. Na een moment zie je dan dat die lijn stilaan klimt. Ze klimt en klimt...tot ze weer boven is waar ze je graag had. Maar wat geeft nu het mooiste moment aan op die grafiek? Wel het mooiste moment is daar te zien waar je vanop de bodem terug begint te klimmen. Het prille begin dat je het dal verlaat. Dat is het sterkste moment.

Het woord verlangen kan ook vervangen worden door het woord "hoop". Ik hoop dat mijn moeder geneest, ik hoop wereldvrede, ik hoop op een lieve partner. Dat hopen is eigenlijk bidden. Ook al doe je wat verkeerd of je iets niet genoeg toch is dat hopen of verlangen op het betere er altijd. Dat is bidden zoals Augustinus het bedoelde. Hij, Augustinus, had ook een losbandig leven achter de rug. Hij was een aanhanger van dualisme. Hij genoot van het leven zoals wij nu het als losbandig zouden beschouwen. Hij kreeg andere inzichten en heeft ons heel veel geschonken op geestelijk gebied en moedigt ons vooral aan om niet te verzwakken wetende dat Hij ons helpt wanneer we toch een woestijnperiode meemaken. God zal ons eerder helpen uit onze verdwaling te helpen dan ons te bestraffen voor wat er misging.

Loes, als er iets misgaat of misging in je leven kun je misschien eens alles overdenken en je de vraag stellen: Wat is nu mijn aandeel in deze kwestie? Kan je bespreken met je geestelijke vader of met iemand waarbij je terecht kan. Je stelt jezelf die vraag en denkt na en bespreekt het. Soms kom je dan tot inzichten waarbij je je eigen fouten ontdekt. Daar kan je dan mee aan de slag. Het kan evengoed zijn dat je helemaal geen fout of invloed hebt gehad op een bepaalde gebeurtenis. Introspectie, praten, gebed...

Het leven van een mens is zoiets als een schilderij maken. De schilder staat voor zijn doek en gaat aan de slag met lijnen schetsen. Hier en daar met de gom erover en terug opnieuw beginnen. Na verloop van tijd doet hij enkele stappen achteruit en gaat dan zijn werk vanop afstand bekijken. Het zal hem opvallen dat er toch nog enkele zaken kunnen veranderd worden. Zo is ons leven ook. Af en toe enkele stappen achteruit zetten en dan alles beschouwen.

Zo, tot zover dit...

Frank

Berichten: 32

[quote=LOES550]

hallo loes

misschien dom om zo te zeggen maar kind je hebt honger
en de VADER biedt jou aan om te komen drinken
Neem daarvan en geloofd dan zal alles je ten deel vallen ,
ook ik zit in een periode van vertwijfeling , Maar GOD blijft de zelfde
ook als wij het even niet kunnen ja en dan achterom kijken en HEM danken wat hIJ voor ons heeft gedaan ,
Dat is genade van onze VADER
eeuwige trouw ook al zien we dat soms niet .
Ik bid jou toe dat de VADER je hand je voet zo leidt ,
je zult niet wankelen HIJ brengt jou weer terug telkens weer opnieuw
ja ik weet het voelt anders maar trust de LORD

lieve groet van mij anita GODS zegen in je leven .