Té tolerant?

Berichten: 456

De laatste tijd ben ik m'n hoofd nogal bezig met het thema tolerantie. Inmiddels lagen er al verschillende kladblaadjes met gedachteflarden hierover in m'n huis verspreid...
Ik wil proberen hiervan iets op papier te zetten, zodat ik jullie mijn dilemma voor kan leggen...

Volgens het Van Dale woordenboek betekent tolerantie: verdraagzaamheid tegenover andersdenkenden.

Oké, helder. Ik ben het dus niet met andermans mening/visie eens, maar ik geef hem de ruimte en het respect voor zijn mening/visie. In dat geval ben ik dus tolerant.

Ik neem even abortus als voorbeeld. Veel christenen zullen tegen abortus zijn. Maar tegelijk accepteren we wel vrij gemakkelijk dat abortus hier in Nederland legaal is. Bovendien, ik stel me voor dat ik in gesprek ben met iemand die een abortus heeft laten plegen. Ik zou (voorzichtig) zeggen dat ik uit principe tegen abortus ben. En dat ben ik ook, maar ik zou er ook zo maar aan toe kunnen voegen dat ik het bijna begrijpen kan dat mensen voor abortus kunnen kiezen in bepaalde omstandigheden.
Dat heet dan met een mooi woord mild zijn. Maar, is het wel mild? Of is het misschien lauwheid (Openb. 3:16)?

Ik wil niemand kwetsen, iedereen sparen en ik gun ieder zijn mening / visie. Maar doe ik dan God en de waarheid niet te kort? Ben ik dan niet teveel bezig met de eer van mensen in plaats van met de eer van God?

Hoe duidelijk zijn we als christenen eigenlijk nog in onze standpunten? Nemen we voldoende positie in in onze maatschappij?

Een voorbeeld waarin wel een duidelijk standpunt werd ingenomen is het weigeren van de hostie aan homoseksuelen. Daar is natuurlijk van alles over te zeggen. Het gaat me in dit topic niet om de vraag of we het daar wel of niet mee eens zijn. Ik wil daar dus eigenlijk ook GEEN discussie over.

Het gaat mij daarentegen om (en dat houdt me bezig de laatste tijd) hoe duidelijk wij als christenen onze standpunten kenbaar maken. Of wordt het tijd voor een duidelijker stellingname?
Ik ben benieuwd hoe jullie daarover denken.

Tenslotte, het afkeuren van iemands gedrag of mening betekent voor mij niet dat ik diegene als persoon afkeur. Hoewel dit nogal eens door elkaar wordt gehaald, staat dat voor mij los van elkaar.

Berichten: 27

Ik denk dat het zwaartepunt van tolerantie meestal ons eigen denken is.
Gaan we uit van het denken van God, wat we ten allen tijde eigenlijk behoren te doen, dan komen we idd uit op Zijn Woord.
Er is dan geen misschien of maar want God kent geen maar of misschien, Hij is overanderlijk in al Zijn wegen.
God,s tolerantie behoorde ons tolerantie te zijn maar wij als mensen halen er vaak gevoelens, sociaal gedrag bij en tolerantie krijgt ineens een ander betekenis, een andere beeldvorming.
Je bent per slot een Christen toch en dan moet er wel een sociaal evangelie zijn.
Neen, dus! God is in Zijn wezen onveranderlijk en zo zijn Zijn gedachten dat ook. Zijn gedachte over tolerantie is de juiste gedachte over tolerantie
Per slot is een gedachte, een woord uitgeproken.
Wij behagen inderdaad te vaak mensen i.p.v. God.
Hij is namelijk een God van afscheiding!

Berichten: 3295

wwjd noemen ze dat toch? What would Jezus do...

Ik geloof dat Jezus NIET tolerant is. God is zwart-wit.
Wie niet voor mij is, is tegen mij.

Maar wat je schrijft is wel herkenbaar, zelfs dat abortusverhaal heb ik persoonlijk ook aangehoord, en ja, ik had er in dat geval begrip voor... maar ik ben dan ook mens en geen god...

Berichten: 5057

Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

Berichten: 2706

CHATULIEM619 schreef:

Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

Al te vaak is wijsheid zoveel meer dan waarheid.

Thomas

Berichten: 555

CHATULIEM619 schreef:

Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

of het wordt negatief opgevat terwijl dat niet altijd de intentie hoeft te zijn
je kunt eerst op een milde manier vragen naar de intentie
als die niet juist moet je opkomen voor de waarheid van christus

Berichten: 16

LIESBETH326 schreef:

De laatste tijd ben ik m'n hoofd nogal bezig met het thema tolerantie. Inmiddels lagen er al verschillende kladblaadjes met gedachteflarden hierover in m'n huis verspreid...
Ik wil proberen hiervan iets op papier te zetten, zodat ik jullie mijn dilemma voor kan leggen...

Volgens het Van Dale woordenboek betekent tolerantie: verdraagzaamheid tegenover andersdenkenden.

Oké, helder. Ik ben het dus niet met andermans mening/visie eens, maar ik geef hem de ruimte en het respect voor zijn mening/visie. In dat geval ben ik dus tolerant.

