God straft de mens niet

Berichten: 142

MAR907 schreef:

Ik begrijp wat je bedoeld.
Zonde zorgt ervoor, dat ik mijn indentiteit en ook mijn doel zal missen, waar ik naar streef te halen.... Dus ook in relatie's inclusief met God.

Ik heb zonde op zich altijd al geinterpreteerd als je doel missen. Dat komt dan niet maare is het al.

Berichten: 1193

CHATULIEM619 schreef:

Precies Mar, zo is het ook bedoeld, prikkelend. En gezien de reacties mag ik wel zeggen dat die opzet geslaagd is.
Maar wat ik nog steeds jammer vind, is dat zonde en straf van God nog steeds zo aan elkaar gekoppeld is, terwijl ik vind, dat je verder moet kijken dan alleen straf van God en jezelf de vraag moet stellen, wat doet de zonde in mijn leven en wat richt het eigenlijk aan? En dat is zowel een theologische vraag, maar ook evenzeer een existentiële vraag.

Dat vind ik een ongezonde houding. Nergens roept de bijbel op om te gaan navelstaren en te 'theologiseren' over de gevolgen van zonde in je leven. Integendeel, de bijbel roept op om onze focus te richten op Jezus, en ons door Hem te laten leiden.

Waar haal jij uit de bijbel dat wij verder moeten kijken? Bedoel je dat wij verder moeten kijken dan de bijbel? Geschokte, onthutste smiley

Als de Heilige Geest Gods licht over zonde in je leven laat schijnen; dan laat je het vanzelf wel.
Als je contemplatief over zonde, existentie, je doel missen (hoe ik-gericht) gaat nadenken kom je misschien wel wat te weten, maar de zonde nalaten zal er niet makkelijker van worden. Ik vermoed dat het zelfs averechts werkt, immers; hoe meer je nadenkt over datgene wat je niet moet doen, hoe groter de kans dat je het juist doet.

Wij zijn VERLOST van de zonde. Als je er dan over wilt nadenken, richt dan je blik op het kruis op Golgotha. Kijk naar wat het je Heer heeft gekost. Dan bedenk je je wel 2x voordat je de fout ingaat.

In Hebreeën 12 staat waarmee wij ons moeten bezig houden:

"Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die voor ons ligt.
Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. Vestigt uw aandacht dan op Hem, die zulk een tegenspraak van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet door matheid van ziel verslapt. Gij hebt nog niet ten bloede toe weerstand geboden in uw worsteling tegen de zonde, en gij hebt de vermaning vergeten, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet gering, en verslap niet, als gij door Hem bestraft wordt, want wie Hij liefheeft, tuchtigt de Here, en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt. Als tuchtiging hebt gij dit te dragen: God behandelt u als zonen. Want is er wel een zoon, die door zijn vader niet getuchtigd wordt?"

GrZing!

Berichten: 1391

ZINGA672 schreef:

Dat vind ik een ongezonde houding. Nergens roept de bijbel op om te gaan navelstaren en te 'theologiseren' over de gevolgen van zonde in je leven. Integendeel, de bijbel roept op om onze focus te richten op Jezus, en ons door Hem te laten leiden.

Waar haal jij uit de bijbel dat wij verder moeten kijken? Bedoel je dat wij verder moeten kijken dan de bijbel? Geschokte, onthutste smiley

Als de Heilige Geest Gods licht over zonde in je leven laat schijnen; dan laat je het vanzelf wel.
Als je contemplatief over zonde, existentie, je doel missen (hoe ik-gericht) gaat nadenken kom je misschien wel wat te weten, maar de zonde nalaten zal er niet makkelijker van worden. Ik vermoed dat het zelfs averechts werkt, immers; hoe meer je nadenkt over datgene wat je niet moet doen, hoe groter de kans dat je het juist doet.

Wij zijn VERLOST van de zonde. Als je er dan over wilt nadenken, richt dan je blik op het kruis op Golgotha. Kijk naar wat het je Heer heeft gekost. Dan bedenk je je wel 2x voordat je de fout ingaat.

In Hebreeën 12 staat waarmee wij ons moeten bezig houden:

"Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die voor ons ligt.
Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. Vestigt uw aandacht dan op Hem, die zulk een tegenspraak van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet door matheid van ziel verslapt. Gij hebt nog niet ten bloede toe weerstand geboden in uw worsteling tegen de zonde, en gij hebt de vermaning vergeten, die tot u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet gering, en verslap niet, als gij door Hem bestraft wordt, want wie Hij liefheeft, tuchtigt de Here, en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt. Als tuchtiging hebt gij dit te dragen: God behandelt u als zonen. Want is er wel een zoon, die door zijn vader niet getuchtigd wordt?"

