Jezelf zijn

Berichten: 127

ROELANDE345 schreef:

Ja dat lijkt me heel moeilijk. Dan is er iets misgegaan lijkt mij. En je was toch ook nog niet zo lang getrouwd? Verraste, verbaasde smiley

Ach wat is lang... Lachende smiley

we hebben onze relatie inmiddels 13 jaar en ons huwelijk is 8,5 jaar oud..

Berichten: 2533

LYDIA448 schreef:

Ach wat is lang... Lachende smiley

we hebben onze relatie inmiddels 13 jaar en ons huwelijk is 8,5 jaar oud..

oh dan heb ik het verkeerd begrepen. Veel sterkte meid

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

Ik ben altijd mezelf. Ik kom over zoals ik ben hier thuis en waar ik ook kom. Ik weet wel... echt jezelf zijn zal ten koste gaan om geaccepteerd te worden zoals je bent.

De Bijbel zegt, verdraagt elkander. Maar zit dat er wel bij onder ons volk? De ene accepteren we wel maar de ander niet. Mensen die echt zichzelf durven te zijn en durven vooruit te komen waarvoor ze staan, zullen het meest veracht worden, dat is bewezen.

Ik las ergens zelfs in de Bijbel dat mensen in de tijd van de profeten en apostelen zich irriteerden aan de mensen die door God waren geroepen. De vraag is, komt dat in deze tijd ook nog wel voor?

Het is dus duidelijk dat geaccepteerd worden zoals je werkelijk bent en waarvoor je staat, niet overal mogelijk is. Dus de vraag is; mogen wij ons zelf nog wel zijn in deze tijd?

Ik denk dat het onze 'plicht' is om te zijn wie we zijn, zo zijn we toch geschapen??
En ja, daar maak je zeker niet altijd vrienden mee... maar is dat nodig?
Ik denk ook niet dat je met iedereen een vriendschappelijke band kan hebben, dat moet ook niet de inzet zijn mijnsinziens.
Wél is het belangrijk om respect te hebben voor een ieder met een andere mening dan die van jou.
En het is denk ik logisch om dat ook te verwachten van onze medemens.
Volgens mij kom je dan al heel dicht bij 'hoe mooi het kan zijn'.

Mensen die je niet respecteren om wie je bent of wat je denkt hoeven geen rol te spelen in je leven.
Het wordt lastig als dit mensen zijn waarvan je niet kan zeggen "nou, tot ziens".
Mensen die er toe doen in je leven, waar je voor gekozen hebt zelfs.
Dan wordt het een heel pijnlijke kwestie en veeeeel lastiger om je zelf staande te houden.
Ook dan moet je terug vallen op de Hand van God, de hand waarvan IK voel dat die mij ten alle tijde zal opvangen.
Zo niet mijn man, maar dat is weer een andere discussie...
Geloof deel ik met mijn zusje, broeders en zusters van mijn gemeente en zelfs collega's.
Maar jezelf kunnen zijn bij je partner, dat moet essentieel zijn in mijn ogen.
O, wat moeilijk als het dat niet is... dan stórmt het in je!...

Berichten: 127

ROELANDE345 schreef:

oh dan heb ik het verkeerd begrepen. Veel sterkte meid

Dankje!

Berichten: 2533

LYDIA448 schreef:

Ik denk dat het onze 'plicht' is om te zijn wie we zijn, zo zijn we toch geschapen??
En ja, daar maak je zeker niet altijd vrienden mee... maar is dat nodig?
Ik denk ook niet dat je met iedereen een vriendschappelijke band kan hebben, dat moet ook niet de inzet zijn mijnsinziens.
Wél is het belangrijk om respect te hebben voor een ieder met een andere mening dan die van jou.
En het is denk ik logisch om dat ook te verwachten van onze medemens.
Volgens mij kom je dan al heel dicht bij 'hoe mooi het kan zijn'.

Mensen die je niet respecteren om wie je bent of wat je denkt hoeven geen rol te spelen in je leven.
Het wordt lastig als dit mensen zijn waarvan je niet kan zeggen "nou, tot ziens".
Mensen die er toe doen in je leven, waar je voor gekozen hebt zelfs.
Dan wordt het een heel pijnlijke kwestie en veeeeel lastiger om je zelf staande te houden.
Ook dan moet je terug vallen op de Hand van God, de hand waarvan IK voel dat die mij ten alle tijde zal opvangen.
Zo niet mijn man, maar dat is weer een andere discussie...
Geloof deel ik met mijn zusje, broeders en zusters van mijn gemeente en zelfs collega's.
Maar jezelf kunnen zijn bij je partner, dat moet essentieel zijn in mijn ogen.
O, wat moeilijk als het dat niet is... dan stórmt het in je!...

Ja jezelf kunnen zijn bij je partner is essenstieel. En het word heel moeilijk als je dat niet kunt. Fijn dat je jezelf geborgen weet in de hand van God. Maar die storm he das moeilijk en vreet bakken energie

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

De meesten irriteren aan de waarheid Gods. Als ik bijvoorbeeld bedenk over hoe Paulus waarschuwt over dat er een andere evangelie en een andere jezus gepredikt word, dan begrijp ik exact wat hij bedoelt. Want verder zegt hij dat hij niet gekomen is om te spreken om daarmee mensen proberen tot zich te winnen zoals mega kerken dat vandaag de dag wel doen, zoals zoetsappige preken, dat lekker op het gehoor ligt, ja dan zie ik toch dat de meerderheid misleid is. Want zegt Jezus niet in Mattheüs 24 dat velen misleidt zullen zijn? Hij heeft het dus niet over de minderheid maar over de meerderheid. En misleiding lijkt op de waarheid.

Dan rijst de vraag; als er iemand komt die niet preekt naar de begeerte(gevoel en emoties) van mensen, word er dan niet het meest geïrriteerd aan dit soort predikers? Als de Bijbel zegt: als de mens zich niet bekeerd dat hij of zij naar de hel gaat waar het tandengeknars zal zijn? Mensen willen deze woorden niet horen omdat het niet in overeenstemming is met waarmee ze opgevoed zijn, en dan beginnen mensen zich te irriteren aan dit soort predikers.

Dat je de waarheid verkondigd werkt als een irritatie op mensen, ik ervaar het zelf dikwijls als ik de Bijbel lees, maar ik blijf doorzetten, want ik weet dat mijn vlees, mijn gedachte en gevoel er niet mee eens zijn, maar mijn geest zegt amen op wat de Bijbel zegt. Maar we leven grotendeels teveel in het vlees waardoor God's Woord eens geen toegang krijgt in ons, ja oppervlakkig maar niet intens. We willen het geloof altijd maar in ons gevoel en emoties ervaren, maar zo werkt dar niet. Want het vlees zal de koninkrijk Gods niet beërven.

