Berichten van ROADY558

ROADY558 · Berichten: 702

ZOEKER064 schreef:

Roady, het is wel weer even de inhoud, en het zou mooier zijn om het daar in haar topic over te hebben. Misschien nog niet te laat om het daar door te zetten. Of zelf in een ouder topic wat Shanita vandaag weer heeft ontdekt.

Inhoudelijk heb ik nog geen reactie van jou gezien op het punt van Shanita over de tekst uit Mattheus 5. Misschien dat ik dat heb gemist, maar hoe lees jij die tekst?

Je hebt gelijk.

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Roady585: Daarom vraagt God om anderen ALTIJD te vergeven. Omdat de schuld die de ander bij mij heeft, volledig in het niet valt in vergelijking met de enorme schuld die God mij kwijtgescholden (door Jezus ervoor te laten opdraaien...) . Dat zou een zuiver motief moeten zijn om iedereen te vergeven.En daarmee wil ik dus NIET zeggen dat je de ander niet mag confronteren met zijn gedrag. Want naast vergeven bestaat er ook iets als verzoenen, maar dat is weer een heel ander thema :)

Dat vraagt God helemaal niet, om anderen altijd te vergeven...

Dus, als iemand in jou huis de boel afbreekt, dan ga je hem meteen vergeven en weer van harte met hem om, ook al heeft ie geen berouw en zit ie je in je gezicht uit te lachen.
En als ie je pasje met pincode vindt en haalt je bankrekening leeg, dan zeg je geeft niets broeder tis je vergeven, dat valt volkomen in het niet bij wat ik heb gedaan. Smiley die vol vragen zit

Dan zeg je ja Jezus is voor onze zonde gestorven en dat is voor mij een zuiver motief om jou te vergeven.

En diegene loopt over je heen, vernielt je nieuwe auto, en jij blijft maar zeggen dat je hem vergeeft met zuivere motieven, en je laat hem ook je weer opgeknapte huis binnen en zegt ja ik keer nu mijn andere wang toe, zodat diegene weer je huis kan vernielen.
Dan zeg je ja, geeft niets, God heeft zijn Zoon er al voor laten opdraaien.

Ja, ik vergroot het een beetje uit, om de onzinnigheid tot je te laten doordringen.

En bij vergeven hoort ook van harte weer omgaan met iemand, dus ja als iemand de kinderen van een moeder heeft misbruikt, ja, dan zegt ze van ja, ik vergeef je ook al heb je geen berouw, valt in het niet bij mijn enorme schulden die God mij heeft kwijtgescholden. En dat is een zuiver motief van mij om je te vergeven ook al heb je geen berouw. En je keert je andere wang toe, door hem weer, op je kinderen te laten passen...????

Want God vraagt ALTIJD te vergeven.

Ja, en zo, krijgen sekten dus macht....door deze valse doctrines.

Ja, Bij God moet je wel eerst berouw tonen anders vergeeft Hij je niet, maar ja voor mensen gaat die vlieger niet op, die MOET JE ALTIJD VERGEVEN, dat vraagt God namelijk...want de schuld die jij bij Hem hebt valt in het niet bij wat een vernieler bij jou thuis aanricht.
En dan noem je het ook nog eens 'een zuiver motief'...

Besef jij wel wát je zegt......

..

Beste Shanita,

Lees Matt 18 nog 's door. Laatste verzen 15-34.

Het laatste vers luidt:
"En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. 35 Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’ "

Hier staat toch erg duidelijk wat God bedoelt.
Zou je hier jouw kijk 's op willen geven?

ROADY558 · Berichten: 702

THOMAS968 schreef:

Ik denk dat het bijbelse principe in jou gewerkt heeft omdat je ervaren hebt dat vergeven niet alleen goed is voor de ander maar ook en misschien wel vooral voor je zelf. Niet vergeven betekent vaak een leven in boosheid, frustratie en wrok. Daarmee heb je de ander niet maar jezelf. Dat is voor niemand goed en vergeven en loslaten is dan altijd een bevrijding. Hoe slecht het is om verstrikt te raken in je eigen ego en de beklemtoning daarvan hebben we hier allemaal op het forum kunnen zien.
Het is niet egoistisch om vergeven ook goed voor jezelf te vinden. Ik denk dat het goed is voor de ander en nastrevenswaardig voor jezelf.

