christen zijn en schuldgevoel

Berichten: 2109

HANNAH810 schreef:

ik vraag me af of we in dezelfde bommelerwaard wonen, en bij dezelfde kerkstroming zijn aangesloten, imre;
ik schrik enorm van de toon van je betoog;

ik ken deze fijne gereformeerden als mensen die hun vrije zaterdag opofferen, om me te komen helpen met verhuizen, klussen op te knappen, hoewel ze zo druk zijn met gezin, kerkewerk en 70 urige werkweek.
die rijke man, zoals je die in je verhaal noemt, zou mijn huisbaas kunnen zijn;
zonder hem had ik met twee kleine kinderen op straat gestaan!
hij doet er alles aan, om het me hier naar mijn zin te maken; zelfs mn tuingrond wordt nog aangevuld, en hij laat een pergola plaatsen, omdat hannah dat zo leuk vind!!
gemeente leden bieden me aan, om mijn kinderen op te vangen, zodat ik een paar uur vrij ben van verantwoordelijkheden;
er wordt voor me gebeden, gevraagd of ik het nog wel trek, met me meegeleeft;
t is zelfs zo; dat ik niet eens hulp hoef te vragen, meestal is het zo, dat ik kan zeggen, dank je voor je aanbod, maar ik red het wel hoor!
wetten worden me niet opgelegt, zover ik zie; en een etiket "pas op; gescheiden" heb ik ook niet op mn voorhoofd.

ik denk, imre, dat het kan helpen, om met een zonniger bril de wereld in te kijken, denk je niet?

Helemaal mee eens, Hannah. Buitenstaanders moeten toch eens meer proberen een reëel beeld van andere stromingen neer te zetten dan die enkele verhalen...

Berichten: 5407

HANNAH810 schreef:

ik vraag me af of we in dezelfde bommelerwaard wonen, en bij dezelfde kerkstroming zijn aangesloten, imre;
ik schrik enorm van de toon van je betoog;

ik ken deze fijne gereformeerden als mensen die hun vrije zaterdag opofferen, om me te komen helpen met verhuizen, klussen op te knappen, hoewel ze zo druk zijn met gezin, kerkewerk en 70 urige werkweek.
die rijke man, zoals je die in je verhaal noemt, zou mijn huisbaas kunnen zijn;
zonder hem had ik met twee kleine kinderen op straat gestaan!
hij doet er alles aan, om het me hier naar mijn zin te maken; zelfs mn tuingrond wordt nog aangevuld, en hij laat een pergola plaatsen, omdat hannah dat zo leuk vind!!
gemeente leden bieden me aan, om mijn kinderen op te vangen, zodat ik een paar uur vrij ben van verantwoordelijkheden;
er wordt voor me gebeden, gevraagd of ik het nog wel trek, met me meegeleeft;
t is zelfs zo; dat ik niet eens hulp hoef te vragen, meestal is het zo, dat ik kan zeggen, dank je voor je aanbod, maar ik red het wel hoor!
wetten worden me niet opgelegt, zover ik zie; en een etiket "pas op; gescheiden" heb ik ook niet op mn voorhoofd.

ik denk, imre, dat het kan helpen, om met een zonniger bril de wereld in te kijken, denk je niet?

Hannah,

ik begrijp je stukje heel goed maar ik denk ook dat jij je thuis voelt en net zo denkt als mensen in jouw kerk.....Helemaal niets mis mee begrijp me goed....
Maar je moet je ook kunnen voorstellen dat het niet altijd makkelijk is om je aan zo'n cultuur te onttrekken als je je daar niet thuis voelt en er een andere beleving van kerk op na houdt......
Neem van mij aan dat je dat nog jaren parten kan spelen..........

Willemijn

Berichten: 1181

HANNAH810 schreef:

ik vraag me af of we in dezelfde bommelerwaard wonen, en bij dezelfde kerkstroming zijn aangesloten, imre;
ik schrik enorm van de toon van je betoog;

ik ken deze fijne gereformeerden als mensen die hun vrije zaterdag opofferen, om me te komen helpen met verhuizen, klussen op te knappen, hoewel ze zo druk zijn met gezin, kerkewerk en 70 urige werkweek.
die rijke man, zoals je die in je verhaal noemt, zou mijn huisbaas kunnen zijn;
zonder hem had ik met twee kleine kinderen op straat gestaan!
hij doet er alles aan, om het me hier naar mijn zin te maken; zelfs mn tuingrond wordt nog aangevuld, en hij laat een pergola plaatsen, omdat hannah dat zo leuk vind!!
gemeente leden bieden me aan, om mijn kinderen op te vangen, zodat ik een paar uur vrij ben van verantwoordelijkheden;
er wordt voor me gebeden, gevraagd of ik het nog wel trek, met me meegeleeft;
t is zelfs zo; dat ik niet eens hulp hoef te vragen, meestal is het zo, dat ik kan zeggen, dank je voor je aanbod, maar ik red het wel hoor!
wetten worden me niet opgelegt, zover ik zie; en een etiket "pas op; gescheiden" heb ik ook niet op mn voorhoofd.

ik denk, imre, dat het kan helpen, om met een zonniger bril de wereld in te kijken, denk je niet?

dank je voor de juiste woorden hannah! jou ervaring is ook de mijne

Berichten: 1663

Ik herken best dingen uit je verhaal hoor Imre, maar die mensen hingen echt niet allemaal de gereformeerde leer aan.
Ik zie dat dan ook niet als fout van de leer (ongeacht of dat nu de gereformeerde of de evangelische is) maar als fout van de mensen die die leer misbruiken. Het is zo makkelijk om mensen te manipuleren daarmee. En de daders daarvan zitten in alle kerken en gemeentes.

