Cynisme of het forum

Berichten: 146

Ik wil graag dit nieuwe topic openen na aanleiding van gebeurtenissen in het topic Angst om lief te hebben.

Het heeft bij mij voor een stukje nieuwe bewustwording gezorgd.
Ik ben daar voor mezelf nog niet klaar mee daarom ben ik benieuwd naar de collectieve wijsheid van het forum. Die is er zeker, door alle chaos heen! God heeft een manier om met Zijn Wijsheid hier doorheen te stralen ... Awesome!

Ik wil het dan hebben over de opmerking van een van de forumleden.
het was een relativerende opmerking richting een ander lid over het hebben van problemen. Ik heb daarvan aangegeven dat ik die cynisch vond overkomen en dat ik denk dat cynische opmerkingen altijd kwetsen.

Ik wil dat graag nuanceren in relatie tot Liefde. Want daar zit volgens mij iets dubbels. In dit alles wil ik graag voorop stellen dat ik de bijbelse waarheid herken dat Liefde niet kwetst.

Als ik dan zeg dat een cynische opmerking altijd kwetst betekent dit dan dat ik het ook om kan draaien? Dat als iemand gekwetst is door een opmerking deze niet in Liefde kan zijn gemaakt? De grap is dat we als mens stellingen lijken te controleren op waarheid door ze om te draaaien en te kijken of het omgedraaide ook klopt.

Ik herken bij mezelf dat ik vaak reageer vanuit associatie met een eigen ervaring. Mijn reactie zegt meer over mijzelf dan wat ook. Maar dat is het mooie van mens zijn. Zo brengen we allemaal onze ervaringen in het spel. Het kan niet anders, daar ben ik van overtuigd, dat is volgens mij ook volgens het ontwerp van onze Creator.

De associatie die ik bij de specifieke opmerking in het andere topic had is een opmerking die ik altijd tegen mijn oudste zoon maakte als hij boos was en riep; het is niet eerlijk! Ik maakte dan stevast de opmerking. Ja jongen, het leven is niet eerlijk. Leer dat nu maar accepteren.
Legitiem toch? Lekker relativerend. een stukje levenswijsheid aanbieden aan die jongen. wat is daar nu mis mee?
Ik heb de afgelopen jaren leren inzien dat dit mijn eigen strategie was om om te gaan met boosheid.

Ik zou kunnen zeggen dat het aanbieden van die levenswijsheid gebeurde uit Liefde voor mijn zoon.

Wat ik herken is dat ik door dit sussend te zeggen tegen mijn zoon hem op een bepaalde manier erkenning onthoud. Hij heeft recht op zijn boosheid. Het is iets waar ik hem vergeving voor heb gevraagd.

Zo hebben mensen ook recht op hun pijn. Stap één in een therapeutisch proces is altijd erkenning geven.

Volgens mij zit het verschil in wanneer je de relativerende opmerking maakt. Zie je de situatie aan de andere kant? Schat je die goed in? Als er sprake is van een reflectieve situatie dan is zo'n opmerking helemaal op zijn plaats, maar als een persoon midden in de emotie is dan is dat nog maar de vraag. Dan is het een breekijzer wat bijna per definitie kwetsend is. In een dergelijke situatie noem ik de opmerking cynisch. Let wel, dat is mijn beleving inderdaad. En misschien wel niet de goede term. Volgens mij is een opmerking cynisch als het beoogde effect is om de ander even emotioneel op zijn/haar plaats te zetten. Waarbij het recht op erkenning wordt ontnomen.

Vaak worden dit soort cynische opmerkingen gemaakt vanuit eigen emotie en is het een stuk zelfbescherming. En dat kan heel er op zijn plek zijn om te overleven. Wie ben ik om iemand zijn emotionele reactie te ontnemen?
Wat mij in dit topic duidelijk is geworden dat emotionele reactie tot een emotionele kettingreactie kan leiden. En dan wordt er mensen gekwetst, omdat er andere mensen op het forum zitten, misschien wel een jaar later, die net in pijn zijn. Waarbij die opmerking dan nog weer voor emotie zorgt.

De vragen die ik hier over nadenkend overhoud zijn:

- Kunnen we tot een gezamelijke definitie van cynische komen?
- Kan ik stellen dat dingen die vanuit eigen emotie en zelfverdediging worden gezegd niet uit Liefde voortkomen?
- Kan het toepassen van cynisme soms nodig zijn om een ander even wakker te schudden?
- Hebben we spelregels nodig om duidelijk te maken dat bepaalde uitingen die in het gewone leven prima zijn (en direct gecorrigeerd kunnen worden) op een forum als dit vanuit zorgvuld gewoon niet kunnen?

Berichten: 146

Een mooi voorbeeld van een freudiaanse verspreking:

Ik wilde het topic noemen: Cynisme op het forum.

De titel zo als deze er nu bij vergissing staat geeft aan dat het niet samengaat.
Wil iemand hier iets duidelijk maken Knipoog smiley

Deze "fout" is te mooi ...

Berichten: 94

http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/430/

de verschillen tussen ironie/cynisme/sarcasme verklaard.

ik denk namelijk dat cynisme en sarcasme nog wel eens door elkaar worden gehaald.

Berichten: 702

Beste Zoeker,

Dank voor je bijdrage. Dit onderwerp houdt mij zelf ook al een tijdje bezig. Omdat jij nu de voorzet geeft, wil ik er graag op inhaken. Ik zal het dicht bij mezelf houden en delen hoe ik bij mezelf een verandering heb gemerkt in de periodes dat ik op het forum schreef.

Vorig jaar was ik ook lid van CM en ik vond het erg spannend om op het forum te schrijven. Maar ik had ergens last van.
Ik nam vaak aanstoot aan wat anderen zeiden.

Aanstoot nemen zie ik als een strategie van de duivel, met als bedoeling om mij uit de liefde te halen en mij tegen iemand anders op te stoken. Het doel is - zoals altijd - vernietiging van relaties.

Als ik aanstoot nam, wist ik voor 100% dat ik gelijk had, en wie was die ander dat hij (of zij) iets anders dacht? DUS ik sprong er bovenop om mijn gelijk te halen en/of mijn mening te verdedigen. Het is niet vreemd dat de spanning in mezelf daarbij tot grote hoogte steeg. Ik wist allang dat er iets niet klopte, maar kon toen nog niet goed aangeven wat dat was voor mij.

