Bindingsangst

Berichten: 1146

Ik geloof dat bindingsangst moeilijk te overwinnen is door een ander.

Het zit in de persoon zelf en het zit vaak diep en blijft net als iedere angst lang hangen omdat het net als iedere angst...(uiteindelijk?)..."tussen de oren" zit.

En maak dat maar eens duidelijk aan de ander.

Je moet er zelf achter komen en er mee leren omgaan.

En als je dan van iemand houdt én de ander houdt van jou, zoek je naar mijn idee samen een oplossing hoe daarmee om te gaan in je relatie.

Sowieso bespreek je in een nieuwe relatie alles met elkaar en als je voor elkaar wilt gaan, er echte liefde is/lijkt te zijn ( want wanneer is iets echt..het is een emotie dus die is niet te peilen ) ga je er samen aan werken toch?

Berichten: 1391

LEANNE226 schreef:

Ik heb mijn andere reactie weggehaald,had geen waarde hier vond ik Knipoog smiley

Er is hier al een paar keer aangegeven dat er veel dingen meespelen,wat weegt voor jullie zwaarder,de praktische zaken of het gevoel?
Als ik hertrouw kunnen mijn kinderen hun erfdeel opeisen,ik geef daarmee dus mijn huis,een groot deel van wat ik/we opgebouwd heb(ben)op,dat was toch een deel van mijn toekomst,een stukje financiele veiligheid.Als ik er om die reden voor kies niet te hertrouwen,is dat dan ook een stukje bindingsangst of vinden jullie dat gewoon realistisch denken?Voor romantiek koop je geen brood en opnieuw opbouwen als je bijna 50 bent is niet realistisch......je kunt een nieuwe relatie/samenwonen ook wettelijk regelen zonder het boterbriefje........

Gr.Leanne(uitgeslapen en lekker nuchter Knipoog smiley

)

Dat is realistisch denken, wel kan het een factor zijn welke de bindingsangst versterkt.....
Wat erfrecht betreft daar hoeft je niet om te laten om weder te trouwen en/of samen te wonen. Dat kan van te voren vast gelegd worden. Het is wel belangrijk om het bespreekbaar te maken met je nieuwe partner.

Ik heb er zelf ook over nagedacht eerst hield het mij ook tegen om mij weer in een relatie te binden volgens de gezonde weg. Maar het was geen bindingsangst maar gewoon realistisch denken.
Wel heb ik bindingsangst wanneer het gaat om hoge schulden van een evt. partner. Dan rijst wel de vraag gaat het om mij of het oplossen van de schulden?

Berichten: 2978

HANNAH810 schreef:

kunnen ze ook hun erfdeel opeisen wanneer je niet in gemeenschap van goederen trouwt, leanne?
dit is geen angst, dit is de voors en tegens afwegen, denk ik.....
het valt voor mij onder realistisch denken.
bovendien is het voor hen ook goed, als jij een financieel stabiel plaatje voor jezelf hebt, ze zijn immers nog niet volwassen, en je zorgt nog voor hen.
voor mij zou "het trouwen" echter wel heel belangrijk zijn, maar dat zijn persoonlijke overwegingen, die voor jou weer heel anders kunnen zijn.

Trouwen is voor mij ook enorm belangrijk(belangrijker dan geld) maar die beslissing komt ooit nog wel eens Knipoog smiley

Berichten: 3295

LEANNE226 schreef:

Trouwen is voor mij ook enorm belangrijk(belangrijker dan geld) maar die beslissing komt ooit nog wel eens Knipoog smiley

Beter is om voor het trouwen al goede afspraken te maken, dan is er duidelijkheid voor later, we worden, zoals je weet, niet allemaal samen oud.

Omdat Annette al 2 kinderen had, en ik een bedrijf, moesten we wel huwelijkse voorwaarden maken.
Ook in het testament moesten bepaalde zaken goed geregeld worden.
Er kunnen echt horrorscenarios ontstaan als je dan niet doet!!

Stel dat wij niets geregeld hadden, dus in gemeenschap van goederen getrouwd waren... Annette zou overlijden, dan was haar ex, als ouder van haar kinderen gerechtigd om het halve bedrijf en het halve woonhuis op te eisen.
Aangezien deze man een gat in zn hand heeft waar de gemiddelde vrouw jaloers op is, zou de erfenis van de kinderen smelten als een waterijsje midden juli op een spaans strand.