Berichten: 4047

WILLEMIJN232 schreef:

Hannah,

ik begrijp je stukje heel goed maar ik denk ook dat jij je thuis voelt en net zo denkt als mensen in jouw kerk.....Helemaal niets mis mee begrijp me goed....
Maar je moet je ook kunnen voorstellen dat het niet altijd makkelijk is om je aan zo'n cultuur te onttrekken als je je daar niet thuis voelt en er een andere beleving van kerk op na houdt......
Neem van mij aan dat je dat nog jaren parten kan spelen..........

Willemijn

er zijn ook mensen binnen deze gemeente die een eigen opvatting hebben over dingen, willemijn,
en hoewel ze dan wat meer aan de zijlijn van de gemeente functioneren, naar hun eigen keuze, doen ze evenwel nog de leiding van de jeugdgroepen en dergelijke......
dus intolerant kan ik mijn kerkelijke gemeente zeer zeker niet noemen.
ik weet dat er minder accepterende gemeenten zijn, maar deze gemeente heeft geen moeite om mensen hun eigen stukje identiteit te laten behouden.

Berichten: 2113

JOS689 schreef:

Hoi Susannah, kijk eens naar de engelen bij abraham , waarbij abraham vraagt om sodom en gomorra te onzien als er nog maar een paar rechtvaardigen wonen .... en ik weet dat jij ook een rechtvaardig kind van God mag zijn Susannah !!!
Wat vind jij dan soms fout aan de leer ? Laat eens zien hoe jij dat ziet .

Ik bedoel te zeggen dat er nog een verhaal is na het gebeurde dat God het berouwde dat Hij mensen gemaakt had; hoe weinig het er ook waren, Noach heeft Hij (tezamen met zijn familie) gespaard en dat mag ook onze hoop zijn, wij mogen hopen en geloven in Gods blijvende trouw en liefde en het levende bewijs daarvan is Jezus Christus...
Als je in die "berouwde God" teveel blijft hangen, ga je voorbij aan de genade en de ongelooflijke liefde van God die ook heel duidelijk in de bijbel staat.
Zoals ik al zei, de verhouding is soms ver te zoeken in de preken, en dat terwijl het toch zo duidelijk in de bijbel staat.
Met name ook als het gaat om "de zondagen" merk ik dat dominees daar veel te veel 1 kant van het verhaal benoemen, de andere kant komt dan pas de week daarop, maar ja... dan ken je mij (gevoelige en nadenkende ik) nog niet... want zo wordt het voor mij een heel zware week...

Ik heb dat trouwens ook een keer meegemaakt op de Alpha cursus... Ze hadden het over Abraham die zijn zoon Isaak ging offeren...
Maar ze gingen de hele geschiedenis langs en daarom vergaten ze het hele verhaal erbij te zeggen (te weinig tijd en vergeten dus)... ik heb de hele week toen zitten piekeren en gedacht... maar dat was toch het einde niet ? Had God niet zelf al voor een ander offer gezorgd ?
Er zat ook nog een vakantieweek tussen volgens mij... pffff...
En de eerst volgende keer toen we weer naar een spreker luisterden (na het gezamenlijk eten), ja hoor, kwam de spreker van de vorige keer erop terug... "'k was wat vergeten zei hij en dit was niet onbelangrijk"... en toen maakte hij het verhaal pas af... iets waar ik de hele tijd op had zitten wachten...

Berichten: 2113

LEANNE226 schreef:

Heel herkenbaar.Een leven van toewijding en opoffering,niet voor jezelf kunnen en mogen kiezen want de mens is in beginsel zondig,goed je best doen is nooit goed genoeg.Het is vreselijk moeilijk dat los te laten(voor mij persoonlijk) ook al weet je nu beter(hoop je),je kiest waarvoor je altijd gekozen hebt,simpelweg omdat je weet dat je dat kunt,dat stukje veiligheid,en niet omdat het goed voor je is want voor jezelf kiezen.........etc........

Hier kan ik dus echt niet tegen... veels te negatief...
Hoe denk jij daar dan over Leanne ?

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Tja...Jos.... ik herken dit volledig. Heb gelijke dingen meegemaakt.