GrZing!

dat is wat Chat ook zegt....
Bedenk wel dat dit gezegt wordt tegen diegenen welke de oude testament hadden, de nieuwe testament niet hebben zoals wij.
De Here Jezus is getuchtigd door God wat wij eigenlijks zou moeten worden.....vanwege de zonde...(overtreden van Gods geboden)....
Zonde afleggen betekend: niet meer de geboden van God overtreden zoals de Heer dat ook niet deed. Dan volg je Zijn spoor.....

Je zegt het zelf God straft: 'Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet gering, en verslap niet, als gij door Hem bestraft wordt"

Tuchtiging is de liefde...van God....

Berichten: 5057

ZINGA672 schreef:

Dat vind ik een ongezonde houding. Nergens roept de bijbel op om te gaan navelstaren en te 'theologiseren' over de gevolgen van zonde in je leven. Integendeel, de bijbel roept op om onze focus te richten op Jezus, en ons door Hem te laten leiden.

Waar haal jij uit de bijbel dat wij verder moeten kijken? Bedoel je dat wij verder moeten kijken dan de bijbel? Geschokte, onthutste smiley

Rom. 13 schreef:

Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld. 9 Want: ‘Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is’ – deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ 10 De liefde berokkent uw naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.
11 U kent de huidige tijd: het moment is gekomen waarop u uit de slaap moet ontwaken, want de redding is ons meer nabij dan toen we tot geloof kwamen. 12 De nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Laten we ons daarom ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht. 13 Laten we daarom zo eerzaam leven als past bij de dag en ons onthouden van bras- en slemppartijen, ontucht en losbandigheid, tweespalt en jaloezie. 14 Omkleed u met de Heer Jezus Christus en geef niet toe aan uw eigen wil, die begeerten in u opwekt.

Hier zien we een opsomming van een aantal zondes, waar we last van kunnen hebben. We kunnen dus een actieve rol hebben ten opzichte van zonde, geen passieve. Paulus benoemt hier duidelijk wat we moeten laten en hoe we moeten leven.

ZINGA672 schreef:

Als de Heilige Geest Gods licht over zonde in je leven laat schijnen; dan laat je het vanzelf wel.
Als je contemplatief over zonde, existentie, je doel missen (hoe ik-gericht) gaat nadenken kom je misschien wel wat te weten, maar de zonde nalaten zal er niet makkelijker van worden. Ik vermoed dat het zelfs averechts werkt, immers; hoe meer je nadenkt over datgene wat je niet moet doen, hoe groter de kans dat je het juist doet.

zelf vind ik dit een te passieve houding ten opzichte van zonde. Ik denk dat het goed is, te benoemen waar je zwakheden zijn en daar mee aan het werk gaan.

ZINGA672 schreef:

Wij zijn VERLOST van de zonde. Als je er dan over wilt nadenken, richt dan je blik op het kruis op Golgotha. Kijk naar wat het je Heer heeft gekost. Dan bedenk je je wel 2x voordat je de fout ingaat.

Denk je dan dat de strijd over is? Ik denk dat de strijd dan pas begonnen is.

Ef. 4 schreef:

Leg daarom de leugen af en spreek de waarheid tegen elkaar, want wij zijn elkaars ledematen. 26 Als u boos wordt, zondig dan niet: laat de zon niet ondergaan over uw boosheid, 27 geef de duivel geen kans. 28 Laat wie steelt niet meer stelen, maar eerlijk de kost verdienen door zelf hard te werken om iets weg te kunnen geven aan wie het nodig heeft. 29 Laat geen vuile taal over uw lippen komen, maar alleen goede en waar nodig opbouwende woorden, die goeddoen aan wie ze hoort. 30 Maak Gods heilige Geest niet bedroefd, want hij is het stempel waarmee u gemerkt bent voor de dag van de verlossing. 31 Laat alle wrok en drift en boosheid varen, alle geschreeuw en gevloek, en alle kwaadaardigheid.
32 Wees goed voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft.