Vandaar dat ik iedereen maar 1 tip geven kan: trouw op huwelijkse voorwaarden en pas je testamenten aan!!!
(tip: zorg bijv. dat iedere erfenis bij de ontvanger NIET in de eventuele gemeenschap valt )

Berichten: 5407

ZINGA672 schreef:

Als je ervan uitgaat dat "Home is where the heart is" dan is je plekje bij je nieuw gevonden partner als je daar echt van houdt. Wat is materie nu vergeleken bij een persoon? Een mooi huis maakt niet gelukkig. Een fijne baan kan dat wel, maar ook maar ten dele en geeft bovendien geen rotsvaste zekerheid. Ik kan ik me niet voorstellen dat je woonplaats, huis of baan je tegenhoudt in een relatie. Tenzij er kinderen in het spel zijn; dan kan het er weer anders uitzien denk ik.

Vandaar dus dat muziekje Knipoog smiley

GrZing!

Of klink ik nu weer te 'homeless'? Smiley die vol vragen zit

Speelt voor mij wel degelijk een rol Zinga, en terecht denk ik......
En dat heeft niets met kinderen te maken maar gewoon ook praktisch, ik hobbel niet gelijk mijn partner achterna als die op afstand woont.....en dat verwacht ik ook niet van de ander......
Nederland is nu ook weer niet zo groot.....
Ik realiseer me wel dat ik natuurlijk geen tientallen jaren meer hoef te werken en dat het te overzien is.....En daarna? Ach, dan komt er vast een oplossing........
Ik denk dat het als vrouw ook goed is om je zelfstandigheid te bewaren en niet alles op te geven voor een nieuwe relatie......
Je moet altijd zorgen dat je je eigen brood kan verdienen.........

Berichten: 1193

WILLEMIJN232 schreef:

Speelt voor mij wel degelijk een rol Zinga, en terecht denk ik......
En dat heeft niets met kinderen te maken maar gewoon ook praktisch, ik hobbel niet gelijk mijn partner achterna als die op afstand woont.....en dat verwacht ik ook niet van de ander......
Nederland is nu ook weer niet zo groot.....
Ik realiseer me wel dat ik natuurlijk geen tientallen jaren meer hoef te werken en dat het te overzien is.....En daarna? Ach, dan komt er vast een oplossing........
Ik denk dat het als vrouw ook goed is om je zelfstandigheid te bewaren en niet alles op te geven voor een nieuwe relatie......
Je moet altijd zorgen dat je je eigen brood kan verdienen.........

Ben ik met je eens. Maar in mijn beleving vind je in een andere omgeving ook wel weer werk, een huis en vrienden. Maar mss ziet het er voor mij wat anders uit dan voor anderen (geen familie, vrienden en kennissen door heel NL en al op veel verschillende plaatsen gewoond). k Ben kennelijk niet zo honkvast. Voor mij is Heaven echt mijn Home; ik ben thuis bij mijn Hemelse Vader, daar ga ik ooit voorgoed naar toe. En in die tussenliggende tijd probeer ik mij zo nuttig mogelijk te maken. Ik ervaar dit leven gewoon als erg tijdelijk. (Zonder overigens daarbij het belang van het maken van goede keuzes te onderschatten.)

Hm; om toch weer ff de link naar het topic te maken Knipoog smiley

Ik geef niet zomaar alles voor een partner op. Als er iets opgegeven wordt dan is het voor God omdat ik denk dat de nieuwe situatie (partner, woning, omgeving) past in het plan dat God met mijn leven heeft.

GrZing!

Berichten: 1391

ZINGA672 schreef:

Als je ervan uitgaat dat "Home is where the heart is" dan is je plekje bij je nieuw gevonden partner als je daar echt van houdt. Wat is materie nu vergeleken bij een persoon? Een mooi huis maakt niet gelukkig. Een fijne baan kan dat wel, maar ook maar ten dele en geeft bovendien geen rotsvaste zekerheid. Ik kan ik me niet voorstellen dat je woonplaats, huis of baan je tegenhoudt in een relatie. Tenzij er kinderen in het spel zijn; dan kan het er weer anders uitzien denk ik.

Precies zinga...
Kinderen komen wel mee als ze zien dat hun ouder gelukkig is.
Kinderen zijn gelukkig wanneer de ouders ook gelukkig zijn.