Thomas

Helemaal juist gezegd vind ik Thomas.
Vergeven doe je ook in de eerste plaats voor jezelf, en tegelijk ook voor de ander. Het resultaat is altijd vrijheid, en ruimte in de relatie.

ROADY558 · Berichten: 702

SHANITA130 schreef:

Waarom zou ik, of iemand anders, in Hemelsnaam moeten afstappen, op iemand die me heeft gekwetst, en dan de minste zijn en zeggen ik vergeef je? als de ander totaal helemaal geen teken van spijt of berouw heeft?

Het is juist andersom, Roady, als je wéét dat iemand iets tegen je heeft, ga dan naar hem toe, maak het eerst goed met hem, alvorens je je offers aan God gaat brengen(Bijbeltekst).
Laat je niet misleiden door Bevere en andere goudzoekers!

Het principe van iemand vergeven lijkt me een erg bijbels principe, zie bijvoorbeeld Matt 6. En zie ook de gelijkenis die gaat over het kwijtschelden van schulden. Daarvoor kun je Mattheus 18 's doornemen.

Vergeven, ja zelfs al toont die ander geen spijt of berouw.
Doe je dit niet, dan vergeeft God jou je misstappen ook niet. Hierin hebben we dus een eigen keuze. En verantwoordelijkheid.
Zoals iemand schreef (dat was net zo min een goudzoeker als John Bevere): Mensen houden zichzelf gevangen doordat ze niet willen vergeven. Alleen op basis van Gods principes komen ze uit hun gevangenis vrij, namelijk als ze de ander vergeven. Dit zal hen vrijmaken van elke gebondenheid aan die andere persoon.

Ik heb ontdekt dat dit bijbelse principe werkt, en mij heeft vrijgemaakt. Het heeft een flinke poos geduurd voordat ik bereid was het op Gods manier te doen, maar God beloont het ten zeerste!
Want jarenlang dacht ik precies zoals jij aangeeft: "WAT? Ik hem vergeven? Ja maar hij heeft MIJ toch pijn gedaan? Laat HIJ dan maar naar MIJ toekomen..."
Ja en soms kun je dan je leven lang zitten wachten, en intussen verteert de wrok en de haat je eigen lichaam.... Want stel dat de ander zich van geen kwaad bewust is? Of overleden is....??

Daarom vraagt God om anderen ALTIJD te vergeven. Omdat de schuld die de ander bij mij heeft, volledig in het niet valt in vergelijking met de enorme schuld die God mij kwijtgescholden (door Jezus ervoor te laten opdraaien...) . Dat zou een zuiver motief moeten zijn om iedereen te vergeven.
En daarmee wil ik dus NIET zeggen dat je de ander niet mag confronteren met zijn gedrag. Want naast vergeven bestaat er ook iets als verzoenen, maar dat is weer een heel ander thema :)

ROADY558 · Berichten: 702

Beste Zoeker,

Dank voor je bijdrage. Dit onderwerp houdt mij zelf ook al een tijdje bezig. Omdat jij nu de voorzet geeft, wil ik er graag op inhaken. Ik zal het dicht bij mezelf houden en delen hoe ik bij mezelf een verandering heb gemerkt in de periodes dat ik op het forum schreef.

Vorig jaar was ik ook lid van CM en ik vond het erg spannend om op het forum te schrijven. Maar ik had ergens last van.
Ik nam vaak aanstoot aan wat anderen zeiden.

Aanstoot nemen zie ik als een strategie van de duivel, met als bedoeling om mij uit de liefde te halen en mij tegen iemand anders op te stoken. Het doel is - zoals altijd - vernietiging van relaties.

Als ik aanstoot nam, wist ik voor 100% dat ik gelijk had, en wie was die ander dat hij (of zij) iets anders dacht? DUS ik sprong er bovenop om mijn gelijk te halen en/of mijn mening te verdedigen. Het is niet vreemd dat de spanning in mezelf daarbij tot grote hoogte steeg. Ik wist allang dat er iets niet klopte, maar kon toen nog niet goed aangeven wat dat was voor mij.

