Autisme

Berichten: 1309

CHATULIEM619 schreef:

Toch wou ik er als man nog wel even op ingaan. Er zit nl. een kern van waarheid volgens sommige wetenschappers, maar dan is het precies andersom. Autisme wordt ook wel eens beschouwd als een extreme vorm van manlijk gedrag. Niet gemakkelijk in de omgang, dingen belangrijker vinden dan mensen, maar één ding tegelijk kunnen doen en zich daar helemaal op lopen te fixeren.
Deze theorie gaat ervan uit dat bij de geboorte er onevenredig veel meer testosteron aangemaakt is dan oestrogeen. Hetgeen te zien is aan de vingers: als de ringvinger groter is dan de wijsvinger, heeft men meer kans op autisme, de ringvinger is aangemaakt onder invloed van testosteron, de wijsvinger onder invloed van oestrogeen.
Dus, niet elke man is autistisch. maar autisme is een uiterste vorm
van manlijk gedrag. En dit is slechts één theorie.

Voordat deze discussie verder gaat over autisme zal ik dan maar ff een nieuw topic openen en binnen deze discussie verder gaan over de rolverdeling tussen man en vrouw. Ik begin met jou bijdrage Chat...

Berichten: 1309

LISA610 schreef:

Voordat deze discussie verder gaat over autisme zal ik dan maar ff een nieuw topic openen en binnen deze discussie verder gaan over de rolverdeling tussen man en vrouw. Ik begin met jou bijdrage Chat...

Ter aanvulling op de bijdrage van Chat:
Volgens recente prevalentiestudies komen autismespectrumstoornissen voor bij ongeveer 1 op 165 mensen (ong. 60 op 10.000). Dat cijfer is veel hoger dan de 5 op 10.000 die vroeger werden aangenomen. De hogere cijfers, in vergelijking met vroeger, zijn vooral te verklaren door een betere detectie en diagnostiek, en een verbreding van de definities en criteria. Er is voorlopig nog geen wetenschappelijk bewijs voor de stelling dat autisme vaker voorkomt dan vroeger of dat er een epidemie woedt. Autisme komt minstens 3 à 4 maal vaker voor bij mannen dan bij vrouwen; vooral in de groep van de normaal begaafden zijn de mannen oververtegenwoordigd.

Voor meer info: http://communities.zeelandnet.nl/data/laila/index.php?page=13&showpage=51049

En:
Tot voor enkele jaren, toen men enkel het klassiek autisme als ‘echt’ beschouwde, werd aangenomen dat autisme bij 1 op 2200 mensen voorkwam. Het Steunpunt Expertisenetwerken Vlaanderen spreekt nu al van 1 op 165. Als daarvan 1 op de 4 vrouw is, wil dat zeggen; 1 op de 110 mannen zou autist zijn en 1 op de 330 vrouwen. De uitbreiding van de definitie (met het syndroom van Asperger en PDD-NOS enzovoort) en de verbetering van de diagnose zouden de belangrijkste redenen zijn waarom dit cijfer zo spectaculair is gestegen.

Het Vlaamse Autisme Centraal geeft aan dat 1 op 200 mensen zich binnen het autismespectrum bevinden en 1 op 1000 klassiek autisme hebben. Een op vier mensen met autisme zou vrouw zijn, maar deze vrouwen zouden een lagere intelligentie hebben. Vooral in de groep van normaal begaafden lijken mannen oververtegenwoordigd te zijn. Dit is echter niet zeker, het zou kunnen dat vrouwen, en zeker normaal begaafde vrouwen, minder kans hebben een diagnose te krijgen

Voor meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Autisme
Let wel: hier staat dus niet dat in verhouding tot vrouwen 75% van de mannen autistish is. Er staat wel dat autisme vaker voor komt bij mannen dan bij vrouwen, in het bijzonder in de groep van de normaal begaafden.

Of autisme hiermee kan worden betiteld tot een uiterste vorm van mannelijk gedrag heb ik hiermee overigens niet aangetoond. Persoonlijk ben ik het daar ook niet echt mee eens, maar ik zal dat op een ander moment nog wel even nader onderbouwen.

Berichten: 1309

LISA610 schreef:

Voordat deze discussie verder gaat over autisme zal ik dan maar ff een nieuw topic openen en binnen deze discussie verder gaan over de rolverdeling tussen man en vrouw. Ik begin met jou bijdrage Chat...

En dan nog maar even een aanvulling:
Volgens de gestelde diagnoses is 80% van de mensen met autisme man en volgens de theorie van het extreem mannelijk brein is dit ook logisch.
De afgelopen jaren ben ik aan het hoge percentage mannen gaan twijfelen.
De reden hiervoor is dat ik in mijn dagelijks werk veel vrouwen tegenkom waarbij ik een vermoeden van autisme maar nauwelijks kan onderdrukken. Daarnaast vind ik de theorie van 'Het afwezige zelf' van Uta Frith de problemen van mensen met autisme beter typeren. Volgens deze theorie heeft autisme te maken met de afwezigheid van een innerlijke directeur. Het nadeel van deze theorie vind ik dat het mensen met autisme aan iets zou ontbreken. Ik worstel altijd met dergelijke theorieën, omdat mensen met autisme ook zoveel talenten hebben. De plus is in mijn ogen minstens zo groot als de min.

Vrouwen hebben anders werkende hersenen dan mannen, maar of dit ook de aanwezigheid van autisme verklaart, betwijfel ik.
Omdat autisme door de anders werkende hersenen van vrouwen een ander (lees subtieler) beeld geeft, wordt autisme bij vrouwen nog slechter herkend dan bij mannen. Misschien hoe intelligenter de vrouw, hoe subtieler het autisme aanwezig is. Misschien dienen we bij vrouwen meer naar hun klachten te kijken in plaats van naar de problemen die hun omgeving ervaart.

Vrouwelijke hersenen zijn gericht op hun sociale omgeving, waardoor ze in het geval van autisme meer compenserend vermogen hebben. Doordat we autisme nog veelal zien als een typische mannenstoornis, verbinden we autisme nog grotendeels aan de typisch mannelijke kenmerken. Autisme bij vrouwen lijkt als het ware nog minder op het beeld dat wij bij autisme hebben dan bij mannen.

Hoe ziet autisme bij vrouwen er dan uit?
Autisme bij vrouwen kenmerkt zich nog het meest door de chaos in hun hoofd; door hun vrouwelijke hersenen hebben ze meer inzicht in de wereld die hen omringt, maar toch is het zogenaamde conceptdenken slecht geautomatiseerd. Ze moeten alles op bewuste denkkracht doen en dat is erg vermoeiend. Vrouwen met autisme zijn nog beter in staat tot compenseren en camoufleren, maar ze moeten constant tegen de oprukkende chaos in hun hoofd blijven vechten wat uitermate uitputtend is.
Vrouwen met autisme zijn aanzienlijk beter in plannen en organiseren dan mannen met autisme. De andere kant is dat het ze veel energie kost.
Vrouwen met autisme zijn sociaal sterker dan mannen met autisme. Sommige vrouwen met autisme zijn veelpraters, iets wat je bij mannen met autisme weinig tegenkomt. In het geval van veelpraterij is er sprake van eenrichtingsverkeer.
Verder valt bij vrouwen met autisme vaak de fundamentele onzekerheid op. Vrouwen met autisme zijn vaak angstig en de lijdensdruk is over het algemeen groter dan bij mannen.
Diagnoses die ik ben tegengekomen bij vrouwen waarvan ik een vermoeden van autisme heb, zijn: Borderline, Angststoornis, Depressie, Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, Posttraumatische stressstoornis en Obsessief compulsieve stoornis.

© Alex Henkelman
http://www.autismepunt.nl/vrouwen_en_autisme.html

Kortom: autisme is niet een typisch mannending, maar komt net zo goed voor bij vrouwen. Blijkbaar wordt het bij vrouwen minder snel onderkend, doordat vrouwen van nature meer gericht zijn om hun sociale omgeving en daardoor de kenmerken van autistme beter kunnen compenseren.

