Dagelijkse bemoediging.

Berichten: 4992

Zaterdag 24 Juli; Lucas 4:16-21 Een goede gewoonte.

Moet ik nu echt naar de kerk? Die vraag klinkt elke zondag in ik-weet-niet-hoeveel huizen. En het antwoord? Het antwoord is nog al eens: Je moet niet mee, je mág mee! Maar ondertussen wordt er dan toch verwacht dat je mee gaat....

Hoe zit dat eigenlijk, met dat naar-de-kerk-gaan? Wordt dat niet een sleur? Elke zondag maat weer....Ik (de schrijver, red) ontmoet nogal eens mensen die zeggen: Naar de kerk? O, ja wel, ik ga wel naar de kerk: als ik er behoefte aan heb!

Sommige mensen kunnen het nóg mooiere zeggen. Je moet daat heel voorzichtig mee zijn, zeggen zij. Als je niet uitkijkt, stomp je af, dan zegt het je niets meer. Je moet zo af en toe eens naar de kerk gaan, maar vooral niet te vaak.

En Jezus? Hoe doet Hij dat? We hebbenover Hem gelezen in het Lucasevangelie. 'Hij kwam te Nazareth, waar Hij opgevoed was, en Hij ging volgens Zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge'.

Jezus zegt niet: Die opvoeding, die is nu achter de rug. Jozef en Maria kunnen we nog meer vertellen. - ik ga niet meer naar de synagoge! Jezus zegt ook niet: De synagoge - daar zitten alleen maar huichelaars, daar ga ik niet meer heen! Nee, van dat alles lees je niets. Je leest alleen dat Jezus, volgens Zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge gaat. Ik (de schrijver) denk dat de Jezus volgen óók betekent: trouw zijn in de samenkomst van de gemeente, elke zondag. Om daar te horen dat aan gevangen loslating wordt verkondigd en aan blinden het gezicht! Om daar al bij voorbaat te vieren: de komst van het Rijk waarin de vrijheid koning is!

Berichten: 547

CARIN303 schreef:

Mario, wat een ontzettend ontroerend filmpje,dank je wel!
Ook het stuk hierboven is erg mooi en raakt!
Dank voor je bijbelstukken, je bent een waardig assistent van Eva!

hier sluit ik me volledig bij aan!!
Prachtig.........ga door..

Berichten: 4992

Zondag 25 Juli; Math. 14:1-12: Herodes' verjaardag>

Koning Herodes is jarig. Heel het paleis viert feest. Herodes'dochter danst voor zijn gasten. Na ja, zijn dochter...Eigenlijk is zij de dochter van zijn broer Filipus. Herodes is getrouwd met diens dochter, Herodias. En daar heeft Johannes de Doper het zijne over gezegd!
Om die reden heeft Herodes Johannes gevangen gezet. Wat denkt die profeet wel? Kritiek op de koning? Dat moet afgelopen zijn! Herodias, zijn vrouw, kan Johannes al helemaal niet luchten of zien! Laat die profeet zijn mond toch houden...!
Vandaag viert Herodeas haar kans schoon. Herodes is jarig, iedereen viert feest, haar dochter danst en Herodes zegt dat hij haar wil geven wat ze hebben wil. Mooi zo, denkt Herodeas! En ze fluistert in haar oor: Vraag het hoofd van Johannes de Doper!
Een vreemd verlanglijstje! Een luguber geschenk: het hoofd van een profeet. Herodes zit vast aan zijnn belofte. Hij moet wel, anders verliest hij zijn gezicht. Zo eindigt het leven van Johannes. Zijn vrienden komenn en begraven hem. Dan gaan ze naar Jezus om Hem te vertellenwat er is gebeurd.
Je vraagt je af: had dat niet anders gekund? Had Jezus er niet voor kunnen zorgen dat Johannesm de heraut de voorloper van de Messias, werd bevrijd? Waarom, waarom moest dat zo....? Op al die vragen komt geen antwoord. Dienstknecht zijn van God - dat kan je dood betekenen. Je bent nog niet jarig als je niets dan de waarheid spreken wilt! Of zou voor Johannes de verjaardag van Herodes toch een feestdag zijn geweest?

Berichten: 4992

Maandag 26 Juli; Math: 14: 13-21; Vijf en twee.

Vijf broden en twee vissen. Dat is niet veel. Wat moet je daar nu mee? Vijf broden voor vijfduizend man...En dan spreken we nog niet over de vrouwen en de kinderen. Wat moet Jezus nu met vijf broden en twee vissen....?

De dicipelen weten het niet. Hoe moeten zij nu al die mensen te eten geven? Jezus kan dat nu wel heel makkelijk zeggen: Geeft gij hun te eten...Maar hoe is dat nu mogelijk?
Jezus vraagt te veel!

Vijf broden en twee vissen. Voor Jezus is het niet te weinig. Dat kleine beetje van ons kan Hij gebruiken. Hij vraagt on alleen om op te tellen. Vijf en twee. Gemakkelijker kan het niet. Een kind uit de eerste klas kan je het voorreken. Meer vraagt Jezus niet. Hij zelf zal wel vermenigvuldigen, Kijk, daar gaan ze, de dicipelen. Manden vol met brood. Manden vol met vis. Het houdt niet op. Het lijkt wel op die maaltijd waarover de profeten gesproken hebben, overvloedig, een maaltijd voor de volken! Jezus, vermenigvuldigt. En de dicipelen? Die delen! Ze delen uit, hier, pak aan, en jij daar, een stuk brood, een stukje vis erbij. Eet smakelijk. Gezegend is Hij die het brood uit de aarde doet voortkomen!

