Verwerken van het verleden

Berichten: 4047

.

Berichten: 1391

HENK710 schreef:

En Mar kan wel zeggen dat het volgens de bijbel MOET, En dat ik men kinderen er mee heb, ik kan en durf met stelligheid te zeggen dat ik mijn zoon er niet mee heb, mijn zoon mist zijn vader NIET, hij is doodsbang voor die man. Moet ik dan maar zeggen joh kereltje je moeder heeft em vergeven, ga maar lekker naar hem toe....Dat hij geen spat veranderd is geeft niet. Want je komt uiteindelijk toch in de Hemel.
Sorry ik vind dat Bull shit,
Voor sommige mensen wil ik zeggen denk eens na voor je iets zegt,

Je leest mijn reactie verkeerd en vult het voor jezelf in.
Ik geeft aan dat de Here Jezus telkens een kind in het midden plaats en tegen de volwassen zegt kijk naar het kind hoe deze met de dingen omgaat als voorbeeld voor ons als volwassenen.....
Ik zeg nergens dat je je kind op het gevaar moet afsturen.

Ik zit mij af te vragen hoe jij de vergeving van de Here Jezus wil overbrengen naar je kind toe als jij zelf niet kunt vergeven....
Ik had het niet over de kinderen maar over wij als volwassenen hoe wij ermee omgaan....

Berichten: 1391

HANNAH810 schreef:

marieke897 vroeg me dit gedicht te plaatsen;

2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht...

hoelang nog tot ze het gaan beseffen en voelen
dat alles nog erger gaat worden dan al is geweest?

als een bloedband weinig waarde heeft
en de liefde wordt overheerst door zelfmedelijden?
als een slachtofferrol je beter past dan een ouder zijn?
en je alles wilt weggooien uit wraak?
als "er niet meer zijn" als de beste uitweg voelt
in de grote knoop die je leven heet?

mijn 2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht....

een geweldig gedicht, het raakt mijn hart...
Het is o zo waar.....

Berichten: 2978

HANNAH810 schreef:

marieke897 vroeg me dit gedicht te plaatsen;

2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht...

hoelang nog tot ze het gaan beseffen en voelen
dat alles nog erger gaat worden dan al is geweest?

als een bloedband weinig waarde heeft
en de liefde wordt overheerst door zelfmedelijden?
als een slachtofferrol je beter past dan een ouder zijn?
en je alles wilt weggooien uit wraak?
als "er niet meer zijn" als de beste uitweg voelt
in de grote knoop die je leven heet?

mijn 2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht....

Ik heb gepiekerd over dit gedicht maar ik weet niet hoe ik het moet zien.....nog erger?er niet meer zijn?wie????
Er klinkt zoveel pijn in

Berichten: 5407

HANNAH810 schreef:

marieke897 vroeg me dit gedicht te plaatsen;

2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht...

hoelang nog tot ze het gaan beseffen en voelen
dat alles nog erger gaat worden dan al is geweest?

als een bloedband weinig waarde heeft
en de liefde wordt overheerst door zelfmedelijden?
als een slachtofferrol je beter past dan een ouder zijn?
en je alles wilt weggooien uit wraak?
als "er niet meer zijn" als de beste uitweg voelt
in de grote knoop die je leven heet?

mijn 2 onschuldige toppertjes slapen nu nog zacht....

De maakster heeft in ieder geval veel gevoel voor tragiek, dat is een feit......Ik denk dat je beter kan kijken hoe je je kinderen hier doorheen kan slepen ipv er steeds bij stil te staan hoe erg het is......

Berichten: 48

CHATULIEM619 schreef:

Ik denk dat het tijd wordt dat de moeders zich ook eens gaan afvragen wat ze hun kinderen aan doen als ze dwars gaan liggen bij een bezoekregeling. Ik lees dit gedicht veel meer als een aanklacht van die egoïsten, die alles in het werk stellen de vader uit het leven van het kind te bannen. De meeste vaders willen dolgraag hun kinderen zien maar worden door die zgn lieve moeders daarvan weerhouden.

helemaal mee eens en als dit een vader is aan gedaan dat hij de kinderen niet meer mach zien is het moeilijk om zo iemand als je ex tevergeven ook al hebben ze alle bij verkeerde dingen gedaan

Berichten: 1146

.