Berichten: 1309

Er zit nl. een kern van waarheid volgens sommige wetenschappers, maar dan is het precies andersom. Autisme wordt ook wel eens beschouwd als een extreme vorm van manlijk gedrag. Niet gemakkelijk in de omgang, dingen belangrijker vinden dan mensen, maar één ding tegelijk kunnen doen en zich daar helemaal op lopen te fixeren.
Deze theorie gaat ervan uit dat bij de geboorte er onevenredig veel meer testosteron aangemaakt is dan oestrogeen. Hetgeen te zien is aan de vingers: als de ringvinger groter is dan de wijsvinger, heeft men meer kans op autisme, de ringvinger is aangemaakt onder invloed van testosteron, de wijsvinger onder invloed van oestrogeen.
Dus, niet elke man is autistisch. maar autisme is een uiterste vorm
van manlijk gedrag. En dit is slechts één theorie.[/quote]

Zoals beloofd de link naar handanalyse-onderzoek bij autisme:
http://www.handresearch.com/hand/Evolutie/autisme.htm

Let wel: het gaat dus niet zozeer om de ringvinger, maar om de pink. En de onderzoeker plaatst zelf ook een hele duidelijke kanttekening:

Overigens werden de dermatoglyfen in de handpalm tot op heden slechts in een drietal studies onderzocht (13,15,16). Op basis van de onderzoeksresultaten die ik in mijn eigen onderzoek heb aangetroffen, ben ik daarom geneigd om te stellen dat in de meeste genoemde onderzoeken de aandacht te éénzijdig is gericht op de dermatoglyfen op de vingertoppen. Ook werd in deze studies vaak het intelligentie niveau van de autisten niet nader omschreven, en meestal werd ook geen onderscheid gemaakt tussen de autistische mannen en vrouwen

Met andere woorden: blijf voorzichtig met het trekken van conclusies over wat je hier leest. Knipoog smiley

Berichten: 1672

Wat is een Autistische Stoornis?
De Autistische Stoornis is een variant van een autismespectrumstoornis, een ontwikkelingsstoornis met een neurobiologische oorzaak.

Hoe herkent u een Autistische Stoornis?
Iemand met een Autistische Stoornis ondervindt moeilijkheden op drie gebieden:

Sociale Interactie. Mensen met een Autistische Stoornis laten vaak weinig wederkerigheid in het contact met andere mensen zien. Vaak zijn ze veel op zichzelf en laten ze weinig aan anderen gelegen liggen. Initiatieven in het contact zijn vaak instrumenteel van aard, dat wil zeggen dat zij iets van de ander nodig hebben. Veel minder vaak delen deze mensen plezier met anderen, stellen ze vragen, of geven ze de ander een complimentje. Oogcontact is vaak moeilijk en veel mensen met een Autistische Stoornis hebben moeite met het interpreteren van non-verbaal sociaal gedrag, zoals lichaamshoudingen of gezichtsuitdrukkingen.
Communicatie. Communicatieproblemen kunnen uiteen lopen van niet praten en het alleen napraten, tot eigenaardig taal- of woordgebruik. Vaak komt de taalontwikkeling bij deze cliënten laat of in een ongewone volgorde op gang.
Gedrag/spel. Cliënten met een Autistische Stoornis laten vaak beperkte, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten zien. Dit kan bestaan uit het vasthouden aan rituelen of gewoontes, het in paniek raken bij een kleine verandering in de omgeving, of uit het maken van steeds dezelfde ongewone bewegingen, bijvoorbeeld met de handen fladderen.
Volgens de officiële (DSM-IV) classificatie voor deze ziektebeelden, moeten deze kenmerken al voor het derde levensjaar aanwezig zijn. Verder blijkt uit onderzoek dat de Autistische Stoornis niet stabiel is. Zo kunnen sommige gedragingen veranderen of in ernst toe- of afnemen.

Wanneer u meer wilt weten over de oorzaken, gevolgen, feiten en cijfers van autismespectrumstoornissen - waarvan een Autistische Stoornis een variant is - kijk dan op de beschrijving van Autismespectrumstoornissen.

http://www.centrumautisme.nl/templates/RichContentZonder.aspx?PageID=253

Berichten: 1672

Wat is de Stoornis van Asperger?
De Stoornis van Asperger is een variant van een autismespectrumstoornis, een ontwikkelingsstoornis met een neurobiologische oorzaak.

Hoe herkent u de Stoornis van Asperger?
Iemand met de Stoornis van Asperger ondervindt moeilijkheden op twee gebieden, namelijk op het gebied van sociale interactie en gedrag/spel.

Sociale Interactie. Mensen met de Stoornis van Asperger laten vaak weinig wederkerigheid in het contact met andere mensen zien. Het is moeilijk om vriendschapsrelaties te beginnen en/of te onderhouden en veel minder vaak delen deze mensen plezier met anderen, stellen ze vragen, of geven ze de ander een complimentje. Oogcontact is vaak moeilijk en veel mensen met deze vorm van Asperger hebben moeite met het interpreteren van non-verbaal sociaal gedrag, zoals lichaamshoudingen of gelaatsuitdrukkingen.
Gedrag/spel. Naast problemen met sociale interactie, laten mensen met een Stoornis van Asperger ook vaak beperkte, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten zien. Vaak hebben ze een sterke interesse in één bepaald onderwerp, waarbij de intensiteit van de interesse of het onderwerp ongewoon is. Ook kunnen zij zeer sterk vasthouden aan bepaalde rituelen of gewoontes of maken zij steeds dezelfde ongewone bewegingen, bijvoorbeeld met de handen fladderen.
Verder mag er volgens de officiële (DSM-IV) criteria geen belangrijke algemene achterstand in de taalontwikkeling zijn geweest, geen verstandelijke achterstand in de ontwikkeling en moet het sociaal of beroepsmatig functioneren ernstig worden beperkt

Berichten: 1672

Wat is PDD-NOS?
PDD-NOS is de afkorting van ‘Pervasieve Ontwikkelingsstoornis Niet Anderszins Omschreven’. PDD-NOS leidt tot problemen op in de omgang met anderen, en tot communicatieproblemen of afwijkend gedrag in de vorm van stereotype gedragingen en extreme weerstand tegen veranderingen.
Hoe herkent u PDD-NOS?
Iemand met PDD-NOS heeft problemen in de sociale interactie (omgang met anderen):

In contacten met andere mensen is er weinig wederkerigheid.
Hij of zij zoekt alleen contact als hij of zij de ander ergens voor nodig heeft.
Hij of zij is veel op zichzelf, en deelt weinig met anderen.
Daarnaast heeft hij of zij problemen op een van de volgende gebieden:

Communicatie:

de persoon heeft moeite met het begrijpen van non-verbale communicatie, zoals oogcontact, lichaamshoudingen en stemgebruik;
de persoon heeft moeite met sociaal taalgebruik, variërend van volledig mutisme (niet praten) tot echolalie (napraten) of eigenaardig taalgebruik;
vaak is de taalontwikkeling laat, of in een ongewone volgorde op gang gekomen.
Gedrag/spel:

De persoon vertoont stereotiep gedrag, interesses en activiteiten. Dit kan bestaan uit het vasthouden aan rituelen of gewoontes uit het in paniek raken bij een kleine verandering in de omgeving, of uit het maken van steeds dezelfde ongewone bewegingen, bijvoorbeeld met de handen fladderen.

