'Echtscheiding is geen zonde' wel of niet??

Berichten: 1599

FRANKIIE208 schreef:

Hoe kan je nou zeggen dat echtscheiding geen zonde is??? Dit is basiskennis .. tien geboden zeggen onder andere dit:

" gij zult niet echtbreken"

Simpel toch?

JONATHAN890 schreef:

Beste Frankie....
mag ik jou als jongere eens wat vragen : vertel mij nou eens goed onderbouwd, dan wat echtbreken is.

FRANKIIE208 schreef:

1. In mijn ogen: anders dan door scheiding door dood, je huwelijk verbreken met de persoon waarmee je getrouwd bent.

2. Een weidere betekenis is dat je overspel pleegt of de gedachte alleen al daaraan is ook echtbreken.

De context kan je waarschijnlijk nog veel ruimer opvatten, maar dit is mijn (bijbelse) invulling.

Een probleem in ons denken is dat we echtbreuk en echtscheiding als één en hetzelfde zien. En dit zijn twee volledig verschillende zaken.

Echtbreuk is overspel.

Echtbreuk is ontrouw.

Echtbreuk is dus niet hetzelde als echtscheiding!

Echtbreuk is ontucht en wordt door God veroordeeld. Veel mensen verwijzen naar het zevende gebod wanneer het gaat over echtscheiding.

Ex.20:14 “Gij zult niet echtbreken.”

Maar, het hier gebruikte woord wat in het Woord staat betekent geen echtscheiding, maar ‘overspel’.

echtscheiding en echtbreuk zijn dus verschillende dingen.

Wat veel ook alleen maar zien is dat echtbreuk plegen iets is wat door mensen in een relatie/huwelijk kan worden gedaan.
Maar ik wil het eens even anders stellen.
Echtbreuk plegen is ook een relatie aangaan met iemand die gehuwd is.
Jij breekt op dat moment de 'echt = huwelijk ' van die ander.

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Frankie, ik ben het volledig met je eens dat echtscheiding zonde is. Zelf heb ik ook die zonde begaan..Ik geef ook niet de schuld aan mijn ex, ik heb er zelf ook aan meegedragen. Maar je leven gaat door na die tijd. Er gaat best wel een periode overheen voordat je weer durft te bidden. De stap naar een gemeente gaan is ook groot. Wat echter altijd bleef was mijn liefde voor God. Maar je durft niet meer bij Hem in de buurt te komen. Hoe denk je dat God zou reageren? Denk je dat Hij je zal afwijzen als je Hem weer opnieuw probeert te zoeken? Denk je dat Hij je nog eens een keer extra straft als je vergeving vraagt?

Ik waardeer je openheid en bewogenheid in deze woorden !!!

God is liefde, genade en vergeving, God die iedere zondaar weer in Zijn armen neemt, en iedereen weer nieuwe mogelijkheden in zijn/haar leven wilt geven.

Berichten: 2338

JONATHAN890 schreef:

Een probleem in ons denken is dat we echtbreuk en echtscheiding als één en hetzelfde zien. En dit zijn twee volledig verschillende zaken.

Echtbreuk is overspel.

Echtbreuk is ontrouw.

Echtbreuk is dus niet hetzelde als echtscheiding!

Echtbreuk is ontucht en wordt door God veroordeeld. Veel mensen verwijzen naar het zevende gebod wanneer het gaat over echtscheiding.

Ex.20:14 “Gij zult niet echtbreken.”

Maar, het hier gebruikte woord wat in het Woord staat betekent geen echtscheiding, maar ‘overspel’.

echtscheiding en echtbreuk zijn dus verschillende dingen.

Wat veel ook alleen maar zien is dat echtbreuk plegen iets is wat door mensen in een relatie/huwelijk kan worden gedaan.
Maar ik wil het eens even anders stellen.
Echtbreuk plegen is ook een relatie aangaan met iemand die gehuwd is.
Jij breekt op dat moment de 'echt = huwelijk ' van die ander.

Weet je, zo had ik er eigenlijk nog niet eens naar gekeken...en heb heel wat uurtjes na zitten denken betreffende dit onderwerp, geloof me...

Tess, die nog even wat extra uurtjes gaat steken in het nadenken over echtscheiding en echtbreken...