Ik wist toen dat ik op andere vlakken van mijn leven problemen had. Die had ik aan te pakken. Zonder teveel in detail te treden wil ik wel vermelden dat het om emotionele problemen ging met bepaalde mensen. Maar ergens kon of wilde ik die problemen niet aanpakken. Het forum was voor mij op een bepaalde manier een hangplek geworden waar ik mijn zegje kon doen, terwijl ik werk aan de winkel had in het echte leven.

De gevolgen van aanstoot nemen zijn niet gering.
Ik merkte dat ik telkens uit de liefde met God geraakte, ik raakte erg gespannen en ik had de neiging om telkens met meer kracht te reageren.

Dat was vorig jaar. In het afgelopen jaar heb ik veel geleerd, en heeft God me echt leren vergeven. Praktisch dus. Dat was mijn onderliggend probleem. Als ik iemand niet wilt vergeven, dan zit er haat en wrok in mijn hart. Ik leefde als het ware boven op mijn echte gevoelens (maar die kregen nooit uiting). Elk contact dat ik aanging was als het ware belast en beladen met deze onderliggende laag van negatieve gevoelens. Ook heb ik een fantastisch boek gelezen van John Bevere "Aanstoot, valstrik van de duivel". Dat heeft mij erg geholpen om deze valstrik te leren doorzien en te begrijpen.

Een bijkomend verschijnsel was dat - toen ik nog niet kon vergeven - ik gebonden bleef aan de persoon die tegen mij had gezondigd. Dit maakte ook weer dat elke relatie negatief beinvloed wordt. Het is alsof God voortdurend zegt: "Maak het nou eerst 's in orde met die en die, pas dan kun je verder."

Ik ben God erg dankbaar dat ik dit vergevingsproces ben doorgegaan. Dat bestaat uit het telkens nemen van een wilsbesluit, en dan als de minste afstappen op de persoon die ik iets te zeggen had/hebt, om het daadwerkelijk in orde te krijgen.

Daardoor is de rust veel dieper komen te zitten.
Ik voel me gezonder en kan veel meer vanuit mezelf en vanuit de liefde reageren dan voorheen. Dat noem ik winst.

Even terug naar het onderwerp:
Ik zie wel dat er mensen zijn die helaas nog veel onverwerkte pijn met zich meedragen. En die (dus?) nog voor de taak staan om anderen te vergeven (om ze vervolgens te kunnen loslaten). Daardoor "klitten" bepaalde personen aan elkaar vast en ontstaan er discussies zoals we hier zien. De verdraagzaamheid is erg klein, en wat ik dus zie is dat er erg snel aanstoot wordt genomen op elkaar. En dan ontstaat er zo'n emotionele climax waarbij er weer leden vertrekken of moeten vertrekken. Heel pijnlijk en jammer allemaal.

Ik zou dus willen stellen - rondom de dingen die genoemd zijn de startpost - dat het probleem niet zozeer psychisch is, maar dat daaronder een geestelijk probleem ligt, namelijk onvergevingsgezindheid, wat feitelijk niets anders is dan ongehoorzaamheid aan God.

Nou ja, tot zover maar even.

ROADY558 · Berichten: 702

Dat is helemaal juist.
Maar de waarheid zonder liefde willen vertellen lokt vervelende reacties uit. Juist omdat de liefde niet kwetst (1 Cor 13)
Het mooiste is als die twee juist samengaan. Als we elkaar in liefde de waarheid kunnen aanreiken.

Ik moet zeggen: een hele oefening!

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

daar heb je gelijk in, was geen heldere reactie van me omdat ik ondertussen allerlei mails krijg over me schrijven van het stuk petrus en ik bij de poort van de hemel, met goede bedoelingen geschreven , blijkbaar door sommiggen verkeerd begrepen, of overgekomen en word ik nu van alles beschuldigd, tussendoor reageer ik op jou, dat krijg je met vrouwen, ze proberen nuchter te reageren, maar emoties, vooral als je op het punt staat om ongesteld te worden dus ik open de mails maar effe niet meer, ook ik heb gevoel, en mijn reactie op jou is een reactie op jou en die mails die ik krijg, met verbazing eigenlijk ben ik inmiddels overladen met beschuldigingen, geemotieoneerd en denk ik