Berichten: 1672

Verstandelijke beperking
Uit onderzoek komt ook naar voren dat 40% tot 50% van de mensen die lijden aan een autismespectrumstoornis functioneert op verstandelijk gehandicapt niveau.
De andere 50% functioneert verstandelijk op een normaal tot hoogintelligent niveau

Berichten: 1672

Wat is een autismespectrumstoornis?
Een autismespectrumstoornis wordt beschouwd als een ontwikkelingsstoornis met een neurobiologische oorzaak. De hersenen van mensen met autisme functioneren daardoor anders.
Bij autisme wordt vaak gesproken over mensen die passen binnen het ‘spectrum van autisme’. Hiermee wordt bedoeld dat elk mens en kind met autisme uniek is. Zo bestaan er dus niet twee personen met deze stoornis die precies hetzelfde ziektebeeld hebben. Wel hebben zij een aantal overlappende gedragskenmerken, die binnen de waaier vallen van wat we autisme noemen.

Soms wordt ook gesproken van een zogenaamde Pervasieve Ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat de stoornis invloed heeft op de gehele ontwikkeling van de mens of het kind. Wanneer iemand binnen het spectrum valt van autistische stoornissen zijn er bijzonderheden in het gedrag op drie gebieden:
• Communicatie
• Socialisatie
• Zich herhalend gedrag of spel

In officiële classificatiesystemen, zoals de DSM-IV, staat beschreven welk gedrag geobserveerd moet zijn om te kunnen spreken van een van een autismespectrumstoornis. Hoe men die kan herkennen, staat beschreven bij elke beschrijving van de stoornissen op deze website. Binnen de autismespectrumstoornissen worden 5 aparte stoornissen beschreven (Autisme, Stoornis van Asperger, Syndroom van Rett, Desintegratiestoornis en PDD-NOS) die volgens onderzoekers (Lord & Risi, 2000) als volgt samenhangen (klik op het volgende figuur): Autismespectrumstoornissen. Deze vijf stoornissen vormen met elkaar het autismespectrum. De grootte van de cirkels geeft ongeveer de verhouding aan: er zijn dus meer mensen met Autisme dan met de Stoornis van Asperger. De cirkels overlappen enigszins, omdat er ook overlap in de symptomen is en er geen duidelijke afgrenzingen gemaakt kunnen worden. De PDD-NOS vormt een restgroep, daar is geen aparte cirkel voor.

Wat zijn de oorzaken?
De oorzaken van een autismespectrumstoornis zijn nog niet volledig bekend. Er wordt verondersteld dat erfelijkheid een rol speelt en dat er meerdere genen betrokken zijn. Ook zijn er aanwijzingen voor structurele afwijkingen in de hersenen van mensen met autisme.

Wat zijn de gevolgen?
Mensen met autisme ervaren gedurende hun hele leven beperkingen en problemen ten gevolge van hun stoornis. Onbegrip bij de omgeving en niet adequaat reageren van de omgeving kan verergering van de symptomen en klachten geven en soms tot gedragsproblemen leiden.

Hoewel vroeger gedacht werd dat mensen met autisme weinig kunnen aanleren, gaat men er nu van uit dat er met de juiste hulp en begeleiding veel vooruitgang mogelijk is. Goede begeleiding en ondersteuning van mensen met autisme en van hun omgeving in materiële (qua voorzieningen) en immateriële zin kan helpen de problematiek hanteerbaar te maken/houden. Blijvende hulpverlening is doorgaans nodig om het wankele evenwicht te behouden. Hulp bij het stimuleren van de ontwikkeling, bij de specifieke omgang en opvoeding, vermindering van problemen die samenhangen met de autismespectrumstoornis en eliminatie van de problemen die daarmee niet specifiek samenhangen, helpen het evenwicht te hervinden.

Feiten en cijfers
Recent onderzoek wijst uit dat 60 tot 100 op de 10.000 personen een autismespectrumstoornis hebben. Dit komt neer op 0,6 tot 1,0% van de totale bevolking. Uit onderzoek komt ook naar voren dat 40% tot 50% van de mensen met autisme functioneert op het niveau van een verstandelijk gehandicapte. De andere 50% functioneert verstandelijk op een normaal tot hoogintelligent niveau. Alle vormen van autisme komen voor in alle sociaal-economische klassen. Gemiddeld komt een autismespectrumstoornis bij mannen ongeveer 4 keer vaker voor dan bij vrouwen

Berichten: 1672

Als je een relatie hebt met een partner die autisme heeft en autistisch is.

Wat houdt een partner met autisme in.

Op het eerste gezicht is er niets aan de hand met mijn man. Maar in onze relatie loop ik elke keer tegen dezelfde problemen op: alles moet volgens vaste regels. Hij denkt bij sommige dingen precies te weten hoe het moet, maar als het er op aan komt sta ik er alleen voor. Over deze dingen praten lukt niet, gevoelens uiten is voor hem een ramp en hij voelt nooit eens aan wat ik bedoel.

Volgens recent gepubliceerde onderzoeksgegevens in het toonaangevende Britse tijdschrift The Lancet, heeft 1,16% van de bevolking een vorm van autisme. In ons land gaat het dan om minimaal 190.000 mensen, waarvan circa 75% man is. Onder autisme verstaat de NVA het hele spectrum van autistische stoornissen, waarvoor verschillende diagnostische namen worden gehanteerd, zoals ASS, HFA, Asperger, PDD-NOS, klassiek autisme.

Klik hier als u anoniem online wilt praten met een vrijwilliger of hulpverlener.

Een deel van de volwassenen met autisme heeft een partnerrelatie, veelal betreft dit mannen met een vrouw zonder autisme. Veel volwassenen met autisme hebben nog geen (volledige) diagnose. De NVA wordt in toenemende mate benaderd door vrouwen, vaak met een kind met de diagnose autisme, die autisme ook bij hun man herkennen of vermoeden. Voor hen en hun partner is deze brochure bedoeld. Door inzicht te krijgen in het autisme en het ook te accepteren, kunnen beide partners leren om er zo goed mogelijk mee om te gaan.

Autisme, wat is dit.

Autisme is een andere prikkel- en informatieverwerking in de hersenen die leidt tot een andere waarneming van de wereld. Volwassenen en kinderen met autisme hebben moeite om samenhang te zien in de informatie die hen bereikt via hun zintuigen. Zij ervaren de wereld om hen heen als een verzameling van losse details of puzzelstukjes met informatie, die keer op keer verwerkt moeten worden tot een betekenisvol geheel.

Het is een handicap om te leven in een wereld die je niet begrijpt en die jou niet goed begrijpt, in een complexe maatschappij die veel vraagt op het vlak van communicatie, flexibiliteit en organisatietalent. Autisme is een levenslange handicap. De problematiek rond autisme is groot doordat het autisme onvoldoende wordt onderkend. Veel volwassenen met autisme hebben geen (volledige) diagnose.

Autisme uit zich in eerste instantie het opvallendst in het gedrag: de communicatie en de sociale omgang verlopen moeizaam. Mensen met autisme reageren anders op emotionele prikkels. Zij vinden het lastig om aan te voelen wat passend gedrag is in een bepaalde context. Zij missen het intuïtieve vermogen zich te verplaatsen in de gedachtewereld en de bedoelingen van anderen.

Autisme uit zich op talloze verschillende manieren

Veel mensen met autisme krijgen vanaf de kinderleeftijd heel wat labels mee: apart, buitenbeentje, onbeleefd, gedragsgestoord, excentriek. Weer anderen vallen helemaal niet op. Maar allemaal voelen ze zich anders, vaak is er een besef van voortdurend tekort schieten. Het gevoel 'anders' te zijn en 'niet begrepen' te worden kan leiden tot depressieve gevoelens, maar soms ook tot het idee 'beter' te zijn dan anderen. Een diagnose autisme kan dan een bevrijding zijn.

Geen twee mensen met autisme zijn gelijk. Bij volwassen worden hebben veel mensen met autisme met een normale of hoge intelligentie geleerd de stoornis te compenseren of te camoufleren. Veel zaken zijn in de loop der jaren aangeleerd en verworven, waardoor de persoon zich kan handhaven. Stressvolle situaties worden meer en meer gemeden. Het autisme blijft echter wel bestaan en is het meest zichtbaar in de privé situatie.