Als dit soort woorden gepredikt worden, irriteren mensen zich mateloos, want we willen alleen maar horen wat ons uit komt en goed hoort in ons gehoor. Daarom is het goed om te werken aan de irritaties in ons, daarom is het goed om dit soort irritaties in Gods handen te leggen, opdat we daarmee niet zullen afwijken van Gods Woord.

klopt, mijn man wil nog niet eens het zoetsappige horen... wil niet eens mijn verandering zien.
O, correctie, ziet wél mijn verandering... maar is daar hélémaal niet blij mee.... is nog verder van het vlees verwijderd nl...

Berichten: 127

ROELANDE345 schreef:

Ja jezelf kunnen zijn bij je partner is essenstieel. En het word heel moeilijk als je dat niet kunt. Fijn dat je jezelf geborgen weet in de hand van God. Maar die storm he das moeilijk en vreet bakken energie

Jah.... *zucht*...
Maar ik heb ook vertrouwen, en dat voel ik ook.. het zijn alleen de beslissingen waar ik moeite mee heb.
Moet ik nou dit, of moet ik nou dat.. maar ook dat zal goed komen.

T is zo jámmer..,

Berichten: 127

KABOUTER722 schreef:

mijn ervaring is dat dat niet door iedereen gewaardeerd wordt...

Wil je dat graag?

Berichten: 176

Nee, dat klopt lydia. Ik kan daarin zeer goed met jou mee leven. Maar we moeten in Bijbels opzicht wel rekening houden dat de mens van nature er niet op uit is om het goede te doen. Dus dat betekend dat de mens ook niet veel over heeft voor een ander. Ik zie het zoveel om me heen.

Het is omdat ik een gelovige ben, het is omdat ik de geboden van mijn Here in mijn hart wil vast houden, maar anders zou ik ook geen mens meer helpen, ten eerste, de mens is altijd ontevreden met wat ze hebben. Ten tweede; ze nemen nooit iemand zoals die is, ze zeggen van wel, maar in feite zijn het maskers die zeggen "we moeten mekaar accepteren zoals een ieder is" maar doen ze het zelf wel.

Ik heb al met enkele jonge vrouwen hier gepraat op CM. En allemaal zijn ze opzoek naar een geliefde aan hun zij. Ik vind het altijd fijn om te zien in die gesprekken hoe men antwoorden geeft, zo maak je een beeld op hoe ze staan in het leven. Maar je merkt toch aan het einde van zo'n gesprek dat zij niet tevreden zijn met een eenvoudig iemand. Dus ze zoeken altijd naar iemand die voldoet aan hun eisen. Maar ja dan blijf je zoeken. Ik heb altijd wel gesprekken gehad hier met jonge meiden, maar meestal is het 1 of 2 keer en dan hoor je er niks meer van. Maar goed, het scheelt dat je zoiets gewend bent, dan ga je er gemakkelijker mee om, want dan komt het niet onverwachts.

Zo zie je, mag je wel jezelf zijn? Nee, in feite wil men dat niet, want anders word je meteen afgeschreven als een saai persoon. Als je je meer voordoet dan dat je bent, zoals bijvoorbeeld als een man doet alsof hij een stoer iemand is, die op zijn manier zeker in het leven staat, die doet alsof hij alles voor mekaar heeft in zijn leven en etc. Dan heb je veel gauwer kans op slagen om een vrouw te treffen. Ik zie dat namelijk dagelijks om mij heen. Maar ja, dan komt het erop aan wanneer ze eenmaal in zo'n relatie zitten of misschien zelfs al getrouwd zijn, dan komt pas het ware gezicht van zo'n man naar voren, en hup de vrouw is teleurgesteld. Ja, zie je? Dat komt als je teveel eisen stelt aan iemand, en dat is andersom ook net zo.

Ik zou zeggen, zoek niet degenen uit die knap zijn en aantrekkelijk zijn van uiterlijk, want dezen stellen teveel eisen, en daarbij komt nog eens dat je niet jezelf mag zijn. Ik kijk veel meer naar vrouwen toe die helemaal niet knap en aantrekkelijk zijn van uiterlijk, want daarmee kom je veel verder in het leven. Ik zoek zelfs liever iemand die veel ouder dan mij is. Ik ben 27, bijna 28, dan zoek ik iemand op die ver in de 30 of 40 jaar is, ten eerste deze zijn veel meer ervaren, en daarmee kun je soms beter een gesprek mee hebben dan met je leeftijdsgenoten, dat is mijn ervaring. Vroeger kon ik als kleine jongen al beter vertoeven onder oudere mensen dan bij leeftijdsgenoten. Jongeren, van mijn leeftijd zijn als het ware nog speels, willen nog opstap, willen te fuiven, en daar heb ik geen behoefte aan, nog nooit gehad trouwens.

Enkele jaren terug toen ik nog 23 a 24 was trof ik eens een vrouw op een dating site, dat was ook meer een speciaal een website voor degenen die geen man of vrouw konden krijgen op een gewone datingsite. Daar heb ik toen een vrouw ontmoet van 38 jaar oud. Al snel naar enkele gesprekken ontmoetten we mekaar, en er was meteen een klik, ik voelde me goed bij haar, ik vond bij haar wat ik bij vrouwen van mijn leeftijd nooit kon vinden. Zij was iemand die niet teveel eisen stelde, en ze had tevens genoeg mee gemaakt in haar leven, en dat is ook belangrijk. Och, wat een tijd was dat toen, ik was toen echt even een moment dat ik mezelf kon zijn. We hebben toen veel gepraat. Maar ja, mijn familie was er zodanig op tegen dat ik een veel oudere vrouw had ontmoet, en haar familie was daar ook op tegen. Dus al snel kwam er spanning op ons beiden te staan, en zo vielen we weer uit mekaar. Ja, dat was heel jammer.

Maar ik heb er veel van geleerd, en dat is dat men niet teveel eisen moeten stellen, ten eerste leeftijd bepaald niet wat liefde is, ten tweede teveel eisen stellen bepaald niet hoe of wat iemand is. Want uiteindelijk komt de ware gezicht altijd boven water, misschien niet meteen, maar wel met de tijd. Ik geloof dat deze vrouw nog heel veel zou kunnen leren aan degenen die teveel eisen stellen. Maar goed, helaas kon ik haar nooit meer vinden, ze zal in tussen wel getrouwd zijn.

Maar zo zie je; wat teveel eisen stellen kan doen, je kan een ander veel pijn doen door teveel eisen te stellen op hem of haar, want het zal je uit eindelijk nergens brengen.

