Kerkverlating door geloofstwijfel en/of ongeloof

Berichten: 1599

Kerkverlating

Een behoorlijk belangrijk punt in deze tijd. Waarom verlaten mensen de kerk? Die vraag zouden we ons moeten stellen, die vraag moeten we beantwoord krijgen, want van die dingen kan men leren.

Een redenen die ik denk dat er plaats vindt is: - ongeloof en geloofstwijfel

Als ik naar mijzelf kijk, de laatste jaren, dan ervaar ik een gigantische geloofs groei, maar daaraan vooraf is een ernstige dip vooraf gegaan.

Na mijn scheiding, was er bijna niemand van de kerk die de moeite heeft genomen contact met mij op te nemen. Eens naar mij om te zien, te vragen, even stukje aandacht te geven.
Ik zelf was boos, teleurgesteld in God, waarom is het huwelijk kapot gegaan, waarom niet naar mijn gebeden geluisterd, waar was U, U kon toch spreken en Uw woord leggen in de harten van mensen, waarom moest mijn huwelijk dan kapot gaan?

In de kerk kon ik de woorden van God niet meer aan. Te horen dat God een plan met ons leven heeft. Amehoela........slaap lekker verder met dat woord.......een lekker plan is dat..... Het enige wat ik ervaar is verdriet en pijn.
Ruim 2½ jr heb ik de kerk en God de rug toegekeerd.....maar waar waren de mensen van de kerk? Ja met één heb ik af en toe kontakt gehad, gesprekken gevoerd, mijn pijn en teleurstelling kunnen uiten.

Maar Goddank en geprezen zij Zijn naam.... Hij laat niet los, waar Zijn hand aan begonnen is. Dwars door de pijn moest ik gaan, de pijn en teleurstelling verwerken, de mensen die mie hadden teleurgesteld gesproken. En God geeft nu zegeningen dag aan dag. Geprezen zij de Heere, dag aan dag draagt Hij mij, die God is mijn heil.
De tekst die mijn trouwtekst was.....die mij bittere pijn heeft gegeven, die mij deed samenkrimpen als ik hem hoorde, is nu mijn dank aan God. Genezing kan Hij geven. Wat een liefdevolle vader hebben wij

Maar.... hoe gaan wij om met de mensen die via de achterdeur de kerk verlaten? In een modern bedrijf worden exit-interviews gehouden. Waarom gaat iemand weg, waar lagen/liggen de knelpunten, waar kunnen we van leren?

Waarom zijn voor zaken die een mens heeft, die hem/haar er toe drijven de kerk te verlaten, geen mogelijkheden deze dingen bespreekbaar te maken. Waarom wordt niet geluisterd naar deze woorden.

Hebben wij alleen oor naar de mooie verhalen, de getuigenissen van andere, hoogdravende bijbelkennis? en niet naar de pijn, twijfel, ongeloof van de ander??

Waarom zouden we moeten evangeliseren, mensen door de voordeur binnen te halen.... als de achterdeur wijd open staat??

Berichten: 2338

Zou denk ik niet eens zo'n slecht idee zijn...exit-gesprekken in de kerk...
Natuurlijk ligt het probleem ook niet altijd bij de kerk zelf...wij mensen stellen soms heel hoge verwachtingen aan onze kerk en voorgangers. En kijken dan nogal raar op als blijkt dat hier niet aan voldaan kan worden.
Daar komt dan bij kijken dat we God gaan vergelijken met deze mensen die ons teleurstellen en het plaatje is zowat rond. We raken ook teleurgesteld in God, en zoeken de snelste weg naar buiten.
Ik moet eerlijk zeggen, dat na het doorgaan van zo'n zelfde periode waarin ik wél regelmatig aan de bel getrokken heb en mijn teleurstelling geuit over het feit dat niemand zich leek te bekommeren...er vooral allerlei excuses terug kwamen over hoe er zo heel veel andere dingen waren geweest die ook aandacht behoefden, waardoor ik blijkbaar niet zo heel belangrijk was. Ik ben hierdoor het vertrouwen in God niet kwijt geraakt, maar wel in de mensen van deze kerk en heb uiteindelijk een andere gemeente gezocht, waar ze heel anders in deze dingen staan.
Ook in de kerk tegenwoordig word er zo enorm gelet op hoe we "naar buiten toe" overkomen, dat het inhoudelijke, de mensen die al in de kerk zijn...gewoonweg vergeten worden.
En daar mag de kerk best op gewezen worden denk ik...wat is het eigen aandeel in iemands vertrek, en hoe kunnen we dat beter doen?
Wie weet hoeveel mensen er op die manier niet ook nog overgehaald kunnen worden er toch nog es over na te denken Knipoog smiley

Berichten: 1599

TESSYBEAR731 schreef:

Zou denk ik niet eens zo'n slecht idee zijn...exit-gesprekken in de kerk...
Natuurlijk ligt het probleem ook niet altijd bij de kerk zelf...wij mensen stellen soms heel hoge verwachtingen aan onze kerk en voorgangers. En kijken dan nogal raar op als blijkt dat hier niet aan voldaan kan worden.
Daar komt dan bij kijken dat we God gaan vergelijken met deze mensen die ons teleurstellen en het plaatje is zowat rond. We raken ook teleurgesteld in God, en zoeken de snelste weg naar buiten.