Een relatie met partner die autisme heeft.

"Eigenlijk is een huwelijk met een auti, zoals ik mezelf noem, heel eenvoudig: je partner hoeft zich maar aan een paar regels te houden en alles loopt op rolletjes: geen onverwachte dingen doen, hem gewoon zijn gang laten gaan, geen romantiek en sociale activiteiten verwachten, zorgen dat zijn natje en droogje goed geregeld is en je hebt geen kind aan hem. Helaas bleek mijn vrouw er een iets ander verwachtingspatroon op na te houden."

De partner kan al vanaf het moment dat de relatie start het gevoel hebben van moeten inleveren. Zij levert de ondersteuning die de man met autisme nodig heeft om overeind te blijven. Zij mist de saamhorigheid en voelt zich eenzaam. Juist in het dagelijkse samenleven wordt het delen van vreugde en verdriet zo gemist. Zij kan op de duur een depressie of burn-out nabij zijn.

"Je uit je vreugde of enthousiasme op den duur niet meer, als je toch niet meer reactie krijgt dan "oh" of "wel aardig".

Struikelblokken bij volwassenen en problemen in een relatie met iemand die autistisch is.

Mensen met autisme hebben een enorme behoefte aan structuur: routine, regels en voorspelbaarheid geven houvast en veiligheid. Hiervan afwijken veroorzaakt paniek en stress. Mensen met autisme zijn dan ook weinig soepel in hun denken en handelen. Een partnerrelatie, zeker met kinderen, kenmerkt zich door een veelheid aan sociale prikkels en onvoorspelbaarheid. Als men niet aan autisme denkt of hiermee niet bekend is en er dus geen rekening mee houdt, kan dit leiden tot verergering van de autistische symptomen en tot gedragsproblemen zoals plotselinge woede-uitbarstingen, teruggetrokkenheid, depressieve gevoelens.

Struikelblokken in de partnerrelatie zoals problemen in de communicatie, elkaars gedrag niet begrijpen, seksuele problemen, kunnen een relatie hebben met het autisme maar worden daar dan niet mee in verband gebracht. Ook klagen of verbazen vrouwen zich over hun partner die:

Helemaal opgaat in eigen interesses en hobby's;
Niet tactvol is, niet weet wanneer iets beter wel of niet gezegd kan worden;
Geen spontaan gedrag vertoont;
Bepaalt met wie en wanneer er contact is zonder rekening te houden met de ander, of die juist altijd de partner de sociale contacten en activiteiten laat regelen en in het beste geval dan zelf alleen maar 'meehobbelt';
Sociaal en probleemoplossend denken mist, met name bij de dagelijkse huis tuin en keukensituaties.

"Ik draaide het gezin, hij droeg geen verantwoording, vroeg bevestiging van zijn daden, deed wat hem opgedragen werd, liep weg voor problemen en kwam terug als ik ze had opgelost. Hij was mijn oudste kind. In al die jaren dat we getrouwd zijn, is hij geen moment mijn 'maatje' geweest."

Vaak voorkomende gevolgen voor de partner:

Zelfvertrouwen en een reële kijk op zaken brokkelen langzaam af;
Gevoelens van eenzaamheid, verdriet en machteloosheid door het gemis aan saamhorigheid en wederkerigheid;
Je vaak alleen voelen staan bij de opvoeding van de kinderen;
De omgeving heeft geen of nauwelijks begrip voor je problematiek ("het is zo'n aardige man");

"Mijn man kon onze relatieproblemen op een zo logische wijze aan anderen uitleggen dat het leek dat alles door mij werd veroorzaakt. Dit leidde bij mij tot nog grotere stress."

Partners noemen ook positieve en leuke kanten:

"Ik ben heel speciaal voor hem";
"Hij is zo anders dan de macho's op mijn werk";
"Hij is aantrekkelijk op een bijzondere manier";
"Hij heeft een aparte humor die ik leuk vind";
"Hij biedt mij zekerheid";
"Hij is net een wandelende encyclopedie, ik geniet van al zijn kennis";
"Hij is heel zachtaardig en zorgzaam".

Diagnostiek bij volwassenen met autisme.

Wanneer in een gezin bij een kind de diagnose autisme wordt gesteld, kan het voorkomen dat de specifieke kenmerken van autisme door een ouder worden herkend bij zichzelf of bij de partner. Veel diagnostici weten nog niet precies hoe volwassenen met autisme functioneren op (neuro)psychologische testen. De kennis hierover neemt gelukkig sterk toe. Het komt nog steeds voor dat psychiaters en psychologen het autisme bij volwassenen niet herkennen of mensen behandelen vanwege depressie of angststoornissen en in hun diagnose het achterliggende autisme 'missen'.

Na de diagnose.

"Nu ik de diagnose autisme heb, is het alsof een loden last van me is afgevallen, omdat dingen nu herkenbaar en benoembaar zijn geworden. Nu kan ik er veel ontspanner mee omgaan en hoef ik niet meer zo krampachtig te proberen om normaal te zijn. Ook onze beide zoons blijken met autisme behept te zijn. Het is een geluk voor ze dat ze het nu al weten en niet pas veel later, wat hun waarschijnlijk een hoop ellende zal besparen."

Het herkennen en erkennen van autisme binnen een relatie kan het besef geven waarom de relatie zich zo onevenwichtig ontwikkelde, de puzzelstukjes vallen op hun plaats. Het kan leiden tot wederzijds begrip en beide partners meer ruimte voor ontplooiing geven.

"We waren volkomen vastgeroest in foutieve denkpatronen. Dankzij hulp van een gezinspsychologe kregen we meer begrip voor elkaar. Het lukte de foute patronen te doorbreken en te vervangen door andere betere patronen. Mijn man is gegroeid in het proces van zelfreflectie en onze relatie is evenwichtiger geworden. Onze relatie zal nooit optimaal worden, maar is weer leefbaar geworden."

Werken aan de relatie.

"Zie je het autisme als een zware belasting of als een originele uitdaging?"

Belangrijk is dat beide partners het autisme erkennen en accepteren, leren kennen door erover te lezen, het uit te laten leggen door (ervarings) deskundigen, te praten met lotgenoten, en desgewenst door het volgen van een cursus. Op die manier kan worden geaccepteerd dat het autisme blijvend is en dat verwachtingen aangepast moeten worden. De partner met autisme moet leren om te vragen naar de emoties en behoeften van de partner. Voor de partner zonder autisme vergt het veel inzet en creativiteit om te kunnen denken vanuit de autistische beleving en behoeften. Er is geen gebruiksaanwijzing voor, het is een ontdekkingstocht, die voor iedereen anders is.

Lotgenoten contact voor partners, volwassenen en kinderen met Autisme.

De Nederlandse Vereniging voor Autisme stimuleert dat regionaal telefonische spreekuren en gespreksgroepen over partner-problematiek als gevolg van (een vermoeden van) autisme worden georganiseerd door zogeheten NVA Partnercontactpersonen (PCP'ers). Voor meer informatie hierover kunt u contact opnemen met de regionale partnercontactpersonen. Deze staan vermeld op de website van de NVA, onder 'Autisme' en dan onder 'Relaties en familie'.

Berichten: 1309

[quote=LEONARD480]Als je een relatie hebt met een partner die autisme heeft en autistisch is.
Ok Leonard.. volgens mij weten we nu allemaal wel wat Autisme inhoud (en anders gaan we allemaal nog maar even op google).

De stelling die chat inbracht was als volgt:
Autisme is een uiterste vorm van mannlijk gedrag.