Smiley die vol vragen zit

Dus vergeet die reactie van mij maar, ha ha sorry, petra, die op het forum wel es zit voor leuke contacten, goeie discussies, soms de nuchterheid van een man mist maar geen enkele spijt van haar woorden heeft over het stukje van de hemelpoort. en soms ook niet meer helder reageert. duh
voor de mensen die zich geroepen voelen om mails na me te sturen, sorry misschien ik ze later open zou wel fijn zijn als jullie bij ieder onterecht woord, van een ieder opkomen voor rechtvaardigheid,

met twijfels of ik dit wel zou plaatsen, ma ja ken er nog wel bij, liefs voor iedereen

Is helemaal goed hoor. Geen probleem. Je bent tenminste eerlijk en dat kan ik altijd waarderen.

Neem lekker wat afstand van het forum als het je teveel doet, en geniet van de dingen.

Take care!

ROADY558 · Berichten: 702

Vreemd,

Ik zei toch echt "lieve mensen".
Vreemd dat je het dan zo persoonlijk maakt.
Jouw heftige reactie was voor mij een reden om te reageren, juist omdat ik NIET graag zie dat mensen om die reden vertrekken. Daarom haalde ik je reactie even aan.

En nog een tip: als een post van iemand niet duidelijk genoeg is, voel je vrij om 's vragen te stellen? In plaats van meteen los te gaan.

Shalom gewenst.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

What zal jezus doen als hij hier bij was geweest?

Jezus IS erbij.

ROADY558 · Berichten: 702

PETRA373 schreef:

ik ga hier zo over me nek, week ongeveer terug op cm en jee wat sommigge mensen hier allemaal op het forum schrijven. nee geen zin in om te lezen. iedereen het beste verder. Vind dat er teveel negatieve dingen op dit forum overheersen.

Voor Willemijn sterkte Willemijn.

Lieve mensen,

Neem toch geen aanstoot, daar heb je slechts jezelf mee.
Als sommigen zich zonder het te weten nog laten misbruiken voor de werken van de boze, ga dan toch in liefde te raad, en geef - liefst prive - een liefdevolle, zachtmoedige vermaning. Want als je in haat reageert op een ander die hatelijk doet, wat is daarmee gewonnen?

Als je niet vanuit de rust en vanuit liefde kunt reageren, reageer dan alsjeblieft niet. Een twist houdt op zodra 1 van de partijen stopt met reageren. En laat God toch het laatste woord hebben. Wat heeft het nou voor waarde om je gelijk te willen halen?

God vraagt aan IEDEREEN om elkaar lief te hebben, ja ook op dit forum. Een forum, juist een plek om op een VEILIGE manier lief te hebben. Maar de meeste zien het als een VEILIGE manier om hun gram te halen ofzo...

Opnieuw moet ik denken aan die bekende woorden van Paulus:
2 Tim 2:
Als je je niet met de zonde inlaat, zul je zijn als één van die borden van zuiver goud (de beste in huis) zodat Christus je kan gebruiken voor Zijn hoogste doelen.

[22] Blijf uit de buurt van alles wat jou als jongeman slechte gedachten en gevoelens kan geven. Geef in plaats daarvan je aandacht aan alles wat je kan helpen goed te doen. Heb geloof en liefde en zoek het gezelschap van hen, die van de Here houden en een zuiver hart hebben.

[23] Ik zeg het nog eens: Laat je niet verleiden tot zinloze discussies, die alleen maar op ruzie kunnen uitlopen.

Voor iedereen, de vrede van Christus toegewenst.... je weet wel, die alle verstand te boven gaat...

ROADY558 · Berichten: 702

FRANKT627 schreef:

Misschien gebruiken we het woord verslaving weer te pas en te onpas. Wat is een verslaving? Wanneer is men verslaafd? Welke 'verslaving' wordt meer getolereerd dan de andere? Roken is ook verslavend. Maar dat wordt niet zo bezien als de seksverslaving. Dan hebben we het nog niet over mensen die steeds cola moeten hebben of koffie of snoep of eten in het algemeen of het geloof (al dan niet een kromgetrokken geloof). Wat ik bedoel: mensen zoeken een genot. Een bevrediging, een vluchtweg...

