Berichten van LISA610

LISA610 · Berichten: 1309

MARIO216 schreef:

Carierre maken?????????????????????

Kun je ook doen terwijl er kinderen komen hoor Mario. Is dan wel een kwestie van een hele goede balans vinden, maar ook dat is niet onmogelijk. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

Ik heb de verschillende meningen op dit topic en bekeken en ik moest toch ook even terugdenken aan de discussie die ik hier zaterdagavond over heb zitten voeren met een aantal dames. Hoewel de één zich hierover een stuk ongenuanceerder uitsprak dan de ander, waren we het er allemaal wel over eens dat het in onze beleving niet verstandig is om op je 63-ste nog te proberen om op een kunstmatige manier zwanger te worden. En daarbij gaat het dus niet om de manier waarop, want ook ik ken mensen in mijn nabije omgeving die jarenlang bezig zijn geweest met IVF of andere behandelingen om toch een kindje te krijgen. En mijn allerbeste vriendin en mijn oudste broer zijn nog altijd ongewenst kinderloos, dus ik weet van heel dichtbij wel verdriet dat met zich mee kan brengen.

Het feit dat de medische wetenschap dan ook zo ver is gekomen, dat het soms wel mogelijk is om met wat hulp een eigen kind te krijgen zul je mij dan ook niet horen veroordelen. Eigenlijk wil ik helemaal niets veroordelen. Toch kan ik er niet om heen dat ik van mening ben dat vrouwen van 63 niet meer de leeftijd hebben om nog moeder te worden. Daar zijn ze fysiek en mentaal ook niet op ingesteld (volgens mijn nichtje en mijn oom die beiden huisarts zijn en dus niet gewoon op gevoel praten maar juist op grond van hun medische kennis... puur op het gevoel ben ik het echter wel met ze eens... Knipoog smiley

).

Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik een paar hele jonge ouders heb (mijn moeder is 64 en mijn vader is 66). Ze zijn allebei gezond en fit. Maar ik zie ze nog niet de hele dag achter een peuter aan vliegen, laat staan dat ik verwacht dat ze over tien jaar een balletje lopen te trappen met een jochie van een jaar of 12 (hoewel mijn vader het ongetwijfeld niet kan waarderen als ik dat nu zo zeg, dus sssst Knipoog smiley

).

Afgezien daarvan krijg je als moeder en kind volgens mij te maken met een enorme generatiekloof als je 63 bent op het moment dat jouw kind geboren wordt. Als dat kindje 17 is, is die moeder 80 Verraste, verbaasde smiley

... sterker nog als dat kindje 27 is en die moeder dan nog leeft, dan is die moeder 90 Verraste, verbaasde smiley

.. zo oud als mijn grootmoeder nu is dus.. die in een rolstoel zit.. begint te dementeren.. nog steeds ongelofelijk lief is, maar zij kan onmogelijk de rol vervullen die mijn moeder vervulde toen ik net bevallen was van haar eerste kleinkind/mijn oudste zoon.

Hoe onverstandig ik het ook van die moeder en de artsen vind, eigenlijk heb ik vooral medelijden met dat kleine kindje. Dat heeft geen keus gehad, maar wordt gewoon geboren daar waar het wordt geboren. Ik vind het te ver gaan om te zeggen dat dit kindje geen kind van God is. Dan spreek je meteen al een veroordeling uit over het kind en daar doe je het in mijn ogen echt mee tekort. Ik denk dat we beter kunnen bidden tot God om Hem te vragen om toch ook vooral naar dit kindje om te kijken. Dat zal dit kindje nog meer dan nodig hebben. Want ik kan het idee niet loslaten dat dit kindje wel eens heel veel kan gaan missen... Twijfelende smiley

LISA610 · Berichten: 1309

CROSSROAD317 schreef:

Zou niet eerst de schrift vervuld moeten worden Lisa, voordat God ingrijpt ??
Hij is zeker Almachtig, geen ding is voor Hem onmogelijk, maar zou Hij afwijken van wat staat geschreven ??

Sommige dingen zijn gewoon te moeilijk om te bevatten Twijfelende smiley

Denk dat Hij inderdaad niet afwijkt van wat er staat geschreven Cross, daarom verwees ik je ook naar die themadienst.. Wat tijdens de laatste dienst is verteld, sluit namelijk aan op wat jij zegt over Israël.

En idd.. sommige dingen zijn heel moeilijk om te bevatten. Denk dat wij ook niet per definitie alles hoeven te bevatten. Wij mensen hebben over het algemeen zo'n honger naar kennis, we willen alles kunnen verklaren, alles kunnen begrijpen.

But remenber this:
Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk zijn wegen (Romeinen 11:33)

Ik denk dus ook niet dat het onze opdracht is om te proberen te bevatten waarom God soms wel ingrijpt en soms niet. God heeft ons één hele duidelijke opdracht gegeven en dat is om het evangelie te verkondigen en alle volken tot Zijn discipelen te maken.

