Dagelijkse bemoediging.

Berichten: 4992

Woensdag 15 December, 2 Petrus 3: 8-13; Als een dief.

Dat is nu niet zo’n mooi voorbeeld: Jezus die komt als een dief! Een dief? Is Jezus een dief dan een inbreker die stiekum zijn gang gaat, bang voor de politie?
Nee, dat wordt hier natuurlijk niet bedoeld. Het gaat over dat Jezus terug zal komen wanneer niemand dat verwacht. Al die mensen die beweren dat Jezus niet terugkomt, moeten daar op rekenen! God telt trouwens de dagen heel anders dan wij. Duizend jaren gaan voor Hem net zo snel voorbij als voor ons één dag! Nee, je moet nu niet denken dat God aarzelt om te komen, zoals wij wel eens heel lang wachten met iets waar we eigenlijk geen zin in hebben. De Heer wacht nog met komen, zoals wij wel eens lang wachten met iets waar we eigenlijk geen zin in hebben. De Heer wacht nog met komen omdat Hij zoveel geduld met wereld heeft. Hij hoopt nog steeds dat wij, mensen op aarde, nu eindelijk eens naar Hem zullen luisteren!
Jezus komt. Plotseling. Onverwacht. Zoals een dief. Maar Jezus is een vreemde dief. Hij komt juist niet om alles wat mooi en goed is weg te halen. Hij neemt juist de rommel, het onrecht, de zonde mee! Alles wat niet op de aarde thuis hoort, zal Hij verbranden.
Daarom: zorg ervoor dat je niet behoeft te schrikken, als Hij komt. Laat voor deze inbreker de deur open staan. Elke dag.

Berichten: 4992

Donderdag 16 December, 1 Joh. 1: 5-10; Een hele leugen.

Liegen – stel je voor! Dat doe je niet, dat mag niet. ‘Gij zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste!’ – dat gebod kennen we allemaal.
Ondertussen gebeurt het meer dan je denkt. Over een ander vertellen we al gauw iets dat niet waar is. Misschien is het wel een beetje waar, maar net niet helemaal. En we kennen het spreekwoord: Een halve waarheid is een hele leugen!
Je kunt ook wat het geloof betreft, liegen. Je kunt zeggen dat je God lief hebt en een kind van het licht wilt zijn – maar wilt zijn – maar ondertussen in de duisternis wandelen. Maar dan, zegt Johannes, dan misleid je jezelf; dan lieg je en doe je de waarheid niet.
Er wordt nog al eens gelogen! Ook in de kerk. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen aan God trouw beloven. In een trouwdienst, bij de belijdenis, of als er een kind wordt gedoopt. Gelukkig: God is anders. Hij is geen leugenaar! Wat Hij zegt, dat doet Hij ook!
Wat Hij dan zegt? Hij zegt dat iedereen die zijn schuld belijd, vergeving ontvangt! Jezus is niet voor niets gestorven. Zijn bloed reinigt van alle zonden!

Berichten: 4992

Vrijdag 17 December, 1 Joh. 3: 11-17; Gebrek aan liefde.

Mensen die gebrek aan lijden – die zie je elke dag! Op foto’s in de krant. Op de beelden van het journaal. Mensen met honger, met dorst, met verdriet. Mensen zonder huis, zonder land. Bedelaars, vluchtelingen, gevangenen.
Nu schrijft Johannes in zijn brief dat je een christen kunt herkennen aan de liefde voor de naaste. Als je je naaste, je broeder of je zuster, haat en niets met hem of haar te maken wilt hebben, dan ben je eigenlijk een moordenaar. Net zoals Kaïn en Abel doodsloeg.
Jezus is anders. Jezus is werkelijk een Broeder. Hij laat zich liever doodslaan dan dat Hij Zijn broeder en zusters vermoordt. Als Hij de mensen om zich heen gebrek ziet lijden, gaat Zijn hart open. De lammen, de kreupelen, de blinden, de mensen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, die vinden Jezus aan hun kant.
Kijk, zegt Johannes: Als je het nu zelf goed hebt en je ziet je naaste gebrek lijden, hoe kun je dan je binnenste, je hart toesluiten, op slot doen? Als je dat doet, dan doe je ook je hart op slot voor de liefde van God!
Mensen die gebrek lijden, hebben tekort. Misschien hebben wij nog veel meer tekort: liefde voor elkaar…

Berichten: 4992

Zaterdag 18 December, 1 Joh. 4: 7-16; God is liefde.

Dit woord kent iedereen: liefde. Op school wordt er al druk over gepraat: Piet is verliefd op Mariet!
De bijbel staat er ook vol van. Eigenlijk kun je zeggen dat dit de boodschap van de bijbel is: God is verliefd op ons! Hij heeft een oogje op deze wereld. Niet voor niets wordt in de bijbel het volk van God vergeleken met een bruid!
God is liefde. Dat is nogal wat, denk je dan als je dat leest! God is liefde… Is dat wel zo?
Je moet dit Bijbelwoord wel lezen zoals het is bedoeld! Er staat: ‘Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.’ Dat betekent dus: Als je niet van elkaar houdt, als je elkaar niet liefhebt, dan heb je van God helemaal niets begrepen. Want Gód is liefde! En als je wilt weten, hoe lief God de wereld heeft, kijk dan maar naar Jezus, die Zijn leven gaf voor ons. Dat is nog eens liefde!
Niemand heeft ooit God gezien, schrijft Johannes. Niemand, ook Mozes en Elia niet. Die zagen maar een klein beetje van God, ze zagen Hem op Zijn rug! Maar als wij elkaar liefhebben, dan blijft God in ons!
Eigenlijk moet je naar elkaar kijken, om God te kunnen zien…

Berichten: 4992

Zondag 19 December, 2 Johannes 1-6; Verboden te rijden!

