onze héérlijke PUBERTJES ...

Berichten: 2215

LEANNE226 schreef:

Het is toch prachtig als mensen advies kunnen geven vanuit hun eigen achtergrond?
Tess die weet hoe het is om moeilijkheden te hebben in je puberteit,Zinga vanuit haar werk met jongeren,Willemijn vanuit haar ervaringen......dat is een mooie combinatie dacht ik zo!Het is geen wedstrijd Knipoog smiley

Je geloof toch niet echt, dat ik mijn energie ga stoppen in het maken van zo'n lijst. Knipoog smiley

Ik heb wel wat beters en leukers te doen. Lachende smiley

Maar 't zijn wijze woorden, Leanne! Sluit ik me helemaal bij aan.

Berichten: 7083

LEANNE226 schreef:

Het is toch prachtig als mensen advies kunnen geven vanuit hun eigen achtergrond?
Tess die weet hoe het is om moeilijkheden te hebben in je puberteit,Zinga vanuit haar werk met jongeren,Willemijn vanuit haar ervaringen......dat is een mooie combinatie dacht ik zo!Het is geen wedstrijd Knipoog smiley

Helemaal mee eens. zo kan je elkaar aanvullen ;)

Ik zelf heb geen kinderen helaas.
Wel met kinderen gewerkt.
Nou is denk ik zelf heel erg belangrijk, en dat las ik hier eerder ook in dit topic zoiets: van de goede dingen benadrukken en de negatieve dingen negeren.
Nou kan je de negatieve dingen natuurlijk niet altijd negeren, als bijvoorbeeld een puber de schuur in brand wil steken, zoiets.
En ik bedoel dus, als het negatieve dingen zijn, die niet gevaarlijk zijn.

Berichten: 5407

ZINGA672 schreef:

Dat maak je er nu van omdat je niet inhoudelijk op mijn commentaar wilt ingaan. Dat heb je nog nooit gedaan.

Ik wil alleen nog even kwijt dat ik de manier waarop jij Tess haar bijdrage onder de grond probeert te schoffelen omdat ze jonger is dan jij buitengewoon neerbuigend en arrogant vindt. En dat doe je bij meer mensen. Ik ben van mening dat iedereen hier mag posten. Je mag het met iemand wel of niet eens zijn, en daar mag je commentaar bij plaatsen; liefst inhoudelijk. Maar reken mensen niet af op het feit dat ze jonger zijn dan jij, of met andere oneerlijke argumenten of door op de man / vrouw te spelen.

Toch even een reactie van mijn kant: als ik niet op jouw reacties inga is dat om dat ik daar geen enkele reden toe zie. Je bied mij niet zoveel om op te reageren want het wordt dan een welles nietes spelletje en daar heb ik geen behoefte aan.......
Verder is het jammer dat het weergeven van feiten zoals leeftijd en ervaring al een punt van discussie zijn bij sommige mensen, gelijk voelt men zich aangevallen terwijl dat helemaal niet de bedoeling is..En jij doet daar nog een schepje bovenop terwijl jouw naam helemaal niet genoemd wordt. Er zijn hier volwassen mensen lid die vast en zeker hun eigen verweer kunnen schrijven of vertellen. En dat ik neerbuigend en arrogant doe? Mag je vinden kan ik verder niet zoveel mee.
Maar ik ben het met je eens dat iedereen op het forum zijn mening hier neer mag zetten, ook ik.......

Berichten: 2463

LEANNE226 schreef:

Het is toch prachtig als mensen advies kunnen geven vanuit hun eigen achtergrond?
Tess die weet hoe het is om moeilijkheden te hebben in je puberteit,Zinga vanuit haar werk met jongeren,Willemijn vanuit haar ervaringen......dat is een mooie combinatie dacht ik zo!Het is geen wedstrijd Knipoog smiley

Je hebt helemaal gelijk Leanne, het moet geen wedstrijd worden. Maar in dit geval vind ik de reacties van Tess en Zinga behoorlijk overtrokken.

Je kunt ervaring hebben met jongeren vanuit werk, toch is het een groot verschil.
Ouders kennen hun kind, en de kinderen kennen de ouders. (reageren dus heel anders)
Professionals, kennen kinderen, maar de kinderen kennen de professionals niet. (vaak is het reageren totaal anders dan in de (t)huis situatie)

Dus ik kan me Willemijn heel goed indenken als ze zegt tegen Tess, meer levenservaring te hebben op gebied van haar eigen kinderen. Haar kinderen zijn de tienerleeftijd/pubertijd al door. En wat dat betreft heeft ze dus gelijk met haar opmerking qua levenervaring.... Engeltje smiley

Berichten: 2113

WILLEMIJN232 schreef:

Wat bedoel je nu te zeggen? Ik begrijp je niet?

Moet ik nou uitleggen wat het grapje was ? Verraste, verbaasde smiley

Nou ja ergens zit er ook een kern van waarheid in want ik geloof ergens dat leeftijd niet altijd zegt dat je dingen geleerd hebt... daarom is iemand van 88 niet automatisch wijzer omdat hij ouder is...
En jij had het over een "gevoelige snaar"... ik heb geen idee hoe je daar nu aan komt...