Berichten: 1599

TESSYBEAR731 schreef:

Weet je, zo had ik er eigenlijk nog niet eens naar gekeken...en heb heel wat uurtjes na zitten denken betreffende dit onderwerp, geloof me...

Tess, die nog even wat extra uurtjes gaat steken in het nadenken over echtscheiding...

Het neemt helemaal niet weg dat voor God , het huwelijk iets heiligs is, een verbond wat wij als mensen aangaan, waar wij God bij betrekken kunnen.
Zonde is het dat een huwelijk strand, zonde dat wij het niet beter gedaan hebben, zonde dat er zonde tussen gekomen is.

Gelukkig kent God genade.

Berichten: 3295

Ik vind het vooral zonde dat mn 1e huwelijk nog zo lang geduurd heeft.

Berichten: 1417

PIETER649 schreef:

Ik vind het vooral zonde dat mn 1e huwelijk nog zo lang geduurd heeft.

da's vaak met de klassifikatie 'zonde': iets als 'zonde' bestempelen komt meestal als je achteraf terugkijkt...

(maar achteraf gezien, kijk je een koe in d'r kont)

Berichten: 1599

PIETER649 schreef:

Ik vind het vooral zonde dat mn 1e huwelijk nog zo lang geduurd heeft.

Zinga67 Vroeg het volgende:

ZINGA672 schreef:

Ik heb eigenlijk een vraag aan gescheiden mensen die ik nauwelijks durf te stellen, maar die toch regelmatig in mij opkomt. Maar hoe stel ik hem zonder dat ik mensen kwets of verdrietig of schuldig doe voelen... Smiley die vol vragen zit

Ik ga het voorzichtig proberen...

Iemand gaf ergens anders al aan met het (inmiddels verbroken) huwelijk destijds niet helemaal, of helemaal niet Gods weg te zijn gegaan. Zijn er meer mensen die achteraf denken; de keuze voor mijn huwelijk was mijn eigen keuze en ik heb God daar niet of niet voldoende bij betrokken?

Dit is wel een heel persoonlijke vraag misschien...

GrZing

Hoe zie jij dat dan Pieter?

Berichten: 3295

JONATHAN890 schreef:

Hoe zie jij dat dan Pieter?

Bij mijn eerste huwelijk is er een rk inzegening geweest. Bij mn tweede huwelijk een pkn inzegening.
De eerste keer dacht ik dat ik de ware had, dat dacht ik bij de tweede ook.
Het verschil ligt hierin dat ik dat nu nog steeds denk en de eerste keer vrijwel vanaf dag 1 mn twijfels had hierover.
Maar in beide gevallen heb ik geen schriftelijke toestemming gevraagd, noch op wat voor wijze dan ook een bevestiging van boven ontvangen dat het O.K. was ofzo.
Wat ik trouwens zelf heel erg jeukopwekkend vind zijn de mededelingen over mijn huwelijk die iemand anders van boven ontvangt.
Je kunt vooraf bidden tot je een ons weegt, als je in het huwelijk nergens aan werkt, loopt het toch fout af.
Je kunt ergens een goed gevoel bij hebben, je dient er desondanks beiden aan te werken, alleen bidden is onvoldoende.
Ora ET Labora: Bid EN Werk

Berichten: 2113

ZINGA672 schreef:

Dat is wel waar Susannah, maar bij ziekte spelen menselijke keuzes geen rol. Bij echtscheiding wèl, waarbij ik niet een oordeel bedoel uit te spreken.

Ik heb eigenlijk een vraag aan gescheiden mensen die ik nauwelijks durf te stellen, maar die toch regelmatig in mij opkomt. Maar hoe stel ik hem zonder dat ik mensen kwets of verdrietig of schuldig doe voelen... Smiley die vol vragen zit

Ik ga het voorzichtig proberen...

Iemand gaf ergens anders al aan met het (inmiddels verbroken) huwelijk destijds niet helemaal, of helemaal niet Gods weg te zijn gegaan. Zijn er meer mensen die achteraf denken; de keuze voor mijn huwelijk was mijn eigen keuze en ik heb God daar niet of niet voldoende bij betrokken?

Dit is wel een heel persoonlijke vraag misschien...