Bij het woord gebod denk je al gauw aan het verkeer. Daar heb je nog al wat geboden en verboden. Het is verboden op dat gras te lopen, het is verboden om die straat in te rijden. En zo’n witte pijl betekent dat het geboden is om die richting te volgen. Geboden en verboden – het is er vol van!
Dat woord ‘gebod’ kom je in de Bijbelgedeelte dat we lazen. Dat verwacht je eigenlijk niet als het over liefde gaat. Die twee horen toch niet bij elkaar: liefde en geboden?
Wie zo denkt, vergist zich! Die twee hebben alles met elkaar te maken. ‘Dat is de liefde, dat wij naar Zijn geboden wandelen.’Het is net als in het verkeer. Als je leven je lief is, dan houd je je aan de regels. Je denkt toch niet, dat die borden er voor niets staan? Die staan er juist om ons te helpen, om ons te beschermen. Ze staan er uit liefde voor ons.
Zo zijn Gods geboden. Verkeersregels, om ongelukken te voorkomen. En God liefhebben, dat betekent: naar Zijn geboden wandelen.

Berichten: 4992

Maandag 20 December, 1 Joh. …………..; Samenwerken

Samenwerken, dat is moeilijk! Iets alleen doen, dat is vaak
gemakkelijker. Dan behoef je niet naar een ander te luisteren. Dan kun je rustig je eigen gang gaan.
Veel mensen gaan dan ook in het Koninkrijk van God hun eigen gang. Waarom zou je niet geloven in je ééntje? Daar heb je toch elkaar niet voor nodig? Samen geloven betekent vaak ruzie, discussie, haat en nijd.
Ik denk dat er daarom ook zoveel kerken zijn. Samenwerken is moeilijk. Samen geloven ook. Samen optrekken met mensen die een beetje anders over het geloof denken, dat valt niet mee. Je hebt altijd weer de neiging om ze de deur uit te zetten of om zelf de deur uit te lopen.
In de brief die we lazen hoor ik een ander geluid. Mensen die hun werk doen in de Naam van Jezus moet je ontvangen! Met zulke mensen kun je samenwerken! Met elkaar ben je arbeiders in Gods wijngaard, werkers in Zijn Koninkrijk. Je hebt elkaar nodig om vol te houden, om anderen goed te kunnen helpen. Samenwerken, dat is moeilijk! Maar het is tegelijk broodnodig en hartverwarmend – als het gebeurd in Jezus’Naam.

Berichten: 4992

Woensdag 22 December, Openb. 1:12-19; De sleutel van het dodenrijk.

Voor Johannes zijn de deuren op slot gegaan. De deur van zijn eigen huis. De deur van zijn kerk. Ze hebben hem meegenomen, gearresteerd en weggebracht naar het stille eiland Palmos. En hij ie niet de enige voor wie de deur is dicht gegaan. Vele christenen zijn door de eeuwen heen gevangen genomen, gemarteld en gedood.
Het boek Openbaringen is bedoeld als een bemoediging voor de gemeente van Christus. Als alle deuren dicht gaan, de deur van je huis, de deur van je huis, de deur van je kerk, de deuren van het leven – dan blijft er altijd één deur open, wagenwijd: de deur van de hemel!
Johannes hoort een stem. Hij draait zich om en ziet een wonderlijke, stralende gestalte: Jezus. En wat houdt Jezus in Zijn hand? De sleutels! De sleutels van de dood en van het dodenrijk. Voor Hem is de dood niet het laatste! Hij maakt het graf weer open! De deur van de dood valt nooit voor altijd in het slot. Hij is de eerste en de laatste, die dood geweest is en zie: Hij leeft!
Ook voor ons gaan zo af en toe deuren dicht. Ook wij kennen verdriet over broeders en zusters, mensen die gestorven zijn. Maar Jezus maakt de toekomst open! De sleutels zijn in Zijn hand, voor altijd!

Berichten: 4992

Donderdag 23 December, Openb. 3: 14-22; Koud of heet.