Berichten: 2113

CROSSROAD317 schreef:

Je hebt helemaal gelijk Leanne, het moet geen wedstrijd worden. Maar in dit geval vind ik de reacties van Tess en Zinga behoorlijk overtrokken.

Je kunt ervaring hebben met jongeren vanuit werk, toch is het een groot verschil.
Ouders kennen hun kind, en de kinderen kennen de ouders. (reageren dus heel anders)
Professionals, kennen kinderen, maar de kinderen kennen de professionals niet. (vaak is het reageren totaal anders dan in de (t)huis situatie)

Dus ik kan me Willemijn heel goed indenken als ze zegt tegen Tess, meer levenservaring te hebben op gebied van haar eigen kinderen. Haar kinderen zijn de tienerleeftijd/pubertijd al door. En wat dat betreft heeft ze dus gelijk met haar opmerking qua levenervaring.... Engeltje smiley

Toch lijkt me dat lastig te zeggen van een afstand als je elkaar amper kent.

Bovendien vind ik dat een mens heel veel kan leren van zijn eigen ervaringen.
Neem mezelf... veel, heel veel meegemaakt... als ik die ervaring nu niet had gehad had ik er héél anders in gestaan en bij lange na niet geweten hoe het is als een kind de verkeerde richting uit dreigt te gaan.
Ik ervoer als geen ander (en ja, hier ben ik helaas echt niet de enige) hoe het is als een 'opvoeding' helemaal niet leidt tot het gewenste resultaat... als 'ouders' gewoon maar doorgaan en niet aan de bel te trekken omdat ze zelf denken het goed te kunnen...

Maar het gaat hier om een hele andere situatie.
Het gaat hier niet om mij... het gaat hier om Inka's zoon die helaas al op jonge leeftijd zijn geliefde moeder moest verliezen... dat is vreselijk... !! ...en het leven gaat door en je moet zonder verder...
Als het dan niet goed gaat met een kind moet je dat niet negeren... daarom vind ik het ook heel goed van Inka dat hij dat naar buiten brengt... al twijfel ik of je dat op 't forum moet doen.
Inka... ga nog eens praten met iemand die je goed kent, bijv. met die psychotherapeute... zij kent misschien wel als geen ander jouw situatie... misschien is dat een begin...
Je kunt er beter te vroeg bij zijn dan te laat... mijn mening !

Succes !!

Berichten: 1193

WILLEMIJN232 schreef:

Toch even een reactie van mijn kant: als ik niet op jouw reacties inga is dat om dat ik daar geen enkele reden toe zie. Je bied mij niet zoveel om op te reageren want het wordt dan een welles nietes spelletje en daar heb ik geen behoefte aan.......

Ik heb je tot nu toe altijd inhoudelijke commentaren geleverd. Ik verlaag mij niet tot een welles-nietes spelletje. Je draait de zaken weer om.

Verder is het jammer dat het weergeven van feiten zoals leeftijd en ervaring al een punt van discussie zijn bij sommige mensen, gelijk voelt men zich aangevallen terwijl dat helemaal niet de bedoeling is..

Dan moet het weergeven van feiten wel juist gebeuren. Het koppelen van levenservaring aan leeftijd is een conclusie: geen feit.

En jij doet daar nog een schepje bovenop terwijl jouw naam helemaal niet genoemd wordt.

Nee, maar ik mag ook reageren als ik het ergens niet mee eens ben. Jammer voor jou.

Er zijn hier volwassen mensen lid die vast en zeker hun eigen verweer kunnen schrijven of vertellen. En dat ik neerbuigend en arrogant doe? Mag je vinden kan ik verder niet zoveel mee.
Maar ik ben het met je eens dat iedereen op het forum zijn mening hier neer mag zetten, ook ik.......

Tuurlijk mag jij ook je mening geven. Ik zou het alleen erg waarderen als dat op een faire en inhoudelijke manier gebeurt. Omdraaien van feiten, conclusies als feiten verkopen en op de man spelen vind ik niet fair. En dat mag ik vinden.

Jouw mening is net zo waardevol als die van Tess. Het was helemaal niet nodig geweest om er op zo'n manier extra gewicht aan te geven. Dat bedoel ik.

