'Echtscheiding is geen zonde' wel of niet??

Berichten: 5057

THOMAS968 schreef:

Ik pleit voor een eerlijker kijken naar liefde en seksualiteit tussen mensen. En niet voor losbandigheid zoals ik in eerdere bijdragen al heel duidelijk gemaakt heb.

Het is toch wel tragisch dat vrijwel niemand op CM zich op dit punt kwetsbaar op durft te stellen. Er zijn hier echter voldoende mensen die wel goed aanvoelen wat ik wil zeggen.

Thomas, die vindt dat het beter is om eerlijker naar jezelf te kijken.

Wees eens concreter. Ik mis nl hoe je dat in de praktijk zou willen zien. In de kerkelijke omgeving waarin ik mij bevind, zie ik allang een verschuiving. Niet dat de norm verandert, maar dat men menselijker is voor wie zich niet aan deze norm kon houden.

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

Wees eens concreter. Ik mis nl hoe je dat in de praktijk zou willen zien. In de kerkelijke omgeving waarin ik mij bevind, zie ik allang een verschuiving. Niet dat de norm verandert, maar dat men menselijker is voor wie zich niet aan deze norm kon houden.

Niet de norm verandert, maar dat men menselijker is voor wie zich niet aan deze norm wil houden..........
Chatuliem, we leven in 2010 en "men"maakt niet uit wat ik wel en niet in mijn relatie doe, getrouwd of niet.........en dan de zin dat "men menselijker" is als je je er niet aan kunt houden.....vreselijk om je sexleven met de kerk te bespreken........
Ik ben 54 jaar en ben heel goed in staat om daar zelf wat van te 'vinden'.En zo zal het meerderen op CM vergaan dat ze heel goed voor zich zelf kunnen bepalen wat ze wel of niet in een relatie doen.
Zoals je merkt werd ik wat kriebelig van jouw verhalen........

Willemijn

Berichten: 1599

WILLEMIJN232 schreef:

Niet de norm verandert, maar dat men menselijker is voor wie zich niet aan deze norm wil houden..........
Chatuliem, we leven in 2010 en "men"maakt niet uit wat ik wel en niet in mijn relatie doe, getrouwd of niet.........en dan de zin dat "men menselijker" is als je je er niet aan kunt houden.....vreselijk om je sexleven met de kerk te bespreken........
Ik ben 54 jaar en ben heel goed in staat om daar zelf wat van te 'vinden'.En zo zal het meerderen op CM vergaan dat ze heel goed voor zich zelf kunnen bepalen wat ze wel of niet in een relatie doen.
Zoals je merkt werd ik wat kriebelig van jouw verhalen........

Willemijn

De verwachting en normen die het geloof met zich meebrengt, geven je een bepaalde bandbreedte waarbinnen je leeft, ook in de relaties die je aangaat.

Als je jong bent, leeft met God in je leven, en een relatie aangaat en gaat huwen, denk je niet na over de dingen dat een relatie ook kapot dan gaan, door allerlei omstandigheden. Als die omstandigheden niet binnen jouw eigen leven gebeuren, maar daar wel de schade aanrichten, is het heel moeilijk om dat te gaan accepteren.
Zeker als dan de kerk en mensen je in het hokje plaatsen van ...gescheiden. In het hokje van.... met die persoon kan ik niet gaan, omdat het overspel 'zou' zijn.

Mijn leven is nu goed zoals ik het beleef, God heeft genezing gegeven, maar als mens heb ik ook mijn gevoelens en verlangen. Als daar een plek komt voor een ander, als die ander die plek zou gaan innemen, zal dat weer dingen met zich meebrengen als intimiteit.
Het is God die je moet zoeken en meenemen in die relatie. God en Zijn woord die je moet overwegen in de stappen en bandbreedte die je een nieuwe relatie geeft.

Berichten: 291

Hey Jonathan,

Die hokjes geest lijkt wel of die blijft, over gescheiden mensen bedoel ik!
Vanmorgen nog onder een kopje koffie de vraag waar is je man?
Toen ik antwoorde dat ik die niet heb omdat ik gescheiden ben zei ze tegen me das onmogelijk want je hebt jonge kinderen, en er achteraan.... o ja ook dan willen mannen nog wel eens weg lopen als ze der geen zin meer in hebben.......

Nou dat wou ik effe der over kwijt, wordt soms best wel oordeel moe en heb het gevoel dat ik me zelf moet verdedigen ookal is dat niet nodig zetten mensen je wel in die positie dat jij fout bent en zo, dat vind ik heel lastig.....

Greets,
Peacedove

JONATHAN890 schreef:

Voor mij is dit net zo geweest. Ik heb ook bevrijding ervaren toen er vergeving was.
Boosheid en teleurstelling naar mijn ex toe, belemmerde mij behoorlijk.
Ook in de communicatie met mekaar was dit niet bevorderlijk. Een jaar geleden had ik behoorlijk intensieve gesprekken met haar weer gehad over de dingen die in het huwelijk fout zijn gegaan. De ander, mijn beste vriend was het, die in het huwelijk kwam te staan.
En natuurlijk ook dingen die ik anders had kunnen doen, maar door de onmacht je vrouw te zien verliezen niet lukten. Al die dingen hebben we uitgesproken. Maar ook mekaar kunnen vergeven.
Die vriend hoef ik nooit meer te zien, of te spreken. Heb ook niets tegen hem, ben daar gewoon helemaal klaar mee.

De gemeente waar ik niet meer kwam, bezoek ik nu weer, heb ook de teleurstelling met een aantal mensen uitgesproken, ook met de pastoraal medewerker heb ik een goed gesprek gehad, over die dingen. Over de voordeur die altijd is voorzien van een warm welkom, maar de achterdeur van de kerk die onbewaakt is, waar mensen zo door verdwijnen.

En weet je.... vergeving naar anderen is genezing, genezing maakt vrij.
Die dingen hebben bij mij de deuren voor God weer helemaal open gezet, die jaren op een minikier stonden. En de weg die God nu met mij gaat is geweldig.

Wat dan wel jammer is, is dat mensen je nog een bordje opplakken....gescheiden, en nog meer jammer is, is dat t mensen zijn die je broers en zussen zijn. De wereld heeft er geen moeite mee hoor, daar heb ik de jaren na mijn scheiding meer steun gevonden dan bij mede christenen. En dat doet pijn als mensen je nog steeds in hokjes duwen.