Ik wist toen dat ik op andere vlakken van mijn leven problemen had. Die had ik aan te pakken. Zonder teveel in detail te treden wil ik wel vermelden dat het om emotionele problemen ging met bepaalde mensen. Maar ergens kon of wilde ik die problemen niet aanpakken. Het forum was voor mij op een bepaalde manier een hangplek geworden waar ik mijn zegje kon doen, terwijl ik werk aan de winkel had in het echte leven.

De gevolgen van aanstoot nemen zijn niet gering.
Ik merkte dat ik telkens uit de liefde met God geraakte, ik raakte erg gespannen en ik had de neiging om telkens met meer kracht te reageren.

Dat was vorig jaar. In het afgelopen jaar heb ik veel geleerd, en heeft God me echt leren vergeven. Praktisch dus. Dat was mijn onderliggend probleem. Als ik iemand niet wilt vergeven, dan zit er haat en wrok in mijn hart. Ik leefde als het ware boven op mijn echte gevoelens (maar die kregen nooit uiting). Elk contact dat ik aanging was als het ware belast en beladen met deze onderliggende laag van negatieve gevoelens. Ook heb ik een fantastisch boek gelezen van John Bevere "Aanstoot, valstrik van de duivel". Dat heeft mij erg geholpen om deze valstrik te leren doorzien en te begrijpen.

Een bijkomend verschijnsel was dat - toen ik nog niet kon vergeven - ik gebonden bleef aan de persoon die tegen mij had gezondigd. Dit maakte ook weer dat elke relatie negatief beinvloed wordt. Het is alsof God voortdurend zegt: "Maak het nou eerst 's in orde met die en die, pas dan kun je verder."

Ik ben God erg dankbaar dat ik dit vergevingsproces ben doorgegaan. Dat bestaat uit het telkens nemen van een wilsbesluit, en dan als de minste afstappen op de persoon die ik iets te zeggen had/hebt, om het daadwerkelijk in orde te krijgen.

Daardoor is de rust veel dieper komen te zitten.
Ik voel me gezonder en kan veel meer vanuit mezelf en vanuit de liefde reageren dan voorheen. Dat noem ik winst.

Even terug naar het onderwerp:
Ik zie wel dat er mensen zijn die helaas nog veel onverwerkte pijn met zich meedragen. En die (dus?) nog voor de taak staan om anderen te vergeven (om ze vervolgens te kunnen loslaten). Daardoor "klitten" bepaalde personen aan elkaar vast en ontstaan er discussies zoals we hier zien. De verdraagzaamheid is erg klein, en wat ik dus zie is dat er erg snel aanstoot wordt genomen op elkaar. En dan ontstaat er zo'n emotionele climax waarbij er weer leden vertrekken of moeten vertrekken. Heel pijnlijk en jammer allemaal.

Ik zou dus willen stellen - rondom de dingen die genoemd zijn de startpost - dat het probleem niet zozeer psychisch is, maar dat daaronder een geestelijk probleem ligt, namelijk onvergevingsgezindheid, wat feitelijk niets anders is dan ongehoorzaamheid aan God.

Nou ja, tot zover maar even.

Berichten: 4718

KABOUTER722 schreef:

http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/430/

de verschillen tussen ironie/cynisme/sarcasme verklaard.

ik denk namelijk dat cynisme en sarcasme nog wel eens door elkaar worden gehaald.

Als men iest schrijft op het forum, kunnen sommigen de juiste intonatie niet vinden, hoe iets bedoelt wordt.
En daardoor komen sommige stukjes verkeerd over.

Berichten: 7083

Een quote uit het stukje van Zoeker:

Quote:

De associatie die ik bij de specifieke opmerking in het andere topic had is een opmerking die ik altijd tegen mijn oudste zoon maakte als hij boos was en riep; het is niet eerlijk! Ik maakte dan stevast de opmerking. Ja jongen, het leven is niet eerlijk. Leer dat nu maar accepteren.
Legitiem toch? Lekker relativerend. een stukje levenswijsheid aanbieden aan die jongen. wat is daar nu mis mee?
Ik heb de afgelopen jaren leren inzien dat dit mijn eigen strategie was om om te gaan met boosheid.

Ik zou kunnen zeggen dat het aanbieden van die levenswijsheid gebeurde uit Liefde voor mijn zoon.

Wat ik herken is dat ik door dit sussend te zeggen tegen mijn zoon hem op een bepaalde manier erkenning onthoud. Hij heeft recht op zijn boosheid.

Ik herken: zeggen dat het leven nu eenmaal onrechtvaardig is....ja, zo onthoud je erkenning. Goed gezien!
----
Een quote van Roady:

Quote:

Dat was vorig jaar. In het afgelopen jaar heb ik veel geleerd, en heeft God me echt leren vergeven. Praktisch dus. Dat was mijn onderliggend probleem. Als je iemand niet wilt vergeven, zit er haat en wrok in je hart. Je leeft als het ware boven op je echte gevoelens (maar die krijgen geen uiting). Elk contact dat je aangaat is als het ware belast en beladen met deze onderliggende laag van negatieve gevoelens. Ook heb ik een fantastisch boek gelezen van John Bevere "Aanstoot, valstrik van de duivel".

Een bijkomend verschijnsel is dat - als je niet vergeeft - je gebonden blijft aan de persoon die tegen je heeft gezondigd. Dit maakt ook weer dat elke relatie negatief beinvloed wordt. Het is alsof God voortdurend zegt: "Maak het eerst in orde met die en die, pas dan kun je verder."

Ik ben God erg dankbaar dat ik dit vergevingsproces ben doorgegaan. Dat bestaat uit het telkens nemen van een wilsbesluit, en dan als de minste afstappen op de persoon die je iets te zeggen hebt, om het daadwerkelijk in orde te krijgen.