Berichten: 766

INKA401 schreef:

hoi ...

gezien jullie reaktie's, leeft dit probleem enorm ... en ben ik niet de enige die daar mee worsteld ... nou ja, ik moet ook niet overdrijven hoor, mijn pubertje is voor 95% wel lief, alleen het probleem dat hij op gezette tijden alleen thuis is ... ja en wat doe je dan als de hormonen door je lijf gieren en sommige dingen nogal spannend kunnen zijn?
idd ... de grenzen opzoeken, waar pa niet blij van word.
in het bericht van mieke staat érg veel ... veel om als vent van te leren, maar nu komt het ... inka klinkt nu stront eigenwijs , maar al deze goéd bedoelde adviezen zijn bij mij al bekend ... graag leg ik dit even uit ...
ik woon in een super klein, saamhorig dorp ... we kennen hier elkaar bijna alemaal, en na het overlijden van mijn vrouw was er ook gelijk iemand die de problemen van toen op zich nam ...
iemand die elke morgen om 7 uur hier was om mijn zoontje opweg te helpen naar school ... halen, brengen, halen brengen, jullie moeders kennen dit wel ... ik was er erg blij mee, en de spiraal ging omhoog ...
dit duurde van januarie tort oktober ... en toén ging het mis ... als toen mijn opppas zei van hé, eet je brood eens op, zei mijn zoontje ( toen nog maar 6 jaar oud) van uuuh maar JIJ bent mijn moeder niet? ... en ik zag dat het niet langer leuk was voor mijn zoontje en dacht na ...
ik kon het niét verkroppen dat de spiraal nu weer naar beneden ging, en besloot om een jáár lang thuis te blijven voor mijn zoontje ... en heb in die tijd, de moedertaak heel goed leren kennen ... pffffffffffff
mensenkennis heb ik opgedaan doordat ik een buurvrouw heb, die psychotherpeute is ... ons lot trok haar enórm aan, kwam hier élke dag om ons te begelijden, en nóg komt ze onverwachts nog wel een binnen lopen om te vragen hoe het met ons gaat ... jullie snap?
een kind heeft nou eenmaal aandacht nodg ... en vooral de opvang na school ... iemand die er voor hem is ... zijn verhaal aan hoord ... en hem het gevoel geeft dat digene waanzinnig om hem geeft, als je dít uitstraalt naar je kind, dan krijg je er alles van terug van wat je verwacht.
complimentjes geven .... jááá ... daar groeien kids van ... en de uitwerking is enorm ...
maar uuuh ... dit gaat hier in huis niet op hé ... pappa gaat om 6 uur de deur uit, en komt er om half zes weer ín ... en zoontje lief mist hierdoor zóóveel ... dat kattekwaad niet uit blijft ... zucht, zucht zucht ...

groetjes inka

Veel sterkte, Inka, blijf hem al het goede geven dat je hebt. Je staat er niet alleen voor. Opvoedtips haalde ik uit de boeken van Gordon, die kun je invlechten in jouw eigen manier van opvoeden. Hij heeft ook boeken geschreven om volwassenen communicatietrainingen te geven. Heel boeiend allemaal, ook voor je eigen ontwikkeling. Blijf genieten, ook van deze jongeling en veel succes!

Berichten: 357

Maar het gaat hier om een hele andere situatie.
Het gaat hier niet om mij... het gaat hier om Inka's zoon die helaas al op jonge leeftijd zijn geliefde moeder moest verliezen... dat is vreselijk... !! ...en het leven gaat door en je moet zonder verder...
Als het dan niet goed gaat met een kind moet je dat niet negeren... daarom vind ik het ook heel goed van Inka dat hij dat naar buiten brengt... al twijfel ik of je dat op 't forum moet doen.
Inka... ga nog eens praten met iemand die je goed kent, bijv. met die psychotherapeute... zij kent misschien wel als geen ander jouw situatie... misschien is dat een begin...
Je kunt er beter te vroeg bij zijn dan te laat... mijn mening !

allemaal hoi ...

na een heerlijk weekend bij mijn vriendin anneke doorgebracht te hebben, lees ik jullie reaktie's ...

om als eerst op jou reaktie te reageren sus ... je hebt helemaal gelijk ... ik hou mij idd vast aan die lieve buurvrouw die psychotherapeute is ...
dat jij zegt dat je het vreemd vind om mijn probleem op het forum te plaatsen, is jou probleem ... klinkt ff zakenlijk ... maar trek het je niet aan, mij ging het erom om maar één waardevolle reaktie te krijgen waar ik mee verder kan ... thats it ...

zakenlijk? ... ja in mijn werk ... hier op cm? ... néé wil ik niet ... maar jullie dwingen mij daar toe wél ... ik acepteer dan ook géén discussie's over hoeveel levenservaring iedereen dan wel heeft, sorry lieverds, maar open dan een nieuw topic op het forum betreft levens ervaring ... veel suxes ...
het gaat hier om míjn aangegeven probleem ... méér niet ...
na het openen van mijn sores, lees ik echt wel goéde adviezen ... dus dank daar voor, ga vooral verder ... maar wel ontopic blijven aub ...
het idée om voor de 2 keer mijn werk neer te leggen is geen optie ... de situatie in de bouw is op dit moment héél anders dan toén ... ik moet sinds een jaar véél meer mijn best doen om aan het werk te blijven ... en ben dankbaar lieverds, dat dat idd ook lukt ...
over mijn pubertje? ... op dit moment gaat het gelukkig goed ... straks gaat hij in de hefstvakantie weer een paar dagen logeren bij mijn dochter beertje ... jullie snap? ...

dank julie wel voor jullie bijdragen, maar hou aub op met bekvechten ...
plsssssssssssssssssssssssssssss ....