Ik neem even abortus als voorbeeld. Veel christenen zullen tegen abortus zijn. Maar tegelijk accepteren we wel vrij gemakkelijk dat abortus hier in Nederland legaal is. Bovendien, ik stel me voor dat ik in gesprek ben met iemand die een abortus heeft laten plegen. Ik zou (voorzichtig) zeggen dat ik uit principe tegen abortus ben. En dat ben ik ook, maar ik zou er ook zo maar aan toe kunnen voegen dat ik het bijna begrijpen kan dat mensen voor abortus kunnen kiezen in bepaalde omstandigheden.
Dat heet dan met een mooi woord mild zijn. Maar, is het wel mild? Of is het misschien lauwheid (Openb. 3:16)?

Ik wil niemand kwetsen, iedereen sparen en ik gun ieder zijn mening / visie. Maar doe ik dan God en de waarheid niet te kort? Ben ik dan niet teveel bezig met de eer van mensen in plaats van met de eer van God?

Hoe duidelijk zijn we als christenen eigenlijk nog in onze standpunten? Nemen we voldoende positie in in onze maatschappij?

Een voorbeeld waarin wel een duidelijk standpunt werd ingenomen is het weigeren van de hostie aan homoseksuelen. Daar is natuurlijk van alles over te zeggen. Het gaat me in dit topic niet om de vraag of we het daar wel of niet mee eens zijn. Ik wil daar dus eigenlijk ook GEEN discussie over.

Het gaat mij daarentegen om (en dat houdt me bezig de laatste tijd) hoe duidelijk wij als christenen onze standpunten kenbaar maken. Of wordt het tijd voor een duidelijker stellingname?
Ik ben benieuwd hoe jullie daarover denken.

Tenslotte, het afkeuren van iemands gedrag of mening betekent voor mij niet dat ik diegene als persoon afkeur. Hoewel dit nogal eens door elkaar wordt gehaald, staat dat voor mij los van elkaar.

Goede stelling inderdaad een vraagstuk wat ik me ook wel eens afvraag
Oordelen we als christen soms niet te hard over een ander in plaats van ze tegemoet te komen met Gods liefde. Daar waar Jezus zei wie zonder zonde is werpe de eerste steen staan we in onze tijd vaak te gooien met bijbelteksten waarom iets niet kan zonder eerst naar onszelf te kijken of naar God toe te gaan met wat wilt U dat we hiermee doen.

Berichten: 456

CHATULIEM619 schreef:

Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

Precies, en daarom houdt dit me ook bezig... En wil ik hierover graag met jullie van gedachten wisselen!

Berichten: 456

JOJO659 schreef:

Goede stelling inderdaad een vraagstuk wat ik me ook wel eens afvraag
Oordelen we als christen soms niet te hard over een ander in plaats van ze tegemoet te komen met Gods liefde. Daar waar Jezus zei wie zonder zonde is werpe de eerste steen staan we in onze tijd vaak te gooien met bijbelteksten waarom iets niet kan zonder eerst naar onszelf te kijken of naar God toe te gaan met wat wilt U dat we hiermee doen.

Als ik je reactie goed lees Jojo, dan zou mijn vraagstuk gaan over het te harde oordeel van ons christenen ten opzichte van andersdenkenden?
Dat is precies het tegendeel van wat ik heb geprobeerd om aan te kaarten. Het gaat mij er juist om of wij als christenen nog wel staan voor de bijbelse waarheid!

Wat je zegt is overigens wel waar hoor... niemand hier is zonder zonde, dus we allemaal, christen en niet-christen, van nature als mens even schuldig voor God. Ik wil dus ook niemand veroordelen...

Berichten: 4718

Ik denk dat we meer denken aan de eer van de mensen dan dat we de eer aan God houden.

Mijns inziens zijn we misschien te tollerant naar anders denkenden.
We willen niemand buitensluiten, maar toch doen we dat enigzins als we ons aan de bijbel houden.
Dan heb ik gewoon vragen waar ik niet uitkom.

1. Moeten we de mensen de ruimte geven om een abortus te
kunnnen doen?

2. Moeten we de mensen die voor euthansie zijn de ruimte geven
om het sterven te versnellen?

3. Moeten we de homo's de ruimte geven om te kunnen trouwen en
kinderen te laten adopteren?

De bijbel is daar heel duidelijk in.
Maar ook de nederlandse grondwet is daar duidelijk in.
Beiden zeggen ons je mag niet discrimineren.
Je mag niemand ergens van buitensluiten.
Ook mag je niemand uitsluiten van het avondmaal.
En toch wordt er in de bijbel een rijtje opgesomt wie je mag weren.
Dat is toch ook buitensluiten?

Berichten: 13

THOMAS968 schreef:

Al te vaak is wijsheid zoveel meer dan waarheid.

