Auteur |
Bericht |
|
MAUREEN217
|
Berichten: 101
|
Geplaatst: zondag 27 februari 2011, 19:22
|
|
|
Eerst wil ik zeggen dat ik helemaal achter Suzanne sta, met hetgeen zij zegt over 1 korinthe. Verder. Wil ik ingaan op de Liefde. Ik vind dit een belangrijkonderwerp. Het hele geloof is gebaseerd op Liefde. Het is die Goddelijke Liefde die God in je hart plant, als je die Liefde heb, kan je iedereen liefhebben, zelfs je ergste vijand ( behalve de satan, natuurlijk ) ik weet niet of jullie weleens aan God hebben gevraagd in Zijn Hart te kijken, ik heb het weleens gevraag, en ik kon alleen maar huilen,ik geloofbdat God een vreselijk verdriet heeftover Zijn kinderen, ik praat nuover mensen, die zeggen kinderen te zijn van de Allerhoogste, ik weet niet hoe het met jullie is gestel, maar ik streef ernaar te zijn als Jezus. En dat doet pijn, je moet jezelf wegcijferen. Alles VAB jezelf inleveren, en dat is heel moeilijk, als mens wil je toch iets blijven vasthouden. Als je de Goddelijke Liefde hebt, sta je in de overwinning, je kan ook anderen liefhebben door Zijn Liefde in jou.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUSANNAH475
|
Berichten: 2113
|
Geplaatst: maandag 28 februari 2011, 15:58
|
|
|
MAUREEN217 schreef: | Eerst wil ik zeggen dat ik helemaal achter Suzanne sta, met hetgeen zij zegt over 1 korinthe. Verder. Wil ik ingaan op de Liefde. Ik vind dit een belangrijkonderwerp. Het hele geloof is gebaseerd op Liefde. Het is die Goddelijke Liefde die God in je hart plant, als je die Liefde heb, kan je iedereen liefhebben, zelfs je ergste vijand ( behalve de satan, natuurlijk ) ik weet niet of jullie weleens aan God hebben gevraagd in Zijn Hart te kijken, ik heb het weleens gevraag, en ik kon alleen maar huilen,ik geloofbdat God een vreselijk verdriet heeftover Zijn kinderen, ik praat nuover mensen, die zeggen kinderen te zijn van de Allerhoogste, ik weet niet hoe het met jullie is gestel, maar ik streef ernaar te zijn als Jezus. En dat doet pijn, je moet jezelf wegcijferen. Alles VAB jezelf inleveren, en dat is heel moeilijk, als mens wil je toch iets blijven vasthouden. Als je de Goddelijke Liefde hebt, sta je in de overwinning, je kan ook anderen liefhebben door Zijn Liefde in jou. |
Dan sta je niet helemaal achter mij dus, want ik geloof niet dat het de bedoeling is dat je jezelf "wegcijfert" Maar over het woord "wegcijferen" zijn veel misverstanden... Jezelf op de achtergrond zetten van tijd tot tijd omdat de ander op dat moment die hulp zo hard nodig heeft, reken ik bijv. zelf niet tot "wegcijferen" maar zie ik meer als "even op de achtergrond".
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MAUREEN217
|
Berichten: 101
|
Geplaatst: maandag 28 februari 2011, 17:02
|
|
|
Uit ervaring heb ik geleerd, door niet op je eigen omstandigheden te letten, maar je fixeren op een ander zijn strijd, en voor diegene op bres te staan, help je je mede zuster/broeder in hun strijd. En als je later naar jezelf terug kijkt is jouw probleem vanzelf opgelost, dat bedoelde ik te zeggen. Ook in je huwelijk moet je (. Vind ik ) je man voor alles laten gaan. Zo ben ik tenminste opgevoed. De man is de kostwinner en heeft een grote verantwoording tegenover God ten opzichte van zijn gezin. De vrouw is zijn hulpe. Veel huwelijken gaan stuk omdat men elkaar niet begrijpt,maar niet de principes van God. Men wil alleen maar nemen. Je hoort vaak zeggen door mannen vooral, mijn vrouw is frigide. Maar ze vertellen er niet bij hoe hun gedrag is naar hun vrouw. In veel gevallen zijn ze niet lief voor hun vrouw en als de avond komt. Dan is zij ineen het liefste schatje die er bestaat, nou m'n hoela, zo werkt het niet, en als ze hun ding hebben gedaan, dan begint het oude liedje weer van voor af aan en dat pikken vrouwen niet meer en dan zijn ze ineens frigide, het moet van twee kanten komen. De vrouw respecteert heer man en heeft ontzag en eerbied voor hem, en als de man dat ook heeft naar haar, is het niet moeilijk een stap of meer opzij te doen voor je man.dan komt de liefde naar elkaar. Zo is het in mijn geweest. Durven jezelf te geven vertrouwen op de Heer en een stap terug durven doen,zal je zien wat een fantastisch leven je Jan hebben. Ik heb gezegd.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 09:12
|
|
|
REBECCA667 schreef: | Eigenlijk staat hier heel wat anders dan in de nederlandse bijbel. Toch? Hier staat. niet afhankelijk. of heb ik mijn bril verkeerd op mijn neus of de slaap nog in mijn ogen. |
Even de twee teksten naast elkaar: In the Lord, however, woman is not independent of man, nor is man independent of woman. For as woman came from man, so also man is born of woman. But everything comes from God. For yourselves: Is it proper for a woman to pray to God with her head uncovered ?"
In de Engelse tekst staat dat in hun verbondenheid tot de Heer de vrouw niet onafhankelijk is van de man, en de man niet onafhankelijk is tot de vrouw.
