God zet de juiste mens op de juiste tijd op de juiste plaats

Berichten: 483

TESSYBEAR731 schreef:

Veel respect Tess, ben het helemaal met je eens!
Vooral je laatste zinnen!

Berichten: 219

LYDIA448 schreef:

..... geen woorden voor!
respect!

Zo wat een getuigenis mooi hoor Tessybeer
Dit getuigt dat JIJ samen met God meer dan overwinnaar bent JIJ die de kracht kreeg om door te gaan om te kiezen voor het leven
IK zou haast zeggen gefeliciteerd en wie volgt.
Ja ook ik weet het is een strijd, de dokter zei tegen me vorige week
Jou geloof is je kracht dat houd je op de been je bent sterkt genoeg
pppfff gevoel klopte niet en heb dat ook gezegd , maar ze kent me .
En nu ben ik zover samen in de naam van Jezus weer verder te gaan , morgen sinds drie weken weer eens naar mijn eigen kerk heb koffie dienst dus ik moet wel ?
Maar nee hoor ik kies er voor om te gaan Hem te dienen wat al die honderd mensen ook zeggen denken over mij God weet en kent mij als geen ander en Hij brengt mij veilig thuis .
En als ik van anderen hoor wie ik ben in Christus dan mag ik daar gehoor aan geven en mag ik door de juiste mensen op de tijd die ik nodig heb horen wie ik ben in HEM dat doet me meer dan dat ze zeggen wat zit je haar mooi haha is ook leuk maar geef mij maar wat ik zo graag wil ,
een levende relatie met de HEER hoop dat er ooit één bij mag komen maar dan één die te verdragen is en als God dat op de weg brengt dan is dat goed .

Groet anita ps laat maar komen die juiste mensen.

Berichten: 702

Ik kwam dit getuigenis tegen, en moest denken aan dit topic, waar we een tijdlang over "zelfdoding" hebben gesproken.

Ter informatie, ter opbouw en ter redding aan de lezer(es) die serieus aan het leven twijfelt en zelfmoord overweegt...

http://www.voorbedeteam.nl/index.php/artikelen/44-mijn-leven-begon-pas-na-mijn-bevrijding

Berichten: 7083

Mooi Tess, herkenbaar!
Tess: Als ik nu achteraf terug kijk snap ik werkelijk niet hoe ik zo overmand geweest kan zijn door pijn en verdriet en dat ik tot twee keer toe geen andere uitweg meer zag.
Ik herken.Ja, dat kwam natuurlijk door die destructieve relatie, ja, een relatie begint niet zo natuurlijk....
Maar ik ontdekte ook dat de wil om te leven beide keren veel groter was dan de wil om te sterven, het was alleen zo dat ik niet zag hoé ik echt kon leven!
In de tussentijd heb ik veel bijgeleerd en ik kan gelukkig zeggen dat ik nu niet alleen de wil meer heb om te leven, maar ook echt lééf!
Ja, idd. Dat gevoel dat je lééft.
Al is dat best een lange, moeilijke weg geweest.

Berichten: 2338

[quote=SHANITA130]
Ik herken.Ja, dat kwam natuurlijk door die destructieve relatie, ja, een relatie begint niet zo natuurlijk....

Nee hoor, dat kwam echt niet alleen door die relatie. Het probleem was al begonnen ver voor ik die relatie kreeg, maar het droeg er zeker aan bij. En ja, de relatie begon wél zo. Maar of dat er allemaal toe doet? Het ging vooral om een probleem binnen in mij, en daar moest ik mee dealen.

Berichten: 7083

Ok, duidelijk.

Goed zo!

Ik dacht zelf vaak dat ik de enige ben, en was, eerst maar ja, die neiging heb ik dan, maar ja, als ik dan op een fora lees wat daar over gaat, ja, ik deed gisteren erover een link zetten bij 'wist je dat?', ja, als ik dat lees ja, zoveel herkenning, ja dan denk ik zie je, ik ben niet de enige, en ja dan voel ik me in die zin beter, dat ik niet de enige ben.

Ja, ik heb goede dagen slechte dagen, en ja, dat ik nu over de 40 ben draagt ook niet echt bij.

Bij me goede dagen ben ik blij en trots dat ik zo 'oud' ben, en ja, vrolijk ook, door de kennis door ervaring.

Berichten: 2338

SHANITA130 schreef:

Ok, duidelijk.

Goed zo!