Berichten: 1181

MAR907 schreef:

Precies zinga...
Kinderen komen wel mee als ze zien dat hun ouder gelukkig is.
Kinderen zijn gelukkig wanneer de ouders ook gelukkig zijn.

Daar ben ik het niet mee eens Mar.
Kinderen hoeven niet gelukkig te zijn als de ouder wel gelukkig is.
Een ouder kan heel gelukkig met zijn/haar nieuwe partner zijn, maar dat is geen garantie dat de kinderen die nieuwe partner ook accepteren.
Liefde maakt blind, en kinderen kunnen gevoelsmatig andere dingen zien/aanvoelen als de desbetreffende ouder.

Mocht alles goed gaan en van alle kanten klikken mag dat gerust als een zegen ervaren worden gezien het feit dat de onderzoeken uitwijzen dat 60% van de samengestelde gezinnen weer uit elkaar gaan.

Berichten: 1391

JOLAN931 schreef:

Daar ben ik het niet mee eens Mar.
Kinderen hoeven niet gelukkig te zijn als de ouder wel gelukkig is.
Een ouder kan heel gelukkig met zijn/haar nieuwe partner zijn, maar dat is geen garantie dat de kinderen die nieuwe partner ook accepteren.
Liefde maakt blind, en kinderen kunnen gevoelsmatig andere dingen zien/aanvoelen als de desbetreffende ouder.

Mocht alles goed gaan en van alle kanten klikken mag dat gerust als een zegen ervaren worden gezien het feit dat de onderzoeken uitwijzen dat 60% van de samengestelde gezinnen weer uit elkaar gaan.

Mijn ervaring met mijn kinderen, dat wanneer zij zien dat ik gelukkig ben met een nieuwe relatie dat ze juist die relatie accepteren.
Dat was ook in mijn huwelijk zo.....
Ik heb zelfs bij de kinderen van een nieuwe relatie het gezien wanneer zij hun moeder weer zag bloeien dat zij de relatie gingen accepteren en dat er openheid ontstond.
Als kinderen zien dat hun directe ouder opbloeid dan zijn zij gelukkig en staan ze open voor hetgeen waar zij mee te maken hebben.....

Statestieken zeggen mij niks.....

Die 60% bestaat uit al eerder gebroken gebroken relatie's die opnieuw beginnen.
Mijn ervaring is, dat bij een gebroken relatie de nieuwe partner de liefde moet delen met de ex en/of exsen en dat gaat blijkbaar niet....
Voor mezelf is het heel simpel je gaat voor een relatie uit 100% liefde of niet.
Mijn kinderen weten dat. Zelf doen zij het ook.

Berichten: 5407

MAR907 schreef:

Precies zinga...
Kinderen komen wel mee als ze zien dat hun ouder gelukkig is.
Kinderen zijn gelukkig wanneer de ouders ook gelukkig zijn.

Welnee, ben ik nu echt helemaal niet met je eens.......
Kinderen hebben ook hun eigen visies hoor, die van mij gelukkig wel........
Misschien kan je het omdraaien: als ouder ben je blij wanneer je kind gelukkig is........

Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Welnee, ben ik nu echt helemaal niet met je eens.......
Kinderen hebben ook hun eigen visies hoor, die van mij gelukkig wel........
Misschien kan je het omdraaien: als ouder ben je blij wanneer je kind gelukkig is........

Bij mij dus niet. Mijn kinderen hebben de visies van mij en mijn vrouw geleerd..... Dat is het zaadje dat bij hun gelegd is....

Berichten: 5407

MAR907 schreef:

Bij mij dus niet. Mijn kinderen hebben de visies van mij en mijn vrouw geleerd..... Dat is het zaadje dat bij hun gelegd is....

Gelukkig zijn mijn kinderen zelfstandige mooie mensen die het goed doen in het leven (net als hun ouders natuurlijk Knipoog smiley

)
En de visies.....ze hebben gelukkig verder gekeken dan de visies van hun ouders........en zo hoort het ook.......

Berichten: 142

MAR907 schreef:

Bij mij dus niet. Mijn kinderen hebben de visies van mij en mijn vrouw geleerd..... Dat is het zaadje dat bij hun gelegd is....