Hoe concreet wil je het nog hebben dan? Zijn dit geen heel concrete voorbeelden van zonde waar je tegen kunt strijden? Dit is niet alleen contemplatief denken over zonde, maar heel praktisch bezig zijn met welke zonden je kunt loslaten. En dan merk je dat God je kracht geeft dingen te overwinnen.

Berichten: 641

ja chat, maar het is niet achterover leunen en God alles laten doen, je moet zelf ook je verantwoordelijkheid nemen, en strijden tegen de Zonde.

gal 5 16 Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. 17 Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt.

Berichten: 2109

DAVID923 schreef:

ja chat, maar het is niet achterover leunen en God alles laten doen, je moet zelf ook je verantwoordelijkheid nemen, en strijden tegen de Zonde.

Volgens mij is dat juist wat Chat ook aangeeft, David... Knipoog smiley

Berichten: 1193

CHATULIEM619 schreef:

[color=FF0000] zelf vind ik dit een te passieve houding ten opzichte van zonde. Ik denk dat het goed is, te benoemen waar je zwakheden zijn en daar mee aan het werk gaan.

Denk je dan dat de strijd over is? Ik denk dat de strijd dan pas begonnen is.

Hoe concreet wil je het nog hebben dan? Zijn dit geen heel concrete voorbeelden van zonde waar je tegen kunt strijden? Dit is niet alleen contemplatief denken over zonde, maar heel praktisch bezig zijn met welke zonden je kunt loslaten. En dan merk je dat God je kracht geeft dingen te overwinnen.

Nu haal je God er wel bij, maar een paar posts eerder wilde je Hem juist buiten beschouwing laten. We moesten niet meer zondigen omdat zonde ons kwaad doet; dus eigenbelang. Waarom zou God ons daar mee moeten helpen? We doen het dan toch niet voor Hem?

De titel van het topic is ongelukkig gekozen en bijbels onjuist. Het oordeel van God ligt onlosmakelijk over de zonde. Dat dit niet de mooiste reden is om de zonde te laten is wel duidelijk. Uit liefde voor God is de goede motivatie en idd zul je dan kracht van God krijgen.
Maar stoppen met zondigen omdat het je schaadt heeft, hoewel het zeer verstandig is, niets met God te maken. Daarvoor heb je geen relatie met God nodig.

GrZ

Berichten: 5057

ZINGA672 schreef:

Nu haal je God er wel bij, maar een paar posts eerder wilde je Hem juist buiten beschouwing laten. We moesten niet meer zondigen omdat zonde ons kwaad doet; dus eigenbelang. Waarom zou God ons daar mee moeten helpen? We doen het dan toch niet voor Hem?

De titel van het topic is ongelukkig gekozen en bijbels onjuist. Het oordeel van God ligt onlosmakelijk over de zonde. Dat dit niet de mooiste reden is om de zonde te laten is wel duidelijk. Uit liefde voor God is de goede motivatie en idd zul je dan kracht van God krijgen.
Maar stoppen met zondigen omdat het je schaadt heeft, hoewel het zeer verstandig is, niets met God te maken. Daarvoor heb je geen relatie met God nodig.

GrZ

Allereerst ben ik dit onderwerp begonnen met een bijbelstudie. Ik vraag me echt af of je dat wel gelezen hebt. En datgene wat ik heb weergegeven, is dat God niet voor niets van ons vraagt om zonde te laten, maar dat zonde directe gevolgen heeft voor je geloofsleven en dat dat een goede reden is, om dat gewoon te laten. Wat jij eigenbelang noemt, noem ik zelfbescherming.
En ook al lees je hier geen goddelijk principe in, het is er wel degelijk in aanwezig. Het laat nl. de bezorgdheid zien die God heeft voor Zijn kinderen. Dat Zijn regels niet gesteld zijn om ons te straffen, maar dat ze een doel hebben op zichzelf. En als we ons aan die regels en principes houden, dat we in vrijheid kunnen leven. En aangezien het ons nooit volledig zal lukken om helemaal te voldoen aan Zijn maatstaf, heeft Hij ons de Zoon gegeven om ons te bevrijden van de zondemacht.
Maar zonde is reëel en heeft veel mensen in haar macht. En daar kun je nonchalant over doen, maar dan doe je tekort aan de bevrijding die God aan mensen wil geven.
En is de werking van zonde over als je eenmaal tot bekering gekomen bent? Ik denk dat je als christen altijd beducht zou moeten zijn voor het gevaar dat zonde in zich heeft en dat het een voordurende strijd zal blijven om je van zonde af te houden. En soms zul je vallen, zul je aan zonde toegeven, ook dan is er kans om bevrijd te worden van die zonde.
Als je beseft hoe zonde werkt, als je beseft hoe het je kan meeslepen weg van de Waarheid die in Christus is, zul je alerter zijn om minder snel te vallen en zul je herkennen en erkennen wanneer je eraan toegegeven hebt.