De dingen die je schrijft over schuldig voelen, als je bijvoorbeeld een cafe inging om te gaan drinken, de schuld die je voelde als je eens een disco inging...
En dan het moment dat ik uit die kerk ben weggegaan. Altijd maar de kerk uitkomen en me rot, slecht, tot niets goeds in staat...... MAAR waar is de verlossing...ZE VERTELLEN DE HELFT MAAR....Als ik zelf in God's woord las, las ik andere dingen.
De jaren erna ben ik naar een andere kerk gegaan, en de God en Jezus horen preken zoals ik Hem ook las in de evangelieen.
Maar toch...loskomen van dat schuld gevoel, als je iets deed wat niet mocht, volgens hetgeen je ingestampt is in opvoeding en kerkelijke opvoeding.
En een aantal jaren heb ik dingen gedaan, die echt niet goed waren, geblowd, veel te veel gedronken enz....maar God bleef trekken.
Echt door mega diepe duistere dalen gegaan, waarin ik echt niet meer wist waar IK was en waar ik God kon vinden. Momenten dat ik diep de grens van het levensbesef naderde. Gelukkig kreeg ik vrienden, waarin ik de liefde voor Jezus zag, maar die mij ook de liefde van Jezus lieten zien.

Ik ben God dankbaar voor die vrienden die Hij op mijn weg heeft gebracht. En God dankbaar dat Hij mij genade heeft geleerd.
De schuldgevoelens zijn er niet meer, ik weet dat God daarin ook bevrijding kan geven.

Weet je Jonathan, stel dat je niet die dingen doet die echt niet goed waren, stel dat je handelt zoals je vandaag zou doen en je zou dit horen, komt het dan niet nog veel harder aan ?
Ben echt blij met dit stukje... ben het helemaal eens als je zegt: "Ze vertellen de helft maar..."
En in vergelijking met de kerk waar jij vandaan komt valt wat ik heb meegemaakt nog mee, en dat vond ik al te moeilijk... Engeltje smiley

Berichten: 1550

HANNAH810 schreef:

ik vraag me af of we in dezelfde bommelerwaard wonen, en bij dezelfde kerkstroming zijn aangesloten, imre;
ik schrik enorm van de toon van je betoog;

ik ken deze fijne gereformeerden als mensen die hun vrije zaterdag opofferen, om me te komen helpen met verhuizen, klussen op te knappen, hoewel ze zo druk zijn met gezin, kerkewerk en 70 urige werkweek.
die rijke man, zoals je die in je verhaal noemt, zou mijn huisbaas kunnen zijn;
zonder hem had ik met twee kleine kinderen op straat gestaan!
hij doet er alles aan, om het me hier naar mijn zin te maken; zelfs mn tuingrond wordt nog aangevuld, en hij laat een pergola plaatsen, omdat hannah dat zo leuk vind!!
gemeente leden bieden me aan, om mijn kinderen op te vangen, zodat ik een paar uur vrij ben van verantwoordelijkheden;
er wordt voor me gebeden, gevraagd of ik het nog wel trek, met me meegeleeft;
t is zelfs zo; dat ik niet eens hulp hoef te vragen, meestal is het zo, dat ik kan zeggen, dank je voor je aanbod, maar ik red het wel hoor!
wetten worden me niet opgelegt, zover ik zie; en een etiket "pas op; gescheiden" heb ik ook niet op mn voorhoofd.

ik denk, imre, dat het kan helpen, om met een zonniger bril de wereld in te kijken, denk je niet?

Dat laatste denk ik zeker, Hannah. Ook erg bedankt voor je bijdrage, want ik was juist benieuwd hoe jij er tegen aan kijkt, als mede-bewoonster van dit gebied.

Toch is het zo dat als je van buiten komt wonen en het kan ook nog per dorp verschillen, je wat minder bekend bent met de historie van de geestelijke ontwikkelingen in dit gebied. Ik heb ooit een evangelische gemeente in Zaltbommel bezocht en daar werd gebeden om de mensen uit de refo-kerken te bevrijden. Door iemand die er zelf in opgegroeid was. Ik moet je bekennen: dat was voor mij bijna een reden om daar meteen weg te lopen, want overdreven. Maar de pijn zit bij sommingen diep.

Verder haal ik een paar extreme voorbeelden aan, die echter wel het beeld bepalen. Een (nieuwe) predikant aan de Waalkant wordt regelmatig geconfronteerd met dit soort verhalen over zijn gemeenteleden en was er ook duidelijk in: dit betaamt een christenmens niet. En uiteraard zijn er ook velen die op een positieve en bescheiden manier de schouders er onder zetten en anderen van harte bereid zijn te helpen en te dienen. Maar, dat vind je in alle lagen van de bevolking, christen en niet-christen.

Berichten: 1550

ANNETTE792 schreef:

Ik herken best dingen uit je verhaal hoor Imre, maar die mensen hingen echt niet allemaal de gereformeerde leer aan.
Ik zie dat dan ook niet als fout van de leer (ongeacht of dat nu de gereformeerde of de evangelische is) maar als fout van de mensen die die leer misbruiken. Het is zo makkelijk om mensen te manipuleren daarmee. En de daders daarvan zitten in alle kerken en gemeentes.

