Homohuwelijk.

Berichten: 267

PETRA373 schreef:

Sorry Jol , als je me schrijven zo oppakt.
En om je vraag te beantwoorden, die situatue heb ik gehad met 7 kids thuis, ex die zich niet liet uitschrijven, dus geen uitkering die je kan aanvragen. vervolgens met je laatste geld de huur betalen, maar hoe je ze te eten moet geven?
Ik ben toen gaan bidden, niet stelen en god voorzag. Dus zo handel ik. stukje eigen ervaring, dus ik probeer me zoveel mogelijk aan gods geboden te houden, hoe de omstandigheden ook zijn. Wil niet zeggen dat ik nooit geen geboden overtreed, blijft een leerschool geloof in de praktijk uitvoeren en ik zou nooit iemand veroordelen die wel dan gaat stelen, is heel begrijpelijk.
het enigste wat ik met me schrijven wil duidelijk maken is vertrouw op god, houd je vast aan zijn woorden en beloften, zouden die niet worden vervuld en me kids bijna dood gaan van honger , zou ik ook gaan stelen denk ik.
Zoals ik al schreef, hoe zit het met al die mensen die dood gaan van de honger op sommigge plekken in de wereld? Ik heb ook niet alle antwoorden daar op.
En wel die wonderverhalen, kan je toch niet omheen, zo vertelde iemand ooit over iemand die na vluchtelingen kampen reed met te weinig rijst, de zakken werden aangevuld toen ze met lege vrachtauto na het volgende kamp reed.
ma ja da,s ook beetje taboe, wonderen.....

Ik herken me goed in je verhaal, Petra. Heb zelf ook behoorlijke tijden van armoede gekent. En dan maar met 4 kinderen in plaats van 7. Dat ik de waarde van geld omrekende in hoeveel broden ik er voor kon kopen. Er waren weken bij dat ik met minder dan 20 gulden rond moest zien te komen met z'n zessen. Maar ook ik kan getuigen dat de Heer altijd is blijven voorzien. Op de meest wonderlijke momenten als je van niemand iets had te verwachten (behalve van de deurwaarder) kreeg je weer iets. En soms ook raakte er iets gewoon niet op.
En deurwaarders? Ik heb in die 19 jaar van m'n eerste huwelijk maar 2 deurwaardersbrieven gekregen. En die gingen nogalliefst over een rekening die betaald was. Dat alleen al mag onder die omstandigheden een wonder heten.
Inderdaad is de verleiding om iets te stelen er dan soms wel. Je MOET er echter niet aan toe geven. Ook dat zijn keuzes die je sterker maken is mijn ervaring. Gebed heeft me enorm geholpen om niet te stelen. Maar ik kan iemand die in (brood)nood zit niet veroordelen. Ik weet hoe het voelt.

Berichten: 1621

En zo wordt er zowel over het homohuwelijk als over het stelen van o.a. brood in één topic gediscussieerd!

Berichten: 2328

MAMY994 schreef:

Ik herken me goed in je verhaal, Petra. Heb zelf ook behoorlijke tijden van armoede gekent. En dan maar met 4 kinderen in plaats van 7. Dat ik de waarde van geld omrekende in hoeveel broden ik er voor kon kopen. Er waren weken bij dat ik met minder dan 20 gulden rond moest zien te komen met z'n zessen. Maar ook ik kan getuigen dat de Heer altijd is blijven voorzien. Op de meest wonderlijke momenten als je van niemand iets had te verwachten (behalve van de deurwaarder) kreeg je weer iets. En soms ook raakte er iets gewoon niet op.
En deurwaarders? Ik heb in die 19 jaar van m'n eerste huwelijk maar 2 deurwaardersbrieven gekregen. En die gingen nogalliefst over een rekening die betaald was. Dat alleen al mag onder die omstandigheden een wonder heten.
Inderdaad is de verleiding om iets te stelen er dan soms wel. Je MOET er echter niet aan toe geven. Ook dat zijn keuzes die je sterker maken is mijn ervaring. Gebed heeft me enorm geholpen om niet te stelen. Maar ik kan iemand die in (brood)nood zit niet veroordelen. Ik weet hoe het voelt.

mooi en herkenbaar Lachende smiley

Ik persoonlijk vind het nooit erg het ontopic gaan maar sorry voor degene die het niet leuk vinden, dus ontopic maar weer

Berichten: 267

JANS221 schreef:

En zo wordt er zowel over het homohuwelijk als over het stelen van o.a. brood in één topic gediscussieerd!