Thomas

Hele goede reactie:)

Berichten: 2215

LIESBETH326 schreef:

De laatste tijd ben ik m'n hoofd nogal bezig met het thema tolerantie. Inmiddels lagen er al verschillende kladblaadjes met gedachteflarden hierover in m'n huis verspreid...
Ik wil proberen hiervan iets op papier te zetten, zodat ik jullie mijn dilemma voor kan leggen...

Volgens het Van Dale woordenboek betekent tolerantie: verdraagzaamheid tegenover andersdenkenden.

Oké, helder. Ik ben het dus niet met andermans mening/visie eens, maar ik geef hem de ruimte en het respect voor zijn mening/visie. In dat geval ben ik dus tolerant.

Ik neem even abortus als voorbeeld. Veel christenen zullen tegen abortus zijn. Maar tegelijk accepteren we wel vrij gemakkelijk dat abortus hier in Nederland legaal is. Bovendien, ik stel me voor dat ik in gesprek ben met iemand die een abortus heeft laten plegen. Ik zou (voorzichtig) zeggen dat ik uit principe tegen abortus ben. En dat ben ik ook, maar ik zou er ook zo maar aan toe kunnen voegen dat ik het bijna begrijpen kan dat mensen voor abortus kunnen kiezen in bepaalde omstandigheden.
Dat heet dan met een mooi woord mild zijn. Maar, is het wel mild? Of is het misschien lauwheid (Openb. 3:16)?

Ik wil niemand kwetsen, iedereen sparen en ik gun ieder zijn mening / visie. Maar doe ik dan God en de waarheid niet te kort? Ben ik dan niet teveel bezig met de eer van mensen in plaats van met de eer van God?

Hoe duidelijk zijn we als christenen eigenlijk nog in onze standpunten? Nemen we voldoende positie in in onze maatschappij?

Een voorbeeld waarin wel een duidelijk standpunt werd ingenomen is het weigeren van de hostie aan homoseksuelen. Daar is natuurlijk van alles over te zeggen. Het gaat me in dit topic niet om de vraag of we het daar wel of niet mee eens zijn. Ik wil daar dus eigenlijk ook GEEN discussie over.

Het gaat mij daarentegen om (en dat houdt me bezig de laatste tijd) hoe duidelijk wij als christenen onze standpunten kenbaar maken. Of wordt het tijd voor een duidelijker stellingname?
Ik ben benieuwd hoe jullie daarover denken.

Tenslotte, het afkeuren van iemands gedrag of mening betekent voor mij niet dat ik diegene als persoon afkeur. Hoewel dit nogal eens door elkaar wordt gehaald, staat dat voor mij los van elkaar.

Wat mooi, dat je dit vraagstuk aan de orde stelt. Om te beginnen sluit ik me helemaal aan bij jouw laatste woorden. Ik vind het jammer, dat dit niet altijd zo gezien wordt door anderen.

Verder is dit een vraagstuk wat mij ook heel erg bezig houdt. 'k Weet er niet direct een antwoord op, al zet het mij wel aan het nadenken. Aan de ene kant wil je mild zijn, omdat je vanuit je menselijke gevoel denkt. Dat waarderen mensen ook in je. In mij komt dan wel de vraag op 'ben ik niet té mild?'. Sta ik voor wat God vraagt of kies ik de makkelijkste weg door te zwijgen. Aan de andere kant kan de Bijbelse waarheid - vanuit menselijk oogpunt bekeken - soms hard lijken. Dan moet je je best doen om Gods liefde er in te zien, terwijl de Bijbel wel duidelijke richtlijnen om te leven geeft. Toch twijfel ik er niet aan dat Hij ons richtlijnen geeft, vanuit Zijn onvoorwaardelijke liefde voor ons. Moet je zwijgen als je - op grond van de Bijbel - verkeerd gedrag ziet of moet je het risico lopen dat anderen je hardheid, bemoeizucht en soms zelfs liefdeloosheid verwijten? Dan lijk je - in de ogen van de ander - ook niet op Jezus. Ik vind het moeilijk, als mensen - ook mede-christenen - je dan niet (willen) begrijpen. Het is voor mij dus een zoektocht wanneer ik moet spreken of moet zwijgen.

Berichten: 1550

Tolereren = dulden, verdragen, gedogen, toelaten (Van Dale) en van oorsrpong heeft dit woord voor mij helemaal niet de positieve klank die het tegenwoordig heeft in onze maatschappij. Nu is het deugd, een positieve eigenschap. In vroeger dagen was het eerder het tegendeel.

Want wanneer is de tolerantie begonnen in Nederland? In de 17e eeuw, na de vrede van Munster, toen we zelf bevrijd waren van de Spaanse overheersing, onze calvinistische godsdienst veilig was en we joodse gelovigen opvingen uit Zuid- en Oost-Europa , katholieke gelovigen dulden (maar ze mochten zich niet organiseren) en de Remonstranten ook weer met rust werden gelaten.

In de Franse tijd kwam er vrijheid van godsdienst: Remonstranten, Doopsgezinden, joden en katholieken kregen op papier de vrijheid om hun geloof te belijden en uit te oefenen. De RK kerk durfde zich pas vanaf 1853 te organiseren in Nederland. De eerste Afgescheidenen uit de hervormde kerk werden een aantal jaren zelfs nog stevig aangepakt, al begon men ze na een aantal jaren te dulden, te tolereren.