Berichten: 5057

LISA610 schreef:

Zoals beloofd de link naar handanalyse-onderzoek bij autisme:
http://www.handresearch.com/hand/Evolutie/autisme.htm

Let wel: het gaat dus niet zozeer om de ringvinger, maar om de pink. En de onderzoeker plaatst zelf ook een hele duidelijke kanttekening:

Overigens werden de dermatoglyfen in de handpalm tot op heden slechts in een drietal studies onderzocht (13,15,16). Op basis van de onderzoeksresultaten die ik in mijn eigen onderzoek heb aangetroffen, ben ik daarom geneigd om te stellen dat in de meeste genoemde onderzoeken de aandacht te éénzijdig is gericht op de dermatoglyfen op de vingertoppen. Ook werd in deze studies vaak het intelligentie niveau van de autisten niet nader omschreven, en meestal werd ook geen onderscheid gemaakt tussen de autistische mannen en vrouwen

Met andere woorden: blijf voorzichtig met het trekken van conclusies over wat je hier leest. Knipoog smiley

Het onderzoek wat ik bedoelde was gedaan door de heer Manning. Hij heeft het over de verhouding tussen wijsvinger en ringvinger.

http://human-nature.com/nibbs/02/manning.html

Berichten: 1672

[quote=LISA610]

We kunnen deze topic beter even door de vrouwen laten schrijven en het mannelijke deel daar op of aanmerkingen over kunnen maken.
Persoonlijk gaat het mij iets te ver om te generaliseren dat een groot deel van de mannen autistische trekjes vertoont. Je kunt het misschien zo ervaren maar autisme en dergelijke is al ernstig genoeg om daar deels je omgenoegen over uit te spreken over het mannelijke deel.

Naar mate je verder zult gaan in de discussie zul je gaan beseffen dat persoonlijke ervaringen en of gevoelens de kern er niet duidelijk op gaat maken. Het kan zijn dat er veel vrouwen met bepaalde klachten de andere sekse gaat verwijten met zijn tekortkomingen. Dit leid onherroepelijk tot een grotere vijandschap en zeker niet tot een toenaderingspoging. Met andere bewoordingen kun je stellen dat het vaak heel suggestief is en daarbij wil ik het voorlopig bij laten.

Berichten: 216

Een beetje off topic : een geweldig boek, genaamd 'Geef me de 5' geschreven door Colette de Bruin, ervaringsdeskundige op het gebied van autisme..
Voor iedereen die te maken heeft in zijn/haar naaste omgeving met mensen met autisme. Het boek leg uit hoe autisme 'werkt' en hoe je er mee om kunt gaan. Een aanrader!!

Ben ook een keer naar een lezing geweest van haar over 'geloven en autisme'.. boeiend want ook in geloven werkt autisme door.

Berichten: 1391

LISA610 schreef:

De stelling die chat inbracht was als volgt:
Autisme is een uiterste vorm van mannlijk gedrag.

Dus niet he....
Mijn vrouw dacht ook dat het voortkomt van mannelijk geslacht (gelezen)...
We hebben zelf een zoon met autisme waardoor ze wilde dat ik ook getest werd op autisme, helaas had ze ongelijk gekregen en keerde haar veroordeling (stempel) op onze zoon terug bij haar zelf.

Berichten: 4863

Heel fijn...(maar ook moeilijk) hier te lezen over autisme...
Het is moeilijk voor me om me hier voor open te stellen...over te praten...

Ik heb...en had er veel mee te maken...want waarschijnlijk heeft mijn ex ook autisme...Hij wilde zich er niet voor laten testen en ook niet in therapie gaan. Maar nu ik gescheiden ben...en onze dochter bij mij woont zitten we nu weer in het circuit...want ook met haar zijn we een weg aan het volgen....voor een onderzoek naar autisme...( Het schijnt erfelijk te zijn)...bij mijn ex in de familie zijn er 7 mensen!!)
Een van de zonen (heel duidelijk!!) heeft de Aspergervorm....

Ik kon er niet meer mee leven....Het was zo zwaar....
Ook nu...nu de druk weg is van mijn ex...zit ik( en ik moet het nu ook weer alleen doen) weer helemaal in de hulp om samen met de dochter een plaats voor haar te vinden en te krijgen in de maatschappij...

Juist doordat ze waarschijnlijk een lichte vorm heeft doorkruisen we nu allerlei instanties op zoek naar een oplossing!!!
Er is al gezegd...na een test...Ze heeft 2 handen...2 voeten...en ze kan goed haar woordje doen!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vorig jaar ben ik naar een lezing geweest....heel moeilijk...want tijdens de lezing was het of miin hele leven aan me voorbijging...alles klopte...

Overigens een lezing ook met bijbels perspectief onderbouwd!!!
Het was een dominee...die het gaf...en hij eindigde met de woorden....

Leven met een partner....eindigt vaak....met veel verdriet en veel kans op een scheiding...

Nog veel meer zou ik er over willen zeggen...maar kan het niet hier...en ben ook niet iemand die het zo goed kan verwoorden hier...

Berichten: 5057

Goed, nu de stelling. Ik heb toch de behoefte een aantal nuanceringen aan te passen. Autisme is een uiterste vorm van manlijk gedrag, door teveel testosteron, waardoor de verhouding tussen oestr. en test. uit evenwicht is.

Wat betekent het niet...Ten eerste autisme is geen mannenziekte. De discussie dat het alleen maar via het manlijke chromosoom doorgegeven wordt, is een andere en heeft niks te maken met deze stelling.

Ten tweede is er een verschil tussen manlijk gedrag en mannen. Je zou gemakkelijk kunnen concluderen dat autisme bij elke man aanwezig is, zoals geopperd in een andere bijdrage, maar zo werkt het dus niet. Op zichzelf is er niks verkeerds aan manlijk gedrag, zolang het maar niet extreem wordt.

Dit leidt natuurlijk tot een vraag: wat is manlijk gedrag, en wat is extreem? Bestaat er überhaupt wel manlijk of vrouwelijk gedrag en is het niet zo dat er zoveel schakeringen zijn in manlijk en vrouwlijk gedrag??

En wat is autisme? Vaak is het in elk leven anders, en komt men niet tot zuivere definities. PDD NOS eindigt niet voor niks met de woorden NOT OTHERWISE SPECIFIED. In elk leven komt autisme op een andere manier tot uitdrukking.
Verder loopt men het gevaar de ander te stigmatiseren als men van tevoren al beoordeelt over autisme, vaak vanuit ervaring in het eigen leven. Maar iedereen zit anders in elkaar.
Dat leidt automatisch tot de volgende vraag: wat heeft te maken met karakter en wat met autisme. Veel mensen kunnen dat onderscheid niet goed aanbrengen.

Berichten: 341

CHATULIEM619 schreef:

Goed, nu de stelling. Ik heb toch de behoefte een aantal nuanceringen aan te passen. Autisme is een uiterste vorm van manlijk gedrag, door teveel testosteron, waardoor de verhouding tussen oestr. en test. uit evenwicht is.

Wat betekent het niet...Ten eerste autisme is geen mannenziekte. De discussie dat het alleen maar via het manlijke chromosoom doorgegeven wordt, is een andere en heeft niks te maken met deze stelling.

Ten tweede is er een verschil tussen manlijk gedrag en mannen. Je zou gemakkelijk kunnen concluderen dat autisme bij elke man aanwezig is, zoals geopperd in een andere bijdrage, maar zo werkt het dus niet. Op zichzelf is er niks verkeerds aan manlijk gedrag, zolang het maar niet extreem wordt.

Dit leidt natuurlijk tot een vraag: wat is manlijk gedrag, en wat is extreem? Bestaat er überhaupt wel manlijk of vrouwelijk gedrag en is het niet zo dat er zoveel schakeringen zijn in manlijk en vrouwlijk gedrag??