Als het zomer is, dan maak je dat nog al eens mee: je hebt erg veel dorst, je gaat naar de kraan om te drinken, je laat je mond vol lopen met water, maar… direct spuug je het weer uit! Wat is dat water verschrikkelijk lauw! Afschuwelijk! Je hebt zin in een koele dronk, in ijskoud water, maar dan onverwachts, blijkt het water: lauw!
Met zulk lauw water worden nu de gemeenteleden in het stadje Laodicea vergeleken. Jezus zegt: Waren jullie maar koud of heet! Dat is altijd beter dan zo lauw. Ik zal jullie uit Mijn mond spugen!
Wat is er dan aan de hand met die gemeente? Ach, de mensen daar denken dat ze voldoende hebben: voldoende geloof en voldoende hoop en voldoende liefde. Ze vinden zichzelf bijzonder goed en vroom! Maar ondertussen hebben ze niet door, dat ze in veel dingen tekort schieten. Ze zijn eigenlijk lauw! Ze lopen niet echt warm voor het Koninkrijk van God.
Misschien geldt dat ook wel van ons. Misschien worden wij zelf ook niet koud of heet van alles wat er om ons heen gebeurt. En juist in deze donkere, koude tijd van het jaar zitten zoveel mensen daar op te wachten: op warmte. Gods liefde straalt door woorden en werken van mensen heen!

Berichten: 4992

Vrijdag 24 December, Openbaring 5: 6-14; Het Lam.

Daarover gaat het steeds in het boek Openbaring: over het Lam. Wat wordt daarmee bedoeld? Wie is dat Lam?
Dat Lam is Jezus. Als Johannes door de open deur van de hemel inkijkt, ziet hij Jezus als een lam. En dat lam stat te midden van dieren en mensen en engelen. Het is net alsof heel de schepping rondom Jezus staat. En er wordt gezongen, een nieuw gezang, een loflied. Het Lam heeft verdiend om wel zeven dingen te ontvangen: macht, rijkdom, wijsheid, sterkte, eer, heerlijkheid en lof!
Waarom staat Jezus daar als een lam? Om dat te begrijpen moet je eigenlijk aan Bethlehem denken. Daar is Jezus geboren. Waar? In een stal! Neergelegd in een kribbe, een voederbak. Hij is de Koning, maar Hij wordt geboren als een beest, een lam. Hij wordt geboren, vlakbij Jeruzalem, vlak bij de tempel, waar de lammeren geslacht werden voor de zonden van het volk. Zo’n lam wil Jezus zijn! Hij is het Lam dat de zonden van de wereld op zich neemt!
Vandaag, op de dag voor het Kerstfeest, denken we aan dit Lam, aan Jezus. Hij leeft! Johannes ziet Hem in de hemel staan. En eenmaal staat heel de schepping om Hem heen. Want dit is de Goede Herder!

Berichten: 4992

Zaterdag 25 December, Openb. 7: 9-17; Wit als sneeuw.

Een witte Kerst – dat vindt iedereen mooi! Kerstfeest in de sneeuw! Waarom eigenlijk? Omdat wit de kleur is van de reinheid. En daarom ook van de vreugde! Wit – dat betekent: je kunt opnieuw beginnen, alles is blanco. Het is net als met een tekenvel. Als het nog helemaal wit is, sta je voor een nieuw begin!
Als Johannes de hemel inkijkt, valt hem die kleur wit direct op. Hij ziet mensen, uit alle volken, mensen met allerlei talen. Ze staan voor de troon van God en voor Jezus, het Lam. En ze dragen witte gewaden! Daar is de kerk: de bruid! God begint opnieuw. Alles is weer blanco, zuiver, rein.
Wat zijn dat voor mensen? Het zijn zij die uit de grote verdrukking komen. Het zijn de mensen die vervolgd zijn, gearresteerd, gedood, om Jezus’ wil. Nu is hun lijden voorbij! Ze zullen geen honger meer hebben en ook geen dorst, zoals ze dat hadden in de gevangenis. Het Lam zal hen weiden en hen naar het water brengen: Jezus de Goede Herder!
Misschien is dat laatste zinnetje wel het mooist: ‘en God zal alle tranen van hun ogen afwissen.’ De hemel – dat betekent: uithuilen en opnieuw beginnen. En als God opnieuw begint, dan begint het pas goed!

Berichten: 4992

Zondag 26 December, Openb. 12: 7-12; De draak.

Oorlog in de hemel! Johannes ziet twee partijen: aan de ene kant de engel Michaël met zijn helpers. Aan de andere kant de draak met zijn dienaren.
Wie is die draak? Daar wordt de duivel, de satan mee bedoeld. De grote tegenstander van God. De bedenker van het kwaad, die er plezier in heeft alles op alles op deze aarde stuk te maken. Die draak wil zelf koning zijn, zelf God wezen. Het is de duisternis die het wil winnen van het licht.
En hoe loopt dat gevecht af? Wint de draak? Geen sprake van! De draak verliest! Hij wordt met geweld de hemel uitgegooid! Daar gaat hij! Met een grote smak wordt de duivel op de aarde neergesmeten en alle duivels, zijn helpers, worden hem achterna gegooid! Nu is het afgelopen met de macht van de satan! In de hemel is hij niet meer welkom. God heeft er nu genoeg van!
Ondertussen is die duivel nog wel op aarde bezig. Als je om je heen en ook in je eigen hart kijkt, dan merk je dat ook wel. Steeds weer probeert het kwade het goede te overwinnen. Dat is telkens weer een heel gevecht. Maar Johannes schrijft nu aan de gemeenten, aan zijn broeders en zusters die het moeilijk hebben: Wees niet bang, de duivel heeft eigenlijk al lang verloren! Hij is de hemel uitgegooid! Op aarde heeft hij nog maar een korte tijd de kans om zijn gang te gaan. Het zal niet lang meer duren, dan is ook die tijd voorbij. Want Jezus is Overwinnaar!