Daarom is het belangrijk dat binnen de kerk ruimte is om deze dingen bespreekbaar te maken, te krijgen.

Welke verwachtingen heeft iemand, zijn ze wel reeel, kunnen ze binnen het geloof gevonden worden en stuk voldoening hierin gevonden worden. Missen we de intentie van het geloof niet, stellen we ons niet zelf te veel op de voorgrond, waar staat God binnen onze verwachtingen. Staat Hij er nog wel.
Openheid en mekaar bevragen in deze is o zo belangrijk.

TESSYBEAR731 schreef:

Ik moet eerlijk zeggen, dat na het doorgaan van zo'n zelfde periode waarin ik wél regelmatig aan de bel getrokken heb en mijn teleurstelling geuit over het feit dat niemand zich leek te bekommeren...er vooral allerlei excuses terug kwamen over hoe er zo heel veel andere dingen waren geweest die ook aandacht behoefden, waardoor ik blijkbaar niet zo heel belangrijk was. Ik ben hierdoor het vertrouwen in God niet kwijt geraakt, maar wel in de mensen van deze kerk en heb uiteindelijk een andere gemeente gezocht.

Die vraag heb ik mij ook gesteld, zou ik naar een andere gemeente gaan?
Maar waarom. t Gras is altijd groener, overal hebben we met mensen te maken. Als enige reden kon ik mijzelf geven, daar zou ik met een schone lei kunnen binnentreden. Maar zo wilde God het niet, in mijn situatie.
Ik heb hele gesprekken gevoerd met mensen van de kerkraad hierover. Het staat nu hoog op t lijstje. Tijdens de gemeente avond kon ik hier met meerdere over spreken en was het opeens heel herkenbaar bij meerdere mensen. Mooi vind ik dat dat God daarin ook zijn weg gaat.

Berichten: 2338

JONATHAN890 schreef:

.
Die vraag heb ik mij ook gesteld, zou ik naar een andere gemeente gaan?
Maar waarom. t Gras is altijd groener, overal hebben we met mensen te maken. Als enige reden kon ik mijzelf geven, daar zou ik met een schone lei kunnen binnentreden. Maar zo wilde God het niet, in mijn situatie.
Ik heb hele gesprekken gevoerd met mensen van de kerkraad hierover. Het staat nu hoog op t lijstje. Tijdens de gemeente avond kon ik hier met meerdere over spreken en was het opeens heel herkenbaar bij meerdere mensen. Mooi vind ik dat dat God daarin ook zijn weg gaat.

Mooi dat die ruimte er uiteindelijk toch gekomen is!
Ik heb mezelf inderdaad ook jaren afgevraagd of op zoek gaan naar een andere gemeente wel echt de oplossing was. Heb er dus ook heel lang over gedaan...
Wat uiteindelijk voor mij de doorslaggevende factor is geweest, is dat ik ervoer (of is het ervaarde?) dat er geen mogelijkheid meer voor me was om te groeien.
Ik heb mijn best gedaan, vaak genoeg een gesprek aangegaan...en heb zeker ook altijd naar mezelf gekeken in elke situatie. Heb ik wel duidelijk genoeg aangegeven wat ik verwacht? Zijn mijn verwachtingen wel reëel? En in sommige gevallen denk ik dat ik best wel eens meer verwacht heb dan men mij kon bieden.
Met een schone lei ben ik in de nieuwe gemeente dus ook zeker niet begonnen..
Ik heb mijn eigen aandeel gehad in het geheel en dat heb ik toch meegenomen naar de volgende kerk. Wat ik enkel wel ervaar, is dat er hier over gesproken kan worden op een productieve manier...en er, al voor mijn komst, lucratieve oplossingen bedacht zijn om hiermee om te gaan. Mijn huidige gemeente heeft namelijk ruim 1700 leden en er word zonder omhaal heel duidelijk gesteld dat het dus onmogelijk is om op alle schapen te letten. Er is een kerkelijk bureau, dat 5 dagen per week bereikbaar is...en er zijn huiskringen, waarmee voor iedereen die daar behoefte aan heeft er een sociaal netwerk ontstaat waar je terecht kunt.
In mijn oude gemeente was dit niet het geval, en had ik dus buiten de samenkomsten om nauwelijks contacten met mensen uit de kerk.
Zo zie je het verschil...in een kerk met zoveel leden heb ik me nog geen moment "alleen" gevoeld...