Berichten: 4047

WILLEMIJN232 schreef:

De maakster heeft in ieder geval veel gevoel voor tragiek, dat is een feit......Ik denk dat je beter kan kijken hoe je je kinderen hier doorheen kan slepen ipv er steeds bij stil te staan hoe erg het is......

niet iedereen zit hetzelfde in elkaar denk ik, willemijn!!
en als iemand anders voelt bij een situatie, wil dat nog niet zeggen dat daar een waarde-oordeel aan gegeven moet worden!
dat kan namelijk nogal eens als zeer kwetsend ervaren worden.
jij zou misschien je emoties afsluiten en op de "actie-tour" gaan
terwijl iemand anders even alle emoties op papier smijt, om ze op een rijtje te krijgen en daardoor rustiger te worden.
het voelt voor mij niet goed, wanneer je iemands gevoel afdoet als "gevoel voor tragiek", al is de situatie in dit geval wel degelijk tragisch te noemen!!
ik had deze reactie, eerlijk gezegt, niet van je verwacht!!

Berichten: 17

...

Berichten: 5407

HANNAH810 schreef:

niet iedereen zit hetzelfde in elkaar denk ik, willemijn!!
en als iemand anders voelt bij een situatie, wil dat nog niet zeggen dat daar een waarde-oordeel aan gegeven moet worden!
dat kan namelijk nogal eens als zeer kwetsend ervaren worden.
jij zou misschien je emoties afsluiten en op de "actie-tour" gaan
terwijl iemand anders even alle emoties op papier smijt, om ze op een rijtje te krijgen en daardoor rustiger te worden.
het voelt voor mij niet goed, wanneer je iemands gevoel afdoet als "gevoel voor tragiek", al is de situatie in dit geval wel degelijk tragisch te noemen!!
ik had deze reactie, eerlijk gezegt, niet van je verwacht!!

Ik vind het hier zeer kwetsend over hoe er over anderen met name exen wordt gesproken...... ook door jou...dus over waarde oordelen gesproken????
Ik denk dat het juist heel goed is om even te relativeren en te horen dat het ook anders kan...
Het is maar net hoe je er naar kijkt Hannah......
En ik op de aktie tour? Hannah, je kent me niet eens en je kent mijn geschiedenis niet.........
En waarom voelt iemand zich aangesproken als mijn commentaar niet terecht is? Jij voelt je blijkbaar aangesproken terwijl het niet jouw gedicht toch was?

Berichten: 5057

JOLAN931 schreef:

het moet ook niet gaan om de vaders of de moeders. Ieder besluit dat genomen wordt over bezoeks regelingen moet worden genomen in het belang van de kinderen. en dan kan vader hoog of laag springen en dolgraag de kinderen willen zien, maar als het schadelijk blijkt voor de kinderen, dan zijn sommige moeders genoodzaakt om in belang van de kinderen de bezoeken minimaal te houden. Dit word door niet alle vaders begrepen, waardoor weer nieuwe conflicten ontstaan.

het gaat toch om de kinderen, en niet om het ego van een van beide ouders?

Persoonlijk ben ik een gelukkig mens, en hoewel ik kapot geweest ben van mijn scheiding....dat wat toen zo erg was heeft zich ten goede gekeerd. ik mag gelukkiger zijn in mijn huidige relatie, dan ooit in mn huwelijk. vandaar dat wat mij betreft vergeving zo moeilijk niet is.

voor de kinderen ligt dat anders. ik zie hoe ze er door veranderd zijn, hoe mn oudste een psychisch wrak kan zijn af en toe. Hoe de tweede huilt als ze door vader opgehaald wordt omdat hij voor haar afgedaan heeft en ze eigenlijk gewoon thuis wil blijven.
ik heb er moeite mee hem te vergeven wat hij de kinderen heeft aangedaan, ze verdienen dit gewoon niet. Kinderen verdienen een gelukkige stabiele jeugd, en daar zijn de ouders grotendeels verantwoordelijk voor. Een ouder moet zijn/haar verantwoordelijkheid dus ook nemen.