Kortom: in hun verbondenheid tot de Heer, horen zij bij elkaar. Dat is eigenlijk ook wat de Nederlandse teksten zeggen, maar de woordkeuze is anders. Overigens wordt in de SV niet het woord niets gebruikt maar het woord niet: HSV: 11. Evenwel is de man niet zonder de vrouw, en de vrouw niet zonder de man, in de Heere. 12 Want zoals de vrouw uit de man voortkomt, zo is ook de man er door de vrouw, maar alle dingen zijn uit God. 13 Oordeel bij uzelf: is het gepast dat een vrouw met onbedekt hoofd tot God bidt?
SV: Nochtans is noch de man zonder de vrouw, noch de vrouw zonder den man, in den Heere. 12 Want gelijkerwijs de vrouw uit den man is, alzo is ook de man door de vrouw; doch alle dingen zijn uit God. 13 Oordeelt gij onder uzelven: is het betamelijk, dat de vrouw ongedekt God bidde?
Waar het in alle gevallen om gaat is niet zozeer dat een man niets is zonder een vrouw of dat een vrouw niets is zonder een man, maar dat in hun verbondenheid tot de Heer de man en de vrouw niet onafhankelijk van elkaar zijn, niet los van elkaar zijn, niets zonder elkaar zijn. De man mag dan het hoofd van de vrouw zijn, zoals uit de verzen voor dit gedeelte blijkt. Blijkbaar betekent dit niet dat hij volkomen los van zijn vrouw kan gaan opereren, omdat hij wel degelijk net zo afhankelijk is van de vrouw als zij van hem.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 09:18
|
|
|
[quote=SUSANNAH475]Dank je Lisa.
Dat hele stukje uit 1 Korinthiers is echter geschreven door Paulus die e.e.a. schreef aan de christelijke gemeente/ gemeenschap in Korinte en Paulus die daarover spreekt omdat het de orde in de samenkomst dreigde te verstoren. Daarom gaat het hier ook over lange haren en hoofdbedekking, omdat in die tijd de vrouwen die zo over straat liepen verdacht werden van overspel. (sorry, helemaal precies weet ik het niet). Hoe dan ook, Paulus heeft het hier niet over singles in onze tijd, maar over ordeverstoring in die tijd !!
m.i. heeft Paulus het hier over de gemeente in Korintier Kortom Paulus pleit hier voor orde en vrede in de gemeenschap.
Klopt helemaal Suus. Er staan meer van dit soort oproepen in de brieven van Paulus aan de verschillende gemeenten. En een oproep aan een bepaalde gemeente, wordt niet per definitie ook gedaan aan een andere gemeente. Hieruit kun je opmaken dat Paulus heel gericht schreef naar de betreffende gemeenten en dat hij de verschillende gemeenten dan ook aansprak op de problemen die in die gemeente speelden. Ik denk dat het juist daarom ook van belang is om de brieven van Paulus aan de verschillende gemeenten in hun totale samenhang te zien.
Ben ook met je eens dat Paulus het in dit Bijbelgedeelte niet had over de singles in onze tijd, noch over de singles in die tijd. Het gaat hier juist om mensen die als man en vrouw samenleven.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 09:34
|
|
|
SUSANNAH475 schreef: | Dan sta je niet helemaal achter mij dus, want ik geloof niet dat het de bedoeling is dat je jezelf "wegcijfert" Maar over het woord "wegcijferen" zijn veel misverstanden... Jezelf op de achtergrond zetten van tijd tot tijd omdat de ander op dat moment die hulp zo hard nodig heeft, reken ik bijv. zelf niet tot "wegcijferen" maar zie ik meer als "even op de achtergrond". |
Jezelf wegcijferen heeft in onze maatschappij een negatieve lading gekregen, omdat mensen hoe langer hoe meer op zichzelf gericht zijn. Maar als je nu eens kijkt naar het voorbeeld wat Jezus gegeven heeft, dan is dat een voorbeeld van totale zelfopoffering, want Hij heeft echt geen moment aan Zichzelf gedacht, maar juist Zijn hele leven het belang van anderen voor ogen gehad.
De juiste definitie van wegcijferen is dat je niet aan je eigen belang denkt, maar aan dat van de ander. Er staat overigens nergens in de Bijbel dat de vrouw zich zou moeten wegcijferen voor de man, dat zij alleen maar zijn belang voor ogen moet hebben. Zoals al eerder aangegeven: in hun verbondenheid tot de Heer is de man net zo afhankelijk van de vrouw als zij van de man. De man heeft net zo goed opdracht om zijn naaste en in het bijzonder zijn vrouw lief te hebben. En dan kom ik toch weer terug bij 1 Korinthiers 13, vers 4 tot en met 8:
4 De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. 5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, 6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. 8 De liefde zal nooit vergaan.
Dat is liefde! En als man en vrouw elkaar op die manier liefhebben, dan betekent dit dat zij beiden niet zozeer vanuit hun eigen belang denken en handelen, maar vanuit het belang van de ander. Op die manier ontstaat er een goede balans. Als één van tweeën zichzelf steeds maar moet wegcijferen voor de ander, terwijl de ander alleen maar rekening houdt met zichzelf dan ontstaat er een ongelijkwaardige relatie en dat is in mijn ogen niet de relatie die God voor ogen had.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 11:14
|
|
|
LISA610 schreef: | Jezelf wegcijferen heeft in onze maatschappij een negatieve lading gekregen, omdat mensen hoe langer hoe meer op zichzelf gericht zijn. Maar als je nu eens kijkt naar het voorbeeld wat Jezus gegeven heeft, dan is dat een voorbeeld van totale zelfopoffering, want Hij heeft echt geen moment aan Zichzelf gedacht, maar juist Zijn hele leven het belang van anderen voor ogen gehad.