Pas in de 20e eeuw is tolereren een veel breder begrip geworden.
Het begon naast de vrijheid van godsdienst en geweten ook in te houden een leven los van het geloof of het gastvrij onderdak geven aan anders-gelovigen. Wat oorspronkelijk mondjesmaat toegestaan werd, veranderde in een grote vrijheid, waarin ieder zijn of haar eigen overtuiging mocht aanhangen en ook politiek vertalen.

In zo'n tolerante maatschappij leven wij nu tegenwoordig: alles moet mogelijk zijn en iedere opvatting is gelijkwaardig aan die van de ander.
Een maatschappij die los is geraakt van haar christelijke wortels en die zelfs intolerant begint te worden tegenover christenen.

Wat ik er mee zeggen wil: tolerantie is een deugd, een goed ding.
Maar oorspronkelijk was het een verdragen, een dulden van andersdenkenden. Geen liefde, hooguit begrip en de mogelijkheid om (in stilte) toch te geloven zoals de ander wilde. Men liet elkaar met rust. Maar was het zeker niet met elkaar eens.

Berichten: 2463

CHATULIEM619 schreef:
Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

Al te vaak is wijsheid zoveel meer dan waarheid.

Thomas

LIESBETH326 schreef:

Precies, en daarom houdt dit me ook bezig... En wil ik hierover graag met jullie van gedachten wisselen!

De waarheid is in Christus, "Ik ben de Weg, de Waarheid.... ".
Andere meningen hebben is mogelijk, maar kun je ze ook toetsen aan Gods Woord (de Waarheid). Sta je het jezelf toe om tolerant te zijn naar Gods Woord.....

Een voorbeeld; als je merkt dat iemand zich bezig houdt met ongezonde banden, toverbanden, banden van de dood, occulte banden, etc.... zeg je er dan iets van of blijf je zwijgen?? Hoe tolerant sta jij jezelf toe te zijn. Twijfelende smiley

Berichten: 2215

CROSSROAD317 schreef:

CHATULIEM619 schreef:
Zefs als je hier een stevige opmerking maakt, wordt het al negatief beschouwd. We willen liever mild, makkelijk zijn en dat kan ten koste gaan van de waarheid van Christus.

Al te vaak is wijsheid zoveel meer dan waarheid.

Thomas

De waarheid is in Christus, "Ik ben de Weg, de Waarheid.... ".
Andere meningen hebben is mogelijk, maar kun je ze ook toetsen aan Gods Woord (de Waarheid). Sta je het jezelf toe om tolerant te zijn naar Gods Woord.....

Een voorbeeld; als je merkt dat iemand zich bezig houdt met ongezonde banden, toverbanden, banden van de dood, occulte banden, etc.... zeg je er dan iets van of blijf je zwijgen?? Hoe tolerant sta jij jezelf toe te zijn. Twijfelende smiley

Vanuit liefde voor God en voor je naaste, heb je soms de plicht om iets te zeggen. Dat wordt je niet altijd in dank afgenomen, want ergens op gewezen worden ligt een van nature zondig mens niet. Je kunt denk ik ook té tolerant zijn. Dan ben je in de ogen van de gemiddelde Nederlander heel liefdevol, maar de vraag is of dat in Gods ogen ook zo is. Kies je dan voor de eer van God of voor de eer (eigendunk?) van de mens? Maar ik vind dat in de praktijk wel moeilijk hoor.

Berichten: 674

JOJO659 schreef:

Goede stelling inderdaad een vraagstuk wat ik me ook wel eens afvraag
Oordelen we als christen soms niet te hard over een ander in plaats van ze tegemoet te komen met Gods liefde. Daar waar Jezus zei wie zonder zonde is werpe de eerste steen staan we in onze tijd vaak te gooien met bijbelteksten waarom iets niet kan zonder eerst naar onszelf te kijken of naar God toe te gaan met wat wilt U dat we hiermee doen.

Jezus heeft inderdaad gezegd: "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen"......maar Hij heeft ook geijvert voor de wil van de Vader en daar kende Hij absoluut geen compromissen en werd dan zeeeer fel, zoals Hij demonstreerde tegen Petrus.......: "Ga weg achter mij satan, want gij zijt mij een aanstoot, want gij zijt niet gericht op de wil van God, maar op die van mensen".

En ergens in de Bijbel heeft de Heer ook nog zoiets gezegd van....."jullie verleiden me om mijn taak te verzaken".... Hij voelde dus in het omgaan met Zijn discipelen een soort verleiding om van Zijn roeping af te raken...

Voor Jezus gold dit probleem dus kennelijk ook, zo maakte ik toen uit dat stukje op. Hij verkeerde net als wij in dit spanningsvlak in Zijn omgang met mensen......