Roady: Als je iemand niet wilt vergeven, zit er haat en wrok in je hart.
Shanita: Dat slaat mi nergens op. Je kan alleen vergeven als de ander berouw heeft; alle teksten in het NT die over vergeving in het NT, daar is sprake van berouw.
Roady: Je leeft als het ware boven op je echte gevoelens (maar die krijgen geen uiting). Elk contact dat je aangaat is als het ware belast en beladen met deze onderliggende laag van negatieve gevoelens.
Shanita: Dat kan voor jou zelf opgaan, voor mij iig niet.
Schadelijke is, iedereen loopt van ja je moet vergeven.....
Vergeving is alleen helend als de ander oprecht en niet gespeeld berouw heeft, en dan kan je aanvoelen.
Anders is vergeving zeer schadelijk.
Als ik een deuk in je nieuwe auto rijdt, expres, gewoon omdat ik dat leuk vind, geeft mij een kick, dan word je boos, en dan ga je niet, als ik je sta uit te lachen en zeggen nou ben je lekker je no claim kwijt, mij dan zeggen van ja ik vergeef je van harte, en dan gewoon naar de garage.

Roady: Ook heb ik een fantastisch boek gelezen van John Bevere "Aanstoot, valstrik van de duivel".
Shanita: Ja, ik las die boeken, helaas ook, toen ik pas gelovig was....
Kijk uit met die populaire Amerikaanse dominees. healers en schrijvers....

De titel al: "aanstoot, valstrik van de duivel"....Waarom zou het een valstrik van de duivel zijn, als ik aanstoot neem aan iets of iemand??? Smiley die vol vragen zit

Ik bedoel dan niet wat jij schreef, je ergeren zeg maar omdat je dacht/wist gelijk te hebben. Ik doel hier op aanstoot nemen van gedrag van anderen wat schadelijk is, zónder je daarbij te laten meeslepen door emoties.

Roady: Ik ben God erg dankbaar dat ik dit vergevingsproces ben doorgegaan. Dat bestaat uit het telkens nemen van een wilsbesluit, en dan als de minste afstappen op de persoon die je iets te zeggen hebt, om het daadwerkelijk in orde te krijgen.

Shanita:
Waarom zou ik, of iemand anders, in Hemelsnaam moeten afstappen, op iemand die me heeft gekwetst, en dan de minste zijn en zeggen ik vergeef je? als de ander totaal helemaal geen teken van spijt of berouw heeft?

Het is juist andersom, Roady, als je wéét dat iemand iets tegen je heeft, ga dan naar hem toe, maak het eerst goed met hem, alvorens je je offers aan God gaat brengen(Bijbeltekst).
Laat je niet misleiden door Bevere en andere goudzoekers!

Berichten: 2212

MARISKA601 schreef:

Als men iest schrijft op het forum, kunnen sommigen de juiste intonatie niet vinden, hoe iets bedoelt wordt.
En daardoor komen sommige stukjes verkeerd over.

Precies, kort en bondig .

Berichten: 483

MARISKA601 schreef:

Als men iest schrijft op het forum, kunnen sommigen de juiste intonatie niet vinden, hoe iets bedoelt wordt.
En daardoor komen sommige stukjes verkeerd over.

GERRIT schreef:

Precies, kort en bondig

.

Ik sluit me hier bij aan.
De mens achter een geschreven iets ken je vaak niet.
èn een korte reactie Knipoog smiley

Berichten: 7083

Gelijk! De toch al lange posting ingekort.

Berichten: 483

SHANITA130 schreef:

Gelijk! De toch al lange posting ingekort.

niet alleen jij hoor Shanita
Maar als ik zo'n lap tekst zie dan krijg ik het al Spaans benauwd Knipoog smiley

Berichten: 146

GERRIT084 schreef:

Precies, kort en bondig .

Snap ik niet Gerrit.
Hoe korter je iets zegt hoe minder mogelijkheid je hebt om intonatie te geven (lees ik als toelichting geven).

Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Waarom zou ik, of iemand anders, in Hemelsnaam moeten afstappen, op iemand die me heeft gekwetst, en dan de minste zijn en zeggen ik vergeef je? als de ander totaal helemaal geen teken van spijt of berouw heeft?

Het is juist andersom, Roady, als je wéét dat iemand iets tegen je heeft, ga dan naar hem toe, maak het eerst goed met hem, alvorens je je offers aan God gaat brengen(Bijbeltekst).
Laat je niet misleiden door Bevere en andere goudzoekers!

Het principe van iemand vergeven lijkt me een erg bijbels principe, zie bijvoorbeeld Matt 6. En zie ook de gelijkenis die gaat over het kwijtschelden van schulden. Daarvoor kun je Mattheus 18 's doornemen.

Vergeven, ja zelfs al toont die ander geen spijt of berouw.
Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet. Hierin hebben we dus een eigen keuze. En verantwoordelijkheid.
Zoals iemand schreef (dat was net zo min een goudzoeker als John Bevere): Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven. Alleen op basis van Gods principes komen ze uit hun gevangenis vrij, namelijk als ze de ander vergeven. Dit zal hen vrijmaken van elke gebondenheid aan die andere persoon.

Ik heb ontdekt dat dit bijbelse principe werkt, en mij heeft vrijgemaakt. Het heeft een flinke poos geduurd voordat ik bereid was het op Gods manier te doen, maar God beloont het ten zeerste!
Want jarenlang dacht ik precies zoals jij aangeeft: "WAT? Ik hem vergeven? Ja maar hij heeft MIJ toch pijn gedaan? Laat HIJ dan maar naar MIJ toekomen..."
Ja en soms kun je dan je leven lang zitten wachten, en intussen verteert de wrok en de haat je eigen lichaam.... Want stel dat de ander zich van geen kwaad bewust is? Of overleden is....??

Daarom vraagt God om anderen ALTIJD te vergeven. Omdat de schuld die de ander bij mij heeft, volledig in het niet valt in vergelijking met de enorme schuld die God mij kwijtgescholden (door Jezus ervoor te laten opdraaien...) . Dat zou een zuiver motief moeten zijn om iedereen te vergeven.
En daarmee wil ik dus NIET zeggen dat je de ander niet mag confronteren met zijn gedrag. Want naast vergeven bestaat er ook iets als verzoenen, maar dat is weer een heel ander thema :)

Berichten: 2706

Ik denk dat het bijbelse principe in jou gewerkt heeft omdat je ervaren hebt dat vergeven niet alleen goed is voor de ander maar ook en misschien wel vooral voor je zelf. Niet vergeven betekent vaak een leven in boosheid, frustratie en wrok. Daarmee heb je de ander niet maar jezelf. Dat is voor niemand goed en vergeven en loslaten is dan altijd een bevrijding. Hoe slecht het is om verstrikt te raken in je eigen ego en de beklemtoning daarvan hebben we hier allemaal op het forum kunnen zien.
Het is niet egoistisch om vergeven ook goed voor jezelf te vinden. Ik denk dat het goed is voor de ander en nastrevenswaardig voor jezelf.