LISA610 · Berichten: 1309

MARYLIEN613 schreef:

"Je moet voor de aardigheid die laatste dienst over openbaringen op de mediaspeler even bekijken..."

Lisa wat kan ik doen om dit te bekijken?
heb eens gegoogeld en ben op "Bethel mediaspeler" gekomen, is dit het?
hier kan je je abonneren maar vind geen tarieven.....?
kan ik hierover iets meer info aub?

Hai Marylien. Je hoeft je nergens op te abboneren hoor. Iedereen kan gewoon via de site van de Bethel naar de mediaspeler. Dit is de link naar de site:
http://www.bethel.nl

Linksboven staat een button "mediaspeler". Als je daarop klikt kun je vervolgens een keuze maken uit de verschillende diensten. De themadiensten over openbaringen zijn avonddiensten. De eerste drie diensten waren op:
9 januari 2011
20 februari 2011
13 maart 2011

Voor het gemak even de link naar de pagina waarop je deze diensten kunt vinden:
http://mediaspeler.bethel.nl/category/openbaring/

Hoop dat je er zo uit komt. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

BEUN656 schreef:

Precies, eigenlijk ben ik het daar nog het meeste mee eens. Ware het niet dat boosheid sinds de zondeval toch een menselijke trek is geworden naar aanleiding van ellendige dingen die we ervaren. Daar komt nog bij dat de Heere Jezus zelf zegt: komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt... En vaak zie je ook dat boosheid voortvloeit uit verdriet.

Dat boosheid niet alleen een menselijke trek is blijkt uit tal van Bijbelteksten waarin wordt weergegeven dat God ook boos kan worden. En aangezien wij naar Zijn evenbeeld zijn geschapen is het logisch dat ook mensen boos kunnen worden. Verder ben ik het met je eens dat boosheid vaak voortvloeit uit verdriet. Ik zou daar onmacht en onbegrip aan willen toevoegen. En inderdaad: met al die emoties en de vragen die eraan ten grondslag liggen, mogen we gelukkig bij Jezus komen. Da's toch wel een hele gerustellende gedachte he. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

THOMAS968 schreef:

Er loopt al een discussie over in het off topic-topic.

Thomas, leuk, een moeder van 80 als je 17 bent.

Sterker nog.. er is inmiddels een topic over in het leven geroepen..

Lisa (had 10 jaar terug een beppe van 80 terwijl ze zelf 32 was...)

LISA610 · Berichten: 1309

HENK710 schreef:

Ik stel gewoon een open vraag op jouw open vraag,
omdat jij die open vraag op een openbaar forum plaatst. Knipoog smiley

Dus doen we allebei gewoon hetzelfde Clown smiley

ha ha ha.. leuk hoor Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

terug

LISA610 · Berichten: 1309

THOMAS968 schreef:

.

Wel hard remmen anders ...ben je drachten alweer voorbij. Verraste, verbaasde smiley

[/quote]

Als je auto een remweg van zes kilometer heeft, zou ik toch een andere nemen Knipoog smiley

Thomas, ongeremd.[/quote]

Ha ha ha.. deze vind ik echt leuk Thomas.. t is wel duidelijk dat Leonard totaal geen idee heeft van het feit dat er hier wel degelijk plaatsen zijn die vrijwel net zo groot zijn als het dorp waar hij zelf woont ondanks het feit dat ik hem dat notabene zelf heb verteld Gefrustreerde smiley

LISA610 · Berichten: 1309

BEUN656 schreef:

Ahum....?

En jij was nie persé tegen samenwonen toch...?

Volgens mij moet je al mijn bijdragen over dit topic nog eens doornemen Beun. Ik heb gezegd dat ik niemand veroordeel, omdat het gewoon niet aan mij is om iemand te veroordelen. Maar wat ongehuwd samenwonen betreft heb ik duidelijk aangegeven: been there, done that en won't do it again. Heb in die zin wel degelijk dezelfde ervaring als Liesje en geef daarom ook aan dat ik persoonlijk veel in haar bijdrage herken.

LISA610 · Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Dacht dat Lisa iets van plan was toch Lachende smiley

en was toch ook een Noordelijke Halfrond feestje.

Ik heb aangegeven dat ik niets onderneem.. dus laat je nergens van weerhouden om het zelf te regelen.

LISA610 · Berichten: 1309

CHATULIEM619 schreef:

Nou, als ze iets van plan is, laat ze dat op een nieuw topic plaatsen. Maar als ik zo de data bekijk, is het wel erg veel in april...

Als ze dat van plan was zou ze dat ook wel doen, maar heb al aangegeven dat ik dat niet van plan ben door te zeggen dat ik niets meer onderneem...