Gelukkig heeft God geen bordjes, hokjes,.... alleen maar twee Liefdevolle armen.

Berichten: 260

THOMAS968 schreef:
. Of: ik ben als maagd het huwelijk ingegaan en na het huwelijk bleek het in bed niet te werken. Moet je dan de rest van je leven daar maar in berusten? Ik vraag me dan ook oprecht af of het wel wijs is als maagd het huwelijk in te gaan.
Thomas, gescheiden.

THOMAS968 schreef:

De kern van een van de dingen die ik wilde zeggen pak je heel goed: je stelt dat mensen ook wel eens de fout in kunnen gaan, ook al streef je naar sex binnen het huwelijk. Mij betoog is vooral dat mensen het wel stellen maar het in de praktijk al snel verandert. Ik stel ook niet dat het streven fout is maar constateer dat mensen het vaak toch niet doen. En wat dan?

Eerlijk of niet eerlijk daar loopt al een draadje over. Ik vind het in ieder geval niet eerlijk als mensen andere dingen doen dan ze zeggen na te streven. Ik vind het ook niet eerlijk om te doen alsof, al begrijp ik dat er soms sociale druk is, zeker in de wat behoudende kringen.

De werkelijkheid is weerbarstig, zoals je zelf ook al aangeeft.

Thomas, die met deze reactie wel blij is en ook eerlijk vindt

Thomas,
Of ik begrijp jou niet of jij mij niet denk ik.

Je schrijft eerst dat je denkt dat het niet wijs is om als maagd het huwelijk in te gaan. Daaruit maak ik dus op dat je het wel wijs vind (goed of niet) om voordat je met elkaar trouwt al een seksuele relatie te hebben. Vandaar mijn reactie met de term "uitproberen" wat ik zelf ook een ongelukkig gekozen woord vind maar het toch maar (tussen aanhalingstekens) heb gebruikt omdat ik ook geen ander toepasselijke benaming kon bedenken.

Hierna schrijf je dat je goed begrijpt dat mensen de fout in gaan, en seks hebben voor het huwelijk (waarmee je dus wel aangeeft dat dit waarschijnlijk niet echt goed zou zijn).

Met mijn reactie bedoelde ik overigens niet een schijnheilige vinger uit te steken naar een ieder die voor het huwelijk al seks heeft gehad, al was het maar dat ik net zo hard onderuit ben gegaan en waarschijnlijk weer zal gaan als de meeste.
Ik denk alleen wel dat er tegenwoordig vaak te makkelijk over seksualiteit gedaan wordt. Ik denk dat het goed is om te proberen om de geestelijk en de lichaamlijke intiemiteit zo gelijk mogelijk te laten verlopen.

Berichten: 486

PEACEDOVE820 schreef:

Hey Jonathan,

Die hokjes geest lijkt wel of die blijft, over gescheiden mensen bedoel ik!
Vanmorgen nog onder een kopje koffie de vraag waar is je man?
Toen ik antwoorde dat ik die niet heb omdat ik gescheiden ben zei ze tegen me das onmogelijk want je hebt jonge kinderen, en er achteraan.... o ja ook dan willen mannen nog wel eens weg lopen als ze der geen zin meer in hebben.......

Nou dat wou ik effe der over kwijt, wordt soms best wel oordeel moe en heb het gevoel dat ik me zelf moet verdedigen ookal is dat niet nodig zetten mensen je wel in die positie dat jij fout bent en zo, dat vind ik heel lastig.....

Greets,
Peacedove

Hee Peace, allereerst wil ik je een hele dikke knuffel geven! Je bent een geweldig mens en moeder!! Ik heb bewondering voor hoe jij de dingen handelt en regelt...jij met jouw 3 prachtige kinderen!!!

Ik heb niet zozeer een wijze raad of overtuigende bijbeltekst die ik hier kan aandragen om mijn mening over scheiden te geven.

Wel heb ik mijn gevoel, mijn intuitie, mijn geloof en mijn luisteren naar Hem.
Ook ik lig in scheiding...4 jaar geleden had mijn man een ander...om de kids ben ik gebleven, zodat zij de kans kregen om een band met hun vader op te bouwen.

In al die afgelopen jaren was ik dus nog getrouwd op papier, ben nog (ik hoop nog maar hééééél even) getrouwd! Maar omdat hij mij belazerd heeft, zou ik dan al voor een nieuwe relatie mogen kiezen?
Ook dit heeft mij hoofdbrekens gekost..en uiteindelijk is wat Hij mij brengt voor mij doorslaggevend.

Ik denk dat God niet wil dat we in een huwelijk vast blijven zitten waar liefdeloosheid, agressie, haat en elkaar het licht in de ogen niet gunnen de boventoon voert. Zeker als er kinderen in het spel zijn heb je bijna geen andere keus dan kiezen voor hen! Want toen je ze kreeg heb je de belofte gedaan voor ze te zorgen, het beste te doen voor hen!Ze het goede voorbeeld te geven, enz... en als de ene partner dat niet ziet én niet kan of wil veranderen, dan heb je naar mijn mening geen andere keus!

Echtscheiden is dus in mijn ogen geen zonde, niet als je niet anders meer kan!

Marieke (die menselijk oordelen veracht!)

Berichten: 2109

JONATHAN890 schreef:

De verwachting en normen die het geloof met zich meebrengt, geven je een bepaalde bandbreedte waarbinnen je leeft, ook in de relaties die je aangaat.
(...)

Het is God die je moet zoeken en meenemen in die relatie. God en Zijn woord die je moet overwegen in de stappen en bandbreedte die je een nieuwe relatie geeft.

God geeft ons inderdaad LEEFruimte! Ruimte om ons leven te richten op Hem en op ons leven hier en nu. Dát is denk ik de belangrijkste grondhouding als we om willen gaan met mensen die allerlei narigheid mee kunnen maken (iedereen dus). En ja, helaas werkt er dan ook nog wel eens een bepaalde hokjesgeest door, zoals Peacedove ook zo duidelijk beschrijft.

PEACEDOVE820 schreef:

Die hokjes geest lijkt wel of die blijft, over gescheiden mensen bedoel ik!
Vanmorgen nog onder een kopje koffie de vraag waar is je man?
Toen ik antwoorde dat ik die niet heb omdat ik gescheiden ben zei ze tegen me das onmogelijk want je hebt jonge kinderen, en er achteraan.... o ja ook dan willen mannen nog wel eens weg lopen als ze der geen zin meer in hebben.......

