gescheiden...

Berichten: 7231

TINK100 schreef:

alle meiden/ vrouwen willen met em wokken....waarom hij niet met ons??? Ik wil best bobben en chaparoneren....eten sla ik dan wel over..... Knipoog smiley

Alle meiden??? Je drijft nog niet een beetje over. Ik denk zelfs dat wokken met Maxima makkrlijker is dan met de CM-vrouwen. Boze smiley

Berichten: 535

Graag weer terug naar het onderwerp.
GESCHEIDEN.

Berichten: 7231

INGE721 schreef:

Graag weer terug naar het onderwerp.
GESCHEIDEN.

We zijn volop bezig met te scheiden...

Berichten: 535

FRANKT627 schreef:

We zijn volop bezig met te scheiden...

Persoonlijk ben ik bezig een nieuwe relatie op te bouwen....
Maar ik ben ook gescheiden en herken me in veel reakties.
Het is vreemd dat een scheiding altijd aan je blijft kleven ook al ben je nog zo los van je voormalig partner.

Berichten: 1006

INGE721 schreef:

Graag weer terug naar het onderwerp.
GESCHEIDEN.

sorry,......was even iets luchtigers tussendoor...... Clown smiley

Berichten: 535

TINK100 schreef:

sorry,......was even iets luchtigers tussendoor...... Clown smiley

Nou.echt luchtig kon ik het niet noemen Clown smiley

Berichten: 481

Inderdaad graag weer on-topic!

Berichten: 4097

INGE721 schreef:

Persoonlijk ben ik bezig een nieuwe relatie op te bouwen....
Maar ik ben ook gescheiden en herken me in veel reakties.
Het is vreemd dat een scheiding altijd aan je blijft kleven ook al ben je nog zo los van je voormalig partner.

omdat het juist ook zoiets is van... dat wilde je niet, daarvoor was je niet met elkaar getrouwd... omdat je toch ook elkaars leven deelde en dit je heeft gevormd en beïnvloedt... een scheiding is verscheurend.. en toch kan na het scheuren er een tijd van heling komen en kunnen de littekenen zelfs eretekenen worden.

Berichten: 7231

JOL252 schreef:

omdat het juist ook zoiets is van... dat wilde je niet, daarvoor was je niet met elkaar getrouwd... omdat je toch ook elkaars leven deelde en dit je heeft gevormd en beïnvloedt... een scheiding is verscheurend.. en toch kan na het scheuren er een tijd van heling komen en kunnen de littekenen zelfs eretekenen worden.

Ook ik heb een scheiding meegemaakt en toch herken ik me niet in het verhaal. Ik was enorm blij dat de scheiding zo vlot verliep. Ik gaf zelfs nog toe in de procedure hoewel ik redenen had om er 'meer' uit te halen. Voor mij was het een traneloze bevrijding en eindelijk kon ik me na die scheiding me wijden aan een kloosterleven...helaas heeft dit kloosterleven en de scheiding me meer tranen en verdriet gekost dan een ontbonden huwelijk.

Berichten: 535

JOL252 schreef:

omdat het juist ook zoiets is van... dat wilde je niet, daarvoor was je niet met elkaar getrouwd... omdat je toch ook elkaars leven deelde en dit je heeft gevormd en beïnvloedt... een scheiding is verscheurend.. en toch kan na het scheuren er een tijd van heling komen en kunnen de littekenen zelfs eretekenen worden.

Heel herkenbaar Jol!

Berichten: 5407

INGE721 schreef:

Heel herkenbaar Jol!

Littekens draag ik nu echt niet mee als eretekenen.......en dat wil ik ook niet eerlijk gezegd.......
Zo zie je maar weer, wat voor de één herkenbaar is is voor de ander ondenkbaar...

Berichten: 4097

FRANKT627 schreef:

Ook ik heb een scheiding meegemaakt en toch herken ik me niet in het verhaal. Ik was enorm blij dat de scheiding zo vlot verliep. Ik gaf zelfs nog toe in de procedure hoewel ik redenen had om er 'meer' uit te halen. Voor mij was het een traneloze bevrijding en eindelijk kon ik me na die scheiding me wijden aan een kloosterleven...helaas heeft dit kloosterleven en de scheiding me meer tranen en verdriet gekost dan een ontbonden huwelijk.

ja, dat kan... ieders verhaal is weer anders. Ook ik heb mijn keuze uiteindelijk als bevrijdend ervaren maar herken ook wat Inge zegt.