Sorry

Berichten: 4097

PETRA373 schreef:

Sorry Jol , als je me schrijven zo oppakt.
En om je vraag te beantwoorden, die situatue heb ik gehad met 7 kids thuis, ex die zich niet liet uitschrijven, dus geen uitkering die je kan aanvragen. vervolgens met je laatste geld de huur betalen, maar hoe je ze te eten moet geven?
Ik ben toen gaan bidden, niet stelen en god voorzag. Dus zo handel ik. stukje eigen ervaring, dus ik probeer me zoveel mogelijk aan gods geboden te houden, hoe de omstandigheden ook zijn. Wil niet zeggen dat ik nooit geen geboden overtreed, blijft een leerschool geloof in de praktijk uitvoeren en ik zou nooit iemand veroordelen die wel dan gaat stelen, is heel begrijpelijk.
het enigste wat ik met me schrijven wil duidelijk maken is vertrouw op god, houd je vast aan zijn woorden en beloften, zouden die niet worden vervuld en me kids bijna dood gaan van honger , zou ik ook gaan stelen denk ik.
Zoals ik al schreef, hoe zit het met al die mensen die dood gaan van de honger op sommigge plekken in de wereld? Ik heb ook niet alle antwoorden daar op.
En wel die wonderverhalen, kan je toch niet omheen, zo vertelde iemand ooit over iemand die na vluchtelingen kampen reed met te weinig rijst, de zakken werden aangevuld toen ze met lege vrachtauto na het volgende kamp reed.
ma ja da,s ook beetje taboe, wonderen.....

Ik zeg niet dat wonderen niet bestaan noch trek ik jouw persoonlijke ervaring hierin in twijfel en alleen maar fijn dat jij hiervan kan getuigen. Daar doe ik ook niets aan af. Er zijn alleen ook legio verhalen van menselijk lijden, onverhoorde gebeden, niet opgelost lijden en als je dat in verhouding tot de succesverhalen zet denk ik dat we nog lang niet uitgepraat zijn wb de andere kant van de medaille.

Berichten: 7083

JOL252 schreef:

Ik zeg niet dat wonderen niet bestaan noch trek ik jouw persoonlijke ervaring hierin in twijfel en alleen maar fijn dat jij hiervan kan getuigen. Daar doe ik ook niets aan af. Er zijn alleen ook legio verhalen van menselijk lijden, onverhoorde gebeden, niet opgelost lijden en als je dat in verhouding tot de succesverhalen zet denk ik dat we nog lang niet uitgepraat zijn wb de andere kant van de medaille.

Idd Jol...

Vaak kan je bidden of God je kracht wil geven om met de situatie, of met situaties om te gaan....

Als je dat kan, de dingen onder ogen zien, en je hebt Rust en Vrede in je hart, ja, dát is een Groot Wonder.

Het Evangelie, dat een ieder die gelooft eeuwig leven heeft, dat is pas het Wonder Lachende smiley

Berichten: 2328

ja Jol de andere kant van de medailje.... effe stykje gecopieerd wat ik hier eerder plaatste:
Geplaatst: vrijdag 29 maart 2013, 15:27

en over geloof: ik geloof dat wat in de bijbel staat waarheid is, en ja soms is het moeilijk te bevatten, paulus ging na de gevangenis, werd bevrijd,
jacobus ging later en die werd niet bevrijd
Paulus werd gestenigd en stond daarna op en liep verder,
stefanus werd gestenigd en overleefde het niet.
en soms worden er kinderen genezen in jezus naam
maar in de tweede wereldoorlog, werden er tig kinderen na de ovens gebracht.

Dan zou je kunnen denken in sommigge gevallen: waar is god? waarom god?
vragen, waarvan we de antwoorden niet aankunnen, die we later wel ooit begrijpen denk ik.
Net zoals me kleuter van 5 niet alle dingen van hoe de wereld in elkaar zit aankan, kunnen wij niet alles bevatten hoe de geestelijke wereld in elkaar zit. Blijft over een vertrouwen in gods woorden, voor de mensen die god een beetje kennen. liefs

En sorry is weer offtopic, maar interesant om over van mening te wisselen, voor me zelf ben ik opgehouden met de warom god? doordat ik god steeds meer een beetje leer kennen en denk ik eerder dat het ooit andersom gaat, wij mensen zetten god niet in een rechtbank later en vragen warom god al dat leiden op de wereld? Ik denk eerder dat god aan sommigge mensen vraagt: warom hebben jullie niet na mij geluisterd?
Ik ben begonnen met me warom god, bij het overlijden van me kleindochtertje,
warom ging zo,n lief klein onschuldig mensje dood? artsen hebben geen antwoord, ik ook niet.
Enigste antwoord dat ik van god heb gekregen is dat jezus echt de dood heeft overwonnen, door het wonder van het medaillon wat hij toen deed, wat mee ging in haar mandje, door het vuur en er weer perfect uitkwam. ( heb het wel es eerder geschreven) en sindsdien, berust ik in me waroms en bedenk me, dat ik het beste maar god kan vertrouwen , hij weet veel meer als mij hoe de wereld in elkaar zit en de waroms. legt me de dingen denk ik niet uit, omdat ik die wetenschap niet aankan als klein mensje wat ik ben. En neem ik zijn woorden , en geboden zeer serieus, ze zijn er om ons te beschermen. En voor me kleindochtertje heb ik natuurlijk heel veel gebeden.

Wat betreft mensen die geboden overtreden(zoals ik ook heel goed in ben nog steeds) jezus heeft zijn kruis op genomen voor zondaren. Houd van ze, anders doe je zoiets niet, moet ons wel begrijpen in onze worstelingen in ons leven, anders zou hij niet van ons kunnen houden.

zo denk ik erover he.