Nou dat wou ik effe der over kwijt, wordt soms best wel oordeel moe en heb het gevoel dat ik me zelf moet verdedigen ookal is dat niet nodig zetten mensen je wel in die positie dat jij fout bent en zo, dat vind ik heel lastig.....

Laten we in elk geval hier zorgen dat we elkaar weten te vinden met LEEFruimte voor iedereen, zonder direct een vingertje of een verzameling tralies voor de hokjes... Ik hoop, Peacedove, dat je die LEEFruimte hier op CM, maar zeker ook in je verdere leefomgeving ook mag vinden en niet enkel de door jou beschreven omgang met elkaar...want ja, die is triest...daar mag wel een traantje om weggepinkt worden...

Berichten: 2338

Ik moet eerlijk bekennen dat ik van sommige reacties enigzins onpasselijk word. Dat ligt geheel aan mij, ben namelijk erg gevoelig op dit punt Twijfelende smiley

Wil het daarom eigenlijk over een andere boeg gooien;
Echtscheiding: Veroordelen ja of nee?
Ik ben ooit, om de verkeerde redenen getrouwd...en zodoende ook om de "verkeerde" redenen gescheiden.Mijn ex is niet overleden, noch is hij naar mijn weten ooit vreemd gegaan. Het is ook helemaal geen verkeerde vent, heeft me op geen enkel mogelijke manier mishandeld of wat dan ook...Maar toch heb ik me altijd diep ongelukkig gevoeld tijdens mijn huwelijk, omdat we gewoon simpelweg hele andere normen en waarden hadden. Ik heb een paar jaar lang een enorme innerlijke strijd geleverd en uiteindelijk heeft dat er toe geleid dat we gescheiden zijn. In feite ben ik dus zondig en volgens de regeltjes zou ik nooit meer mogen "trouwen" met een ander!
Maar, was het niet zo dat er zoiets bestaat als vergeving Smiley die vol vragen zit

Ja, ik ben fout geweest...maar die fout die maakte ik al lang voordat ik gescheiden ben. En ik heb mijn fouten ook beleden en om vergeving gevraagd, en gekregen! En die vergeving heeft er voor gezorgd dat IK mijzelf die fouten niet meer aanreken...want vergeet niet, wij als mens zijn onze eigen grootste strafpleiters hoor! Jezus heeft vergeving geschonken maar de mens, en dan vooral wij zelf, blijft ons onze fouten aanrekenen en ervan overtuigd dat we onszelf moeten blijven straffen.
Maar het enige dat Hij ons meegegeven heeft met de vergeving was dat we dezelfde fout niet nog een keer zouden maken, toch?
En ik weet niet zo heel veel zeker, maar wat ik wel weet is dat ik dat iig nooit meer zal doen! Ik heb namelijk van mijn fouten geleerd...
Onze God is een God van barmhartigheid, die gelooft in tweede kansen...waarom dan wel voor een moordenaar, maar niet voor iemand die gescheiden is??
Ik geloof, dat iedere fout die ik in mijn leven gemaakt heb...een les was voor de toekomst! Er zijn een heleboel dingen waar ik toendertijd nooit bij stil stond, die ik nu nooit meer uit het oog zal verliezen, en ervan overtuigd dat ook ik nog een kans krijg in de toekomst om de lering die ik eruit getrokken heb in de praktijk te brengen. Goddank! Want hoewel ik er op dit moment misschien nog niet zo'n behoefte aan heb, word ik toch niet bepaald blij van het idee om de rest van mijn leven "alleen" door te moeten brengen...en dat weet Hij ook!

God kijkt naar het hart, niet naar status!
Dus lieve mensen, doe dat zelf dan alsjeblieft ook niet...

Berichten: 2215

TESSYBEAR731 schreef:

Ik moet eerlijk bekennen dat ik van sommige reacties enigzins onpasselijk word. Dat ligt geheel aan mij, ben namelijk erg gevoelig op dit punt Twijfelende smiley

God kijkt naar het hart, niet naar status!
Dus lieve mensen, doe dat zelf dan alsjeblieft ook niet...

Tessybear, ik begrijp je gevoeligheid m.b.t. dit onderwerp. Maar wie bedoel je met deze mensen? Mensen uit je omgeving of mensen die op dit topic reageren? De meeste reacties die ik heb gelezen onder dit topic, zijn naar mijn idee helemaal niet aanvallend of veroordelend bedoeld. Dus ik begrijp je felle reactie niet zo. En je hoeft je wat mij betreft ook niet te verdedigen of je te verantwoorden. Ik begrijp goed dat er redenen kunnen zijn, om te gaan scheiden. Het goedpraten is denk ik weer een stap verder.

Ik vind dat Henk710 het heel mooi verwoord heeft! Zie zijn reactie op vrijdag 21 mei 2010, 20:15

Berichten: 2338

MARIJAN072 schreef:

Tessybear, ik begrijp je gevoeligheid m.b.t. dit onderwerp. Maar wie bedoel je met deze mensen? Mensen uit je omgeving of mensen die op dit topic reageren? De meeste reacties die ik heb gelezen onder dit topic, zijn naar mijn idee helemaal niet aanvallend of veroordelend bedoeld. Dus ik begrijp je felle reactie niet zo. En je hoeft je wat mij betreft ook niet te verdedigen of je te verantwoorden. Ik begrijp goed dat er redenen kunnen zijn, om te gaan scheiden. Het goedpraten is denk ik weer een stap verder.

Ik vind dat Henk710 het heel mooi verwoord heeft! Zie zijn reactie op vrijdag 21 mei 2010, 20:15

Ik bedoelde idd meer in het algemeen Marijan...dat had ik er misschien even bij moeten zetten. De algehele stelling dat mensen die gescheiden zijn door overspel vrij naar de volgende mogen gaan, maar anderen niet omdat ze een hele grote zonde begaan hebben...terwijl ik zelf juist denk dat de ene zonde niet groter is als de ander...
Overigens was mijn reactie zeker niet fel bedoeld, en al helemaal niet als verdediging of goed praten hoor... maar meer als verduidelijking waarom ik vind dat er niet naar "redenen van" gekeken zou moeten worden maar vooral naar het hart Knipoog smiley

Berichten: 2215

TESSYBEAR731 schreef:

Ik bedoelde idd meer in het algemeen Marijan...dat had ik er misschien even bij moeten zetten. De algehele stelling dat mensen die gescheiden zijn door overspel vrij naar de volgende mogen gaan, maar anderen niet omdat ze een hele grote zonde begaan hebben...terwijl ik zelf juist denk dat de ene zonde niet groter is als de ander...
Overigens was mijn reactie zeker niet fel bedoeld, en al helemaal niet als verdediging of goed praten hoor... maar meer als verduidelijking waarom ik vind dat er niet naar "redenen van" gekeken zou moeten worden maar vooral naar het hart Knipoog smiley

Ik snap 't. Knipoog smiley

Berichten: 2706

MARIANNE129 schreef:

THOMAS968 schreef:
. Of: ik ben als maagd het huwelijk ingegaan en na het huwelijk bleek het in bed niet te werken. Moet je dan de rest van je leven daar maar in berusten? Ik vraag me dan ook oprecht af of het wel wijs is als maagd het huwelijk in te gaan.
Thomas, gescheiden.