Optellen en delen - dat wordt ons gevraagd. Voor het vermenigvuldigen zal God wel zorgen. Vraag je niet af: wat moet ik met mijn beperkte mogelijkheden? Ik heb zo weinig. Ik kan zo weinig. Ik beteken niet veel. Tel maar uit. God vermenigvuldigt. Vijf plus twee. En twaalf houd je over...!

Berichten: 1230

Wauw, wat mooi Mario.....zo bemoedigend!
Welk boekje haal je dit uit?

Berichten: 4992

Boekje heet: Gaandeweg Hem tegemoet van A.F. Troost

Berichten: 1230

MARIO216 schreef:

Boekje heet: Gaandeweg Hem tegemoet van A.F. Troost

Hey, wat grappig, heb ik ook in huis Lachende smiley

Zal Pieter leuk vinden

Berichten: 1599

MARIO216 schreef:

Boekje heet: Gaandeweg Hem tegemoet van A.F. Troost

dat boekje heb ik 22jr geleden al gelezen.....was voor mij t eerst echte bezig zijn met God en tijd voor hem nemen

Berichten: 4992

Dinsdag 27 Juli; Math: 14: 22-33 Ik ben het.

Het is 's avonds laat. Je lig in bed. Alles donker. En dan opeens een geluid. Zacht, maar duidelijk. Een krakende trap. Je wordt bang. Je roept. 'Wie is daar?' En dan klinkt een stem: 'Ik ben het!'

De dicipelen zijn ook bang. Al zijn ze duizend keer beroepsvissers, mensen van het vak, al kennen ze het Meer als hun broekzak - nu zijn ze toch echt bang. Bang voor de golven. En uitgerekend nu is Jezus niet bij hen aan boord!

Snap je nu zo'n Meester? Nu het erop aankomt laat Hij hen in de steek. Waarom moest Hij nu zo hoognodig bidden? Weet Hij dan niet dat ze bijna vergaan? Waarom laat Hij hen zo lang rondtobben op het woeste water?

Maar dan: een stem: Over de golven heen, een stem, sterker dan de wind: Ik ben het! Wees niet bang. Ik ben het! Spoken bestaan niet, schreeuw niet zo van angst....! Ik ben het!

Het is net alsof hier de Naam van God over het water klinkt. Ik ben het die Ik ben, Jahwe, de God-die-erbij-is. Nee, niet die a la minutem niet op elk gewenst moment, niet als het óns uitkomt - maar op Zijn tijd is Hij er. Jezus de Redder. Voor hemis de wind niet te sterk. Voor hem zijn de golven niet te hoog. Hij komt, over het water heen.

Petrus krijgt nog een extra les. Zijn geloof blijkt te klein om de angst te bedwingen. Alles wordt pas werkelijk stil als Jezsus aan boord is. Stil - van verwondering.

Berichten: 4992

Woensdag 28 Juli; Math. 15: 21-28: Kruimelgeloof.

Dat is een aandoenlijk gezicht: zo;'n hond die keurig rechtop gaat zitten, zijn kop een beetje schuin, alsof hij zeggen wil: Mag ik ook wat, een klein stukje maar, een kruimeltje alsjeblieft....
Jezus is in het buitenland. Net over de grens. Maar ook daar is Hij bekend. Er komt een vrouw naar Hem toe. Zij heeft een dochter die erg ziek is. Maar Jezus zegt geen woord.
Is dat nu niet erg hard van Jezus? Dat zou je toch niet verwachten van Hem! Waarom doet Hij zo? Even later geeft Jezus zelf het antwoord op die vraag. De dicipelen krijgen nu ook last van die vrouw. Ze blijft maar roepen om hulp. En dan zegt Jezus: Ik ben alleen gekomen om de verloren schapen van Israël te zoeken! Is Hij dan niet gekomen voor alle mensen? Ja, zeker, maar nu is het nog de tijd om ook over de grenzen heen het evangelie te verkondigen. Eerst moet Israël het het horen en zien!
En de Kanese vrouw? Gaat ze weg, teleurgesteld? Nee, zij blijft roepen! De honden eten toch ook van de kruimeltjes die van de tafek afvallen, zegt ze. Ook al is Uw Koninkrijk allereerst voor Israël, laat mij toch een klein beetje mee-ete, alstublieft!
Als Jezus, dat hoort, kan Hij niet langer weigeren. Wat een geduld, wat een geloof heeft deze vrouw! Een kruimel-geloof.
Ze zegt niet: Ik heb er recht op, ik wil en ik zal en ik moet.....
Deze vrouw begrijpt wat geloven betekent: bedelen om de kruimels, bedelen om een klein stukje Brood des levens.

Berichten: 4992

Donderdag 29 Juli; Johannes 4:4-14: Levend water.

Wij kunnen ons dat nauwelijks voorstellen, maar in Israël was het zo: op straat sprak je niet met een vrouw. Dat was onfatsoenlijk.
Zo was het ongebruikelijk om omgang te hebben met een Samaritaan. De Samaritanen vormden eigenlijk een aparte provincie. Zij kenden wel de boeken van Mozes, de Thora, maar van de tempel in Jeruzalem moesten ze niets hebben.
En nu vertelt Johannes ons dat Jezus dwars door het land van de Samaritanen trekt en daar op klaarlichte dag bij een bron een gesprek heeft met een Samaritaanse vrouw! Hoe is het mogelijk! Een echte Jood reisde om de provincie Samaria heen, zou nooit met een vrouw spreken op straat en zeker net met een Samaritaanse! Hoe durft Jezus!
Daar zitten ze, samen bij de bron. Waar het gesprek over gaat? Over water. Jezus heeft dorst. De vrouw ook. Jezus vraagt haar om water voor Hem te putten. Maar tegelijkertijd bied Hij aan haar water te géven. Daar begrijpt de vrouw niets van. Wat is dat dan voor water?
Zo onstaat er een heel gesprek. Jezus kent haar, door en door. Vier mannen heeft ze gehad en die ze nu heeft, is haar man niet. Maar nu is hier een andere man. Iemand die zegt haar dorst te lessen. Iemand met levend water, een fontein die springt tot in het eeuwige leven! Al luisterend begint ze te begrijpen wat Jezus bedoelt. Wie hem kent, krijgt een ander leven: vrede, vreugde, vriendschap die blijvend is, voor altijd.