Berichten: 4992

Vanaf morgen weer een dagelijkse bemoediging. drie dagen op vakantie geweest.

Berichten: 4992

Donderdag, 30 December, Openb. 21; Open Poorten.

Een wonderlijke stad, dat nieuwe Jeruzalem! Er is geen tempel. Die is niet meer nodig. Want Jezus is het Lam en Hogepriester tegelijk. En God zelf is de tempel.
Nacht zal het daar nooit zijn. De zon en de maan hebben we daar niet meer nodig. Niemand hoeft meer bang voor het donker te zijn. God zelf is ons eeuwig licht!
Muren zijn er nog wel en poorten ook. Maar die poorten gaan niet meer dicht. Want het wordt toch nooit nacht! En bovendien zorgt God er wel voor dat niemand de stad binnenkomt die kwaad in de zin heeft!
En alsof dat alles nog niet mooi genoeg is: zal ook nog een rivier zijn, water des levens. En bomen met vruchten en bladeren die genezend zijn! Het lijkt wel het paradijs!
Over poorten van het paradijs gesproken: dat was aan het begin van de bijbel anders! Voor de toegang van het paradijs stond een engel. Geen mens kwam er meer in. Maar de nieuwe stad Jeruzalem heeft open poorten. Wie er woont mag eten van de boom des levens! Het paradijs keert weer!

Berichten: 4992

Vrijdag 31 December, Openb. 22: 12-21; Ik kom spoedig!

Is dat nu niet een vergissing? Jezus zegt: “Ik kom spoedig!”
Maar Hij is er nog steeds niet. En het wachten duurt nu al zo lang!
Spoedig. Wat is dat eigenlijk? Spoedig, dat is: snel, direct, met haast. Dat woord kennen wij wel. In onze tijd moet alles met spoed gebeuren. De auto’s rijden snel, de mensen hebben haast. Wachten kunnen we niet meer. Als het niet gauw gebeurt, dan is het niet goed. En zo jagen we maar, van dit jaar naar het volgende. Wij hebben haast, wij hebben geen tijd.
Waar is God? Die heeft alle tijd. De tijd is van Hem. Dat hele jaar dat nu voorbij is gegaan, dat duurt bij Hem maar een seconde. God rekent anders, God telt anders. Zijn tijd heet eeuwigheid.
‘Zie, Ik kom spoedig.’Op Gods klok duurt het niet lang meer. Het duurt niet lang meer. Het duurt geen eeuwigheid meer. Jezus komt. Op Zijn tijd. En wij roepen: Kom, Here Jezus! Kom vlug, om alles nieuw te maken. Kom, Here Jezus! Kom vlug, om alles nieuw te maken. Kom, om een nieuw jaar te beginnen, een nieuwe tijd, Uw Koninkrijk! Kom, om heel te maken wat nu stuk is! Kom om op te wekken allen die gestorven zijn! Kom, om gerechtigheid te brengen op deze aarde, waar zoveel onrecht heerst!

‘Zie, Ik kom spoedig!’Wie weet – misschien komt Jezus in het nieuwe jaar….

Berichten: 4992

Zaterdag 1 Januari, Genisis 1: 1-10; Licht.

Vandaag is een nieuw jaar begonnen. Maar hoe zijn eigenlijk al die dagen ontstaan?
Over die vraag is al heel wat gesproken en geschreven. De goden, zo zeiden vele volken, die hebben de aarde gemaakt. De goden, de zon, de maan, de sterren – die hebben het leven tot stand gebracht.
Onzin – zeggen velen tegenwoordig. De aarde is niet gemaakt, maar langzamerhand vanzelf ontstaan.
In het begin van de bijbel klinkt een andere stem. Niet een stem van iemand die ons nu een sprecies vertelt hoe de schepping tot stand is gekomen, met cijfers en indrukwekkende berekeningen. Nee, hier klinkt een stem van iemand die lacht om de goden van de volken! Want al die goden, zon, maan en sterren – die zijn door de God van Israël gemaakt! Hij is God, Hij alleen! En dwars door de duisternis heen klinkt Zijn stem. Er zij licht!
Op die weg mogen wij gaan: de weg van het licht. Als kinderen mogen wij erop wandelen, Gods toekomst tegemoet.
Niet in de sterren staat ons lot beschreven. Niet in de handen van de machthebbers, de goden van onze tijd, ligt ons leven vast. Niet de duisternis, niet de chaos staat ons voor ogen, Gaandeweg ontdekken we: met Christus wandelen wij als kinderen van het Licht!

Berichten: 4992

Zondag 2 Januari, Gen. 1: 26-31; Heersen.