De titel, daar kun je kritiek op hebben. Maar de rest is helemaal geënt op bijbelse principes....

Berichten: 1193

CHATULIEM619 schreef:

Allereerst ben ik dit onderwerp begonnen met een bijbelstudie. Ik vraag me echt af of je dat wel gelezen hebt. En datgene wat ik heb weergegeven, is dat God niet voor niets van ons vraagt om zonde te laten, maar dat zonde directe gevolgen heeft voor je geloofsleven en dat dat een goede reden is, om dat gewoon te laten. Wat jij eigenbelang noemt, noem ik zelfbescherming.
En ook al lees je hier geen goddelijk principe in, het is er wel degelijk in aanwezig. Het laat nl. de bezorgdheid zien die God heeft voor Zijn kinderen. Dat Zijn regels niet gesteld zijn om ons te straffen, maar dat ze een doel hebben op zichzelf. En als we ons aan die regels en principes houden, dat we in vrijheid kunnen leven. En aangezien het ons nooit volledig zal lukken om helemaal te voldoen aan Zijn maatstaf, heeft Hij ons de Zoon gegeven om ons te bevrijden van de zondemacht.
Maar zonde is reëel en heeft veel mensen in haar macht. En daar kun je nonchalant over doen, maar dan doe je tekort aan de bevrijding die God aan mensen wil geven.
En is de werking van zonde over als je eenmaal tot bekering gekomen bent? Ik denk dat je als christen altijd beducht zou moeten zijn voor het gevaar dat zonde in zich heeft en dat het een voordurende strijd zal blijven om je van zonde af te houden. En soms zul je vallen, zul je aan zonde toegeven, ook dan is er kans om bevrijd te worden van die zonde.
Als je beseft hoe zonde werkt, als je beseft hoe het je kan meeslepen weg van de Waarheid die in Christus is, zul je alerter zijn om minder snel te vallen en zul je herkennen en erkennen wanneer je eraan toegegeven hebt.

De titel, daar kun je kritiek op hebben. Maar de rest is helemaal geënt op bijbelse principes....

Tja, ik vraag me ook af of jij mijn reacties wel gelezen hebt.

In je 1e post schrijf je het volgende:
We schamen ons voor wat we gedaan hebben, we proberen het in ons hart goed te praten, we proberen de ander de schuld te geven en zo worden we prooi van onze eigen zonde en glijden we steeds meer af van het doel wat God ons gegeven heeft.

Hier geef je aan wat de gebruikelijke manier is van de mens om met zonde om te gaan. Dit zit in ons en dit kunnen we in eigen kracht niet overwinnen. Ook niet dmv het 'gezond verstand' omdat we vinden dat zonde ons schaadt. Feitelijk spreek je jezelf dus tegen. Enerzijds geef je aan dat de natuurlijke reactie van de mens op de zonde desastreus is, anderzijds vraag je van diezelfde mens om in eigen kracht z'n zonde te overwinnen. Jezelf zeg maar aan je eigen haren uit het moeras te trekken.

Verder zeg je:
De zonde echter beschadigt de mens. En de reden dat men niet zou moeten zondigen, is omdat men er zichzelf mee schaadt.

Dit is niet bijbels; de reden dat we niet moeten zondigen is omdat we gehoorzaam moeten zijn aan God. Dat eist onze positie als mens tegenover een almachtig God die ons gemaakt heeft. Hij zegt: "Weest heilig want Ik ben heilig".
Jij plaatst met jouw verhaal de mens in het middelpunt: het welzijn van de mens staat daarin voorop. Volgens mij moet het 'welbevinden' van God centraal staan en (het doen van) Zijn wil die geërbiedigd wordt.
Maar dat is tegenwoordig een probleem: wij zijn (zeker de westerse mens) geen autoriteit meer gewend. Wij dulden niemand meer boven ons en zeker geen God.