Het is zo dubbel...enerzijds blij van hem af te zijn, dit geld in zekere mate ook voor de kinderen. Anderzijds het gevoel van onrecht en onmacht als dochterlief door het huis brult dat dr vader haar kapot heeft gemaakt

moeten wij werkelijk vergeven wat de kinderen is aangedaan, aangezien het niet onze eigen persoon aangaat?

Het is typisch het gedrag van een kind, dat weet dat als ze een drama maakt niet naar haar vader hoeft. Ze voelt ook je dubbele gevoelens aan en maakt daar gebruik van. De ervaring is meestal, dat kinderen er heel goed aan kunnen wennen. Dan hebben ze gewoon twee huizen.... En het ernaar toe gaan kan een ramp zijn, maar hoe komen ze terug? Meestal blij en vrolijk omdat ze hun vader gezien hebben. Nee, Jolan, niet overtuigend genoeg wat mij betreft...

Berichten: 5407

MARTIEN579 schreef:

Hier Marieke897, ik log even in via een account van iemand anders.

Ik vroeg Hannah dit gedichtje te plaatsen voor mij omdat in dit topic de meningen nogal uit één lopen over het wel of niet betrekken van de vader bij de kinderen.

Mijn kids gaan nog steeds naar hun vader, en ja..dat sta ik toe met een enorm gevoel van angst. Hij heeft aangegeven geen zin meer te hebben in dit leven, neemt elke keer weer een beetje afscheid van ons allemaal...
Vrijdag heb ik dit op papier gezet, niet om dramatisch te doen maar omdat ik vaak blog over mijn gevoelens en gedachten...een soort van uitlaatklep.

Er staat nergens hoe lang dit al gaande is, of ik wel of niet vooruit kijk voor de kinderen en ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT dit soort gedichten plaatsen om medelijden op te wekken of om dramatisch te doen over de ruggen van mijn kinderen heen, en ik had gehoopt dat dat hier ondertussen wel bekend was over mijn persoontje.

het is allemaal erg verdrietig, en ik kan er niets aan doen...ik ga door met de 'gewone' dingen, vier sinterklaas, tuig de boom op met de kids en heb ze dan ook afgelopen vrijdag 'gewoon' weer meegegeven aan hun vader voor het weekend. Ik hoop en bid dat hij op de één of andere manier gaat zien hoe waardevol hij is in het leven van zijn zoons, en hoe belangrijk hij voor mij ook is als vader van onze kinderen!!!

Maar ook weet ik dat als de negatieve spiraal bij hem niet stopt ik de keus moet gaan maken om de bezoekregeling te stoppen, hoe moeilijk dat ook zal zijn.

Marieke, ik weet onder welk profiel je schrijft en begrijp ook best je verdriet en je zorgen........
Maar het helpt niet om er maar bij stil te staan hoe erg het allemaal is.....het is zoals het is........en daar moet je mee dealen......

Berichten: 5057

MARTIEN579 schreef:

Hier Marieke897, ik log even in via een account van iemand anders.

Ik vroeg Hannah dit gedichtje te plaatsen voor mij omdat in dit topic de meningen nogal uit één lopen over het wel of niet betrekken van de vader bij de kinderen.

Mijn kids gaan nog steeds naar hun vader, en ja..dat sta ik toe met een enorm gevoel van angst. Hij heeft aangegeven geen zin meer te hebben in dit leven, neemt elke keer weer een beetje afscheid van ons allemaal...
Vrijdag heb ik dit op papier gezet, niet om dramatisch te doen maar omdat ik vaak blog over mijn gevoelens en gedachten...een soort van uitlaatklep.