Thomas,
Of ik begrijp jou niet of jij mij niet denk ik.

Je schrijft eerst dat je denkt dat het niet wijs is om als maagd het huwelijk in te gaan. Daaruit maak ik dus op dat je het wel wijs vind (goed of niet) om voordat je met elkaar trouwt al een seksuele relatie te hebben. Vandaar mijn reactie met de term "uitproberen" wat ik zelf ook een ongelukkig gekozen woord vind maar het toch maar (tussen aanhalingstekens) heb gebruikt omdat ik ook geen ander toepasselijke benaming kon bedenken.

Hierna schrijf je dat je goed begrijpt dat mensen de fout in gaan, en seks hebben voor het huwelijk (waarmee je dus wel aangeeft dat dit waarschijnlijk niet echt goed zou zijn).

Met mijn reactie bedoelde ik overigens niet een schijnheilige vinger uit te steken naar een ieder die voor het huwelijk al seks heeft gehad, al was het maar dat ik net zo hard onderuit ben gegaan en waarschijnlijk weer zal gaan als de meeste.
Ik denk alleen wel dat er tegenwoordig vaak te makkelijk over seksualiteit gedaan wordt. Ik denk dat het goed is om te proberen om de geestelijk en de lichaamlijke intiemiteit zo gelijk mogelijk te laten verlopen.

Heel simpel, ik respecteer het als mensen maagdelijk het huwelijk willen ingaan. Ik heb daar dus ook geen negatief oordeel over. Ik denk alleen dat dat nagenoeg niet gebeurt en ik vind dat mensen daar dan ook niet schijnheilig over moeten doen. Ik vind het wel een gok als je een verbond voor altijd met elkaar aangaat en je niet weet hoe het in bed zal gaan. Omdat het in principe voor altijd is, moet je er gewetensvol mee omgaan en oog hebben voor de realiteit, die we uit het leven hebben kunnen leren kennen. Er vanuit gaand dat de liefdes/emotionele band goed is kan ik me niet voorstellen dat die wens de volledige intimiteit met elkaar te beleven niet heel sterk is. Ik denk dat het niet alleen gebeurt bij nagenoeg iedereen maar dat dit ook beter is. Het is goed te weten dat je relatie compleet is of kan zijn. Dat is beter dan een huwelijk aan te gaan waar er sprake is van twijfel. Dat wil echter niet zeggen dat als een vrouw als maagd het huwelijk ingaat dat dus niet goed zal zijn, dat is zoals Marijan al opmerkte - heel goed mogelijk. En als dat een bewuste keuze is dan is dat misschien wel heel mooi.

Ik denk dat je wel heel vroom als voorganger of ouderling makkelijk dingen kunt roepen die heel Christelijk klinken maar het is ook heel wijs van het leven te leren dat het nagenoeg altijd anders loopt. En dan worden de vermaningen hol van klank, zoals christenen continu en vaak terecht verweten wordt.
Ik bestrijd de schijnheiligheid en ken het leven. Dat is iets anders dan de huidige praktijk van de meeste Nederlanders als norm nemen.

Verder denk ik hetzelfde als jij over het synchroon lopen van deze beide zaken. En jij bent echt niet de enige die onderuit zal gaan en ik vind je ook niet schijnheilig, je opmerking was eerlijk.

Thomas, die Marianne volgens hem best wel begrijpt.

Berichten: 260

[Verder denk ik hetzelfde als jij over het synchroon lopen van deze beide zaken. En jij bent echt niet de enige die onderuit zal gaan en ik vind je ook niet schijnheilig, je opmerking was eerlijk.

Thomas, die Marianne volgens hem best wel begrijpt.[/quote]

Thomas,

Dank voor je reactie, ik ben bang dat ik je stelling inderdaad iets te "werelds" zag. (ff proberen of die auto ook lekker rijdt Verlegen lachende smiley

)

Sorry, op de manier waarop je het nu beschrijft ben ik het gewoon met je eens.

Berichten: 486

TESSYBEAR731 schreef:

Ik bedoelde idd meer in het algemeen Marijan...dat had ik er misschien even bij moeten zetten. De algehele stelling dat mensen die gescheiden zijn door overspel vrij naar de volgende mogen gaan, maar anderen niet omdat ze een hele grote zonde begaan hebben...terwijl ik zelf juist denk dat de ene zonde niet groter is als de ander...
Overigens was mijn reactie zeker niet fel bedoeld, en al helemaal niet als verdediging of goed praten hoor... maar meer als verduidelijking waarom ik vind dat er niet naar "redenen van" gekeken zou moeten worden maar vooral naar het hart Knipoog smiley

Tessybear, ik bedoelde met mijn stukje ook niet dat ik nu vrijspel heb...heb die ook zeker niet genomen juist omdat ik daar mijn redenen voor had! Er zijn juist meer redenen naar mijn idee om te scheiden, dat staat ook in mijn posting hierboven..

Uiteindelijk is het zo dat wij allemaal, één voor één verantwoording moeten afleggen voor onze daden..ik kan niet in jouw hart kijken en jij niet in de mijne..maar zoals ik het zie , proberen wij allemaal naar Zijn stem te luisteren en het goede te doen!!

Marieke

Berichten: 2338

MARIEKE897 schreef:

Tessybear, ik bedoelde met mijn stukje ook niet dat ik nu vrijspel heb...heb die ook zeker niet genomen juist omdat ik daar mijn redenen voor had! Er zijn juist meer redenen naar mijn idee om te scheiden, dat staat ook in mijn posting hierboven..