Ik weet alleen niet meer waar het staat in de bijbel. Heb het nog niet zo lang geleden gelezen.... Huilende smiley, smiley in tranen

Berichten: 4047

sola, bedoel je misschien dat de Heere Jezus op 12-jarige leeftijd tegen maria zei;
"wist gij niet dat Ik moest zijn in de dingen van Mijn Vader?"

Berichten: 4047

sola, bedoel je misschien dat de Heere Jezus op 12-jarige leeftijd tegen maria zei;
"wist gij niet dat Ik moest zijn in de dingen van Mijn Vader?"

Berichten: 735

Ik vind het een heel goed vraagstuk iets waar ik zeker over na zal denken,
Wel denk ik dat er vaak te snel veroordeelt wordt zonder van de hoed en de rand te weten...
Misschien moeten we er eerst eens dieper op ingaan zonder te veroordelen ( met of zonder de bijbel in de hand)
En terecht wijzen ja denk dat we dat wel moeten dan wel mogen, Maar hoe doe je dat??
Ik denk dat daar ook een wereld van verschil in ligt, Als je het meteen vol overgave woede en veroordeling doet zal het minder snel geaccepteerd worden, Dan wanneer het liefdevol belangstellend of iets dergelijks .
Dit zijn zo even mijn ideeën erover.

Berichten: 50

Tolerantie, het woord zeg al genoeg, en ook genoeg over iemand die dat niet is..

Berichten: 50

Tolerantie, het woord zeg al genoeg, en ook genoeg over iemand die dat niet is..

Berichten: 106

Leuk, prikkelend vraagstuk! Gods liefde naar ons is zo groot, en zijn wil voor ons is het goede, welgevallige en volmaakte! Zijn Geest in ons wil dit daarom voor ons en voor elke medemens. Maar hoe laten we onze medemens kennis maken hiermee? Het antwoord zit hem wellicht in hoe we zelf Gods wil hebben leren kennen. Wie leert ons het goede te volbrengen, te leven zoals God bedoeld heeft, naar Zijn wil? Hierover zegt Titus het volgende in Titus 2,11+12: Want de zaligmakende genade van God is verschenen aan alle mensen. Zij voedt ons ertoe op - met verloochening van de goddeloosheid en de wereldse begeerten - bezonnen en rechtvaardig en godvruchtig te leven in deze tegenwoordige tijd. Zonder kennis van de genade Gods zal iemands leven dus de omgekeerde vruchten hebben. We zijn niet tegen abortus omdat wij dat zelf bedacht hebben, dat weten wij doordat wij Gods liefde en genade hebben leren kennen. We zijn niet tegen anders geaarden omdat wij dat afkeuren, we zijn het omdat aan ons de door de Genade Gods herstel voor de mensheid is geopenbaard. Zonder de boodschap van de Genade rest ons slechts ons te beroepen op onze mening op grond waarvan wij via wetten anderen onze zienswijze opleggen. Liever laten we door de Genade Gods ook anderen tot eigen bekering komen!

Berichten: 674

HANNAH810 schreef:

sola, bedoel je misschien dat de Heere Jezus op 12-jarige leeftijd tegen maria zei;
"wist gij niet dat Ik moest zijn in de dingen van Mijn Vader?"

Nee, Hannah, helaas niet, maar ik vind het wel een goed stukje, dat hier past in deze topic, vindt je niet?

Je leest zo gauw over de dingen heen, tenminste ik dan..........

Het is eigenlijk een stukje tekst, waar de Heer zegt tegen Zijn discipelen iets in de trant van: "door jullie zal ik nog van de goede weg afraken"........zoiets.......

Bedankt Hannah........... Lachende smiley

Berichten: 106

SOLAFIDE630 schreef:

Het is eigenlijk een stukje tekst, waar de Heer zegt tegen Zijn discipelen iets in de trant van: "door jullie zal ik nog van de goede weg afraken"........zoiets.......

Bij deze heb je onbewust een bijbelspeurtocht georganiseerd... al moet ik zeggen dat het me geheel niet bekend in de oren klinkt.. weet je nog uit welke vertaling je het las?

Berichten: 674

DENNISS669 schreef:

Bij deze heb je onbewust een bijbelspeurtocht georganiseerd... al moet ik zeggen dat het me geheel niet bekend in de oren klinkt.. weet je nog uit welke vertaling je het las?

Het klonk mij ook niet bekend in de oren...daarom juist...

Ik lees meestal de volgende vertalingen: NBV, Staten vertaling en NBG 51. Ik denk, dat het de NBV was.....want daar ben ik nog niet zo mee bekend. Knipoog smiley

Berichten: 2706

LIESBETH326 schreef:

De laatste tijd ben ik m'n hoofd nogal bezig met het thema tolerantie. (.....)

Tenslotte, het afkeuren van iemands gedrag of mening betekent voor mij niet dat ik diegene als persoon afkeur. Hoewel dit nogal eens door elkaar wordt gehaald, staat dat voor mij los van elkaar.

Leuk dat je dit aankaart, Liesbeth.