GrZing

Oke, maar is die keuze er ook van beide kanten ? Soms is die keuze er van 1 kant, en wat moet je dan ?
Ik vind dat je voorzichtig moet zijn in dingen die je niet zelf kent... als ik getrouwd zou zijn geweest en de ander wil er mee stoppen, heb ik dan bijvoorbeeld nog een keuze ? en wat als er een derde in het spel is ?
Dus ik vraag me af of de keuze bij een echtscheiding er in bepaalde gevallen wel is...

Berichten: 1663

SUSANNAH475 schreef:

Dus ik vraag me af of de keuze bij een echtscheiding er in bepaalde gevallen wel is...

Zolang je partner niet bij jou weggaat heb je altijd de keuze blijven of vertrekken. Ik had de keus te blijven of om te vertrekken. Als mijn keuze was geweest om te blijven had ik mezelf en mijn kinderen in een gevaarlijk en bedreigende situatie gehouden. Ik denk dat dat een grotere zonde is dan de echtscheiding. Een keuze heb je dus vrijwel altijd, maar vaak is het kiezen tussen2 zondes. En dan ben je heel blij dat daar ook vergeving voor is, al is jezelf vergeven dan behoorlijk moeilijk.

Berichten: 4047

ANNETTE792 schreef:

Zolang je partner niet bij jou weggaat heb je altijd de keuze blijven of vertrekken. Ik had de keus te blijven of om te vertrekken. Als mijn keuze was geweest om te blijven had ik mezelf en mijn kinderen in een gevaarlijk en bedreigende situatie gehouden. Ik denk dat dat een grotere zonde is dan de echtscheiding. Een keuze heb je dus vrijwel altijd, maar vaak is het kiezen tussen2 zondes. En dan ben je heel blij dat daar ook vergeving voor is, al is jezelf vergeven dan behoorlijk moeilijk.

annet, met alle respect, maar als je, zoals je zegt, in een situatie zit waarin het gezin in gevaar is, zie ik het volstrekt niet als zondig om te vertrekken!
een man die gevaarlijk is voor zijn gezin zie ik wel als zondaar!
ik denk zelf, dat het een gebrek aan verantwoordelijkheid nemen is, wanneer je niet de stappen had genomen om je kleintjes en jezelf te beschermen!
ik ken mensen die uit een bedreigende gezinssituatie komen, en deze last hun leven lang mee zullen moeten dragen, met alle verwondigen die het met zich mee brengt!!
(indien iemand niet voor zijn huisgenoten zorgt, die is erger dan een ongelovige!!)

Berichten: 1663

HANNAH810 schreef:

annet, met alle respect, maar als je, zoals je zegt, in een situatie zit waarin het gezin in gevaar is, zie ik het volstrekt niet als zondig om te vertrekken!
een man die gevaarlijk is voor zijn gezin zie ik wel als zondaar!
ik denk zelf, dat het een gebrek aan verantwoordelijkheid nemen is, wanneer je niet de stappen had genomen om je kleintjes en jezelf te beschermen!
ik ken mensen die uit een bedreigende gezinssituatie komen, en deze last hun leven lang mee zullen moeten dragen, met alle verwondigen die het met zich mee brengt!!
(indien iemand niet voor zijn huisgenoten zorgt, die is erger dan een ongelovige!!)

Ik zou niet durven zeggen dat iemand die in die situatie niet weggaat zin verantwoordelijkheden niet neemt. Als je altijd in angst leeft is het echt niet zo makkelijk om te zeggen: en nu stap ik op. Want wanneer is de mogelijkheid er om weg te kunnen gaan? Ik kreeg de kans toen mn ex een nachtje in de bajes door mocht brengen, toen mijn spullen en die van de kinderen gepakt en bij mn ouders ingetrokken. Maar denk nou niet dat hij me had laten gaan als hij thuis was(en hij was altijd thuis he, werkte niet), en wat er dan had gebeurd als ik had gezegt ik vertrek denk ik liever niet over na.
Op hulp van politie hoef je in nederland ook niet te rekenen, ik was 8 maanden zwanger, had een dochter van toen twee en half en heb ze gesmeekt hem mee te nemen of in elk geval buiten de deur te zetten, helaas, mogen we niet, dan moet u zelf maar weggaan.
Dus pas op met zo'n uitspraak, vele zouden wat graag vluchten maar zien er geen kans toe.