Ik heb me nog steeds niet officieel uit laten schrijven uit mijn oude gemeente, zit er een beetje tegen aan te hikken...
Ik wéét namelijk dat ze, wanneer ik dit aangeef, wél een gesprek zouden willen hebben...een "exit-gesprek"? Of vooral een poging om me te overtuigen toch nog even te blijven...
Het zal niet meer baten...heb toch echt te vaak de deur in mijn gezicht dicht gesmeten gekregen.
En daar komt dus de clue! Een eindgesprek alleen is niet genoeg...communiceren zou allang daarvoor moeten beginnen...zodat zo'n gesprek uiteindelijk nooit nodig zal zijn...

No hard feelings dus, maar ik kies voor groeien in mijn geloof...en ervaar daar niet de ruimte om dit te doen...

Berichten: 641

voor de verlaters zelf kan ik niet spreken, ikzelf ga al 2 jaar niet naar een vaste kerk, en de Geest verteld me dat ik dat fout doe.
ik wil geen kerkshopper zijn, die gaat waar zij oor gestreeld word, waar ze vertellen wat je wilt horen, of waar je familie je wilt hebben.

ik denk dat de meeste mensen die de kerk verlaten naam-christenen zijn, en die het nu wel eens zat vinden. die voor de traditie/opvoeding en socialisatie in de kerk zaten.

of de mensen die theologisch een andere kant opgaan, maar die gaan weer naar een andere kerk.

na mijn bekering/wedergeboorte las ik 2 jaar de Bijbel, met de Geest, en toen pas ging ik kerken. een schoon blad was ik, en naief, iedereen met een kruisje om was mijn broeder of zus dacht ik..

lang verhaal kort:

gaan mensen uit de kerk omdat ze niet geloven, hoop ik dat ze de Bijbel lezen, en zelf een relatie zoeken met onze LIEVE HEER.

en dat ze niet vallen onder deze groep:

1joh 2:

19 Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zouden zij bij ons gebleven zijn: maar aan hen moest openbaar worden, dat niet allen uit ons zijn.

rom 8:

Gij daarentegen zijt niet in het vlees, maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe.

Berichten: 161

kan me geheel vinden in je verhaal johnathan

ik heb dit ook gehad . was zwaar teleur gesteld in de kerk
em wilde weg weg van alles weg van de mensen om me hen
heb 3 weken rond gezworven
maar vond nergens rust
tot dat ik door Gos weer terug gebracht werd en daar is toch de rust te vinden alleen bij Hem
niet bij de kerk of bij de de domine of wie dan ook
mij hebben ze ook niet meer naar omgekeken
maar God laat ons niet los
ja hier in barnevald weten we nog niet wat dat is kerkverlating haha
mega kerken stampen ze hier de grond uit
maar het is wel zo als ze daar is wat meer bij stil stonden waarom die mensen weg gaan

Berichten: 1599

DAVID923 schreef:

voor de verlaters zelf kan ik niet spreken, ikzelf ga al 2 jaar niet naar een vaste kerk, en de Geest verteld me dat ik dat fout doe.
ik wil geen kerkshopper zijn, die gaat waar zij oor gestreeld word, waar ze vertellen wat je wilt horen, of waar je familie je wilt hebben.

ik denk dat de meeste mensen die de kerk verlaten naam-christenen zijn, en die het nu wel eens zat vinden. die voor de traditie/opvoeding en socialisatie in de kerk zaten.

of de mensen die theologisch een andere kant opgaan, maar die gaan weer naar een andere kerk.

na mijn bekering/wedergeboorte las ik 2 jaar de Bijbel, met de Geest, en toen pas ging ik kerken. een schoon blad was ik, en naief, iedereen met een kruisje om was mijn broeder of zus dacht ik..

lang verhaal kort:

gaan mensen uit de kerk omdat ze niet geloven, hoop ik dat ze de Bijbel lezen, en zelf een relatie zoeken met onze LIEVE HEER.

en dat ze niet vallen onder deze groep:

1joh 2:

19 Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zouden zij bij ons gebleven zijn: maar aan hen moest openbaar worden, dat niet allen uit ons zijn.

rom 8:

Gij daarentegen zijt niet in het vlees, maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe.

en dan nog...als het naam christenen zijn?? waarom hen niet proberen te bereiken. Op de een of andere manier heeft de kerk, dat niet gekund. Wie praat met ze, over het waarom, niemand.
En dat is triest. Mensen die zoekende waren/zijn door de achterdeur laten verdwijnen.
Fijn dat u komt, leuk, welkom........ ik snap soms niet dat diegene die die funktie hebben geen logica hebben. tjonge hoe kan je 1000x welkom zeggen en niet zien dat de kerk geen 1000 mensen bevat.????
Er verdwijnen dus mensen door een andere deur.