Thomas

Berichten: 4718

ROADY558 schreef:

Het principe van iemand vergeven lijkt me een erg bijbels principe, zie bijvoorbeeld Matt 6. En zie ook de gelijkenis die gaat over het kwijtschelden van schulden. Daarvoor kun je Mattheus 18 's doornemen.

Vergeven, ja zelfs al toont die ander geen spijt of berouw.
Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet. Hierin hebben we dus een eigen keuze. En verantwoordelijkheid.
Zoals iemand schreef (dat was net zo min een goudzoeker als John Bevere): Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven. Alleen op basis van Gods principes komen ze uit hun gevangenis vrij, namelijk als ze de ander vergeven. Dit zal hen vrijmaken van elke gebondenheid aan die andere persoon.

Ik heb ontdekt dat dit bijbelse principe werkt, en mij heeft vrijgemaakt. Het heeft een flinke poos geduurd voordat ik bereid was het op Gods manier te doen, maar God beloont het ten zeerste!
Want jarenlang dacht ik precies zoals jij aangeeft: "WAT? Ik hem vergeven? Ja maar hij heeft MIJ toch pijn gedaan? Laat HIJ dan maar naar MIJ toekomen..."
Ja en soms kun je dan je leven lang zitten wachten, en intussen verteert de wrok en de haat je eigen lichaam.... Want stel dat de ander zich van geen kwaad bewust is? Of overleden is....??

Daarom vraagt God om anderen ALTIJD te vergeven. Omdat de schuld die de ander bij mij heeft, volledig in het niet valt in vergelijking met de enorme schuld die God mij kwijtgescholden (door Jezus ervoor te laten opdraaien...) . Dat zou een zuiver motief moeten zijn om iedereen te vergeven.
En daarmee wil ik dus NIET zeggen dat je de ander niet mag confronteren met zijn gedrag. Want naast vergeven bestaat er ook iets als verzoenen, maar dat is weer een heel ander thema :)

citaat: Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet.

Zullen we het aan God overlaten?

citaat:Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven.

Er zijn ook mensen die niet KUNNEN vergeven.

Berichten: 146

SHANITA130 schreef:

[Het is juist andersom, Roady, als je wéét dat iemand iets tegen je heeft, ga dan naar hem toe, maak het eerst goed met hem, alvorens je je offers aan God gaat brengen(Bijbeltekst).[/u]
Laat je niet misleiden door Bevere en andere goudzoekers!

Hoi Shanita, kun je uitleggen hoe jij deze woorden van Jezus dan leest?

Mattheus 5: [23] Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt,[24] laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen.

Je zou deze alsvolgt kunnen lezen: Ik ben door een ander gekwetst. Gelukkig heeft Jezus daar wat over gezegd, gelukkig is die ander een christen die aan het avondmaal gaat. Als die persoon dan gaat moeten hem de woorden van Jezus even goed onder woorden worden gebracht (zal ik alvast wel doen) en dan weet die persoon dat voor hij/zij naar het avondmaal gaat het eerst goed komen maken met mij. Zo niet dan voldoet die persoon niet aan het gebod van Jezus.
Gevolg: ik wacht tot die ander naar mij toe komt, en zal ondertussen zo nu en dan wel fijntjes in contacten met die persoon door laten klinken dat hij/zei wel wat goed moet maken. (het linkje met cynisme)
en by the way, als die persoon dat niet doet is hij maar een dun-christen. Klopt niets van die persoon.

Kenmerkend in deze interpretatie dat ik dan eigenlijk niets hoef te doen. het is eigenlijk geen tekst voor mij. Het is een tekst voor anderen die ik wel kan gebruiken, maar niet voor mezelf.

Zou Jezus dat ermee hebben bedoeld?

Ik zou hem ook kunnen lezen als: Ik wil aan het avondmaal, maar heb nog steeds moeite met die persoon die me laatst heeft gekwetst. Dat doet nog zo zeer. Ik weet niet of hij/zij begrijpt wat hij/zij mij daarmee heeft gekwetst. Die ander lijkt wel een probleem met mij te hebben. Zou hij mij iets verwijten? Weet je, voor alles, laat ik even op bezoek gaan om te kijken wat hij nu zo lastig vind in de omgang met mij. Laten we even een bakje koffie doen. Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om dat probleem op te lossen. Misschien begrijpen we elkaar niet helemaal. Dan kunnen we weer samen in eenheid aan het avondmaal.

Dan betekenen de woorden van Jezus in een keer wel wat voor mij, en wijst mij op mijn eigen verantwoordelijkheid.

Ben benieuwd hoe jij daar tegen aan kijkt.

toevoeging:
Nu ik zo met deze tekst aan het stoeien ben geweest zie ik dat ik hem nog anders kan lezen, veel breder dan aan het avondmaal gaan:

God zegt door Jezus tegen mij: als je mij een offer wilt brengen (ik lees iets van jezelf aan mij wilt geven) kijk dan eerst of je dat niet aan iemand om je heen kunt geven. Kom maar bij mij terug als je je tijd, geld en energie die je te geven hebt aan de mensen om je heen hebt gegeven, aan hen die het nodig hebben. Als je jezelf weg wilt geven, geef jezelf dan weg aan de mensen om je heen.

O yes, zo ken ik Mijn Koning!!!

En het is even zoeken, maar constant zingt de tekst door mijn hoofd: Houd voor zover het in jouw macht ligt vrede met iedereen. Wat een offer is dat! Hebreeen 12 : 14.

Berichten: 304

Vergeven is niet goed keuren wat de ander heeft gedaan

Vergeven doe je voor jezelf, de ander hoeft daar zelfs niets van te weten.

Vergeven zorgt ervoor dat jij weer verder kunt doordat je de boosheid, haat en wrok los kan laten.

Vergeven zorgt ervoor dat je de ander kunt loslaten.

Vergeven is een daad van liefde voor jezelf.