LISA610 · Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Ha sta blijkbaar nu op het lijstje ...dus mag ik wel reageren Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

o.v. wel te verstaan

blijkbaar gelden per onderwerp op het openbaar forum verschillende regeltjes

Tjonge jonge jonge... schreef ik in het Fries ofzo of wordt een open vraag in de omgeving van Rotterdam per definitie uitgelegd alsof iemand aangeeft dat iets niet mag... Smiley die vol vragen zit

LISA610 · Berichten: 1309

HENK710 schreef:

Waarom zou iemand niet mogen reageren hier op een openbaar forum Smiley die vol vragen zit

Waar heb ik gezegd dat t niet mocht Henk? Volgens mij stelde ik gewoon een open vraag.... En denk je niet dat Leonard bij machte is om daar zelf op te antwoorden? Smiley die vol vragen zit

LISA610 · Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Wil hieraan een toevoeging geven betreffende het dwangmatige.
Natuurlijk werd er van mij ook verwacht om naar de kerk te gaan, alleen in de communicatie is er nooit sprake geweest van echte dwang. Altijd hielden mijn ouders ons voor dat het een voorrecht is, om naar Gods huis te gaan. Ze zouden er veel verdriet van gehad hebben, als je niet meer zou gaan, ...maar wat heeft dwang eigenlijk voor zin ...je krijgt daarmee te maken met een onoverbrugbare afstand .........dus is het veel zinvoller om van de liefde van Christus te praten en ook heel belangrijk ..goed voorleven.
Leonard heeft niet het idee dat alle reformatorische kinderen onder dwang leven, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen.

Prima aanvulling Leonard. Ook ik kom oorspronkelijk uit een reformatorisch gezin. Tot mijn twaalfde gingen wij gewoon iedere zondag naar de kerk, kan me niet herinneren dat daarbij sprake was van enige dwang.. het was een gewoonte, waar we het eigenlijk niet echt over hadden. Vanaf mijn twaalfde kwam mijn vader niet meer in de kerk. Wij gingen vanaf die tijd nog wel met mijn moeder of gewoon met vrienden maar we werden er niet toe verplicht, juist omdat mijn vader zelf ook niet ging. Ik weet dat mijn ouders het mooi vonden dat wij wel met een zekere regelmaat gingen, maar ik heb nooit het idee gehad dat ze er verdriet van zouden hebben als wij niet meer zouden gaan. Ik heb dan zelf ook zeker niet het idee dat alle reformatorische kinderen onder dwang leven, maar ik ken wel veel volwassenen uit reformatorische gezinnen die minder vrij zijn groot gebracht dan ik wat betreft het wel of niet naar de kerk gaan.

Wat mijn eigen (inmiddels meer evangelische) gezin betreft: mijn kids gaan gewoon met mij mee naar de kerk in de weekenden dat ze bij mij zijn. We hebben daar geen discussie over, temeer doordat ze toch al niet met hun vader naar de kerk gaan. En gelukkig zijn de diensten in onze kerk zo kindvriendelijk dat ze het er over het algemeen naar de zin hebben. Dat scheelt uiteraard ook een heel stuk.

Overigens denk ik dat geloven veel verder gaat dan het naar de kerk gaan alleen. Denk dan ook dat het juist zaak is om de kids in het dagelijks leven te laten wat het inhoud om een levende relatie met God te hebben en hen juist ook te vertellen over Gods liefde en genade.... Lachende smiley

LISA610 · Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Tjonge die tent is tot de nok toe gevuld Lachende smiley

Vraagje Leonard: als jij je hier niet voor hebt opgegeven, waarom reageer je hier dan op? Smiley die vol vragen zit

LISA610 · Berichten: 1309

CROSSROAD317 schreef:

ANNETTE050 schreef:
Ja, precies! Rom 9 is het vervolg van het thema over de strijd tussen de oude en de nieuwe mens.

En Romeinen 11:25-29 geeft duidelijk aan dat het joodse volk tijdelijk, a.h.w. geofferd is om ons , de heidenen, te redden.
Dus misschien juist wel het tegenovergestelde van een oordeel.
Het grote thema door de bijbel heen, de onzelfzuchtige Liefde van God.
God offert steeds wat Hem het liefste is, om diegenen die in duisternis wandelen te kunnen bereiken. De liefde, agape liefde, ia waar het allemaal om gaat, denk ik. Agape liefde versus het wetticisme.

De Holocaust kan niet Gods Wil geweest zijn, want de jodenvervolging valt onder anti-semitisme...de tegenstander is degene die van het Joodse volk af wil.

Of God huilt? Hij is in ieder geval niet bezig met Zijn eigen verdriet, maar bezig met ons verdriet. De naam van de Heilige Geest is de Trooster, Hij zal elke traan wegwissen, wonden genezen, enz. enz. en heel Israel zal gered worden volgens Romeinen 11. God is trouw aan Zijn beloftes en Zijn volk, net zoals Hij dat aan ons is.