Ik heb zelf tot mijn 20ste in een bonds-kerk gezeten. Toen ik daar wegging...met 100en ongeveer....werd er dus gezegd, dat het kaf van het koren gescheiden werd..pffff triest zulke mensen....te meer reden om t stof van mijn voeten te schudden.

Berichten: 5057

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom men de kerk verlaat. Het is te gemakkelijk om te zeggen, dat dat alleen maar komt doordat de boodschap niet meer aanspreekt of dat men zich niet begrepen voelt.

Berichten: 1230

Mijn ervaring met kerkverlaters ( eh...dat wil zeggen wat ik gehoord heb) is dat er te weinig ruimte is voor anders denkenden.
Dus die mensen die meer of juist minder aanpassingen willen in de kerkelijke cultuur worden niet of nauwelijks gehoord/ begrepen en uiteindelijk verlaten ze , met pijn in het hart, de gemeente waar ze lid zijn en gaan of elders kerken of zijn daarna uit het zicht verdwenen.

Een andere veel gehoorde reden is teleurstelling in de mede christen.
Zelf herken ik dat wel, juist van je broeder of zuster in de kerk verwacht je meer ,niet terecht ik weet het maar toch!
Je kunt dan verharden en uiteindelijk is het buigen of barsten en het laatste gebeurt dan steeds vaker.

Wat moet of kun je hieraan doen?
Open communiceren, jouw mening is niet beter dan de mijne maar wel heel anders,nou en??
Je kunt toch van elkaar leren en de bijbel als leidraad nemen?
Misschien een gevaarlijke opmerking omdat in diverse topics hier de Bijbel ook verschillend wordt uitgelegd maar lieve mensen, luister toch naar elkaar met je hart en niet focus niet zo op de woorden.
Laat elkaar vrij en benoem juist wat je wel fijn vind aan de ander ( lijkt wel een soort van relatie therapie,vind je niet? ).

Dus kortom; Respecteer elkaar al wijkt je mening af, zie je dat de ander echt de verkeerde weg gaat,ga in gesprek met liefde als ondertoon en bid voor en met elkaar.

Berichten: 161

lieve mensen, luister toch naar elkaar met je hart en niet focus niet zo op de woorden.
Laat elkaar vrij en benoem juist wat je wel fijn vind aan de ander ( lijkt wel een soort van relatie therapie,vind je niet? ).

Dus kortom; Respecteer elkaar al wijkt je mening af, zie je dat de ander echt de verkeerde weg gaat,ga in gesprek met liefde als ondertoon en bid voor en met elkaar.[/quote]

heb je mooi verwoord
als dit is meer werd gedaan en beleefd zou er veel pijn weggenomen worden
sta open voor een meening van een ander
dat is iets wat ik het laatste jaar al wel geleerd heb
ben naar veel dingen anders gaan kijken
ben uit die circel gestapt
waar ik toch veel onbegrip mee heb gekregen
maar veel mensen begrijpen je ook niet

Berichten: 1230

heb je mooi verwoord
als dit is meer werd gedaan en beleefd zou er veel pijn weggenomen worden
sta open voor een meening van een ander
dat is iets wat ik het laatste jaar al wel geleerd heb
ben naar veel dingen anders gaan kijken
ben uit die circel gestapt
waar ik toch veel onbegrip mee heb gekregen
maar veel mensen begrijpen je ook niet[/quote]

Vergeet niet dat het ALTIJD 2 kanten uitwerkt hè, dus ook jouw houding naar anderen is bepalend hoe iemand zich in de gemeente voelt!

Berichten: 641

de kerk is ook niet het gebouw, het is het lichaam van Christus!
hoe kan dat? nou, omdat Zijn Geest in ons wedergeboren christenen woont, en we zo een deel van het lichaam zijn.
daarom zei Jezus ook, denk ik, saul, saul (paulus), waarom vervolgt gij MIJ.

maar het is goed toch om lid te worden van een locale gemeente, de duivel wil dat we afgezonderd worden, zoals een wolf opzoek gaat naar de schapen die afgezonderd zijn van de groep.

maar het eerste en belangrijkste is deel worden van het lichaam van Christus, dan pas een kerk vinden. er zijn velen in de kerk die met een fopspeen, een valse veiligheid naar de hel gaan.

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

lang verhaal kort:

gaan mensen uit de kerk omdat ze niet geloven, hoop ik dat ze de Bijbel lezen, en zelf een relatie zoeken met onze LIEVE HEER.

en dat ze niet vallen onder deze groep:

1joh 2:

19 Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zouden zij bij ons gebleven zijn: maar aan hen moest openbaar worden, dat niet allen uit ons zijn.

rom 8:

Gij daarentegen zijt niet in het vlees, maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe.

Ik vind het jammer dat je het niet per geval bekijkt David !