De juiste definitie van wegcijferen is dat je niet aan je eigen belang denkt, maar aan dat van de ander. Er staat overigens nergens in de Bijbel dat de vrouw zich zou moeten wegcijferen voor de man, dat zij alleen maar zijn belang voor ogen moet hebben. Zoals al eerder aangegeven: in hun verbondenheid tot de Heer is de man net zo afhankelijk van de vrouw als zij van de man. De man heeft net zo goed opdracht om zijn naaste en in het bijzonder zijn vrouw lief te hebben. En dan kom ik toch weer terug bij 1 Korinthiers 13, vers 4 tot en met 8:
4 De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. 5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, 6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. 8 De liefde zal nooit vergaan.
Dat is liefde! En als man en vrouw elkaar op die manier liefhebben, dan betekent dit dat zij beiden niet zozeer vanuit hun eigen belang denken en handelen, maar vanuit het belang van de ander. Op die manier ontstaat er een goede balans. Als één van tweeën zichzelf steeds maar moet wegcijferen voor de ander, terwijl de ander alleen maar rekening houdt met zichzelf dan ontstaat er een ongelijkwaardige relatie en dat is in mijn ogen niet de relatie die God voor ogen had. |
De term ongelijkwaardige relatie is het geen wat er bij vele op dit moment de oorzaak is van een hoop relatie problemen. Hoorde onlangs van een maatschappelijk werker dat nu de macht na scheidingen voor diegene die blijkbaar als de zwakke wordt ervaren bij de ander zoveel angst bezorgd dat er op voorhand al zoiets bestaat van angst voor en tijdens een relatie en je moet concluderen dat er een hoop mis is gegaan en men niet meer uit Bijbels perspectief leeft met een relatie.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 19:21
|
|
|
LEONARD480 schreef: | De term ongelijkwaardige relatie is het geen wat er bij vele op dit moment de oorzaak is van een hoop relatie problemen. Hoorde onlangs van een maatschappelijk werker dat nu de macht na scheidingen voor diegene die blijkbaar als de zwakke wordt ervaren bij de ander zoveel angst bezorgd dat er op voorhand al zoiets bestaat van angst voor en tijdens een relatie en je moet concluderen dat er een hoop mis is gegaan en men niet meer uit Bijbels perspectief leeft met een relatie. |
Inderdaad, een hoop relatieproblemen ontstaan doordat er sprake is van ongelijkwaardigheid. De vraag is dan wel waar die ongelijkwaardigheid vandaan is gekomen. Over het algemeen wordt je niet verliefd op iemand die jou vanaf het begin af aan het gevoel geeft dat jij jezelf volledig moet aanpassen aan hem of haar. Dus blijkbaar sluipt dit ergens de relatie binnen.
Persoonlijk denk ik dat het veel te maken heeft met het niet openlijk (durven) uitspreken van wat er in je omgaat, misschien uit de angst om de ander te verliezen. En dan is het nog maar de vraag of dit voldoende wordt onderkend en erkent en of daar iets mee gedaan wordt door jezelf en jouw partner. Er zijn immers ook mensen die het wel heel prettig vinden als zij hun eigen gang kunnen gaan, zonder rekening te hoeven houden met hun partner.. en er dan maar gemakshalve vanuit gaan dat hun partner zich daar wel naar schikt. Uiteindelijk heeft zo'n relatie weinig kans van slagen, omdat je op een zeker moment opgebrand raakt. Juist daarom meen ik dat gelijkwaardigheid heel belangrijk is in een relatie. Volgens mij is ongelijkwaardigheid binnen een relatie echter wel te voorkomen. Het "toverwoordje" hierbij is communiceren.
Partners moeten leren om zo vertrouwd met elkaar te worden dat zij over alles kunnen praten, dat ze in openheid tegen elkaar kunnen zeggen wat ze leuk vinden, maar juist ook wat zij niet leuk vinden. In een goede relatie is immers geen plaats voor de angst om de ander te verliezen. Het vergt tijd om dat op te bouwen. Maar hoe beter je elkaar leert kennen, hoe meer je deelt met elkaar, hoe opener je bent, hoe groter het vertrouwen over en weer wordt, hoe groter de kans dat er dan juist wel een gelijkwaardige relatie ontstaat. En daarin kan de man nog altijd het hoofd van het gezin zijn (als de enige kapitein op het schip ), zonder dat er een situatie die voor de vrouw als ongelijkwaardig aanvoelt.
Laatst aangepast door
|
LISA610
|
op dinsdag 1 maart 2011, 20:20
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MAR907
|
Berichten: 1391
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 20:13
|
|
|
LISA610 schreef: | Inderdaad, een hoop relatieproblemen ontstaan doordat er sprake is van ongelijkwaardigheid. De vraag is dan wel waar die ongelijkwaardigheid vandaan is gekomen. Over het algemeen wordt je niet verliefd op iemand die jou vanaf het begin af aan het gevoel geeft dat jij jezelf volledig moet aanpassen aan hem of haar. Dus blijkbaar sluipt dit ergens de relatie binnen.
Persoonlijk denk ik dat het veel te maken heeft met het niet openlijk (durven) uitspreken van wat er in je omgaat, misschien uit de angst om de ander te verliezen. En dan is het nog maar de vraag of dit voldoende wordt onderkend en erkent en of daar iets mee gedaan wordt door jezelf en jouw partner. Er zijn immers ook mensen die het wel heel prettig vinden als zij hun eigen gang kunnen gaan, zonder rekening te hoeven houden met hun partner.. en er dan maar gemakshalve vanuit gaan dat hun partner zich daar wel naar schikt. Uiteindelijk heeft zo'n relatie weinig kans van slagen heeft, omdat je op een zeker moment opgebrand raakt. Juist daarom meen ik dat gelijkwaardigheid heel belangrijk is in een relatie. Volgens mij is ongelijkwaardigheid binnen een relatie echter wel te voorkomen. Het "toverwoordje" hierbij is communiceren.