Dat is zeker waar. Misschien bevindt mijn verhaal zich niet zozeer op het erf van de theologie, maar op het terrein van de godsdienst-psychologie. Het gebruik of beter: misbruik van de religie om bepaalde posities op te bouwen en te handhaven. De bijbel is een mooi boek, maar er wordt ook onrecht door gelegitimeerd (slavernij, onderdrukking, zelfs mishandeling van vrouwen en kinderen).

Jaren geleden had je hier ook de discussie "Maakt de gereformeerde leer depressief?" De meningen waren sterk verdeeld, ook onder reformatorische christen. Heden ten dage heb ik nòg de neiging hier een bevestigend 'ja' op te antwoorden. Maar, je hoeft je er niet door te laten leiden. Wat ik geleerd heb, is om daarin ook vrije keuzes te maken.
"Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede!"

Berichten: 1550

HENK710 schreef:

Helemaal mee eens, Hannah. Buitenstaanders moeten toch eens meer proberen een reëel beeld van andere stromingen neer te zetten dan die enkele verhalen...

Helaas, helaas, ben ik geen buitenstaander. Maar iemand die het gebeuren van binnenuit kent. Met een zeer bevindelijke grootmoeder. Opgegroeid in wat nu een hersteld hervormde kerk is. En historisch onderzoek naar verricht. Verhalen die je hier nog vaak kunt horen.

Berichten: 1550

HENK710 schreef:

Je verhaal is duidelijk, Imre. Alleen is het jammer dat het enkel gebaseerd is op de ervaring met een beperkt deel van de mensen die je toch in een gemeenschappelijke noemer weergeeft.

(............)

Ook in de gereformeerde leer blijft Gods liefde en genade de centrale boodschap, al wordt het dan wellicht anders ingekleed dat bij andere (kerk)gemeenschappen. Knipoog smiley

Het is een vrij brede ervaring. Eerste vraag toen ik in een ander dorp in dit gebied ging wonen: hoe 'zwaar' (in de leer, van opvattingen) ben jij?

En verder: veel ellende, weinig verlossing en dus geen dankbaarheid.
Maar dan spreken we wellicht over accentverschillen.

Berichten: 1550

HANNAH810 schreef:

er zijn ook mensen binnen deze gemeente die een eigen opvatting hebben over dingen, willemijn,
en hoewel ze dan wat meer aan de zijlijn van de gemeente functioneren, naar hun eigen keuze, doen ze evenwel nog de leiding van de jeugdgroepen en dergelijke......
dus intolerant kan ik mijn kerkelijke gemeente zeer zeker niet noemen.
ik weet dat er minder accepterende gemeenten zijn, maar deze gemeente heeft geen moeite om mensen hun eigen stukje identiteit te laten behouden.

Die bandbreedte is er gelukkig wel en ervaar ik ook zo. Maar de prijs daarvoor is inderdaad aan de zijlijn staan of je rustig houden, op de achtergrond. Een pleidooi voor veranderingen vindt zelden vruchtbare aarde...

Berichten: 4047

is dat niet in veel groepen zo, imre; dat er een vorm van groeps-code is?

(voldoende gemis om tot Christus te komen, volkomen verlossing, en dankbaarheid naarmate het besef er is van wat je ontvangen hebt.... Knipoog smiley

)

.

Berichten: 2109

IMRE695 schreef:

Helaas, helaas, ben ik geen buitenstaander. Maar iemand die het gebeuren van binnenuit kent. Met een zeer bevindelijke grootmoeder. Opgegroeid in wat nu een hersteld hervormde kerk is. En historisch onderzoek naar verricht. Verhalen die je hier nog vaak kunt horen.

Oké, Imre. Sorry dat ik je als buitenstaander heb bestempeld. Wel blijft het jouw ervaring met een beperkt deel van de totale kerkgemeenschap die je beoordeelt. En ja, dan is het geregeld wat gekleurd, zeker als je in een omgeving zit waar er een zekere cultuur binnen de leer is geslopen. Maar dit is ook niet enkel iets van de gereformeerden, maar kan binnen elke geloofsstroming voortkomen.

Berichten: 2109

IMRE695 schreef:

Het is een vrij brede ervaring. Eerste vraag toen ik in een ander dorp in dit gebied ging wonen: hoe 'zwaar' (in de leer, van opvattingen) ben jij?

En verder: veel ellende, weinig verlossing en dus geen dankbaarheid.
Maar dan spreken we wellicht over accentverschillen.

Het zijn inderdaad die accentverschillen die per geografisch gebied danwel kerkelijke richting kunnen verschillen. Toch blijft verlossing en dankbaarheid bij ons allemaal een centraal thema.