Berichten: 127

Enkele jaren terug toen ik nog 23 a 24 was trof ik eens een vrouw op een dating site, dat was ook meer een speciaal een website voor degenen die geen man of vrouw konden krijgen op een gewone datingsite. Daar heb ik toen een vrouw ontmoet van 38 jaar oud. Al snel naar enkele gesprekken ontmoetten we mekaar, en er was meteen een klik, ik voelde me goed bij haar, ik vond bij haar wat ik bij vrouwen van mijn leeftijd nooit kon vinden. Zij was iemand die niet teveel eisen stelde, en ze had tevens genoeg mee gemaakt in haar leven, en dat is ook belangrijk. Och, wat een tijd was dat toen, ik was toen echt even een moment dat ik mezelf kon zijn. We hebben toen veel gepraat. Maar ja, mijn familie was er zodanig op tegen dat ik een veel oudere vrouw had ontmoet, en haar familie was daar ook op tegen. Dus al snel kwam er spanning op ons beiden te staan, en zo vielen we weer uit mekaar. Ja, dat was heel jammer.

Dit vind ik dan zo jammer hè... dat de mensen rondom zich er zó mee bemoeien dat de druk zo hoog wordt en de relatie daardoor verbroken...

Mijn zoon (26) had jaren geleden een vrouw ontmoet die ook veel ouder was als hij, ze had zelfs twee kinderen.
Het klikte zo goed tussen hen, ik heb er nooit een probleem van gemaakt..
Uiteindelijk is het niets geworden om andere redenen, en dat is goed.

Ik mis vaak de vechtlust bij mensen, een volharding, een vertrouwen dat Gods wegen niet onze wegen zijn en dat dus omstandigheden door Hem gebruikt kunnen worden waar wij met ons 5% hersengebruik niet opkomen.
Let wel, dit is niet negatief bedoelt maar heeft te maken met vertrouwen bijvoorbeeld.

En o, wat sla ik de plank wel eens volkomen mis.. maar altijd is daar weer mijn Redder in de buurt.
Je wilt niet weten wat ik de laatste 6 jaar (vanaf het moment dat ik tot levend geloof kwam) heb gedaan en vooral heb geléérd!

Ik blijf koppig proberen, en koppig richting een ieder 'die het zo goed weet' en koppig alle 'dooddoeners' het hoofd bieden door het tegenovergestelde te vinden op christelijke wijze.

Ja... Lachende smiley

vechtlust heb ik... ook van God gekregen.. Verliefde smiley

Berichten: 176

Juist lydia,

Juist gezegd.

Berichten: 2338

LAVERDE524 schreef:

Maar we moeten in Bijbels opzicht wel rekening houden dat de mens van nature er niet op uit is om het goede te doen. Dus dat betekend dat de mens ook niet veel over heeft voor een ander. Ik zie het zoveel om me heen.

In principe heb je gelijk. Door de zondeval is de mens niet meer van nature goed en kun je er derhalve dus niet vanuit gaan dat iemand het goede met je voorheeft.

Quote:

Ten tweede; ze nemen nooit iemand zoals die is, ze zeggen van wel, maar in feite zijn het maskers die zeggen "we moeten mekaar accepteren zoals een ieder is" maar doen ze het zelf wel.

Net als het feit dat niet iedereen maar goede bedoelingen heeft is het zo dat elk mens oordeelt. Elk mens! Er is dus een wezenlijk verschil tussen iemand accepteren zoals hij/ zij is en oordeelsvrij zijn. Oordeelsvrij zijn bestaat niet! Je kunt moeite hebben met bepaald gedrag bij de ander en er toch voor kiezen deze persoon te accepteren, dat wel.

Quote:

Zo zie je, mag je wel jezelf zijn? Nee, in feite wil men dat niet, want anders word je meteen afgeschreven als een saai persoon. Als je je meer voordoet dan dat je bent, zoals bijvoorbeeld als een man doet alsof hij een stoer iemand is, die op zijn manier zeker in het leven staat, die doet alsof hij alles voor mekaar heeft in zijn leven en etc. Dan heb je veel gauwer kans op slagen om een vrouw te treffen. Ik zie dat namelijk dagelijks om mij heen.

Ik kan me hier totaal niets bij voorstellen. Ik ken geen enkele vrouw die zou vallen voor een man die zich anders voor doet dan hij is om de simpele reden dat vrouwen daar dwars doorheen prikken. In bepaalde gevallen zullen ze het accepteren omdat ze weten dat zijn werkelijke karakter anders is maar in veel gevallen zullen ze ook echt afknappen op een man die niet écht is. Het is wél zo, maar dat werkt twee kanten op, dat iemand die echt goed in zijn/ haar vel zit aantrekkelijker is voor het andere geslacht dan iemand die worstelt met zichzelf. Het aloude 'survival of the fittest' speelt dan mee. Iemand die zeker is van zichzelf is aantrekkelijker om mee voort te planten. Overigens betekent zeker van jezelf zijn niet dat je als man dan niet gevoelig mag zijn. Juist wanneer een man zijn gevoelige kant durft te tonen gaan veel vrouwen voor gaas.

Quote:

Maar ik heb er veel van geleerd, en dat is dat men niet teveel eisen moeten stellen, ten eerste leeftijd bepaald niet wat liefde is, ten tweede teveel eisen stellen bepaald niet hoe of wat iemand is. Want uiteindelijk komt de ware gezicht altijd boven water, misschien niet meteen, maar wel met de tijd.

Leeftijd bepaalt zeker niet wat liefde is. Liefde is grenzeloos en dus ook leeftijdloos. Wel heb ik, uit ervaring, zelf geleerd dat een groot leeftijdsverschil ook weer bepaalde issues met zich mee brengt. Uiteindelijk is vooral de levensfase waarin iemand zich bevind veel belangrijker voor het slagen van een relatie. Het stellen van eisen aan iemand heeft ook weer met te maken met een combinatie van de twee. leeftijd én levensfase. De kunst is om je werkelijk te gaan beseffen wat die Liefde inhoud. In de eerste plaats de liefde van God naar de mens, in de tweede plaats het 'doorgeven' van die liefde aan de ander. En zoals God ons accepteert zoals we zijn, zo doen we dat dan ook bij elkaar. Maar, zoals voor God geldt dat dit niet betekent dat Hij ons niet vormt, zo geld dat ook niet in een huwelijk. In een huwelijk vorm je elkaar en zul je soms 'eisen' moeten stellen aan elkaar. Gewoon, omdat een bepaalde karaktertrek de ander zelf geen goed doet.