Uiteindelijk is het zo dat wij allemaal, één voor één verantwoording moeten afleggen voor onze daden..ik kan niet in jouw hart kijken en jij niet in de mijne..maar zoals ik het zie , proberen wij allemaal naar Zijn stem te luisteren en het goede te doen!!

Marieke

Precies Marieke, dat is ook exact wat ik bedoelde...
Mijn bijdrage was absoluut niet bedoeld als persoonlijke aanval op wie dan ook, maar een uiting van mijn teleurstelling om de veroordeling in het algemeen. Ik veroordeel niemand, en zou graag zien dat men hetzelfde bij mij (en alle anderen) doet. Idd is er uiteindelijk maar één aan wie wij verantwoording hoeven af te leggen. Bedankt voor je reactie Knipoog smiley

Berichten: 456

MARIEKE897 schreef:

Uiteindelijk is het zo dat wij allemaal, één voor één verantwoording moeten afleggen voor onze daden..ik kan niet in jouw hart kijken en jij niet in de mijne..maar zoals ik het zie , proberen wij allemaal naar Zijn stem te luisteren en het goede te doen!!

Mooi gezegd Marieke! Ik ben het helemaal met je eens.

Tegelijkertijd valt me één ding op, en niet alleen in deze discussie... Heb getwijfeld of ik het wel of niet zou schrijven... Juist ook vanwege de gevoeligheid ervan... Ik doe m'n best om m'n woorden zorgvuldig te kiezen en hoop niet dat ik mensen ermee kwets...

Het lijkt erop dat de zonde niet (te) concreet gemaakt mag worden. Dan blijkt al heel gauw dat er gevoelige snaren geraakt worden. Ik begrijp dat ook wel, want in de praktijk kunnen mensen nogal gauw met hun veroordelingen klaar staan. Dat is niet terecht en kan als zeer kwetsend worden ervaren. Juist ook omdat het gaat om iets heels kwetsbaars, namelijk jezelf als persoon.
Iets als zonde te zien en te benoemen is mijns inziens echter nog niet hetzelfde als het veroordelen daarvan. De toon waarop het gezegd wordt is van groot belang.... naast het besef dat ieder mens schuldig staat voor God. Niemand kan leven zonder de genade.

Het volgende zeg ik dan ook met veel schroom... Wie bepaalt eigenlijk wat zonde is? Zijn wij dat als mensen of is dat God zelf? Ik proef op het forum regelmatig iets wat bij mij overkomt als het goed praten van zonde. Een voorbeeld uit de reactie van Marieke uit haar post van 16:53 (sorry Marieke, het is absoluut niet als aanval bedoeld, hoop dat je dat begrijpt):
'Echtscheiden is dus in mijn ogen geen zonde, niet als je niet anders meer kan!'
Betekent niet anders meer kunnen dat iets geen zonde genoemd kan worden? Marieke, begrijp me goed, ik heb veel respect voor (de beschrijving van) je houding en de manier waarop je uiteindelijk hebt gekozen voor je kinderen en jezelf en daarom ook voor een scheiding...

Er zijn denk ik nog veel meer voorbeelden te noemen, ik herken het ook bij mezelf, waarmee we de zonde het liefst wat algemeen houden en daarmee wat op afstand...
Maar is dat juist en ben ik dan eerlijk voor God? Het woord schijnheiligheid is de afgelopen dagen meerdere malen gevallen. In hoeverre kunnen we ook schijnheilig zijn t.o.v. God? Dat zijn vragen die bij mij in deze discussie boven komen...

Berichten: 735

Even een algemene reactie van mij Knipoog smiley

Want anders zou ik een aantal reacties moeten quoten en reageren dus ik probeer het allemaal in 1 reactie te gieten Verlegen lachende smiley

Allereerst er wordt idd vaak "vreemd"gereageerd als je "jong"gescheiden bent en nog "jonge"kinderen hebt...
Zelf ben ik op men 26ste voor de 1ste keer gescheiden...Vind het mega moeilijk om die stap te nemen, ik had een klein mannetje van 1,5 jaar.
In mijn beleving kon en mocht ik niet scheiden, want het was immers "zonde", Maar ik kon ook niet getrouwd blijven omdat ik voor mijn zoontje moest kiezen! Veel mensen reageerden vaak met iets van niet goed weten hoe daar mee om te gaan, ik was immers "zielig"zo jong nog en een klein kind...
Maar ik was niet zielig, toen ik uiteindelijk de stap had genomen viel er zoveel van me af, ik was dol blij dat ik de stap had genomen...
Maar ik wist niet goed hoe ik het mijn pake (opa) moest vertellen, Een heel lieve man maar met een geloof en standpunten waar niet aan te tornen viel. Ook men moeder wist niet hoe het aan hem te vertellen,
Dus heb ik zelf de stap genomen, en geloof me het was met knikkende knieën...Zijn reactie zal ik nooit vergeten, ik nam hem apart in de keuken en vertelde hem dat ik was gescheiden, Hij sloeg zijn armen om me heen en huilde, en zei verstikt door tranen, zie je wel ook nu worden gebeden nog verhoort...Ik heb zolang gebeden dat je het licht mocht zien.
En ergens was dat een pak van men hart.
Bij men 2de scheiding... had ik nog veel meer moeite om die stap te nemen, Want pff daar ging ik weer, wat zouden de "mensen"wel niet denken Geschokte, onthutste smiley

En dan de kinderen zeker de oudste had immers al een scheiding mee gemaakt... Ook ik besloot om getrouwd te blijven voor de kinderen en heb op vele wijzen hulp gezocht om dat huwlijk te redden, maar helaas ook dit was niet houdbaar, niet voor mij en niet voor de kinderen, Ondanks dat scheiden misschien toch zonde is.
Ik ben blij dat ik toch 2x die stap heb genomen voor mezelf en voor de kinderen... Ja ik heb ook vergeving gevraagd en niet alleen voor mijn scheidingen, maar ook zeker voor de verkeerde keuzes die ik had gemaakt door wel te trouwen.
Nu ben ik voor de 3de keer getrouwd en deze keer voelt het echt goed.
En ik geloof echt dat God zijn zegen heeft willen geven over dit huwlijk, sterker nog...vaak denk ik dat God Henk op mijn weg heeft gezet, op een moment dat ik er helemaal klaar mee was geen "kerel"meer kon zien ( sorry mannen) Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is het volgende,
Ookal word scheiden gezien als een zonde, we mogen vergeving vragen voor onze zonde en God is ook bereid om onze zonden te vergeven.
Verder denk ik niet dat het een bewust ontkennen van zonde is, maar niemand gaat voor de lol scheiden, en bijna niet 1 scheiding gaat zonder kleer scheuren, er worden wonden dan wel littekens gemaakt, en men heeft het al zo zwaar, dan komt het soms hard binnen als iemand het zonde noemt. Want nogmaals ik ken niemand die voor de lol is gescheiden.