Partners moeten leren om zo vertrouwd met elkaar te worden dat zij over alles kunnen praten, dat ze in openheid tegen elkaar kunnen zeggen wat ze leuk vinden, maar juist ook wat zij niet leuk vinden. In een goede relatie is immers geen plaats voor de angst om de ander te verliezen. Het vergt tijd om dat op te bouwen. Maar hoe beter je elkaar leert kennen, hoe meer je deelt met elkaar, hoe opener je bent, hoe groter het vertrouwen over en weer wordt, hoe groter de kans dat er dan juist wel een gelijkwaardige relatie ontstaat. En daarin kan de man nog altijd het hoofd van het gezin zijn (als de enige kapitein op het schip ), zonder dat er een situatie die voor de vrouw als ongelijkwaardig aanvoelt. |
zeer wijs gesproken...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MAUREEN217
|
Berichten: 101
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 20:39
|
|
|
In het begin van een relatie het verliefd zijn periode, is alles roderend en maneschijn, alles ziet er mooi en goed uit, je bent verliefd, je ziet niets verkeerd in de ander. Maaaaaaaar eenmaal getrouwd 24 uur op elkaars nek zitten,dat is een andere zaak.je ziet en weet alles van de ander, ook de min puntjes, die er wel waren maar je zag ze niet. Nu de vraag, wat doe je? Durf je erover te spreken wat je niet leuk vind of zwijg je? Ik heb ondervonden dat erover praten vaak tot grote ruzie's kan komen, want dan krijg je het welles en nietus spelletje. Of zal ik je vertellen wat jij allemaal wel niet doet. Dus dat lost niets op. Ga bij de ander kijken wat wel positief is en ga daarvan uit werken, geef eens een compliment aan de ander, laat weten dat je nog steeds van je partner houdt, bid voor elkaar en steun elkaar. ga vooral niet redetwisten of discuteren. Ga samen dingen doen, inplaats voor de t.v. Maak een lange wandeling. Buiten de natuur in, dat helpt. Ik spreek nu uit eigen ervaring, ik ben 25 jaar gelukkig getrouwd geweest, voor mijn man stierf. Als je trouwt, ga hè een strijd aan, durf je dat????? Dan zal je moeten inleveren.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 20:44
|
|
|
Ongelijkwaardige relatie soms goed voor vrouw
In het ideale geval is een relatie in balans en zijn partners gelijkwaardig aan elkaar. Denkt men. Psycholoog Ari Väänänen toont namelijk aan dat ongelijkwaardige relaties soms beter zijn.
GezondheidsnetZeker voor vrouwen is het in een relatie beter om steun te geven dan te krijgen. Väänänen promoveert 20 mei op dit onderwerp aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Mensen met sterke intieme relaties zijn over het algemeen gezonder en gelukkiger dan mensen zonder relaties of met een minder sterke relatie. Onderzoeker Ari Väänänen wilde weten hoe dit kan, en bracht in kaart welke aspecten van relaties gezondheid en geluk bepalen.
Hij analyseerde gegevens over sociale steun, wederkerigheid en gezondheid van tienduizenden Finse mannen en vrouwen uit de beroepsbevolking voor zijn onderzoek.
Eenzijdig
Uit het onderzoek blijkt dat gebrek aan steun van de partner en een eenzijdig samengesteld sociaal netwerk kunnen bijdragen aan gezondheidsproblemen.
Vrouwen die weinig steun ervaren van hun partner, hebben 1,3 maal meer kans op psychische klachten dan vrouwen die veel steun ontvangen van hun partner. De invloed van steun door familieleden en andere relaties is minder duidelijk en minder langdurig dan die van de partner.
Opvallender
Nog opvallender is echter dat vrouwen die zelf steun geven binnen hun intieme relatie vaak een betere gezondheid ervaren, terwijl vrouwen die meer steun ontvangen binnen hun intieme relatie of steeds meer terecht komen in deze rol, het risico lopen om gezondheidsproblemen te krijgen.
Väänänen: "We dachten dat het goed zou zijn evenveel steun te krijgen als te geven, maar dat blijkt dus niet zo te zijn."
Mannen lijken wat dit betreft minder beïnvloedbaar: de hoeveelheid steun heeft bij hen een minder duidelijk effect op de gezondheid.
Dit artikel stond op nu.nl mei 2010
De vraag rijst bij deze zitten we goed met onze gedachtegang of ten dele en behoeft het een kleine aanpassing... Hoe denken jullie over dit bovenstaande artikel
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:01
|
|
|
LEONARD480 schreef: | Ongelijkwaardige relatie soms goed voor vrouw
In het ideale geval is een relatie in balans en zijn partners gelijkwaardig aan elkaar. Denkt men. Psycholoog Ari Väänänen toont namelijk aan dat ongelijkwaardige relaties soms beter zijn.
GezondheidsnetZeker voor vrouwen is het in een relatie beter om steun te geven dan te krijgen. Väänänen promoveert 20 mei op dit onderwerp aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Mensen met sterke intieme relaties zijn over het algemeen gezonder en gelukkiger dan mensen zonder relaties of met een minder sterke relatie. Onderzoeker Ari Väänänen wilde weten hoe dit kan, en bracht in kaart welke aspecten van relaties gezondheid en geluk bepalen.
Hij analyseerde gegevens over sociale steun, wederkerigheid en gezondheid van tienduizenden Finse mannen en vrouwen uit de beroepsbevolking voor zijn onderzoek.
Eenzijdig
Uit het onderzoek blijkt dat gebrek aan steun van de partner en een eenzijdig samengesteld sociaal netwerk kunnen bijdragen aan gezondheidsproblemen.
Vrouwen die weinig steun ervaren van hun partner, hebben 1,3 maal meer kans op psychische klachten dan vrouwen die veel steun ontvangen van hun partner. De invloed van steun door familieleden en andere relaties is minder duidelijk en minder langdurig dan die van de partner.