Berichten: 2463

MARIO216 schreef:

Donderdag 29 Juli; Johannes 4:4-14: Levend water.

Wij kunnen ons dat nauwelijks voorstellen, maar in Israël was het zo: op straat sprak je niet met een vrouw. Dat was onfatsoenlijk.
Zo was het ongebruikelijk om omgang te hebben met een Samaritaan. De Samaritanen vormden eigenlijk een aparte provincie. Zij kenden wel de boeken van Mozes, de Thora, maar van de tempel in Jeruzalem moesten ze niets hebben.
En nu vertelt Johannes ons dat Jezus dwars door het land van de Samaritanen trekt en daar op klaarlichte dag bij een bron een gesprek heeft met een Samaritaanse vrouw! Hoe is het mogelijk! Een echte Jood reisde om de provincie Samaria heen, zou nooit met een vrouw spreken op straat en zeker net met een Samaritaanse! Hoe durft Jezus!
Daar zitten ze, samen bij de bron. Waar het gesprek over gaat? Over water. Jezus heeft dorst. De vrouw ook. Jezus vraagt haar om water voor Hem te putten. Maar tegelijkertijd bied Hij aan haar water te géven. Daar begrijpt de vrouw niets van. Wat is dat dan voor water?
Zo onstaat er een heel gesprek. Jezus kent haar, door en door. Vier mannen heeft ze gehad en die ze nu heeft, is haar man niet. Maar nu is hier een andere man. Iemand die zegt haar dorst te lessen. Iemand met levend water, een fontein die springt tot in het eeuwige leven! Al luisterend begint ze te begrijpen wat Jezus bedoelt. Wie hem kent, krijgt een ander leven: vrede, vreugde, vriendschap die blijvend is, voor altijd.

Persoonlijk één van de mooiste bijbelgedeeltes Levend Water

Jezus leeft, en ik in Hem, Halleluja !!! Lachende smiley

Berichten: 4992

Vrijdag 30 Juli; Math. 17: 1-8: Mozes en Elia.

Drie dicipelen mogen met Jezus mee: Petrus , Jacobus en zijn broer Johannes. Samen beklimmen ze een hoge berg. Plotseling, een helder licht: Jezus, stralend als de zon. En twee gedaanten, twee mensen: Mozes en Elia!
Mozes en Elia. Wat doen die hier op deze berg? Wie een klein beetje thuis is in de bijbel, weet wel dat Mozes en Elia twee belangrijke figuren waren in de geschiedenis van het volk van Israël. Mozes is de man van de Thora, de Wet. En Elia is de grote profeet. Wet en Profete. Mozis en Elia. Hier zijn ze samen op een hoge berg. Waren ze ook niet allebei op de berg Horeb in de woestijn? Daar zagen ze iets van Gods majesteit. En allebei zijn ze op een wonderlijke wijze aan het einde van hun leven gekomen. Niemand heeft ooit hun graf gevonden.
En nu - nu staan zij samen met Jezus op deze hoge berg. De Wet en de Profeten. Alles wat God gesproken heeft, zal in vervulling gaan! Mozes en Elia zijn gekomen om Jezus te bemoedigen.
En de dicipelen? Die denken dat nu de Grote Dag is gekomen! Petrus wil al tenten neerzetten, voor Jezus, voor Mozes en voor Elia. Zie je wel, denkt hij, nu woont God bij de mensen! Nu is de daan het heil aangebroken! Maar Petrus vergist zich. Zo ver is het nog niet. Even later zien ze ook niemand meer. Niemand, dan Jezus alleen. Maar in hun oren klinkt nog de stem uit de hemel: 'Deze is mijn Zoon, de geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb; hoort naar Hem!' Duidelijker kan God het toch niet zeggen. Jezus is de beloofde Messias!

Berichten: 4992

Zaterdag 31 Juli; Marcus 9: 30-37, Worden als een kind.

Ruzie. En waarom? Om de eerste te zijn. Om het meeste te hebben. Het grootste. Het duurste. Het mooiste. Het beste.

De dicipelen zijn al niet veel beter, al zou je dat van hen wel verwachten. Jezus merkte onderweg al dat ze ergens zijn in Kapernaüm, vraagt Hij er naar. Maar nu durven ze niet. Niemand zegt een woord. Jezus weet echter wel wat er aan de hand is.
Hun gesprek ging over de vraag wie er de meeste was. Wie is nu eigenlijk de belangrijkste discipel? Petrus, met zijn portemonnee? Of die stille Johannes? Ze komen er niet uit. Het wordt ruzie.

Maar dan roept Jezus een kind. Hij ziet zo maar tussen de dicipelen in. Jezus legt zijn arm om het kind heen en kijkt de dicipelen aan. Kijk, zegt Hij dan, als iemand van jullie de eerste willen zijn, de beste, de grootste, de belangrijkste, dan moet hij worden als een kind. Wie de eerste wil zijn, moet er voor zorgen dat hij de laatste is, de kleinste, de dienaar...

De dicipelen zijn er stil van geworden. Jezus zet nu alles op z'n kop. De eerste en de laatste. De meeste is de minste. De heer is knecht. In het Koninkrijk van God gaat alles anders dan in de koninkrijk van ons mensen. In het Koninkrijk van God mogen we maar over één ding ruzie maken: wie de minste mag zijn...