Ik heb wel getwijfeld om te reageren, want ik heb nog steeds veel moeite met dit topic.

Ik denk ook dat God best wel "verdrietig" is om alles wat er is gebeurt aangaande de Joden (en ons).
Persoonlijk denk ik dat Hij, God, niet kan ingrijpen op dit moment, omdat het Joodse volk zich eerst als geheel moet bekeren tot Hem ....

Mooi gezegd Cross. Overigens denk ik dat God het wel kan, want Hij is in mijn ogen wel degelijk een almachtige God. Het feit dat hij het niet doet, wil dus niet zeggen dat Hij het niet kan, maar eerder dat Hij ervoor kiest om niet in te grijpen. En daar heeft Hij ongetwijfeld goede redenen voor die wij als mensen niet kunnen bevatten. De redenering die jij geeft (dat eerst het Joodse volk zich als geheel moet bekeren), is overigens uit de Bijbel te herleiden. Je moet voor de aardigheid die laatste dienst over openbaringen op de mediaspeler even bekijken... denk dat je daar wel het nodige in herkent Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

MARYLIEN613 schreef:

om nu on-topic te blijven:

mijn vader heeft ons inderdaad opgevoed met de hel waar we gingen in branden en wenen als we niet deden wat God ons vroeg (wat ons vader ons vroeg!). Gevolg is niet dat we geloofden uit angst maar dat we er een afkeer van kregen.
Pas later toen de Heer Jezus mij Zelf riep en toen Hij in mijn leven werkte en toen ik Hem leerde kennen als Iemand die goed voor mij zorgde,
pas toen begon ik met plezier en met liefde te geloven!

Thx Marylien voor jou inhoudelijke reactie op het topic. Ik kan me inderdaad wel voorstellen dat je als kind / jongere een afkeer krijgt van het geloof als je het gevoel hebt dat je gedwongen wordt om te geloven. Zeker pubers hebben immers de neiging om zich overal tegen af te zetten. Ik ken zoveel mensen uit gelovige gezinnen die gedwongen werden om iedere zondag naar de kerk te gaan en wettisch moesten leven en die op volwassen leeftijd helemaal niet meer naar de kerk gaan en in sommige gevallen het geloof helemaal de rug toegekeerd hebben. Fijn dat jij Jezus vervolgens toch op een hele andere manier hebt leren kennen. Dat biedt toch ook wel weer perspectief voor de mensen waar ik het over heb en die mij erg na staan. Dus juist daarom bedankt voor jou bijdrage. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

WILLEMIJN232 schreef:

Toch kan ik me Visser wel een beetje voorstellen, ik zit ook niet op bekeringsgeschiedenissen van iedereen hier te wachten....
Misschien heeft het er mee te maken dat wij niet zo evangelisch zijn? Visser en ik bedoel ik?
Ik ben ooit eens in een evangelische doopdienst geweest waar 12 mensen werden gedoopt en bij de getuigenis van nummer acht dacht ik ook van nu weet ik het wel, met alle respect hoor.......
Geef mij ook de rust van de kerkdienst maar en een stukje bezinning in stilte....
Zo zie je maar weer dat je op veel verschillende manieren kan geloven en dat is toch ook prima?

Hai Willemijn. Dat is idd een verschil in beleving denk ik en daar is natuurlijk helemaal niets mis mee. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

ANNETTE050 schreef:

Ja, precies! Rom 9 is het vervolg van het thema over de strijd tussen de oude en de nieuwe mens.

En Romeinen 11:25-29 geeft duidelijk aan dat het joodse volk tijdelijk, a.h.w. geofferd is om ons , de heidenen, te redden.
Dus misschien juist wel het tegenovergestelde van een oordeel.
Het grote thema door de bijbel heen, de onzelfzuchtige Liefde van God.
God offert steeds wat Hem het liefste is, om diegenen die in duisternis wandelen te kunnen bereiken. De liefde, agape liefde, ia waar het allemaal om gaat, denk ik. Agape liefde versus het wetticisme.

De Holocaust kan niet Gods Wil geweest zijn, want de jodenvervolging valt onder anti-semitisme...de tegenstander is degene die van het Joodse volk af wil.

Of God huilt? Hij is in ieder geval niet bezig met Zijn eigen verdriet, maar bezig met ons verdriet. De naam van de Heilige Geest is de Trooster, Hij zal elke traan wegwissen, wonden genezen, enz. enz. en heel Israel zal gered worden volgens Romeinen 11. God is trouw aan Zijn beloftes en Zijn volk, net zoals Hij dat aan ons is.

Ik heb wel getwijfeld om te reageren, want ik heb nog steeds veel moeite met dit topic.

