Boos op God

Berichten: 22

Boos worden op God, mag dat?
Ben jij weleens boos op Hem, en mag je dat?
Zomaar eens nieuwsgierig naar.

Had laatst gesprek met mijn psycholoog, en vertelde hem dat ik met hoop boosheid kampte. En dat ik mijn woede richting God had ge uit.
Mijn psych vroeg mij dat: "Mag je boos worden op God?"

Ja, was mijn antwoord. Want God kent al mijn doen en laten.
En hoe schijnheilig is het dan om Hem te prijzen terwijl ik eigenlijk woest op Hem ben.

Het gebeurt me niet vaak, maar heb het naar Hem uitgeschreeuwd, dat ik het leven oneerlijk vind, dat ik Hem niet eerlijk vindt, ect....

Hoe sta jij daar in?

Berichten: 4047

ja, je mag boos zijn op God.

jesaja of jeremia was ook boos; en weet je wat God zei? vertel me je redenen en laten we het er eens over hebben.......

zelf ben ik meermalen boos geweest, maar eigenlijk meer vanuit frustratie.
Uiteindelijk volgde er een flinke huilbui, ben ik in slaap gevallen en werd ik vredig wakker met een mooi lied in gedachten.

Ik denk dat onze Vader liever ziet dat we in gebed onze boosheid uiten, dan dat we niet (meer) tot hem naderen.
Hij wil ons hart, ook wanneer we boosheid voelen; hetzij terecht, het zij onterecht.

Berichten: 702

God is je Vader.
En tegen je Vader mag je altijd eerlijk zijn.
Je mag alles met Hem delen, ook je boosheid en frustraties.

Berichten: 7083

ROADY558 schreef:

God is je Vader.
En tegen je Vader mag je altijd eerlijk zijn.
Je mag alles met Hem delen, ook je boosheid en frustraties.

Als je boos bent op God.
Ja, ik ben het niet hoor.
Maar als je het wel bent, moet je God ook vergeven. En dan kan je kiezen verzoenen of niet.

Vergeven is, voor mij, niet moeilijk, als ik degene toch niet meer hoef te zien.
Verzoenen, ja dat is niet altijd mogelijk, door patronen waarin mensen zitten.

Maar boos op God?
God heeft dingen niet gewild, dat zijn mensen.

En als het geen mensen waren, bijvoorbeeld ziekte, ja, ik zou zelf zeggen: 'Geef me Rust en Vrede, ondanks de ziekte en, vertrouwen.

Iedereen gaat dood, ik ook, ja, en naar de Hemel.
Dat laatste klinkt prettiger.

Ik zou bidden voor een fijne rustige en vredige overgang.

Berichten: 1621

PATRIES300 schreef:

Boos worden op God, mag dat?
Ben jij weleens boos op Hem, en mag je dat?
Zomaar eens nieuwsgierig naar.

Had laatst gesprek met mijn psycholoog, en vertelde hem dat ik met hoop boosheid kampte. En dat ik mijn woede richting God had ge uit.
Mijn psych vroeg mij dat: "Mag je boos worden op God?"

Ja, was mijn antwoord. Want God kent al mijn doen en laten.
En hoe schijnheilig is het dan om Hem te prijzen terwijl ik eigenlijk woest op Hem ben.

Het gebeurt me niet vaak, maar heb het naar Hem uitgeschreeuwd, dat ik het leven oneerlijk vind, dat ik Hem niet eerlijk vindt, ect....

Hoe sta jij daar in?

Patries, kijk ook eens op de topic: Boos!

http://www.christianmatch.nl/forum/forum_posts.php?tId=3303&start=30

Berichten: 7231

PATRIES300 schreef:

Boos worden op God, mag dat?
Ben jij weleens boos op Hem, en mag je dat?
Zomaar eens nieuwsgierig naar.

Had laatst gesprek met mijn psycholoog, en vertelde hem dat ik met hoop boosheid kampte. En dat ik mijn woede richting God had ge uit.
Mijn psych vroeg mij dat: "Mag je boos worden op God?"