Misschien moet het woord "verslaving" vervangen worden door "afhankelijkheid". Dan wordt de definitie ongeveer zo:
Verslaving ontstaat als iemand dusdanig afhankelijk wordt van iets of iemand (!) dat deze persoon niet meer in staat is om op een goede, gezonde en zelfstandige manier te functioneren.

Kijk, ik kan maar 1 minuut zonder zuurstof. Ben ik verslaafd aan zuurstof? Nee, want zo ben ik gemaakt.
Maar als ik elk uur een biertje zou moeten hebben om mijzelf een dusdanig goed gevoel te geven dat ik "er" weer even tegenaan kan, dan is er iets goed mis.

De beste manier om erachter te komen hoe afhankelijk je van iets of iemand bent geworden, is een tijdje afstand nemen van je middel.
Als je rustig blijft, ben je niet verslaafd. Als je merkt dat je lichaam of je geest heftig gaat protesteren, dan kun je op zoek gaan naar antwoorden.

Zowieso vind ik het niet vreemd dat zo'n groot percentage verslaafd is aan seks. Het internet zie ik als een enorme wereldwijde octopus, met in elk huis een van z'n tentakels. Alle bagger en onreinheid die mijn ziel in de fik kan steken, is slechts 2 klikken van mij verwijderd.

Het is de plicht van elke christen die in reinheid Christus wil volgen, om zich hiertegen te wapenen, en vooral ook z'n kinderen hiertegen te beschermen.
Want de grootste bron van onreinheid is en blijft nog altijd de media:
Internet en televisie.

Het is wel ontzettend mooi en bemoedigend om te zien hoe Gods principes hier naadloos op aansluiten. Niet voor niets wil Hij dat we in de eerste plaats afhankelijk (daar is het woordje weer) zijn van Hem. En dat we Hem liefhebben met heel ons hart/verstand/kracht. Als we dat doen, en ons op die manier laten vervullen met Zijn Geest van vrede, liefde en kracht, zullen we minder snel "zwichten" om onze voldoening uit andere lokkertjes te halen.

Een ieder veel kracht en zegen gewenst in de strijd.

ROADY558 · Berichten: 702

Liefde en angst....

Daar gaat dit topic over.
De angst om lief te hebben, terwijl als ik liefheb, ik geen angst meer voel.

Ik kan wel bang zijn voor de liefde, maar ik heb de angst juist NIET lief...

Want die twee verdragen elkaar namelijk niet.
Het zijn elkaars vijanden. Ze strijden voortdurend om de macht. Als angst wint, voel ik me ellendig. Als liefde wint, voel ik me overwinnaar.

Als je uit een nest komt waarin je geen onvoorwaardelijke liefde hebt gekregen, zomaar omdat jij het was, dan ga je een probleem krijgen.
Want waar liefde niet is, zal de angst overblijven.

En angst doet vreemde dingen met mensen, zeker als ze opgroeien.
Het laat ze vluchten, of vechten.
Het wil zich mooier voordoen, gaat stoerdoen, zet een grote bek op.
Het wil onder controle houden, manipuleren, desnoods chanteren.
Angst is ook bang om ontdekt te worden, daardoor doet het krampachtig z'n best om het licht te vermijden...
Angst wil de sterkste zijn, de macht grijpen, onderdrukken...

Gaan bange mensen dat probleem altijd houden?
Nee, zeker niet. God zag de bange mens en zond Zijn Zoon Jezus. Om tussen hen te wandelen en te vertellen dat het koninkrijk van God gekomen was.

Dat koninkrijk dat bestaat uit liefde, echtheid, eerlijkheid, openheid.
God geeft Zijn Geest van liefde, van kracht.
Waar die Geest is, kan angst eenvoudig weg niet bestaan.
Dit komt, omdat Jezus de duivel en al het kwaad overwonnen heeft.
Daarom benadrukte Jezus ook zo duidelijk: Blijf in Mij! Blijf in Mijn liefde!
Want de duivel is de enige die mensen bang wil maken. Dat is zijn specialiteit. Angst komt van hem. Hij die zelf verloren is.

W
Waar liefde is, kan geen angst bestaan.

In de liefde is geen angst, maar de volmaakte liefde drijft de angst juist uit. Angst houdt verband met straf. Als het goed zit tussen jou en je Vader, hoef je niet meer bang te zijn voor straf. Immers, Jezus heeft die straf gedragen...