Thx voor de mooie aanvulling Annette. Knipoog smiley

En idd, God is meer bezig met ons verdriet dan met Zijn eigen verdriet. Ook uit Romeinen 15 blijkt dat God wil troosten:
5 Moge God, die ons doet volharden en ons troost geeft, u de eensgezindheid geven die Christus Jezus van ons vraagt.

LISA610 · Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Hmm ik zeg even niks mariska Smiley die vol vragen zit

Nou volgens mij was de post van Maris ook niet aan jou gericht, dus wat voor toegevoegde waarde heeft het dan om aan te geven dat je daar even niks op zegt? Smiley die vol vragen zit

Is het dan bedoeld als vermaning of is het een kwestie van ego Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

VISSER278 schreef:

Ik was niet van plan om me te mengen in de discussies op dit topic hier
Maar ik moest zo nog eens denken aan de preek van vanavond.
Matth. 5 : 13 - 16. Over het zoutend zout en het lichtend licht.
Voor iedereen wel bekend .
Wat heeft het zout nog voor nut als het smakeloos geworden is? Niks.
Of het licht( de ds. vergeleek het met een zaklantaarn, om het duidelijker te maken voor de kinderen).
Als je die aan doet en je zet er een emmer ondersteboven over heen dan geeft het wel licht maar het straalt geen licht meer uit in de duisternis.
Is God niet bezig om hier in Nederland de kandelaar weg te halen?
Leegloop van kerken met kerksluitingen tot gevolg, steeds meer druktes, evenementen op de zondag.......vul verder maar in.
Is God niet bezig de kandelaar te verplaatsen naar China, Afrika, misschien wel naar Japan?
Opdracht: Wees gij dat licht, dat zoutend zout.
Mijn vraag is, moet dat op een manier om hier op het forum je bekeringsgeschiedenis te vertellen?
De profeet Jesaja had al voorspeld dat Hij ( Jezus) in stilte door de straten zou gaan. Dus niet met veel tamtam en grootspraak.
Hoe God iemands leven verandert? Ach, er zijn al zoveel bekeringsgeschiedenissen geschreven en in boekvorm verschenen.
Veel belangrijker vind ik wat Psalm 66 getuigt: Hoort wat mij God deed ondervinden , Wat Hij gedaan heeft , niet aan mijn leven , nee....aan mijn ZIEL.

Hé Visser. Een mooi stuk en een prachtige psalm. Alleen jou mening over bekeringsgeschiedenissen deel ik niet. Persoonlijk vind ik het namelijk altijd geweldig om iemand te horen vertellen over wat God in zijn of haar leven heeft gedaan. Maar let wel: niks moet natuurlijk en niemand is verplicht om zijn of haar bekeringsgeschiedenis te vertellen op het forum. Dat is eigenlijk oon niet waar naar gevraagd wordt in deze discussie. Waar het hier om gaat is de vraag waarom je geloofd:
- is dat omdat je je min of meer gedwongen voelt doordat je dit vanuit je opvoeding hebt meegekregen en t gevoel hebt dat je eigenlijk geen andere keuze hebt?
- Is dit omdat je op latere leeftijd tot het geloof bent gekomen doordat iemand je vertelde dat als je niet ging geloven, je uiteindelijk in de hel zou eindigen.
Kortom voel je je gechanteerd/gedwongen te geloven? Is je angst voor de hel groter dan je liefde voor God. Of herken je dat uit je eigen verleden en sta je daar nu toch anders in? Hoe is dat dan gekomen?

Ik heb hier zelf al een inhoudelijke bijdrage over geschreven. Persoonlijk heb ik nooit een angstgeloof gekend. Evenmin heb ik me ooit gedwongen gevoeld om te geloven. Maar er is wel een tijd geweest waarin ik het gevoel heb gehad dat ik wat goed te maken had, niet uit angst maar juist uit liefde. Anyway, ik ga mijn bijdrage hier niet herhalen, maar ik ben nog steeds benieuwd naar ervaringen van anderen. En nogmaals: het gaat hierbij dus om persoonlijke ervaringen en niet om theologische discussies. Laten we toch nog eens proberen om nu on topic te blijven, ok? Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

VISSER278 schreef:

Niet té veel dat omhoog wijzende vingertje , he Lisa.
Sinds wanneer is het verplícht om op een reactie in te gaan? Knipoog smiley

Is helemaal niet verplicht Visser. Feit is echter dat David anderen ervan beticht dat ze voortdurend off topic gaan, geen inhoudelijke reactie geven op wat hij heeft geschreven, dus vandaar dat het wel fijn zou zijn als hij zelf zou doen wat hij van anderen vraagt toch? Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

LISA610 schreef:

Dan nu toch maar even een poging om deze discussie weer on topic te krijgen... Knipoog smiley

Op zich vind ik namelijk niet dat er iets mis is met de bijdrage waar je mee begon David. Het is waar dat er vaak meer wordt gereageerd op de vorm van jou bijdragen. Ik denk dat dit komt door de wijze waarop jij je zo nu en dan uitlaat. Je laat over het algemeen weinig ruimte over voor de mening van anderen. Het lijkt er soms op dat jij meent dat je de wijsheid in pacht hebt en dat roept een stuk irritatie op, in het bijzonder bij mensen die de dingen die ze hier op het forum zeggen veel meer toetsen aan de Bijbel dan jij lijkt te veronderstellen.