Berichten: 4097

PETRA373 schreef:

ja Jol de andere kant van de medailje.... effe stykje gecopieerd wat ik hier eerder plaatste:
Geplaatst: vrijdag 29 maart 2013, 15:27

en over geloof: ik geloof dat wat in de bijbel staat waarheid is, en ja soms is het moeilijk te bevatten, paulus ging na de gevangenis, werd bevrijd,
jacobus ging later en die werd niet bevrijd
Paulus werd gestenigd en stond daarna op en liep verder,
stefanus werd gestenigd en overleefde het niet.
en soms worden er kinderen genezen in jezus naam
maar in de tweede wereldoorlog, werden er tig kinderen na de ovens gebracht.

Dan zou je kunnen denken in sommigge gevallen: waar is god? waarom god?
vragen, waarvan we de antwoorden niet aankunnen, die we later wel ooit begrijpen denk ik.
Net zoals me kleuter van 5 niet alle dingen van hoe de wereld in elkaar zit aankan, kunnen wij niet alles bevatten hoe de geestelijke wereld in elkaar zit. Blijft over een vertrouwen in gods woorden, voor de mensen die god een beetje kennen. liefs

En sorry is weer offtopic, maar interesant om over van mening te wisselen, voor me zelf ben ik opgehouden met de warom god? doordat ik god steeds meer een beetje leer kennen en denk ik eerder dat het ooit andersom gaat, wij mensen zetten god niet in een rechtbank later en vragen warom god al dat leiden op de wereld? Ik denk eerder dat god aan sommigge mensen vraagt: warom hebben jullie niet na mij geluisterd?
Ik ben begonnen met me warom god, bij het overlijden van me kleindochtertje,
warom ging zo,n lief klein onschuldig mensje dood? artsen hebben geen antwoord, ik ook niet.
Enigste antwoord dat ik van god heb gekregen is dat jezus echt de dood heeft overwonnen, door het wonder van het medaillon wat hij toen deed, wat mee ging in haar mandje, door het vuur en er weer perfect uitkwam. ( heb het wel es eerder geschreven) en sindsdien, berust ik in me waroms en bedenk me, dat ik het beste maar god kan vertrouwen , hij weet veel meer als mij hoe de wereld in elkaar zit en de waroms. legt me de dingen denk ik niet uit, omdat ik die wetenschap niet aankan als klein mensje wat ik ben. En neem ik zijn woorden , en geboden zeer serieus, ze zijn er om ons te beschermen. En voor me kleindochtertje heb ik natuurlijk heel veel gebeden.

Wat betreft mensen die geboden overtreden(zoals ik ook heel goed in ben nog steeds) jezus heeft zijn kruis op genomen voor zondaren. Houd van ze, anders doe je zoiets niet, moet ons wel begrijpen in onze worstelingen in ons leven, anders zou hij niet van ons kunnen houden.

zo denk ik erover he.

De vraag over het waarom schiet je niks mee op want krijg je geen antwoord op, is dus verder ook niet mijn punt. Meer een nuchtere vaststelling dat succesverhalen en wonderen niet in verhouding staan tot de andere kant. En dat deze de andere kant niet kunnen weg poetsen die ook deel is van het leven en een plek heeft.

maar goed, het ging hier over het huwelijk tussen 2 mannen of 2 vrouwen.

Berichten: 2212

JOL252 schreef:

De vraag over het waarom schiet je niks mee op want krijg je geen antwoord op, is dus verder ook niet mijn punt. Meer een nuchtere vaststelling dat succesverhalen en wonderen niet in verhouding staan tot de andere kant. En dat deze de andere kant niet kunnen weg poetsen die ook deel is van het leven en een plek heeft.

maar goed, het ging hier over het huwelijk tussen 2 mannen of 2 vrouwen.

mannen kunnen wel huwen, en vrouwen weer niet, omdat vrouwen weer een essentieel onderdeel missen ten aanzien van mannen.
Maar voor beiden gevallen, is er wel één overeenkomst , het zal altijd vruchteloos zijn (en dat is de wet der natuur) en geloof technische, mag het niet.

Berichten: 7083

GERRIT084 schreef:

mannen kunnen wel huwen, en vrouwen weer niet, omdat vrouwen weer een essentieel onderdeel missen ten aanzien van mannen.
Maar voor beiden gevallen, is er wel één overeenkomst , het zal altijd vruchteloos zijn (en dat is de wet der natuur) en geloof technische, mag het niet.

Je hebt ook dat mensen samenwonen met een samenlevingscontract, met daarin dezelfde rechten en plichten als in een huwelijk. Je kan ook samenwonen, met een samenlevingscontract op 'huwelijkse voorwaarden', dus met bepaalde afspraken, die worden vastgelegd door de Notaris.

Dus, samenwonen, met een 'samenlevingscontract' is juridisch hetzelfde als een huwelijk.
Een huwelijk wordt meestal gedaan voor het feestje, en om te benadrukken dat men bij elkaar hoort en dat te vieren.

Maar ja, wezenlijk is er natuurlijk, tegenwoordig, en ook al 20 jaar geleden geen enkel verschil; als je samenwoont, leef je met elkaar alsof je getrouwd bent.
Het enige verschil is, denk ik, als je in gemeenschap van goederen trouwt/samenwoont met een samenlevingscontract, dat je dan bij het uit elkaar gaan recht hebt op eventuele alimentatie, als de ene partner meer inkomsten heeft dan de andere partner.