Berichten: 5407

HANNAH810 schreef:

er zijn ook mensen binnen deze gemeente die een eigen opvatting hebben over dingen, willemijn,
en hoewel ze dan wat meer aan de zijlijn van de gemeente functioneren, naar hun eigen keuze, doen ze evenwel nog de leiding van de jeugdgroepen en dergelijke......
dus intolerant kan ik mijn kerkelijke gemeente zeer zeker niet noemen.
ik weet dat er minder accepterende gemeenten zijn, maar deze gemeente heeft geen moeite om mensen hun eigen stukje identiteit te laten behouden.

Ik zeg niet dat jouw kerkelijke gemeente intolerant is want die ken ik helemaal niet. Ik weet ook wel dat het per gemeente erg kan verschillen.
Wat ik bedoel te zeggen dat het voor jezelf als mens moeilijk is om een kerk te verlaten en zeker als deze een wat "zware"kerk is.
Heb je het boek "hulpeloos maar schuldig"van Aleid Schilder weleens gelezen?
Mensen kunnen nog jaren schuldgevoelens hebben omdat ze de kerk hebben verlaten om wat voor reden dan ook......en dat zegt ook wat over de mens zelf......

Willemijn

Berichten: 1550

[quote=HANNAH810]is dat niet in veel groepen zo, imre; dat er een vorm van groeps-code is?

(voldoende gemis om tot Christus te komen, volkomen verlossing, en dankbaarheid naarmate het besef er is van wat je ontvangen hebt.... Knipoog smiley

)

In alle groepen heb je groepsdynamica, processen die de groepsopvatting weerspiegelen. Alleen: wat doe je als je niet langer mee kunt gaan met de meerderheidsopvatting binnen de groep en de leiding niet langer kunt volgen? De groep verlaten. En dat kost emotie, Hannah.

In mijn gemeente wordt het heil en de liefde voor zondaars ruim gepredikt. Maar er zijn hier ook gemeenten waar het echt hopeloos is voor de doorsnee gelovige. Maar goed, dat is een andere discussie.

Berichten: 1550

HENK710 schreef:

Oké, Imre. Sorry dat ik je als buitenstaander heb bestempeld. Wel blijft het jouw ervaring met een beperkt deel van de totale kerkgemeenschap die je beoordeelt. En ja, dan is het geregeld wat gekleurd, zeker als je in een omgeving zit waar er een zekere cultuur binnen de leer is geslopen. Maar dit is ook niet enkel iets van de gereformeerden, maar kan binnen elke geloofsstroming voortkomen.

Dat laatste is zeker waar. Ik besef ook dat mijn ervaringen (aanvankelijk) niet verder reiken dan dit wat merkwaardige eiland tussen Waal en Maas. Pas als je elders gaat luisteren en gaat lezen over hoe het anders kan en gesprekken voert met gelovigen met een andere signatuur, pas dan ga je de gebreken zien van je eigen groep. En de positieve zaken, die er ook mogen zijn.

Berichten: 2109

IMRE695 schreef:

Dat laatste is zeker waar. Ik besef ook dat mijn ervaringen (aanvankelijk) niet verder reiken dan dit wat merkwaardige eiland tussen Waal en Maas. Pas als je elders gaat luisteren en gaat lezen over hoe het anders kan en gesprekken voert met gelovigen met een andere signatuur, pas dan ga je de gebreken zien van je eigen groep. En de positieve zaken, die er ook mogen zijn.

Het is inderdaad belangrijk om verder te kijken dan de eigen geografische, culturele, kerkelijke neus... Dan ga je zien dat je overal eigenlijk wel wat aan te merken zult hebben, maar dat je tegelijk iets gemeenschappelijks mag zien en ervaren!

Berichten: 1193

[quote=JONATHAN890]...ZE VERTELLEN DE HELFT MAAR....Als ik zelf in God's woord las, las ik andere dingen.
De jaren erna ben ik naar een andere kerk gegaan, en de God en Jezus horen preken zoals ik Hem ook las in de evangelieen.

Met een grote sprong over alle kerkgemeenschappen heen... het doet me ook denken aan de 1e vreselijke gebeurtenis in Genesis. De satan verzoekt Eva en hij draait de zaken om. "God heeft zeker wel gezegd: Gij zult niet eten van enige boom in de hof?" Schuld aanpraten? De mens at van alle bomen die God hen gegeven had en dat mocht ook. Hoewel Eva dat wist en zij de duivel van repliek diende gebeurde toch het onbegrijpelijke en at ze de verboden vrucht. Waar halve waarheden en verdraaingen al toe leiden. De mens verlangt juist naar dat wat verboden is en kan of durft soms niet meer te genieten van wat God nou net aan ons gegeven heeft.

GrZing

Berichten: 486

Mss wel helemaal offtopic...
maar, mijn mening is dat we niet mogen vergeten dat de predikanten/voorgangers van de 'wereldwijde kerk van Jezus Christus' allemaal een roeping hebben..daar mogen we mijns inziens niet aan voorbij gaan!!!