Artikel van Willem Glaudemans heeft het volgende geschreven over vergeving.
Een ander is wel de aanleiding van onze gevoelens geweest, maar is niet verantwoordelijk voor onze gevoelens, dat zijn wij.....

Als wij deze gevoelens en gedachten eerlijk in ons zelf onderkennen en zien dat het onze gevoelens zijn dan kunnen we ervoor kiezen daarin iets te veranderen.

Zelf denk ik dat vergeving stapsgewijs plaatsvind!!
Marenth

Berichten: 219

IK lees ik denk Wat is er mooier dan eerst iemand te Zegenen met de kracht en liefde van de HEER voor je iets zegt aan de ander en haar of hem pijn doet (of je nu wel of niet weet wat er in haar of zijn leven echt is)
IK Heb heel wat woorden geschreven hier en weer gedeleet omdat Gods geest dan werkt en zegt nee zo niet. dan leg ik het neer en later schrijf ik en denk ik mooi anita niets dat kwetsend is maar zo van uit het hart dat eerst bewerkt is door Hem die mij liefheeft en alles maar dan ook ALLES ten goede wil keren in mijn leven.
En vergeven heb ik velen gedaan en doe ik nog steeds, maar zoals Roady schrijft kan ik nog niet loslaten dat is het proces waar ik nu en verkeer.
Maar ik ben mijn Heer weer dankbaar dat ik niet meer vlucht al zeg ik het nog wel maar blijf en nadenk wat goed is om te zeggen of om te doen.
Eerst rust aan het Vaderhart van God dat me zacht fluistert IK HOU VAN JOU HET KOMT GOED .
Of de woorden geeft vanuit zijn woord , ik heb een geweldig God die me geeft wat ik nodig heb
Zoveel rust in mijn hart Zoveel tranen die vloeien omdat ik Hij me inzicht geeft door mensen heen ook mensen die me raken en pijn doen .
God heeft me een hart gegeven dat nu met open deuren in mij zit juist omdat het binnen moet komen , en het mag pijn doen want ik weet Dat het goed komt.
En dat ik nu diep ga is dat ik er straks mooier eruit kom een vlinder in wording ben.
En ja ik zie waar het zit ik zie mijn pijn , en God zal op Zijn tijd de dingen doen zoals hij het bedoelt had en me veilig thuis brengen.
want mijn geloof is groot maar Zijn LIEFDE is oneindig groot , en dat maakt dat ik door Zijn LIEFDE kan en mag vertellen getuigen wie mijn Vader is GOD die een Heerser is over alle dingen
En ja straks als we voor HEM staan ons in Liefde zal ontvangen door Zijn Genade
God gaf me de tekst toen ik bad Heer wat mag ik lezen.

Die U ter verantwoording roepen, zal ik ter verantwoording roepen,
Uw kinderen zal ik verlossen

En er is maar één wens dat mijn kinderen verlost worden van de erfenis die ik nu draag want ik geloof dat als ik bid God deze dingen zal doen.
en ten goede zal keren.

En mijn zoon zegt dingen tegen me als mama waarom doe je dat niet en mama je mag ook wel eens voor je zelf kiezen een knipoog nee dat is de Heilige geest in hem door hem heen werkt en dan weer ik al zegt hij mama ik wil niet geloven ik kan er niet bij niet tastbaar omdat hij autist is dan weet ik dat ik los mag laten kan laten in de zekerheid dat God me geeft en krijg ik vrijheid om te leven ipv overleven in pijn en strijd dan zal alles van me vlieden .

sorry zoeker beetje afgeweken denk ik vergeef je mij ??

Anita

Berichten: 219

MARENTH030 schreef:

Vergeven is niet goed keuren wat de ander heeft gedaan

Vergeven doe je voor jezelf, de ander hoeft daar zelfs niets van te weten.

Vergeven zorgt ervoor dat jij weer verder kunt doordat je de boosheid, haat en wrok los kan laten.

Vergeven zorgt ervoor dat je de ander kunt loslaten.

Vergeven is een daad van liefde voor jezelf.

Artikel van Willem Glaudemans heeft het volgende geschreven over vergeving.
Een ander is wel de aanleiding van onze gevoelens geweest, maar is niet verantwoordelijk voor onze gevoelens, dat zijn wij.....

Als wij deze gevoelens en gedachten eerlijk in ons zelf onderkennen en zien dat het onze gevoelens zijn dan kunnen we ervoor kiezen daarin iets te veranderen.

Zelf denk ik dat vergeving stapsgewijs plaatsvind!!
Marenth

Geweldig mooi geschreven waar ook maar eerst moet je je kruis op nemen Hem volgen anders kan het niet denk ik, volle overgave aan Hem
En steeds weer elke dag belijden HIJ is Heer
En dan soms heb ik geen keus dan is het zo duidelijk wat ik moet doen,
want dan stuurt God me naar die persoon of plek en dan lijkt het vaak niet zo erg als het was dan je dacht
Gedachten zijn ook vaak gevangenissen waar je in kan blijven als je daar aan luistert en ik denk dat dat van de boze is .
En dan is er bevrijding en dat is wat HIJ wil van ons toch ?
Dat we Onze wil ondergeschikt maken aan Zijn wil ?

Anita

Berichten: 7083

ZOEKER064 schreef:

Snap ik niet Gerrit.
Hoe korter je iets zegt hoe minder mogelijkheid je hebt om intonatie te geven (lees ik als toelichting geven).

Je hebt lang en veels te lang; er is bewezen dat te lange lappen hoe interessant ook, minder worden gelezen. Ik ga daar wel op letten.

Proberen dingen met minder woorden te zeggen.

Mazzeltjes!

Berichten: 219

MARISKA601 schreef:

citaat: Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet.

Zullen we het aan God overlaten?

citaat:Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven.

Er zijn ook mensen die niet KUNNEN vergeven.

Weer misverstanden jullie Hebben allebei gelijk , en ieder van uit hem of haar beleving maar ieder zijn proces en God leidt je door het proces en ik ben ook blij met wat hij doet heeft niet te maken of je niet KAN /Wilt vergeven opdat moment heb je andere dingen die je bezig houden en daar nog niet aan toe bent om dat één van de beide toe te passen maar als het éénmaal wel kan dan Stopt God dat proces niet lees elders van mij stukje dat ik zelfs dingen mocht moest doe waar ik nog niet aan toe was en achteraf lang in de woestijn heb geleefd niet nodig en als je dan luistert naar HEM is het klaar en zo gaat hij stap voor stap ons voor ieder op Zijn eigen weg en traject .
En mensen houden niet gevangen er is ook nog een vijand die wil dat we in de woestijn blijven zitten , maar mijn Heer is sterker
En daar vertrouw ik steeds meer op .