De reden dat ik de kerk verliet heeft niks, maar dan ook niks te maken met ongeloof.
Vaak wordt er ook tegen mij gezegd (wordt geschat) dat het zou liggen aan de mensen in die kerk, maar ook daar slaan ze volledig de plank mis.
Bij mij heeft het helemaal niets te maken gehad met de mensen, maar de manier waarop ik zelf de dienst (inhoudelijk) beleefde en dit steeds meer als negatief ervoer omdat ik sterke contrasten ervoer met wat er bijv. gepreekt werd en hoe ik het geloof zie.

Ik heb veel later een dominee uitgenodigd van de Ned. geref. kerk en een jaar later een voorganger van de baptistengemeente en daarin werd mij duidelijk dat ik wel een goed beeld heb van God en het geloof, maar dat de manier waarop mensen het geloof brengen (en dan met name een dominee of voorganger) voor mij anders overkomt dan het bedoeld is.
Een individueel gesprek, daar bleek ik geen moeite mee te hebben... wel had ik er veel moeite mee als ik mijn mond moest houden en aanhoorde wat er gezegd werd, terwijl ik daar niet direct op kon reageren. Binnenin mij werd ik dan onrustig en ervoer ik steeds meer angst, op een gegeven moment echt ondraaglijk.

Sinds ik niet meer naar de kerk ga, ervaar ik een rust...
Sinds maart 2007 (dat ik me besefte dat God van mij houdt) betekent God (weer) alles voor me en vind ik het ook erg belangrijk het geloof te delen... denk echt dat je dat als christen nodig hebt om elkaar op te bouwen en te bemoedigen in het geloof (,althans die behoefte heb ik persoonlijk wel,) maar in de kerk zou ik weer tegen het verkeerde beeld van God aanhikken, iets wat de voorganger niet bedoeld, maar zo komt het bij me binnen.

Ik heb helemaal niet het idee dat ik verkeerd bezig ben... ik denk dat God mij als geen ander kent en precies begrijpt wat in mijn (persoonlijke) geval de reden is dat ik niet naar de kerk ga.

Toch zit ik er de laatste tijd wel over te denken, welke kerk voor mij geschikt zou zijn; voor mij is het daarbij erg belangrijk dat ik individuele begeleiding krijg...

Mijn tip wat betreft de mensen om je heen in de kerk... mensen kunnen altijd teleurstellen. Ik denk dat het het belangrijkste is dat als je naar een kerk gaat, je je op God gericht houdt... !
En mocht je teleurgesteld zijn in mensen is het denk ik wel belangrijk om dit aan te geven en het al in een beginstadium bespreekbaar te maken.

Berichten: 161

SUSANNAH475 schreef:

Ik vind het jammer dat je het niet per geval bekijkt David !

De reden dat ik de kerk verliet heeft niks, maar dan ook niks te maken met ongeloof.
Vaak wordt er ook tegen mij gezegd (wordt geschat) dat het zou liggen aan de mensen in die kerk, maar ook daar slaan ze volledig de plank mis.
Bij mij heeft het helemaal niets te maken gehad met de mensen, maar de manier waarop ik zelf de dienst (inhoudelijk) beleefde en dit steeds meer als negatief ervoer omdat ik sterke contrasten ervoer met wat er bijv. gepreekt werd en hoe ik het geloof zie.

Ik heb veel later een dominee uitgenodigd van de Ned. geref. kerk en een jaar later een voorganger van de baptistengemeente en daarin werd mij duidelijk dat ik wel een goed beeld heb van God en het geloof, maar dat de manier waarop mensen het geloof brengen (en dan met name een dominee of voorganger) voor mij anders overkomt dan het bedoeld is.
Een individueel gesprek, daar bleek ik geen moeite mee te hebben... wel had ik er veel moeite mee als ik mijn mond moest houden en aanhoorde wat er gezegd werd, terwijl ik daar niet direct op kon reageren. Binnenin mij werd ik dan onrustig en ervoer ik steeds meer angst, op een gegeven moment echt ondraaglijk.

Sinds ik niet meer naar de kerk ga, ervaar ik een rust...
Sinds maart 2007 (dat ik me besefte dat God van mij houdt) betekent God (weer) alles voor me en vind ik het ook erg belangrijk het geloof te delen... denk echt dat je dat als christen nodig hebt om elkaar op te bouwen en te bemoedigen in het geloof (,althans die behoefte heb ik persoonlijk wel,) maar in de kerk zou ik weer tegen het verkeerde beeld van God aanhikken, iets wat de voorganger niet bedoeld, maar zo komt het bij me binnen.

Ik heb helemaal niet het idee dat ik verkeerd bezig ben... ik denk dat God mij als geen ander kent en precies begrijpt wat in mijn (persoonlijke) geval de reden is dat ik niet naar de kerk ga.