Opvallender
Nog opvallender is echter dat vrouwen die zelf steun geven binnen hun intieme relatie vaak een betere gezondheid ervaren, terwijl vrouwen die meer steun ontvangen binnen hun intieme relatie of steeds meer terecht komen in deze rol, het risico lopen om gezondheidsproblemen te krijgen.
Väänänen: "We dachten dat het goed zou zijn evenveel steun te krijgen als te geven, maar dat blijkt dus niet zo te zijn."
Mannen lijken wat dit betreft minder beïnvloedbaar: de hoeveelheid steun heeft bij hen een minder duidelijk effect op de gezondheid.
Dit artikel stond op nu.nl mei 2010
De vraag rijst bij deze zitten we goed met onze gedachtegang of ten dele en behoeft het een kleine aanpassing... Hoe denken jullie over dit bovenstaande artikel |
Bijzonder verhaal maar wel even een paar kanttekeningen hierbij: Als een onderzoek plaats heeft gevonden in een bepaalde populatie zijn de resultaten hooguit generaliseerbaar in de richting van die populatie. Aangezien in dit onderzoek alleen Finse vrouwen zijn betrokken, mag je dit dus niet generaliseren naar alle vrouwen onder de gehele wereldbevolking.
Verder proef ik een tegenstrijdigheid in dit verhaal: Vrouwen die weinig steun ervaren van hun partner, hebben 1,3 maal meer kans op psychische klachten dan vrouwen die veel steun ontvangen van hun partner. = minder steun: grotere kans op psychische klachten... vrouwen die zelf steun geven binnen hun intieme relatie vaak een betere gezondheid ervaren, terwijl vrouwen die meer steun ontvangen binnen hun intieme relatie of steeds meer terecht komen in deze rol, het risico lopen om gezondheidsproblemen te krijgen. = minder steun ontvangen: kleinere kans op gezondheidsproblemen. Zijn psychische klachten geen gezondheidsproblemen volgens de onderzoekers
Juist op grond van het feit dat deze resultaten niet te generaliseren zijn naar alle vrouwen en op grond van die tegenstrijdigheid, blijf ik bij wat ik eerder heb geschreven. Had ik anders trouwens ook wel gedaan, want per slot van rekening geef ik gewoon lekker mijn eigen mening ongeacht de uitkomst van zo'n onderzoek.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:12
|
|
|
MAUREEN217 schreef: | In het begin van een relatie het verliefd zijn periode, is alles roderend en maneschijn, alles ziet er mooi en goed uit, je bent verliefd, je ziet niets verkeerd in de ander. Maaaaaaaar eenmaal getrouwd 24 uur op elkaars nek zitten,dat is een andere zaak.je ziet en weet alles van de ander, ook de min puntjes, die er wel waren maar je zag ze niet. Nu de vraag, wat doe je? Durf je erover te spreken wat je niet leuk vind of zwijg je? Ik heb ondervonden dat erover praten vaak tot grote ruzie's kan komen, want dan krijg je het welles en nietus spelletje. Of zal ik je vertellen wat jij allemaal wel niet doet. Dus dat lost niets op. Ga bij de ander kijken wat wel positief is en ga daarvan uit werken, geef eens een compliment aan de ander, laat weten dat je nog steeds van je partner houdt, bid voor elkaar en steun elkaar. ga vooral niet redetwisten of discuteren. Ga samen dingen doen, inplaats voor de t.v. Maak een lange wandeling. Buiten de natuur in, dat helpt. Ik spreek nu uit eigen ervaring, ik ben 25 jaar gelukkig getrouwd geweest, voor mijn man stierf. Als je trouwt, ga hè een strijd aan, durf je dat????? Dan zal je moeten inleveren. |
Sorry Maureen maar ik ben dit absoluut niet met jou eens. Ik blijf erbij dat een goede relatie staat en valt met een open, eerlijke en oprechte communicatie. Daarbij wil ik wel aantekenen dat het niet zo moet zijn dat je meteen in de verdediging schiet als iemand je ergens op aanspreekt, want ja dan loop je het risico op welles nietes spelletjes of een houding van "nou ik zal jou wel eens vertellen wat jij wel of niet doet". Dat lost inderdaad niets op, maar dat is ook niet wat er wordt bedoeld met goede communicatie. Zou een gesprek wel op een confrontatie uitdraaien dan is dat nog altijd beter dan iets verzwijgen wat je niet lekker zit. Dan denk ik maar weer even aan mijn eigen ouders die inmiddels bijna 45 jaar getrouwd zijn. Eén van de uitspraken die mijn vader hierover altijd doet is "vechten is hechten". Daarmee bedoeld hij dat een confrontatie ertoe kan leiden dat je elkaar nog beter leert kennen en nog meer van elkaar gaat houden. Moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat je de "ruzie" goed met elkaar uitpraat en juist in dat gesprek echt bereid bent naar elkaar te luisteren en je open te stellen voor hoe de ander denkt. En dat staat en valt dan weer met een zorgvuldige, open, eerlijke en liefdevolle communicatie. Dat is niet altijd makkelijk, maar zodra je dingen gaat verzwijgen om de lieve vrede maar in stand te houden of omdat je bang bent de ander te kwetsen of zelfs te verliezen, vraag je in mijn ogen om problemen.
Laatst aangepast door
|
LISA610
|
op dinsdag 1 maart 2011, 21:13
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:25
|
|
|
LISA610 schreef: | Bijzonder verhaal maar wel even een paar kanttekeningen hierbij: Als een onderzoek plaats heeft gevonden in een bepaalde populatie zijn de resultaten hooguit generaliseerbaar in de richting van die populatie. Aangezien in dit onderzoek alleen Finse vrouwen zijn betrokken, mag je dit dus niet generaliseren naar alle vrouwen onder de gehele wereldbevolking.