liefs inka

Berichten: 2113

INKA401 schreef:

Maar het gaat hier om een hele andere situatie.
Het gaat hier niet om mij... het gaat hier om Inka's zoon die helaas al op jonge leeftijd zijn geliefde moeder moest verliezen... dat is vreselijk... !! ...en het leven gaat door en je moet zonder verder...
Als het dan niet goed gaat met een kind moet je dat niet negeren... daarom vind ik het ook heel goed van Inka dat hij dat naar buiten brengt... al twijfel ik of je dat op 't forum moet doen.
Inka... ga nog eens praten met iemand die je goed kent, bijv. met die psychotherapeute... zij kent misschien wel als geen ander jouw situatie... misschien is dat een begin...
Je kunt er beter te vroeg bij zijn dan te laat... mijn mening !

allemaal hoi ...

na een heerlijk weekend bij mijn vriendin anneke doorgebracht te hebben, lees ik jullie reaktie's ...

om als eerst op jou reaktie te reageren sus ... je hebt helemaal gelijk ... ik hou mij idd vast aan die lieve buurvrouw die psychotherapeute is ...
dat jij zegt dat je het vreemd vind om mijn probleem op het forum te plaatsen, is jou probleem ... klinkt ff zakenlijk ... maar trek het je niet aan, mij ging het erom om maar één waardevolle reaktie te krijgen waar ik mee verder kan ... thats it ...

zakenlijk? ... ja in mijn werk ... hier op cm? ... néé wil ik niet ... maar jullie dwingen mij daar toe wél ... ik acepteer dan ook géén discussie's over hoeveel levenservaring iedereen dan wel heeft, sorry lieverds, maar open dan een nieuw topic op het forum betreft levens ervaring ... veel suxes ...
het gaat hier om míjn aangegeven probleem ... méér niet ...
na het openen van mijn sores, lees ik echt wel goéde adviezen ... dus dank daar voor, ga vooral verder ... maar wel ontopic blijven aub ...
het idée om voor de 2 keer mijn werk neer te leggen is geen optie ... de situatie in de bouw is op dit moment héél anders dan toén ... ik moet sinds een jaar véél meer mijn best doen om aan het werk te blijven ... en ben dankbaar lieverds, dat dat idd ook lukt ...
over mijn pubertje? ... op dit moment gaat het gelukkig goed ... straks gaat hij in de hefstvakantie weer een paar dagen logeren bij mijn dochter beertje ... jullie snap? ...

dank julie wel voor jullie bijdragen, maar hou aub op met bekvechten ...
plsssssssssssssssssssssssssssss ....

liefs inka

Hoi Inka,

Mij zul je er niet over horen hoor... als jij dit op het forum wil plaatsen is dat je goed recht.
Ik wilde alleen aangeven dat het omdat het in dit geval om je zoon gaat, het misschien handiger is in jouw directe omgeving om advies te vragen (Volgens mij heb je veel waardevolle mensen om je heen) en met jouw directe omgeving bedoel ik je eigen vrienden, kennissen etc. daar die je situatie waarschijnlijk beter kennen.
Ik hoop dat je nu begrijpt hoe ik het bedoel...

Berichten: 5057

Gewoon een aantal vragen die bij me opkomen....Je legt een verband tussen zijn gedrag en het gemis van zn moeder...heeft hij daar ooit therapie voor gehad? Want ik denk dat als het met elkaar te maken heeft, waarom pak je het dan niet aan?

Je hebt een lieve vriendin, in hoeverre kan hij dat verwerken? Heeft hij het gevoel dat hij een tweede moeder moet accepteren? En hebben jullie geen plannen om bij elkaar te wonen? Deze situatie werkt ook niet bevorderlijk voor de stabiliteit die hij zoekt.

Je kunt wel een heleboel scharen onder pubergedrag en gedeeltelijk ben ik het met je eens. Maar dingen als brandstichting en wiet roken duiden er wel op dat dit meer is dan pubergedrag.

Ik denk dat je duidelijk aan hem moet maken wat je met je vriendin wil. Dat daar een heleboel van dit gedrag mee te maken kan hebben. Je legt de nadruk op het verlies van zijn moeder, maar ik denk dat deze nieuwe relatie hem ook onrustig en opstandig maakt...

Berichten: 2463

CHATULIEM619 schreef:

Gewoon een aantal vragen die bij me opkomen....Je legt een verband tussen zijn gedrag en het gemis van zn moeder...heeft hij daar ooit therapie voor gehad? Want ik denk dat als het met elkaar te maken heeft, waarom pak je het dan niet aan?

Je hebt een lieve vriendin, in hoeverre kan hij dat verwerken? Heeft hij het gevoel dat hij een tweede moeder moet accepteren? En hebben jullie geen plannen om bij elkaar te wonen? Deze situatie werkt ook niet bevorderlijk voor de stabiliteit die hij zoekt.

Je kunt wel een heleboel scharen onder pubergedrag en gedeeltelijk ben ik het met je eens. Maar dingen als brandstichting en wiet roken duiden er wel op dat dit meer is dan pubergedrag.

