gebrek aan inlevingsvermogen?

Berichten: 3295

ARJAN007 schreef:

Het verschil was zo groot en duidelijk merkbaar, dat ik niet anders kan dan constateren dat het bij die mensen tussen de oren zit.

Kijk... dat in andere plaatsen mensen daar minder verschil in maken, dat geloof ik best. Maar ik woonde nou eenmaal niet in 10 plaatsen tegelijk, anders had ik wellicht kunnen merken dat in andere plaatsen minder op het verschil tussen single/niet-single gelet wordt......

ik ben op mn 33e voor de 1e keer getrouwd.
daarvoor woonde ik zowel in een klein dorpje als in een grote stad.
nooit maar dan ook nooit heb ik gemerkt dat ik anders behandeld werd omdat ik vrijgezel was.
maar goed ik maakte er zelf ook nooit een punt van, ik had zat lol ook zonder een vaste partner.
de enige die er echt mee zat was mn moeder...
maarja, DAAR zat ik dan weer niet mee !! Knipoog smiley

Berichten: 2215

ARJAN007 schreef:

Het verschil was zo groot en duidelijk merkbaar, dat ik niet anders kan dan constateren dat het bij die mensen tussen de oren zit.

Kijk... dat in andere plaatsen mensen daar minder verschil in maken, dat geloof ik best. Maar ik woonde nou eenmaal niet in 10 plaatsen tegelijk, anders had ik wellicht kunnen merken dat in andere plaatsen minder op het verschil tussen single/niet-single gelet wordt......

Arjan, ik denk toch echt dat het aan je beleving ligt. Ik werk/woonde in een heel klein - behoorlijk traditioneel denkend - dorpje op de Veluwe. En ik woon nu in een iets groter dorp, maar toch voel ik me niet anders behandeld. Gelukkig Lachende smiley

heb ik nergens last van.

Berichten: 83

MARISKA601 schreef:

Jaren geleden kocht ik een 2 persoonsbed.
De verkoper vroeg of mijn partner niet mee moest beslissen.
Ik liet duidelijk blijken dat ik aleenstaand was.
Toen maakte de verkoper een opmerking van, nou dat is wel saai slapen en kom je nooit aan je trekken.

verkopers.. grrrr Gefrustreerde smiley

Tja, niet echt handig opgemerkt maar wel eerlijk opgemerkt want ja, het is inderdaad saai slapen en ieder mens heeft lichamelijke behoeften.

Maar goed, echt tactisch... nee...

Berichten: 1672

MARISKA601 schreef:

Jaren geleden kocht ik een 2 persoonsbed.
De verkoper vroeg of mijn partner niet mee moest beslissen.
Ik liet duidelijk blijken dat ik aleenstaand was.
Toen maakte de verkoper een opmerking van, nou dat is wel saai slapen en kom je nooit aan je trekken.

verkopers.. grrrr Gefrustreerde smiley

Die zogenaamde verkoper moet heel snel een verkoopcursus volgen.

In de meeste gevallen kun je de order op je buik schrijven Gefrustreerde smiley

Berichten: 1309

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Volgens mij kun je het gewoon zeggen hoor. Het is immers niet zo vanzelfsprekend dat iedereen getrouwd is en daar mag je ze best op wijzen.

Berichten: 1309

MARISKA601 schreef:

Jaren geleden kocht ik een 2 persoonsbed.
De verkoper vroeg of mijn partner niet mee moest beslissen.
Ik liet duidelijk blijken dat ik aleenstaand was.
Toen maakte de verkoper een opmerking van, nou dat is wel saai slapen en kom je nooit aan je trekken.

verkopers.. grrrr Gefrustreerde smiley

Wat een ontzettend domme ongepaste opmerking van die verkoper Gefrustreerde smiley

Berichten: 1672

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Klassieke fout van de verkoper.....bij les 1 weet je dat bij het verkoopproces nooit iemand moet kwetsen

Berichten: 1309

JILL658 schreef:

Ik heb mijn eigen naam aangehouden, dus na de scheiding heette ik gewoon mezelf Lachende smiley

Mijn zus ging een auto kopen, maar dat kon niet, moest een partner hebben om dat te kunnen doen

Tja veel kennissen, want vrienden weten het wel, vragen hoe kan jij nu alleen zijn. Zijn de mannen blind ofzo.
Maar je kan er ook voor een periode voor kiezen toch Knipoog smiley

Wat een gekke verhalen lees ik hier toch... Zelf heb ik dat soort ervaringen helemaal niet. Wel blijft het lastig om die naamswijziging overal weer helemaal doorgevoerd te krijgen. Ik ben nu na vier- en half jaar nog steeds bezig om bepaalde instellingen aan het verstand te krijgen dat ik gescheiden ben en de dingen graag terug wil hebben op mijn meisjesnaam.

Wat overigens wel lachen is zijn die telemarketeers die dan naar meneer of mevrouw... vragen en dan de naam van mijn ex-man noemen. Dan zeg ik gewoon dat die hier al lang niet meer woont.. Per slot van rekening is hij al ruim vier jaar de deur uit en heet ik sindsdien anders. Zijn ze meteen van hun a propos (staat zeker niet in t gespreksschema) Gefrustreerde smiley