Ja maar ik ben bang om gekwetst te worden.
God zegt: kom eerst bij Mij, leer eerst Mij lief te hebben, dan zal ik je wonden genezen.

Ja maar hoe weet ik of ik die volgende man / vrouw zal kunnen vertrouwen?
God zegt: vertrouw Mij, en blijf ALTIJD in Mijn liefde, dan zal Ik je de weg wijzen die je moet gaan.

Ja maar ik ben TE gekwetst om lief te hebben.
God zegt: Juist door lief te hebben, zul je genezing ontvangen. Vertrouw maar op Mij.

Is het niet de allergrootste uitdaging voor iedereen om je naaste lief te hebben, vanuit de veilige relatie die je met God mag hebben?

ROADY558 · Berichten: 702

Shalom Laverde,

Al het Goede gewenst.
Blijf in Zijn liefde....

ROADY558 · Berichten: 702

KABOUTER722 schreef:

je zegt op alles voorbereid te zijn. maar wat nou als je de straat uitloopt en je loopt tegen een leuke meid aan (niet te hard, want dan valt ze). wat dan? ben je daar ook op voorbereid? of wordt die ontmoeting een dusdanige inbreuk op je geplande leven dat je die ontmoeting niet meer te boven komt, en zit je de rest van je leven als een kasplantje op een gesloten afdeling? of negeer je haar gewoon, want: je zit er niet op te wachten, en het komt je niet uit?

Je zou maar stapelgek hoteldebotel en smoorverliefd worden....

Daar gaat je controle.....

ROADY558 · Berichten: 702

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u RUST geven. (Matt 11:28)

Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. 7 Dan zal de VREDE van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren. (Fil 4:6)

Ga 's op zoek naar nog meer verzen en beloften over "rust" en "vrede".

Ik vind het zorgelijk hoe je met jezelf omgaat.
Laat God het werk toch 's doen.
Gisteren sprak ik een wijze vrouw. Die had het erover dat ook onze jacht en drift naar bijbelkennis "werken van het vlees" zijn.

Ik hoop dat je nog 's echt tot rust en aanvaarding van jezelf komt.
Dat je gewoon in alle rust mag genieten van de omgang met je Hemelse Vader. En als je echt rust vindt bij God, heb je niet zoveel aandacht van anderen meer nodig. Dan ga je richting de ware vrijheid in Christus.

ROADY558 · Berichten: 702

LAVERDE524 schreef:

ik heb vaak professioneel hulp gehad en pastorale hulp, het hielp tijdelijk maar later kwam het gevoel weer terug.

Kun je nu 's exact aangeven WELK gevoel dat is? En WAT dit gevoel je zegt?

Quote:

Maar ja dan kom je erachter dat men mij nooit leerde om boven mijn gevoel te staan. De Bijbel leerde mij juist niet vanuit het vlees te reageren. En dat is een zware opgave. Maar ik ben er druk mee aan het werk om boven mijn gevoel, vlees, te staan. Je moet je vlees de baas zijn, en dat gaat wel moeizaam, maar ik merk dat het wel kan.

Ik ben al in zoverre gekomen dat het gevoel mij steeds minder de baas word. Je moet je gevoel onderdrukken, anders druk het gevoel je zelf onder

Dit kan ik niet helemaal volgen.
Ik denk dat je het woord "vlees" misschien verkeerd opvat.
Is "vlees" niet je oude natuur? Met name "je oude denken"?? en daaruit voortkomend "je oude manier van doen en laten"?
Ik geloof er niks van dat je je gevoel moet onderdrukken.
Dat is zelfs zeer ongezond en zorgt voor depressie en woedeaanvallen, hartklachten en andere lichamelijke ongemakken.

Gevoel zie ik juist als een richtingaanwijzer. Het zegt mij iets. Het spoort aan tot actie. Maar onderdrukken? Nee, de Schepper heeft je geen gevoelens gegeven om er niets mee te doen. Hij heeft de mens MET gevoel gemaakt juist om die tot uitdrukking te brengen.

Wel is het zo dat je je niet door je gevoel moet laten leiden.
Je verstand is de baas. En je gevoel volgt. En die twee hebben ook nog een bepaalde interactie met elkaar.