Berichten: 4992

Zondag 1 augustus: Lucas 15: 1-7: Het verloren schaap.

Dat i snu toch ook wat: de herder laat zijn schapen in de steek! Hij laat ze zo maar achter in de wildernis. Waarom doet hij dat? Omdat hij één schaap mist. Die 99 schapen, ach, die zullen niet in zeven sloten tegelijk lopen, die blijven welll zo'n beetje bij elkaar. Maar dat ene, dat ene schaap dreigt verloren te gaan, te verdwalen in de woestijn. De herder gunt zich geen rust voordat hij dat ene schaap gevonden heeft! En als hij het vindt, tilt hij het op zijn schouder, draagt het naar huis en roept zijn vrienden en buren. Ze maken er een feest van! Het verloren schaap is weer teug!

Wat wil Jezus toch zeggen met dit verhaal? Wie een antwoord wil op die vraag, moet maar eens naar de0 gezichten van de Schriftgeleerden kijken. Moet je ze zien, die Farizeeën! Met norse trekken op het gelaat staan ze te moperen. Ze mopperen op Jezus. Wat is dat voor een rabbi? Die man uit Nazareth, die doet maar...Die gaat om met zondaars en hij gaat zelfs bij hen eten! Dat doe je toch niet, als rabbi?
Met zulk volk ga je toch niet om? Jezus weet van hun kritiek. Hij weet ook hoe graag de tollenaars en zondaars naar Hem luisteren. En daarom vertelt Hij dit verhaal. Jezus bemoeit zich veel liever met hen die verloren zijn, dan met hen die denken dat ze het bij het rechte eind hebben. Jezus heeft meer oog voor die ene zondaar dan voor die 99 Schriftgeleerden. Ik (de schrijver) denk dat wij in de kerk daarvan nog heel wat van kunnen leren.....

Berichten: 4992

Maandag 2 augustus; Lucas 15: 8-10; De verloren penning.

Je zult thuis tien muntstukken hebben en op een dag rolt er één van de tafel. Daar gaat 'ie....! En waar is 'ie nou? Als het nu een cent is, nu ja, veel waarde heeft zo'n muntstuk niet.
Misschien dat je dan niet lang zoekt en weer snel over gaat tot de orde van de dag. Maar als het een kostbare munt is, of - zoals misschien wel in dit verhaal - als het er één van de muntstukken is van de bruidsketting die een vrouw ter gelegenheid van haar huwelijk kreeg, dan wordt het anders! Dan steek je de lamp aan. Dan veeg je al het stof uit de hoeken van de kamer. Dan zet je heel het huis op de kop om die ene munt te vinden!
Zo doet de vrouw uit het verhaal. En gelukkig: ze vindt de verloren penning! En van pure vreugde roept ze de buurvrouwen om het te vieren: ik heb gevonden wat ik verloren had!
Zo, zegt Jezus', zó vieren de engelen in de hemel feest als er een zonder zich bekeert! De Schriftgeleerden staan er over na te mopperen. De farizeeërs kijken zuur. Maar Jezus er er blij mee. Hij zoekt totdat Hij gevonden heeft. Al moet de onderste steen boven komen, al moeten alle lampen aan - Hij zoekt en zal vinden!
De verloren penning. Het schaap uit de eerste gelijkenis, was een dom dier. De zoon uit het verhaal dat we morgen zullen lezen, was een overstandige knaap. Maar die penning - die kon er niets aan doen, dat hij verloren ging. Zo heeft Jezus oog voor het verlorene, voor domme mensen, maaar ook voor hen die de vooral de dupe zijn geworden van andermans onvoorzichtigheid.....

Berichten: 4992

Dinsdag 3 augustus, Lucas 15: 11-24; De verloren zoon.

Zo wordt deze gelijkenis genoemd: de gelijkenis van de verloren zoon. En dan denken we aan de jongste zoon, die jongen die ontevreden is met het bedrijf van zijn vader. Hij wil wat van de wereld zien! Hij vraagt van zijn vader het geld waar hij recht op heeft en verdwijnt achter de horizon...
Die jongste zoon - dat zijn de tollenaars en de hoeren, de mensen die het niet zo nauw nemen met Gods geboden, de frierefluiters, de mensen van pluk-de-dag. Als we maar plezier hebben! Jezus kent ze. Hij loopt niet in een boog aan hen voorbij. Hij heeft ze lief. Hij roept ze. Bekeert u en gelooft het evangelie! Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven!
En daar komen ze, de jongste zonen, Zacheüs en Maria Magdalena en noem ze maar op...Dankzij Jezus vinden ze hun hemelse Vader weer! Als dat geen reden tot feestvieren is....!
Feestvieren? Geen sprake van! Wie dat zegt? Dat zegt de oudste zoon. Een brave jongen, zeker! Keurig, fatsoenlijk, beslist! Maar zonder zonde, zonder dankbaarheid. Kijk ze daar eens staan. de Farizeeën en de Schriftgeleerden! Wat moet die Jezus daar aan tafel met tollenaars en zondaars?
De verloren zoon. Goedbeschouwd is eigenlijk die oudste zoon de verloren zoon. Want dan ben je toch wel echt verloren, als je niet meer blij kunt zijn met de bekering van een ander!