Ik dacht zelf vaak dat ik de enige ben, en was, eerst maar ja, die neiging heb ik dan, maar ja, als ik dan op een fora lees wat daar over gaat, ja, ik deed gisteren erover een link zetten bij 'wist je dat?', ja, als ik dat lees ja, zoveel herkenning, ja dan denk ik zie je, ik ben niet de enige, en ja dan voel ik me in die zin beter, dat ik niet de enige ben.

Ja, ik heb goede dagen slechte dagen, en ja, dat ik nu over de 40 ben draagt ook niet echt bij.

Bij me goede dagen ben ik blij en trots dat ik zo 'oud' ben, en ja, vrolijk ook, door de kennis door ervaring.

Je bent zeker niet de enige meid, ieder mens draagt een rugzakje met zich mee en ook dit soort dingen zijn helaas geen uitzondering op de inhoud daarvan. Ik denk dat één van de belangrijkste lessen voor mij die ik geleerd heb juist is dat ik geen uitzondering op de regel ben als het aankomt op rugzakjes en littekens. Dat ik menselijk gezien helemaal niet zo 'uniek' ben, niet 'anders dan anderen'. En pas toen ik dat begreep kon ik langzaam aan bevatten dat ik door God juist wél uniek ben omdat Hij mij gemaakt heeft en mij vrij kan maken van al deze dingen, als een parel in Zijn hand die langzaam aan tot schittering wordt gebracht!

En dat is een proces, lieve Shanita. Een proces waar sommige mensen een heel leven over doen om dat te leren en werkelijk vrij te worden. Er zijn zelfs mensen die het nooit zullen leren en 'gebonden' deze aarde verlaten. Ik heb misschien op jonge leeftijd al een aantal belangrijke lessen geleerd maar ook ik heb nog steeds punten waarop ik 'werk in uitvoering' ben. Heb geleerd dat dit proces zich niet laat dwingen. Het verloopt zoals het moét verlopen en God weet precies wanneer jij aan welk punt toe bent en zal je nooit dwingen meer te doen dan je kunt handelen. Dus je hoeft je helemaal niet rot te voelen omdat je de 40 al voorbij bent en nog niet alles is zoals je het zou willen. Je mag trots zijn op alles wat je nu al bereikt hebt en dankbaar voor het feit dat God nog steeds dat proces met jou wil doorlopen. En...dat Hij werkelijk engelengeduld heeft! Je doet het goed, ga zo door!

(En dat geld uiteraard voor iedereen die dit proces doormaakt, inclusief ik zelf...)

Berichten: 5407

TESSYBEAR731 schreef:

Je bent zeker niet de enige meid, ieder mens draagt een rugzakje met zich mee en ook dit soort dingen zijn helaas geen uitzondering op de inhoud daarvan. Ik denk dat één van de belangrijkste lessen voor mij die ik geleerd heb juist is dat ik geen uitzondering op de regel ben als het aankomt op rugzakjes en littekens. Dat ik menselijk gezien helemaal niet zo 'uniek' ben, niet 'anders dan anderen'. En pas toen ik dat begreep kon ik langzaam aan bevatten dat ik door God juist wél uniek ben omdat Hij mij gemaakt heeft en mij vrij kan maken van al deze dingen, als een parel in Zijn hand die langzaam aan tot schittering wordt gebracht!

En dat is een proces, lieve Shanita. Een proces waar sommige mensen een heel leven over doen om dat te leren en werkelijk vrij te worden. Er zijn zelfs mensen die het nooit zullen leren en 'gebonden' deze aarde verlaten. Ik heb misschien op jonge leeftijd al een aantal belangrijke lessen geleerd maar ook ik heb nog steeds punten waarop ik 'werk in uitvoering' ben. Heb geleerd dat dit proces zich niet laat dwingen. Het verloopt zoals het moét verlopen en God weet precies wanneer jij aan welk punt toe bent en zal je nooit dwingen meer te doen dan je kunt handelen. Dus je hoeft je helemaal niet rot te voelen omdat je de 40 al voorbij bent en nog niet alles is zoals je het zou willen. Je mag trots zijn op alles wat je nu al bereikt hebt en dankbaar voor het feit dat God nog steeds dat proces met jou wil doorlopen. En...dat Hij werkelijk engelengeduld heeft! Je doet het goed, ga zo door!

(En dat geld uiteraard voor iedereen die dit proces doormaakt, inclusief ik zelf...)