Mijn ervaring is ook dat het sterk afhankelijk is van uit welke achtergrond een predikant de theologie in gaat , en heb zelf gezien dat ook juist door gebeurtenissen in gemeente of eigen gezin een predikant uit een 'zware kerk' ook leert...en daardoor zich ook ontwikkeld in het prediken van juist liefde en vergeving! Ook voor hen is het leven een leerproces.

Marieke

Berichten: 95

JOS689 schreef:

Ik las van iemand het volgende over een jongetje:
Tot mijn 14e jaar ging ik met mijn ouders naar een reformatorisch protestantse kerk.
Ik werd naast de bijbel onderwezen in de heidelbergse catechismus.
De heidelbergse catechismus en de geloofsbelijdenis samen vormden het hart van deze leer.
Lees hierbij de vragen 1 t/m 13 van de heidelbergse catachismus. .....
(ik wil je ze ook wel toesturen)
Vraag 13: Maar kunnen wij zelf onze schuld betalen?
Antwoord:
Op geen enkele manier. Wij maken de schuld juist elke dag groter. (curs.je)
Vervolgens geeft de catechismus aan dat we slechts enkel en alleen door het geloof in Jezus Cristus die voor onze zonden is gestorven, bevrijd kunnen worden.
God heeft ons zo lief dat hij zijn eniggeboren zoon voor ons heeft geofferd.

Stel je bent een ontvankelijk kind van een jaar of 8. Papa is verkozen tot ouderling in de kerk en je zit wekelijks naast mama.
Er is geen discussie over dit soort teksten. Dit is de Waarheid.
Wat doet dit met je zelfbeeld?
Wat is het effect op je lichaamsbeleving?
Welke gevoelens gaan overheersen?
Wat leert je over autoriteit?

Wanneer ik nu contact maak met het jongetje in mij overvalt mij een gevoel van diepe schaamte over al mijn impulsen die mij op onverwachte momenten kunnen overvallen, ik trek mij volledig terug , zowel fysiek als mentaal en wil het liefst niet gezien worden. Overigens is dat kind zich daar niet van bewust. Wat hij ervaart is de energetische terugtrekbeweging en gedachten over zichzelf als: Ik ben slecht, ik verdien eeuwige straf, ik ben machteloos. En toch is God liefde, want hij heeft voor mij zijn zoon geofferd.
Wanneer ik nu contact maak met het jongetje in mij overvalt mij een gevoel van diepe schaamte over al mijn impulsen die mij op onverwachte momenten kunnen overvallen, ik trek mij volledig terug , zowel fysiek als mentaal en wil het liefst niet gezien worden. Overigens is dat kind zich daar niet van bewust. Wat hij ervaart is de energetische terugtrekbeweging en gedachten over zichzelf als: Ik ben slecht, ik verdien eeuwige straf, ik ben machteloos. En toch is God liefde, want hij heeft voor mij zijn zoon geofferd.
Tegelijkertijd is er ook een beginnend bewustzijn bij een bijzondere groep te behoren.
Een groep waar mijn ouders deel van zijn en die over iets heel bijzonders beschikt: de eeuwige waarheid.
En dat geeft me toch wel een speciaal gevoel. Dan zijn wij toch wel beter. Dat is dan wel weer een zondige gedachte, maar toch ontleen ik daar een soort veilig gevoel aan. Ik heb in ieder geval de zekerheid bij de juiste groep te behoren. Dat verschaft mij een duidelijk kader van waaruit ik kan oordelen over anderen.
Dat veilige gevoel heb ik dan uiteindelijk toch weer te danken aan God die zo barmhartig is geweest om ervoor te zorgen dat ik bij de juiste ouders met het juiste geloof geboren ben. Want mijn ouders zijn mijn alles en die weten wat goed is voor mij. Uiteindelijk is God nog belangrijker dan mijn ouders, want die zijn er tijdelijk en die zijn ook zondig, en God is er eeuwig en Hij weet en ziet alles. Ook al ziet niemand wat ik doe of denk, dan nog heeft God het in de gaten. En Hij ziet vooral hoe slecht ik ben. Als mensen toch eens zouden zien wie ik werkelijk ben…..
Maar, wee je gebeente(neem deze uitdrukking voor de verandering ook eens letterlijk) wanneer ik God niet gehoorzaam. Dan wacht mij eeuwige straf. God is ook een wreker. Dat wil hij wel niet, maar hij moet wel omdat ik zo slecht ben. Huilende smiley, smiley in tranen