Anita

Berichten: 146

Ik wil iedereen toch vragen dichter bij het topic te blijven.

Aanstoot nemen is relevant vanuit het oogpunt dat het een oorzaak kan zijn voor het rechtvaardigen van cynisme.

Vergeving is al weer een stap verder weg. Daar heb ik ook zelf even op gereageerd om hem te verbinden aan het topic cynisme. Ik verwacht dat er al heel wat topics over vergeving op het forum zijn.

Laten we inderdaad to the point proberen te blijven; Cynisme. Ik heb tot dusver een gedeeltelijk antwoord op de eerste vraag gehad, door de verwijzing naar drie definities: ironie, sarcasme en cynisme.

Vinden we dat iedereen vrij is om iedere vorm van kritische opmerking hier op het forum te gebruiken?

Voor diegene die wel eens kijken naar de BBT: Gisteravond zag ik een aardige aflevering van The Big Bang Theorie waar Sheldon gebruik maakte van sarcasme. Het kwam aan de andere kant (bij Lennard) over als een compliment, maar hij had voor zichzelf gelukkig geen compliment gegeven, want hij had het sarcastisch bedoeld. Dit was in die aflevering het compromis om de ruzie tussen Sheldon en Lennard te beslechten.

Sorry, even in de rol als topic starter ...

Berichten: 7083

ROADY558 schreef: Het principe van iemand vergeven lijkt me een erg bijbels principe, zie bijvoorbeeld Matt 6. En zie ook de gelijkenis die gaat over het kwijtschelden van schulden. Daarvoor kun je Mattheus 18 's doornemen.
Shanita130: In mat 6, 14,15 betreft het 'overtredingen' geen misdaden.Vergeven, ja zelfs al toont die ander geen spijt of berouw.
Roady558: Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet. Hierin hebben we dus een eigen keuze. En verantwoordelijkheid.
Shanita130: Zie antwoord hierboven; misstappen, overtredingen, ik doel op misdaden.(door rood rijden is een overtreding, iemand beroven bijvoorbeeld een juwelier is een misdaad...
Mat 18? wat wil je daarmee zeggen dat gaat niet over vergeven.

Roady558: Zoals iemand schreef (dat was net zo min een goudzoeker als John Bevere): Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven. Alleen op basis van Gods principes komen ze uit hun gevangenis vrij, namelijk als ze de ander vergeven. Dit zal hen vrijmaken van elke gebondenheid aan die andere persoon.

Shanita130: Eh ja, 'dat schreef iemand.....

Roady558: Ik heb ontdekt dat dit bijbelse principe werkt,
Shanita130: En ik heb gemerkt dat dat onbijbelse principe niet werkt..vergeven prima, als er berouw is.
en mij heeft vrijgemaakt. Het heeft een flinke poos geduurd voordat ik bereid was het op Gods manier te doen, maar God beloont het ten zeerste!
Roady558: Want jarenlang dacht ik precies zoals jij aangeeft: "WAT? Ik hem vergeven? Ja maar hij heeft MIJ toch pijn gedaan? Laat HIJ dan maar naar MIJ toekomen..."
Shanita130: Hij naar mij komen, haha, zou ik niet eens meer willen....
Roady558: Ja en soms kun je dan je leven lang zitten wachten, en intussen verteert de wrok en de haat je eigen lichaam.... Want stel dat de ander zich van geen kwaad bewust is? Of overleden is....??

Shanita130: Wie zegt dat ik verteerd wordt door haat en wrok?
Dader laat me totaal onverschillig...niet de mensen die met Godsdienstwaanzin in klinieken zitten door het moeten vergeven, als er totaal geen sprake van berouw is. En dus geen erkenning....
En in dit geval is de dader zich juist wél van kwaad bewust....Maar er valt lekker niets te bewijzen het leven is nu eenmaal onrechtvaardig zoals mijn broer zei...en als ie overleden is ja, wat dan? Dan heeft hij wat uit te leggen, ik niet.
Roady558: Daarom vraagt God om anderen ALTIJD te vergeven. Omdat de schuld die de ander bij mij heeft, volledig in het niet valt in vergelijking met de enorme schuld die God mij kwijtgescholden (door Jezus ervoor te laten opdraaien...) . Dat zou een zuiver motief moeten zijn om iedereen te vergeven.
Shanita130: O ja, dus dan ga je ook nog tegen mensen zeggen die de dupe van misdadigers zijn, dat zijzelf nog veel ergere dingen doen/hebben gedaan...dat wat hun is aangedaan daarbij in het niet valt, daar komt het op neer... Zieke smiley

Roady558: En daarmee wil ik dus NIET zeggen dat je de ander niet mag confronteren met zijn gedrag. Want naast vergeven bestaat er ook iets als verzoenen, maar dat is weer een heel ander thema :)
Shanita130: Confronteren; ja, degene ontkent, er is geen bewijs....
Shanita130: ik wil de ander nooit meer zien, zie hem al ruim 20 jaar niet, op advies christelijke psycholoog.

Berichten: 219

ZOEKER064 schreef:

Ik wil iedereen toch vragen dichter bij het topic te blijven.

Aanstoot nemen is relevant vanuit het oogpunt dat het een oorzaak kan zijn voor het rechtvaardigen van cynisme.

Vergeving is al weer een stap verder weg. Daar heb ik ook zelf even op gereageerd om hem te verbinden aan het topic cynisme. Ik verwacht dat er al heel wat topics over vergeving op het forum zijn.

Laten we inderdaad to the point proberen te blijven; Cynisme. Ik heb tot dusver een gedeeltelijk antwoord op de eerste vraag gehad, door de verwijzing naar drie definities: ironie, sarcasme en cynisme.

Vinden we dat iedereen vrij is om iedere vorm van kritische opmerking hier op het forum te gebruiken?