Ik denk dat je duidelijk aan hem moet maken wat je met je vriendin wil. Dat daar een heleboel van dit gedrag mee te maken kan hebben. Je legt de nadruk op het verlies van zijn moeder, maar ik denk dat deze nieuwe relatie hem ook onrustig en opstandig maakt...

He Chat, (voor de verandering) ben ik het met je eens .... Knipoog smiley

Duidelijke taal, bekijk de dingen van meerdere kanten, en kijk vooral ook naar jezelf als vader (Inka) .....

Berichten: 347

hallo, ik ben de dochter van loes en studeer op het moment pedagogiek. Ik heb mij er dan ook even in verdiept tot hoever wij dat al hebben gedaan op school.

Nu is het zo dat een jongere als puber natuurlijk zich losbandig en vreemd kan gedragen tegen over zijn ouders en omgeving. Dat is volgens mij ook wel bekent hier ;).

Nu heb ik het even bekeken via de ontwikkelingstaken die een jongeren door maakt op de leeftijd van 14 jaar. Het is alleen wel zo dat dit de basis punten zijn en niet gespecialiseerd op jullie gezin's verhouding. En in een kort bericht als deze kan ik ook niet onderzoeken hoe het proces verder is verlopen enz. vandaar dat ik het vanaf dit perspectief even bekijk:

De taak van het kind is op dit moment:

formele operaties op bepaalde domeinen
diffuse identiteit
autonomieontwikkeling
conformeren aan leeftijdgenoten
overgang naar primaire verantwoordelijkheid voor zichzelf.

Ik kan begrijpen dat er voor veel mensen onbegrijpelijke woorden instaan maar het komt er kort op neer dat het er om gaat dat het kind zich ontwikkelt als een eigen identiteit en mee kan doen in de groep en ook mede het los maken van zich van de ouders.

Nu staat er bij als taak voor de ouders:

Emotionele ondersteuning thuis.
Aanmoediging van indentiteitsvorming.
Acceptatie.
Regels
Consequent
Communicatie tussen school en ouder over hoe het aantepakken
Waarden en normen handhaven.

Nu kan ik verder geen oplossing geven voor de problemen die gaande zijn maar kan ik wel wat begeleiding op deze manier bieden.
Ik weet niet hoe het verder bij jullie thuis is en hoe hij zich voelt in deze situatie. Wel zou hij daadwerkelijk een goede reden hebben voor zijn gedrag. Wat ik dan ook wel kan zeggen is dat als u echt even met de handen in het haar komt te zitten, dat u bij de huisarts of een jeugd bureau vragen kan stellen over de desbetreffende problemen en die zullen u dan ook wel de juiste informatie verder kunnen geven.
Als het goed is is er in elk dorp wel een punt te vinden waar je met opvoeding's vragen terecht kunt!

Succes en ik hoop een beetje geholpen te hebben.

Gr. Mariska

Berichten: 3295

CHATULIEM619 schreef:

Gewoon een aantal vragen die bij me opkomen....Je legt een verband tussen zijn gedrag en het gemis van zn moeder...heeft hij daar ooit therapie voor gehad? Want ik denk dat als het met elkaar te maken heeft, waarom pak je het dan niet aan?

Je hebt een lieve vriendin, in hoeverre kan hij dat verwerken? Heeft hij het gevoel dat hij een tweede moeder moet accepteren? En hebben jullie geen plannen om bij elkaar te wonen? Deze situatie werkt ook niet bevorderlijk voor de stabiliteit die hij zoekt.

Je kunt wel een heleboel scharen onder pubergedrag en gedeeltelijk ben ik het met je eens. Maar dingen als brandstichting en wiet roken duiden er wel op dat dit meer is dan pubergedrag.

Ik denk dat je duidelijk aan hem moet maken wat je met je vriendin wil. Dat daar een heleboel van dit gedrag mee te maken kan hebben. Je legt de nadruk op het verlies van zijn moeder, maar ik denk dat deze nieuwe relatie hem ook onrustig en opstandig maakt...

Ik zou eerder een verband zien tussen de manier waarop met het overlijden van moeders word omgegaan en het gedrag van nu.
Word het overlijden van moeder niet continu als kapstok gebruikt waar alle nare en vervelende dingen aan op worden gehangen?
Normaal pubergedrag heeft niks te maken met het missen van een ouder.
Zelf was ik een uitgesproken rotjoch op die leeftijd (volgens velen is dat ook zo gebleven)
Toch was mn ma iedere dag thuis als ik uit school kwam.
Je zoon heeft gewoon de pech dat zn rottigheid aan het licht kwam. Ik had de mazzel dat mn ouders hooguit achter 5% van mn ondeugden kwamen.

Kop op Inka, komt best goed met dat ventje.... Knipoog smiley

Berichten: 2109

Na wat gepuber in het topic (eindigt de puberteit ooit????) is dan eindelijk de draad weer terug! En met goede opmerkingen van zowel Chat en Pieter. Ik denk dat de door hen genoemde punten zeer noodzakelijke punten van aandacht zijn in het omgaan met elkaar als ouder en puber. Inka, ik hoop echt dat je er wat aan hebt en er wat mee doet. Dat verdienen zowel jij als je kind en de anderen die onderdeel van jullie gezin uitmaken.