Ik krijg uit jouw bijdrage het idee dat jij vooral zelf al heel wat oordeel geveld hebt en niet in staat bent deze los te laten. Je hebt zeker gelijk dat er mensen zijn die een hele waslijst aan eisen hebben voor een toekomstige partner, maar ik denk dat je dan vooral kunt stellen dat zij het concept 'huwelijk' niet begrepen hebben.
Gelukkig voor jou zijn er wel degelijk ook 'jonge' vrouwen (mensen) die wél gewoon snappen dat je partner goed is zoals hij is en dat, als er al enige vorm van verandering nodig is, het God is die deze verandering teweeg kan brengen. Niet jij. Zelf moet ik er bijvoorbeeld niet aan denken een relatie aan te gaan met een man die niet 'echt' durft te zijn. Mijn tip aan jou; probeer élke vrouw met een open hart te benaderen en vertrouw erop dat ook zij in staat is datzelfde voor jou te doen. Ook al beweren de statistieken anders. Daarmee open je pas echt het gesprek.

Berichten: 176

Dank je tessybear...

Met een open hart zei je. Dat heb ik juist heel veel gedaan, en dat werkte averechts. Wat ik kreeg te horen dat mijn open hart juist afschrikte. Ik moest minder open zijn.

En ik werd een softy boy genoemd. Dus ik dacht; wat doe ik nou verkeerd? Ik heb echt alles geprobeerd hoor. Dus toen besloot ik om geen softy boy te zijn, wat het ook moge zijn. Dus ik ging me wat harder op stellen, en dat is ineens ook weer niet goed. Ja, wat moet je dan?

Als je echt alles geprobeerd hebt, jezelf aanpassen, je best doen, steeds laten zien dat geïnteresseerd bent in die andere. Ik heb echt alles uit de kast gehaald, en het heeft niks anders dan teleurstellingen gebracht.

En ik heb het ook veel geprobeerd met ongelovige vrouwen hoor. Maar daar zat ook geen verschil in, allebei keren kreeg ik dezelfde reacties.

En toen ben ik tot de punt gekomen: laat maar. Dan maar alleen verder gaan. En mijn moeder zegt ook altijd ma weer: wat je niet hebt kun je ook niet verliezen, en wat je niet hebt kun je ook niet missen. Zo denk ik er nu ook over.

En ik raad iedereen aan die ook verlangen naar een geliefde, dat gevoel en verlangen te verdrukken. Doe je hobby's, onderzoek de Bijbel, dan verdruk je je verlangens daarmee. Ja God heeft man en vrouw geschapen die samen zouden voegen, maar blijkbaar is dat niet voor iedereen weg gelegd. Ik zou zeggen aan degenen die ook verlangen naar een geliefde aan hun zij; negeer dat gevoel, negeer die gedachte. Want je hebt uiteindelijk niks te verliezen.

Nogmaals; wat je niet hebt kun je ook niet verliezen. Dus geen kans om iemand kwijt te moeten raken. Want vandaag de dag staat ontevredenheid voorop het verlanglijstje. Je hoeft maar een foutje te maken en hup, voordat je het weet sta je weer alleen. Je hoeft maar anders te wezen of anders te staan en denken in het leven dan anderen, en hup je staat alleen in het leven.

En je kan tenslotte gewoon jezelf blijven zonder het gevaar dat je iemand moet verliezen die het niet aanstaat. Zo zie je he? Wat je niet hebt kun je ook niet kwijt raken. Zo simpel als wat op zich.

Berichten: 176

En ja, ik heb al heel wat oordelen geveld. Zou dat onlogisch wezen? Oordelen en veroordelen zit een wereld van verschil in. Ik oordeel de situatie ja, waarin we momenteel leven, zoals de tijd waarin we momenteel leven, waarin ontevredenheid de overhand heeft gekregen, niet verwonderlijk dat zoveel huwelijken en relaties kapot gaan.

Ik zal niet over de persoonlijkheid van mensen oordelen want dat is niet aan mij. En uiteindelijk de ervaringen wat je mee krijgt in het leven zorgt ervoor dat je kieskeuriger word, zoals ik meer kijk naar vrouwen die niet knap zijn van uiterlijk maar mooi zijn aan de binnenkant. Maar goed, zelfs dat word niet gewaardeerd.

Mensen zeggen wel eens: geniet van dit leven. Maar hoe kun je genieten in zo'n wereld? Dat bestaat toch niet? Ik beroep me dan altijd weer op Paulus die zegt dat zijn sterven zijn gewin is en dat hij er naar verlangde bij Jezus te zijn. Uiteindelijk leef ik niet op deze wereld, maar probeer ik te overleven op deze wereld. Want wie volhardend tot het einde de goede strijd heeft gestreden zal uiteindelijk die eeuwigheid in gaan, en wie weet dat de Here zo genadig is dat Hij mij zelfs eerder thuis haalt, dat hoor je ook genoeg, want niet iedereen word oud op deze aardse leven.

Maar goed, tot die blijf ik strijdend doorgaan, met de Here zal ik deze aardse leven overleven.

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

Dank je tessybear...

Met een open hart zei je. Dat heb ik juist heel veel gedaan, en dat werkte averechts. Wat ik kreeg te horen dat mijn open hart juist afschrikte. Ik moest minder open zijn.

En ik werd een softy boy genoemd. Dus ik dacht; wat doe ik nou verkeerd? Ik heb echt alles geprobeerd hoor. Dus toen besloot ik om geen softy boy te zijn, wat het ook moge zijn. Dus ik ging me wat harder op stellen, en dat is ineens ook weer niet goed. Ja, wat moet je dan?

Als je echt alles geprobeerd hebt, jezelf aanpassen, je best doen, steeds laten zien dat geïnteresseerd bent in die andere. Ik heb echt alles uit de kast gehaald, en het heeft niks anders dan teleurstellingen gebracht.

En ik heb het ook veel geprobeerd met ongelovige vrouwen hoor. Maar daar zat ook geen verschil in, allebei keren kreeg ik dezelfde reacties.

En toen ben ik tot de punt gekomen: laat maar. Dan maar alleen verder gaan. En mijn moeder zegt ook altijd ma weer: wat je niet hebt kun je ook niet verliezen, en wat je niet hebt kun je ook niet missen. Zo denk ik er nu ook over.

En ik raad iedereen aan die ook verlangen naar een geliefde, dat gevoel en verlangen te verdrukken. Doe je hobby's, onderzoek de Bijbel, dan verdruk je je verlangens daarmee. Ja God heeft man en vrouw geschapen die samen zouden voegen, maar blijkbaar is dat niet voor iedereen weg gelegd. Ik zou zeggen aan degenen die ook verlangen naar een geliefde aan hun zij; negeer dat gevoel, negeer die gedachte. Want je hebt uiteindelijk niks te verliezen.

Nogmaals; wat je niet hebt kun je ook niet verliezen. Dus geen kans om iemand kwijt te moeten raken. Want vandaag de dag staat ontevredenheid voorop het verlanglijstje. Je hoeft maar een foutje te maken en hup, voordat je het weet sta je weer alleen. Je hoeft maar anders te wezen of anders te staan en denken in het leven dan anderen, en hup je staat alleen in het leven.