Zeker in de pubertijd. Ik voelde me zeer aangetrokken tot de wereld van de rock`n roll. Die wereld vertegenwoordigde voor mij levenslust. Die levenslust gierde door mijn lijf. Ik had geleerd die te kwalificeren als slecht, maar hoe was het dan toch mogelijk dat het zo`n heerlijk gevoel was.
En dat is nou precies wat de duivel je influistert! Dat zijn de verleidingen waardoor je uiteindelijk verloren gaat. Verdringen dus, niet voelen. En telkens wanneer je opgewonden raakt wordt je eraan herinnerd hoe zondig je eigenlijk bent.
Dat bracht ook momenten met zich mee dat ik dacht, O.K als ik dan toch al slecht ben, kan ik er ook best eens aan toegeven. En dat bracht vervolgens weer schuldgevoelens met zich mee. Om dat niet meer te hoeven/willen voelen ging ik splitsen. Er ontstond een verborgen wereld.
Gelukkig werd in de loop van mijn pubertijd mijn levenslust sterker dan de leer. hoewel het schuldgevoel altijd onderhuids bleef.
Gedurende mijn pubertijd ontdekte ik ook duidelijke verschillen in de godsbeleving tussen mijn ouders. Mijn vader was strenger in de leer dan mijn moeder. Omwille van de eenheid en de vrede was zij met mijn vader meegegaan naar zijn kerk. Nu wij ouder werden gaf zij zichzelf meer ruimte voor haar eigen geloofsbeleving.
Ik ontleende daar de ruimte aan om ook zelf meer na te gaan denken.
Gaandeweg werd de catechismus minder bepalend in het dagelijks leven.
Het zaad van extreem schuldbewustzijn was echter vrucht gaan dragen en dat zou nog lang doorwerken.
Wat had ik geleerd:
Ik ben slecht en er kan niets goeds uit mijzelf komen
Mijn lijf is een bron van zondige impulsen en het is belangrijk daar niet naar te luisteren en er zeker niet aan toe te geven.
Ik kan niet op mijzelf vertrouwen
Ik ben volledig afhankelijk van een externe autoriteit die van mij houdt wanneer ik mij volledig onderwerp en die genadeloos straft wanner ik niet aan zijn voorwaarden voldoe…. En dat is liefde.
Mijn geweten wordt gevormd door wat God goed en slecht vindt. Ik weet dus ook wat goed en slecht is, dat vertelt mijn geweten mij.
Wanneer ik niet naar dat geweten luister ben ik verloren, word ik voor eeuwig verstoten en dat is dan mijn eigen schuld.
Er bestaat zoiets als een eeuwige waarheid. Die te kennen geeft veiligheid en zekerheid.
Er is verlossing mogelijk
Ik hoor bij de “goeden”, die de waarheid kennen, anderen zijn” verloren”.
Achteraf zie ik dat een van de belangrijkste konsekwenties voor mij is geweest dat ik geen verantwoordelijkheid heb leren nemen voor emoties als woede, begeerte, jaloezie. Ze leefden in het verborgene. Dat heeft grote effecten gehad op de wijze waarop ik in het leven stond.

en ............................... herken je dit ? Hoe sta jij in het leven ?

Ach lieve mede christenen.

Ik zou zo graag willen reageren, maar mn hart zit op slot.
Kan niets zeggen op dit moment.
komt wel.....ik heb vertrouwen

Berichten: 4047

grut, jos;
wat kunnen mensen toch een verschillend godsbeeld hebben!
ik heb een God die niet veroordelend is ingesteld, maar genade biedt.
het enige dat Hij van ons als mensen vraagt, is om te vertrouwen op Zijn Woord.
de voorwaardelijke liefde die je noemt, heeft God niet, want Hij had ons al lief toen wij nog vijanden van Hem waren.....
de enige reden dat Hij mensen af moet wijzen, zodat zij verloren gaan, is wanneer zij Zijn liefde blijven vertrappen, jaar in jaar uit.
Hij weet hoe ons lichaam werkt, en geeft daar ook aanwijzingen voor, zodat je de gaven die we als mensen van Hem ontvangen, ook op de juiste manier zou gebruiken, en daar gelukkiger van worden.
ik hoop dat je onze God inmiddels ook anders hebt leren kennen!!
ik kan drie keer niets met je bericht, als ik eerlijk ben.

Berichten: 10

Hannaha, ik herken er veel in wat je schrijft.

Gelukkig is GOD niet, zoals vaak mensen zijn. Veroordelend en voorwaarden eisend/scheppend.

HIJ alleen kent ons, dieper dan wij ooit ons zelf leren kennen. Hij kent mij en weet wat goed voor mij is.

De gebodsregels zijn liefdesregels van GOD voor ons mensen. Leven we daar naar, dan ontvang je rust en vrede.

En vertrouw je alleen op HEM ! (of ga je steeds meer op HEM vertrouwen)

Dan wordt "mijn " wil geschiede - GOD wat wilt u met mij, dat ik doe.

Omzien naar elkaar is dan voor een ieder het belangrijkste

Berichten: 58

IMRE695 schreef:

Dat is zeker waar. Misschien bevindt mijn verhaal zich niet zozeer op het erf van de theologie, maar op het terrein van de godsdienst-psychologie. Het gebruik of beter: misbruik van de religie om bepaalde posities op te bouwen en te handhaven. De bijbel is een mooi boek, maar er wordt ook onrecht door gelegitimeerd (slavernij, onderdrukking, zelfs mishandeling van vrouwen en kinderen).