Voor diegene die wel eens kijken naar de BBT: Gisteravond zag ik een aardige aflevering van The Big Bang Theorie waar Sheldon gebruik maakte van sarcasme. Het kwam aan de andere kant (bij Lennard) over als een compliment, maar hij had voor zichzelf gelukkig geen compliment gegeven, want hij had het sarcastisch bedoeld. Dit was in die aflevering het compromis om de ruzie tussen Sheldon en Lennard te beslechten.

Sorry, even in de rol als topic starter ...

vrij om iedere vorm op het forum te zetten

NATUURLIJK NIET mijn topic over hebben woorden kracht
vraag ik me ook af wat het met je doet als je cinish of welke vorm dan ook gebruikt tegen een mens .
was er zelf ook goed tot in staat voor jaren het beter te weten dan en ander en dat te zeggen wat ik dacht dat goed was nu kan ik alles belijden want dat is niet zo .
Er staat ergens in het woord dat alles wat over je tong gezegd word niet goed is en een zonde ook als je iets zegt zonder na te denken of te weten wat het met de ander doet
Dus is het zaak eerst na te denken hoe je het formuleert of toch maar persoonlijk verteld met wat je zelf in gedachten hebt de uitleg waarom je dat zo schrijft dan is er meer begrip.

Anita

Berichten: 2583

ZOEKER064 schreef:

De vragen die ik hier over nadenkend overhoud zijn:

- Kunnen we tot een gezamelijke definitie van cynische komen?
- Kan ik stellen dat dingen die vanuit eigen emotie en zelfverdediging worden gezegd niet uit Liefde voortkomen?
- Kan het toepassen van cynisme soms nodig zijn om een ander even wakker te schudden?
- Hebben we spelregels nodig om duidelijk te maken dat bepaalde uitingen die in het gewone leven prima zijn (en direct gecorrigeerd kunnen worden) op een forum als dit vanuit zorgvuld gewoon niet kunnen?

- hoeft niet, staat al in het woordenboek
- dat kan je niet stellen, dat kan alleen God doorgronden
- (afhankelijk wat je definitie is), ja ik vind dat je iemand prikkelend mag aanspreken om deze wakker te schudden
- dat heet: grow up, stelletje kleuters! (daar hebben we dus geen spelregels voor nodig)

Berichten: 7083

ZOEKER064 schreef:

Ik wil iedereen toch vragen dichter bij het topic te blijven.

Aanstoot nemen is relevant vanuit het oogpunt dat het een oorzaak kan zijn voor het rechtvaardigen van cynisme.

Vergeving is al weer een stap verder weg. Daar heb ik ook zelf even op gereageerd om hem te verbinden aan het topic cynisme. Ik verwacht dat er al heel wat topics over vergeving op het forum zijn.

Laten we inderdaad to the point proberen te blijven; Cynisme. Ik heb tot dusver een gedeeltelijk antwoord op de eerste vraag gehad, door de verwijzing naar drie definities: ironie, sarcasme en cynisme.

Vinden we dat iedereen vrij is om iedere vorm van kritische opmerking hier op het forum te gebruiken?

Voor diegene die wel eens kijken naar de BBT: Gisteravond zag ik een aardige aflevering van The Big Bang Theorie waar Sheldon gebruik maakte van sarcasme. Het kwam aan de andere kant (bij Lennard) over als een compliment, maar hij had voor zichzelf gelukkig geen compliment gegeven, want hij had het sarcastisch bedoeld. Dit was in die aflevering het compromis om de ruzie tussen Sheldon en Lennard te beslechten.

Sorry, even in de rol als topic starter ...

Mijn excuses, Zoeker.

Deed 't ff in de haast, dacht zelfs eerst dat jij schreef wat Roady schreef, dus dat moest ik ook ff wijzigen.
Kon dit niet over me kant laten gaan.
Dogmás die mijn leven hadden, verleden tijd he ;) verziekt in bepaalde eh..groepen.
Maak er anders eventueel, misschien een nieuw topic van.

Berichten: 7083

Zoeker: Vaak worden dit soort cynische opmerkingen gemaakt vanuit eigen emotie en is het een stuk zelfbescherming. En dat kan heel er op zijn plek zijn om te overleven. Wie ben ik om iemand zijn emotionele reactie te ontnemen?
Shanita130: Dat kan, cynisme uit zelfbescherming.....

Alleen het kan ervoor zorgen dat een ander dan niet meer met die persoon kan omgaan.

Ik zie zelf geen cynisme hier, ja, alleen Maritime.

Ook Roady vind ik een goede gast, ben het alleen helemaal niet met hem eens. Dat moet kunnen. De een denkt dit de ander dat.
Ik wou dan ook zeker niets cynisch overkomen maar ja laten zien hoe en waarom ik dit en dat vind en denk.Want...ik dacht ook zo jaren...

Berichten: 1331

Zoals al aangegeven is in de opening van dit topic kunnen er mensen op cm komen, die schoorvoetend de stap zetten om zich eventueel weer open te (durven) stellen voor een nieuwe relatie.
Het cynisme/sarcasme, wat soms op cm te merken is, kan prikkelend bedoeld zijn, maar aan de ontvangende kant enorm hard aankomen.
Vergeet het niet, je ziet geen lichaamstaal, maar alleen letters.....
Cynisme/sarcasme kan enorm hard overkomen in een digitale communicatie situatie. Binnen of buiten cm. Harder dan iemand die (weer) lekker in zijn vel zit kan vermoeden!!
Ik hoop wel dat we samen een afspraak hierover kunnen maken.
Bijvoorbeeld om alleen ironische, sarcastische en cynische opmerkingen te maken naar iemand als je hem/haar vrij goed kent en een goed constructief contact met hem/haar hebt.
Voor alle duidelijkheid...ik heb niets met cynisme, ironie en sarcasme en zou een ander nooit cynisch ofzo benaderen...ik vind het ook niet passen op een christelijke site.

Berichten: 2706

Ik zette het in het verkeerde topic, sorry.

Zoeker:

Volgens mij zit het verschil in wanneer je de relativerende opmerking maakt. Zie je de situatie aan de andere kant? Schat je die goed in? Als er sprake is van een reflectieve situatie dan is zo'n opmerking helemaal op zijn plaats, maar als een persoon midden in de emotie is dan is dat nog maar de vraag. Dan is het een breekijzer wat bijna per definitie kwetsend is. In een dergelijke situatie noem ik de opmerking cynisch. Let wel, dat is mijn beleving inderdaad. En misschien wel niet de goede term. Volgens mij is een opmerking cynisch als het beoogde effect is om de ander even emotioneel op zijn/haar plaats te zetten. Waarbij het recht op erkenning wordt ontnomen.