Ik geloof dat God in beginsel geen echtscheiding wil, maar soms is er geen andere oplossing meer mogelijk. Echtscheiding is niet gewenst, maar blijven is nog veel erger.Ik heb na mn scheiding best geworstelt met het feit dan ik voor een scheiding moest kiezen. Ik wist dat het de juiste keuze was maar het voelde als falen, ik kon mn belofte niet nakomen. Met wat begeleiding kon ik het schuldgevoel na een poosje loslaten en accepteren dat er ook vergeving is.

Berichten: 4047

ANNETTE792 schreef:

Ik zou niet durven zeggen dat iemand die in die situatie niet weggaat zin verantwoordelijkheden niet neemt. Als je altijd in angst leeft is het echt niet zo makkelijk om te zeggen: en nu stap ik op. Want wanneer is de mogelijkheid er om weg te kunnen gaan? Ik kreeg de kans toen mn ex een nachtje in de bajes door mocht brengen, toen mijn spullen en die van de kinderen gepakt en bij mn ouders ingetrokken. Maar denk nou niet dat hij me had laten gaan als hij thuis was(en hij was altijd thuis he, werkte niet), en wat er dan had gebeurd als ik had gezegt ik vertrek denk ik liever niet over na.
Op hulp van politie hoef je in nederland ook niet te rekenen, ik was 8 maanden zwanger, had een dochter van toen twee en half en heb ze gesmeekt hem mee te nemen of in elk geval buiten de deur te zetten, helaas, mogen we niet, dan moet u zelf maar weggaan.
Dus pas op met zo'n uitspraak, vele zouden wat graag vluchten maar zien er geen kans toe.

Ik geloof dat God in beginsel geen echtscheiding wil, maar soms is er geen andere oplossing meer mogelijk. Echtscheiding is niet gewenst, maar blijven is nog veel erger.Ik heb na mn scheiding best geworstelt met het feit dan ik voor een scheiding moest kiezen. Ik wist dat het de juiste keuze was maar het voelde als falen, ik kon mn belofte niet nakomen. Met wat begeleiding kon ik het schuldgevoel na een poosje loslaten en accepteren dat er ook vergeving is.

ik ben het met je eens dat God geen echtscheiding wil, annet, maar waar ik op doelde met mijn reactie, was je stukje waarin je schreef;

Zolang je partner niet bij jou weggaat heb je altijd de keuze blijven of vertrekken. Ik had de keus te blijven of om te vertrekken. Als mijn keuze was geweest om te blijven had ik mezelf en mijn kinderen in een gevaarlijk en bedreigende situatie gehouden. Ik denk dat dat een grotere zonde is dan de echtscheiding. Een keuze heb je dus vrijwel altijd, maar vaak is het kiezen tussen 2 zondes. En dan ben je heel blij dat daar ook vergeving voor is, al is jezelf vergeven dan behoorlijk moeilijk.

ik ken in mijn directe omgeving ook iemand die mishandeld werd, en niet weg kon komen, simpelweg omdat ze de hele dag werd opgesloten in de badkamer tot meneer weer thuis kwam;
maar in dat geval heb je geen mogelijkheden, dus kan je ook geen gebrek aan "verantwoordelijkheid nemen" verweten worden.

het blijven moeilijke overwegingen; en ik denk dat het belangrijk is om als je van buitenaf naar iemands levensplaatje kijkt, voorzichtig te zijn een visie te spuien, aangezien je niet alle informatie kunt overzien.
je weet immers alleen wat je van buitenaf observeeert, of wat je hoort van de persoon die het is overkomen!!

Berichten: 1663

Als ik iets doe dat eigenlijk tegen de wil van God doe noem ik dat een zonde begaan. Voor mij voelde het dus ook als moeten kiezen tussen 2 zondes. Dat is misschien net hoe je het wilt benoemen voor jezelf.

Het voelt voor mij beter om het gewoon zo te benoemen dan te gaan zoeken hoe ik het minder erg kan laten klinken, ik deed iets wat eigenlijk niet goed was(hoe goed de reden ervoor ook was)maar wat de ander deed was nog veeeeeel erger. Natuurlijk was dat erger, maar daar hoef ik de verantwoording niet voor te dragen gelukkig. Wel voor mijn eigen daden, en daarom belijd ik liever mn zonden zodat ze ook vergeven worden dan dat ik de schuld bij de ander neerleg.
Ook ik heb wel eens fouten gemaakt in dat huwelijk, schuldloos scheiden bestaat m.i. niet.