Toch zit ik er de laatste tijd wel over te denken, welke kerk voor mij geschikt zou zijn; voor mij is het daarbij erg belangrijk dat ik individuele begeleiding krijg...

Mijn tip wat betreft de mensen om je heen in de kerk... mensen kunnen altijd teleurstellen. Ik denk dat het het belangrijkste is dat als je naar een kerk gaat, je je op God gericht houdt... !
En mocht je teleurgesteld zijn in mensen is het denk ik wel belangrijk om dit aan te geven en het al in een beginstadium bespreekbaar te maken.

ik voel wel iets van wat je schrijft suus
ben zelf ook dolende geweest dat ik het niet meer zag en zwaar was teleur gesteld in de kerk
maar welk kerk verband je ook gaat
er ligt toch veel aan gelegen welke dominee of voorganger er is
want de ene dominee weet het beter te brengen dan de ander
maar helemaal niet meer naar de kerk gaan is toch ook niet de weg
je ontvangt toch onderwijs in de kerk
die dominee staat daar toch niet zomaar een verhaaltje te vertellen
als het goed is word je toch onderwezen in de bijbel op die manier
en mag je toch in je geloof gesterkt worden dan
ik ben een poos in belgie naar een kerk geweest en daar was een koffie tafel nadien kon je napraten over de preek kuon je je vragen kwijt die je had dat was wel mooi dan kreeg je soms tocj mooie dingen te horen of waar iemand mee liep en daar stak je toch ook wat van op
maar het gaat om 1 ding en dat is hoe leef ik eerlijk voor God

Berichten: 2113

BRAZEEVEL772 schreef:

ik voel wel iets van wat je schrijft suus
ben zelf ook dolende geweest dat ik het niet meer zag en zwaar was teleur gesteld in de kerk
maar welk kerk verband je ook gaat
er ligt toch veel aan gelegen welke dominee of voorganger er is
want de ene dominee weet het beter te brengen dan de ander
maar helemaal niet meer naar de kerk gaan is toch ook niet de weg
je ontvangt toch onderwijs in de kerk
die dominee staat daar toch niet zomaar een verhaaltje te vertellen
als het goed is word je toch onderwezen in de bijbel op die manier
en mag je toch in je geloof gesterkt worden dan
ik ben een poos in belgie naar een kerk geweest en daar was een koffie tafel nadien kon je napraten over de preek kuon je je vragen kwijt die je had dat was wel mooi dan kreeg je soms tocj mooie dingen te horen of waar iemand mee liep en daar stak je toch ook wat van op
maar het gaat om 1 ding en dat is hoe leef ik eerlijk voor God

Ik vind Brazeevel dat je dat niet voor mij in kunt vullen... ik zou het erg op prijs stellen je wat opener op te stellen en wat meer rekening te houden met iemands persoonlijke verhaal.
Jammer dat je op deze manier reageert... Twijfelende smiley

Berichten: 161

SUSANNAH475 schreef:

Ik vind Brazeevel dat je dat niet voor mij in kunt vullen... ik zou het erg op prijs stellen je wat opener op te stellen en wat meer rekening te houden met iemands persoonlijke verhaal.
Jammer dat je op deze manier reageert... Twijfelende smiley

je neemt het te persoonlijk op suus

ik bepaal niet voor jou dat doe je zelf
dus je moet een mening van iemand niet zien als jij moet
wat jij doet is jou keuze

en ik hou zeker wel rekening met je verhaal
ik geloof niet dat ik iets beledigends gezegd
je kunt het natuurlijk wel nagatief opvatten
maar heb het beste met je voor hoor

Berichten: 2113

BRAZEEVEL772 schreef:

je neemt het te persoonlijk op suus

ik bepaal niet voor jou dat doe je zelf
dus je moet een mening van iemand niet zien als jij moet
wat jij doet is jou keuze

en ik hou zeker wel rekening met je verhaal
ik geloof niet dat ik iets beledigends gezegd
je kunt het natuurlijk wel nagatief opvatten
maar heb het beste met je voor hoor

reageerde je niet op mijn stukje dan ?

Berichten: 161

SUSANNAH475 schreef:

reageerde je niet op mijn stukje dan ?

ik reageerde zeker wel op jou stukje maar wat ik schreef was zo ik het beleefde

en ik ga hier niemand de wet voor houden

je kent me een klein beetje nu denk ik

ik hou wel van een lolletje
maar kan ook serieus zijn

en ik geloof niet dat ik hier iemand beledig
laat ieder in zn waarde je kunt ergens verschillend over denken
maar laat alles bespreekbaar

maar je vond rust toen je niet meer naar de kerk ging
ik zelf vond geen rust na 3 weken zwerven
toen God me terug bracht in de kerk wel
jij schrijft dat je nu eigenlijk ook wel weer naar de kerk zou willen
in andere bewoording dan
ik vind dat positief
dus zie mijn antw niet als een aanval op je want zo ben ik niet
ik leef leef graag mee
zei van de week nog tegen iemand
je moet niet oordelen over iemand want alles heeft zn rede
iedereen heeft wel wat meegemaakt waar dat uit voort kan komen
dus wees voorzichtig met wat je tegen iemand zegt
snap je me nu een beetje suus