Nog een citaat:
Zo is het ook met de volwassene. Als we beseffen, dat we beter kunnen proberen om niet te zondigen, omdat we onszelf daarmee beschadigen, dan zijn we veel gemotiveerder om bepaalde dingen te laten.

Of we gemotiveerder zijn weet ik niet: dat hangt wellicht van de persoon af. Of het daadwerkelijk helpt betwijfel ik ten zeerste.
Ten 1e zijn er veel dingen waarvan je weet dat je ze zou moeten laten en die je toch doet. Paulus roept ergens uit "Ik ellendig mens".
Ten 2e is de 'zelfbescherming' waarover jij het hebt heel arbitrair. Iedereen kan dan zelf bepalen wat wel of niet goed voor hem/haar is. Waarmee je jezelf wel of niet schaadt. Een duidelijke definitie van zonde ontbreekt dan.

Bovendien noemde ik al eerder dat God zelf de mens waarschuwde voor het gevolg van de zonde voordat de 1e zonde plaatsvond. Hij zei niet dat Hij ze ging straffen, Hij dreigde niet, maar Hij vertelde dat de consequentie van de zonde de dood was. Die aanpak werkte niet; de mens viel.

Hier nog 1:
Toch voldoet het argument van God straft niet. Veel mensen kunnen daar niks mee. Of ze vinden Hem een strenge God, die op alles let wat ze doen, of ze zien Hem als een onredelijke God, die ons straft ook al kunnen we er niks aan doen. Dit schaadt in veel gevallen het beeld wat mensen van God hebben en zo is het ook niet bedoeld

Dit probleem wordt denk ik niet opgelost door mensen aan 'zelfbescherming' te laten doen en de zonde vanuit het gezonde verstand te laten bestrijden, maar om hen meer zicht te geven op de blijde boodschap en de Persoon van Jezus Christus.

Jij:
Het leven met God bestaat voor een groot gedeelte uit vergeving vragen. Niet omdat Hij je straft, maar meer omdat jezelf door krijgt dat je fouten gemaakt hebt.

Waarom zou je vergeving vragen als je de straf van God buiten beschouwing laat???? Hoe kun je berouw hebben van iets dat volgens jou niet verkeerd was, maar meer een 'zelfbeschadiging'?
Op het moment dat je de straf van God buiten beschouwing laat heb je ook geen vergeving meer nodig en kun je ook geen berouw meer hebben naar God toe. Hooguit naar jezelf vanwege het feit dat jij jezelf hebt beschadigd.

Verder:
Ik ontken niet dat God straft, maar als motivatie werkt het bij de meeste mensen niet. Een sterkere motivatie zou moeten zijn, dat men uit zichzelf onderscheidt wat zonde is en wat zonde in je leven kan doen.

De mens onderscheidt uit zichzelf niet wat zonde is. Daar heeft God zijn Woord voor gegeven en daarvoor is de Heilige Geest in het hart van de christen komen wonen. De motivatie om niet te zondigen zou moeten zijn omdat men met zonde God tekort doet.

Het bijbelse antwoord op zonde en straf = berouw, vergeving en wedergeboorte.

In 1 Corinthiërs 15:34 staat: "Komt tot de rechte nuchterheid en zondigt niet langer, want sommigen hebben geen besef van God. Tot uw beschaming moet ik dit zeggen." Hier kun je lezen dat stoppen met zondigen alles te maken heeft met besef van God en niet met zelfbescherming e.d. Ik ben ervan overtuigd dat dit (zelfbescherming) nooit voldoende motivatie zal leveren.

Tot slot:
1 Johannes 3:6 "Een ieder, die in Hem blijft, zondigt niet; een ieder, die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend.

GrZ!

Berichten: 5057

ZINGA672 schreef:

Tja, ik vraag me ook af of jij mijn reacties wel gelezen hebt.

In je 1e post schrijf je het volgende:
We schamen ons voor wat we gedaan hebben, we proberen het in ons hart goed te praten, we proberen de ander de schuld te geven en zo worden we prooi van onze eigen zonde en glijden we steeds meer af van het doel wat God ons gegeven heeft.

Hier geef je aan wat de gebruikelijke manier is van de mens om met zonde om te gaan. Dit zit in ons en dit kunnen we in eigen kracht niet overwinnen. Ook niet dmv het 'gezond verstand' omdat we vinden dat zonde ons schaadt. Feitelijk spreek je jezelf dus tegen. Enerzijds geef je aan dat de natuurlijke reactie van de mens op de zonde desastreus is, anderzijds vraag je van diezelfde mens om in eigen kracht z'n zonde te overwinnen. Jezelf zeg maar aan je eigen haren uit het moeras te trekken.