Berichten: 4097

WILLEMIJN232 schreef:

Littekens draag ik nu echt niet mee als eretekenen.......en dat wil ik ook niet eerlijk gezegd.......
Zo zie je maar weer, wat voor de één herkenbaar is is voor de ander ondenkbaar...

... toch zijn er littekenen uit andere situaties die in mij wel daarin zijn omgevormd... en dit wil ik ook van toepassing zien op mijn scheiding en alles wat daarin- en om heeft gespeeld. Ik begrijp dat de omschrijving ereteken wat triomfantelijk overkomt, in een scheiding zijn er verliezers en het woord ereteken klinkt in eerste instantie niet gepast... maar ik heb dan toch altijd nog iets van... en toch..

Berichten: 5407

JOL252 schreef:

... toch zijn er littekenen in andere situaties die in mij wel daarin zijn omgevormd... en dit kan ik net zo goed van toepassing zien op mijn scheiding en alles wat daarin- en om heeft gespeeld. Ik begrijp dat de omschrijving ereteken wat triomfantelijk overkomt, in een scheiding zijn er verliezers en het woord ereteken klinkt in eerste instantie niet gepast... maar ik heb dan toch altijd nog iets van... en toch..

Litttekens mogen er zijn want die vormen je in wie je bent.......en vaak wordt je door ingrijpende zaken in je leven een wijzer mens........
Een ander noemt dat dan misschien eretekenen......en dat mag en kan ook.....
Alleen ik vind de prijs hoog die ik voor de littekens in mijn leven heb betaald en zie ze meer als iets dat mijn leven uiteindelijk verrijkt heeft......en ik had ze liever niet gehad.....
Maar ieder mens heeft littekens in zijn/haar leven en zal daar weer anders mee om gaan.....
Ik vind wel dat zolang je in je leed blijft hangen je nog geen littekens hebt en wel veel wonden en daar kom je soms niet verder mee.....
Mensen zijn soms zo nog zo dagvullend met het hun aangedane of overkomen leed bezig dat er geen ruimte is voor iets nieuws.....en je moet het leven toch vooruit leven is mijn ervaring.....
maar ik ga off topic, het ging over scheiden.....

Berichten: 2533

WILLEMIJN232 schreef:

Litttekens mogen er zijn want die vormen je in wie je bent.......en vaak wordt je door ingrijpende zaken in je leven een wijzer mens........
Een ander noemt dat dan misschien eretekenen......en dat mag en kan ook.....
Alleen ik vind de prijs hoog die ik voor de littekens in mijn leven heb betaald en zie ze meer als iets dat mijn leven uiteindelijk verrijkt heeft......en ik had ze liever niet gehad.....
Maar ieder mens heeft littekens in zijn/haar leven en zal daar weer anders mee om gaan.....
Ik vind wel dat zolang je in je leed blijft hangen je nog geen littekens hebt en wel veel wonden en daar kom je soms niet verder mee.....
Mensen zijn soms zo nog zo dagvullend met het hun aangedane of overkomen leed bezig dat er geen ruimte is voor iets nieuws.....en je moet het leven toch vooruit leven is mijn ervaring.....
maar ik ga off topic, het ging over scheiden.....

ja is waar Willemijn mooi gezegd

Berichten: 4097

WILLEMIJN232 schreef:

Litttekens mogen er zijn want die vormen je in wie je bent.......en vaak wordt je door ingrijpende zaken in je leven een wijzer mens........
Een ander noemt dat dan misschien eretekenen......en dat mag en kan ook.....
Alleen ik vind de prijs hoog die ik voor de littekens in mijn leven heb betaald en zie ze meer als iets dat mijn leven uiteindelijk verrijkt heeft......en ik had ze liever niet gehad.....
Maar ieder mens heeft littekens in zijn/haar leven en zal daar weer anders mee om gaan.....
Ik vind wel dat zolang je in je leed blijft hangen je nog geen littekens hebt en wel veel wonden en daar kom je soms niet verder mee.....
Mensen zijn soms zo nog zo dagvullend met het hun aangedane of overkomen leed bezig dat er geen ruimte is voor iets nieuws.....en je moet het leven toch vooruit leven is mijn ervaring.....
maar ik ga off topic, het ging over scheiden.....

