Berichten van ROADY558

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Als ik meer in zijn rust zou wandelen, zou ik het me zelf een stuk minder moeilijk maken...

En? Hoe ga je dat aanpakken?

ROADY558 · Berichten: 702

Daarom beveelt Jezus ook:
"Blijf in Mijn liefde" (Blijf in Mij).

Aangezien in Hem geen angst of onrust te vinden is, kan ik "in Hem" rust en vrede vinden.

Wordt de vraag verplaatst naar: "Hoe blijf ik in Hem"?

Ik blijf in Hem door me bewust te blijven van Hij voor mij deed, door me in Hem te blijven verdiepen en door me geliefd en gewaardeerd te weten door Hem wat ik ook elke dag mag ervaren.

Voor mij is "aanstoot nemen" een van de belangrijkste middelen om uit de rust te stappen (is ook verleiding). Door in te gaan op iets dat buiten mij gebeurd / gezegd wordt, "hap" ik op de ander en stap ik "uit Zijn liefde".

Een goed middel daartegen is heel bewust te zijn op wat ik wel en vooral niet wil zeggen.

ROADY558 · Berichten: 702

HEIDE062 schreef:

Omdat ik vaak zelf de rust in mij bederf.

Kun je ook uitleggen hoe je de rust voor jezelf bederft?

ROADY558 · Berichten: 702

ANNA415 schreef:

Waarom zou je alleen in de stilte kunnen ontdekken of je jezelf bent en blijft

Ik beweerde niet dat het de enige manier was...

ROADY558 · Berichten: 702

HEIDE062 schreef:

Mooi ervaringen spreek je hier uit Petra!

Maar rust staat vaak niet los van onrust..
Hoe kan anders ooit rust ervaren worden?

Uit mijn persoonlijke onrust,weet ik nu wat rust is.

Je bedoelt: zonder dag geen nacht, zonder wit geen zwart?

Ja, door onrust (in welke vorm dan ook) gaat de mens op zoek naar iets beters. Het is mooi als je er dan achter mag komen wat de oorzaak van de onrust was, zodat je ervan leert en het vervolgens anders kunt doen.
Anders gezegd: hoe je leert "in de rust" te blijven.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Hoe ga jij in tot de rust van God en wat versta je eronder?

Voor me zelf, op het begin, maandags... de kerk schoonmaken, alleen met God in de kerk, verder nergens aan denken. zaliggg Lachende smiley

gewoon samen zijn met God.

Hele diepe ervaring: na d e brand, zittend op de stoep, kijkend hoe de brandweer bezig was, ik had zo,n vrede en rust en was als of ik bijna bij God op schoot zat. Hij zijn armen om me heen hield en tegen en zei: geen zorgen, komt goed, ik zorg ervoor dat je krijgt wat je nodig hebt( ook al verbrand alles, was ik niet verzekerd... en ha ha jaaa natuurlijk hield God zijn belofte)

Nu steeds vaker leer ik samen te zijn met God en ga ik in tot zijn rust, vooral door zingen tot God, bidden.
enfin benieuwd na jullie ervaringen en hoe jullie aankijken tegen samen zijn met God in zijn rust Lachende smiley

Ha je hebt er meteen een topic van gemaakt.
Mooi thema om over te denken.

Ja hoe doe ik dat eigenlijk: ingaan tot de rust van God.
Is het een letterlijk "ingaan" tot iets?
Het heeft alles met mijn "denken" te maken. Als ik denk aan Jezus, komt de rust dichterbij. Als ik niet denk aan Hem, komt er on-rust.
Heeft dus te maken met een relatie waarin ik me veilig en geborgen weet. Beschermd weet. En door dat te ervaren, ontdek ik dat het waar is, waarheid is en werkelijkheid is.
Heeft ook te maken met richting. Mijn gedachten, mijzelf richten op Hem.
Door bidden, zingen, roepen, schreeuwen of gewoon stil zijn met Hem en bij Hem.