Ik denk dat Willemijn en Mar allebei gelijk hebben; De kinderen krijgen hun waarden en normen van huis uit mee. = m.i. visie MAR. Op basis van deze waarden en normen ontwikkelen zij hun eigen ideeen, geven een eigen invulling daaraan. = m.i. visie Willemijn

Berichten: 1391

AANGENAAM334 schreef:

Ik denk dat Willemijn en Mar allebei gelijk hebben; De kinderen krijgen hun waarden en normen van huis uit mee. = m.i. visie MAR. Op basis van deze waarden en normen ontwikkelen zij hun eigen ideeen, geven een eigen invulling daaraan. = m.i. visie Willemijn

Niet helemaal mee eens.
Mijn kinderen hebben geleerd wat Ware Liefde inhoud, inplaats van normen en waarden.

Zij hebben geleerd de waarde en daaraan de normen....

Berichten: 142

MAR907 schreef:

Niet helemaal mee eens.
Mijn kinderen hebben geleerd wat Ware Liefde inhoud, inplaats van waarde en normen.

Zij hebben geleerd de waarde en daaraan de normen....

m.i. kan "ware liefde" ook deel uit maklen van de waarden en normen die ze meegekregen hebben.

Berichten: 5407

AANGENAAM334 schreef:

m.i. kan "ware liefde" ook deel uit maklen van de waarden en normen die ze meegekregen hebben.

Ach Aangenaam, daar komt Mar nog wel eens achter........

Berichten: 142

WILLEMIJN232 schreef:

Ach Aangenaam, daar komt Mar nog wel eens achter........

Jij durft

Berichten: 2109

WILLEMIJN232 schreef:

Misschien kan je het omdraaien: als ouder ben je blij wanneer je kind gelukkig is........

Dat kan ik (Robbedoes) volmondig beamen...
Ik kan niet gelukkig zijn als mijn kinderen dat niet zijn,
Ook kinderen hebben hun rugzakje na een scheiding en je kan en mag denk ik niet van ze verlangen hun eigen vertrouwde plekje ook nog eens op te geven omdat bv moeders een nieuwe relatie elders heeft gevonden.
Mijn kids hebben te vaak moeten verkassen ( om verschillende redenen)
Dat was voor mij dan ook van belang toen Henk en ik besloten om verder te gaan, Als Henk niet bereid was geweest om hier te komen wonen, Had het dus waarschijnlijk een weekend relatie gebleven, omdat ik het de kinderen domweg niet aan kon en mocht doen om wederom te verkassen.
Gelukkig zijn de jongens nu gelukkig in hun vertrouwde omgeving met Henk Knipoog smiley

Berichten: 159

MAR907 schreef:

Niet helemaal mee eens.
Mijn kinderen hebben geleerd wat Ware Liefde inhoud, inplaats van waarde en normen.

Zij hebben geleerd de waarde en daaraan de normen....

Stel de ander boven u zelf, staat volgens mij ergens. Ik stel mijn kinderen boven mij zelf, zij hebben niet gevraagd om een nieuwe partner van de ouder die zo nodig ook weer gaat opvoeden. Het blijft een constant afwegen wat het zwaarste weegt en voor mij gaat het geluk en veiligheid van de kinderen boven dat van mij zelf. zijn zij niet gelukkig dan ben ik dat ook niet en dat geeft absoluut tweedracht binnen een nieuwe relatie.

gr majaro

Berichten: 71

Het blijft lastig als je met bindingsangst te maken hebt. In mijn eigen ervaring komt de bindingsangst voort uit verlatingsangst. Angst om gekwetst te worden. Zolang je je niet bindt wordt je ook niet gekwetst.

Wat ik wel erg vind opvallen in de discussie is dat er hoofdzakelijk over vrouwen en bindingsangst gesproken wordt. Zijn hier geen mannen die hiermee bekend zijn?

Renate

Berichten: 1391

AANGENAAM334 schreef:

m.i. kan "ware liefde" ook deel uit maklen van de waarden en normen die ze meegekregen hebben.

Ik leer eerst mijn kinderen de waarden, dan begrijpen ze ook de normen die daaraan zijn gekomen.