Ja, was mijn antwoord. Want God kent al mijn doen en laten.
En hoe schijnheilig is het dan om Hem te prijzen terwijl ik eigenlijk woest op Hem ben.

Het gebeurt me niet vaak, maar heb het naar Hem uitgeschreeuwd, dat ik het leven oneerlijk vind, dat ik Hem niet eerlijk vindt, ect....

Hoe sta jij daar in?

Een boosheid hoeft niet altijd negatief te zijn hoor. Soms zeg je wel eens in een boosheid bepaalde zaken die waarheid zijn en die je anders nooit zou zeggen.

Boosheid is ook een emotie en dat mag je tonen. Als je 100 keer per dag zegt dat je gelukkig bent zal iedereen graag horen maar vertel je enkele keren per dag dat je verdriet hebt of boos bent zal men je al vlug zielig vinden of wat dan ook. Zo is God niet. Je kan steeds bij Hem terecht.

Je mag God best in vraag stellen. Denken we maar aan de woorden van Jezus: 'Vader, waarom verlaat Gij mij?'...was dat boosheid, angst, verdriet...het was een puur menselijke vraag die Hij stelde. Zo mogen wij als gewone sterveling dus ook zijn.

Berichten: 7083

Ja, ik was gefrustreerd, en ja, reageerde dat enkele weken hier af op het forum.

Gelukkig werd ik daar attent op gemaakt, en ben ik gaan denken, hoe komt het dat ik zo opruijerig, negatief en zoveel lange lappen tekst herhalingen neerzet?

En toen kwam ik erachter dat ik in mijn privé een keer niet in staat was mijn grens te zetten. Kijk, ik kan met iemand een vertrouwensrelatie hebben, en toch, me grens ergens over niet tijdig aangeven, zodat ik teveel aan me hoofd kreeg.(voorbeeld)

En ja, daar kwam ik achter door de mail die ik kreeg, omdat ik toen ging denken waarom doe ik zo, zo ben ik niet; was afreageren van iets heel anders.

Berichten: 6369

Je kan de vraag ook andersom stellen waarom mag je niet boos zijn op God??

Ik heb het ook wel eens uitgeschreeuwd de afgelopen jaren en ook nu ben ik soms erg verdrietig waarom ik nu weer...

En toch mag je daarna ervaren dat hij er is en die boosheid uiten is niet meer dan een normale menselijke reactie!

Berichten: 22

Shanita schreef:

Quote:

Maar boos op God?
God heeft dingen niet gewild, dat zijn mensen.

En als het geen mensen waren, bijvoorbeeld ziekte, ja, ik zou zelf zeggen: 'Geef me Rust en Vrede, ondanks de ziekte en, vertrouwen.

En dat vind ik dus een lastige...mijn beste vriend is op het moment alles in zijn leven kwijt geraakt. (gezondheid, werk, gezin)
Het enige wat hij vraagt aan God is vertrouwen, nabijheid, rust.
Maar ook die blijft uit.
Dan is het weleens heel erg moeilijk om te blijven vertrouwen, en niet boos te worden op God.

Denk ook niet dat God dat erg vindt, hij kent je hartsgesteldheid toch wel.
En tuurlijk vraag ik later om vergeving, en vraag ik of God me daarbij wilt helpen.

Berichten: 702

Ik moest denken aan een tekst die mij in een bepaalde periode bezighield.

Job 36:21
Wacht u, wend u niet tot de boosheid,
want om die reden werdt gij door ellende beproefd.

Boosheid heeft altijd een onderliggende reden. Ik geloof dat God ons uitdaagt om met Hem naar die reden te gaan zoeken. Vaak is dat pijn, angst of onrecht, ongehoorzaamheid, nalatigheid etc.

Mag je het uitschreeuwen naar Hem? Ja dat mag. Een kind gaat ook wel 's tegen z'n vader tekeer, dat lucht op, en brengt de kalmte weer terug.