Ik kan me goed vinden in wat je schrijft en al helemaal in wat je aangeeft over het open staan voor het leven vanuit welke situatie je dan ook komt. Gaande die weg in de toekomst kan je dan soms nog steeds geconfronteerd worden met het verdriet en leed wat je in het verleden droeg ook al heeft het verleden een plek. Sommige fysieke littekens reageren op types weersomstandigheden... zo zullen deze littekens ook reageren op omstandigheden waarin je geconfronteerd wordt of herinnerd wordt.

Berichten: 7231

WILLEMIJN232 schreef:

Litttekens mogen er zijn want die vormen je in wie je bent.......en vaak wordt je door ingrijpende zaken in je leven een wijzer mens........
Een ander noemt dat dan misschien eretekenen......en dat mag en kan ook.....
Alleen ik vind de prijs hoog die ik voor de littekens in mijn leven heb betaald en zie ze meer als iets dat mijn leven uiteindelijk verrijkt heeft......en ik had ze liever niet gehad.....
Maar ieder mens heeft littekens in zijn/haar leven en zal daar weer anders mee om gaan.....
Ik vind wel dat zolang je in je leed blijft hangen je nog geen littekens hebt en wel veel wonden en daar kom je soms niet verder mee.....
Mensen zijn soms zo nog zo dagvullend met het hun aangedane of overkomen leed bezig dat er geen ruimte is voor iets nieuws.....en je moet het leven toch vooruit leven is mijn ervaring.....
maar ik ga off topic, het ging over scheiden.....

Sommige mensen hebben meer tijd nodig om te verwerken. De scheiding ik had was een last die weg viel. Ik moest haast niets verwerken. De gebeurtenissen in de abdij van Zundert hebben me 7 jaren van mijn leven gekost. Zeven jaar om te rouwen en te beslissen wat ik wel en niet meer wilde. Dat jaar leer ik 2 vrouwen kennen. De ene loog tegen de sterren op (is na te vragen bij iemand die jij goed kent) en de andere was ontzettend lief en mooi (innerlijke en uiterlijk) maar behandelde me ook niet mooi...ze behandelde mij zelfs als een vijand. Zoiets, Willemijn, zijn harde noten om kraken. Op een verdriet of rouwproces staat geen tijd. Er is geen wet die zegt dat je maar zo lang mag rouwen. Over het leven bestaat geen handleiding. Dus, ieder heeft zijn of haar periode nodig om gelijk welke scheiding te verwerken. En ook de manier waar ze die scheiding verwerken. Als je goede collega's, vrienden, kennissen, familie hebt waar je je kan uiten ben je erg rijk. Heb je alleen een medium zoals dit en je uit je daarop dan kan je enorm veel tegenkantingen verwachten. Wat gek eigenlijk want wanneer je gelukkig bent en dat enkele malen per dag meld en dat enkele weken jubelen er velen mee. Uit je je verdriet enkele malen dan ben je een zielig figuur of wat dan ook. Wat een rare wereld, hé?

Berichten: 5407

FRANKT627 schreef:

Sommige mensen hebben meer tijd nodig om te verwerken. De scheiding ik had was een last die weg viel. Ik moest haast niets verwerken. De gebeurtenissen in de abdij van Zundert hebben me 7 jaren van mijn leven gekost. Zeven jaar om te rouwen en te beslissen wat ik wel en niet meer wilde. Dat jaar leer ik 2 vrouwen kennen. De ene loog tegen de sterren op (is na te vragen bij iemand die jij goed kent) en de andere was ontzettend lief en mooi (innerlijke en uiterlijk) maar behandelde me ook niet mooi...ze behandelde mij zelfs als een vijand. Zoiets, Willemijn, zijn harde noten om kraken. Op een verdriet of rouwproces staat geen tijd. Er is geen wet die zegt dat je maar zo lang mag rouwen. Over het leven bestaat geen handleiding. Dus, ieder heeft zijn of haar periode nodig om gelijk welke scheiding te verwerken. En ook de manier waar ze die scheiding verwerken. Als je goede collega's, vrienden, kennissen, familie hebt waar je je kan uiten ben je erg rijk. Heb je alleen een medium zoals dit en je uit je daarop dan kan je enorm veel tegenkantingen verwachten. Wat gek eigenlijk want wanneer je gelukkig bent en dat enkele malen per dag meld en dat enkele weken jubelen er velen mee. Uit je je verdriet enkele malen dan ben je een zielig figuur of wat dan ook. Wat een rare wereld, hé?