Het omgekeerde van normen en waarden. Knipoog smiley

Berichten: 1391

MAJARO438 schreef:

Stel de ander boven u zelf, staat volgens mij ergens. Ik stel mijn kinderen boven mij zelf, zij hebben niet gevraagd om een nieuwe partner van de ouder die zo nodig ook weer gaat opvoeden. Het blijft een constant afwegen wat het zwaarste weegt en voor mij gaat het geluk en veiligheid van de kinderen boven dat van mij zelf. zijn zij niet gelukkig dan ben ik dat ook niet en dat geeft absoluut tweedracht binnen een nieuwe relatie.

gr majaro

Bij mij staat God boven alles dus ook zijn waarde en daaraan Zijn normen Majaro.... (stond verkeerd om in mijn reactie).
Ik probeer zoals ik ben en zoals God mij geschapen heeft hetgeen aan hun over te brengen dat past in Zijn schepping.
Dus geen kinderen die ik boven mij stel, maar hun kan leren zoals God het bedoeld heeft....
Het hoofd van een gezin is de man.... meende dat het ook ergens staat....

Het mooie dat ik vind van kinderen dat ze mij vragen, papa hoe denk je hier of daarover???
Daarmee late ze zien dat ik voor hun van waarde ben die boven de rest staat....

Berichten: 159

MAR907 schreef:

Bij mij staat God boven alles dus ook zijn waarde en daaraan Zijn normen Majaro.... (stond verkeerd om in mijn reactie).
Ik probeer zoals ik ben en zoals God mij geschapen heeft hetgeen aan hun over te brengen dat past in Zijn schepping.
Dus geen kinderen die ik boven mij stel, maar hun kan leren zoals God het bedoeld heeft....
Het hoofd van een gezin is de man.... meende dat het ook ergens staat....

Het mooie dat ik vind van kinderen dat ze mij vragen, papa hoe denk je hier of daarover???
Daarmee late ze zien dat ik voor hun van waarde ben die boven de rest staat....

Prima, dat de man het hoofd van het gezin is, maar dan wel graag op een juiste manier. Een man die alleen zijn eigen ikje boven alles stelt kan beter geen hoofd zijn van het gezin. Eh, vat dit niet op alsof jij het niet op de goede manier doet, want weet ik natuurlijk niet. Ik heb ervaring dat een narcist zich op stelde als hoofd van het gezin, nou bedankt, dan maar een vrouw als hoofd.
Als mijn kinderen mij om mijn mening vragen doen ze dat uit belangstelling en niet persé omdat ik alle wijsheid in pacht zou hebben, ook kinderen kunnen een hele goede nuchtere kijk hebben op dingen en om daar over in discussie te treden met hun is hartstikke leuk en gezond. Ik vind het een eng idee dat kinderen mij maar klakkeloos zouden moeten volgen, alleen omdat ik hoofd van het gezin ben. En ik hoef al helemaal niet ergens boven te staan.

gr majaro eh volgens mij dwaal ik af van het onderwerp

Berichten: 5057

MAJARO438 schreef:

Prima, dat de man het hoofd van het gezin is, maar dan wel graag op een juiste manier. Een man die alleen zijn eigen ikje boven alles stelt kan beter geen hoofd zijn van het gezin. Eh, vat dit niet op alsof jij het niet op de goede manier doet, want weet ik natuurlijk niet. Ik heb ervaring dat een narcist zich op stelde als hoofd van het gezin, nou bedankt, dan maar een vrouw als hoofd.
Als mijn kinderen mij om mijn mening vragen doen ze dat uit belangstelling en niet persé omdat ik alle wijsheid in pacht zou hebben, ook kinderen kunnen een hele goede nuchtere kijk hebben op dingen en om daar over in discussie te treden met hun is hartstikke leuk en gezond. Ik vind het een eng idee dat kinderen mij maar klakkeloos zouden moeten volgen, alleen omdat ik hoofd van het gezin ben. En ik hoef al helemaal niet ergens boven te staan.

gr majaro eh volgens mij dwaal ik af van het onderwerp

Kinderen zijn de flexibelste mensen die er bestaan. Ze kunnen best wel tegen aanpassingen. Het geheim is goede communicatie en een goede relatie.
Het punt is, dat je ze de gelegenheid moet geven om zich aan te passen en dat gaat ook gepaard met conflicten. Want zoals terecht opgemerkt is, is, zij vragen niet om die nieuwe partner.
Moet je dan geen relatie hebben vanwege de kinderen? Nee, want je bent meer dan ouder, je bent ook een persoon, die iemand nodig heeft die gelijkwaardig aan je is. Bovendien kunnen de kinderen je schuldgevoel gebruiken om een relatie in de weg te staan.
Kinderen zijn kinderen, zij hoeven niet je geluk in de weg te staan. En denk je dat ze aan jou denken als ze uit huis willen? Nee, dan kiezen ze ook hun eigen weg, en terecht. Dan heb je jezelf dingen onthouden voor ze en uiteindelijk blijf jezelf eenzaam achter.
Het geheim is tijd. Geef ze de tijd....