En wat is autisme? Vaak is het in elk leven anders, en komt men niet tot zuivere definities. PDD NOS eindigt niet voor niks met de woorden NOT OTHERWISE SPECIFIED. In elk leven komt autisme op een andere manier tot uitdrukking.
Verder loopt men het gevaar de ander te stigmatiseren als men van tevoren al beoordeelt over autisme, vaak vanuit ervaring in het eigen leven. Maar iedereen zit anders in elkaar.
Dat leidt automatisch tot de volgende vraag: wat heeft te maken met karakter en wat met autisme. Veel mensen kunnen dat onderscheid niet goed aanbrengen.

misschien ben ik wel héél erg 'simpel' hoor...maar ik hou niet zo van etiketjes opplakken. Autisme is een veel gehoorde term, deze tijd.
Hadden we het eerst met elkaar over kinderen met ADHD, nu lijkt de interesse verlegd te zijn naar autisme.
Tuurlijk, er zijn mensen, kinderen met bepaalde gedragsafwijkingen, tuurlijk is het fijn om dat erkend te krijgen...maar ik ben bang dat het catogoriseren van mensen soms téveel doorslaat en iedereen maar in een hokje wordt geplaatst en een stikkertje opgeplakt krijgt! Persoonlijk vind ik het té kort door de bocht, kortzichtig en vaak té gemakkelijk. Daarbij doet het een mens onrecht aan.
Je hebt met persoonlijkheden te maken, levens, ervaringen, enz...en dat maakt ieder mens weer anders. Wanneer er een etiketje wordt opgeplakt...wordt het ons dan niet té gemakkelijk gemaakt? Kijken we dan nog wel écht naar die man of vrouw? Of zien we alleen het etiketje?
Zijn mannen altijd ánders dan vrouwen? Altijd ongevoelig of alleen maar praktisch ingesteld? Niet naar mijn mening....! Ik zie het genuanceerder, beleef het genuanceerder en ga er zelf vanuit..dat ik die man of vrouw toch écht zelf wil leren kennen en als ik de méns leer kennen...boeit een etiketje me totaal niet.

Berichten: 18

Er worden idd erg makkelijk etiketjes geplakt...
Is een kind een beetje druk dan heeft het ADHD is het een gesloten kind dan heeft het PDDNOS...De juffen op school denken het tegenwoordig allemaal wel te weten...Ze moeten een pilletje dan komt het goed Gefrustreerde smiley

Ik ga daar persoonlijk een beetje van stuiteren,
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon druk zijn...
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon gesloten of verlegen zijn.
Een etiketje heb je zomaar, veel sneller dan dat je er af bent,
Vertrouw je het als ouder niet,
laat dan je kind testen...
En verder denk ik dat een pilletje nooit de oplossing is...tuurlijk het kan ondersteunend werken, maar mag nooit opzich staan.

Berichten: 2706

MARIA576 schreef:

misschien ben ik wel héél erg 'simpel' hoor...maar ik hou niet zo van etiketjes opplakken. Autisme is een veel gehoorde term, deze tijd.
Hadden we het eerst met elkaar over kinderen met ADHD, nu lijkt de interesse verlegd te zijn naar autisme.
Tuurlijk, er zijn mensen, kinderen met bepaalde gedragsafwijkingen, tuurlijk is het fijn om dat erkend te krijgen...maar ik ben bang dat het catogoriseren van mensen soms téveel doorslaat en iedereen maar in een hokje wordt geplaatst en een stikkertje opgeplakt krijgt! Persoonlijk vind ik het té kort door de bocht, kortzichtig en vaak té gemakkelijk. Daarbij doet het een mens onrecht aan.
Je hebt met persoonlijkheden te maken, levens, ervaringen, enz...en dat maakt ieder mens weer anders. Wanneer er een etiketje wordt opgeplakt...wordt het ons dan niet té gemakkelijk gemaakt? Kijken we dan nog wel écht naar die man of vrouw? Of zien we alleen het etiketje?
Zijn mannen altijd ánders dan vrouwen? Altijd ongevoelig of alleen maar praktisch ingesteld? Niet naar mijn mening....! Ik zie het genuanceerder, beleef het genuanceerder en ga er zelf vanuit..dat ik die man of vrouw toch écht zelf wil leren kennen en als ik de méns leer kennen...boeit een etiketje me totaal niet.

Goed dat je het aankaart hoor. Het probleem is dat onze samenleving die etiketjes vereist. In een ander topic over zorgkinderen bleek al dat het in de hele bureaucratie noodzakelijk is om met een etiketje van een gedragsdeskundige te komen. Heb je dat niet, dan geen hulp of rugzakje.
De meeste ouders spannen zich extra in bij een zorgenkind en veel cm-moeders weten daar alles van. Je hebt echter ook ouders die de verantwoordelijkheid afschuiven naar een instituut. Of kinderen met die met een mentaliteit komen van: ik ben dyslectisch dus lezen kan ik nu eenmaal niet. De weg van de minste weerstand zie je bij alle gedragsproblemen bij kinderen en helaas bij enkele ouders ook, vaak naar voren komen. Schrijnend is dan juist dat kinderen met een meervoudige problematiek niet in te delen zijn en maar beperkt geholpen kunnen worden.
De verharding van onze samenleving brengt dit met zich mee. Ik bestrijd overigens dat autisme een soort trend is. Het is zeker geen vergaarbakdiagose zoals minimal brain dysfunction eenmaal was. Toch pleit ik wel voor enig boerenverstand. Als een groot deel van de kinderen die ADHD hebben inderdaad met een dieet zonder welvaartsvoedsel te helpen zou zijn - de onderzoekers claimen een teruggang van tweederde - dan is dat de moeite waard, omdat het de oorzaak mogelijk wegneemt. Maar laten we uitkijken voor libellepedagogiek. Zo van: ik heb een artikel gelezen en het gaat over jou. Alles klopt, jij hebt het syndroom van Asperger. Ik wil je wel helpen hoor, want je kunt er niks aan doen.
Dat is pas een etiket plakken en mensonterend ook. Iemand die wat meer op zichzelf is en verder sociaal normaal functioneert is echt geen autist. En mannen die te weinig attent naar vrouwen zijn, zijn misschien wat lomp, maar vertonen daarmee nog geen autistisch gedrag. En zeker niet driekwart van de mannen. Vrouwen willen nu eenmaal vaak dat de man ziet wat er aan haar uiterlijk is veranderd en mannen boeit dat minder. Ik maakte er indertijd een gewoonte van er elke keer bij thuiskomst op te letten en het probleem was opgelost.
Het goed diagnosticeren van autisme en de varianten ervan, vereist kennis van zaken, naast een goede intuïtie.
Ik vond de opmerking van Elske ook niet zo gepast maar ik wil haar toch een beetje verdedigen want het dreigt spraakgebruik te worden.
Pandora, een vereniging van ex-psychiatrische patiënten had ooit als kreet: Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?

Thomas, mensen die zonder kennis etiketten opplakken, moet je maar vergeven want ze weten echt niet wat ze doen.