Dat woord kennen we: heersen. De baas spelen, de sterkst zijn, alles voor het zeggen hebben. Maar dat betekent het niet in Genesis 1. Dat denken we maar…
Overal in de wereld zie je het: mensen proberen over elkaar te heersen. Soms vechten ze zelfs om de baas te zijn, net als kinderen op het schoolplein.
In de wereld van de natuur gebeurt dat vaak net zo. Mensen hakken bomen om. Veel te veel! Mensen gooien giftige stoffen in de zee. Levensgevaarlijk! Mensen dwingen de schepping om mee te werken aan hun eigen ongeluk.
Maar zó heeft God het niet bedoeld. Niet om de baas te spelen zijn wij geschapen. Om te heersen – met liefde en wijsheid, dáártoe heeft God ons geroepen. Hij heeft de schepping onder onze voeten gelegd. Niet om die te vertrappen, maar om er voorzichtig in te wandelen.
Heersen. Daar zit het woord ‘heer’ in. En als je wilt weten wat heersen is, kijk dan naar Jezus. Hij was Heer. Hij diende – als een knecht.

Berichten: 4992

Maandag 3 Januari, Gen. 3: 1-8; Angst.

De mens is bang. Adam en Eva verbergen zich achter de bomen van het paradijs. Ze zijn bang voor God. En ze zijn eigenlijk ook bang voor elkaar. Ze schamen zich.
Zo is het ook nog altijd. Mensen zijn bang. Bang voor de dood, bang voor een ontmoeting met God, bang voor het oordeel. Mensen zijn ook bang voor elkaar, wij zijn bang dat anderen ons veroordelen zullen en niet met ons willen samenleven. Diep in ons hart schamen zij ons, voor God en voor elkaar.
Hoe komt dat? Dat komt, zou je kunnen zeggen, door onze hoogmoed. Wij willen zoveel, veel te veel. Wij willen eigenlijk het liefste net zo zijn als God. Alles weten. Alles kunnen. Super-mensen zijn. En de duivel, de tegenstander van God, het kwaad-in-eigen-persoon, die maakt ons wijs dat dat nog kan ook!
Voor God hoeft dat niet. Van God mág het zelfs niet. We mogen eten, genieten van alle goede dingen die Hij geeft. Als we maar niet proberen om zelf als God te zijn. Daar word je alleen maar bang van.
Ik denk dat de engel bij Bethlehem daarom zei: ‘Wees niet bevreesd!’ Er is Eén die alles weet. Er is er Eén die álle macht heeft, in hemel en op aarde. En dat te weten is meer dan voldoende.

Berichten: 4992

Dinsdag 4 januari, Gen. 3: 12-19; Schuld.

Het is niet mijn schuld – die ander heeft het gedaan! Ik niet. Maar hij! Of hij! Het is niet mijn schuld. Het is háár schuld, het is zijn schuld!
Het is een oud-liedje en het is altijd hetzelfde liedje. Bij Adam en Eva begint het al. Adam geeft zijn vrouw de schuld. En Eva geeft de slang de schuld. De ander – die heeft het gedaan.
Maar God weet wel beter. Ze hebben allemaal schuld. En daarom worden ze ook allemaal gestraft. Adam. En Eva. Maar de slang ook. De slang, de duivel, zelfs het meest! Hij zal deze wereld vergif inspuiten. Hij zal de mensen in de hiel bijten om hen te vergiftigen, zoals een slang dat doet.
Maar de Zoon des Mensen, Jezus de Messias, die zal Zijn voet op hem zetten, zoals iemand in het bos een gevaarlijke slang dood trapt. Jezus zal de kop van de satan vermorzelen en een eind maken aan zijn macht!
Nee, je kunt de schuld niet van je afschuiven. We zijn zelf verantwoordelijk voor wat we denken en doen. Maar God dank is er Eén die de schuld meedraagt. Hij neemt de schuld zelfs over. Op Hem mogen we onze schuld afschuiven. Hij draagt onschuldig onze schuld: Jezus, het Lam van God, dat de zonden der wereld wegdraagt!

Berichten: 4992

Woensdag 5 januari, Gen. 4; 1-10; Jaloezie.

Kaïn kan het niet hebben. Kaïn is jaloers. God houdt blijkbaar meer van Abel dan van hem. En daarom is hij boos. Woedend. Zo boos is hij dat hij zijn broer vermoordt. En als God hem vraagt waar Abel is, dan geeft hij een brutaal antwoord: Dat weet in niet! En het kan me niet schelen ook! Moe ik soms op mijn broer passen?
Het is op aarde nog niet veel anders. Nog altijd zijn wij jaloers op elkaar. Nog altijd kunnen we het niet hebben dat de één wat meer heeft dan de ander.
Soms is dat trouwens niet eens waar. Soms denk je alleen maar dat de ander iets meer heeft. En voor je het weet ben je boos. Woedend. Dan zou je er op los willen slaan. En dan kan het opeens niets meer schelen dat die ander je broer is – of je zus.
Zo zijn er al heel wat oorlogen ontstaan. Kleine en grote. Uit jaloezie. Dan worden we steeds bozer – totdat we zó kwaad zijn dat we onze medemensen wel vermoorden kunnen. Zó gevaarlijk is jaloezie!

Berichten: 4992

Donderdag 6 Januari, Gen. 6: 5-14; Wandelen met God.