Vergeet alleen niet dat het nooit aan God Zelf kan liggen. Hij heeft er juist alles aan gedaan, om het met ons in orde te maken.

Berichten: 22

Snap je standpunt Roady, en toch heb ik zo mijn twijfels.....
Juist mbt tot Job.
Job was een speelbal, een weddenschap tussen God en de duivel....
Ik vind het heel knap als God je alles afneemt, om dan toch op Hem te blijven vertrouwen.

Ik weet ook best dat mijn boosheid niet aan God te verwijten is.
Het zijn mijn verkeerde keuzes geweest, mijn plannen waar ik God te weinig bij betrokken heb, en verkeerd in heb verstaan....

Berichten: 4097

PATRIES300 schreef:

Snap je standpunt Roady, en toch heb ik zo mijn twijfels.....
Juist mbt tot Job.
Job was een speelbal, een weddenschap tussen God en de duivel....
Ik vind het heel knap als God je alles afneemt, om dan toch op Hem te blijven vertrouwen.

Ik weet ook best dat mijn boosheid niet aan God te verwijten is.
Het zijn mijn verkeerde keuzes geweest, mijn plannen waar ik God te weinig bij betrokken heb, en verkeerd in heb verstaan....

Daarbij werd de aangehaalde tekst door één van de "vrienden" van Job uitgesproken die later door God in het ongelijk werden gesteld. Er zijn nog zoveel meer teksten waarin over boosheid wordt gesproken en er ruimte voor wordt gemaakt. Ook in het boos zijn mogen we lijken op God.

Berichten: 702

PATRIES300 schreef:

Snap je standpunt Roady, en toch heb ik zo mijn twijfels.....
Juist mbt tot Job.
Job was een speelbal, een weddenschap tussen God en de duivel....
Ik vind het heel knap als God je alles afneemt, om dan toch op Hem te blijven vertrouwen.

Ik weet ook best dat mijn boosheid niet aan God te verwijten is.
Het zijn mijn verkeerde keuzes geweest, mijn plannen waar ik God te weinig bij betrokken heb, en verkeerd in heb verstaan....

Ja, wie herkent dit niet? IK wel tenminste...

Weet je? In zo'n geval mag je ook jezelf vergeven, het loslaten, en het kan best zijn dat God nog iets mooiers voor je in petto heeft...

Ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan... maar zelfkritiek kan ook weer zoveel blokkeren...

Gods zegen gewenst op jouw weg.

Berichten: 5407

ROADY558 schreef:

Ja, wie herkent dit niet? IK wel tenminste...

Weet je? In zo'n geval mag je ook jezelf vergeven, het loslaten, en het kan best zijn dat God nog iets mooiers voor je in petto heeft...

Ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan... maar zelfkritiek kan ook weer zoveel blokkeren...

Gods zegen gewenst op jouw weg.

Ik denk dat jij wel heel makkelijk met het woord vergeven omgaat Roady.....
Zeg je iets vervelends, huppeta, daa rkomt het woord vergeven weer....

vergeven is niet een klakkeloos woord maar een proces, soms van jaren en zeker niet iets wat je zo makkelijk voor in je mond moet hebben liggen dan komt het niet geloofwaardig over......

Berichten: 4097

WILLEMIJN232 schreef:

Ik denk dat jij wel heel makkelijk met het woord vergeven omgaat Roady.....
Zeg je iets vervelends, huppeta, daa rkomt het woord vergeven weer....

vergeven is niet een klakkeloos woord maar een proces, soms van jaren en zeker niet iets wat je zo makkelijk voor in je mond moet hebben liggen dan komt het niet geloofwaardig over......

Mee eens! Daar is vergeving ook te kostbaar voor (geweest).

Berichten: 702

WILLEMIJN232 schreef:

vergeven is niet een klakkeloos woord maar een proces, soms van jaren

Mja, ik weet er alles van.

Wel typisch dat jij er bovenop springt, aan een reactie die niet aan jou gericht is.
Is er misschien iemand in jouw eigen leven die je nog dient te vergeven?