De vraag is of je als christen en zeker in de hulpverleningssituatie waarin jij zit, je eigen overtuiging verloochent als je je opvattingen die je ergens over hebt, niet noemt. Ik heb al eerder gesteld dat er wel eens een kloof is tussen waarheid en wijsheid. Ik zou zelf een pragmatisch uitgangspunt nemen. Werkt het, heeft het effect? Het heeft geen zin te zaaien op beton en je kunt een paard niet leren bidden. De cultuur is nu eenmaal niet in Nederland dat mensen openstaan voor een christelijke boodschap. De generatie voor ons heeft wat dat betreft veel verknoeid, de weerstand is enorm. Je schiet echt niet tekort als je boodschap vertellen geen zin heeft. En bovendien draai het eens om. Ik heb ook een hekel aan de boodschap van onwillige islamitische ouders die mij van de zegeningen van de islamcultuur willen overtuigen. Dat zou dus andersom ook wel eens kunnen gelden. Bedenk dat het christendom voor veel Nederlanders even ver afstaat als de islam voor de meesten van ons.
Ik vind niet dat je je opvattingen verloochent door er over te zwijgen. Er was vroeger een kreet van ik schaam me voor het Evangelie niet, dat is bij jou daarmee niet het geval. Communicatie is niet wat je zegt maar hoe het bij de ander overkomt. Je bent niet bezig met de eer van God als je het voor Hem met een foute boodschap verknoeit.

Thomas

Dat is precies het tegendeel van wat ik heb geprobeerd om aan te kaarten. Het gaat mij er juist om of wij als christenen nog wel staan voor de bijbelse waarheid!

Kennen we die? Als je alleen al naar de discussie erover op CM kijkt...en wanneer zou je daar dan volledig voor staan?

Berichten: 49

Moeilijk onderwerp. Ik ben zelf van nature geneigd om wat (veel?) toleranter te zijn als get gaat om andere interpretaties van God's woord.

Waarom? Omdat God de ultieme wijsheid bezit en het recht en de kennis heeft om de schapen van de bokken de scheiden. Ikzelf heb die kennis niet en pretendeer niet om God's woord beter te kunnen interpreteren dan anderen.

Dus houd ik me zoveel mogelijk aan de raad van Jezus: Oordeelt niet opdat je niet geoordeeld wordt.

Dat betekent niet dat ik niet mag aangeven dat ik het met dingen niet eens ben. Maar ook hier zal ik eerder geneigd zijn om de liefde van God te benadrukken dan de verboden en verboden die Hij ons oplegt. Ik denk dat deze vanzelf een gevolg zijn, als iemand Hem leert kennen.

Een goed voorbeeld: Homosexualiteit vind ik een zonde. Maar ik heb makkelijk praten als hetrosexueel zonder sexuele gevoelens voor mannen. In discussies met homosexuelen heb ik dus absoluut niet de behoefte om hen te wijzen op het (volgens mij) bijbelse verbod op hun levenswijze. Ik heb behoefte om hen te wijze op de liefde van Hem, wetend dat als Hij in hun hart komt, God er ook voor zal zorgen dat hun levens in Zijn eer zijn.

Vincent

Berichten: 674

Nou...gelukkig, dat de discipelen c.q. de apostelen er toch anders over dachten, want dan was het evangelie nooooiiiit verder gekomen en dan hadden wij nu nog niet van Jezus gehoord....want er waren heel wat autoriteiten, die de verkondiging van het evangelie door de apostelen verboden....en wat deden de apostelen.....voldeden ze aan dit verzoek....? Nee, en nog eens nee....... ze zeiden....wij moeten Gode meer gehoorzamen dan mensen....en ze ging DOOR MET DE VERKONDIGING op gevaar van hun eigen leven.......

Paulus is gestenigd, gemarteld.....in de gevangenis gezet en hij is uiteindelijk ook, zoals beweerd wordt, onderste te boven gekruisigd.....Ja...dat is heftig...zeer heftig.....en deden de apostelen dat soms omdat ze niet goed bij hun hoofd waren of zo?........ Ik dacht het niet.....En profeten uit de O.T., die zijn ook vermoord.....door mensen

Ik persoonlijk lees in de bijbel, dat je inderdaad Gode meer moet gehoorzamen dan mensen. God zegt niet voor niets in de bijbel: Wees niet bevreesd voor diegenen, die alleen het lichaam kunnen doden, maar weest bevreesd voor God die na de dood in de hel kan werpen.

Als we |Jezus verloochenen en Zijn woorden, dan zal Hij ook ons verloochenen. Dat lees ik in de biijbel.

WE MOETEN ONZE EERSTE LIEFDE NIET VERZAKEN........

En Thomas:

Vindt jij het therapeutisch verantwoord door maar mensen naar de mond te praten en niet de waarheid te zeggen...... Ik vind juist het tegendeel.....

Iemand de waarheid onthouden is eerder fnuikend....wat heb je eraan als mens....Ik persoonlijk vond het juist HELEND om de waarheid te horen en niet dat therapeutische geklets zonder kracht.......Kan een mens mij behouden......kunnen woorden van mensen genezen? Ik dacht het niet....wat kunnen krchteloze woorden van mensen nu uitrichten? Niets...helemaal niets....dat heeft geen eeuwigheidswaarde.