Dus ja, of de homo medemens nu samenwoont, of is getrouwd, dat maakt voor de wet niets uit, want het is zelfs geloof ik verplicht als je samen gaat wonen een samenlevingscontract aan te gaan.
En buiten de wet maakt het niet uit, want men leeft dus als zijnde getrouwd, geldt ook voor hetero stelletjes die samenwonen.

Iig, ik ken wel mensen van een afstand, kennissen, die samenwonen, maar ja, ik ben niet bevriend met iemand die homo is en samenwoont/getrouwd is.

Dus ja, ik kan er zo weinig over zeggen.

Zoals ik er nu over denk, ja, ik hoor wel om me heen dat die mensen gelukkig zijn.
Dus ja, ik vind het prima.

Ik zelf vind het niet duidelijk in de bijbel staan dat dat niet mag, en ja, ik denk ook: 'wie ben ik, om daarover te oordelen'?

Berichten: 2212

SHANITA130 schreef:

Je hebt ook dat mensen samenwonen met een samenlevingscontract, met daarin dezelfde rechten en plichten als in een huwelijk. Je kan ook samenwonen, met een samenlevingscontract op 'huwelijkse voorwaarden', dus met bepaalde afspraken, die worden vastgelegd door de Notaris.

Dus, samenwonen, met een 'samenlevingscontract' is juridisch hetzelfde als een huwelijk.
Een huwelijk wordt meestal gedaan voor het feestje, en om te benadrukken dat men bij elkaar hoort en dat te vieren.

Maar ja, wezenlijk is er natuurlijk, tegenwoordig, en ook al 20 jaar geleden geen enkel verschil; als je samenwoont, leef je met elkaar alsof je getrouwd bent.
Het enige verschil is, denk ik, als je in gemeenschap van goederen trouwt/samenwoont met een samenlevingscontract, dat je dan bij het uit elkaar gaan recht hebt op eventuele alimentatie, als de ene partner meer inkomsten heeft dan de andere partner.

Dus ja, of de homo medemens nu samenwoont, of is getrouwd, dat maakt voor de wet niets uit, want het is zelfs geloof ik verplicht als je samen gaat wonen een samenlevingscontract aan te gaan.
En buiten de wet maakt het niet uit, want men leeft dus als zijnde getrouwd, geldt ook voor hetero stelletjes die samenwonen.

Iig, ik ken wel mensen van een afstand, kennissen, die samenwonen, maar ja, ik ben niet bevriend met iemand die homo is en samenwoont/getrouwd is.

Dus ja, ik kan er zo weinig over zeggen.

Zoals ik er nu over denk, ja, ik hoor wel om me heen dat die mensen gelukkig zijn.
Dus ja, ik vind het prima.

Ik zelf vind het niet duidelijk in de bijbel staan dat dat niet mag, en ja, ik denk ook: 'wie ben ik, om daarover te oordelen'?

Ach S, voor huwen en trouwen als één ding werd gezien, werd er wat af gehuwd, en om de gemeenschap te laten weten, wie er bij wie hoorde, werd er pas getrouwd.
In ons kleine kikker landje, is wat betreft het samen zijn, eigenlijk niets verplicht, dan alleen dat je elkaar niet de hersens mag inslaan,

Geloof technisch gezien is er wel meer aan de hand, v.b twee kerels of twee vrouwen mogen weer niet met elkaar huwen.
Maar dan gaan we weer in herhaling, daar is al genoeg over gezet, en we blijven niet herhaling vervallen Knipoog smiley

Berichten: 702

Het "huwelijk" is dat iets dat de wereld bedacht heeft, of heeft God dat ingesteld?

Berichten: 2212

ROADY558 schreef:

Het "huwelijk" is dat iets dat de wereld bedacht heeft, of heeft God dat ingesteld?

Voor God, waar een man en een vrouw, samen één worden (huwen) zijn man en vrouw één vlees voor God.
Later, ik meen ergens in of rond 1400 na Christus ongeveer is het huwelijk zoals wij het kennen, ingesteld door overheid en kerk
Maar meer uit oogpunt, te weten wie bij wie hoorde

Berichten: 2328

hmmmm geld dat ook bij een verkrachting? nee toch, er ontstaat een zielsband als twee 1 worden, die verbreek je in jezus naam als het komt door verkrachting.
in mijn ogen is een huwelijk als twee samen 1 worden en een verbond met elkaar sluiten om samen elkaar trouw enzo te zijn, samen het leven te delen in goede en slechte tijden.

laatst hoorde ik een prachtigge preek hoe god het huwelijk ziet, zucht een verbond tussen twee mensen samen met god.
Ik denk dat god het huwelijk zo ziet, een verbond tussen twee mensen en die dan ook 1 worden van vlees.

Berichten: 2328

er zijn in de bijbel drie groepen van relaties die door god bedacht zijn:
1 huwelijk plus gezin
2 gemeente van christus
3 is leiderschap
alle andere komen voort uit 1 van deze 3

oke ik dwaal weer af ontopic.
maar het woord huwelijk, ja misschien door mensen gebracht, maar god heeft de inhoud bedacht, twee die samen een verbond hebben, samen 1 worden

Berichten: 2212

PETRA373 schreef:

hmmmm geld dat ook bij een verkrachting? nee toch, er ontstaat een zielsband als twee 1 worden, die verbreek je in jezus naam als het komt door verkrachting.
in mijn ogen is een huwelijk als twee samen 1 worden en een verbond met elkaar sluiten om samen elkaar trouw enzo te zijn, samen het leven te delen in goede en slechte tijden.

laatst hoorde ik een prachtigge preek hoe god het huwelijk ziet, zucht een verbond tussen twee mensen samen met god.
Ik denk dat god het huwelijk zo ziet, een verbond tussen twee mensen en die dan ook 1 worden van vlees.