Berichten: 7083

WILLEMIJN232 schreef:

Ik denk dat jij wel heel makkelijk met het woord vergeven omgaat Roady.....
Zeg je iets vervelends, huppeta, daa rkomt het woord vergeven weer....

vergeven is niet een klakkeloos woord maar een proces, soms van jaren en zeker niet iets wat je zo makkelijk voor in je mond moet hebben liggen dan komt het niet geloofwaardig over......

Hai Willemijn,

Ja, ik zat er net zo de hele tijd aan te denken tijdens het werk, over vergeven.
En ik dacht toch; nee, ik kan niet vergeven, het zou een leugen zijn als ik een bepaald iemand zou zeggen dat ik die vergeef, want ik kan het niet en wil het niet.
Ook niet voor me eigen bestwil, dat mijn wrok, oid weggaan. Wat mensen vaak zeggen. Want ik heb die wrok en bitterheid niet, ben gewoon woedend, en terecht.
Ik ben gewoon boos, woedend, en dat voelt goed en geeft me rust.
Van dat mezelf aanpraten dat ik wil vergeven en denken dat ik heb vergeven terwijl dat niet zo is, daar wordt ik juist onrustig van.
Want ik wil het niet namelijk.
Ja, ik denk er niet de hele dag aan.
Maar als ik er weleens aan denk ben ik woedend en dat voelt goed want het is een terechte woede.
Nou kan ik me wel voorstellen als ik in een gemeente zou komen die zou zeggen van ja je moet vergeven dat ik, voor de vrede, zou zeggen dat ik heb vergeven, omdat ik degene toch niet mee zie/hoef te zien.

Ja, en dan zou ik liegen, en dus niet naar zo'n gemeente gaan bijvoorbeeld.

S. Mensen die willen vergeven om zichzelf ermee een plezier te doen, wat ik hier weleens las, dat ze dan rust en vrede hebben, prima.

Ik voel rust en vrede als ik één bepaald iemand niet vergeef, en woedend blijf, dat geeft mij rust, dan ben ik eerlijk tegenover mezelf en God wat ik voel.

Berichten: 4097

ROADY558 schreef:

Mja, ik weet er alles van.

Wel typisch dat jij er bovenop springt, aan een reactie die niet aan jou gericht is.
Is er misschien iemand in jouw eigen leven die je nog dient te vergeven?

tjonge jonge... Verraste, verbaasde smiley

a. het is hier een open forum, we lezen elkaars bijdragen en reageren op elkaar en jouw reactie geeft Willemijn er aanleiding toe.
b. ik heb moeite met jouw reactie op Willemijn met de insinuatie dat ze misschien iemand nog moet vergeven.

Jol, spreekt voor haar beurt en nee geen idee momenteel of ze nog iemand moet vergeven. Sorry IJsje voor je niet multifocale glazen.

Berichten: 4097

SHANITA130 schreef:

Hai Willemijn,

Ja, ik zat er net zo de hele tijd aan te denken tijdens het werk, over vergeven.
En ik dacht toch; nee, ik kan niet vergeven, het zou een leugen zijn als ik een bepaald iemand zou zeggen dat ik die vergeef, want ik kan het niet en wil het niet.
Ook niet voor me eigen bestwil, dat mijn wrok, oid weggaan. Wat mensen vaak zeggen. Want ik heb die wrok en bitterheid niet, ben gewoon woedend, en terecht.
Ik ben gewoon boos, woedend, en dat voelt goed en geeft me rust.
Van dat mezelf aanpraten dat ik wil vergeven en denken dat ik heb vergeven terwijl dat niet zo is, daar wordt ik juist onrustig van.
Want ik wil het niet namelijk.
Ja, ik denk er niet de hele dag aan.
Maar als ik er weleens aan denk ben ik woedend en dat voelt goed want het is een terechte woede.
Nou kan ik me wel voorstellen als ik in een gemeente zou komen die zou zeggen van ja je moet vergeven dat ik, voor de vrede, zou zeggen dat ik heb vergeven, omdat ik degene toch niet mee zie/hoef te zien.