Berichten: 5057

HANNAH810 schreef:

ik ben het met je eens dat God geen echtscheiding wil, annet, maar waar ik op doelde met mijn reactie, was je stukje waarin je schreef;

Zolang je partner niet bij jou weggaat heb je altijd de keuze blijven of vertrekken. Ik had de keus te blijven of om te vertrekken. Als mijn keuze was geweest om te blijven had ik mezelf en mijn kinderen in een gevaarlijk en bedreigende situatie gehouden. Ik denk dat dat een grotere zonde is dan de echtscheiding. Een keuze heb je dus vrijwel altijd, maar vaak is het kiezen tussen 2 zondes. En dan ben je heel blij dat daar ook vergeving voor is, al is jezelf vergeven dan behoorlijk moeilijk.

ik ken in mijn directe omgeving ook iemand die mishandeld werd, en niet weg kon komen, simpelweg omdat ze de hele dag werd opgesloten in de badkamer tot meneer weer thuis kwam;
maar in dat geval heb je geen mogelijkheden, dus kan je ook geen gebrek aan "verantwoordelijkheid nemen" verweten worden.

het blijven moeilijke overwegingen; en ik denk dat het belangrijk is om als je van buitenaf naar iemands levensplaatje kijkt, voorzichtig te zijn een visie te spuien, aangezien je niet alle informatie kunt overzien.
je weet immers alleen wat je van buitenaf observeeert, of wat je hoort van de persoon die het is overkomen!!

Ik lees hier ook iets anders in Hannah. Er is nl. een moment geweest, dat ze zijn mishandeling toegelaten heeft. Dat hij dus besefte, dat hij haar ongestraft kon vernederen, zonder gevolgen. Dat praat natuurlijk zijn gedrag niet goed, maar het zegt wel iets over haar verantwoordlijkheid. Ze heeft dingen toegelaten, die ze niet had moeten toelaten.

Berichten: 2338

CHATULIEM619 schreef:

Ik lees hier ook iets anders in Hannah. Er is nl. een moment geweest, dat ze zijn mishandeling toegelaten heeft. Dat hij dus besefte, dat hij haar ongestraft kon vernederen, zonder gevolgen. Dat praat natuurlijk zijn gedrag niet goed, maar het zegt wel iets over haar verantwoordlijkheid. Ze heeft dingen toegelaten, die ze niet had moeten toelaten.

Werkelijk Chat, soms vraag ik me af waar je ze vandaan haalt Verraste, verbaasde smiley

Net zo moeilijk als het is om er voor te kiezen uit zo'n relatie te vetrekken is het ook wel heel simpel gezegd dat je zoiets niet toe moet laten omdat je anders niet verantwoordelijk genoeg bent.
In de meeste geweldadige relaties is het slachtoffer op een bepaalde manier afhankelijk gemaakt van de dader. De daders gaan hier vaak ook heel ver in en dan is er voor het slachtoffer eigenlijk helemaal geen keuze! Weggaan is vaak jarenlang helemaal geen optie, niet in de laatste plaats omdat het slachtoffer gewoon simpelweg niet durft.
En wanneer dan eindelijk de keuze gemaakt is om te gaan, kan het soms nog heel lang duren voor het in de praktijk ook daadwerkelijk gebeurt.
Daar komt ook nog eens bij, dat wanneer het een christen betreft, deze denkt helemaal niet te mogen vertrekken omdat dat een zonde zou zijn.
Dus geloof me, gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel is wel het laatste waar het in zo'n situatie aan schort...

Berichten: 1193

Bedankt voor de open en eerlijke antwoorden op mijn vraag m.b.t. de keuze om te trouwen.

Geeft me weer stof tot nadenken...

GrZing

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

Ik lees hier ook iets anders in Hannah. Er is nl. een moment geweest, dat ze zijn mishandeling toegelaten heeft. Dat hij dus besefte, dat hij haar ongestraft kon vernederen, zonder gevolgen. Dat praat natuurlijk zijn gedrag niet goed, maar het zegt wel iets over haar verantwoordlijkheid. Ze heeft dingen toegelaten, die ze niet had moeten toelaten.