God ziet een huwelijk een verbond, tussen man en vrouw, tussen die twee mensen, en niet tussen man en man, of vrouw en vrouw

Berichten: 1095

GERRIT084 schreef:

God ziet een huwelijk een verbond, tussen man en vrouw, tussen die twee mensen, en niet tussen man en man, of vrouw en vrouw

Dat is een waar woord, tussen man en vrouw.......!

Berichten: 5407

JOANNIE702 schreef:

Dat is een waar woord, tussen man en vrouw.......!

Voor jou is dat misschien een waar woord...... Engeltje smiley

wij hebben makkelijk praten a;s we niet in die situatie zitten natuurlijk, je zal maar homo of lesbisch zijn en dan dit topic lezen.....pffff
Ik vind het belangrijker dat je een relatie hebt van liefde en trouw hebt of dat nu een homo, lesbische of hetero relatie is....Is dat niet veel belangrijker?

Berichten: 7083

GERRIT084 schreef:

God ziet een huwelijk een verbond, tussen man en vrouw, tussen die twee mensen, en niet tussen man en man, of vrouw en vrouw

Ja, het was natuurlijk niet oorspronkelijk de bedoeling van God, 2 mannen, of 2 vrouwen.

Maar ja, door de zondeval gaat er wel meer anders.

Bijvoorbeeld huwelijken, die je nog nauwelijks een huwelijk kan noemen, en ja, dan hoor ik van een homo relatie waar alles er wel liefelijk aan toe gaat....

Igg, ik zelf denk niet, dat omdat iemand een homo relatie heeft hij of zij niet behouden is...God ziet het hart aan.

Een ieder die gelooft is behouden.

16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. 17 Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. 18 Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God. 19 Dit is het oordeel, dat het licht in de wereld gekomen is en de mensen de duisternis liever gehad hebben dan het licht, want hun werken waren boos. 20 Want een ieder, die kwaad bedrijft, haat het licht, en gaat niet tot het licht, opdat zijn werken niet aan de dag komen; 21 maar wie de waarheid doet, gaat tot het licht, opdat van zijn werken blijke, dat zij in God verricht zijn.

En ja, er staat ook, een ieder die kwaad bedrijft....ja, ik zelf denk niet dat een homo stelletje een ander kwaad doet...of kwaad bedrijft...
Ik ken ze juist als aardige mensen....

Ik moet wel zeggen, ja, de homo's die ik ken die kan ik op een hand tellen, en ja, ik zou het ook wel even heel raar vinden, nog steeds, en even opkijken als ik een homo stelletje zie.

TS schreef:

Quote:

Als volgeling van Jezus kun je niet voor het homohuwelijk zijn. Ik geloof dat God in de bijbel er heel duidelijk over is.

Dan denk ik ja er staan in het nieuwe testament ook dingen over het huwelijk, die je vaak niet ziet, ook bij gelovigen.
(En ook vaak wel natuurlijk!)
Daar is de bijbel heel duidelijk over, zie stukje over het huwelijk in het NT.
En ja, die mensen zijn ook gered, op basis van hun geloof.

Dus, ik zelf geloof, dat een ieder die gelooft behouden is Lachende smiley

Alleen ja, vroeger was dat taboe, ja die mensen bestonden wel, maar ja, het fenomeen homo, ja, dat was niet eens bespreekbaar.
iig ik vind het heel moeilijk. Ik denk zelf dat God het hart aanziet. en niet de geaardheid. Knipoog smiley

Berichten: 1095

WILLEMIJN232 schreef:

Voor jou is dat misschien een waar woord...... Engeltje smiley

wij hebben makkelijk praten a;s we niet in die situatie zitten natuurlijk, je zal maar homo of lesbisch zijn en dan dit topic lezen.....pffff

Ja dat weet ik, willemijn. En daar heb je ook gelijk erin, wij zitten niet in hun situatie!
Het staat wel in de bijbel, man vrouw samen!
Ook leven wij in een gebroken wereld, keuze dat maak jezelf, ook als je gevoelens heb van je eigen geslacht!
Het is tussen God en de persoon!
Wat voor weg je ook kiest een strijd zal altijd zijn als je gevoelens heb, van je eigen geslacht!

Berichten: 2328

GERRIT084 schreef:

God ziet een huwelijk een verbond, tussen man en vrouw, tussen die twee mensen, en niet tussen man en man, of vrouw en vrouw

Dat denk ik ook gerrit, ik kom nergens in de bijbel tegen over een verbond tussen man man vrouw vrouw.