Rust hebben, dát is pas tof.

ROADY558 · Berichten: 702

Zo, jij laat jezelf ook wel zien hey :

Ja een stille, en (als je in een restaurantje zit) tegen de man naast je zeggen: "Zo lukt ie?"

Met je hand in een hondendrol, zo, ze was duidelijk even af-wezig haha

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA824 schreef:

Als ik merk dat hij scheten laat Twijfelende smiley

ben ik ook zo weg Knipoog smiley

Ook als het een zacht, lief vredig scheetje is?

(en je weet het: harde die klinken, maar zachte die ..... stinken :)

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA824 schreef:

eh zou jij dat doen in zijn positie???

Geen idee. De tijd zal het leren.

Quote:

en in een relatie, zou ik graag een drie eenheid willen hebben, elkaar en God. Lachende smiley

Hoe mooi is dat?
Als jij jezelf bent (in Zijn vrede) en de ander is ook zich-zelf (in Zijn vrede)
en je die vrede samen kunt be-leven.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA824 schreef:

leuk dat je er weer bent Roady, welcome back, maar dat je alles nu twee keer gaat posten.... Smiley die vol vragen zit

Ach... soms moet je jezelf EXTRA laten zien Lachende smiley

Maar bedankt Petra, leuk dat jij er ook nog bent.

ROADY558 · Berichten: 702

Lachen is gezond.
En het is goed om met je date te kunnen lachen. Maar het moet wel echt blijven.

Als ik merk dat ze om elke scheet lacht, ben ik denk ik zo weer weg Boze smiley

ROADY558 · Berichten: 702

Dubbelpost

ROADY558 · Berichten: 702

Ik zou zeggen: probeer het op de eerstvolgende date 's uit:
Zorg voor een stilte en ga NIET je best doen om die op te vullen.

Dat zijn de momenten om te ontdekken of je echt jezelf bent en blijft Lachende smiley

ROADY558 · Berichten: 702

Interessant om over na te denken / fantaseren:
De werkelijkheid van samenzijn.

Voor samen-zijn komt alleen-zijn. Kan ik alleen-zijn?
Heb ik vrede daarmee? Ofwel: ben ik te-vrede-n met mij-zelf?
En ook: heb ik vrede in mijzelf? Want pas dan kan ik prima alleen-zijn.
Dan hoef ik nergens naartoe, want ik ben-er-al. Ik heb alles al als ik alleen-ben. Wat moet het samen-zijn dan een feestelijkheid zijn, mits ik mijn vrede niet laat roven/verstoren, maar daar ben ik zelf bij.

Mijn werkelijkheid van samen-zijn:
Dat is: verbonden-zijn aan de ander, mij laten kennen en me gekend weten. Me veilig weten bij die ander, hoe veiliger het is, hoe dieper ik mij kan laten kennen op alle mogelijke manieren. Wat een vrede en ontspanning zal dat kunnen brengen. Niet meer alleen-in-de-vrede-zijn, maar samen-in-de-vrede-zijn.

En als al het gepraat verstomd is blijft het samen-zijn over.
Dan is de aanwezigheid al genoeg. Ik in mij-zelf, zij in haar-zelf en samen verbonden door wat er is: 1+1 is meer dan 2.

En dan is er ook het lichamelijke samen-zijn. Als het geestelijke samen-zijn voortgang vindt, dan komt ook het lichamelijke.

Bij deze ontdekkingstocht verlies ik nooit me-zelf, want ik was altijd al te-vrede-n met mezelf, dan zal ik dan blijven en ervoor waken dat ook zij te-vrede-n met zichzelf blijft en dat zeker niet van mij laat afhangen.

Beetje antwoord op de vraag??
Neem dit niet te letterlijk, maar denk er 's over na :)

Zo, dat waren mijn 2 centen voor deze drie-dagen-gratis-deelname-aan-CM
Lachende smiley

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

na ja zeg, wel terug komen, want je hebt altijd goeie bijdragen.