Even voor de duidelijkheid, ik had het niet over jou......ik had het over wonden en littekens in mijn leven....en sprak over mijn eigen ervaringen
En als je het hele stuk hebt gelezen heb je ook gezien dat ik schreef dat een ieder daar weer anders mee omgaat.....................
Weet je Frank, we zien dingen vaak niet zoals ze zijn maar zoals jezelf bent.....
Ik heb niet eens aan je gedacht toen ik bovenstaand stukje schreef.......
en vind het jammer dat je nu net dat stukje eruit pakt terwijl er meer geschreven is.....
Op zo'n manier kan je natuurlijk nooit wat schrijven wat je bezighoudt......want er is altijd wel een zin of woord wat hier dik gedrukt weer terugkomt.......

Berichten: 5407

FRANKT627 schreef:

Sommige mensen hebben meer tijd nodig om te verwerken. De scheiding ik had was een last die weg viel. Ik moest haast niets verwerken. De gebeurtenissen in de abdij van Zundert hebben me 7 jaren van mijn leven gekost. Zeven jaar om te rouwen en te beslissen wat ik wel en niet meer wilde. Dat jaar leer ik 2 vrouwen kennen. De ene loog tegen de sterren op (is na te vragen bij iemand die jij goed kent) en de andere was ontzettend lief en mooi (innerlijke en uiterlijk) maar behandelde me ook niet mooi...ze behandelde mij zelfs als een vijand. Zoiets, Willemijn, zijn harde noten om kraken. Op een verdriet of rouwproces staat geen tijd. Er is geen wet die zegt dat je maar zo lang mag rouwen. Over het leven bestaat geen handleiding. Dus, ieder heeft zijn of haar periode nodig om gelijk welke scheiding te verwerken. En ook de manier waar ze die scheiding verwerken. Als je goede collega's, vrienden, kennissen, familie hebt waar je je kan uiten ben je erg rijk. Heb je alleen een medium zoals dit en je uit je daarop dan kan je enorm veel tegenkantingen verwachten. Wat gek eigenlijk want wanneer je gelukkig bent en dat enkele malen per dag meld en dat enkele weken jubelen er velen mee. Uit je je verdriet enkele malen dan ben je een zielig figuur of wat dan ook. Wat een rare wereld, hé?

De wereld is net zo raar als je hem zelf maakt Frank... En je verleden zal daarom ook niet veranderen, dat is er en dan blijft er.......
En er bestaat inderdaad geen handleiding over.....dus ook de mate van rouwen is voor een ieder verschillend.......Is dan natuurlijk de vraag of je dan al aan wat anders toe bent? Zolang er nog zoveel oud zeer zit en je dat nog niet verwerkt hebt? En jij voelt je eenzaam schrijf je regelmatig.......maar eenzaam kan je ook ontzettend zijn in een relatie, in een groep van mensen, ja, zelfs op CM als je niet gehoord wordt of in ieder geval niet begrepen of onheus behandelt wordt voor je gevoel.......Kortom eenzaamheid is een onplezierig gevoel en dat moet je niet koppelen volgens mij aan alleen zijn.....
Ik wens je in ieder geval toe dat er voor jou ook een tijd komt waarin jouw verleden littekens zijn en dat je daardoor mag groeien in barmhartigheid.........Maar dat moet je zelf doen, niemand anders kan dat voor je doen.......en ik denk dat er velen op CM zitten met zo'n verhaal.........

Berichten: 4863

In een ander topic week men af van het onderwerp...dat kan gebeuren...

Een lieve moeder deed haar verhaal...hoe moeilijk het is...en was...om alleen met de kinderen verder te moeten...

Ik kon me vinden in dat verhaal en gaf haar een antwoord ter bemoediging!!!

Van die moeder geen reactie maar dat was ook niet zo erg...
Wel een antwoord van een ander...

Dat ik op mijn toekomst was voorbereid???
Nee zeer zeker niet!!!
Ik wilde niet scheiden...maar het werd een eindeloos proberen...totdat ik er zelf aan onder door ging!!!
Een opname...of kiezen om weg te gaan...
Ik ging weg...met achterlating van alles..

Dat je dan geld wordt gegeven om een gehele nieuwe inboedel te kopen..
betekende...dat ik dat geld niet had...
Dat er een lieve broer is die me geld geeft om een nacht en een dag luxe te leven...is heel lief...