Berichten: 2215

HENK710 schreef:

Na wat gepuber in het topic (eindigt de puberteit ooit????) is dan eindelijk de draad weer terug! En met goede opmerkingen van zowel Chat en Pieter. Ik denk dat de door hen genoemde punten zeer noodzakelijke punten van aandacht zijn in het omgaan met elkaar als ouder en puber. Inka, ik hoop echt dat je er wat aan hebt en er wat mee doet. Dat verdienen zowel jij als je kind en de anderen die onderdeel van jullie gezin uitmaken.

Als ik Inka was, zou ik de raad van 4 wijze vaders (Chat, Pieter, Cross en Henk) maar opvolgen. Knipoog smiley

En Henk, volgens mij eindigt de puberteit bij sommige mensen nooit. Twijfelende smiley

Berichten: 357

[quote=CHATULIEM619]Gewoon een aantal vragen die bij me opkomen....Je legt een verband tussen zijn gedrag en het gemis van zn moeder...heeft hij daar ooit therapie voor gehad? Want ik denk dat als het met elkaar te maken heeft, waarom pak je het dan niet aan?

Je hebt een lieve vriendin, in hoeverre kan hij dat verwerken? Heeft hij het gevoel dat hij een tweede moeder moet accepteren? En hebben jullie geen plannen om bij elkaar te wonen? Deze situatie werkt ook niet bevorderlijk voor de stabiliteit die hij zoekt.

Je kunt wel een heleboel scharen onder pubergedrag en gedeeltelijk ben ik het met je eens. Maar dingen als brandstichting en wiet roken duiden er wel op dat dit meer is dan pubergedrag.

Ik denk dat je duidelijk aan hem moet maken wat je met je vriendin wil. Dat daar een heleboel van dit gedrag mee te maken kan hebben. Je legt de nadruk op het verlies van zijn moeder, maar ik denk dat deze nieuwe relatie hem ook onrustig en opstandig maakt...[/quote

om op je eerste vraag te komen chat ... ik leg idd verband, dat dit alles te maken hebt met het overlijden van zijn moeder ... maar realiseer mij terdege, dat we inmiddels, op as, oudejaarsdag 8 jaar vérder zijn, en daarom ik dit tussen aanhalingstekens wil zetten ... ik noem daarom ook een gevolg ván ... jij snap?
mijn zoontje heeft idd therapie daar in gehad ... professionele rouwverwerking .. of hij daar idd baat bij heeft gehad ...
ik denk van wel ...maar na zoveel jaar komt zijn pubergedrag naar boven, en blijf ik bij dat dit is een gevolg ván ...

je 2e vraag is om hoe mee om te gaan met mijn nieuwe relatie ... en zal daar eerlijk in zijn.
weetje wat zijn eerste reaktie was toen ik tegen hem zei dat pappa een nieuwe vriendin had? ... pffffff ... het zal tóch wel weer uitgaan ... er geen vertrouwen in had ... want pappa had al éérder een relatie waar hij helemaal op vertrouwde, en na zóveel maanden toch weer op niets uitliep ... ja, ik snap mijn zoontje daar echt wel in ... en is idd niet bevordelijk voor zijn vertrouwen ...
met mijn huidige relatie gaat het súper ... al 1,5 jaar ...óók tussen de kids, en mijn genoemde zoontje is die relatie súper ... willen dolgraag trouwen, maar studerende kinderen gaan bij ons vóór, en duurt nog 2 jaar
nee, niet bevordelijk voor mijn zoontje ... maar moeten keuze's maken, met alle gevolgen van dien ... ik hoop dat mijn zoontje er vertrouwen in houd, en met mijn welgemeende opvoeding rekening houd, hoe jong dat hij nu ook is ...jáá luitjes ... ik wéét het donders goed ... het is 3 keer niks
grrrrrr ... en ik baal daar óók van hoor ...

morgen begint hier de herfstvakantie ... ik heb gezorgd dat zijn programma vól zit ... maar er zijn toch véél momenten dat mijn zoontje
zich zelf moet vermaken, en dát is mijn zorg ... julie snap?

groetjes inka

Berichten: 2109

Inka

Natuurlijk zal het gemis van zijn moeder een rol spelen in de fase van de puberteit. Maar ook zonder een dergelijke ingrijpende gebeurtenis hebben pubers al de symptomen zoals jij ze beschrijft. Je geeft zelf aan dat hij ook therapie heeft gehad voor het verwerken van het verlies. Dit zal wellicht niet direct het resultaat opgeleverd hebben dat jij gehoopt had...maar het kan wel degelijk resultaat hebben voor je zoon. Soms zal het echter pas later bij hem naar boven komen wat hij daar geleerd heeft, zo weet ik zelf uit ervaring met een bepaalde therapie die ik als puber gehad heb en waarvan ik pas na een aantal jaren inzag wat ik er werkelijk van geleerd had (na de cursus zelf had ik niet echt het idee dat het iets had opgeleverd).