Ja, en dan zou ik liegen, en dus niet naar zo'n gemeente gaan bijvoorbeeld.

S. Mensen die willen vergeven om zichzelf ermee een plezier te doen, wat ik hier weleens las, dat ze dan rust en vrede hebben, prima.

Ik voel rust en vrede als ik één bepaald iemand niet vergeef, en woedend blijf, dat geeft mij rust, dan ben ik eerlijk tegenover mezelf en God wat ik voel.

Voor nu geeft deze woede je kracht om te weten wat je per se niet wilt en dan kan ik die woede alleen maar zegenen.

Berichten: 7083

JOL252 schreef:

Voor nu geeft deze woede je kracht om te weten wat je per se niet wilt en dan kan ik die woede alleen maar zegenen.

Hai Jol,

Ja, idd. als je vergeeft, terwijl dat niet zo voelt, juist andersom, ja, dan laat je mensen weer veel sneller over je grenzen gaan, cq, kan je veel minder goed je grenzen aangeven....Want ja, je hebt zelfs dit en dat 'vergeven'. tussen aanhalingstekens, want eigenlijk voelt het niet zo in je hart, maar je maakt het jezelf wijs, omdat zoveel mensen zeggen hoe bijbels en goed dat is, ook voor jezelf.
En dan verdring je ook weer het gevoel dat jijzelf, ik dus, het helemaal niet bijbels vind(vergeving zonder berouw), en goed vind voor mezelf...

En ja, dan was het van, ja maar je hoeft dan niet meer met zo iemand die je hebt vergeven om te gaan, kan zijn, is meegenomen dan, maar het 'vergevingsgevoel' voel ik nu eenmaal niet bij iemand.

Dus ja, ik lieg dan tegen God tegen mezelf. En omdat ik niet 'voel' en mezelf wijsmaak dat ik vergeven heb, ja, dan komt er frustratie uit me. Want ik kan de woede niet meer richten naar de persoon voor wie het was bedoeld en wat mij altijd Rust gaf(in mijn gedachten, want ik zie degene nooit meer), want degene heb ik immers 'vergeven'. Tussen aanhalingstekens.

Zie ook oa boek 'Gij zult niet voelen(merken)', Alice Miller.

Ja, soms kunnen dingen zo groot zijn, dan kom je in een leven niet eens aan een begin van vergeven toe.

Ik denk juist het verdringen van je gevoel, dat is en oneerlijk naar jezelf en vooral naar God toe.
Dan kan God ook niets met je.

En het is schadelijk, jezelf wijsmaken dat je hebt vergeven, omdat de goegemeente dat vindt, terwijl diep in je hart je nog steeds woedend bent.

En Bedankt!

Groetjes Lachende smiley

Berichten: 7083

Quote:

Shanita schreef:
Maar boos op God?
God heeft dingen niet gewild, dat zijn mensen.

En als het geen mensen waren, bijvoorbeeld ziekte, ja, ik zou zelf zeggen: 'Geef me Rust en Vrede, ondanks de ziekte en, vertrouwen.

Quote:

Patries300: En dat vind ik dus een lastige...mijn beste vriend is op het moment alles in zijn leven kwijt geraakt. (gezondheid, werk, gezin)

Ik ken mensen die hebben al jaren alle drie niet....

Quote:

Het enige wat hij vraagt aan God is vertrouwen, nabijheid, rust.
Maar ook die blijft uit.

Ja, dat heb ik zelf geleerd op therapie...om in crisis kalm en redelijk gelukkig te blijven. Een proces was dat.

Quote:

Dan is het weleens heel erg moeilijk om te blijven vertrouwen, en niet boos te worden op God.