Noach wandelde met God. Een prachtige uitdrukking is dat eigenlijk: wandelen met God. Ook van Henoch lees je dat: Hij wandelde met God. Dat betekent: hij leefde met God, hij luisterde naar Hem, hij sprak tot God, zoals twee mannen dat doen die wandelen met elkaar.
Noach was helaas één van de weinigen die wandelen met God. De meeste mensen wandelen liever niet met Hem. Ze vonden God maar lastig. Hij vroeg zoveel! Met God wilden zij niets meer te maken hebben.
Aan al die goddeloosheid wil God nu een eind maken. Een grote overstroming zal de aarde vernietigen. Alles en iedereen. Behalve: Noach, zijn vrouw, zijn zonen en zijn schoondochters.
Waarom? Omdat Noach wandelt met God! In de taal van de bijbel heet dat: Noach leeft rechtvaardig, eerlijk, oprecht. Hij gaat niet alleen door de wereld. Hij wandelt met God. En omdat hij recht door zee gaat, zal hij nu niet verdrinken. Met hem en zijn gezin maakt God een nieuw begin.
Wandelen met God. Dat betekent niet dat je geen gevaar loopt. Het betekent wel dat je bewaard wordt, desnoods dwars door het water heen.

Berichten: 158

.......MOED is Angst waar veel voor gebeden is............

Berichten: 4992

Vrijdag 7 Januari, Gen. 7: 5-16; Gesloten.

Zo af en toe sta je voor een winkel en lees je op de deur: Gesloten! Meestal ben je dan vergeten dat de winkel op die dag gesloten was. Of: je bent te laat, je komt na sluitingstijd. De deur is al dicht.
Op zo’n moment is dat woord een teleurstelling: Gesloten! Je kunt er niet meer in.
Het kan ook anders. Je zit in de wachtkamer van het station. Buiten is het koud en het regent. De deur gaat open en de kou komt naar binnen. Maar gelukkig: iemand doet de deur weer dicht. En dat betekent: warmte, veiligheid, geborgenheid.
De goddenlozen uit de dagen van Noach komen te laat. Al die mensen die elkaar met geweld te lijf gaan, ontdekken nu dat God de aarde zo niet heeft bedoeld! Zijn zaak gaat dicht. De deur van de ark wordt gesloten.
Voor Noach en de zijnen betekent dat iets anders. Voor hen betekent het: warmte, veiligheid, geborgenheid. De regen zal hen niet deren. Het oordeel van God gaat langs hen heen. En de ark is Gods wachtkamer.
Veertig en nachten wachten ze. God zelf heeft de deur gesloten. Er kan geen druppel regen in. Zo zijn Gods beloften: vast en zeker. Waterdicht.

Berichten: 4992

Zaterdag 8 januari, Gen. 12: 1-7; Neem uw tent op!

In deze tijd van het jaar maken we vakantieplannen. Waar zullen we dit jaar naar toe gaan? Waar zullen we gaan kamperen of logeren, gaan we met de trein of met de auto? In elk geval: het is wel de bedoeling dat je weer thuis komt, na een week of wat. Vakantie houden: dat is er even uit zijn om uitgerust weer thuis te komen.
Abraham gaat ook op reis. Maar hij gaat bepaald niet op vakantie. Hij gaat niet weg om weer terug te komen. Hij gaat emigreren. “Neem uw tent op, ga op reis naar het land dat Ik u wijs!”
Daar gaat Abraham. Een vreemde stem roept hem. Met zijn vrouw Saraï, zijn neef Lot en hun vee gaat hij een onbekende toekomst tegemoet
Dat is nu: geloven! Vertrouwen hebben in een vreemde stem. Gaan als je geroepen wordt! Op weg zijn naar een ander land, een nieuwe toekomst. Ergens anders in de bijbel wordt die toekomst genoemd: een beter, hemels vaderland. Het leven op aarde is een feest! Het is net alsof je met vakantie bent! We mogen genieten van alle zegeningen die God ons geeft. Maar – er is méér! Straks mogen we naar huis! Er is een nieuwe aarde! Een Vaderhuis met vele woningen. En in het geloof zijn we al op weg, daarheen!
Neem uw tent op, ga op reis, naar het land dat Ik u wijs! Met één man is God begonnen: Abraham. Op een groot volk zal het uitlopen: een naren schare die niemand tellen kan!

Berichten: 4992

Zondag 9 Januari, Gen. 18: 9-15; Belachelijk.