Berichten: 4992

Woensdag 4 augustus; Lucas 12-13-21: Rijk in God.[

Dat kan gebeuren: een oude vader of moeder sterft en laat aan de kinderen nogal wat geld na. Eerst is iedereen erg verdrietig en erg zorgzaam; maar o wee als de begrafenis voorbij is...Dat staan soms die lieve, aardige kinderen als kemphanen tegenover elkaar. Eerlijk zullen we alles delen - maar als het even kan krijg ik graag iets meer dan hij of zij!
Er komt een man bij Jezus. Zijn broer wil het geld van een erfenis niet met hem delen. Die man denkt: Laat ik Jezus vragen contact op te nemen met met mijn broer. Wie weet krijg ik dan dat geld wel los! Mis! Jezus is niet gekomen om erfeniskwesties op te lossen. Jezus is gekomen om ons te laten zien hoe rijk je kunt zijn zónder geld! Hij vertelt een gelijkenis, een verhaal over iemand die denkt dat geld gelukkig maakt.
Het gaat over een man, een boer, die hard gewerkt heeft. Keihard. Eindelijk zal hij nu gaan rentenieren. Nu heeft hij genoeg om verder van te leven. Zijn schuren puilen uit van het koren. Zijn portemannee kan haast niet meer dicht, zo rijk is hij. Alleen zijn levenstijd is op. En met schrik ontdekt hij : ik benniet rijk in God!
Dat is dan een vreemd antwoord op de vraag naar de erfeniskwestie. Eigenlijk wil Jezus zeggen: Man, wat maakt je je toch druk? Laat dat geld toch zitten! Wat heb je er aan? In het leven is eigenlijk alleen deze vraag van belang: Ben je rijk in God?
Rijk in God. Hoe word je dat? Moet je daar hard voor werken? Nee! Het enige dat God vraagt, is dat we Hem liefhebben, des te rijker worden we - in God! Probeer het maar!

Berichten: 919

MARIO216 schreef:

Woensdag 4 augustus; Lucas 12-13-21: Rijk in God.[

Dat kan gebeuren: een oude vader of moeder sterft en laat aan de kinderen nogal wat geld na. Eerst is iedereen erg verdrietig en erg zorgzaam; maar o wee als de begrafenis voorbij is...Dat staan soms die lieve, aardige kinderen als kemphanen tegenover elkaar. Eerlijk zullen we alles delen - maar als het even kan krijg ik graag iets meer dan hij of zij!
Er komt een man bij Jezus. Zijn broer wil het geld van een erfenis niet met hem delen. Die man denkt: Laat ik Jezus vragen contact op te nemen met met mijn broer. Wie weet krijg ik dan dat geld wel los! Mis! Jezus is niet gekomen om erfeniskwesties op te lossen. Jezus is gekomen om ons te laten zien hoe rijk je kunt zijn zónder geld! Hij vertelt een gelijkenis, een verhaal over iemand die denkt dat geld gelukkig maakt.
Het gaat over een man, een boer, die hard gewerkt heeft. Keihard. Eindelijk zal hij nu gaan rentenieren. Nu heeft hij genoeg om verder van te leven. Zijn schuren puilen uit van het koren. Zijn portemannee kan haast niet meer dicht, zo rijk is hij. Alleen zijn levenstijd is op. En met schrik ontdekt hij : ik benniet rijk in God!
Dat is dan een vreemd antwoord op de vraag naar de erfeniskwestie. Eigenlijk wil Jezus zeggen: Man, wat maakt je je toch druk? Laat dat geld toch zitten! Wat heb je er aan? In het leven is eigenlijk alleen deze vraag van belang: Ben je rijk in God?
Rijk in God. Hoe word je dat? Moet je daar hard voor werken? Nee! Het enige dat God vraagt, is dat we Hem liefhebben, des te rijker worden we - in God! Probeer het maar!

Mooi hoor Mario, leuke stukjes Knipoog smiley

Berichten: 4992

Donderdag 5 aug; Math. 20: 1-16: Het boze oog>

O wee, als een ander iets niet krijgt! Wat méér beleg op de boterham, een groter koekje bij de koffie, een mooier cadeau op een verjaardag! Dan moet je eens in de spiegel kijken...
Dan zie je: een boos oog.

Jezus ziet heel wat boze ogen. Mensen die jaloers zijn. Zij eigen dicipelen lopen ook grote kans jaloerse mensen te worden. Het begint eigenlijk allemaal met een vraag van een jonge man die heel erg rijk is. Hij wil weten hoe hij het eeuwige leven kan verwerven. Maar als Jezus dan zegt dat hij dan alles moet verkopen en het geld aan de armen moet geven, dan gaat hij verdrietig weg. Dat is te veel gevraagd!

De dicipelen hebben goed geluisterd naar dit gesprek. Zodra de jonge man weg is. spreekt Paules Jezus aan en zegt: Wij hebben alles achtergelaten om U te volgen. Wat zal dan onze beloning zijn? Je hoort Pertrus denken: Nou, vergeleken bij anderen zullen wij dan toch wel bijzonder beloond worden...

Maar dan vertelt Jezus Zijn verhaal. Het verhaal van het boze oog. De mensen die maar één uur in de wijngaard hebben gewerkt, krijgen net zoveel als degenen die er de hele dag hebben geploeterd. Ze krijgen allemaal een dagloon. En niemand mag daarover klagen, want de heer van de wijngaard heeft toch zeker het recht om aan sommigen meer te geven dan zij hebben verdiend?

Zo is God! Bij Hem zijn de laatsen de eersten. Waraom zou ons oog boos zijn als Zijn oog zo vriendelijk is?

Berichten: 4992

Vrijdag 6 augustus; Lucas 19: 1-10: Kom naar beneden.