Leg maar eens uit waar is schrijf dat de mens is staat is uit eigen kracht zonde te overwinnen. Mijn stelling is een andere. Je kunt bepaalde zonde voorkomen, begin er niet aan, dan kom je ook niet in de problemen.

ZINGA672 schreef:

Verder zeg je:
De zonde echter beschadigt de mens. En de reden dat men niet zou moeten zondigen, is omdat men er zichzelf mee schaadt.

Dit is niet bijbels; de reden dat we niet moeten zondigen is omdat we gehoorzaam moeten zijn aan God. Dat eist onze positie als mens tegenover een almachtig God die ons gemaakt heeft. Hij zegt: "Weest heilig want Ik ben heilig".
Jij plaatst met jouw verhaal de mens in het middelpunt: het welzijn van de mens staat daarin voorop. Volgens mij moet het 'welbevinden' van God centraal staan en (het doen van) Zijn wil die geërbiedigd wordt.
Maar dat is tegenwoordig een probleem: wij zijn (zeker de westerse mens) geen autoriteit meer gewend. Wij dulden niemand meer boven ons en zeker geen God.

Als ik de mens centraal zou stellen, zou ik het niet over zonde hebben. Want het ligt niet in de menselijke natuur om zonde te erkennen. De mens is vanuit zichzelf altijd geneigd de verantwoordling daarvoor buiten zichzelf te zoeken. Wat ik in je bijdrages mis, is de verantwoordelijkheid van de mens zelf. In het paradijs zien we al dat Adam en Eva de keuze hadden om niet te zondigen. Die keuze hebben we niet meer. Het zit te diep in onze natuur verweven, maar we blijven wel verantwoordelijk voor onze zonden. In mijn ogen draai je de zaak precies om: als de Heilige Geest me niet overtuigt, zal het wel geen zonde zijn. Hoe ga jij dan om met de adviezen die Paulus geeft, gelden die alleen als de Heilige Geest je daar persoonlijk van overtuigt? Of heeft God ons toch verstand en wil gegeven om te kiezen in ons leven? Om de mens te helpen met die keuze, is het goed om te bekijken wat de gevolgen van zonde zijn. Immers een gewaarschuwd mens telt voor twee...

ZINGA672 schreef:

Nog een citaat:
Zo is het ook met de volwassene. Als we beseffen, dat we beter kunnen proberen om niet te zondigen, omdat we onszelf daarmee beschadigen, dan zijn we veel gemotiveerder om bepaalde dingen te laten.

Of we gemotiveerder zijn weet ik niet: dat hangt wellicht van de persoon af. Of het daadwerkelijk helpt betwijfel ik ten zeerste.
Ten 1e zijn er veel dingen waarvan je weet dat je ze zou moeten laten en die je toch doet. Paulus roept ergens uit "Ik ellendig mens".
Ten 2e is de 'zelfbescherming' waarover jij het hebt heel arbitrair. Iedereen kan dan zelf bepalen wat wel of niet goed voor hem/haar is. Waarmee je jezelf wel of niet schaadt. Een duidelijke definitie van zonde ontbreekt dan.

Ik wil ook niet pretenderen dat we dan niet meer zondigen, want in veel gevallen hebben we last van overschatting van ons eigen kunnen, vergoeilijken van ons gedrag en onderschatting van de gevolgen.
En zonde is voor een groot gedeelte ook subjectief. Wat voor de een schadelijk is, is dat niet voor de ander. Voor een alcoholist is drank schadelijk, terwijl voor de ander een wijntje geen kwaad kan. Het heeft ook voor een groot deel te maken met je achtergrond. Een stelregel kan zijn: zodra het je afhoudt van de liefde en toewijding naar God, is het zonde. Je mist immers het doel van je leven....

ZINGA672 schreef:

Bovendien noemde ik al eerder dat God zelf de mens waarschuwde voor het gevolg van de zonde voordat de 1e zonde plaatsvond. Hij zei niet dat Hij ze ging straffen, Hij dreigde niet, maar Hij vertelde dat de consequentie van de zonde de dood was. Die aanpak werkte niet; de mens viel.