Dat zeg je als iets heel erg vreemd is: belachelijk! En we zeggen dat nog al eens! Iemand doet iets wat niet helemaal normaal is. Belachelijk! Iemand zegt iets wat anders klinkt dan je meestal hoort. Belachelijk! We lachen heel wat keren om wat anderen zeggen en doen. We lachen ze uit! En ondertussen hebben we niet door dat we zelf ook vaak balachelijk zijn!
Sara lacht. Ze lacht om God! Hij is als een vreemdeling bij de tent van Abraham gekomen. ‘Over een jaar zal Sara een zoon hebben’, zegt God. Sara hoort het. Zij, een oude vrouw, een bejaarde – een kind krijgen? Belachelijk! En ze schatert een bejaarde – een kind krijgen? Belachelijk! En ze schatert stilletjes in zichzelf. Het idee alleen al! Een kind, op haar leeftijd! Het lijkt wel een grap!
Zo kun je lachen om de woorden van God. Ze zijn soms ook bijna niet te geloven! Als je de krant leest en het journaal ziet, als je de ellende in de wereld op je af ziet komen… hoe moeten dan ooit die oude woorden uit de bijbel in vervulling gaan? Dat kan toch niet? Dat is toch belachelijk! Een lam dat speelt met een leeuw, een kind bij het hol van een adder! Een aarde zonder verdriet! Belachelijk!
Geloven: dat is lachen om wat God belooft! Niet: Hem uitlachen. Maar: van tevoren blij zijn om wat komen gaat! Kijk maar naar Abraham en Sara. God doet wat Hij zegt!

Berichten: 4992

Maandag 10 Januari; Gen. 9: 8-17; De regenboog.

Natuurlijk heb je die wel eens gezien: de regenboog. Als het hard geregend heeft en de zon breekt door, dan is daar die boog met prachtige kleuren, hoog over de aarde heen.
In het boek Genesis lezen we wat wat God met die boog bedoelt. Je kunt met een beetje kennis van de natuurkunde best verklaren hoe die boog ontstaat. Maar toch heeft de regenboog een geheim. God zegt: De regenboog moeten jullie zien als een teken. Het is een symbool, zoals een trouwring een teken van liefde tussen twee mensen. Die regenboog betekent dat Ik de wereld niet opnieuw door het water zal laten vergaan. Nooit zal er meer zo’n grote zondvloed komen!
Dat betekent niet dat de aarde niet meer zal vergaan. We weten wat Jezus daarover gezegd heeft. Er komt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde! Maar niet meer door zo’n zondvloed. En daarvan wil de regenboog een teken zijn.
Eerlijk gezegd: Ik (de schrijver) vind zo’n regenboog net een poort, een hemelse tunnel. Het is alsof God zegt. Ik zorg ervoor dat het leven verder gaat. Bij Mij is er altijd een toekomst. Een nieuw hemel. En een nieuwe aarde.

Berichten: 4992

Dinsdag 11 januari, Gen. 11: 1-9; Babbelen in Babel.

Op school kun je ze leren: de vreemde talen. Engels, Frans, Duits. Hoeveel talen zijn er niet op deze wereld! Honderden! Spaans, Russisch, Chinees…! Er is geen mens die al die ál die talen kent.
Eigenlijk is dat erg lastig. Op vakantie, bij voorbeeld. In de winkels, langs de autoweg. Hoe zeg je dit, hoe zeg je dat?
In de stad Babel bouwen ze een toren. Een enorm hoge toren. Het lijkt wel alsof die toren in de hemel komt! Het is een goden-toren! Een toren om afgoden te aanbidden. En die afgoden zullen er dan wel voor zorgen dat de mensen in de stad voorspoed hebben, machtig worden. Een sterk volk, met één taal en met een grote naam op aarde. Iedereen zal zeggen: Heb je wel gehoord van het Babelvolk?
Maar dan komt God. Hij grijpt in. Hij brengt verwarring. Hij voorkomt dat mensen zo machtig worden dat ze heel de aarde beheersen. Vandaar die vele talen. En die vele volken. Dat is niet lastig. Dat is ook een zegen. Want stel je eens voor dat er één land volkomen de baas zou zijn in deze wereld…! Stel je voor dat heel de aarde beheerst zou worden door één naam! Of dat ooit gebeuren zal? Ja zeker! Eens zal het Koninkrijk van God alles voor het zeggen hebben! Dan houdt al het gebabbel van de mensen op. Dan is er één Koning, één volk, één Naam en één taal. En op het Pinksterfeest kon je dat al een klein beetje horen!

Berichten: 4992

Woensdag 12 Januari, Gen. 15: 1-6; Ontelbaar.

Eigenlijk moeste wij allemaal minstens één keer per week ’s avonds naar buiten gaan om naar de sterren te kijken. Het duizelt je als je al die schitterend lichtjes ziet! Wat een aantal! Eén, twee, honderd, duizend, ontelbaar. Er is geen beginnen aan!
Daar staat Abraham. Hij is oud. En Saraï, zijn vrouw, is ook oud. Kinderen hebben ze niet. Maar God heeft gezegd dat ze tot een groot volk zullen worden. Je moet het maar geloven! Dat kan toch niet?
Zo zou je nog wel wat dingen kunnen noemen die niet te geloven zijn. Al die mensen, bij voorbeeld, die zullen opstaan uit de dood! Hoe kan dat nu? En die nieuwe aarde, waarop geen onrecht meer zal zijn, geen oorlog, geen ziekte en geen dood? Hoe is dat ooit mogelijk? Dat kun je je toch niet voorstellen!
Kom maar naar buiten, Abram – zegt God. Kom je tent maar eens uit! En kijk maar eens naar boven! Zie je die sterren? Zoveel sterren als je ziet, zoveel kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zul jij krijgen! Ik doe wat Ik beloof!
Wacht Mijn tijd maar af! Wat bij mensen onmogelijk is, dat is mogelijk bij God!
Misschien kunnen we vanavond nog wel even naar de sterren kijken, voor we slapen gaan. Als God machtig is om al die sterren in Zijn hand te houden, zou Hij dan geen kans zien om een nieuwe aarde te maken, en wereld zonder zonde en zonder hoofd.