Sorry chat, maar dit is echt het lompste dat je tegen een mishandelde vrouw kan zeggen! Hoe dacht jij niet toe te staan dat je mishandeld word?
Niet iedereen vertrekt na klap nr 1, en ja, dan is klap nummer 2 makkelijker gegeven omdat ze er de eerste keer mee weggekomen zijn. Dat zegt echter meer iets over de situatie waar de vrouw in zit dan over haar verantwoordelijkheidgevoel. Hoeveel vrouwen laten zichzelf niet in elkaar slaan om te voorkomen te de kinderen klappen krijgen?
Als buitenstaander denken we dan heel makkelijk dat dat heel dom is, maar als jij in die situatie zit zie je dingen niet helder, het is een kwestie van overleven, elke dag weer.

Als ik mails tussen mijn ex en mij van net na de scheiding nu teruglees denk ik: waarom pikte ik dat! Dat komt omdat er nu afstand is,ik ben in therapie geweest, daar heb ik opnieuw moeten leren wat normaal was en niet. Ik heb aan moeten leren hoe ik mezelf tegen een manipulerende ex kon verweren, en geloof me, nu,3 jaar later,is dat nog wel eens een strijd. Soms lijkt het verzet staken om enigzins rust te krijgen nog de beste oplossing. Ik hoef die strijd op dit moment niet meer in mn eentje te voeren, ik heb iemand naast me die me overeind weet te houden, maar als je dat niet hebt valt het echt niet mee.

Jou uitspraak doet me erg aan de verklaring van mijn ex denken waarom hij me mishandeld had: je vroeg erom!

Berichten: 5057

ANNETTE792 schreef:

Sorry chat, maar dit is echt het lompste dat je tegen een mishandelde vrouw kan zeggen! Hoe dacht jij niet toe te staan dat je mishandeld word?
Niet iedereen vertrekt na klap nr 1, en ja, dan is klap nummer 2 makkelijker gegeven omdat ze er de eerste keer mee weggekomen zijn. Dat zegt echter meer iets over de situatie waar de vrouw in zit dan over haar verantwoordelijkheidgevoel. Hoeveel vrouwen laten zichzelf niet in elkaar slaan om te voorkomen te de kinderen klappen krijgen?
Als buitenstaander denken we dan heel makkelijk dat dat heel dom is, maar als jij in die situatie zit zie je dingen niet helder, het is een kwestie van overleven, elke dag weer.

Als ik mails tussen mijn ex en mij van net na de scheiding nu teruglees denk ik: waarom pikte ik dat! Dat komt omdat er nu afstand is,ik ben in therapie geweest, daar heb ik opnieuw moeten leren wat normaal was en niet. Ik heb aan moeten leren hoe ik mezelf tegen een manipulerende ex kon verweren, en geloof me, nu,3 jaar later,is dat nog wel eens een strijd. Soms lijkt het verzet staken om enigzins rust te krijgen nog de beste oplossing. Ik hoef die strijd op dit moment niet meer in mn eentje te voeren, ik heb iemand naast me die me overeind weet te houden, maar als je dat niet hebt valt het echt niet mee.

Jou uitspraak doet me erg aan de verklaring van mijn ex denken waarom hij me mishandeld had: je vroeg erom!

Het is natuurlijk een pijnlijk onderwerp. Maar het was een reactie op Hannah's voorbeeld. die man is natuurlijk een misdadiger, die straf verdient. En hij zou het natuurlijk ook als argument gebruiken.
Maar er is natuurlijk heel wat mishandeling aan vooraf gegaan voordat hij tot dit extreme gedrag over is gegaan.

Berichten: 291

Beste Chat,

IK vind dat je hier heel kort door de bocht reageerd je hebt echt geen idee waar je over praat!
Dus ik zou willen zeggen houd je oordeel dan gewoon voor je......

Gr
Peacedove

CHATULIEM619 schreef:

Ik lees hier ook iets anders in Hannah. Er is nl. een moment geweest, dat ze zijn mishandeling toegelaten heeft. Dat hij dus besefte, dat hij haar ongestraft kon vernederen, zonder gevolgen. Dat praat natuurlijk zijn gedrag niet goed, maar het zegt wel iets over haar verantwoordlijkheid. Ze heeft dingen toegelaten, die ze niet had moeten toelaten.