En je kan tenslotte gewoon jezelf blijven zonder het gevaar dat je iemand moet verliezen die het niet aanstaat. Zo zie je he? Wat je niet hebt kun je ook niet kwijt raken. Zo simpel als wat op zich.

Nou, nog 1 reactie en dan ga ik gauw wat doen in mijn huis... Lachende smiley

Wat ik hier heb gelezen is eigenlijk heel treurig.
Een zoektocht met allerlei aanpassingen die op 'niets' is uitgelopen...

Dat hoeft toch niet zó te zijn?

Je zegt dat je van alles hebt geprobeerd, incl. jezelf aan te passen.

Dit topic heet "jezelf zijn" en de reacties komen allemaal op hetzelfde neer, het is moeilijk soms omdat je op weerstand stuit, maar o zo belangrijk om toch, ondanks alles jezelf te zijn, én te blijven!

Moet je jezelf 'troosten' met gedachten als 'wat ik niet heb kan ik ook niet missen?'
Je hebt toch ook zoveel gewoon wél?

Ik zit in een dikke dip in mijn tweede relatie, nou.... misschien zou ik wel graag met je ruilen.. (op dit moment dan hè?)

Met een partner, zonder een partner... het is niet zaligmakend..en iets waar je nooit uitkomt.
Wat de ene keer geweldig lijkt is de andere keer weer "pffff, dat heb ik nou gelukkig niet"..

Jezelf zijn, gelukkig met JOU, met die persoon waar je 24-7 mee moet leven, de persoon zoals God het heeft bedoeld, dát is waar het om draait.

Een partner die niet gelooft... ik weet wat het is, en ik adviseer je, begin er niet aan...
Het is een raad, en of je die opvolgt of niet, is helemaal aan jou.
Maar als je in jou situatie nog een leven wil opbouwen waar misschien ook kindjes in voor komen, dan wordt dat heel lastig 'bruggen zoeken'.

Ik heb wel eens gezegd dat de reden waarom ik geen kinderen heb met mijn huidige, tweede partner, is dat we dat nooit samen hadden gekund.
In mijn beleving heeft God hier voor gezorgd, mij (én hem) hiervoor heeft bespaard!

Tel je zegeningen, met of zonder partner... en hou je vertrouwen dat God je een partner geeft, de juiste, maar heb geduld..

Is ook 1 van mijn zwakkere punten haha... Zieke smiley

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

En ja, ik heb al heel wat oordelen geveld. Zou dat onlogisch wezen? Oordelen en veroordelen zit een wereld van verschil in. Ik oordeel de situatie ja, waarin we momenteel leven, zoals de tijd waarin we momenteel leven, waarin ontevredenheid de overhand heeft gekregen, niet verwonderlijk dat zoveel huwelijken en relaties kapot gaan.

Ik zal niet over de persoonlijkheid van mensen oordelen want dat is niet aan mij. En uiteindelijk de ervaringen wat je mee krijgt in het leven zorgt ervoor dat je kieskeuriger word, zoals ik meer kijk naar vrouwen die niet knap zijn van uiterlijk maar mooi zijn aan de binnenkant. Maar goed, zelfs dat word niet gewaardeerd.

Mensen zeggen wel eens: geniet van dit leven. Maar hoe kun je genieten in zo'n wereld? Dat bestaat toch niet? Ik beroep me dan altijd weer op Paulus die zegt dat zijn sterven zijn gewin is en dat hij er naar verlangde bij Jezus te zijn. Uiteindelijk leef ik niet op deze wereld, maar probeer ik te overleven op deze wereld. Want wie volhardend tot het einde de goede strijd heeft gestreden zal uiteindelijk die eeuwigheid in gaan, en wie weet dat de Here zo genadig is dat Hij mij zelfs eerder thuis haalt, dat hoor je ook genoeg, want niet iedereen word oud op deze aardse leven.

Maar goed, tot die blijf ik strijdend doorgaan, met de Here zal ik deze aardse leven overleven.

Niet genieten??

Al is het al van het 'oomzeggertje' dat je hebt.... dát is genieten, van wat je hebt!

Kop op, dit vind ik wel heel somber...

Vechtlust?
Niet genieten dat is wat de boze van ons wil...

Zie je het voor je?

Dat hij daar handenwrijvend staat te genieten van jou 'niet genieten'?

Berichten: 2338

LAVERDE524 schreef:

Dank je tessybear...

Ik zal niet weer je hele verhaal quoten anders word het zo'n kluif.

Weer krijg ik bij het lezen van jouw bijdrage het gevoel dat je beslissing om alleen verder te gaan er één is die voortkomt uit angst, niet vanuit de wetenschap dat God andere bedoelingen heeft met jouw leven en een vrouw niet in dat plaatje past. Want weet je, mensen bij wie dat het geval is vragen zich nooit af of God misschien wil dat ze 'alleen' blijven. Ze wéten dat gewoon! En aangezien jij al meerder pogingen gedaan hebt toch een vrouw te vinden denk ik niet dat jij die zekerheid hebt.

Dus je bent gekwetst, en terecht daardoor voorzichtig geworden. Maar als we het dan toch hebben over zekerheden in het leven; gekwetst worden is er daar één van. Het enige dat jij kunt doen is erop vertrouwen dat echt niet iedereen die je kwetst dit doelbewust doet en er lering uit trekken. Positieve lering! Blijkbaar heb je je in het verleden dus keer op keer aangepast omdat je dacht dat je op die manier wél aan de eisen zou voldoen. Dat is dus niet jezelf zijn. Alles draait om de manier waarop jij een situatie benaderd. Ik denk dat je een heel stuk verder zou komen door bij jezelf te blijven en te geloven dat er na 500 vrouwen die je daarom afwijzen, nummer 501 komt die wel voor jou wil gaan, mét alle littekens die de voorgangers hebben achter gelaten. Omdat JIJ bereid bent ondanks die littekens haar met een open hart te benaderen.

Quote:

En ik raad iedereen aan die ook verlangen naar een geliefde, dat gevoel en verlangen te verdrukken.

Deze uitspraak vind ik erg gedurfd en eerlijk gezegd nogal kwalijk;
Zelfs Paulus, die duidelijk dezelfde mening toe gedaan was, durfde dit niet te stellen zonder toe te geven dat het voor velen een onhaalbare taak zou zijn. Hoe durf je te stellen dat een volkomen gezond, door God ingelegd verlangen onderdrukt dient te worden? Nogmaals, als Hij echt de bedoeling zou hebben dat iemand geen partner heeft dan zou deze persoon dit ten diepste weten en in staat zijn dit los te laten. Ik moet er niet aan denken dit gevoel te onderdrukken, laat staan de rest van mijn leven alleen te moeten doorbrengen. En geloof me, ik ben heel wat gekwetst en voor de rest van mijn leven beschadigd. Maar wel bereid om een man met een open hart tegemoet te treden, ondanks het feit dat ik (menselijk gezien) geen enkele zekerheid heb dat ik niet gekwetst zal worden.