Berichten: 2328

Maar ja, ik bv ben gescheiden, god haat de echtscheiding. Toch ben ik er van overtuigd dat god met mijn echtscheiding achter me staat. In ieder geval, god laat me niet vallen, niet los.
Hoe homo,s hiermee met hun zijn tegenover god staan? natuurlijk durft geen homo op dit topic te schrijven. Ik heb er geen oordeel over.
jezus houd van alle mensen, ook van menige hetero die getrouwd heeft en een huwelijk leid, zoals god het niet bedoeld heeft, want die kom je genoeg tegen.
Blijft een moeilijk onderwerp, gevoelig en snel schrijven we dingen waar we homo,s mee kwetsen denk ik.
Met was het niet in mei, dat topic over homo,s was ik met vragen na god gegaan erover, ik kreeg een droom, over homo,s , die in de kerk zaten en hoeveel jezus van hun houd.
Dat is het enigste wat ik zeker weet, dat hij van ze houd. voor de rest heb ik geen antwoorden. `Denk ik wel eens, sommigge hebben misschien een mooiere relatie met elkaar dan menig hetero stel. Laat god er maar over oordelen, net zoals ik god laat oordelen over mensen die in de kerk zitten en wel daar heb ik meer moeite mee, last hebben van hoogmoed, vraatzucht en zo kan ik wel wat meer dingen opnoemen dat ik wel es denk ehhh..... en dan denk ik aanmezelf, ook ik heb zo mijn zonden, mijn worstelingen met god en laat het oordeel maar aan god over en denk aan de balk in mijn oog en de splinter bij de ander.
Als we met de bijbel in de hand gaan roepen er staat in d bijbel...bla bal eh wie blijft er nog over in d e kerk, die niet 1 van die zonden heeft waar die nog mee worstelt? ik zou niet raar staan kijken als d e hele kerk dan leeg overblijft als we niemand toelaten die niet helemaal volgens de bijbel altijd leeft.
En zoals ik god ken is hij een liefdevolle vader, zouden twee homo,s een oprechte mooie relatie met elkaar hebben ben ik er van overtuigd dat hij met ze mee gaat, ze niet los laat, ook al was het niet misschien de oorspronkelijke bedoeling, zou het komen door dat we in een gebroken wereld leven. Enfin gewoon wat gedachten van mij hier over. Blijft een moeilijk onderwerp. lijkt me moeilijk als je met die gevoelens worstelt

Berichten: 2328

mooi.
Ik had vannacht gedroomd over dit draadje, dat ik in de kerk zat en daar zaten heel veel homo,s en ik dacht aan de dingen die flowerfull had geschreven en aan die twee lieve homo,s die laatst voor me in de kerk zaten, ze gaven me zo leuk een hand, gingen zo lief met elkaar om en waren zo oprecht mee aan het bidden.
jezus was daar en zei, mensen geef ze hun mijn liefde,ze hebben mijn liefde zo hard nodig.Al de liefde die ik aan jullie geef, stromen vol levend water, laat die door stromen naar hun,ze hebben me liefde zo hard nodig.

en ik werd wakker en dacht?
hoe veel moeten deze mensen al doorstaan,afgekeurd door de meesten in de maatschappij, door sommigge cristenen veroordeeld,niet kijkenden naar hun eigen fouten zoals yes hier schrijft, gescheiden mensen,hoeveel zitten er daar van in de kerk? hoeren, tollenaars etc.
inplaats van doem preken aan ze te geven dat ze heftigge zondaars zijn, kunnen we ze beter de liefde van jezus laten zien. en jezus gaat wel met hun mee,werkt door hun heen en laat die een oordeel vellen over mensen, of ze nu homo zijn, gescheiden of in de prostituee zitten of whatever...

gevonden het topic van destijds, die droom kreeg ik toen. vond nog een heel mooi stukje schrijven op dat topic van djes effe copieren en dan ga ik es proberen te slapen

Berichten: 2328

Er waren eens kleine, houten mensjes. Elk houten mensje was gesneden door de houtsnijder Eli. Vanuit zijn werkplaats op de heuvel kon je hun hele dorp overzien.

Elk mensje was anders. Sommigen hadden grote neuzen, andere grote ogen. Sommigen waren lang en anderen juist weer korter. Sommigen van hen droegen hoeden, sommigen jassen. Maar ze waren allemaal gemaakt door dezelfde houtsnijder en ze woonden allemaal in hetzelfde dorp.

En elke dag, de hele dag door deden ze hetzelfde: ze gaven elkaar stickers. Op de straten en de pleinen…..overal kon je zien dat ze sterren en stippen op elkaar aan het plakken waren.

De mooie, kleine, houten mensjes, die met mooie gladde verf, kregen altijd sterren. Maar als het hout ruw was, of de verf afgebladderd, dan kregen ze stippen.

De talentvolle kleine, houten mensjes kregen ook sterren. Sommigen konden grote stokken heel ver boven hun hoofd tillen of over grote blokken springen. Anderen kenden moeilijke woorden of konden heel mooi zingen. Die kregen allemaal sterren.

Maar anderen, die niet zoveel konden kregen stippen.

Punchinello was een van de anderen. Hij probeerde net zo hoog te springen als anderen, maar hij viel altijd. Wanneer hij wilde uitleggen waarom hij gevallen was, dan zei hij iets geks, want hij was ook niet zo welbespraakt, dus gaven ze hem nog meer stippen.