Jaren geleden had je hier ook de discussie "Maakt de gereformeerde leer depressief?" De meningen waren sterk verdeeld, ook onder reformatorische christen. Heden ten dage heb ik nòg de neiging hier een bevestigend 'ja' op te antwoorden. Maar, je hoeft je er niet door te laten leiden. Wat ik geleerd heb, is om daarin ook vrije keuzes te maken.
"Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede!"

Imre, je kan hier mijns inziens niet een hele kerkgemaanschap en/of reformatorische hoek veroordelen met wat jij onderzocht hebt. Niet dat ik kan en wil ontkennen dat er misstanden zijn binnen de kerken, en kerkgemeenschappen, maar die worden niet door de kerk als geheel gepleegd, maar door kerkleden, door mensen net als jij en ik, zijn wij beter dan hen?
De bijbel leert ons ook dat buiten God er niemand boven de wet staat, dus ook de kerkleiders niet, hoe vaak ging Jezus zelf wel niet tegen de Farizeeërs en Sadduceeërs tekeer over hun zonden en hun verkrachten van de wet. Daarnaast leert de bijbel ons ook om misstanden van een persoon, om dan naar die persoon toe te gaan, en hem daarmee te confronteren zodat hij zich van zijn zonde kan bekeren, dat is een plicht!

En of de gereformeerde leer depressief maakt. Daarvan kan ik vanuit de GKV voluit zeggen: NEE! Zonde en bevrijding van zonde door het offer van Jezus gaan hand in hand, waarbij Jezus voorop staat. Wij zijn met Adam geboren in zonde, maar wij zijn samen met Jezus van zonde bevrijd en geheiligd voor God.

Berichten: 216

HARALD285 zegt:
En of de gereformeerde leer depressief maakt. Daarvan kan ik vanuit de GKV voluit zeggen: NEE! Zonde en bevrijding van zonde door het offer van Jezus gaan hand in hand, waarbij Jezus voorop staat. Wij zijn met Adam geboren in zonde, maar wij zijn samen met Jezus van zonde bevrijd en geheiligd voor God.[/quote]

Mijn ervaring is dan toch anders... ik heb me erg schuldig en slecht gevoeld vanuit diezelfde GKV... het is persoonlijk, afhankelijk van opvoeding, kerkklimaat, karakter.. Ik herkende veel in het boek van Aleid Schilder, al eerder hier genoemd.
Gelukkig geldt dit dus niet voor iedereen én gelukkig weet ik nu beter Lachende smiley

Het is belangrijk om in de kerk de ruimte te voelen en ervaren dat je er mag zijn, als mens, door God geschapen!!

Berichten: 1391

HANNAH810 schreef:

grut, jos;
wat kunnen mensen toch een verschillend godsbeeld hebben!
ik heb een God die niet veroordelend is ingesteld, maar genade biedt.
het enige dat Hij van ons als mensen vraagt, is om te vertrouwen op Zijn Woord.
de voorwaardelijke liefde die je noemt, heeft God niet, want Hij had ons al lief toen wij nog vijanden van Hem waren.....
de enige reden dat Hij mensen af moet wijzen, zodat zij verloren gaan, is wanneer zij Zijn liefde blijven vertrappen, jaar in jaar uit.
Hij weet hoe ons lichaam werkt, en geeft daar ook aanwijzingen voor, zodat je de gaven die we als mensen van Hem ontvangen, ook op de juiste manier zou gebruiken, en daar gelukkiger van worden.
ik hoop dat je onze God inmiddels ook anders hebt leren kennen!!
ik kan drie keer niets met je bericht, als ik eerlijk ben.

Ik sta hierin naast Hannah,

Inderdaad heeft iedereen zijn eigen "godsbeeld". De God die alles geschapen heeft is een God van genade al voor de dat alles geschapen werd.

Berichten: 5057

INEZ910 schreef:

Mijn ervaring is dan toch anders... ik heb me erg schuldig en slecht gevoeld vanuit diezelfde GKV... het is persoonlijk, afhankelijk van opvoeding, kerkklimaat, karakter.. Ik herkende veel in het boek van Aleid Schilder, al eerder hier genoemd.
Gelukkig geldt dit dus niet voor iedereen én gelukkig weet ik nu beter Lachende smiley

Het is belangrijk om in de kerk de ruimte te voelen en ervaren dat je er mag zijn, als mens, door God geschapen!!

Ik denk dat er een verschil is tussen wat je geleerd wordt te denken en te voelen en wat je daadwerkelijk voelt. Op een gegeven moment landen die woorden niet meer in je binnenste.

Berichten: 2109

CHATULIEM619 schreef:

Ik denk dat er een verschil is tussen wat je geleerd wordt te denken en te voelen en wat je daadwerkelijk voelt. Op een gegeven moment landen die woorden niet meer in je binnenste.

Dit zal misschien voor jou zo zijn, maar dat betekent niet dat dit meteen voor iedereen geldt, zoals hier op het forum ook wel blijkt! Ik geloof dat mijn binnenste en dat van bijvoorbeeld Harald en Hannah nog steeds veel landingsmogelijkheid laat aan Gods woorden! Knipoog smiley