Blijf jij bij je keuze om niet meer 'op zoek' te gaan, prima. Dat is uiteraard aan jezelf. Maar ik vraag je toch om dat enkel te doen wanneer je dat diepste weten ervaart, want als dit niet het geval is zal er toch vooral sprake zijn van een 'selffulfilling prophecy' die je alleen diep ongelukkig zal maken.

Berichten: 176

Lydia,

Je zegt dat je wel wil ruilen. Dat geloof ik toch niet he. Ik ben aan het overleven in dit leven. Ja ik ben tevreden met wat ik heb. Maar of ik gelukkig ben is een ander verhaal, want ik ben ongelukkig. Maar goed, zolang je maar tevreden bent, dat is het belangrijkste.

Nee, de duivel heeft me nergens mee te pakken hoor. Ik ben tevreden met wat ik heb, dus ja. Ja ik heb zeker strijdlust, daarom zeg ik; ik ga strijdend verder met mijn Here. Maar is het verkeerd om te verlangen van de Here of Hij me eerder thuis zou kunnen halen? Paulus verlangde ook om bij Jezus te zijn, zijn sterven was zijn gewin.

Als ik kijk naar mijn broer en beide zussen waar van 1 zusje zelfs een jaar jonger dan mij is, hebben allemaal al kinderen. Mijn broer is de 4e kind van onderweg, en mijn zusje heeft 3 kinderen en mijn oudste zus heeft 4 kinderen waarvan 1 ook al in verwachting is.

En dan komt een armzalig iemand zoals ik die geen vrouw kan krijgen, heh. ik woon nog thuis bij mijn ouders. Ja jullie zeggen: wees blij daar om. Nou dat ben ik dus niet. Ik denk soms wel eens: waarom mijn broer en beide zussen wel en ik niet. Wat hebben zij wat ik niet heb? Waarom kon mijn broer al de vrouwen krijgen toen hij even oud als ik was, waarom konden mijn beide zussen alle mannen krijgen wat ze maar wilden? En ik kon vanaf mijn jonge jaren als 14 jarige al nooit geen schoolvriendin krijgen. Iedereen rond die leeftijd op mijn school hadden wel een school vriendin waarvan sommigen al mee zijn getrouwd. En ik kon toen al geen vriendin krijgen, vreemd he? Ik heb in mijn leven misschien maar 3 keer een vriendin gehad ofzo iets, ja 3 keer.

Ja ik heb echt alles geprobeerd en uit de kast gehaald, maar het heeft alleen maar teleurstellingen gebracht. Daarom zeg ik: wat je niet hebt kun je ook niet missen.

Wat ik wel weet is: dat als je vanaf vroegere jaren al anders denkend bent geweest, dus toen al niet dacht zoals je leeftijdsgenoten, dan ben je al heel snel een verstotene. Want je mag niet anders denkend zijn, het lijkt wel alsof dat verboden is. Maar goed, wie ben ik?

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

Lydia,

Je zegt dat je wel wil ruilen. Dat geloof ik toch niet he. Ik ben aan het overleven in dit leven. Ja ik ben tevreden met wat ik heb. Maar of ik gelukkig ben is een ander verhaal, want ik ben ongelukkig. Maar goed, zolang je maar tevreden bent, dat is het belangrijkste.

Nee, de duivel heeft me nergens mee te pakken hoor. Ik ben tevreden met wat ik heb, dus ja. Ja ik heb zeker strijdlust, daarom zeg ik; ik ga strijdend verder met mijn Here. Maar is het verkeerd om te verlangen van de Here of Hij me eerder thuis zou kunnen halen? Paulus verlangde ook om bij Jezus te zijn, zijn sterven was zijn gewin.

Als ik kijk naar mijn broer en beide zussen waar van 1 zusje zelfs een jaar jonger dan mij is, hebben allemaal al kinderen. Mijn broer is de 4e kind van onderweg, en mijn zusje heeft 3 kinderen en mijn oudste zus heeft 4 kinderen waarvan 1 ook al in verwachting is.

En dan komt een armzalig iemand zoals ik die geen vrouw kan krijgen, heh. ik woon nog thuis bij mijn ouders. Ja jullie zeggen: wees blij daar om. Nou dat ben ik dus niet. Ik denk soms wel eens: waarom mijn broer en beide zussen wel en ik niet. Wat hebben zij wat ik niet heb? Waarom kon mijn broer al de vrouwen krijgen toen hij even oud als ik was, waarom konden mijn beide zussen alle mannen krijgen wat ze maar wilden? En ik kon vanaf mijn jonge jaren als 14 jarige al nooit geen schoolvriendin krijgen. Iedereen rond die leeftijd op mijn school hadden wel een school vriendin waarvan sommigen al mee zijn getrouwd. En ik kon toen al geen vriendin krijgen, vreemd he? Ik heb in mijn leven misschien maar 3 keer een vriendin gehad ofzo iets, ja 3 keer.

Ja ik heb echt alles geprobeerd en uit de kast gehaald, maar het heeft alleen maar teleurstellingen gebracht. Daarom zeg ik: wat je niet hebt kun je ook niet missen.

Wat ik wel weet is: dat als je vanaf vroegere jaren al anders denkend bent geweest, dus toen al niet dacht zoals je leeftijdsgenoten, dan ben je al heel snel een verstotene. Want je mag niet anders denkend zijn, het lijkt wel alsof dat verboden is. Maar goed, wie ben ik?

Ik heb een (vrouwelijke) collega, ook alleenstaand.
Zij heeft 3 broers/zussen boven zich, 2 onder zich, allemaal getrouwd, (bijna) allemaal kinderen.

Ik snap wat je bedoelt, ik heb deze gesprekken ook wel met haar gehad, maar zij 'draagt' het anders als jou.

Ze maakt gewoon haar leven zoals het haar is gegeven, weet jij veel wat de bedoeling daarvan is?

Het is natuurlijk dat je wel eens een dip hebt, dat overkomt ons allemaal, omdat we ook nog een biologisch leven hebben.
En op dit moment, ja, zou ik echt even alleen willen zijn, het is ook niet alles om in doorlopende tenenkrommende spanning te moeten vertoeven, echt!

Dus een dipje mag, als je maar niet de essentie uit het oog verliest!

Berichten: 127

Mijn zoon is 26 en woont nog (noodgedwongen) bij mij thuis.
Een leuke vent om te zien (uiteraard... Lachende smiley

) een goed gesprek is bij hem altijd mogelijk, hij waardeert de vrouwen, respecteert ze ook!