Berichten: 2338

Ik denk ook niet dat het zo is, dat men het niet als zonde wil zien...ik geef eerlijk toe dat ik gewoon fout geweest ben, een zonde begaan heb.
Maar ik denk dat het juist door het veroordelen van die zonde door mede christenen zo gevoelig komt te liggen. Het raakt dan al snel een gevoelige snaar en ik zelf ben dan iig geneigd sneller in de verdediging te schieten dan normaal.
Ik heb in de periode dat ik in scheiding lag menig maal gedacht dat ik beter af geweest was als ik geen christen was, omdat ik bij niet-christenen gewoon veel meer begrip vond dan bij christenen.
Natuurlijk is het een zonde, maar ik weet ook dat het de juiste beslissing was en dat die zonde me, net als alle anderen vergeven kan worden door God.
Het is bij mij in elk geval niet zo dat ik het niet meer als een zonde zie, maar dat ik het mezelf niet meer aanreken omdat Hij dat ook niet doet.
Wat ik wel doe, is er lering uittrekken...en dat toepassen in de praktijk.

Berichten: 486

LIESBETH326 schreef:

Mooi gezegd Marieke! Ik ben het helemaal met je eens.

Tegelijkertijd valt me één ding op, en niet alleen in deze discussie... Heb getwijfeld of ik het wel of niet zou schrijven... Juist ook vanwege de gevoeligheid ervan... Ik doe m'n best om m'n woorden zorgvuldig te kiezen en hoop niet dat ik mensen ermee kwets...

Het lijkt erop dat de zonde niet (te) concreet gemaakt mag worden. Dan blijkt al heel gauw dat er gevoelige snaren geraakt worden. Ik begrijp dat ook wel, want in de praktijk kunnen mensen nogal gauw met hun veroordelingen klaar staan. Dat is niet terecht en kan als zeer kwetsend worden ervaren. Juist ook omdat het gaat om iets heels kwetsbaars, namelijk jezelf als persoon.
Iets als zonde te zien en te benoemen is mijns inziens echter nog niet hetzelfde als het veroordelen daarvan. De toon waarop het gezegd wordt is van groot belang.... naast het besef dat ieder mens schuldig staat voor God. Niemand kan leven zonder de genade.

Het volgende zeg ik dan ook met veel schroom... Wie bepaalt eigenlijk wat zonde is? Zijn wij dat als mensen of is dat God zelf? Ik proef op het forum regelmatig iets wat bij mij overkomt als het goed praten van zonde. Een voorbeeld uit de reactie van Marieke uit haar post van 16:53 (sorry Marieke, het is absoluut niet als aanval bedoeld, hoop dat je dat begrijpt):
'Echtscheiden is dus in mijn ogen geen zonde, niet als je niet anders meer kan!'
Betekent niet anders meer kunnen dat iets geen zonde genoemd kan worden? Marieke, begrijp me goed, ik heb veel respect voor (de beschrijving van) je houding en de manier waarop je uiteindelijk hebt gekozen voor je kinderen en jezelf en daarom ook voor een scheiding...

Er zijn denk ik nog veel meer voorbeelden te noemen, ik herken het ook bij mezelf, waarmee we de zonde het liefst wat algemeen houden en daarmee wat op afstand...
Maar is dat juist en ben ik dan eerlijk voor God? Het woord schijnheiligheid is de afgelopen dagen meerdere malen gevallen. In hoeverre kunnen we ook schijnheilig zijn t.o.v. God? Dat zijn vragen die bij mij in deze discussie boven komen...

hee liesbeth, ik kom er nog op terug hoor, maar heb vanavond iets anders en ik wil er niet zo maar even op reageren, snap je?
maar voel me zeker niet aangevallen of zo!! Knipoog smiley

laterzzzzzzz

Berichten: 456

TESSYBEAR731 schreef:

Natuurlijk is het een zonde, maar ik weet ook dat het de juiste beslissing was en dat die zonde me, net als alle anderen vergeven kan worden door God.
Het is bij mij in elk geval niet zo dat ik het niet meer als een zonde zie, maar dat ik het mezelf niet meer aanreken omdat Hij dat ook niet doet.
Wat ik wel doe, is er lering uittrekken...en dat toepassen in de praktijk.

Je hebt goed opgepakt, net als Robbedoes, wat ik bedoelde te zeggen... Daar ben ik blij om!

Berichten: 5407

LIESBETH326 schreef:

Je hebt goed opgepakt, net als Robbedoes, wat ik bedoelde te zeggen... Daar ben ik blij om!

Vind je het een zonde als je besluit te scheiden? Ik zie dat hier steeds weer terug komen.......
Ik denk zelf dat je niet over zonde en vergeving moet praten bij een scheiding...
Je gaat niet voor niets scheiden en dat is vaak al een moeizaam proces om die beslissing te nemen.... en dan moet je ook nog schuldgevoelens over zonde hebben en vergeving vragen?
Het gaat mij iets te ver.....

Willemijn

Berichten: 2109

WILLEMIJN232 schreef:

Vind je het een zonde als je besluit te scheiden? Ik zie dat hier steeds weer terug komen.......
Ik denk zelf dat je niet over zonde en vergeving moet praten bij een scheiding...
Je gaat niet voor niets scheiden en dat is vaak al een moeizaam proces om die beslissing te nemen.... en dan moet je ook nog schuldgevoelens over zonde hebben en vergeving vragen?
Het gaat mij iets te ver.....

Willemijn

Het erkennen van een zonde hoeft niet per definitie te maken te hebben met het aanpraten van een schuldgevoel. Je mag ook leren zonde te erkennen en verder te leven uit Zijn genade! En dat is volgens mij ook de strekking van de meeste verhalen hier. Scheiden is vanuit Gods scheppingsprincipe te zien als zonde, maar met die constatering houdt het niet op. God biedt leefruimte na de zonde, dat is volgens mij de strekking van ieder verhaal hier!