Maar waarom moet dat dan neergezet worden...alsof ik niets te klagen heb????
Het was geen klagen...het was een terugkijken op hoe het was...en een dankbare herinnering aan de gulle geefster!!!

Ik voel het inderdaad als afbranden...
Terwijl met mijn reactie naar die moeder toe...bedoeld was als een vertroosting!!!!

Berichten: 5407

ZEELAND736 schreef:

In een ander topic week men af van het onderwerp...dat kan gebeuren...

Een lieve moeder deed haar verhaal...hoe moeilijk het is...en was...om alleen met de kinderen verder te moeten...

Ik kon me vinden in dat verhaal en gaf haar een antwoord ter bemoediging!!!

Van die moeder geen reactie maar dat was ook niet zo erg...
Wel een antwoord van een ander...

Dat ik op mijn toekomst was voorbereid???
Nee zeer zeker niet!!!
Ik wilde niet scheiden...maar het werd een eindeloos proberen...totdat ik er zelf aan onder door ging!!!
Een opname...of kiezen om weg te gaan...
Ik ging weg...met achterlating van alles..

Dat je dan geld wordt gegeven om een gehele nieuwe inboedel te kopen..
betekende...dat ik dat geld niet had...
Dat er een lieve broer is die me geld geeft om een nacht en een dag luxe te leven...is heel lief...

Maar waarom moet dat dan neergezet worden...alsof ik niets te klagen heb????
Het was geen klagen...het was een terugkijken op hoe het was...en een dankbare herinnering aan de gulle geefster!!!

Ik voel het inderdaad als afbranden...
Terwijl met mijn reactie naar die moeder toe...bedoeld was als een vertroosting!!!!

Vind je het afbranden dat ik niet in je leed meega? Ik denk als een ieder zijn leed hier opschrijft dat je schrikt.....
Alleen omdat ik wat optimistischer in het leven sta dan jij dat doet?
Wie wil wel scheiden? Wie kiest er wel voor om zijn huwelijk te verbreken?
Niemand Zeeland, het is voor iedereen man of vrouw een verschrikkelijk gegeven waar niemand voor kiest.......
En hoe zwaar het is om je kinderen alleen op te voeden hoef je ook mij niet te vertellen daar wee tik ook alles van.....
Jij hebt mensen om je heem die je verwennen maar er zijn er ook die dat niet hebben, een voorrecht is dat...en dat probeer ik je duidelijk te maken.....
Je kan er dramatisch over doen en vinden dat er een ander je af zit te kraken....ik kraak niet af, ik ben direct en dat is een heel verschil.....
Nou, dan lees je het met een negatieve niet open blik......en ga je uit van het slechte van de mens......jammer.....en niet christelijk wat je pretendeert te zijn gezien je teksten
Ik kan hier mijn levensverhaal ook wel neerzetten maar daar help je een ander niet altijd mee, een ander wil gehoord worden in zijn/haar leed en niet gelijk jouw verhaal horen........
Ik weet dat ik een keer in de chatbox zat te vertellen dat ik die dag mijn zusje had begraven, voor mij een verdrietige ingrijpende gebeurtenis. jouw antwoord richting mij was-ik zal het nooit vergeten- ach, zo hebben we allemaal wel wat....
Enzo is het ook he? We hebben allemaal wel wat......ook ik......

Berichten: 757

WILLEMIJN232 schreef:

Enzo is het ook he? We hebben allemaal wel wat......ook ik......

[color=#0000FF][i]
"Scheiden doet lijden. Doorheen het lijden groeide ik, werd ik opgebouwd".
Dat is mijn ervaring. Ik kwam zelfs door het lijden tot een relatie met de Heer. Ik verstond echt niet hoe volwassenen zo konden omgaan met elkaar. Enkel inzicht in de zonde bracht mij dit bij. En hierdoor werd ik ook rustiger in mijn hart om met de moeilijkheden om te gaan die op mijn weg kwamen. Wat zeker en vast de opvoeding van mijn kinderen ten goede kwam. [/i][/color]

Berichten: 27

Het valt mij op dat 85% op deze site gescheiden is... Twijfelende smiley

Heftig en moeilijk lijkt mij.... om wat voor reden ook!

ik denk wel dat je als 'ongehuwde' wel heel veel liefde moet voelen om een relatie aan te gaan met iemand met kinderen...
Je moet een hoop opgeven en je zit gelijk in de shit door een ex en de problemen met de kids.
RESPECT als iemand dat kan!