Ik vind eerder, dat dat krachteloze gezwets van al die therapeuten in hun menselijke pogingen, maar die niet bekrachtigd kunnen worden door God en DE WAARHEID in en van Zijn woord, ZIEKMAKEND!

De waarheid alleen maakt iemand vrij en weer gezond......"in gelul kun je nu eenmaal niet wonen", zo zei een Amsterdamse wethouder Schaeffer en hij had gelijk....excusez le mot.....

IK WAS DAAR IN IEDER GEVAL NIET MEE GEHOLPEN TOEN IK IN THERAPIE WAS.

Mij hielp alleen de Waarheid en datgene WAT GOD ZEI IN ZIJN WOORD, want alleen daar kun je op bouwen als mens en nergens anders op. Dat alleen doet ertoe en niet datgene, wat wij als mensen ervan maken.

Kan ik mij er later voor God op beroepen, wat mijn therapeut met al zijn goedbedoelde, maar verheelde waarheid uit de bijbel, mij op de mouw heeft gespeld. Ik denk het niet. Alleen de waarheid zet zoden aan de diijk. Dat heeft mij genezen en niet al die goedbedoelde, maar krachteloze en inhoudsloze opmerkingen van mensen, een evangelie op mensenmaat iemand aan te praten, dat niet meer strookt met datgene, wat in de bijbel staat, waar God aan hecht en voor gestorven is. En mensen die ziek zijn, zijn heel gevoelig juist voor echtheid, voor de waarheid en wijzen gedraai rond de waarheid juist af. Zij voelen dat feilloos aan. Mensen willen voor vol worden aangezien en als zodanig worden behandeld.......dat alleen werkt helend

Wat heb ik eraan als iemand een mooi verhaal zit te vertellen en mij naar de mond zit te praten, terwijl God heel andere dingen belangrijk vindt.

Waarom zit ik dan de bijbel te bestuderen...als het er toch niet op aan komt en je maar naar eigen believen over de bijbel kunt praten....? Dat vind ik persoonlijk SMAKELOOS...DAN BEN JE NIET MEER HET ZOUTEND ZOUT........het Licht van de wereld....DAN BEN JE ALLEEN MAAR NOG GOED OM TE WORDEN WEGGEGOOID, want je hebt dan niets aan zulke krachteloze woorden, die niet door God bekrachtigd kunnen worden.

Jezus zei, wie zich voor mij en mijn woorden schaamt, ik zal later mij ook voor hem/haar schamen.....

Berichten: 456

SOLAFIDE630 schreef:

Jezus heeft inderdaad gezegd: "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen"......maar Hij heeft ook geijvert voor de wil van de Vader en daar kende Hij absoluut geen compromissen en werd dan zeeeer fel, zoals Hij demonstreerde tegen Petrus.......: "Ga weg achter mij satan, want gij zijt mij een aanstoot, want gij zijt niet gericht op de wil van God, maar op die van mensen".

En ergens in de Bijbel heeft de Heer ook nog zoiets gezegd van....."jullie verleiden me om mijn taak te verzaken".... Hij voelde dus in het omgaan met Zijn discipelen een soort verleiding om van Zijn roeping af te raken....
Voor Jezus gold dit probleem dus kennelijk ook, zo maakte ik toen uit dat stukje op. Hij verkeerde net als wij in dit spanningsvlak in Zijn omgang met mensen......

Ik weet alleen niet meer waar het staat in de bijbel. Heb het nog niet zo lang geleden gelezen.... Huilende smiley, smiley in tranen

Ik heb het gevonden volgens mij:

Mat. 16:23 (NBV): Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’

Tussen haakjes, toen ik dit topic nog eens na las, ontdekte ik dat jij zelf, Sola dit vers aan haalt in de eerste alinea in je stuk... Knipoog smiley

Berichten: 107

SOLAFIDE630 schreef:

Nou...gelukkig, dat de discipelen c.q. de apostelen er toch anders over dachten, want dan was het evangelie nooooiiiit verder gekomen en dan hadden wij nu nog niet van Jezus gehoord....want er waren heel wat autoriteiten, die de verkondiging van het evangelie door de apostelen verboden....en wat deden de apostelen.....voldeden ze aan dit verzoek....? Nee, en nog eens nee....... ze zeiden....wij moeten Gode meer gehoorzamen dan mensen....en ze ging DOOR MET DE VERKONDIGING op gevaar van hun eigen leven.......

Paulus is gestenigd, gemarteld.....in de gevangenis gezet en hij is uiteindelijk ook, zoals beweerd wordt, onderste te boven gekruisigd.....Ja...dat is heftig...zeer heftig.....en deden de apostelen dat soms omdat ze niet goed bij hun hoofd waren of zo?........ Ik dacht het niet.....En profeten uit de O.T., die zijn ook vermoord.....door mensen

Ik persoonlijk lees in de bijbel, dat je inderdaad Gode meer moet gehoorzamen dan mensen. God zegt niet voor niets in de bijbel: Wees niet bevreesd voor diegenen, die alleen het lichaam kunnen doden, maar weest bevreesd voor God die na de dood in de hel kan werpen.