Berichten: 2113

BRAZEEVEL772 schreef:

ik reageerde zeker wel op jou stukje maar wat ik schreef was zo ik het beleefde

en ik ga hier niemand de wet voor houden

je kent me een klein beetje nu denk ik

ik hou wel van een lolletje
maar kan ook serieus zijn

en ik geloof niet dat ik hier iemand beledig
laat ieder in zn waarde je kunt ergens verschillend over denken
maar laat alles bespreekbaar

maar je vond rust toen je niet meer naar de kerk ging
ik zelf vond geen rust na 3 weken zwerven
toen God me terug bracht in de kerk wel
jij schrijft dat je nu eigenlijk ook wel weer naar de kerk zou willen
in andere bewoording dan
ik vind dat positief
dus zie mijn antw niet als een aanval op je want zo ben ik niet
ik leef leef graag mee
zei van de week nog tegen iemand
je moet niet oordelen over iemand want alles heeft zn rede
iedereen heeft wel wat meegemaakt waar dat uit voort kan komen
dus wees voorzichtig met wat je tegen iemand zegt
snap je me nu een beetje suus

Zo vat ik het idd. stukke beter... !
Het is goed om te zeggen wat het jou doet, maar ik hoop dat je er wel op let het niet te (ver-)algemeniseren.
De manier waarop je het nu schrijft, zegt wat het met jou doet, waardoor ik beter in staat ben me in te leven in dit geval in jouw situatie.

Naar de kerk zou ik idd. wel weer willen, maar daar zit voor mij tevens nog een groot dilemma...
Voor mijn relatie met God maakt het denk ik niet veel uit... (en dit bedoel ik alleen in mijn persoonlijke geval).
God kent mij en mijn situatie als geen ander !

Ieders persoonlijke situatie kan zo verschillend zijn...

Berichten: 641

@ susannah,

ik vind dat je het te egoistisch bekijkt, alsof het om jouw gaat, de Bijbel roept in hebreeen op de samenkomsten niet te verzaken, kan je huidige kerk echt niet? dan zoek je en andere. veel lees ik in je stukje over ''IK'' en wat jij wilt, en de begeleiding die jij nodig hebt, dat is een beetje mens gericht. tuurlijk moet er begeleiding zijn, en pastoraat, maar je kan het ook overdrijven.

Zoals ik al zei ,ga ik momenteel ook niet naar een kerk, door een persoonlijke studie die ik af wil hebben, anders kan ik er geen kiezen, maar weet heel goed dat de bijbel/God ons oproept samen te komen onder het woord, en onder de leiding van de herders die er een bediening voor hebben ontvangen (efeze 4).

begrijp me goed, ik ken u niet en heb geen oordeel, ik zit in het zelfde schuitje, maar vond u stuk je makkelijk.
als je maar de here kent, en dicht bij hem blijft door de Geest en Woord (stile tijd).

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

@ susannah,

ik vind dat je het te egoistisch bekijkt, alsof het om jouw gaat, de Bijbel roept in hebreeen op de samenkomsten niet te verzaken, kan je huidige kerk echt niet? dan zoek je en andere. veel lees ik in je stukje over ''IK'' en wat jij wilt, en de begeleiding die jij nodig hebt, dat is een beetje mens gericht. tuurlijk moet er begeleiding zijn, en pastoraat, maar je kan het ook overdrijven.

Zoals ik al zei ,ga ik momenteel ook niet naar een kerk, door een persoonlijke studie die ik af wil hebben, anders kan ik er geen kiezen, maar weet heel goed dat de bijbel/God ons oproept samen te komen onder het woord, en onder de leiding van de herders die er een bediening voor hebben ontvangen (efeze 4).

begrijp me goed, ik ken u niet en heb geen oordeel, ik zit in het zelfde schuitje, maar vond u stuk je makkelijk.
als je maar de here kent, en dicht bij hem blijft door de Geest en Woord (stile tijd).

Ik had het idd. over mijn eigen situatie.
Natuurlijk kan ik niet vanuit mijn gezichtspunt dat zeggen voor anderen.
Ik bedoel ook absoluut niet te zeggen dat je als christen dan maar niet naar de kerk moet gaan.
Ik sprak alleen voor mezelf en wilde het graag delen, omdat ik van mening ben dat als je persoonlijke verhalen hoort hier iets mee moet doen... natuurlijk niet alleen van mij... er zijn nog tig andere verhalen waar we ook wat mee moeten doen.