Berichten: 735

WILLEMIJN232 schreef:

Vind je het een zonde als je besluit te scheiden? Ik zie dat hier steeds weer terug komen.......
Ik denk zelf dat je niet over zonde en vergeving moet praten bij een scheiding...
Je gaat niet voor niets scheiden en dat is vaak al een moeizaam proces om die beslissing te nemen.... en dan moet je ook nog schuldgevoelens over zonde hebben en vergeving vragen?
Het gaat mij iets te ver.....

Willemijn

Dat probeerde ik dus ook min of meer aan te geven Willemijn, Maar ik ben wel opgevoed met het idee dat het zonde is...Maar pff ik heb het zeker niet voor men plezier gedaan.
Al ben ik achteraf wel blij dat ik het heb gedaan Knipoog smiley

Berichten: 913

LEANNE226 schreef:

Daar kun je pas over oordelen als je die achtergrond weet en niet bij voorbaat al afwijzen.
Weet je Anita,als mensen trouwen hopen/weten/denken ze dat het voor eeuwig is,die belofte doen ze ook dus ooit zijn ze net zo begonnen als jij.........niemand kan in de toekomst kijken,jij(gelukkig)ook niet

Persoon in kwestie wijs ik niet af Leanne maar wat ik aan wil geven is Gods woord hoe Hij de dingen bespreekt kijk ik heb niet de bijbelteksten laten meegeven hierin want ik geloof dat iedereen het wel weet.

Nogmaals als je mijn verhaal goed heb gelezen van de goede zuster die voor de 2e keer is getrouwd en daarmee verder leeft dat keur ik goed en is geen zonde juist vanwege haar ex die haar verliet voor een andere vrouw en waarom zij tot Christus is gekomen hoef je als christen vrouw dus niet alleen te leven en ben je vrij om te hertrouwen met een andere partner.

De dag van 22 mei en de roddels wie dat waren zeg ik niet maar ik heb mij wel alleen gevoeld en de grapjes onder mom verder verteld en om werden gelachen kon ik echt niet om lachen waaop ik dus ook paar keer mij van de groep verliet.
Verder was het wel genieten van Gods schepping en werd ook wel gevraagt om bij de groep te zitten maar als er geen leuke grapjes vallen dan ben ik weg.
Ik kon gelukkig nog genieten van jullie kleine kinderen die op de hei aan het spelen waren nog zo klein en zo teer vragen om aandacht en liefde had een verhaal van een jongentje gehoord en wat hij vertelde zich zo alleen te voelen dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn en hij kreeg alles van mama en papa en zijn vriendjes mogen op bezoek komen en mogen naar de film kijken maar wat hij juist graag wilde dat zijn papa en mama bij elkaar zouden zijn na dit verhaal brak mijn hart maar om dan even naar hem te luisteren gaf het jongentje het gevoel van ik mag er toch zijn. Juist kleine kinderen hebben liefde nodig en ik geloof ook wel dat jullie ze die ook geven en dat kinderen van hun ouders horen ja ik hou ook van jou hoe klein of stout je ook bent ook jij mag er zijn. Want er is Vader en die Zei: Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder ze niet. Hoe de schaapjes ook zijn zwart, wit, gevlekte alles schaapjes horen bij de Herder zoals we zagen op die verre heide allemaal trouw en veilig bij Hem.

Shalom,

Anita

Berichten: 456

HENK710 schreef:

Het erkennen van een zonde hoeft niet per definitie te maken te hebben met het aanpraten van een schuldgevoel. Je mag ook leren zonde te erkennen en verder te leven uit Zijn genade! En dat is volgens mij ook de strekking van de meeste verhalen hier. Scheiden is vanuit Gods scheppingsprincipe te zien als zonde, maar met die constatering houdt het niet op. God biedt leefruimte na de zonde, dat is volgens mij de strekking van ieder verhaal hier!

Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Dank je wel Henk voor het beantwoorden van de vraag die aan mij gesteld was... Knipoog smiley

't Scheelt mij weer tijd en denkwerk... haha

Berichten: 5407

ROBBEDOES873 schreef:

Dat probeerde ik dus ook min of meer aan te geven Willemijn, Maar ik ben wel opgevoed met het idee dat het zonde is...Maar pff ik heb het zeker niet voor men plezier gedaan.
Al ben ik achteraf wel blij dat ik het heb gedaan Knipoog smiley

Dan is het toch geen zonde geweest? We moeten er eens van af om er zo over te denken........Dat zal heel veel leed schelen denk ik...

Willemijn

Berichten: 5407

HENK710 schreef:

Het erkennen van een zonde hoeft niet per definitie te maken te hebben met het aanpraten van een schuldgevoel. Je mag ook leren zonde te erkennen en verder te leven uit Zijn genade! En dat is volgens mij ook de strekking van de meeste verhalen hier. Scheiden is vanuit Gods scheppingsprincipe te zien als zonde, maar met die constatering houdt het niet op. God biedt leefruimte na de zonde, dat is volgens mij de strekking van ieder verhaal hier!

Kan je niet beter zeggen dat God je ook leefruimte geeft na je scheiding......?
Ik heb er moeite mee als je stelt dat scheiden vanuit Gods scheppingsprincipe een zonde is.....het is niet de bedoeling nee, dat klopt...
Maar je gaat niet zomaar scheiden, dat is vaak een ingrijpende en pijnlijke beslissing. Als je er dan ook nog het begrip zonde bij betrekt maakt het het allemaal nog pijnlijker vind je niet?
Ik vind dat je een beetje calvinistisch denkt......

Willemijn

Berichten: 2978

ANITA324 schreef:

De dag van 22 mei en de roddels wie dat waren zeg ik niet maar ik heb mij wel alleen gevoeld en de grapjes onder mom verder verteld en om werden gelachen kon ik echt niet om lachen waaop ik dus ook paar keer mij van de groep verliet.
Verder was het wel genieten van Gods schepping en werd ook wel gevraagt om bij de groep te zitten maar als er geen leuke grapjes vallen dan ben ik weg.
Ik kon gelukkig nog genieten van jullie kleine kinderen die op de hei aan het spelen waren nog zo klein en zo teer vragen om aandacht en liefde had een verhaal van een jongentje gehoord en wat hij vertelde zich zo alleen te voelen dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn en hij kreeg alles van mama en papa en zijn vriendjes mogen op bezoek komen en mogen naar de film kijken maar wat hij juist graag wilde dat zijn papa en mama bij elkaar zouden zijn na dit verhaal brak mijn hart maar om dan even naar hem te luisteren gaf het jongentje het gevoel van ik mag er toch zijn. Juist kleine kinderen hebben liefde nodig en ik geloof ook wel dat jullie ze die ook geven en dat kinderen van hun ouders horen ja ik hou ook van jou hoe klein of stout je ook bent ook jij mag er zijn. Want er is Vader en die Zei: Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder ze niet. Hoe de schaapjes ook zijn zwart, wit, gevlekte alles schaapjes horen bij de Herder zoals we zagen op die verre heide allemaal trouw en veilig bij Hem.