Ja, dat kan. Ik zelf ben nooit boos op God geweest, wel op mensen, maar als ik ziek zou worden, wat ik al ben gedeeltelijk, ja, Vrede en Rust, ja, ik heb dingen geleerd op therapie, vandaar.
Ja, niet effetje in een week, daar zijn jaren overheengegaan..
En ik heb geluk gehad. Dingen ik ik meemaakte veel mensen overleefden dat niet en zouden dat niet kunnen overleven. Zei me psych.

Quote:

Denk ook niet dat God dat erg vindt, hij kent je hartsgesteldheid toch wel.
En tuurlijk vraag ik later om vergeving, en vraag ik of God me daarbij wilt helpen.

Dat bedoel ik, natuurlijk niet vindt God dat niet erg, misschien is God ook wel boos..om die dingen die mensen overkomen direct of indirect door anderen.
En, je bent eerlijk naar God toe dat je boos bent, eerlijkheid naar God is belangrijk. Ik kan me er wel wat bij voorstellen dat je boos bent op God, ook al heb ik dat zelf niet.
Ik bedoel we leven in een gebroken wereld, met ontslagen door de crises, familie's die uitelkaar vallen door ruzie, ongelukken of ziekten.
En we kunnen zelf heel erg ziek worden, door stoffen die vrijkomen uit fabrieken, afval wat wordt geloosd, stoffen in voedsel, en nog veel meer redenen, die weer gevolgen zijn van de gebroken wereld.
Een voorbeeld: als er niet zoveel onnodig werd geproduceerd alleen om winst te maken, zou er niet zoveel giftig afval zijn..

ps: Dit stukje

Quote:

Als je boos bent op God.
Ja, ik ben het niet hoor.
Maar als je het wel bent, moet je God ook vergeven. En dan kan je kiezen verzoenen of niet.

schreef ik uit frustratie, van dat moeten vergeven, en alleen al omdat je er zelf zo van opknapt, wat je weleens hoort, ja, en bij mij werkte dat juist andersom. Juist omdat ik niet 'mocht' voelen raakte ik gefrustreerd.

En over het boos zijn op God; Je ziet het vaker, ook een keer bij het kleine huis op de prairie dat Charles boos was op God. Ik weet even niet meer welke aflevering zo uit me hoofd..

Berichten: 265

JOL252 schreef:

tjonge jonge... Verraste, verbaasde smiley

a. het is hier een open forum, we lezen elkaars bijdragen en reageren op elkaar en jouw reactie geeft Willemijn er aanleiding toe.
b. ik heb moeite met jouw reactie op Willemijn met de insinuatie dat ze misschien iemand nog moet vergeven.

Jol, spreekt voor haar beurt en nee geen idee momenteel of ze nog iemand moet vergeven. Sorry IJsje voor je niet multifocale glazen.

WAT ZEG JE, IK HOOR JE NIET, BATTERIJTJE LEEG

Berichten: 4097

SHANITA130 schreef:

Hai Jol,

Ja, idd. als je vergeeft, terwijl dat niet zo voelt, juist andersom, ja, dan laat je mensen weer veel sneller over je grenzen gaan, cq, kan je veel minder goed je grenzen aangeven....Want ja, je hebt zelfs dit en dat 'vergeven'. tussen aanhalingstekens, want eigenlijk voelt het niet zo in je hart, maar je maakt het jezelf wijs, omdat zoveel mensen zeggen hoe bijbels en goed dat is, ook voor jezelf.
En dan verdring je ook weer het gevoel dat jijzelf, ik dus, het helemaal niet bijbels vind(vergeving zonder berouw), en goed vind voor mezelf...

En ja, dan was het van, ja maar je hoeft dan niet meer met zo iemand die je hebt vergeven om te gaan, kan zijn, is meegenomen dan, maar het 'vergevingsgevoel' voel ik nu eenmaal niet bij iemand.

Dus ja, ik lieg dan tegen God tegen mezelf. En omdat ik niet 'voel' en mezelf wijsmaak dat ik vergeven heb, ja, dan komt er frustratie uit me. Want ik kan de woede niet meer richten naar de persoon voor wie het was bedoeld en wat mij altijd Rust gaf(in mijn gedachten, want ik zie degene nooit meer), want degene heb ik immers 'vergeven'. Tussen aanhalingstekens.