Er staat nergens hoe lang dit al gaande is, of ik wel of niet vooruit kijk voor de kinderen en ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT dit soort gedichten plaatsen om medelijden op te wekken of om dramatisch te doen over de ruggen van mijn kinderen heen, en ik had gehoopt dat dat hier ondertussen wel bekend was over mijn persoontje.

het is allemaal erg verdrietig, en ik kan er niets aan doen...ik ga door met de 'gewone' dingen, vier sinterklaas, tuig de boom op met de kids en heb ze dan ook afgelopen vrijdag 'gewoon' weer meegegeven aan hun vader voor het weekend. Ik hoop en bid dat hij op de één of andere manier gaat zien hoe waardevol hij is in het leven van zijn zoons, en hoe belangrijk hij voor mij ook is als vader van onze kinderen!!!

Maar ook weet ik dat als de negatieve spiraal bij hem niet stopt ik de keus moet gaan maken om de bezoekregeling te stoppen, hoe moeilijk dat ook zal zijn.

Hoe kom je er bij dat die beslissing bij jou alleen ligt. Heb je soms het alleenrecht op de kinderen. Ik vind je zeer egoïstisch. Denk je echt dat ie zich wat gaat aandoen als de kids erbij zijn? Heeft hij nog een beetje troost in zijn leven en wil je dat ook nog van hem afnemen..dat noem ik zeer egoistisch...

Berichten: 254

CHATULIEM619 schreef:

Hoe kom je er bij dat die beslissing bij jou alleen ligt. Heb je soms het alleenrecht op de kinderen. Ik vind je zeer egoïstisch. Denk je echt dat ie zich wat gaat aandoen als de kids erbij zijn? Heeft hij nog een beetje troost in zijn leven en wil je dat ook nog van hem afnemen..dat noem ik zeer egoistisch...

Sorry , ik ken Marieke niet , maar kan me inbeelden dat ik in sommige situaties ook net als zij zou handelen , want " als " ... dan kan de klok niet meer achteruit worden gedraaid ... alleen ik misschien zelfs eerder

Berichten: 3599

CHATULIEM619 schreef:

Hoe kom je er bij dat die beslissing bij jou alleen ligt. Heb je soms het alleenrecht op de kinderen. Ik vind je zeer egoïstisch. Denk je echt dat ie zich wat gaat aandoen als de kids erbij zijn? Heeft hij nog een beetje troost in zijn leven en wil je dat ook nog van hem afnemen..dat noem ik zeer egoistisch...

Ik denk dat je op moet passen met deze bewering. Er zijn genoeg verhalen bekend die het tegendeel bewijzen.

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Hoe kom je er bij dat die beslissing bij jou alleen ligt. Heb je soms het alleenrecht op de kinderen. Ik vind je zeer egoïstisch. Denk je echt dat ie zich wat gaat aandoen als de kids erbij zijn? Heeft hij nog een beetje troost in zijn leven en wil je dat ook nog van hem afnemen..dat noem ik zeer egoistisch...

Er zijn zat gevallen bekend waarbij de man de kinderen wat aandoet, bij een bezoekregeling.
Of hij ontvoerd ze naar land van zijn herkomst, of hij vermoord ze.
En pleegt daarna zelfmoord.

Berichten: 17

..

Berichten: 4852

Scherven brengen geluk

Met de scherven van je leven
hoef je niet te blijven staan,
Alle fouten, alle zonden,
krijg je zelf niet ongedaan.

Ja we passen en we meten
alle stukjes aan elkaar,
Maar geen mens komt met de brokken
die hij eenmaal maakte , klaar.

Zijn je krachten soms gebroken,
of je huwelijk, je gezin,
Je kunt nog zoveel proberen,
maar je krijgt geen nieuw begin?

Breng de scherven van je leven
Maar naar God toe, stuk voor stuk.
Laat Hém helen, dan pas brengen
deze scherven toch geluk.

( M. Koffeman - Zijl )

Berichten: 4047

marieke897,
waarom zou je je verdedigen?