Shalom,

Anita

Het was zo'n mooi gezicht anita,dat kereltje in de hangmat en jij die hem zachtjes wiegde......

Berichten: 1599

ANITA324 schreef:

De dag van 22 mei en de roddels wie dat waren zeg ik niet maar ik heb mij wel alleen gevoeld en de grapjes onder mom verder verteld en om werden gelachen kon ik echt niet om lachen waaop ik dus ook paar keer mij van de groep verliet.
Verder was het wel genieten van Gods schepping en werd ook wel gevraagt om bij de groep te zitten maar als er geen leuke grapjes vallen dan ben ik weg.
Ik kon gelukkig nog genieten van jullie kleine kinderen die op de hei aan het spelen waren nog zo klein en zo teer vragen om aandacht en liefde had een verhaal van een jongentje gehoord en wat hij vertelde zich zo alleen te voelen dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn en hij kreeg alles van mama en papa en zijn vriendjes mogen op bezoek komen en mogen naar de film kijken maar wat hij juist graag wilde dat zijn papa en mama bij elkaar zouden zijn na dit verhaal brak mijn hart maar om dan even naar hem te luisteren gaf het jongentje het gevoel van ik mag er toch zijn. Juist kleine kinderen hebben liefde nodig en ik geloof ook wel dat jullie ze die ook geven en dat kinderen van hun ouders horen ja ik hou ook van jou hoe klein of stout je ook bent ook jij mag er zijn. Want er is Vader en die Zei: Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder ze niet. Hoe de schaapjes ook zijn zwart, wit, gevlekte alles schaapjes horen bij de Herder zoals we zagen op die verre heide allemaal trouw en veilig bij Hem.

Shalom,

Anita

Weet je Anita.... er zijn helaas mensen die roddels vertellen. ik heb van enkelen 22 mei ook dingen gehoord dat ik denk...waar slaat het op.
Kijk naar je eigen leven... is dat altijd goed geweest denk ik dan?
Waarom doen mensen dat...ik heb er maar 1 verklaring voor...om hun eigen onzekerheid en falen te verbloemen onder het zogenaamd nog groter falen van een ander.
Als je goed in je leven staat, weet van je eigen dingen en fouten, daar een lering uit getrokken hebt, moet je gewoon blij zijn met ieder mens. Ieder mens is een kind van God, welke dingen ook fout zijn gegaan..

Ik heb me zaterdag ook veel bekommerd om wat kinderen, heerlijk is dat. Op zulke dagen mis ik wel mijn eigen kinderen. Ook de tijd die ik met ze door kan brengen is maaaar zo beperkt, omdat ze grotendeels ergens anders opgroeien.

dit was ff off-topic.

Voordat ik ging scheiden, heb ik jaren in een huwelijk geleeft, wat geen relatie meer was, want er was een ander in t spel. Maar ik ben bij haar gebleven totdat jongste 6 was.

En toen was t genoeg, toen ik weer wat hoorde.

Maar de scheiding heeft mij heel veel verdriet gedaan. Eerst was er een soort bevrijdend gevoel, maar daarna dus de pijn.

Weet je ... t meeste schuldgevoel wordt je aangepraat, door mensen uit je eigen omgeving. Het meest jammer is nog dat t mensen zijn die ook gelovig zijn.

De dingen die je hoort van...scheiden is fout, scheiden is zonde, God heeft t zo niet gewild en dergelijke. Daardoor krijg je een schuldgevoel, een zondebesef.
Maar er wordt voorbij gegaan aan God's liefde voor ons.

ook Jezus wierp geen steen naar de overspelige vrouw, van wie dus soort aantoonbaar was dat ze fout zat. Maar Hij bleef vol liefde en vergeving en sprak alleen de woorden 'zondig niet meer'

Het gaat in feite dus om het woord 'zonde' . Wat dat dus inhoudt.
Is zonde een veroordeling, of is zonde onze wegwijzer dat we langs het kruis moeten, langs Jezus die niet veroordeelt maar ons in liefde probeert een andere weg te wijzen??

Ik weet zeker dat God zo is. God wil niet dat t leven wat wij als mensen ondergaan zo is, maar Hij is ook reeel...dat t eenmaal zo is. Maar daarvoor had Hij al lang nagedacht en Zijn zoons verlossings werk gegeven.

Genade is er voor iedereen, die beseft dat dit leven niet volmaakt is, maar weet dat de weg langs het kruis gegaan moet worden.
[b][u]

Berichten: 2338

ANITA324 SCHREEF:

Quote:

De dag van 22 mei en de roddels wie dat waren zeg ik niet maar ik heb mij wel alleen gevoeld en de grapjes onder mom verder verteld en om werden gelachen kon ik echt niet om lachen waaop ik dus ook paar keer mij van de groep verliet.

Lieve Anita,

Ik hoop toch zeker dat ik dat niet was, want die intentie heb k zeker niet gehad en zou het heel erg vinden als iemand die wel zo opgepakt heeft.
Maar dat terzijde, wanneer het wel voorkomt zou het denk ik goed zijn wanneer je iemand daar op wijst. Op die manier heb je het denk ik zelf ook beter naar de zin en voel je je wellicht niet zo vervreemd van de groep.
Het zou namelijk wel heel leuk zijn als je volgende keer ook weer gewoon van de partij bent Knipoog smiley

Even off topic, maar wilde het ff kwijt...

Wat het onderwerp betreft blijft het denk ik ook gewoon een vorm van interpretatie. Ik zelf vind dat ik, bijbels gezien, een zonde begaan heb...
Maar kan de mening van Willemijn ook wel waarderen.
Denk dat het er toch ook aan ligt hoe zwaar er aan getild word. Ik denk dat hoe meer men meemaakt dat de omgeving er heel zwaar aan tilt, hoe meer men geneigd is om zichzelf heel hard te gaan verdedigen.
Maar ik zie hier zelf ook een heel groot stuk gevoel in...want als je nou voelt dat je de juiste beslissing genomen hebt, en dat in alle facetten van het geheel zichtbaar is. Hoe kan het dan "fout" zijn?