Berichten: 159

CHATULIEM619 schreef:

Kinderen zijn de flexibelste mensen die er bestaan. Ze kunnen best wel tegen aanpassingen. Het geheim is goede communicatie en een goede relatie.
Het punt is, dat je ze de gelegenheid moet geven om zich aan te passen en dat gaat ook gepaard met conflicten. Want zoals terecht opgemerkt is, is, zij vragen niet om die nieuwe partner.
Moet je dan geen relatie hebben vanwege de kinderen? Nee, want je bent meer dan ouder, je bent ook een persoon, die iemand nodig heeft die gelijkwaardig aan je is. Bovendien kunnen de kinderen je schuldgevoel gebruiken om een relatie in de weg te staan.
Kinderen zijn kinderen, zij hoeven niet je geluk in de weg te staan. En denk je dat ze aan jou denken als ze uit huis willen? Nee, dan kiezen ze ook hun eigen weg, en terecht. Dan heb je jezelf dingen onthouden voor ze en uiteindelijk blijf jezelf eenzaam achter.
Het geheim is tijd. Geef ze de tijd....

ja daar kan ik me wel in vinden en ook ik sta weer open voor een relatie maar deze keer wel op mijn voorwaarden, klinkt misschien egoïstisch maar dat is het juist niet. Na een zeer turbulente periode gun ik mijn kinderen juist die rust en stabiliteit en ben niet van plan om te gaan verhuizen. Mijn insteek in deze is voorlopig een lat en later meer. Maar wel op mijn eigen tempo. Dus ja of dat dan onder bindingsangst valt? ik denk eerder gezond verstand. Spreek ik wel voor mijzelf he.

gr majaro

Berichten: 135

MAJARO438 schreef:

ja daar kan ik me wel in vinden en ook ik sta weer open voor een relatie maar deze keer wel op mijn voorwaarden, klinkt misschien egoïstisch maar dat is het juist niet. Na een zeer turbulente periode gun ik mijn kinderen juist die rust en stabiliteit en ben niet van plan om te gaan verhuizen. Mijn insteek in deze is voorlopig een lat en later meer. Maar wel op mijn eigen tempo. Dus ja of dat dan onder bindingsangst valt? ik denk eerder gezond verstand. Spreek ik wel voor mijzelf he.

gr majaro

Ben het helemaal met jou eens!
Kinderen hebben stabiliteit nodig en daar horen idd voorwaarden bij die jij als ouder heel duidelijk voor ogen moet houden. Jij bent tenslotte degene (als hoofd van het gezin) die weet wat goed is voor je kids. En dat betekent soms jezelf wegcijferen in meer of mindere mate en misschien zelfs voor langere duur.

Berichten: 1391

MAJARO438 schreef:

Prima, dat de man het hoofd van het gezin is, maar dan wel graag op een juiste manier. Een man die alleen zijn eigen ikje boven alles stelt kan beter geen hoofd zijn van het gezin. Eh, vat dit niet op alsof jij het niet op de goede manier doet, want weet ik natuurlijk niet. Ik heb ervaring dat een narcist zich op stelde als hoofd van het gezin, nou bedankt, dan maar een vrouw als hoofd.
Als mijn kinderen mij om mijn mening vragen doen ze dat uit belangstelling en niet persé omdat ik alle wijsheid in pacht zou hebben, ook kinderen kunnen een hele goede nuchtere kijk hebben op dingen en om daar over in discussie te treden met hun is hartstikke leuk en gezond. Ik vind het een eng idee dat kinderen mij maar klakkeloos zouden moeten volgen, alleen omdat ik hoofd van het gezin ben. En ik hoef al helemaal niet ergens boven te staan.