En ja, de moeite met de nieuwe partner is ook zeer logisch, want voor kinderen is een ouder ergens gewoon niet te vervangen en ze hebben wel altijd het gevoel dat die ander dat wil proberen. Blijf daar met elkaar eerlijk in naar hem dat Anneke nooit zijn moeder zal kunnen vervangen en dat het logisch is, zeker na het meemaken van meerdere relatie van vader, dat er een zekere voorzichtigheid danwel negatief denkpatroon is bij je zoon. Zo geef je hem toch een stuk erkenning van zijn gevoel/emotie, wat zeker bij pubers heel belangrijk is.

Al zullen pubers die bevestiging niet altijd willen accepteren. Want pubers zijn nu eenmaal altijd op zoek naar een eigen weg. Of het dan handig is om een herfstvakantie behoorlijk vol te zetten qua programmering, vraag ik me ten zeerste af. Ja, het is goed om dan te kijken naar gezinsmomenten. Maar je moet ervoor waken dat je niet een heel programma aanbiedt waardoor de eigen inventiviteit en verantwoordelijkheid voor invulling door je zoon beperkt wordt. Dat roept juist eerder een tegenreactie op.

Leven met een puber is en blijft een enorme opgave en vraagt veel van de ouder(s). Vertrouwen en grenzen zijn denk ik wel twee essentiële kernpunten in het omgaan met een puber. Alleen blijft dit altijd weer een zoektocht die per kind en per situatie kan verschillen. Dus nee, pasklare antwoorden zullen er nooit zijn in mijn ogen. Enkel richtinggevende adviezen...en ja, dat geldt eigenlijk misschien juist ook weer in het contact tussen ouder en puber, hoezeer je ook van tevoren bijna zeker weet dat hij zijn eigen spoort trekt...

Berichten: 357

Al zullen pubers die bevestiging niet altijd willen accepteren. Want pubers zijn nu eenmaal altijd op zoek naar een eigen weg. Of het dan handig is om een herfstvakantie behoorlijk vol te zetten qua programmering, vraag ik me ten zeerste af. Ja, het is goed om dan te kijken naar gezinsmomenten. Maar je moet ervoor waken dat je niet een heel programma aanbiedt waardoor de eigen inventiviteit en verantwoordelijkheid voor invulling door je zoon beperkt wordt. Dat roept juist eerder een tegenreactie op.

nee dat valt erg mee hoor, hij heeft vriendjes waar hij graag gaat spelen, en logeren bij zijn zus vinden beide erg leuk ... de hond die beertje en rene hebben vind ie helemaal geweldig, zijn hengel mee, en ziet daar naar uit.

Berichten: 2109

INKA401 schreef:

nee dat valt erg mee hoor, hij heeft vriendjes waar hij graag gaat spelen, en logeren bij zijn zus vinden beide erg leuk ... de hond die beertje en rene hebben vind ie helemaal geweldig, zijn hengel mee, en ziet daar naar uit.

Dan snap ik je zorg niet over die momenten dat hij zichzelf moet vermaken, zoals je dat zelf verwoordde... Dat lukt hem blijkbaar prima. Ik denk je ziet een beetje teveel beren op de weg...

Berichten: 5057

HENK710 schreef:

Dan snap ik je zorg niet over die momenten dat hij zichzelf moet vermaken, zoals je dat zelf verwoordde... Dat lukt hem blijkbaar prima. Ik denk je ziet een beetje teveel beren op de weg...

Nou, ik denk dat je nu de boel onderschat Henk.

Berichten: 2109

CHATULIEM619 schreef:

Nou, ik denk dat je nu de boel onderschat Henk.

Tja, dat mag je denken. Alleen is het wel handig als je dan ook aangeeft waarom je dat denkt, zodat er inhoudelijk gereageerd kan worden. Ik geef puur vanuit de reactie van Inka zelf aan dat dat waar hij tegenop ziet vanuit zijn eigen inbreng hier best lijkt mee te vallen. Daarmee zeg ik overigens niet dat een en ander zonder slag of stoot gaat, als je dat soms denkt...maar ik wacht verder maar af waar je jouw bevinding op baseert, zodat er inhoudelijk gereageerd kan worden.