Berichten: 4992

Donderdag 13 januari, Gen. 18: 22-29; Bidden om genade.

Bidden – wat is dat eigenlijk? Voor het eten zeggen: Here, zegen deze spijze om Jezus’ wil, amen! Ja, dat ik ook bidden. Maar bidden is veel meer. Bidden is bedelen. Zeuren om hulp, om genade. Bidden, dat is om genade roepen, zoals een jongen die bij een vechtpartij op het schoolplein verloren heeft. Genade!
Abraham bidt. Nee, niet op zijn knieën met zijn ogen dicht. Abraham wandelt met God. En al wandelend met God bidt hij. Hij bedelt. Hij zeurt om genade. Om behoud van de steden Sodom en Gomorra. Steeds verder gaat hij met zijn vragen. Hij houdt niet op. O God, als er nu eens vijftig rechtvaardige mensen in de stad wonen, zult U dan die hele stad verwoesten? Dat kunt U toch niet doen. Here God! U bent toch de Rechter van de hele aarde! U zult toch niet de vromen laten omkomen samen met de goddelozen…!
Zie dat is bidden! Aanhouden, kloppen op de hemeldeur. Het opnemen voor broeders en zusters in nood. Je niet neerleggen bij het lot. Maar je neerbuigen voor God!
Dat betekent niet dat God altijd doet wat wij vragen. Hij is je vriendje niet! Hij is God, de Machtige, de Verhevene, de Schepper van hemel en aarde. Maar soms laat Hij zich ompraten, zich ombidden door mensen zoals wij. Bidden, dat is: bedelen. Bedelaars, dat zijn we!

Berichten: 4992

Vrijdag 14 januari, Gen. 19: 15-26; Niet omkijken!

Omkijken kan heel gevaarlijk zijn. In het verkeer, bij voorbeeld. Als je op je fiets zit en omkijkt naar iemand die staat te zwaaien, dan kan je dat een ongeluk betekenen! Voor je er erg in hebt, rijd je tegen een boom!
Omkijken kan heel gevaarlijk zijn. Dat zie je aan de vrouw van Lot. God had Abrahas familieleden gered uit het oordeel over de steden Sodom en Gomorra. Maar op hun vlucht mochten ze niet stil staan en niet achterom kijken. Het oordeel zou hen achterhalen!
Alles lijkt goed te gaan. Maar dan… de vrouw van Lot kan zich niet meer bedwingen. Ze moet achterom kijken, ze moet ziet wat er van de steden geworden is! Maar stilstaan en achterom kijken betekent soms: verstijven van schrik, verstenen, hard worden als een pilaar van zout, zoals je die kunt aantreffen in het gebied van de Dode Zee, waar eens Sodom en Gomorra lagen.
Kijk niet om! Het kan levensgevaarlijk zijn om in je leven steeds maar terug te denken aan bep. dingen die erg verdrietig waren; aan plaatsen waar je hebt gewoond; aan mensen die je hebt gekend. Je kunt zo vastzitten aan het verleden dat je op den duur verstijfd bent van schrik, versteend, verhard. Een zoutpilaar.
Geloven betekent: vooruitkijken, gericht zijn op Gods toekomst! Hij maakt alle dingen nieuw!

Berichten: 4992

Zaterdag 15 Januari, Gen. 21: 14-21; Israël en Ismaël.

Dat is een wonderlijk verhaal, dat we vandaag lezen! God zegt tegen Abraham: Stuur Hagar met Ismaël maar weg! Nu zou je denken dat God niets meer met Ismaël te maken wil hebben! Die is tenslotte maar een kind van die slavin Hagar en niet het kind dat God aan Abraham en Sara beloofde.
Maar het verhaal gaat anders. Ook al stuurt God Ismaël uit de tent van Abraham weg. Hij laat de jongen niet omkomen in de woestijn. Een Engel van God spreekt Hagar aan en God opent haar ogen voor een waterput, op het moment waarop Ismaël bijna van de dorst sterft.
Zo wordt Ismaël ook de vader van een groot volk. Dat volk kennen we nog: de Arabieren, afstammelingen van Ismaël en Abrmaham. Eigenlijk zijn de Arabieren familieleden van de Israëlieten. Want Israël was de nieuwe naam die Jakob kreeg. En Jacob was de zoon van Isaäk, dus de kleinzoon van Abraham.
Israël en Ismaël. Die namen lijken op elkaar als twee druppels water. Twee kinderen uit één tent. Broeders van hetzelfde huis. Dat betekent niet dat ze altijd even lief zijn voor elkaar. Toen niet. En nu nog niet. Kijk maar eens naar de oorlogen in het Nabije Oosten! Maar God zorgt voor hen, ondanks alles! Voor Israël. Maar ook voor Ismaël.