Opeens staat de stoet stil. Wat is er aan de hand? Jezus kijkt naar boven. Wat ziet Hij in de vijgeboom? Wacht eens, daat zit iemand! Het is Zacheüs, die kleine chef van de tollenaars in Jericho! Omdat er zoveel mensen langs de weg staan, is hij in die boom geklommen em Jezus toch te kunnen zien. Geen mens liet hem naar voren komen. Kun je denken! Ze kijken die Zacheüs niet eens aan, die landverrader, het vriendje van de Romeinen. Zijn portemonnee zit vol met het geld van zijn eigen landgenoten. Zacheüs? Zacheüs is een dief!
En Jezus draait zijn hoofd niet om. Jezus kijkt niet om. Jezus kijkt omhoog. Jezus kijkt Zacheüs aan. Zoals een kat uit angst in de gordijnen klimt, zo is Zacheüs in zijn boom geklommen. Bang voor de mensen. Nieuwsgierig naar Jezus.
En dan klinkt de stem van Jezus. Kom naar beneden. Zacheüs! Vlug! Ik wil vandaag bij jouw thuis komen!
Hoe is het mogelijk! Jezus gaat niet op bezoek bij de burgemeester, niet bij de rabbi, niet bij de dokter van Jericho.
Hij gaat op bezoek bij Zacheüs, de dief...
Het duurt niet lang of Zacheüs is een ander mens. De schade die hij anderen berokkend, zal hij vergoeden. Zacheüs maakt schoon schip. En waarom? Omdat Jezus hem heeft laten zien wat liefde betekent. Liefde en vriendschap. Waar liefde woont, daar komen mensen tot bekering. Kijk maar naar Zacheüs!

Berichten: 4992

Zaterdag 7 augustus; Johannes 2: 13 - 21: Er uit !

Jezus kan het niet langer aanzien. Is dit de tempel, het huis van Zijn Vader? Is dit een huis van gebed? Het lijkt wel een markt, een bank, een verkoophal! Van touw maakt Hij een zweep. En dan drijft Hij ze allemaal de tempel uit: al die offerdieren, weg ermee! Hier is het Lam dat de zonden der wereld wegneemt! Hier is het Brood, het Water des levens. Je kunt het krijgen voor niets. Gratis. Weg al dat tempelgeld! Jezus pakt de tafeltjes van de geldwisselaars en gooit ze ondersteboven. Daar rinkelt het geld op de grond, het rolt alle kanten op. Weg ermee!

Nee, Jezus slaat niet, daar lees je niets van. Maar is dit nu toch niet al te kras? Het lijkt wel op wat de beeldenstormers in de tijd van de Reformatie deden. Moet dat nu echt, zo hardhandig?

Misschien hebben wij wel wat al te veel gedachten gekregen dat Jezus een lieve, altijd vriendelijke man is. Maar echte liefde is niet altijd 'lief'. En daarom wordt ook aan ons de vraag gesteld: die kerk van jullie, is dat een markt, - waar ieder uit is op eigen voordeel - of is het een plaats waar de lofzegging klinkt en het gebed opstijgt als de rook van een offer?

Berichten: 4992

Zondag 8 augustus; Lucas 18: 9-14: Giraffen.

In een safaripark kun je bijna onder die beesten doorrijden. Zo hoog staan ze op hun poten, de giraffen. Vreemde beesten, eigenlijk. Geweldig hoog van voren, al zijn ze van achteren veel kleiner. Op iedereen kijken ze neer.

Farizeeërs, zou je kunnen zeggen, zijn net giraffen. Als je ze ziet en hoort, dan denk je: Nou, dat is indrukwekkend, wat een vroomheid! Wat een liefde voor Gid en Zijn geboden!

Toegeven: bij veel Farizeeërs was dat ook het geval. Het gaat niet aan om zo maar te zeggen dat 'de' Farizeeërs allemaal scheinheilig waren. Maar ze liepen wel meer dan andere mensen dat gevaar. En daar wijst Jezus op in Zijn verhaal. Ze lijken zo vroom, die Farizeeërs. Maar als je goed kijkt en goed luistert, dan zijn het eigenlijk net giraffen: groot van voren, klein van achteren. Want achter die vrome voorkant gaat maar al te vaak egoïsme schuil, hoogmoed, eigenwijsheid, een wereld van duisternis. Moet je nu zo'n man eens horen, daar vooraan in de tempel: 'Ik dank U dat ik niet zo ben als de andere mensen.....' Moet je eens opletten hoevaak hij spreekt over zichzelf: 'Ik vast twee keer per week, ik geeft tienden van mijn inkomsten....' Ik, ik, ik. Deze man doet veel meer dan God van hem heeft gevraagd. Prachtig! Het is alleen jammer dat hij dat zelf ook zo prachtig vindt....
Achter in de tempel staat een tollenaar. Bang. Hij durft haast niet te bidden. Hij kent zichzelf. Maar juist daarom vindt hij bij God genade! Nee, Jezus heeft geen oog voor giraffen. Jezus neemt de zóndaard aan....

Berichten: 4992

Maandag 9 augustus; Lucas 10:29-37: Wie van de drie?

Om met met de deur in huis te vallen: Jezus wil met deze gelijkenis leren dat het er niet om gaat welke naasten je hébt maar dat het er om gaat zelf een naaste te zijn!

Er ligt een man langs de weg. Halfdood. Overvallen door struikrovers. Gelukkig, daar komt iemand aan: een priester. Die zal hem helpen! Iemand van de kerk, iemand van God! Maar geen sprake van! De priester is bang zijn handen vuil te maken en in een grote boog gaat hij aan de man voorbij.

Even late: een leviet, een dienstknecht van de priesters, een tempeldienaar. Dié zal hem helpen! Maar al weer: geen sprake van. Ook de leviet gaat aan de man voorbij.

Dan: een derde voorbijganger. Een Samaritaan! Ach, die zal noet helpen. Joden en Samaritanen verachten elkaar! Maar, hoe is het mogelijk, dé'ze man stapt van zijn rijdier, helpt, verbindt en laat de gewonde in een herberg verzorgen.