Berichten: 357

HENK710 schreef:

Dan snap ik je zorg niet over die momenten dat hij zichzelf moet vermaken, zoals je dat zelf verwoordde... Dat lukt hem blijkbaar prima. Ik denk je ziet een beetje teveel beren op de weg...

hihi, je snapt het niet hé ... nou vooruit, ik zal het nog één keer uitleggen.

mijn zoontje verveeld zich écht nooit ... maar dat wil nog niet zeggen dat hij er tussen al zijn bedrijvigheid geen kattekwaad uit haald? ... en dat is nou juist op dié momenten als er géén toezicht is ... gek hé.

gelukkig heeft mijn zoontje meer goéde kanten dan verkeerde ...
heeft een prima verhouding met zijn vader, en is al héél erg handig op timmer gebied ... ja, dat is hem met de paplepel in gegeven , en heeft denk al zón 20 geweren uitgezaagd hihi ... de één nog groter dan de andere, en moest laatst zóó lachen hé ... hij was weer eens in de schuur aan het timmeren, en was bezig met een ronde paal van 10 cm doorsnede
en bijna 2 meter lang.
hij had daar een punt aan gemaakt, en ik zei van ... waar ben je nu weer mee bezig ... wat moet dát worden?
hij zei wacht ff, ik ben zo klaar en schroefde er twee handvaten aan.
daarna gooide hij die paal op zijn nek en zei ... kijk pa ... een rakétwerper
nou luitjes .. ik lag helemaal in een deuk, en zei toen ik weer bij kwam van het lachen, ó we gaan het nu zeker gróter aanpakken ... en zie hem nóg glunderen ... mmmm, héééérlijk zón joch ...

Berichten: 1663

INKA401 schreef:

mijn zoontje verveeld zich écht nooit ... maar dat wil nog niet zeggen dat hij er tussen al zijn bedrijvigheid geen kattekwaad uit haald? ... en dat is nou juist op dié momenten als er géén toezicht is ... gek hé.

En laat dat nou heel normaal gedrag zijn voor een puber Knipoog smiley

Berichten: 2109

ANNETTE792 schreef:

En laat dat nou heel normaal gedrag zijn voor een puber Knipoog smiley

Dat was dus ook wat ik dacht Knipoog smiley

(zei Robbedoes)

Berichten: 1230

Annette....wat een ontzettend mooie foto van jou en Esther,ontroerend.
De liefde van een moeder voor haar kind straalt er van af!

Berichten: 2109

INKA401 schreef:

hihi, je snapt het niet hé ... nou vooruit, ik zal het nog één keer uitleggen.

mijn zoontje verveeld zich écht nooit ... maar dat wil nog niet zeggen dat hij er tussen al zijn bedrijvigheid geen kattekwaad uit haald? ... en dat is nou juist op dié momenten als er géén toezicht is ... gek hé.

gelukkig heeft mijn zoontje meer goéde kanten dan verkeerde ...
heeft een prima verhouding met zijn vader, en is al héél erg handig op timmer gebied ... ja, dat is hem met de paplepel in gegeven , en heeft denk al zón 20 geweren uitgezaagd hihi ... de één nog groter dan de andere, en moest laatst zóó lachen hé ... hij was weer eens in de schuur aan het timmeren, en was bezig met een ronde paal van 10 cm doorsnede
en bijna 2 meter lang.
hij had daar een punt aan gemaakt, en ik zei van ... waar ben je nu weer mee bezig ... wat moet dát worden?
hij zei wacht ff, ik ben zo klaar en schroefde er twee handvaten aan.
daarna gooide hij die paal op zijn nek en zei ... kijk pa ... een rakétwerper
nou luitjes .. ik lag helemaal in een deuk, en zei toen ik weer bij kwam van het lachen, ó we gaan het nu zeker gróter aanpakken ... en zie hem nóg glunderen ... mmmm, héééérlijk zón joch ...

Nog steeds zie ik niet waar je je echt zorgen om zou moeten maken... Ja, hij haalt ook wel kattekwaad uit, maar wat is daar mis mee? Wie is daar niet groot van geworden? Knipoog smiley

Geniet vooral van je puber, zoals je in het laatste stuk laat zien! En ja, tuurlijk zijn er ook dan nog wel momenten van zorg, omdat je hem soms dingen ziet doen of dingen over of van hem hoort waar je tenen van gaan krullen... Dan mag je bedenken dat dat gewoon een onderdeel is van het volwassen worden, het zoeken naar zijn eigenheid. Alleen als er gedrag bij is dat echt bepaalde fatsoensnormen voorbijgaat, zou ik me voor kunnen stellen dat je je achter je oren krabt en je afvraagt hoe daar nu weer mee om te gaan... En ja, dat is best zwaar... Maar juist dan is het ook belangrijk om die andere dingen van je puber ook te blijven zien, want het is niet allemaal kommer en kwel...je mag ook gewoon van hem genieten als mens Coole smiley met zonnebril

Berichten: 4852

CARIN303 schreef:

Annette....wat een ontzettend mooie foto van jou en Esther,ontroerend.
De liefde van een moeder voor haar kind straalt er van af!

Wel een beetje off-topic vind ik.
Ze is nog lang geen puber. Knipoog smiley

Berichten: 7231

VISSER278 schreef:

Wel een beetje off-topic vind ik.
Ze is nog lang geen puber. Knipoog smiley

Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen... Geschokte, onthutste smiley

alles evolueert... Knipoog smiley

Berichten: 2109

VISSER278 schreef:

Wel een beetje off-topic vind ik.
Ze is nog lang geen puber. Knipoog smiley

Voor je 't weet, is het een peuter en die kennen ook puberteit Knipoog smiley