Verder proef ik een tegenstrijdigheid in dit verhaal: Vrouwen die weinig steun ervaren van hun partner, hebben 1,3 maal meer kans op psychische klachten dan vrouwen die veel steun ontvangen van hun partner. = minder steun: grotere kans op psychische klachten... vrouwen die zelf steun geven binnen hun intieme relatie vaak een betere gezondheid ervaren, terwijl vrouwen die meer steun ontvangen binnen hun intieme relatie of steeds meer terecht komen in deze rol, het risico lopen om gezondheidsproblemen te krijgen. = minder steun ontvangen: kleinere kans op gezondheidsproblemen. Zijn psychische klachten geen gezondheidsproblemen volgens de onderzoekers
Juist op grond van het feit dat deze resultaten niet te generaliseren zijn naar alle vrouwen en op grond van die tegenstrijdigheid, blijf ik bij wat ik eerder heb geschreven. Had ik anders trouwens ook wel gedaan, want per slot van rekening geef ik gewoon lekker mijn eigen mening ongeacht de uitkomst van zo'n onderzoek. |
Nou je bijdrage was wederom van grote klasse Lisa en daar was mijn bijdrage ook niet om te doen om daar een soort van twijfel te strooien. Maar hetgeen waar het mij meer omging is wel dat we vaak in wat hokjes denken ………in bepaalde situaties stuit je weleens op een verrassende conclusie. Naar mate van plaatsing rest mij ook de vraag …het doel en directe nut van zo’n onderzoek. Bovenaan de kop staat is ook …. “soms kan een ongelijkwaardige relatie goed zijn voor een vrouw “ ….met de nadruk op soms. Als je een beetje nadenkt realiseer je dat een relatie tussen twee mensen ook voor mij de voorkeur geniet van gelijkwaardigheid ….en er kan altijd een kleine afwijking zijn, maar in grote lijnen moet dat in mijn beleving gewoon kloppen en daar sluit ik me dus aan in jouw verhaal .
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LISA610
|
Berichten: 1309
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:37
|
|
|
LEONARD480 schreef: | Nou je bijdrage was wederom van grote klasse Lisa en daar was mijn bijdrage ook niet om te doen om daar een soort van twijfel te strooien. Maar hetgeen waar het mij meer omging is wel dat we vaak in wat hokjes denken ………in bepaalde situaties stuit je weleens op een verrassende conclusie. Naar mate van plaatsing rest mij ook de vraag …het doel en directe nut van zo’n onderzoek. Bovenaan de kop staat is ook …. “soms kan een ongelijkwaardige relatie goed zijn voor een vrouw “ ….met de nadruk op soms. Als je een beetje nadenkt realiseer je dat een relatie tussen twee mensen ook voor mij de voorkeur geniet van gelijkwaardigheid ….en er kan altijd een kleine afwijking zijn, maar in grote lijnen moet dat in mijn beleving gewoon kloppen en daar sluit ik me dus aan in jouw verhaal . |
Hé Leonard. Klopt helemaal hoor. Overigens kan ik me wel iets indenken bij de stelling dat een ongelijkwaardige relatie soms goed kan zijn voor een vrouw. Persoonlijk denk ik dat een dan vrouw beter gedijd in een situatie waarin zij zich gesteund weet door haar partner, dan in een situatie waarin zij alleen maar steun geeft en weinig steun ontvangt. Daarom vind ik die tegenstrijdigheid dan ook zo opvallend. De eerste stelling ondersteund wat ik zelf had bedacht (kijk en dat vind ik natuurlijk altijd leuk om te zien ha ha ha), maar de tweede stelling is daarmee in tegenspraak. Je zou haast denken dat er een foutje in die rapportage is geslopen. Uiteraard wat betreft de tweede stelling
Rest me nog te vermelden dat naast het geven en ontvangen van steun er uiteraard veel meer aspecten zijn die ertoe leiden dat je de relatie al dan niet of gelijkwaardig ervaart. Ga ik nu even niet op in, want ik heb nu eerst ff andere plannen
Laatst aangepast door
|
LISA610
|
op dinsdag 1 maart 2011, 21:38
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:50
|
|
|
LISA610 schreef: | Hé Leonard. Klopt helemaal hoor. Overigens kan ik me wel iets indenken bij de stelling dat een ongelijkwaardige relatie soms goed kan zijn voor een vrouw. Persoonlijk denk ik dat een dan vrouw beter gedijd in een situatie waarin zij zich gesteund weet door haar partner, dan in een situatie waarin zij alleen maar steun geeft en weinig steun ontvangt. Daarom vind ik die tegenstrijdigheid dan ook zo opvallend. De eerste stelling ondersteund wat ik zelf had bedacht (kijk en dat vind ik natuurlijk altijd leuk om te zien ha ha ha), maar de tweede stelling is daarmee in tegenspraak. Je zou haast denken dat er een foutje in die rapportage is geslopen. Uiteraard wat betreft de tweede stelling
Rest me nog te vermelden dat naast het geven en ontvangen van steun er uiteraard veel meer aspecten zijn die ertoe leiden dat je de relatie al dan niet of gelijkwaardig ervaart. Ga ik nu even niet op in, want ik heb nu eerst ff andere plannen |
Dat kan een volgende goede bijdrage worden natuurlijk....je kunt in het algemeen wel stellen van gelijkwaardig maar wordt het ook zo ervaren. Kijk bv naar mensen met psychische klachten, hoe ervaren die dan de gelijkwaardigheid in een relatie. Als je in zo'n situatie verkeert dat je de partner als een leeg vat herkent dan rijst voor mij de vraag wanneer is zo'n vat dan wel gevuld. Neem een bv dat je steeds harder je best gaat doen om de partner te behagen en zij bv toch het gevoel kan geven dat je niks voor de relatie over hebt. Dit soort relaties bestaan er volop en je kunt stellen dat de tegen partner letterlijk op eieren loopt. Dan rest mij de vraag dat de oorspronkelijke bedoelde gedachten van gelijkwaardigheid er maar bar weinig van over blijft en doorschiet in een richting waar misschien beide totaal niet vrolijk van worden. Voor de rest streef ik zelf naar de gelijkwaardige relatie.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:54
|
|
|
LISA610 schreef: | Hé Leonard. Klopt helemaal hoor. Overigens kan ik me wel iets indenken bij de stelling dat een ongelijkwaardige relatie soms goed kan zijn voor een vrouw. Persoonlijk denk ik dat een dan vrouw beter gedijd in een situatie waarin zij zich gesteund weet door haar partner, dan in een situatie waarin zij alleen maar steun geeft en weinig steun ontvangt. Daarom vind ik die tegenstrijdigheid dan ook zo opvallend. De eerste stelling ondersteund wat ik zelf had bedacht (kijk en dat vind ik natuurlijk altijd leuk om te zien ha ha ha), maar de tweede stelling is daarmee in tegenspraak. Je zou haast denken dat er een foutje in die rapportage is geslopen. Uiteraard wat betreft de tweede stelling
Rest me nog te vermelden dat naast het geven en ontvangen van steun er uiteraard veel meer aspecten zijn die ertoe leiden dat je de relatie al dan niet of gelijkwaardig ervaart. Ga ik nu even niet op in, want ik heb nu eerst ff andere plannen |
Het is toch mijn indruk dat veel vrouwen streven naar veiligheid en geborgenheid in een relatie met een man. Als dat zo is dan wordt de relatie daarmee toch niet ongelijkwaardig?