Dus ik zou zeggen... leer ervan en anders lees je mijn verhaal niet, ook prima... ik wilde mijn persoonlijke verhaal alleen maar met jullie delen, dat het ook op die manier mogelijk is...

Berichten: 2338

Ik ben ff het draadje kwijt...

Wat maakt het feit dat iemand ervoor kiest de kerk te verlaten een naamschristen Smiley die vol vragen zit

Een naamschristen is toch iemand die zegt christen te zijn, maar helemaal niet zo leeft? Die de heilige geest niet in zich heeft en zijn menselijkheid stelt boven God?
Daar zitten er nog meer dan genoeg gewoon van in de kerk hoor...
terwijl er genoeg echte christenen zijn die niet naar de kerk gaan, om welke reden dan ook...omdat ze teleurgesteld zijn in de mensen en (nog) niet de moed kunnen vinden om op zoek te gaan naar een andere gemeente.
Ik heb zelf ook genoeg periodes gehad dat ik niet naar de kerk ging door ziekte, teleurstelling of wat dan ook...en ik kan met heel mijn hart zeggen dat ik juist in dié periodes van afzondering vaak een enorme groei in het geloof ervaren heb.
Ja, ik heb de kerk nodig...maar kan me ook heel goed voorstellen dat er mensen zijn die er moeite mee hebben.

Berichten: 641

nergens zeg ik dat iemand die een kerk verlaat per defenitie een naam-christen is.

een naam christen is iemand die zegt christen te zijn, maar niet wedergeboren is.

Berichten: 2463

DAVID923 schreef:

een naam christen is iemand die zegt christen te zijn, maar niet wedergeboren is.

Joh.3:3 Jezus zei: ‘Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’ 4 ‘Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is?’ vroeg Nikodemus. ‘Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot ingaan en weer geboren worden?’ 5 Jezus antwoordde: ‘Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest.
18 Over wie in hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon. (NBV)

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

nergens zeg ik dat iemand die een kerk verlaat per defenitie een naam-christen is.

een naam christen is iemand die zegt christen te zijn, maar niet wedergeboren is.

Als je niet wedergeboren bent hoe kan je dan uberhaupt een "christen" heten... (ook al heet dat dan blijkbaar een 'naam christen') ?

Maar goed, dit topic ging over kerkverlating... en dan blijkbaar -gezien de titel van dit topic- over kerkverlating door geloofstwijfel en/of ongeloof.
Dat lijkt me niet echt een goed teken en aan de ene kant ook wel weer logisch... in de kerk kom je mijns inziens in de 1e plaats voor God.
Maar de kerk is meer... je komt er ook om je geloof te delen... en de liefde te ervaren zowel van God als de mensen.
Het lijkt me knap lastig wanneer je dat niet zo ervaart, sterker nog als gemeenteleden zich niet meer bekommeren om elkaar.
Juist in de kerk kan ik me voorstellen dat je een bepaalde verwachting hebt en hoe hard kan het dan zijn als de werkelijkheid zo anders blijkt.

Het wezenlijke van het christelijke geloof is immers: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf... als dat laatste ontbreekt, of mensen vergeten even dat ze zelf de genade net zo hard nodig hebben en zoeken naar de bekende splinter terwijl ze hun eigen balk niet zien, dan kan dat hard aankomen.
Vaak hoor je toch dat dat een reden is dat mensen zich niet meer thuisvoelen in een gemeente.
Teleurstelling in mensen kan dus een reden zijn.

Teleurstelling in God misschien ook... mensen krijgen soms heel wat te verduren... dan wordt er getrokken aan de 'almacht' van God.
Ik geloof zelf dat God almachtig is; maar mensen hebben ook de vrije keus om goed of niet goed te handelen... en dan is daar nog de satan die rondzwerft als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden. (1 Petr. 5:8)
Geloofsvertrouwen is iets bijzonders, iets niet te verklaren... ik zelf ben er niet bang voor voor de satan... God zal voor mij zorgen zoals Hij een grens legde bij de satan die Job wilde aantasten.

Er zijn mensen die die combinatie niet meer kunnen maken... God is almachtig dus... willen het zelf verklaren... maar niet alle vragen krijgen een antwoord.
Ik geloof in Gods goedheid en genade...
Als je naar deze wereld kijkt zie je dat contrast ook... je kunt kijken naar de schepping, de hemel, de natuur, de dieren... maar je kunt ook kijken naar al het leed in deze wereld... dat laatste is ook vaak een reden om af te haken...

Mensen die de kerk verlaten door ongeloof, daar vraag ik mij toch af hoe ze in die kerk zaten voor dat ongeloof...

Berichten: 641

CROSSROAD317 schreef:

Joh.3:3 Jezus zei: ‘Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’ 4 ‘Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is?’ vroeg Nikodemus. ‘Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot ingaan en weer geboren worden?’ 5 Jezus antwoordde: ‘Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest.18 Over wie in hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon. (NBV)

juist!