- je bent de enige hier op cm, die kan inschatten hoe de situatie is.
- je bent niemand verantwoording, of wel uitleg schuldig.
- er zijn mensen die enigzins kunnen invoelen, en er zijn mensen die vanuit hun eigen emotie en ervaringen (referentie-kader) op je gedicht reageren.
die vrijheid hebben zij, maar dat neemt niet weg, dat je je niet verplicht moet voelen om over een zó gevoelig onderwerp in de verdediging te gaan.

overigens; bij jou kijkt de hulpverlening met je mee;
persoonlijk heb ik juridisch gezien zelfs geen enkele inbreng in de beslissingen die over de pleegkinderen en hun pleegvader worden genomen.
dus het "alleenrecht-gevoel".........ach.......(zucht)

ik denk dat er door dit onderwerp een flink appel gedaan wordt op de persoonlijke (al dan niet verwerkte) pijn van veel forum-lezers, waardoor de discussie wat meer richting slagveld dreigt te gaan, wanneer mensen hun persoonlijke beleving van een situatie hier schetsen.
en dat vind ik wel jammer, eerlijk gezegt.

Berichten: 2109

WILLEMIJN232 schreef:

Ik neem het woord vergeven absoluut niet in mijn mond maar inderdaad de realiteit is zo en daar kan je toch ook wel minder bitter mee omgaan?
Dat is wat ik hier zo erg vind, mensen zijn verbitterd en natuurlijk het gaat om je kinderen en die wordt onrecht aangedaan....Maar dat verandert niet dat blijft de rest van je leven zo.......dat is de echte realiteit en neem van mij aan ook als je kinderen ouder zijn blijft dat......
Maar is toch zonde om daar verbitterd en dagvullend mee bezig te zijn?
Probeer de emoties wat los te laten en het als feiten te zien die nu eenmaal bij je leven horen......
Maakt wel dat je een stuk rustiger in het leven staat......

Willemijn, ook een ervaringsdeskundige......

Wie zegt dat ik er verbitterd en dagvullend mee bezig ben??
Dat hoor je mij niet zeggen, jammer dat je dat er uithaalt,
Ik geef ook heel duidelijk aan dat ik nu gelukkig ben!
Maar ik kan het niet loslaten, als ik/wij keer op keer weer bedreigt worden,
Het zij met dreiging van ontvoering het zij met de dood. Dus ja ergens leeft het altijd bij je al is het op de achtergrond.

Berichten: 4047

[quote=WILLEMIJN232]Ik vind het hier zeer kwetsend over hoe er over anderen met name exen wordt gesproken......

ow, ik vind eerlijk gezegt dat er hier kwetsend én oppervlakkig over andermans beleving wordt gesproken; ook door jou...dus over waarde oordelen gesproken????
Ik denk dat het juist heel goed is om even te relativeren en te horen dat het ook anders kan...
Het is maar net hoe je er naar kijkt Hannah......
En ik op de aktie tour? Hannah, je kent me niet eens en je kent mijn geschiedenis niet......... inderdaad; daar heb jij gelijk in; ik ken jou en je geschiedenis niet..........vandaar dat ik het woord "misschien" gebruik, omdat ik een aanname doe;
ennehhhh; ietsepietse klein vraagje; jij kent marieke897 en haar geschiedenis wel?
En waarom voelt iemand zich aangesproken als mijn commentaar niet terecht is? Jij voelt je blijkbaar aangesproken terwijl het niet jouw gedicht toch was? blijkbaar? waarschijnlijk bedoel je schijnbaar...
ik voel me niet aangesproken; wel beleef ik je bericht als byzonder stellig en heb ik het gevoel dat je manier van verwoorden weinig ruimte laat voor marieke om een eigen beleving te mogen hebben, zonder dat daar een "je-bent-niet-oké-gevoel" mee wordt opgeroepen.
en ja; ik trek het me aan als mensen door anderen gekwetst lijken te worden, en ik schrik daar ook een beetje van soms;

dat is namelijk dan weer mijn persoonlijke beleving van deze forum discussie, waarvan ik hoop dat het geen slachtveld gaat worden. ik mis namelijk een kléin beetje de ruimte om jezelf te mogen zijn, en je persoonlijke gevoel te mogen hebben, je eigen stukje beleving van je eigen stukje leven en je eigen vorm van menszijn.

overigens bedoel ik deze reactie als beantwoordding van je vraag, en niet als aanval op jou als persoontje; ik ken je tenslotte niet en weet niets van je achtergronden... Knipoog smiley

[/qoute]