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

Het is natuurlijk een pijnlijk onderwerp. Maar het was een reactie op Hannah's voorbeeld. die man is natuurlijk een misdadiger, die straf verdient. En hij zou het natuurlijk ook als argument gebruiken.
Maar er is natuurlijk heel wat mishandeling aan vooraf gegaan voordat hij tot dit extreme gedrag over is gegaan.

oftewel: ze zal er wel om gevraagd hebben. Gefrustreerde smiley

Echt chat...dit is nou wat we je gisteren probeerde uit te leggen: je bedoelt het vast goed maar het komt zo rot je mond uit.
Zoals je het opschrijft is je eerste bijdrage een regelrecht verwijt naar de vrouw in kwestie toe, en in de tweede bijdrage is het alsof reden zoekt waarom de man het zou doen. Daar is maar 1 reden voor, dan ben je ziek in je hoofd. Zelfs als heb je de meest vreselijke vrouw die het bloed onder je nagels vandaan haald, dit doe je niet.

Berichten: 291

Hey Annet,

Daar kan ik alleen maar Amen op zeggen!

ANNETTE792 schreef:

oftewel: ze zal er wel om gevraagd hebben. Gefrustreerde smiley

Echt chat...dit is nou wat we je gisteren probeerde uit te leggen: je bedoelt het vast goed maar het komt zo rot je mond uit.
Zoals je het opschrijft is je eerste bijdrage een regelrecht verwijt naar de vrouw in kwestie toe, en in de tweede bijdrage is het alsof reden zoekt waarom de man het zou doen. Daar is maar 1 reden voor, dan ben je ziek in je hoofd. Zelfs als heb je de meest vreselijke vrouw die het bloed onder je nagels vandaan haald, dit doe je niet.

Berichten: 735

ANNETTE792 schreef:

oftewel: ze zal er wel om gevraagd hebben. Gefrustreerde smiley

Echt chat...dit is nou wat we je gisteren probeerde uit te leggen: je bedoelt het vast goed maar het komt zo rot je mond uit.
Zoals je het opschrijft is je eerste bijdrage een regelrecht verwijt naar de vrouw in kwestie toe, en in de tweede bijdrage is het alsof reden zoekt waarom de man het zou doen. Daar is maar 1 reden voor, dan ben je ziek in je hoofd. Zelfs als heb je de meest vreselijke vrouw die het bloed onder je nagels vandaan haald, dit doe je niet.

Idd Annet... Ik zal op de bijdrages van Chat maar even niet reageren...
Ben met stomheid geslagen en witheet van woede...
Denk dat er dan niet echt een zinvolle bijdrage verschijnt.

Berichten: 1193

ROBBEDOES873 schreef:

Idd Annet... Ik zal op de bijdrages van Chat maar even niet reageren...
Ben met stomheid geslagen en witheet van woede...
Denk dat er dan niet echt een zinvolle bijdrage verschijnt.

Hier nog 1...

Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 2338

ANNETTE792 schreef:

oftewel: ze zal er wel om gevraagd hebben. Gefrustreerde smiley

Echt chat...dit is nou wat we je gisteren probeerde uit te leggen: je bedoelt het vast goed maar het komt zo rot je mond uit.
Zoals je het opschrijft is je eerste bijdrage een regelrecht verwijt naar de vrouw in kwestie toe, en in de tweede bijdrage is het alsof reden zoekt waarom de man het zou doen. Daar is maar 1 reden voor, dan ben je ziek in je hoofd. Zelfs als heb je de meest vreselijke vrouw die het bloed onder je nagels vandaan haald, dit doe je niet.

Dat is zeker een punt Annette!
En Chat, het is niet de eerste keer dat het gebeurt...wellicht kun je voortaan met wat meer zorg je bewoordingen kiezen Smiley die vol vragen zit

Berichten: 2113

HANNAH810 schreef:

annet, met alle respect, maar als je, zoals je zegt, in een situatie zit waarin het gezin in gevaar is, zie ik het volstrekt niet als zondig om te vertrekken!
een man die gevaarlijk is voor zijn gezin zie ik wel als zondaar!
ik denk zelf, dat het een gebrek aan verantwoordelijkheid nemen is, wanneer je niet de stappen had genomen om je kleintjes en jezelf te beschermen!
ik ken mensen die uit een bedreigende gezinssituatie komen, en deze last hun leven lang mee zullen moeten dragen, met alle verwondigen die het met zich mee brengt!!
(indien iemand niet voor zijn huisgenoten zorgt, die is erger dan een ongelovige!!)