Thomas, gelijkwaardig en gelijk is niet hetzelfde.
Laatst aangepast door
|
THOMAS968
|
op dinsdag 1 maart 2011, 21:55
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 21:59
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Het is toch mijn indruk dat veel vrouwen streven naar veiligheid en geborgenheid in een relatie met een man. Als dat zo is dan wordt de relatie daarmee toch niet ongelijkwaardig?
Thomas, gelijkwaardig en gelijk is niet hetzelfde. |
Thomas bedankt voor je bijdrage hierin maar het is te kort door de bocht om te stellen dat veiligheid en geborgenheid de sleutel is van gelijkwaardigheid in een relatie...op zich mooi maar ten dele waar
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:03
|
|
|
Maar wat is veiligheid en geborgenheid in een relatie? Blijft toch moeilijk om daar een definitie van te geven want is voor een ieder weer persoonlijk....... En wat verlangen mannen in een relatie? Ook die geborgenheid en veiligheid???
Ik heb trouwens wel een beetje moeite met de term gelijkwaardigheid......moet je eerlijk zeggen dat ik nog nooit in een relatie bezig ben geweest met me gelijkwaardig voelen.....eigenlijk ook niet zo boeiend, als je je maar prettig voelt in een relatie is het toch goed? Klinkt niet erg feministisch bedenk ik me nu.......
Laatst aangepast door
|
WILLEMIJN232
|
op dinsdag 1 maart 2011, 22:06
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:03
|
|
|
LEONARD480 schreef: | Thomas bedankt voor je bijdrage hierin maar het is te kort door de bocht om te stellen dat veiligheid en geborgenheid de sleutel is van gelijkwaardigheid in een relatie...op zich mooi maar ten dele waar |
Ik geloof niet dat ik dat stel maar ik zie dat ik het mogelijk wat ingewikkeld heb geformuleerd. Lees nog eens...
Thomas
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:17
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Maar wat is veiligheid en geborgenheid in een relatie? Blijft toch moeilijk om daar een definitie van te geven want is voor een ieder weer persoonlijk....... En wat verlangen mannen in een relatie? Ook die geborgenheid en veiligheid??? |
Het is altijd wat precair natuurlijk, dit soort discussie. Met veilig en geborgen bedoel ik denk ik ook dat een vrouw zich beschermd wil weten door een man die misschien wat sterker aanvoelt. Het zou kunnen zijn dat dit uit de natuur voortvloeit, al heb ik wat een hekel aan dit argument soms, dat is wel dubbel. Wat voor mannen in het algemeen geldt, vind ik lastig vast te stellen. Veiligheid, geborgenheid, gerespecteerd worden, af en toe zwak mogen zijn, zijn dingen die ook meespelen, denk ik. En vast nog wel meer.
Bijbels gezien worden er aan mannen veel meer eisen gesteld dan aan vrouwen. Een vrouw hoeft haar man eigenlijk alleen te respecteren, meen ik ooit eens in een preek gehoord te hebben. Al is de Bijbel wel geschreven in een tijd dat men van een ongelijkwaardige relatie tussen man en vrouw uitging.
Thomas,
Laatst aangepast door
|
THOMAS968
|
op dinsdag 1 maart 2011, 22:24
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEONARD480
|
Berichten: 1672
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:20
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Ik geloof niet dat ik dat stel maar ik zie dat ik het mogelijk wat ingewikkeld heb geformuleerd. Lees nog eens...