Ja maar het forum is niet veel meer....

Ik beloof niks Petra :)

ROADY558 · Berichten: 702

Over enkele dagen loopt m'n abootje af.
Ik ga even niet verlengen.

Dus: goodbye, bedankt weer voor de fijne, leerzame en gezegende contacten die ik hier weer mocht opdoen.

En wie weet:
Kom ik weer terug :)

ROADY558 · Berichten: 702

TRIJNIE671 schreef:

heeft niks met komkommertijd te maken , het was hier in december ook megarustig , of welke tijd van het jaar ook . de meesten hebben hier een afwachtende houding , zitten in de chatbox groeten niet zeggen niks weg zijn ze . heel jammer maar de mensen die sfeer brachten hier zijn weg

Weet je? Je kan het ook anders zien.
Toen God Adam schiep en Hij hem een vrouw gaf, waren ze gelukkig met elkaar en met God. Computers bestonden er niet, laat staan dat er "getjet" werd.

Het feit dat er steeds minder mensen aan chatten doen, vind ik een ongelofelijk heugelijk feit!! Steeds meer mensen die voor het echte leven in plaats van voor het virtuele leven kiezen, steeds meer mensen die voor echte relaties gaan, in plaats van digitale.

Het blijft feitelijk krankzinnig dat ik dit vanachter mijn beeldscherm thuis zit te te tikken terwijl ik weet dat ik de mensen die dit lezen, naar alle waarschijnlijkheid nooit of te nimmer zal zien in real life.

Zo is het feitelijk gezien ook redelijk gestoord dat er 20 mensen op een digitale manier met elkaar "verbonden" zijn en al hun schrijfsels onder elkaar op een scherm verschijnen, iets dat we "tjetten" zijn gaan noemen.
Als ik het woord chatbox vertaal, dan krijg je iets als babbel-doos, nou dat zegt al wat he?

Laat ik hopen dat deze manier van individueel "praten" met anderen snel tot het verleden zal gaan behoren, we met zijn allen weer gewoon naar buiten gaan om vrienden en kennissen op te zoeken, en steeds meer gaan genieten van echte, warme en intieme relaties en vriendschappen.
Maar ik ben bang dat de individualiseren alleen maar zal gaan toenemen met het voortschrijden van de ontwikkelingen op technologisch gebied....

ROADY558 · Berichten: 702

Ga lekker op een stretcher in de volle zon liggen. De gevoelstemperatuur is maar 40 graden...

Ga dan - na een uurtje ofzo - een stevige wandeling maken, dat het zweet echt gaat lopen...(wel goed drinken)

Als je thuiskomt, drink dan een kop gloeiend hete thee en eet een bord hete tomatensoep....

Neem dan een koele douche en vertel ons dan hoe je je voelt.

ROADY558 · Berichten: 702

Ik ben al een paar dagen met deze vraag bezig moet ik eerlijk zeggen.
En ik sluit me aan bij de woorden van Jans.

Ja in mijn eigen leven heeft het inderdaad zo gewerkt. Ik had Jezus nodig om tot de Vader te komen. En daar getuig ik heel graag van.
Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik dat soms ook misbruik om toch maar een antwoord klaar te hebben. Even beredeneren, even wat bijbeltechniek toepassen en hupla, de oplossing komt eruit..... Dacht ik dan....
Dat zijn de minst gezegende momenten als ik terugkijk, omdat er alles inzat, behalve liefde.
Ja op alles is een antwoord te bedenken. En omdat ik de meeste dingen NIET heb meegemaakt, zit daar altijd iets van (voor)oordeel in.
Totdat ik het hart ontmoet van iemand die iets WEL heeft meegemaakt.
Juist dan toont Jezus iets van Zijn eigen hart voor die persoon aan mij, en verdwijnt m'n oordeel als sneeuw voor de zon.

Inderdaad, God is louter goedheid en genade. En gelukkig gaat de genade boven het oordeel uit, juist vanwege de liefde.