Wie van de drie is nu een naaste geweest? Natuurlijk, die Samaritaan! Niet de man van de tempel, niet de knecht van God, maar die halve heidenm dié heeft Gods bedoeling begrepen! Wij kunnen eindeloos discussiëren over de vraag wie je helpen moet en hoe je helpen moet. Maar als je niet uitkijkt loop je naast je naaste voorbij omdat je zelf geen naaste zijn wilt!

Berichten: 4992

Dinsdag 10 augustus; Joh. 11: 33-44: Pasen bij voorbaat.

Het lijkt een beetje op wat later gebeuren zal: Pasen! Na drie dagen wordt een man opgewekt uit de dood. Het is Lazarus, de broer van Marta en Maria. Jezus logeerde bi hen, ze waren zijn vrienden, de drie ván Betanië.
Maar nu, hoor: gejammer en geweeklaag, het huilen is niet van de lucht. De mensen roepen ach en wee. Geen wonder: Lazarus is dood! Maria en Marta zijn verschrikkelijk bedroefd. Hoe moet dat verder met hen?
En dan komen de mense. En die vragen. Waarom... waarom moest dat nu allemaal zo? had die Jezus, die vriend van Lazarus, die rabbi uit Nazareth, die blinden de ogen opent, had die er niet voor kunnen zorgen dat Lazarus genas? Wat heb je nu aan zo'n wonderlijke vriend? Als het erop aankomt, is Hij in geen velden of wegen te bekennen....!
Maar dan verschijnt daar in Betanië, op de vierde dag: Jezus!
Met Marta en Maria gaat Hij naar het kerkhof. Daar staat Hij de, de Heiland - en Hij ziet de zusters huilen, Hij hoort de mensen weeklagen. En dan wordt Jezus boos! Verbolgen. Kwaad. Woedend. Op wie? Op God? Nee, Jezus wordt boos op de dood! Dít kan niet, dit mag niet, dit is te veel eer voor de duisternis! En als een dokter die naar een patiënt komt kijken, vraagt Jezus: Waar hebben jullie hem gelegd? Niemand houdt de Heiland tegen. Lazarus, er uit! Het is Pasen bijvoorbaat.

Berichten: 4992

Woensdag 11 augustus; Math. 21: 1-11: Een koning op een ezel.

Ze hebben gelijk, de mensen langs de kant van de weg! Daar komt Hij, de Koning, de beloofde Messias. de Zoon van David! Hosanna, roepen ze. Help toch, verlos ons, Zoon van David! Gezegend Hij die komt in de Naam des Heeren!
Ze hebben gelijk, de mensen langs de straat. Maar te weinig beseffen ze de grote betekenis van de woorden ui thet boek van de profeet Zacharia: Zie, uw Koning komt tot u, zachtmoedig en rijdend op een ezel...Een koning op een ezel!
Nee, daar kun je geen aanval op de Romeinen van verwachten. Een koning op een ezel, daar zou de keizer in Rome hard om lachen! Wat een koning!
Maar zo gaat de profetie van Zacharia in vervulling. Hier is de koning die komt in zachtmoedigheid. Hier is de koning die een vorst van vrede zal zijn. Nee, niet met alle geweld zal Hij regeren. 'De wagens, de paarden, de wapens, de zwaarden, krijgsluchtige plannen, Hij zal ze verbannen, Hij zal ze verdoen in zijn toorn en zijn recht...!' Maar zijn kracht is zijn zwakheid. Zijn paard is zijn ezel. Zijn wapens een kruis. Zijn zwaard het woord van God.
Een koning op een ezel. Wie Jezus volgt, moet weten wat hij doet. Jezus volgen betekent: de weg van zachtmoedigheid gaan. De weg van de verzoening en de vergeving. De weg van de gevouwen handen in plaats van de gebalde vuisten. Een koning op een ezel. Hoe zei Hij het zelf ook al weer? Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven!

Berichten: 4992

Donderdag 12 augustus; Math. 25: 1-13: De bruidegom komt.

Tien bruidsmeisjes! Zij mogen de bruidegom opwachten als hij komt om zijn bruid te halen. Met hun lampen gaan ze hem tegemoet. Dat zal een feest worden, een schitterend gezicht, al die lampen, al die pinkelende lichtjes langs de straat!
Vijf meisjes nemen reserve-olie mee. Je weet nooit of de bruidegom wel op tijd zal zijn! De vijf andere meisjes vinden dat niet nodig. Maar de vijf wijze meisjes hebben het goed gezien: de bruidegom laat op zich wachten. Ze vallen allemaal in slaap. Maar dan, een stem: Daar komt de bruidegom, vooruit ga hem tegemoet! Wat een schrik! Niet bij de wijze meisjes. Die hebben olie genoeg. Maar de vijf onverstandige meisjes, die moeten nu naar een olieverkoper rennen, en de bruidegom, di ehen niet kent laat hem niet meer binnen....
Eigenlijk is het een afschuwelijk verhaal. Stel je voor: Je rekent er op het grote feest van Gods Koninkrijk mee te maken. Maar, door je domheid, je dwaasheid, sta je straks op de stoep, in de duisternis.
Wat zou Jezus bedoelen met die olie die de vijf domme meisjes vergaten? Olie is in de bijbel nog al eens het beeld het symbool van de Heilige Geest. Ik (de schrijver) denk dat Jezus wil zeggen wil: Zorg ervoor dat je langer dan vandaag vervuld bent van de Geest! Laat je niet verleiden om het geloof weer op te geven. Laat je niet, na je bekering, meeslepen in de roes van elke dag. Waakt! Houdt vol in geloof, hoop en liefde! Ook al duurt het heel lang, ook al laat Gods Koninkrijk op zich wachten, blijf gereed voor de grote dag die komt!