Berichten: 341

THOMAS968 schreef:

Goed dat je het aankaart hoor. Het probleem is dat onze samenleving die etiketjes vereist. In een ander topic over zorgkinderen bleek al dat het in de hele bureaucratie noodzakelijk is om met een etiketje van een gedragsdeskundige te komen. Heb je dat niet, dan geen hulp of rugzakje.
De meeste ouders spannen zich extra in bij een zorgenkind en veel cm-moeders weten daar alles van. Je hebt echter ook ouders die de verantwoordelijkheid afschuiven naar een instituut. Of kinderen met ADHD die met een mentaliteit komen van ik ben dyslectisch dus lezen kan ik nu eenmaal niet. De weg van de minste weerstand zie je bij alle gedragsproblemen bij kinderen en helaas bij enkele ouders ook, naar voren komen. Schrijnend is dan juist dat kinderen met een meervoudige problematiek niet in te delen zijn en maar beperkt geholpen kunnen worden.
De verharding van onze samenleving brengt dit met zich mee. Ik bestrijd overigens dat autisme een soort trend is. Het is zeker geen vergaarbakdiagose zoals minimal brain dysfunction eenmaal was. Toch pleit ik wel voor enig boerenverstand. Als een groot deel van de kinderen inderdaad met een dieet zonder welvaartsvoedsel te helpen zou zijn - de onderzoekers claimen een teruggang van tweederde - dan is dat de moeite waard, omdat het de oorzaak mogelijk wegneemt. Maar laten we uitkijken voor libellepedagogiek. Zo van ik heb een artikel gelezen en het gaat over jou. Alles klopt, jij hebt het syndroom van Asperger. Ik wil je wel helpen hoor, want je kunt er niks aan doen.
Dat is pas een etiket plakken en mensonterend ook. Iemand die wat meer op zichzelf is en verder sociaal normaal functioneert is echt geen autist. En mannen die te weinig attent naar vrouwen zijn, zijn misschien wat lomp, maar vertonen daarmee geen autistisch gedrag. En zeker niet driekwart van de mannen.
Het goed diagnosticeren van autisme en de varianten ervan, vereist kennis van zaken, naast een goede intuïtie.
Ik vond de opmerking van Elske ook niet zo gepast maar ik wil haar toch een beetje verdedigen want het dreigt spraakgebruik te worden.
Pandora, een vereniging van ex-psychitrische patienten had ooit als kreet: Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?

Thomas, mensen die zonder kennis etiketten opplakken, moet je maar vergeven want ze weten echt niet wat ze doen.

Thomas, dank je voor de nuance die je aanbrengt in mijn verhaal. Je hebt helemaal gelijk. Om hulp te krijgen is het idd. noodzakelijk om een indicatie/diagnose te hebben. Ook weet ik hoe moeizaam en hoe lang de weg kan zijn...en het is ook absoluut niet mijn bedoeling om daar aan voorbij te gaan. Uit ervaring weet ik dat het ook fijn kan als een vaag gevoel van: 'er is iets niet goed bij mijn kind, er is iets niet pluis bij mijn man', gediagnosticeerd wordt: je krijgt erkenning, 'het' probleem blijkt opeens niet jouw probleem te zijn, maar een probleem wat bij méér mensen voorkomt.
Toch, en nu heb ik het idd. over zoals jij het noemt: 'Libellepedagogiek', irriteer ik me mateloos aan de snélle conclusie die sommige maken als er iets niet helemaal gaat zoals men wil want daarmee doe je iemand gewoon te kort! Het mooie aan mensen is nu eenmaal dát ze zo verschillend zijn! Ik heb zelf bijvoorbeeld graag de dingen op een vaste plaats...om de simpele reden, dat ik dan niet hoef na te denken waar ik ze zoeken moet. Ben ik dan opeens 'rain(wo)man'? naar de gelijknamige film en dus autist? Nee dus. En als ik mijn kind de héle week ranja 'voer'....kan ik erop wáchten dat ze druk wordt, heeft ze dan opeens ADHD? Nee, maar wél teveel verkeerde stoffen binnen gekregen...een kop thee lijkt me daarom beter.
Wanneer een mens een 'etiket' krijgt opgeplakt, volwassene of kind, is het niet eenvoudig daar weer van af te komen of om er niet naar te leven. Niet alleen de omgeving kan soms ánders met je omgaan, ook jijzelf kan je leven beperken...omdat je van jezelf denkt ánders te zijn dan 'de wereld'...en ook dát vindt ik zorgelijk en gevaarlijk!

Maria...die veel van mensen houdt..maar niet van hokjes

Berichten: 1309

DREMPEL163 schreef:

Er worden idd erg makkelijk etiketjes geplakt...
Is een kind een beetje druk dan heeft het ADHD is het een gesloten kind dan heeft het PDDNOS...De juffen op school denken het tegenwoordig allemaal wel te weten...Ze moeten een pilletje dan komt het goed Gefrustreerde smiley

Ik ga daar persoonlijk een beetje van stuiteren,
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon druk zijn...
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon gesloten of verlegen zijn.
Een etiketje heb je zomaar, veel sneller dan dat je er af bent,
Vertrouw je het als ouder niet,
laat dan je kind testen...
En verder denk ik dat een pilletje nooit de oplossing is...tuurlijk het kan ondersteunend werken, maar mag nooit opzich staan.

Helemaal mee eens Drempel. Voor de goede orde: ADHD en PDD-NOS zijn geen diagnoses die gesteld kunnen worden door een leerkracht, noch door ouders en bekenden, zelfs niet door een huisarts. Om tot een dergelijke diagnose te komen is een grondig psychologisch onderzoek een vereiste. En als zo'n onderzoek plaats vind wordt er naar veel meer kenmerken gekeken dan uitsluitend druk gedrag of introvert c.q. verlegen zijn. Als dan blijkt dat een kind ADHD of PDD-NOS heeft kan het idd zijn dat er medicijnen voorgeschreven worden, ter ondersteuning. Die medicijnen kunnen echter nooit de oorzaak weg nemen. En aangezien het gaat om gedragsproblemen dient er dan ook gedragstherapie gegeven te worden en waar nodig ook ondersteuning en begeleiding van de ouders / het gezin en de leerkrachten. Overigens blijken veel kinderen met ADHD en PDD-NOS wel degelijk intelligent en dus ook leerbaar te zijn. Juist in die gevallen kan een kind toch leren om "normaal" te functioneren in de maatschappij, zeker als er sprake is geweest van vroegtijdige onderkenning en een goede begeleiding. Laat het echter heel duidelijk zijn dat een introvert kind niet per definitie PDD-NOS heeft en dat een druk kind niet per definitie ADHD heeft. En geef een kind alsjeblieft geen medicijnen omdat de juf meent dat dit nodig is, want juist ook de medicijnen worden voorgeschreven als er daadwerkelijk sprake is van deze gedragsproblemen zijn geen snoepjes. Reden temeer om heel erg op te passen met de eerder genoemde libelle-psychologie.

Al met al is het wel zo dat we zo langzamerhand in een maatschappij leven waarbij je abnormaal bent als je geen etiketje opgeplakt kunt krijgen. En nee, dat is in mijn beleving zeker geen goede ontwikkeling, helemaal niet als een etiketje dan ook nog een excuus gaat vormen om je op een bepaald vlak niet verder te ontwikkelen: denk aan het voorbeeld "ik ben dyslectisch, dus ik ga maar niet proberen te lezen"wat Thomas gaf. Juist kinderen met PDD-NOS en ADHD zijn erbij gebaat als hen geleerd wordt om te gaan met de wereld om hen heen. Knipoog smiley

Berichten: 2215

DREMPEL163 schreef:

Er worden idd erg makkelijk etiketjes geplakt...
Is een kind een beetje druk dan heeft het ADHD is het een gesloten kind dan heeft het PDDNOS...De juffen op school denken het tegenwoordig allemaal wel te weten...Ze moeten een pilletje dan komt het goed Gefrustreerde smiley

Ik ga daar persoonlijk een beetje van stuiteren,
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon druk zijn...
Je hebt nu eenmaal ook kindjes die gewoon gesloten of verlegen zijn.
Een etiketje heb je zomaar, veel sneller dan dat je er af bent,
Vertrouw je het als ouder niet,
laat dan je kind testen...
En verder denk ik dat een pilletje nooit de oplossing is...tuurlijk het kan ondersteunend werken, maar mag nooit opzich staan.

Nu krijgen de juffen nog de schuld van de grote hoeveelheid etiketjes Twijfelende smiley

Daar ga ik persoonlijk een (heel) beetje van stuiteren.

Mijn ervaring is dat het juist de ouders zijn, die vaak (steeds vaker) om een onderzoek vragen. Als de vraag terecht is, heb ik er geen moeite mee. Maar als je het weigert omdat je er het nut niet van inziet, kun je je soms maar beter bergen. Geschokte, onthutste smiley

Er zijn overigens ook kinderen bij wie een pilletje uitstekend werkt. Het overgaan tot medicijnen, is overigens een beslissing van ouders.