Na een poosje had hij zoveel stippen dat hij niet meer naar buiten durfde. Hij was bang om iets doms te doen, zoals zijn hoed vergeten, of in een waterplas trappen. En dan zouden ze hem nog meer stippen geven. Op het laatst had hij zoveel stippen dat men hem er soms, zelfs zonder reden nog een bij op plakten.

“Hij verdient heel veel stippen.” De kleine houten mensjes waren het allemaal met elkaar eens. “Ja, veel stippen, want hij is geen goed klein, houten mensje.”

Na een poosje begon Punchinello het zelf te geloven. “Ik ben geen goed klein, houten mensje”, zei hij. Op sporadische keren dat hij toch naar buiten ging, hing hij wat rond bij andere kleine, houten mensjes die ook veel stippen hadden. Hij voelde zich bij hun beter op zijn gemak.

Op een dag ontmoette hij een klein, houten mensje zoals hij die nog nooit had gezien. Ze had geen stippen, maar ook geen sterren. Ze was gewoon een klein, houten mensje. Haar naam was Julia. En het was niet zo dat ze haar geen stickers probeerden te geven…..maar ze wilden gewoon niet blijven plakken. Sommigen bewonderden Julia omdat ze geen stippen had en wilden haar juist daarom een ster geven. Maar die viel er gewoon weer af. Sommigen keken op haar neer omdat ze geen sterren had, dus wilden ze haar een stip geven. Maar ook die bleven niet zitten.

“Zo zou ik willen zijn!”, dacht Punchinello. “Ik wil geen stickers meer.” Dus vroeg hij het stickerloze kleine, houten mensje hoe ze dat toch deed.

“Dat is makkelijk”, antwoordde ze. “Ik ga elke dag naar Eli.”

“Eli?”

“Ja, Eli, de houtsnijder. Ik zit vaak samen met hem in zijn werkplaats.

“Waarom?”

“Waarom ga je dat zelf niet uitzoeken? Toe, ga de heuvel op. Hij is er.”

En het kleine, houten mensje zonder stickers draaide zich om en verdween.

“Maar hij wil me vast niet zien!” schreeuwde Punchinello haar na. Maar Julia hoorde niets meer. Dus ging Punchinello weer naar huis. Hij zat voor het raam en keek naar de kleine, houten mensjes die druk bezig waren om stippen en sterren op elkaar te plakken.

“En toch is het niet goed,” murmelde hij in zichzelf. En hij besloot om tóch naar Eli te gaan.

Hij liep het smalle pad op de heuvel op en stapte de grote werkplaats binnen. Zijn houten ogen werden groot toen hij het formaat van alles zag. De kruk was net zo groot als hij. En als hij helemaal op het puntje van zijn tenen ging staan, dan kon hij nog net over de werkbank kijken. Er was een hamer die zo lang was als zijn arm. Punchinello kon zichzelf horen slikken. “Ik blijf hier geen minuut langer.” Hij draaide zich snel om. Klaar om te vluchten.

Toen hoorde hij zijn naam.

“Punchinello?” De stem was diep en krachtig.

Punchinello stopte.

“Punchinello! Wat fijn om je te zien! Kom eens hier en laat me je eens bekijken.”

Punchinello draaide zich langzaam om en keek recht in het bebaarde gezicht van de grote houtsnijder.

“U kent mijn naam?”zei het kleine, houten mensje.

“Natuurlijk. Ik heb je zelf gemaakt.”

Eli bukte zich, tilde hem op en zette hem op de werkbank.

“Mmm…”, zei de maker terwijl hij de grijze stippen inspecteerde. “Het lijkt erop dat ze je wat lelijke merktekens hebben gegeven.”

“Het was niet mijn bedoeling, Eli. Ik heb echt heel erg mijn best gedaan!”

“Och, lieve kind. Je hoeft tegen mij geen verantwoording af te leggen, hoor. Het kan mij niet schelen wat de andere kleine, houten mensjes van je denken.”

“Nee?!”

“Nee, en het zou jou ook niet moeten schelen. Wie zijn dat, die stippen en sterren geven? Dat zijn kleine, houten mensjes, net als jij. Wat zij denken doet er niet toe, Punchinello. Het enige wat telt is wat ik vindt. En ik vindt je mooi en speciaal.”

Nu moest Punchinello lachen. “Ik? Speciaal? Waarom? Ik kan niet hard lopen, ik kan niet springen, mijn verf bladdert af. Hoe kunt u mij nou speciaal vinden?”

Eli keek Punchinello aan, terwijl hij zijn handen op de smalle houten schoudertjes legde. “Omdat je van mij bent. Daarom vindt ik jou speciaal.”

Nog nooit had iemand op deze manier naar Punchinello gekeken, laat staan zijn maker. Hij wist niet wat te zeggen.

“Ik heb er elke dag op gehoopt dat je zou komen”, legde Eli uit.

“Ik kwam doordat ik iemand ontmoet had zonder stickers.”

“Dat weet ik. Ze heeft me over jou verteld.”

“Waarom blijven de stickers niet op haar zitten?”

“Omdat zij besloten heeft dat het belangrijker is wat ik vindt, dan wat anderen van haar vinden. De stickers plakken alleen als jij ze dat toestaat.”

“Huh?”