En ja, als mensen meer reageren op de vorm die jij kiest dan op de inhoud blijft jou boodschap wel staan. Het trieste is dat die dan niet wordt begrepen zoals jij het hebt bedoeld. Juist als theologiestudent moet jij je dit aantrekken, want per slot van rekening zeg je zelf dat je het wel wilt uitschreeuwen uit liefde. Probeer dat dan ook te doen op een manier waarop je mensen weet te raken voor het evangelie. Want ergens proef ik in jou bijdrages wel degelijk dat je dat zo graag wilt. En eigenlijk vind het wel heel mooi om te lezen dat jij je hier juist wel kwetsbaar opstelt, in tegenstelling tot tal van eerdere bijdragen die je hebt geschreven...

Back on topic (hoewel, misschien kun je het voorgaande juist ook wel beschouwen als een liefdevolle vermaning)…

Wat Bijbels vermanen betreft, wordt er heel vaak verwezen naar de teksten waaruit blijkt dat wij niet mogen oordelen, opdat wij niet geoordeeld moeten worden. Oordelen is echter niet hetzelfde als vermanen. Vermanen is in feite waarschuwen, terechtwijzen.

Er zijn tal van plaatsen in de Bijbel waarin de ene mens (in opdracht van God) de andere mens terecht wijst. Denk aan Jona, denk aan de Profeten, denk aan de brieven van Paulus, maar denk ook juist aan Jezus in de tijd dat Hij als mens op aarde was. Vermanen of anders gezegd terechtwijzen heeft in de eerste plaats tot doel om mensen te helpen groeien in het geloof, juist door hen te wijzen op de leefregels die God ons uit liefde heeft gegeven. Ik heb al eerder aangegeven dat die leefregels in mijn beleving niet zijn bedoeld om ons in onze vrijheid te beperken. Volgens mij zijn ze juist bedoeld om ervoor te zorgen dat wij in vrijheid kunnen leven: vrij van angst, pijn, verdriet, schuld en schaamte. En ja, ik vind het nog steeds een enorme rijkdom als je daar vrij van mag zijn, niet zozeer een materiële rijkdom, maar juist een geestelijke rijkdom.

Terug naar vermanen. Met vermanen van medechristenen is dus helemaal niets mis. Jezus heeft echter wel gezegd dat je eerst de balk uit je eigen oog moet verwijderen, voordat je probeert de splinter uit de ander zijn oog te halen. Daarmee zegt Hij niet dat je die splinter in de ander zijn oog maar moet laten zitten. Hij zegt dat je eerst aan jezelf moet werken, omdat je dan pas de ander kunt terecht kun wijzen.

Op zich zit daar wel een kern van logica in. Ik weet dat ik iemand die er maar op los leeft en zich weinig aantrekt van Bijbelse normen en waarden nu niet echt serieus zou nemen als Hij mij zou proberen te vermanen. Zelfs al zou hij gelijk hebben, dan zou ik nog zoiets hebben van: "ja joh... lekker dan.. alsof jij het allemaal zo goed weet en doet." Voor mij zijn dat christenen die wel zeggen dat ze geloven, maar zich blijkbaar van God noch gebod wat aantrekken. Hoe zouden zij mij terecht moeten wijzen om me te helpen groeien in het geloof?

Let wel: ik heb het hier niet over mensen die een verleden met zich meedragen waarin sprake is geweest van zonden, maar die hun oude leven hebben afgelegd, een levende relatie met God hebben gekregen en op grond van die relatie het voorbeeld van Jezus proberen te volgen. Juist de waarschuwingen van die mensen kunnen je enorm stimuleren, omdat die mensen vanuit een stuk levenservaring spreken. Van die ervaringen kun je heel veel leren, want het is soms een hele lange weg om vanuit een leven zonder relatie met God de weg (terug) te vinden naar een hele levende relatie met God. Voor mij persoonlijk geldt dat juist die mensen mij enorm hebben gestimuleerd om te groeien in het geloof, vanaf het moment dat ik weer op zoek ben gegaan naar de relatie die ik als kind met God had. Ik ben God dan ook iedere dag opnieuw dankbaar voor het feit dat Hij mensen op mijn pad heeft gezet die mij met hun vermaningen hebben helpen groeien in het geloof.