Berichten: 2109

HANNAH810 schreef:

so; does heeft gesproken........ugh..........
mooie reactie does!

ik denk inderdaad, dat je niet volledig in kunt voelen als je niet in de situatie gezeten hebt, dat je je machteloos voelt, omdat je sommige dingen zo anders zou wensen voor je kinderen, en de situatie gewoon niet te beinvloeden is.

en als moeder kun je geen vader zijn; hooguit een goede moeder, die hen steunt als ze het moeilijk hebben; hen warmte en geborgenheid bied.

en, leanne; je kunt wel alleen moederen, maar niet vader-moederen.......
het beeld dat een kind van een man vormt, kan niet door vrouwen worden gevormt, wel door andere mannen, zoals annet aangeeft.
en dus is het denk ik van belang, om zorgvuldig te kijken welke man(nen) het beeld vormen dat je kind(eren) levenslang meedragen.

(Does weer hier...misschien toch weer tijd voor eigen profiel Clown smiley

)
ooit heeft iemand mij eens gezegd...
Moeders moederen en vaders vaderen... Idd een kind heeft een vader en een moeder nodig, je kan nog zo je best doen maar je kan nu eenmaal niet beide tegelijk zijn.
enne tnx hannah

Berichten: 2109

MAR907 schreef:

Je leest mijn reactie verkeerd en vult het voor jezelf in.
Ik geeft aan dat de Here Jezus telkens een kind in het midden plaats en tegen de volwassen zegt kijk naar het kind hoe deze met de dingen omgaat als voorbeeld voor ons als volwassenen.....
Ik zeg nergens dat je je kind op het gevaar moet afsturen.

Ik zit mij af te vragen hoe jij de vergeving van de Here Jezus wil overbrengen naar je kind toe als jij zelf niet kunt vergeven....
Ik had het niet over de kinderen maar over wij als volwassenen hoe wij ermee omgaan....

Ik kan dat wel degelijk Mar en sorry als ik het verkeerd heb ingevuld...
Er komen ook nogal wat emoties om de hoek bij dit onderwerp,Zeker gezien de afgelopen maanden.
Mijn kind weet niet dat ik zijn vader niet heb vergeven, daar praat ik niet met hem over, Het is nml niet aan mij om hem te vertellen wat voor asbak zijn vader is, Daar is hij helaas door schade en schande zelf achter gekomen.

Berichten: 2109

LEANNE226 schreef:

Je doet het met wat je hebt,meer is er niet he.Het beeld dat kinderen hebben hoeft niet altijd volgens het rollenpatroon te zijn,het kan ook bepaald zijn door andere dingen(ivm privacy wil ik hier niet teveel over kwijt Knipoog smiley

),het beeld dat mijn kinderen hebben van een vader is allang gevormd.........maar hierin had hun vader geen keus.

Nog een aanvulling:je hoeft je niet schuldig te voelen als je leven niet volgens het plaatje verloopt,het enige dat je kunt is je best doen

Mooi gesproken Leanne... En ik weet dat ik me niet schuldig hoef te voelen, maar helaas doe ik het wel.

Berichten: 1181

We zijn hier met zeer verschillende mensen en dus met zeer verschillende ervaringen.

zullen we dus het oordelen even achterwege laten?

Speel het niet op de man mensen, sta achter je mening en beleving maar gun een ander dat ook. het zou jammer zijn als dit topic ook gesloten wordt omdat we te onvolwassen zijn om het op een menslievende manier te bespreken.

zoooo... de wijze vrouw heeft gesproken Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Berichten: 1181

CHATULIEM619 schreef:

Het is typisch het gedrag van een kind, dat weet dat als ze een drama maakt niet naar haar vader hoeft. Ze voelt ook je dubbele gevoelens aan en maakt daar gebruik van. De ervaring is meestal, dat kinderen er heel goed aan kunnen wennen. Dan hebben ze gewoon twee huizen.... En het ernaar toe gaan kan een ramp zijn, maar hoe komen ze terug? Meestal blij en vrolijk omdat ze hun vader gezien hebben. Nee, Jolan, niet overtuigend genoeg wat mij betreft...

ik denk dat je nu fout zit chat....
mijn kinderen weten dat klagen huilen etc geen zin heeft, omdat afspraak gewoon afspraak is....dus ze gaan, punt uit.
Er naar toe gaan is soms een ramp, de hele week ellende in huis.
De week erna is ook een ramp, de hele week ellende in huis. Boosheid, kinderverdriet van onverwerkte echtsscheidingszooi die wij als ouders hen aangedaan hebben. en gemakshalve vergeet ik dan maar even dat voor moeder de halve maand verpest is door ruzie, driftbuien etc aan een stuk door.