Berichten: 2215

MARIO216 schreef:

Donderdag 12 augustus; Math. 25: 1-13: De bruidegom komt.

Tien bruidsmeisjes! Zij mogen de bruidegom opwachten als hij komt om zijn bruid te halen. Met hun lampen gaan ze hem tegemoet. Dat zal een feest worden, een schitterend gezicht, al die lampen, al die pinkelende lichtjes langs de straat!
Vijf meisjes nemen reserve-olie mee. Je weet nooit of de bruidegom wel op tijd zal zijn! De vijf andere meisjes vinden dat niet nodig. Maar de vijf wijze meisjes hebben het goed gezien: de bruidegom laat op zich wachten. Ze vallen allemaal in slaap. Maar dan, een stem: Daar komt de bruidegom, vooruit ga hem tegemoet! Wat een schrik! Niet bij de wijze meisjes. Die hebben olie genoeg. Maar de vijf onverstandige meisjes, die moeten nu naar een olieverkoper rennen, en de bruidegom, di ehen niet kent laat hem niet meer binnen....
Eigenlijk is het een afschuwelijk verhaal. Stel je voor: Je rekent er op het grote feest van Gods Koninkrijk mee te maken. Maar, door je domheid, je dwaasheid, sta je straks op de stoep, in de duisternis.
Wat zou Jezus bedoelen met die olie die de vijf domme meisjes vergaten? Olie is in de bijbel nog al eens het beeld het symbool van de Heilige Geest. Ik (de schrijver) denk dat Jezus wil zeggen wil: Zorg ervoor dat je langer dan vandaag vervuld bent van de Geest! Laat je niet verleiden om het geloof weer op te geven. Laat je niet, na je bekering, meeslepen in de roes van elke dag. Waakt! Houdt vol in geloof, hoop en liefde! Ook al duurt het heel lang, ook al laat Gods Koninkrijk op zich wachten, blijf gereed voor de grote dag die komt!

Een treffende oproep, zeker ook iets om dagelijks in gebed te brengen. Hoe gauw word je niet opgeslokt door je (eigen) dagelijkse dingen, terwijl je (ik) meer bezig zou moeten zijn met de dingen die er echt toe doen.

Berichten: 4992

Vrijdag 13 augustus; Lucas 22: 14-23: Het nieuwe verbond

Wanneer je met een ander een afspraak maakt, dan heet dat wel: een verbond. Je kunt samen besluiten een zaak te beginnen. Je kunt ook samen besluiten te trouwen. Dan heet dat een echtvereniging, een huwelijksverbond.

Zo heeft God een afspraak gemaakt met het volk van Israël. Hij heeft Zijn verbond gesloten. Hij is, zou je kunnen zeggen, met Israël getrouwd. Israël is Zijn bruid! Zo'n verbond wordt plechtig gesloten, met een maaltijd. De maaltijd bijvoorbeeld. Het Pascha is zo'n maaltijd. De maaltijd van het verbond van God met Zijn volk Israël. Bij die maaltijd hoort het vlees en het bloed van een lam. Het werd geslacht als een herinnering aan het lam dat werd geslacht in Egypte, in de nacht waarin de doodsengel door de straten trok. Daar waar het bloed van het lam aan de deurposten was, daar ging de engel voorbij!
Maar nu, nu komt er een nieuw verbond! Nu is er geen lam meer nodig, elk jaar opnieuw. Nu is Hij, Jezus zelf, eens en voorgoed het Lam. Van nu af aan is het niet meer nodig meer dat er bloed vloeit. Van nu af aan is ook niet alleen Israël de bruid. Alle volken mogen behoren bij de gemeente van het Lam! En de maaltijd wordt niet langer gevierd om daarmee te gedenken hoe Israël is bevrijd uit Egypte, maar om te gedenken hoe de gemeente van Jezus Christus is bevrijd van zonde, duivel en dood! Daarom vieren we het avondmaal.
Tot Zijn gedachtenis!

Berichten: 4992

Zaterdag 14 augustus; Joh. 13: 1-7: Een voorbeeld.

Jezus wast de vuile voeten van de dicipelen! Al weer: de wereld op zijn kop! Hier is de Meester een knecht, de meeste de minste, de Heer een slaaf.
Petrus wil er eigenlijk niets van weten. Hij zelf dacht er niet aan om de voeten van de anderen te wassen, maar hij moet er ook niet aan denken dat Jezus zijn voeten wast. Maar dan klinkt daar een scherp woord van Jezus: Als ik jou voeten niet wast, Petrus dan heb je geen deel aan Mij, dan hoor je niet bij Mij!
Petrus schrikt ervan! Stel je voor! Dan moet Jezus hem maar helemaal wassen! Maar dat is de bedoeling niet. Petrus begrijpt er eigenlijk weinig van. Het is bij hem hollen of stilstaan, alles of niets.
Jezus gaat verder. Allemaal krijgen ze een beurt. En dan stelt de Heiland Zijn vraag: Begrijpe jullie nu wat Ik gedaan heb? Ik heb jullie een voorbeeld gegeven. Zoals Ik jullie gediend heb, zo moeten jullie elkaar behandelen...
Dat is nog niet zo eenvoudig. Bukken voor een ander! Buigen...Vuile voeten wassen. Dingen doen waar je eigenlijk geen zin in hebt. Slavenwerk. De minste zijn. Daar moeten we niet aan denken. Dat ligt ons niet. Wij zijn niet anders dan de twaalf dicipelen. Maar juist daarom doet Jezus het ons voor. Het beeldt uit hoe wij Hem volgen kunnen. Hij geeft ons een voorbeeld. Door Zijn liefde gedreven, mogen wij on deze wereld voorbeeldig leven.