Misschien dat ik me juist daardoor zo goed realiseer dat anderen helpen om te groeien in het geloof in de allereerste plaats bij jezelf moet beginnen. Eerst die balk uit je eigen oog halen... eerst je eigen leefwijze aanpassen, door het voorbeeld van Jezus te gaan volgen.. Als mensen aan jou handel en wandel kunnen zien dat je christen bent, doordat je het voorbeeld van Jezus probeert te volgen dan straal je dat ook uit. Juist dan kun je ook anderen gaan helpen te groeien in het geloof door hen op een liefdevolle manier te terecht te wijzen als zij afwijken van de leefregels die God ons heeft gegeven.

Oeps... kom ik toch weer met het woordje liefdevol. En blijkbaar roept dit soms een stuk irritatie op. Met liefdevol bedoel ik echter niet een zalvige manier van praten. De mensen die mij zo langzamerhand hebben leren kennen weten dat ik behoorlijk direct uit de hoek kan komen en op een onomwonden manier zeg waar het op staat. Maar ook dat kan wel degelijk op een liefdevolle manier. Met liefdevol bedoel ik dat je de ander wel in zijn/haar waarde moet laten, dat je de persoonlijkheid van iemand niet moet afbreken door een veroordeling uit te spreken of te kwetsen.

In mijn ogen is het zinloos om meteen met een omhoog wijzend vingertje voor iemand te gaan staan. Dat roept namelijk een stuk weerstand en aversie op bij mensen. Juist de mensen die wel geloven, maar toch afwijken van de leefregels die God heeft gegeven, dragen vaak een schaamtegevoel met zich mee. Velen van hen hebben het gevoel dat ze falen, dat ze het niet goed genoeg (kunnen) doen, maar ook niet weten hoe ze dat moeten doorbreken.

Als je dan met een omhoog wijzend vingertje en op een veroordelende manier met hen praat, roept dat weerstand op. Je bevestigd het negatieve beeld wat ze van zichzelf hebben en proberen weg te drukken. Zij voelen zich aangevallen, schieten in de verdediging en zullen niet willen luisteren. Je bereikt hen niet, maar zij keren zich juist van jou af. Erger nog.. er bestaat een kans dat zij zich nog verder van God afkeren. En dan schiet de Bijbelse vermaning die jij met de beste bedoeling hebt willen geven haar doel volledig voorbij.

Dan kun je natuurlijk denken... ok dan schud ik het stof van mijn voeten en ga ik door naar mensen die wel willen luisteren. Maar je kunt ook een poging doen om tot zelfonderzoek: wat ging er mis, waarom wilden die mensen niet luisteren... is het omdat ze niet wilden luisteren naar wat ik zei... of is het omdat ze niet wilden luisteren door hoe ik het zei? In het laatste geval is het zaak om te ontdekken hoe je op een andere manier dezelfde boodschap kunt brengen.

Iemand op een liefdevolle manier vermanen begint in mijn ogen met de vraag waarom doe je, denk je of zeg je wat je doet/denkt/zegt. Vraag daarop door, ga het gesprek aan zonder een veroordeling uit te spreken. Help mensen door hen aan te zetten tot het nadenken over hun doen en laten, over wat dit hen oplevert en vooral ook kost. Wijs hen de weg en lever zo een bijdrage aan hun veranderingsproces. Op die manier kun je een instrument zijn wat door God gebruikt wordt om anderen te bereiken.

Kortom: er is niets mis met het vermanen van elkaar.. maar haal wel eerst de balk uit je eigen oog, zodat je ook daadwerkelijk de splinter in het oog van de ander kunt zien als je die probeert te verwijderen. En zolang je niet in staat bent om op de juiste manier anderen te vermanen zit er in mijn ogen nog steeds een balk(je) in je eigen oog….
Knipoog smiley

Het valt me trouwens op dat je tot dusverre niet inhoudelijk bent ingegaan op deze reactie van mij David. In een poging om de discussie nog eenmaal back on topic te brengen, laat ik het hele stuk hier gewoon staan, zodat je alsnog inhoudelijk kunt reageren.... Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

MARISKA601 schreef:

Mijns inziens heeft discussieren met David geen zin.
Vooral niet als je aan zijn "eisenpakket" voldoet.

Nou dan gaan we nu maar weer back on topic lijkt me. De vraag was als volgt:
Als ik zo de bijdragen lees van een aantal mensen, valt me op hoe groot de angst voor God is. De vraag die daar bij me opkomt is, in hoeverre geloof je in God omdat je anders bang bent naar de hel te gaan? Is angst voor de hel groter dan je liefde voor God???
Eigenlijk is dat een vorm van chantage. Je voelt je gedwongen God te dienen, omdat je anders naar de hel toe gaat..