Maar.... geen vriendin, 1x een langere relatie gehad meer niet.

En hij geniet van het leven!

Zo kan het ook Laverde... het is nl een eigen keus wat jij er van maakt!

God gaat met jou, met welke keuze dan ook, maar Hij wil je ook vrolijk en goed ik je vel zien...

Berichten: 96

LAVERDE524 schreef:

En ja, ik heb al heel wat oordelen geveld. Zou dat onlogisch wezen? Oordelen en veroordelen zit een wereld van verschil in. Ik oordeel de situatie ja, waarin we momenteel leven, zoals de tijd waarin we momenteel leven, waarin ontevredenheid de overhand heeft gekregen, niet verwonderlijk dat zoveel huwelijken en relaties kapot gaan.

Ik zal niet over de persoonlijkheid van mensen oordelen want dat is niet aan mij. En uiteindelijk de ervaringen wat je mee krijgt in het leven zorgt ervoor dat je kieskeuriger word, zoals ik meer kijk naar vrouwen die niet knap zijn van uiterlijk maar mooi zijn aan de binnenkant. Maar goed, zelfs dat word niet gewaardeerd.

Mensen zeggen wel eens: geniet van dit leven. Maar hoe kun je genieten in zo'n wereld? Dat bestaat toch niet? Ik beroep me dan altijd weer op Paulus die zegt dat zijn sterven zijn gewin is en dat hij er naar verlangde bij Jezus te zijn. Uiteindelijk leef ik niet op deze wereld, maar probeer ik te overleven op deze wereld. Want wie volhardend tot het einde de goede strijd heeft gestreden zal uiteindelijk die eeuwigheid in gaan, en wie weet dat de Here zo genadig is dat Hij mij zelfs eerder thuis haalt, dat hoor je ook genoeg, want niet iedereen word oud op deze aardse leven.

Maar goed, tot die blijf ik strijdend doorgaan, met de Here zal ik deze aardse leven overleven.

Laverde, ik ben geen psycholoog maar wil je wel 2 overdenkingen meegeven in je strijd hier op aarde.

1) Overweeg zelfstandig te gaan wonen, daar word je op andere manier volwassen van. Het is eigenlijk best tijd daarvoor namelijk. Anders gezegd: Een potentiele vriendin zal het eerder afschrikken en zien dat je wellicht niet 'mannig' genoeg bent door onder moeders rokken nog te schuilen. Vrouwen willen graag beschermd worden door hun man en krijgen niet de kriebels voor jou als ze zien dat jij ook nog beschermd wordt door je ouders, snappie?

2) Raadpleeg je broers en zussen en vraag ze naar tips over hoe zij wel zoveel succes hadden in krijgen van relaties.

Doe er je voordeel mee...of niet!

Berichten: 2533

Goeie tips Corne!!
En weet je Laverde God heeft ons vaders en moeders gegeven om ons een klein stukje van zijn hart te laten zien.
Dus hier iets voor je vanuit mn moederhart
Ik heb 8 kinderen op deze inderdaad verrotte wereld mogen zetten.
En kan je verzekeren dat er geen grotere vreugde is voor een moeder(en een vader denk ik ook) dan te zien dat jouw kind doet waarvoor die op de wereld gekomen is namelijk leven tot Zijn eer en dat met vreugde doet. Ik denk met alle eerbied dat God dat net zo heeft.
Hij vindt geen vreugde in jouw overleven maar in jouw volluit leven.
Vraag Hem je daarbij te helpen
Want volgens mij houdt je jezelf een leugen voor als je zegt dat je wel tevreden met je leven bent maar toch ongelukkig

Berichten: 176

Op mezelf wonen??? De grootste nachtmerrie ooit. Dat komt helemaal niet goed. Een oude bekende van mij woont ook nog gewoon bij zijn ouders en die heeft al 3 a 4 jaar relatie, dus daar ligt het niet aan. Ik zou dood en dood ongelukkig worden om alleen te moeten wonen, ik geloof dat ik dan een kluizenaar word, dat wil ik niet, maar dat gebeurd.

Maar mijn oom is 45 jaar oud woont ook op zichzelf, kan ook geen vrouw krijgen, welke vrouw hij ook tegen komt, hij krijgt het niet voor mekaar. Hij zit met hetzelfde waar ik mee zit. Altijd afgewezen en nog steeds.

Het ligt aan of je op jezelf woont of niet, die oude bekende van mij woont nog steeds bij zijn ouders en heeft al 3 a 4 jaar relatie. Ik word dood ongelukkig als ik mezelf zou moeten wonen. Kom je thuis van het werk, niemand die op je wacht thuis, totaal geen vrouw en kinderen.

Ik heb wel eens op de punt gestaan om op mezelf te gaan wonen. Maar ik was zo ziek, ik zag tegen dat alleen zijn op. Een oud collega van mij dacht gelukkig te worden door op zich zelf te gaan wonen, hij had allemaal vrienden. En toch na een hele korte tijd werd hij dood ongelukkig, ondanks dat hij savonds bij zijn vrienden was. Hij zei als je thuis komt is er niemand die op je wacht, als je op bed gaat is ook zo dood als wat. Hij sliep op gegeven moment niet meer.

Zo kan ik meer voorbeelden opnoemen, het ligt er niet aan of je op jezelf gaat wonen of niet. Heeft niks mee uit te staan. Ik woon ook nog thuis, maar red mezelf wel verder. Die oud collega van mij ging ook opzoek naar een meid, nou hij dacht ook wel een meid te kunnen krijgen omdat ie op zich zelf woonde. Hij is nu bijna in de 40, ook altijd afgewezen, en nu is ie dood ongelukkig, zijn moeder is vroeg dement geworden, zit in een bejaardencentrale. Hij heeft wel zijn vrienden, maar net zoals hij ook zegt, het vult de leegte niet dat je voelt.

Kijk vrouwen zijn geen mannen en mannen zijn geen vrouwen. Vrouwen redden zich gemakkelijker alleen dan mannen het doen, als je in het algemeen bekijkt. Vroeger was het zo, je ging van huis uit trouwen, staat ook in de Bijbel dat de man zijn ouders zal verlaten en vervolgens zijn vrouw zal aanhangen. En dat is ook de gezonde en juiste manier. Ik heb enkele over ooms en tantes gehad die konden ook geen vrouw en man krijgen, zij zijn ook niet zo oud geworden trouwens, de ene was net 40 en was gestorven aan een plotselinge hartaanval. En de ander aan een hersenbloeding, en nog een paar zijn aan andere ziekten overleden, maar dat weet ik niet. Degenen die nog leven zijn getrouwd en zijn intussen ook al opa en oma geworden.