Ik denk dat je de term cynisch niet goed gebruikt al valt het me op dat meer en meer mensen deze fout maken. Wat jij noemt, is veeleer sarcastisch. Ironie is milde spot, sarcasme is bijtende spot en cynisme is gevoelloze spot. Ik bedoel het niet onvriendelijk maar wat cynisme in jouw beleving betekent, doet niet zo veel ter zake. Is er sprake van gevoelloze spot dan is het cynisme. Dat nagenoeg iedereen zo boos was over de opmerking van Maritime was, vooral ook omdat die cynisch was. Volstrekt gevoelloos naar Willemijn toe en geen rekening houdend met wat dit met haar in haar (benarde) situatie zou doen.
Wat jij noemt: Een ander even (emotioneel) op zijn plaats zetten, is denk ik wat anders, ik vind het overigens ook wat vaag geformuleerd.

Lubbers had een wat zware baard. Ironie is het om Lubbers wat prikkelend te noemen. 'Christelijke politicus met een ongeschoren moraal' is sarcastisch en 'deze christelijke Eichmann van de Nederlandse politiek' (citaat Gerrit Komrij) is cynisch. Dan hou je geen rekening meer met wat je opmerking met een ander, in dit geval met Lubbers, doet. Mensen die vaak cynisch zijn, gaan overigens richting persoonljkheidsstoornis. Een normaal mens moet in de meeste gevallen kunnen overzien wat hij een ander aandoet.

Ik ga er even wat uit dat mensen weten wie Eichmann was.

Thomas, cynisme en een christelijke levenshouding zijn onverenigbaar.

Berichten: 7083

ZOEKER064 schreef:

Hoi Shanita, kun je uitleggen hoe jij deze woorden van Jezus dan leest?

Mattheus 5: [23] Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt,[24] laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen.

Shanita130: Dat als iemand iets tegen je heeft en je weet dat dat je het eerst goed maakt voor je naar de kerk gaat, bidden etc. Indien mogelijk goedmaken, dat lukt en kan niet altijd.
Dus, ja, ook als iemand vind dat je dit en dat hebt gedaan, dan vraag ik vergeving als ik een ander heb gekwetst bewust of onbewust.

En dit wordt omgedraaid, je moet juist mensen die zelf ontkennen en je uitlachen, van je kan toch niet bewijzen haha, vergeven.....DUS NIET.

Je zou deze alsvolgt kunnen lezen: Ik ben door een ander gekwetst. Gelukkig heeft Jezus daar wat over gezegd, gelukkig is die ander een christen die aan het avondmaal gaat. Als die persoon dan gaat moeten hem de woorden van Jezus even goed onder woorden worden gebracht (zal ik alvast wel doen) en dan weet die persoon dat voor hij/zij naar het avondmaal gaat het eerst goed komen maken met mij. Zo niet dan voldoet die persoon niet aan het gebod van Jezus.
Gevolg: ik wacht tot die ander naar mij toe komt, en zal ondertussen zo nu en dan wel fijntjes in contacten met die persoon door laten klinken dat hij/zei wel wat goed moet maken. (het linkje met cynisme)
en by the way, als die persoon dat niet doet is hij maar een dun-christen. Klopt niets van die persoon.

Shanita130 schreef: Ach joh, je denkt en doet maar; op advies van mijn psycholoog heb ik contact verbroken; anders was ik er psychisch aan onderdoor gegaan.

Kenmerkend in deze interpretatie dat ik dan eigenlijk niets hoef te doen. het is eigenlijk geen tekst voor mij. Het is een tekst voor anderen die ik wel kan gebruiken, maar niet voor mezelf.

Zou Jezus dat ermee hebben bedoeld?

Shanita schreef: Indien uw broeder zondigt, bestraf hem, en indien hij berouw heeft, vergeef hem. 4 En zelfs indien hij zevenmaal per dag tegen u zondigt en zevenmaal tot u terugkomt en zegt: Ik heb berouw, zult gij het hem vergeven.

Ik zou hem ook kunnen lezen als: Ik wil aan het avondmaal, maar heb nog steeds moeite met die persoon die me laatst heeft gekwetst. Dat doet nog zo zeer. Ik weet niet of hij/zij begrijpt wat hij/zij mij daarmee heeft gekwetst. Die ander lijkt wel een probleem met mij te hebben. Zou hij mij iets verwijten? Weet je, voor alles, laat ik even op bezoek gaan om te kijken wat hij nu zo lastig vind in de omgang met mij. Laten we even een bakje koffie doen. Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om dat probleem op te lossen. Misschien begrijpen we elkaar niet helemaal. Dan kunnen we weer samen in eenheid aan het avondmaal.
Shanita schreef: ik heb het niet over weer samen door een deur, misverstandje, ik heb het over ernstige misdaden, die ontkend worden...
Dan betekenen de woorden van Jezus in een keer wel wat voor mij, en wijst mij op mijn eigen verantwoordelijkheid.

Ben benieuwd hoe jij daar tegen aan kijkt.

toevoeging:
Nu ik zo met deze tekst aan het stoeien ben geweest zie ik dat ik hem nog anders kan lezen, veel breder dan aan het avondmaal gaan:

God zegt door Jezus tegen mij: als je mij een offer wilt brengen (ik lees iets van jezelf aan mij wilt geven) kijk dan eerst of je dat niet aan iemand om je heen kunt geven. Kom maar bij mij terug als je je tijd, geld en energie die je te geven hebt aan de mensen om je heen hebt gegeven, aan hen die het nodig hebben. Als je jezelf weg wilt geven, geef jezelf dan weg aan de mensen om je heen. Shanita schreef: Dit staat nergens in de bijbel

O yes, zo ken ik Mijn Koning!!!

En het is even zoeken, maar constant zingt de tekst door mijn hoofd: Houd voor zover het in jouw macht ligt vrede met iedereen. Wat een offer is dat! Hebreeen 12 : 14.

Berichten: 7083

En nu, ga ik es ff lekker series kijken Knipoog smiley