Als we |Jezus verloochenen en Zijn woorden, dan zal Hij ook ons verloochenen. Dat lees ik in de biijbel.

WE MOETEN ONZE EERSTE LIEFDE NIET VERZAKEN........

En Thomas:

Vindt jij het therapeutisch verantwoord door maar mensen naar de mond te praten en niet de waarheid te zeggen...... Ik vind juist het tegendeel.....

Iemand de waarheid onthouden is eerder fnuikend....wat heb je eraan als mens....Ik persoonlijk vond het juist HELEND om de waarheid te horen en niet dat therapeutische geklets zonder kracht.......Kan een mens mij behouden......kunnen woorden van mensen genezen? Ik dacht het niet....wat kunnen krchteloze woorden van mensen nu uitrichten? Niets...helemaal niets....dat heeft geen eeuwigheidswaarde.

Ik vind eerder, dat dat krachteloze gezwets van al die therapeuten in hun menselijke pogingen, maar die niet bekrachtigd kunnen worden door God en DE WAARHEID in en van Zijn woord, ZIEKMAKEND!

De waarheid alleen maakt iemand vrij en weer gezond......"in gelul kun je nu eenmaal niet wonen", zo zei een Amsterdamse wethouder Schaeffer en hij had gelijk....excusez le mot.....

IK WAS DAAR IN IEDER GEVAL NIET MEE GEHOLPEN TOEN IK IN THERAPIE WAS.

Mij hielp alleen de Waarheid en datgene WAT GOD ZEI IN ZIJN WOORD, want alleen daar kun je op bouwen als mens en nergens anders op. Dat alleen doet ertoe en niet datgene, wat wij als mensen ervan maken.

Kan ik mij er later voor God op beroepen, wat mijn therapeut met al zijn goedbedoelde, maar verheelde waarheid uit de bijbel, mij op de mouw heeft gespeld. Ik denk het niet. Alleen de waarheid zet zoden aan de diijk. Dat heeft mij genezen en niet al die goedbedoelde, maar krachteloze en inhoudsloze opmerkingen van mensen, een evangelie op mensenmaat iemand aan te praten, dat niet meer strookt met datgene, wat in de bijbel staat, waar God aan hecht en voor gestorven is. En mensen die ziek zijn, zijn heel gevoelig juist voor echtheid, voor de waarheid en wijzen gedraai rond de waarheid juist af. Zij voelen dat feilloos aan. Mensen willen voor vol worden aangezien en als zodanig worden behandeld.......dat alleen werkt helend

Wat heb ik eraan als iemand een mooi verhaal zit te vertellen en mij naar de mond zit te praten, terwijl God heel andere dingen belangrijk vindt.

Waarom zit ik dan de bijbel te bestuderen...als het er toch niet op aan komt en je maar naar eigen believen over de bijbel kunt praten....? Dat vind ik persoonlijk SMAKELOOS...DAN BEN JE NIET MEER HET ZOUTEND ZOUT........het Licht van de wereld....DAN BEN JE ALLEEN MAAR NOG GOED OM TE WORDEN WEGGEGOOID, want je hebt dan niets aan zulke krachteloze woorden, die niet door God bekrachtigd kunnen worden.

Jezus zei, wie zich voor mij en mijn woorden schaamt, ik zal later mij ook voor hem/haar schamen.....

Ik heb in de thuiszorg bij een terminale man gewerkt die al 40 jaar lid was van de euthanasievereniging. Veel collega's wilden daar niet werken omdat hij die wens had. Omdat hij mij oke vond MOCHT ik bij hem komen. Hij had een uitgesproken mening over euthanasie, zelf ben ik er niet voor. Hij was gelovig. Dagen zat ik tegenover hem aan tafel, had ik hem dan terecht moeten wijzen, omdat ik er andere gedachten over had? Ik geloof niet dat het makkelijk was voor hem, maar hij was klaar met het leven, wie ben ik dan om daarover te oordelen? Het was zijn keuze.Ik denk altijd dat God het voor ons zal doen, hij zal over ons oordelen,wij hoeven niet in zijn schoenen te staan. Natuurlijk moet je je moment pakken om over geloofszaken te praten als zich dat aandient. Uiteindelijk is de man in zijn slaap overleden, en het was goed zo.
Ik denk met veel respect aan hem terug omdat ik een bijzonder kontakt met hem had, ondanks dat hij iets wilde doen, waar ik anders over dacht.
Mijn overleden man heeft een heel zwaar lijden gekend, maar nooit hebben wij euthanasie overwogen. En zo kan het ook, in liefde. God die met ons meelijdt in ziekte,pijn en verdriet, en zo Zijn kind thuishaalt.
Ik wil dit met jullie delen, en weet eigenlijk niet of ik er goed aan doe, ik zet dit niet hier neer om direct te worden veroordeeld dat ik tekortgeschoten zou zijn bij die man, omdat ik mijn eigen mening voor mijzelf heb gehouden.