Dus wie ben ik dan om te zeggen dat mijn visie en beleving de enige juiste is?

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Ja, inderdaad. Gewoon niet in eigen kracht. Ik ben bezig met een studie over 'divine appointments'. Soms zijn ontmoetingen helemaal door God geleid met een doel. Als God dat zo leidt en het is Zijn Wil dat die persoon hem aan gaat nemen, zal Hij het ook wel laten gebeuren. alleen, herken je dat, dat spanningsveld van bang zijn om een fout te maken, de ander juist te kwetsen en om God voor de voeten te lopen óf juist niet te doen wat je eigen verantwoordelijkheid in het geheel is?

Ik hou me niet bezig met speciaal door God geregelde ontmoetingen, moet ik eerlijk zeggen. Bij elke ontmoeting met mensen kan ik iets van God laten zien, of iets van Hem ontvangen, zo zie ik het momenteel.
Dat spanningsveld herken ik dan weer wel. Het is mooi als je dusdanig op de Heilige Geest afgestemd raakt, dat je je tijdens de ontmoeting door Hem kan laten leiden. Soms zie ik helder wat ik wel/niet moet doen, maar meestal is het gevoelsmatig. Ik probeer er maar geen kramp van te maken.

ROADY558 · Berichten: 702

De vraagstelling in dit topic lijkt me ontzettend relevant.
Dus ik moest er even over nadenken.

Wat denk jij Shanita, lukt het jou om met goede werken vanuit jezelf, jezelf te rechtvaardigen voor God? En wat zouden die goede werken dan moeten zijn volgens jou? Heb jij zicht op de eeuwigheid buiten Jezus om?

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Ja, dat is ook hetgene waar ik toch maar steeds weer p uit kom. 'Love them into the Kingdom' ...al is het wel goed om te proberen de intenties van het hart van de ander te onderscheiden. Als er geen rebellie in het geding is, denk ik dat je inderdaad met Liefde een ander hart kunt raken. dan niet in eigen kracht maar door de Kracht van de Heilige Geest.
Komen we weer bij een punt uit hoe je dat in de praktijk brengt. Ik kan het niet meer aan om 'de perfecte christen te zijn'. is het dus helemaal in afhankelijk van de Heilige Geest die je die Liefde wil geven.

Yep, liefde, daar draait het om. En daar schort het bij mij ook nog wel 's aan. Die perfecte christen, oei, die herken ik wel. Ik ben dat masker gelukkig aan het kwijtraken. Zo ontzettend je best moeten doen om iemand te winnen, of denken dat je verantwoordelijk bent voor de redding van iemand anders. Als ik terugkijk, was ik nogal ehhhh hoogmoedig blijkbaar. Een boekje dat mij hierin veel inzicht heeft gegeven is "genezing van beschadigde emoties van David Seamonds. Vooral zijn beschrijving van het verschil tussen ons ware zelf en ons super-zelf was erg leerzaam.

Weet je wat zo cool is? Als je werkelijk gaat ontspannen in de Genade van God, dan doet Hij het wel door je heen.
Kunst is ook om in een gesprek dicht bij mezelf te blijven.
Mezelf kwetsbaar op te stellen en vanuit "ik" spreken. Maar ook dat lukt beter naarmate ik me zelf vrijer voel (lees: naarmate God de wonden in mijn ziel meer en meer geneest) en ik meer groei naar zelfstandigheid. Dat is: meer afhankelijk van Hem, minder afhankelijk van (de mening van) anderen.

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Wat bedoel je? Welk soort reacties? Welke mensen? Sneller?

Denk je dat ik mijn vorige reactie gaf, om er toe te willen bijdragen dat mensen mij sneller een antwoord geven?

Ik ga nu niet weer hetzelfde uitleggen, maar dan weer anders.

Een fijne dag nog.

Ik laat het verder rusten Shanita.

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

En je denk heus dat dit soort reacties ertoe bij zullen dragen dat mensen sneller een antwoord aan jou geven???