Moeder mag prima alleen de kids opvoeden, het shaggerijn opvreten etc.
Ik weet dat dat niet overal zo is, maar ik wil je zonder te klagen zeggen dat het een hondebaan is op die manier.

Berichten: 5057

MARTIEN579 schreef:

Hier Marieke 897 nog even...
Egoistisch? Nee, zo zie ik het niet..realistisch dat wel!

Ik ben blij dat er een aantal hulpverleners bij betrokken is. Dat geeft al een heel stuk duidelijkheid.
Toch denk ik dat het niet goed is om hier allerlei persoonlijke situaties behandeld worden. In het algemeen vind ik dat er maar één goede reden is, de ene ouder buitenspel te zetten en dat is mishandeling/misbruik. In alle andere gevallen vind ik dat het altijd in het belang van het kind is om contact met beide ouders op een gezonde manier in stand te houden.
Kortom dames ( en heren) stel je niet zo aan met die onzinnige redenen, want uiteindelijk schaad je het kind nog meer.

Berichten: 2109

JOLAN931 schreef:

ik denk dat je nu fout zit chat....
mijn kinderen weten dat klagen huilen etc geen zin heeft, omdat afspraak gewoon afspraak is....dus ze gaan, punt uit.
Er naar toe gaan is soms een ramp, de hele week ellende in huis.
De week erna is ook een ramp, de hele week ellende in huis. Boosheid, kinderverdriet van onverwerkte echtsscheidingszooi die wij als ouders hen aangedaan hebben. en gemakshalve vergeet ik dan maar even dat voor moeder de halve maand verpest is door ruzie, driftbuien etc aan een stuk door.

Moeder mag prima alleen de kids opvoeden, het shaggerijn opvreten etc.
Ik weet dat dat niet overal zo is, maar ik wil je zonder te klagen zeggen dat het een hondebaan is op die manier.

Helaas is het hier het zelfde verhaal met de jongste Jolan,
Helaas zijn de kids vaak de dupe van het zootje wat de ouders hebben gemaakt ( zei Does)

Berichten: 1181

[quote=WILLEMIJN232]De maakster heeft in ieder geval veel gevoel voor tragiek, dat is een feit......Ik denk dat je beter kan kijken hoe je je kinderen hier doorheen kan slepen ipv er steeds bij stil te staan hoe erg het is......[/quote]

De dikgedrukte zin ben ik het zeker met je eens willemijn. Kijk naar de mooie dingen die er voor in de plaats gekomen zijn,(in sommige gevallen) geniet dat je van je ex verlost bent in het dagelijks leven.
Door hem zwart te maken bij je kinderen bereik je waarschijnlijk toch alleen maar het tegenovergestelde effect
(oa, mamma hield ons altijd weg bij pappa, mamma doet altijd rot over pappa, waardoor ze je uiteindelijk niet meer serieus nemen , en jou als verzorgend ouder laten zitten)

Berichten: 2109

Idd Jolan zoals ik al eerder in dit topic heb aangegeven het is niet aan ons om hun vader/ moeder zwart te maken,
Ze hebben recht op hun eigen ervaringen, helaas zijn die soms hard.
Maar als je een ouder zwart gaat maken, loop je de kans dat als ze eenmaal oud genoeg om zelf te kiezen, Hun biezen pakken en zeggen tabee ik ga kijken of je gelijk hebt of niet, ik ga bij de andere ouder wonen (zo ging het bij een vroegere buurvrouw van mij wel, altijd de vader zwart maken bij de kids, maar toen ze zelf mochten kiezen was ze ze wel kwijt)