“De stickers plakken alleen maar als jij ze belangrijk genoeg vindt. Hoe meer je op mijn liefde vertrouwt, hoe minder je om de stickers gaat geven.”

“Ik ben bang dat ik het niet helemaal begrijp.”

“Dat zul je wel, maar dat heeft even tijd nodig. Jij hebt heel veel stickers. Vooralsnog wil ik graag dat je elke dag even langskomt zodat ik je er aan kan herinneren hoeveel ik om je geef.”

Eli tilde Punchinello van de werkbank en zetten hem terug op de grond.

“En denk eraan”, zei Eli terwijl Punchinello naar de deur liep, “jij bent speciaal omdat ik je gemaakt heb. En ik maak nooit fouten.”

Punchinello stopte niet, maar hij voelde in zijn hart dat Eli het echt meende.

En een stip viel af…….

Mogen al je stippen afvallen

gecopieerd van djes mooi stukje

Berichten: 4097

Mooie reacties Petra. En nu denk ik, laten we asje asje asjeblieft in deze geest hierover blijven reageren. Dat doet veel meer goed dan met teksten wurgen.

Berichten: 2212

Vrij vertaald, is Homo eigen lijk gewoon mens, en mensen mogen huwen, en gelukkig wordt dat ook gedaan, het is gewoon noodzakelijk.
Wordt er niet gehuwd, en worden wij geheel onthouder, is binnen nu en 120 jaar de mens uitgestorven.
Daarvoor is het huwen o zo belangrijk vind ik, zeker gezien de pensioenen.

In de dieren wereld, wordt er ook horrie,op gehuwd, alleen heet het daar weer anders, paren genaamd.
Dus als mens en dier zouden besluiten niet meer te paren en te huwen, zijn er over 120 jaar alleen nog plantjes op de aardbol, best mooi en vredig, lijkt mij.

Dus is ons huwen best wel noodzakelijk, en paren ook, daar zijn best wel een paar levende wezens voor nodig, mannetjes en vrouwtjes.
Gaan gelijk geaarden in de dieren wereld, het bij elkaar proberen (in het wild) helpen zij elkaar om zeep.
En dat mag in de mensen wereld van nu, niet meer, al heel lang, lang geleden heel lang geleden weer wel.

Oh oh oh wat zijn wij toch gegroeid, bijna menselijk Lachende smiley met blinkend witte tanden

Lachende smiley met blinkend witte tanden

Berichten: 1095

GERRIT084 schreef:

Vrij vertaald, is Homo eigen lijk gewoon mens, en mensen mogen huwen, en gelukkig wordt dat ook gedaan, het is gewoon noodzakelijk.
Wordt er niet gehuwd, en worden wij geheel onthouder, is binnen nu en 120 jaar de mens uitgestorven.
Daarvoor is het huwen o zo belangrijk vind ik, zeker gezien de pensioenen.

In de dieren wereld, wordt er ook horrie,op gehuwd, alleen heet het daar weer anders, paren genaamd.
Dus als mens en dier zouden besluiten niet meer te paren en te huwen, zijn er over 120 jaar alleen nog plantjes op de aardbol, best mooi en vredig, lijkt mij.

Dus is ons huwen best wel noodzakelijk, en paren ook, daar zijn best wel een paar levende wezens voor nodig, mannetjes en vrouwtjes.
Gaan gelijk geaarden in de dieren wereld, het bij elkaar proberen (in het wild) helpen zij elkaar om zeep.
En dat mag in de mensen wereld van nu, niet meer, al heel lang, lang geleden heel lang geleden weer wel.

Oh oh oh wat zijn wij toch gegroeid, bijna menselijk Lachende smiley met blinkend witte tanden

Kijk eens Gerrit CM zit volleven.........

Lachende smiley

Berichten: 702

JOL252 schreef:

Mooie reacties Petra. En nu denk ik, laten we asje asje asjeblieft in deze geest hierover blijven reageren. Dat doet veel meer goed dan met teksten wurgen.

Je hebt volkomen gelijk.

Berichten: 428

GERRIT084 schreef:

Vrij vertaald, is Homo eigen lijk gewoon mens, en mensen mogen huwen, en gelukkig wordt dat ook gedaan, het is gewoon noodzakelijk.
Wordt er niet gehuwd, en worden wij geheel onthouder, is binnen nu en 120 jaar de mens uitgestorven.
Daarvoor is het huwen o zo belangrijk vind ik, zeker gezien de pensioenen.

Dat blijft ook wel doorgaan, zolang er mensen zijn, zal er gehuwd worden.

GERRIT084 schreef:

In de dieren wereld, wordt er ook horrie,op gehuwd, alleen heet het daar weer anders, paren genaamd.
Dus als mens en dier zouden besluiten niet meer te paren en te huwen, zijn er over 120 jaar alleen nog plantjes op de aardbol, best mooi en vredig, lijkt mij.

Toch komt homofilie ook in de dierenwereld voor.
Daar doen we niks tegen, maar tegen een persoon met homofile geaardheid zeggen we dat hij geen relatie mag aangaan, is dat dan niet tegenstrijdig?

Berichten: 78

Wat maakt mijn mening nu eigenlijk uit !!!

Wat zou GOD hier van vinden...kan je je als mens verantwoorden ??