En aangezien Chat meerdere malen heeft verzocht om persoonlijke belevingen en ervaringen te vermelden, gaan we binnen dit topic dus even niet verder met een theologische discussie, maar spreken we juist vanuit onze persoonlijke beleving en ervaring.... toch? Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

LIESJE076 schreef:

Na alle reacties doorgelezen te hebben op deze topic voel ik ook even de behoefte om te reageren. Want ik merk dat dit de laatste tijd binnen de kerken ook nogal een issue is.

Vaak wordt er geroepen dat je toch met de tijd mee moet gaan en dat samenwonen daar een stukje van is. Daar ben ik het toch niet mee eens.
Ikzelf heb in het verleden samengewoond en het heeft mij juist bij God vandaan gehouden, omdat ik wist dat ik iets deed wat God niet zo bedoeld had. God heeft het huwelijk bedacht met alle privileges die daarbij horen en ik wist dat. Uiteindelijk ben ik toch getrouwd met de man waarmee ik samenwoonde en helaas heeft het huwelijk ook niet standgehouden.

Toch geloof ik nog steeds in het huwelijk zoals God het bedoeld heeft, en ik zal er dan ook niet voor kiezen om te gaan samenwonen. Puur en alleen omdat ik wil leven naar Gods wil. Voor mij is de Bijbel daarin een leidraad en is God duidelijk over het huwelijk.

Mooie bijdrage Liesje waar ik veel in herken. Knipoog smiley

LISA610 · Berichten: 1309

CHATULIEM619 schreef:

Het gaat me echt te ver om een lijstje te maken van personen die niet mee zouden kunnen. Soms is het echt niet leuk iets te organiseren...

Ho Chat: het lijstje was geen lijstje van mensen die niet mee zou kunnen, maar van mensen die zin hebben in een uitje in Groningen en idd boven de 40 zijn. Maar goed ik heb al in eerdere bijdragen aangegeven dat ik niets meer onderneem totdat duidelijk is wat Adelaar wil. Ik zal het lijstje nu verwijderen, want het gaat me nu allemaal een beetje teveel een eigen leven leiden en dat is mijn bedoeling nooit geweest.

LISA610 · Berichten: 1309

DAVID923 schreef:

dat zijn 2 hele normale termen, zeker als reactie op jouw stukje.
dus mij hoogmoedig noemen is niet alleen geen argument, en op de man, maar levert niks bij aan de discussie, noch ga je ergen inhoudelijk op in.

zit serieus te denken om hier te kappen, zonde van mijn tijd.

Kijk naar mijn bijdrage van 15:03 en naar jouw eigen reactie daarop David. Die kan nauwelijks inhoudelijk genoemd worden. Je vertelt alleen dat jij over veel meer kennis beschikt dan ik en gebruikt nog een paar Griekse termen die voor jou net zo normaal zijn als het woord influenza voor een medicijnen-student. Maar dergelijk vakjargon is niet voor iedereen even bekend en nu lijkt het net alsof je mensen probeert te overtroeven door je te beroepen op jouw grote kennis en door Griekse termen te gebruiken. Als ik jou daar dan op aanspreek, kun je daar blijkbaar slecht tegen. Overigens heb ik jou niet hoogmoedig genoemd. Ik heb alleen speciaal voor jou een tekst uit Spreuken geciteerd. Als jij je daardoor aangesproken voelt zegt dat hooguit iets over wat jij denkt dat ik wil zeggen. Maar ook voor jou geldt: leg mij a.u.b. geen dingen in de mond die ik niet heb gezegd.

LISA610 · Berichten: 1309

DAVID923 schreef:

ja.

Ok.. dan heb ik blijkbaar een hele andere visie over wat opbouwend is en hoe mensen kunnen laten blijken dat zij anderen aanvaarden... Zie vooral ook de bijdragen op andere topics.

LISA610 · Berichten: 1309

[quote=DAVID923]hahahaha, niet te filmen hier..
alsof jouw mening een fluit uitmaakt of het teniet kan doen, als dat de waarheid is.

Moet het nu gelijk weer op zo'n neerbuigende toon David? Boze smiley

LISA610 · Berichten: 1309

HANNAH810 schreef:

twintig tot veertig jaar, lisa; hoe concreet wil je het hebben?

zelf heb ik de ervaring, dat wanneer je iets wilt regelen, er heel veel mensen mee willen sturen, maar dat dat heel storend kan werken;
je kunt het immers niet voor iedereen op maat maken?
als ik jou was, zou ik dus inderdaad een nieuw topic openen.
het overnemen van initiatief kan namelijk als heel storend ervaren worden. (de zin om er energie in te steken zou je vergaan!!)

Ha ha ha.. had ook niet de intentie om de organisatie over te nemen. Maar goed, zie mijn vorige reactie op de post van Willemijn. Ik wacht nu gewoon af en onderneem voorlopig ff niets meer. Knipoog smiley