Kijk nergens staat in de Bijbel dat de man de taak van een vrouwzou over moeten nemen, of de vrouw de taak van een man. Daarom is het zo belangrijk dat man en vrouw aan mekaar verbonden zijn, getrouwd zijn dus. Man en vrouw vullen mekaar aan.

Maar goed... wij menen dat God ook mee gaat in de tijd en dat ie veranderd en dus bepaalde dingen wel door de vingers ziet, dat dacht ik dus niet. God heeft vanaf den beginne een orde in de natuur opgesteld. God heeft een orde tussen man en vrouw opgesteld, en nergens staat er dat God die orde ineens heeft veranderd. Maar wij veranderen het graag omdat het ons anders niet uit komt.

Nee, alleen wonen? Ik moet er niet aan denken. Ik red mezelf hier thuis wel, maar ik vind het toch fijn dat als ik thuis kom dat er toch nog 2 mensen thuis zitten die op me wachten. Mijn broer heeft een vrouw en stel kinderen, hij heeft geen vrienden, en hij heeft er ook geen behoefte aan. Hij heeft een vrouw en daar is hij zeer blij mee, zegt hij, daarvoor hoef ik geen vrienden en heb ik ook geen tijd voor zegt ie. Nou kan me best indenken. Want ik heb ook niks met vriendschappen. Mijn broer heeft een vrouw zonder vrienden te hebben, dus dat kan best. Zijn vrouw heeft wel weer vrienden, ach ja die zien ze zo nu en dan wel, maar niet elke maand, en daar hebben ze ook geen behoefte aan. Zie je? En ze zijn dol gelukkig met mekaar, mijn broer doet echt alles voor zijn vrouwtje, terwijl hij nooit op zichzelf heeft gewoond.

Nogmaals het ligt niet aan of je op jezelf woont, dat is de grootste onzin, het is de moderne onzin van deze tijd. Laten wij ons leiden door de gejaagde moderne tijd? Ikke niet, en dat hoeft ook niet, want zie maar naar mijn broer. Zo eenvoudig kan het zijn. Maar als vrouwen zoveel eisen hebben dat iemand zelfs eerst maar op zich zelf moet wonen, nou dat noem ik dus hufterigheid en ontevredenheid, echte Hollandse trek is dat.

Berichten: 176

En ja ik ben dood ongelukkig. Ik zal de Bijbel eens openen, en ik zal eens kijken waar staat dat ik gelukkig moet wezen. Ik ben een gezegend mens, en gezegend zijn betekend niet gelukkig zijn, als je de betekenis van zegeningen in zijn oorspronkelijke taal onderzoekt. Paulus was een gezegende mens, maar nergens lees ik dat ie gelukkig was.

Als je vervolgd word dan ben je niet gelukkig, dat is een grote leugen. Nou en Paulus werd regelmatig vervolgd.

Berichten: 127

Dus als ik het goed begrijp blijf je thuis wonen zolang je geen vrouw hebt?

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

En ja ik ben dood ongelukkig. Ik zal de Bijbel eens openen, en ik zal eens kijken waar staat dat ik gelukkig moet wezen. Ik ben een gezegend mens, en gezegend zijn betekend niet gelukkig zijn, als je de betekenis van zegeningen in zijn oorspronkelijke taal onderzoekt. Paulus was een gezegende mens, maar nergens lees ik dat ie gelukkig was.

Als je vervolgd word dan ben je niet gelukkig, dat is een grote leugen. Nou en Paulus werd regelmatig vervolgd.

Maar jij bent Paulus niet en jij wordt ook niet vervolgd

Berichten: 176

Jep, net zoals mijn oom van 45 heeft gedaan. Die is na de dood van zijn moeder pas op zichzelf gaan wonen, kon ook niet anders natuurlijk. Maar goed, hij red zich gemakkelijk hoor met alles. Maar vrouwen vallen niet op hem, of hij zich nou red of niet. Hij heeft altijd dezelfde problemen als ik gehad. Hij zei laatst nog: het geluk zit me nooit een keer mee zei hij, als het zo door gaat, hang ik mezelf op, zei hij tegen mij. Naja mijn oom is ongelovig , dus daar kan ik die woorden wel van hebben.

Berichten: 176

Nee ik ben paulus niet, maar voel me dood ongelukkig. Man en vrouw zijn geschapen voor mekaar, de man zou de vrouw aanhangen. Maar ja... Paulus zei: wie brand van begeerte moet gaan trouwen. Maja, als je geen vrouw kunt krijgen, dan word dat niks.

Berichten: 127

LAVERDE524 schreef:

Nee ik ben paulus niet, maar voel me dood ongelukkig. Man en vrouw zijn geschapen voor mekaar, de man zou de vrouw aanhangen. Maar ja... Paulus zei: wie brand van begeerte moet gaan trouwen. Maja, als je geen vrouw kunt krijgen, dan word dat niks.

Wij hebben net een hele intense en mooie serie gehad in de kerk:

"jij, ik en de liefde" en daar zijn álle facetten van de liefde in behandeld, ook de ongetrouwde single's

je zou eens kunnen kijken/luisteren naar een preek hiervan?
Misschien geeft het je een bepaalde impuls, een troost wellicht?

www.baptistenharderwijk.nl

Berichten: 96

LAVERDE524 schreef:

Nee ik ben paulus niet, maar voel me dood ongelukkig. Man en vrouw zijn geschapen voor mekaar, de man zou de vrouw aanhangen. Maar ja... Paulus zei: wie brand van begeerte moet gaan trouwen. Maja, als je geen vrouw kunt krijgen, dan word dat niks.

Je zou jezelf eens terug moeten lezen. "als je geen vrouw kunt krijgen"?!
Je snapt er inderdaad niet veel van, nog veel minder dan ik dacht en dat is eigenlijk heel erg. Een vrouw 'krijg' je ook niet, die 'verover' je!

Je hebt wel een punt als het gaat om de rol van de vrouw, die laatste 30 jaar door emancipatie en rol in maatschappij fors veranderd is. Ofwel, types als je moeder zijn nu nog naalden in een hooiberg..helaas. Je moet dus beter zoeken....tussen het hooi en da's niet makkelijk. Ik zit ook op deze site omdat ik dezelfde naald zoek :).

De vrouwen zijn gewoon meer veranderd dan de mannen en kan jij niks aan doen tenzij je er mee leert omgaan en samen jullie weg hierin gaat vinden.
Dat is dus hard werken, voor niks gaat de zon op, maar het resultaat zal er ook naar zijn. En als je daar geen zin in hebt, dan ben je beter alleen af inderdaad, want een relatie krijgen is 1, maar goed houden is 2 en gaat ook veel energie in zitten, niks gaat vanzelf.