Zie ook oa boek 'Gij zult niet voelen(merken)', Alice Miller.

Ja, soms kunnen dingen zo groot zijn, dan kom je in een leven niet eens aan een begin van vergeven toe.

Ik denk juist het verdringen van je gevoel, dat is en oneerlijk naar jezelf en vooral naar God toe.
Dan kan God ook niets met je.

En het is schadelijk, jezelf wijsmaken dat je hebt vergeven, omdat de goegemeente dat vindt, terwijl diep in je hart je nog steeds woedend bent.

En Bedankt!

Groetjes Lachende smiley

Soms hebben verdringing en "vergeven" dezelfde procesmatigheid als dissociatie. Men heeft nu eenmaal geleerd te ontkennen en te verdringen, zichzelf weg te cijferen en de ander voor te laten gaan. Daarom is het goed om te kijken wát je vergeeft en waarom. Niet omdat het moet.

Berichten: 7083

JOL252 schreef:

Soms hebben verdringing en "vergeven" dezelfde procesmatigheid als dissociatie. Men heeft nu eenmaal geleerd te ontkennen en te verdringen, zichzelf weg te cijferen en de ander voor te laten gaan. Daarom is het goed om te kijken wát je vergeeft en waarom. Niet omdat het moet.

Zoist!

Alice Miller: Over vergeving
Praten over vergeving is volgens Alice
Miller een kenmerk van de opvoedkundige
aard van sommige therapieën. Ze ziet
deze therapeuten meer als predikanten die
het kwetsuur weer herhalen. De blindheid
wordt verder gezet, met een simpel ‘als je
vergeeft zal je genezen’.

Een citaat:
Dus we onderdrukten onze woede, onze
verontwaardiging en onze diepe teleurstelling diep in ons lichaam.

Dit is slechts een citaat.
Ja, ze gaat er nóg veel dieper op in, op de materie van verdringing.

Berichten: 7083

ROADY558 schreef:

God is je Vader.
En tegen je Vader mag je altijd eerlijk zijn.
Je mag alles met Hem delen, ook je boosheid en frustraties.

Ja, en God doet ons niets, heeft alleen het goede voor is Liefde en Rechtvaardigheid.
Dat ons dingen overkomen is door de gebrokenheid van de wereld, en door de vijand.

Maar je mag met Hem je frustratie over Hem delen, en je boosheid op Hem met Hem delen.

Maar als het een ander betreft waarop je terecht boos bent en die niet naar je luistert nooit heeft gedaan, ontkend, moet je vergeven, schreef je eerst, kan je me dat eens uitleggen?

Berichten: 22

En vergeven lukt je ook niet vanuit eigen kracht. Mijn ervaring is dat je God daar echt bij nodig hebt. Samen met Hem is alles mogelijk! Knipoog smiley

Berichten: 7231

PATRIES300 schreef:

En vergeven lukt je ook niet vanuit eigen kracht. Mijn ervaring is dat je God daar echt bij nodig hebt. Samen met Hem is alles mogelijk! Knipoog smiley

Het is juist de bedoeling dat je vergeeft vanuit je eigen kracht. Als je je excuses gaat aanbieden moet dat ook vanuit je binnenste komen...

Berichten: 4047

IJSJE204 schreef:

WAT ZEG JE, IK HOOR JE NIET, BATTERIJTJE LEEG

neem voor mij gelijk ook een pakje mee? (die gele......)

Berichten: 7083

.toch maar niet, anders val ik in herhalingen.

Berichten: 7083

FRANKT627 schreef:

Het is juist de bedoeling dat je vergeeft vanuit je eigen kracht. Als je je excuses gaat aanbieden moet dat ook vanuit je binnenste komen...

Idd Frank. Ik had die vraag achteraf beter niet kunnen stellen.
Heb ook al een post weggehaald hierboven, anders val ik, ongemerkt in herhalingen.
Knipoog smiley