Thomas |
Nou zo ingewikkeld was het ook niet Thomas en na herlezen zie ik wel wat je bedoeld en rest mij de vraag dat veiligheid en geborgenheid in die zin meer de vrouwelijke aspecten zijn natuurlijk en in dat kader lees gauw iets anders vanwege de strekking om het over gelijkwaardig te hebben. Maar is natuurlijk een mooie aanvulling, want inderdaad wat jij schreef is voor vele vrouwen van essentieel belang.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:23
|
|
|
LEONARD480 schreef: | Thomas bedankt voor je bijdrage hierin maar het is te kort door de bocht om te stellen dat veiligheid en geborgenheid de sleutel is van gelijkwaardigheid in een relatie...op zich mooi maar ten dele waar |
Leonard, volgens mij bedoelt Thomas dat gelijkwaardigheid betekent dat vrouw en man gelijkwaardige wezens zijn. De een is niet belangrijker dan de ander wel anders. Als een vrouw zich geborgen en veilig voelt in haar relatie betekent dat niet dat zij zich minder voelt dan de man. Juist kan een vrouw goed tot haar recht komen in haar vrouwelijkheid als ze zich beschermd voelt door haar man. Daarin kan de man zich ook goed tot zijn recht voelen komen omdat de vrouw zich veilig en geborgen bij hem voelt. Hun intrinsieke waarde wordt daardoor niet aangetast. Eerder worden hun vrouwelijkheid en mannelijkheid bevestigd en daarmee hun gelijkwaardigheid.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:27
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Het is altijd wat precair natuurlijk, dit soort discussie. Met veilig en geborgen bedoel ik denk ik ook dat een vrouw zich beschermd wil weten door een man die misschien wat sterker aanvoelt. Het zou kunnen zijn dat dit uit de natuur voortvloeit, al heb ik wat een hekel aan dit argument soms, dat is wel dubbel. Wat voor mannen in het algemeen geldt, vind ik lastig vast te stellen. Veiligheid, geborgenheid, gerespecteerd worden, af en toe zwak mogen zijn, zijn dingen die ook meespelen, denk ik. En vast nog wel meer.
Bijbels gezien worden er aan mannen veel meer eisen gesteld dan aan vrouwen. Een vrouw hoeft haar man eigenlijk alleen te respecteren, meen ik ooit eens in een preek gehoord te hebben. Al is de Bijbel wel geschreven in een tijd dat men van een ongelijkwaardige relatie tussen man en vrouw uitging.
Thomas, |
Wel de Bijbel in het teken van deze tijd lezen he? Als je elkaar respecteert ben je er toch al???? Of ik denk simpel, ook een optie......
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:28
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Klinkt niet erg feministisch bedenk ik me nu....... |
Feministes hebben geen verstand van vrouwen....
Thomas, op glad ijs....
Laatst aangepast door
|
THOMAS968
|
op dinsdag 1 maart 2011, 22:30
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
INEZ910
|
Berichten: 216
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:32
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Feministes hebben geen verstand van vrouwen....
Thomas, op glad ijs.... |
Heeel glad!!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ELSKE510
|
Berichten: 26
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:33
|
|
|
Als een vrouw zich geborgen en veilig voelt in haar relatie betekent dat niet dat zij zich minder voelt dan de man. Juist kan een vrouw goed tot haar recht komen in haar vrouwelijkheid als ze zich beschermd voelt door haar man. Daarin kan de man zich ook goed tot zijn recht voelen komen omdat de vrouw zich veilig en geborgen bij hem voelt. Hun intrinsieke waarde wordt daardoor niet aangetast. Eerder worden hun vrouwelijkheid en mannelijkheid bevestigd en daarmee hun gelijkwaardigheid.
PPPFFFF Mieke, zelf had ik het nooit zo bekeken, maar ik denk dat je gelijk kan hebben. Maar het kan per mens toch ook wel verschillend zijn.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:38
|
|
|
CHATULIEM619 schreef: | het gaat mij er niet om wat de wereld ervan vindt, ik vind dat het Bijbelse principe nog steeds is, dat leiding in het gezin bij de man hoort. Zelfs in een situatie waarin de man misschien gehandicapt of bedlegerig is, de manier waarop is inderdaad iets waar je over kunt spreken. De geestelijke leiding, het priesterschap is een rol die bij de man hoort/ Als de vrouw het geestelijk leiderschap gaat overnemen is het verkeerd. Zijn rol voor het gezin is te waken over het gezin, te bidden voor het gezin. |
Helemaal met je eens Chat, dat de leiding zoals de man die van Godswege heeft gekregen specifiek die van de man is waaraan de vrouw niet tornt. Dat is ook niet wat ik bedoel. De vrouw heeft van Godswege haar eigen leidinggevende mogelijkheden gekregen. Denk maar eens aan de bedrijven die door weduwen in vroeger tijden werden overgenomen van hun man. De leiding die een vrouw heeft in het gezin als de man reist (schippersvrouwen) en ook de dagelijkse leiding die de vrouw in het gezin heeft waarbij de man af en toe achter de krant eens kijkt of het wel goed gaat, je zou ze de kost moeten geven die zo hun leiderschap invullen..... In de wereld hebben wij als christenen onze rol te vervullen zowel mannen als vrouwen in leidinggevende functies ons toebedeeld door God zelf of denk je dat God niet in de wereld is die hij zelf geschapen heeft, Chat. Trouwens kijk eens een dagje rond in een kinderdagverblijf waar soms alleen maar vrouwen werken, (een vriendin van mij doet dat) loopt op rolletjes. God is namelijk overal en dat is niet iets wat ik verzonnen heb. Kortom zowel de man als de vrouw heeft naar de aard eigen specifieke kwaliteiten toegekend gekregen door Onze Maker zowel om te dienen als om leiding te geven, beide passen ons zeer.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ELSKE510
|
Berichten: 26
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:39
|
|
|
Beetje vuur erbij.
Stelling: In verhouding met vrouwen is 75% van de mannen wat autistisch.
Laatst aangepast door
|
ELSKE510
|
op dinsdag 1 maart 2011, 22:39
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: dinsdag 1 maart 2011, 22:41
|
|
|
Ik ben dan toch wel benieuwd hoe Chatuliem de rol van de vrouw anno 2011 in een relatie ziet? Waarom leg je bepaalde bevoegdheden bij de man? Als je binnen een relatie daar een andere vorm voor kiest is het toch prima? Als je het er samen maar over eens bent....
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|