Berichten: 23

MARIJAN072 schreef:

Nu krijgen de juffen nog de schuld van de grote hoeveelheid etiketjes Twijfelende smiley

Daar ga ik persoonlijk een (heel) beetje van stuiteren.

Mijn ervaring is dat het juist de ouders zijn, die vaak (steeds vaker) om een onderzoek vragen. Als de vraag terecht is, heb ik er geen moeite mee. Maar als je het weigert omdat je er het nut niet van inziet, kun je je soms maar beter bergen. Geschokte, onthutste smiley

Er zijn overigens ook kinderen bij wie een pilletje uitstekend werkt. Het overgaan tot medicijnen, is overigens een beslissing van ouders.

effe opmerking,vind het allemaal prima dielappen tekst.Maar zitten we hier op cursus,of willen we het wiel opnieuw vinden.?
Ik heb studieboeken maar zit hier voor mijn ontspanning.
gr

Berichten: 2215

IRENE200 schreef:

effe opmerking,vind het allemaal prima dielappen tekst.Maar zitten we hier op cursus,of willen we het wiel opnieuw vinden.?
Ik heb studieboeken maar zit hier voor mijn ontspanning.
gr

Vind je mijn tekst zo lang, Irene? Twijfelende smiley

Berichten: 23

MARIJAN072 schreef:

Vind je mijn tekst zo lang, Irene? Twijfelende smiley

Die van jou kon ik nog net aan marijan hahaaaa

Berichten: 5057

INEZ910 schreef:

Een beetje off topic : een geweldig boek, genaamd 'Geef me de 5' geschreven door Colette de Bruin, ervaringsdeskundige op het gebied van autisme..
Voor iedereen die te maken heeft in zijn/haar naaste omgeving met mensen met autisme. Het boek leg uit hoe autisme 'werkt' en hoe je er mee om kunt gaan. Een aanrader!!

Ben ook een keer naar een lezing geweest van haar over 'geloven en autisme'.. boeiend want ook in geloven werkt autisme door.

Hierbij wil ik dan ook van de gelegenheid gebruik maken om te wijzen op het kinderboek "Iets geks in je hoofd" (met een autobiografische inslag, je kunt eigenlijk zeggen dat het over mijn dochter ging)

Berichten: 1331

THOMAS968 schreef:

Goed dat je het aankaart hoor. Het probleem is dat onze samenleving die etiketjes vereist. In een ander topic over zorgkinderen bleek al dat het in de hele bureaucratie noodzakelijk is om met een etiketje van een gedragsdeskundige te komen. Heb je dat niet, dan geen hulp of rugzakje.
De meeste ouders spannen zich extra in bij een zorgenkind en veel cm-moeders weten daar alles van. Je hebt echter ook ouders die de verantwoordelijkheid afschuiven naar een instituut. Of kinderen met die met een mentaliteit komen van: ik ben dyslectisch dus lezen kan ik nu eenmaal niet. De weg van de minste weerstand zie je bij alle gedragsproblemen bij kinderen en helaas bij enkele ouders ook, vaak naar voren komen. Schrijnend is dan juist dat kinderen met een meervoudige problematiek niet in te delen zijn en maar beperkt geholpen kunnen worden.
De verharding van onze samenleving brengt dit met zich mee. Ik bestrijd overigens dat autisme een soort trend is. Het is zeker geen vergaarbakdiagose zoals minimal brain dysfunction eenmaal was. Toch pleit ik wel voor enig boerenverstand. Als een groot deel van de kinderen die ADHD hebben inderdaad met een dieet zonder welvaartsvoedsel te helpen zou zijn - de onderzoekers claimen een teruggang van tweederde - dan is dat de moeite waard, omdat het de oorzaak mogelijk wegneemt. Maar laten we uitkijken voor libellepedagogiek. Zo van: ik heb een artikel gelezen en het gaat over jou. Alles klopt, jij hebt het syndroom van Asperger. Ik wil je wel helpen hoor, want je kunt er niks aan doen.
Dat is pas een etiket plakken en mensonterend ook. Iemand die wat meer op zichzelf is en verder sociaal normaal functioneert is echt geen autist. En mannen die te weinig attent naar vrouwen zijn, zijn misschien wat lomp, maar vertonen daarmee nog geen autistisch gedrag. En zeker niet driekwart van de mannen. Vrouwen willen nu eenmaal vaak dat de man ziet wat er aan haar uiterlijk is veranderd en mannen boeit dat minder. Ik maakte er indertijd een gewoonte van er elke keer bij thuiskomst op te letten en het probleem was opgelost.
Het goed diagnosticeren van autisme en de varianten ervan, vereist kennis van zaken, naast een goede intuïtie.
Ik vond de opmerking van Elske ook niet zo gepast maar ik wil haar toch een beetje verdedigen want het dreigt spraakgebruik te worden.
Pandora, een vereniging van ex-psychitrische patienten had ooit als kreet: Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?

Thomas, mensen die zonder kennis etiketten opplakken, moet je maar vergeven want ze weten echt niet wat ze doen.

'k Kan me helemaal vinden in deze reactie. Hier wordt weergegeven hoe de verwijzing naar een rugzakje nu éénmaal werkt.
Er gaat een enorme voorbereiding vooraf aan het verkrijgen van een rugzakje. De zorgleerlingen met symptomen, die het vermoeden geven dat er een diepere problematiek achter schuilgaat, maar net niet genoeg voor één classificatie zijn inderdaad schrijnend.

Berichten: 2706

IRENE200 schreef:

effe opmerking,vind het allemaal prima dielappen tekst.Maar zitten we hier op cursus,of willen we het wiel opnieuw vinden.?
Ik heb studieboeken maar zit hier voor mijn ontspanning.
gr

Een verwijzing naar bijvoorbeeld Wikipedia, met iets van zoek onder....., lijkt me ook beter. En kopieer desnoods een stukje waarmee je je betoog ondersteunt, dat kan dan zeker verhelderend werken. Ook als mensen meer dan een bijbeltekst aanhalen in andere discussies, geldt hetzelfde.

Thomas, niet zo van de knip- en plakcultuur. In het Rotterdams dialect is dat sleur en pleur.... Knipoog smiley

Berichten: 18

MARIJAN072 schreef:

Nu krijgen de juffen nog de schuld van de grote hoeveelheid etiketjes Twijfelende smiley

Daar ga ik persoonlijk een (heel) beetje van stuiteren.

Mijn ervaring is dat het juist de ouders zijn, die vaak (steeds vaker) om een onderzoek vragen. Als de vraag terecht is, heb ik er geen moeite mee. Maar als je het weigert omdat je er het nut niet van inziet, kun je je soms maar beter bergen. Geschokte, onthutste smiley

Er zijn overigens ook kinderen bij wie een pilletje uitstekend werkt. Het overgaan tot medicijnen, is overigens een beslissing van ouders.

Sorry Marijan... wou niet alle juffen over 1 kam scheren,
Helaas hebben wij hier op school wel zo'n juf in groep 2 zitten Zieke smiley

Ze heeft bijna voor elk kind wel een etiketje en heeft het liefst dat ze allemaal een pilletje krijgen zodat ze wat rustiger worden, omdat de klassen tegenwoordig toch wel heel groot zijn Gefrustreerde smiley

Gelukkig zijn er daarin tegen ook andere juffen Knipoog smiley

Dus het kwam er een beetje beroerd uit zeg maar, was niet zo bedoeld.
En wat die pilletjes betreft...soms helpen ze idd en dan is het heel mooi dat ze bestaan, maar zelfs als ze wel helpen denk ik dat je niet enkel symptoon bestrijding moet doen, maar er wel degelijk ook therapie naast moet doen.