Hier nog 1:
Toch voldoet het argument van God straft niet. Veel mensen kunnen daar niks mee. Of ze vinden Hem een strenge God, die op alles let wat ze doen, of ze zien Hem als een onredelijke God, die ons straft ook al kunnen we er niks aan doen. Dit schaadt in veel gevallen het beeld wat mensen van God hebben en zo is het ook niet bedoeld

Dit probleem wordt denk ik niet opgelost door mensen aan 'zelfbescherming' te laten doen en de zonde vanuit het gezonde verstand te laten bestrijden, maar om hen meer zicht te geven op de blijde boodschap en de Persoon van Jezus Christus.

Zonde bestrijden is wat anders dan zonde voorkomen. God geeft ons wel de mogelijkheid om zonde te voorkomen, en daarmee kan dit motief een heel belangrijke rol spelen. Zonde bestrijden kun je uit jezelf niet, je bent in feite dan al te laat.

ZINGA672 schreef:

Jij:
Het leven met God bestaat voor een groot gedeelte uit vergeving vragen. Niet omdat Hij je straft, maar meer omdat jezelf door krijgt dat je fouten gemaakt hebt.

Waarom zou je vergeving vragen als je de straf van God buiten beschouwing laat???? Hoe kun je berouw hebben van iets dat volgens jou niet verkeerd was, maar meer een 'zelfbeschadiging'?
Op het moment dat je de straf van God buiten beschouwing laat heb je ook geen vergeving meer nodig en kun je ook geen berouw meer hebben naar God toe. Hooguit naar jezelf vanwege het feit dat jij jezelf hebt beschadigd.

Hoeveel mensen lopen niet met een gevoel van machteloosheid rond, zoals Paulus, die uitriep, ik ellendig mens? Denk je dat het gemakkeijk is een zondelast te dragen.
Hoeveel gebroken relaties heeft mijn zonde opgeleverd? Hoeveel mensen heb ik teleurgesteld door mijn gedrag? Hoeveel mensen durf ik niet meer recht in de ogen te kijken doordat ik kwaad over ze gesproken heb of ze bedrogen heb? Hoe vaak heb ik geen dingen gedaan die het daglicht niet zouden kunnen verdragen, hoe vaak heb ik dingen gedaan, waarvoor ik me schaam? Zomaar een aantal gevolgen van zonde, die je met je meetorst en die je leven kapot kunnen maken. Denk niet te gemakkelijk over het beschadigen van jezelf, want iedereen heeft daar mee te maken.
Buiten het feit dat God je uiteindelijk straft, en dat geloof ik ook ten diepste, zit je in je leven al vaak opgescheept met de zonde die je gedaan hebt. En God geeft de bevrijding in de vorm van vergeving, bevrijding en genezing.

ZINGA672 schreef:

Verder:
Ik ontken niet dat God straft, maar als motivatie werkt het bij de meeste mensen niet. Een sterkere motivatie zou moeten zijn, dat men uit zichzelf onderscheidt wat zonde is en wat zonde in je leven kan doen.

De mens onderscheidt uit zichzelf niet wat zonde is. Daar heeft God zijn Woord voor gegeven en daarvoor is de Heilige Geest in het hart van de christen komen wonen. De motivatie om niet te zondigen zou moeten zijn omdat men met zonde God tekort doet.

Het bijbelse antwoord op zonde en straf = berouw, vergeving en wedergeboorte.

In 1 Corinthiërs 15:34 staat: "Komt tot de rechte nuchterheid en zondigt niet langer, want sommigen hebben geen besef van God. Tot uw beschaming moet ik dit zeggen." Hier kun je lezen dat stoppen met zondigen alles te maken heeft met besef van God en niet met zelfbescherming e.d. Ik ben ervan overtuigd dat dit (zelfbescherming) nooit voldoende motivatie zal leveren.

Tot slot:
1 Johannes 3:6 "Een ieder, die in Hem blijft, zondigt niet; een ieder, die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend.

GrZ!

Geen enkel motief is afdoende om te stoppen met zondigen, ook dit niet. Want het zit gewoon te diep in onze natuur. Met het vetgedrukte gedeelte vat je eigenlijk samen wat ik bedoel. Ga met nuchterheid en verstand om met keuzes in je leven. Verschuil je niet achter allerlei verkeerde motieven, en je zult merken dat je voor een heleboel ellende bespaard wordt.
Daarmee dien je God, door te leven zoals Hij wil. En dat is uiteindelijk het belangrijkste in ons leven...