Het is fijn als je zo'n proces goed doormaakt maar ik ben er van overtuigd dat er ook mensen zijn waarvan de eind conclusie toch luidt dat het leven niet meer hoeft en die dan toch bewust uit het leven willen stappen. En wie zijn wij dan om daar over te oordelen en er een mening over te hebben zoals ik hier ook las....Ga ervoor, laat je niet kisten.....maar misschien zijn die periodes al geweest en ben je er klaar mee.....echt klaar....en kan je naar de rust van de hemel verlangen omdat het leven voor jou op aarde toch ondragelijk is geworden.......
En gelukkig hoeven we daar niets van te vinden of te oordelen maa ris het een zaak tussen God en die persoon.....

Berichten: 2212

WILLEMIJN232 schreef:

Het is fijn als je zo'n proces goed doormaakt maar ik ben er van overtuigd dat er ook mensen zijn waarvan de eind conclusie toch luidt dat het leven niet meer hoeft en die dan toch bewust uit het leven willen stappen. En wie zijn wij dan om daar over te oordelen en er een mening over te hebben zoals ik hier ook las....Ga ervoor, laat je niet kisten.....maar misschien zijn die periodes al geweest en ben je er klaar mee.....echt klaar....en kan je naar de rust van de hemel verlangen omdat het leven voor jou op aarde toch ondragelijk is geworden.......
En gelukkig hoeven we daar niets van te vinden of te oordelen maa ris het een zaak tussen God en die persoon.....

Willemijn in grote lijnen ben ik het wel met je eens, maar aan de andere kant geeft Tess ook aan dat het soms ook anders kan.
Het leven is soms een hele strijd, en het is nu eenmaal geen zekerheid, dat het bij iedereen van een leien dakje gaat.
En voor iedereen geld, strijd gij om in te gaan........ met wat een ieder ook beslist, maar neemt niet weg dat we elkaar een hart onder de riem mogen steken. Knipoog smiley

Berichten: 4863

Mooi Tess...herkenbaar....

Berichten: 5407

GERRIT084 schreef:

Willemijn in grote lijnen ben ik het wel met je eens, maar aan de andere kant geeft Tess ook aan dat het soms ook anders kan.
Het leven is soms een hele strijd, en het is nu eenmaal geen zekerheid, dat het bij iedereen van een leien dakje gaat.
En voor iedereen geld, strijd gij om in te gaan........ met wat een ieder ook beslist, maar neemt niet weg dat we elkaar een hart onder de riem mogen steken. Knipoog smiley

Ik heb het het over jarenlange geestelijke pijnen....niet als je leven tegenzit en je kan er niet mee omgaan.......
Voor niemand gaat het leven van een leien dakje, we hebben allemaal ons leed en soms is dat niet te dragen.....maar er komt dan meestal wel weer licht aan de horizon.....
Maar ik ben er wel van overtuigd dat er ook mensen zijn die jarenlang zo gebukt gaan onder geestelijke of lichamelijke pijnen dat het zo niet meer kan.....
Mensen vertellen hier dan hun eigen verhaal, van kijk eens had en heb ik ook... maar misschien is het ook wel eens goed om gewoon te luisteren naar wat diegene zegt over zijn nood en daar niet gelijk je eigen verhaal aan te koppelen.....Ieder mens is uniek, ook in zijn/haar leed.....en de beleving daarvan....

Berichten: 2212

WILLEMIJN232 schreef:

Ik heb het het over jarenlange geestelijke pijnen....niet als je leven tegenzit en je kan er niet mee omgaan.......
Voor niemand gaat het leven van een leien dakje, we hebben allemaal ons leed en soms is dat niet te dragen.....maar er komt dan meestal wel weer licht aan de horizon.....
Maar ik ben er wel van overtuigd dat er ook mensen zijn die jarenlang zo gebukt gaan onder geestelijke of lichamelijke pijnen dat het zo niet meer kan.....
Mensen vertellen hier dan hun eigen verhaal, van kijk eens had en heb ik ook... maar misschien is het ook wel eens goed om gewoon te luisteren naar wat diegene zegt over zijn nood en daar niet gelijk je eigen verhaal aan te koppelen.....Ieder mens is uniek, ook in zijn/haar leed.....en de beleving daarvan....

Weet je wat ik nu zo moeilijk vind in dat hele verhaal, niemand kan het voor een ander invullen, als iemand die keuze moet/wil gaan nemen.
Want het blijft een keuze, iemand die het bv hier zet of vraagt, zet eigenlijk een ander voor die keuze.
En ben je onbewust medeplichtig als je daar in mee gaat, de medische wetenschap die er eigenlijk is om levens te redden, wordt dan wel in een verleiding gebracht waar ze eigenlijk niet op zitten te wachten.