Ik geloof idd. ook niet dat dat zondig is... je gaat weg uit een hele ongezonde situatie... iets wat de bedoeling nooit was van een huwelijk.
Geweld, een derde erbij halen zie ik wel als zondig...
En dat kiezen... ik zou het geen kiezen noemen... meer een 'kiezen' tussen 2 kwaden, er zullen gevallen zijn dat je besluit weg te gaan voor jezelf, maar dat kan ook om de kinderen te beschermen van nog meer leed...
En dan heb ik nog een voorbeeld... als de 1 besluit om weg te gaan, is dat de verantwoording van de ander... wat moet je dan nog ? iemand dwingen om bij je te blijven ? ik vind daar ook dat je geen keuze hebt en ik vind ook dat je dan niet kan zeggen dat degene die achtergebleven is een zonde doet... eggggg niet... ! (Sorry Chat... bewust met ggggg Knipoog smiley

)

Berichten: 486

ZINGA672 schreef:

Hier nog 1...

Smiley met dichtgeplakte mond

Precies Zinga...ik ook, en ben van mening dat ik dat in de toekomst moet blijven doen met dit soort reakties(lees oordelen), Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 5057

Wat weer een overdreven reacties hier. Iedereen zit meteen op de kast omdat ik durf aan te geven dat aan een echtscheiding altijd twee verhalen zitten. Zelf heb je in eerdere bijdragen toegegeven dat je ook fouten hebt gemaakt tijdens je huwelijk, Annette. Waarom dan meteen weer doen alsof je van het ergste beschuldigd wordt hier? En hou maar op over de toon van de bijdrages hier, want het hangt me echt de strot uit. Zo meteen durft niemand meer iets te zeggen, omdat ze bang zijn dat ze iemand anders bezeren.

Berichten: 2113

ANNETTE792 schreef:

oftewel: ze zal er wel om gevraagd hebben. Gefrustreerde smiley

Echt chat...dit is nou wat we je gisteren probeerde uit te leggen: je bedoelt het vast goed maar het komt zo rot je mond uit.
Zoals je het opschrijft is je eerste bijdrage een regelrecht verwijt naar de vrouw in kwestie toe, en in de tweede bijdrage is het alsof reden zoekt waarom de man het zou doen. Daar is maar 1 reden voor, dan ben je ziek in je hoofd. Zelfs als heb je de meest vreselijke vrouw die het bloed onder je nagels vandaan haald, dit doe je niet.

Ik heb ooit een liedje gemaakt... waarvan 2 regels waren:
"mishandeling is gewoon verkeerd,
Zorg ervoor dat jij het niet negeert."

mishandeling, ook als dat gebeurt als je al volwassen bent is gewoon verkeerd ... wat mij betreft geen discussie over mogelijk...
Daar vraag je niet om... klaar... !

Berichten: 2338

CHATULIEM619 schreef:

Wat weer een overdreven reacties hier. Iedereen zit meteen op de kast omdat ik durf aan te geven dat aan een echtscheiding altijd twee verhalen zitten. Zelf heb je in eerdere bijdragen toegegeven dat je ook fouten hebt gemaakt tijdens je huwelijk, Annette. Waarom dan meteen weer doen alsof je van het ergste beschuldigd wordt hier? En hou maar op over de toon van de bijdrages hier, want het hangt me echt de strot uit. Zo meteen durft niemand meer iets te zeggen, omdat ze bang zijn dat ze iemand anders bezeren.

Er is wel een heul groot verschil tussen vaststellen dat er meerdere kanten aan een echtscheiding zitten en hetgeen jij impliceerde in je reactie Boze smiley

Maar blijf gewoon stug volhouden dat het probleem bij al die andere mensen ligt Chat, stel je toch eens voor dat je naar je eigen gedrag zou moeten kijken wanneer je er van meerdere kanten op gewezen word dat je manier van communiceren enig sleutelwerk behoeft! Woedende smiley