Smiley die vol vragen zit

ROADY558 · Berichten: 702

HOMEAGAIN970 schreef:

Roady, dat jij mij in andere hokjes stop is niet relevant voor mij, dat zijn jou woorden, jou hokjes over mij, jou vergelijkingen.

Ik stop jou niet in een hokje beste Homeagain.
Ik had het over de betekenis van de woorden op de poster (de betekenis zoals ik het interpreteer).

ROADY558 · Berichten: 702

ANNETTE050 schreef:

Nee, dat lees ik er niet in, ik interpreteer het als dusdanig, dat je een mens niet mag afwijzen om zijn/haar religie. Dat een mens een mens blijft met al zijn gevoelens en emoties en alles. Dat als je een christen bent je niet het recht hebt om een ander af te wijzen omdat hij/zij niet hetzelfde geloof heeft. sommigen kunnen het erg goed met elkaar vinden, alleen kan iemand volledig afgeknapt zijn op een religie/geloof. Hoe ga je dáár mee om, dat is mijn vraag. De persoon die me het aanreikte miste denk ik de volledige afwezigheid van compassie in de manier waarop mensen van verschillende religies elkaar kunnen benaderen.

Weet je Annette? Ik denk dat het zaak is dat we niemand zomaar afwijzen. Juist omdat God niemand afwijst.
Het is toch juist de liefde die zo opmerkzaam zou moeten zijn bij de mensen die Jezus volgen en over Hem spreken? Het is toch juist de liefde die het hart kan raken bij de ander?

ROADY558 · Berichten: 702

JOL252 schreef:

Volgens mij bedoelt Roady dat nou net niet...

Hoe WEET jij dat ? :)

Inderdaad, Shanita, je trekt een verkeerde conclusie en haalt dingen door elkaar zie ik.

ROADY558 · Berichten: 702

HOMEAGAIN970 schreef:

Roady,

Jezus is voor mij niet naar deze wereld gekomen om een geloof te stichten

Dus wat dat betreft ben ik eigenlijk ook geen christen

Ben geen hokje, hokje is religie

Dus als ik het stukje op de poster goed lees, dan denk jij ongeveer hetzelfde als krisnamurti, gezien je opmerking over "hokjes"
Op de poster lees ik een theorie dat we geen hokjes, geen oordelen, geen scheidingen moeten aanbrengen omdat we anders de mensheid geweld aandoen.....

Hoe interpreteer jij de inhoud van die poster Homeagain?

ROADY558 · Berichten: 702

HOMEAGAIN970 schreef:

Vraag mij nu af is een discussie nog wel gewenst.

Discussie zijn iets van de wereld niet van God

Discussies hebben zijn langste tijd gehad

In Jezus Heilige Naam

Feitelijk heb je gelijk: in de bijbel worden discussies afgeraden, oh nee, zinloze discussies worden afgeraden. Maar ja, je weet pas of een discussie zinloos is, als je hem aangaat....
Of ... zou je op voorhand al iets kunnen stellen over "een discussie", en denken: "ik maak me uit de voeten, want dit gaat niets goeds opleveren..."

Maar, waar moet ik dan mijn mening ventileren?

Misschien moeten we het woord "discussie" vervangen door "dialoog".
Dat klinkt al wat vriendelijker nietwaar?

Nog een laatste opmerking (Mod, vergeef me, ik ben vreselijk offtopic bezig nu).

Weet je dat de uitspraak "In Jezus heilige naam" een pleonasme bevat?

Goed, nu ga ik weer ontopic discussieren, ehh dialogeren, ehhh praten, nee typen
Gefrustreerde smiley

ROADY558 · Berichten: 702

CHRISTIANMATCH schreef:

Shanita en Roady: om te voorkomen dat de discussie offtopic raakt, bij deze het verzoek om hier een apart topic over te openen.

Dat offtopic-gevoel bekroop mij al enigzins :)
Geen probleem, ik laat het rusten.