gr majaro eh volgens mij dwaal ik af van het onderwerp

Majaro, er is een groot verschil tussen jou verleden en die van mij en mijn kinderen.
Ik reageer vanuit een geval dat ik weduwnaar ben en mijn kinderen moederloos zijn geworden.
Elke relatie die ik zou aangaan daar zien mijn kinderen als een toekomstige stiefmoeder. Dat is in jou geval niet zo.
Stel dat ik zou kiezen voor een lat relatie dan brengt dat juist veel onrust en afwijzing bij mij kinderen teweeg.
Ergens hebben mijn kinderen recht om weer een moeder te hebben waar zij naar toe kunnen gaan en hun dingen daarmee kunnen delen....
Daarom is het voor mij om zorgvuldig om te gaan met een eventuele relatie.
Voor mijn gezin speelt liefde een belangrijke rol. Zelf zou ik nooit kunnen accepteren om alleen een lat relatie aan te gaan, dat zou ik niet eens moeten willen als vader.
Tijdelijk kan het wel als de omstandigheden dat met zich mee brengt.
Er zijn ook andere mannen dan welke jij ervaren hebt. Niet alle mannen zijn het zelfde. Ik vind het zelf al erg genoeg dat op een datingsite grotendeels bestaat uit gebroken relatie's. Ik ken het niet....
Ik wil het vanuit een positieve kant de dingen belichten en ook vanuit bijbelse grondvestigingen belichten.

Berichten: 5407

MAR907 schreef:

Majaro, er is een groot verschil tussen jou verleden en die van mij en mijn kinderen.
Ik reageer vanuit een geval dat ik weduwnaar ben en mijn kinderen moederloos zijn geworden.
Elke relatie die ik zou aangaan daar zien mijn kinderen als een toekomstige stiefmoeder. Dat is in jou geval niet zo.
Stel dat ik zou kiezen voor een lat relatie dan brengt dat juist veel onrust en afwijzing bij mij kinderen teweeg.
Ergens hebben mijn kinderen recht om weer een moeder te hebben waar zij naar toe kunnen gaan en hun dingen daarmee kunnen delen....
Daarom is het voor mij om zorgvuldig om te gaan met een eventuele relatie.
Voor mijn gezin speelt liefde een belangrijke rol. Zelf zou ik nooit kunnen accepteren om alleen een lat relatie aan te gaan, dat zou ik niet eens moeten willen als vader.
Tijdelijk kan het wel als de omstandigheden dat met zich mee brengt.
Er zijn ook andere mannen welke jij ervaren hebt. Niet alle mannen zijn het zelfde. Ik vind het zelf al erg genoeg dat op een datingsite grotendeels bestaat uit gebroken relatie's. Ik ken het niet....
Ik wil het vanuit een positieve kant de dingen belichten en ook vanuit bijbelse grondvestigingen belichten.

Weet je wat jij gemakshalve even vergeet? Iedereen hier heeft zijn verleden alleen jij noemt het in ieder stukje wat je schrijft.....
Een ander heeft dat ook maar gaat meer op het onderwerp in dan op zijn/haar verhaal..........

Denk je nu werkelijk dat anderen hier niets meemaken? kom op zeg......

Berichten: 1391

WILLEMIJN232 schreef:

Weet je wat jij gemakshalve even vergeet? Iedereen hier heeft zijn verleden alleen jij noemt het in ieder stukje wat je schrijft.....
Een ander heeft dat ook maar gaat meer op het onderwerp in dan op zijn/haar verhaal..........

Denk je nu werkelijk dat anderen hier niets meemaken? kom op zeg......

Dat zeg ik niet en beweer het ook niet, dat maak jij ervan....
Ieder heeft zijn verleden en bagage maar er zitten zeker verschillen in vanwaar men uit spreekt daardoor.

Dat geeft communicatie stoornis.
Ik geef gewoon even duidelijk aan vanwaar ik uit spreek.

Aan de andere kant, leer ik een ander kennen op de datingsite!!! Knipoog smiley

Berichten: 5407

MAR907 schreef:

Dat zeg ik niet en beweer het ook niet, dat maak jij ervan....
Ieder heeft zijn verleden en bagage maar er zitten zeker verschillen in vanwaar men uit spreekt daardoor.

Dat geeft communicatie stoornis.
Ik geef gewoon even duidelijk aan vanwaar ik uit spreek.

Aan de andere kant, leer ik een ander kennen op de datingsite!!! Knipoog smiley

Jij geef bij ieder onderwerp aan waaruit je spreekt als iedereen dit zou doen zou het een trieste bedoening worden........
Je kan ook weleens objectief naar een onderwerp kijken en je er je voordeel meedoen zonder gelijk jouw leed erbij te betrekken in iedere zin die je schrijft.........