Toch meen ik wel iets te begrijpen van je verhaal.
Soms moet je dingen tegen je gevoel indoen.
Zeker als je verkeerde gewoonten heb aangeleerd.
Stel dat je een gewoonte hebt om elke keer als je stress hebt, een sigaret op te steken, dan misleid je jezelf. Wil je hierin verandering gaan aanbrengen, dan zul je dus anders moeten gaan denken.
De volgende keer als je stress hebt (in dit voorbeeld) dan ga je bij jezelf te rade "wat er nu eigenlijk gebeurt" en dat is ook "luisteren naar je gevoel". Met je verstand kun je dan een besluit maken om de oorzaak van je stress aan te pakken, in plaats van het weg te paffen. Dit zie ik als "op weg naar gezond leven".
En soms hoef je daar helemaal niet geestelijk over te doen, dan is het gewoon nuchtere "psychologie" (= psycho-logica)....

Quote:

Daarom vind ik de vertroosting en kracht in de Heilige Schrift waarin de Heilige Geest mij laat zien wie de God van Israël werkelijk is. Heerlijk is het, om Hem te mogen kennen. En hoe groter de liefde voor Jezus word hoe minder interesse dat je in het tijdelijke hebt en/of krijgt. Ik kan met volle overtuiging zeggen dat ik echt steeds meer van Jezus hou, elke dag, elke week steeds weer meer. Alsof Hij een liefde in me legt voor Hem dat steeds sterker lijkt te worden. En daardoor begrijp ik ook wat het is om liefde voor de waarheid te hebben. Ik wil niet alleen in Hem zijn maar ook in Zijn waarheid staan, die Hij geopenbaard heeft.

Prachtig toch?

Quote:

Als ik kijk naar mijn moeder waar ik een grote bewondering voor heb, die vorig jaar haar hart opnieuw aan de Here Jezus had gegeven op een nacht. En dat terwijl zij al 30 jaar geleden tot bekering is gekomen. En ik heb mijn moeder wel eens gevraagd waarom en hoe het kan dat zij haar hart opnieuw had gegeven aan Jezus. Ze zei: "ik heb jaren lang achter die andere jezus aangelopen, en nu besef ik pas dat Jezus, de Gezalfde Koning van Israël degene is die Zijn volk zal verlossen, Hij is het die waarlijk is op gestaan". En nu doet ze niks anders dan alleen het Woord onderzoeken. En ondanks dat mijn moeder en ik de enigen zijn in onze familie die met mekaar kunnen praten, is er toch nog een kleine vertroosting.

Bofferd! Jij kan met je moeder begrijpelijk over het geloof praten?
Wat een voorrecht!

Ik vraag me af hoe die eerste jezus er dan uitzag.....

ROADY558 · Berichten: 702

@Laverde

Als je zo zeker van je zaak bent dat je zonder vrouw verder wilt gaan, waarom publiceer je jezelf hier dan breed uitgemeten?

Daarmee laat je zien dat je er helemaal niet klaar mee bent.
Je hebt pijn man, en je hebt een probleem. Dat zei ik je al in dat andere topic waarin je beschreef over je emigratie naar Afrika. Je ontloopt bepaalde zaken. Niet dat dat erg is, want God kom je tenslotte toch weer overal tegen. En je probleem ook :)

Als je er echt doorheen wilt, denk er dan 's over na om hulp te zoeken.

ROADY558 · Berichten: 702

ALTJE848 schreef:

Wat als woorden van anderen je machteloos maken je onderuit halen?
Is dat een kwestie van te veel laten binnenkomen wat te doen om weer nieuwe kracht te vinden LOSLATEN ?, waar in de bijbel kan ik antwoorden vinden?

Anita

Woorden van anderen kunnen je veel pijn doen. En .... hoe meer je je afhankelijk van mensen opstelt, hoe meer zij jou pijn kunnen doen.
Hoe meer je je afhankelijk opstelt naar God toe, hoe minder anderen je kunnen raken. Hangt er ook sterk vanaf hoe intiem de relatie is. Hoe intiemer de relatie is, hoe meer je gekwetst kan worden.

Bid dagelijks tot God, en probeer te blijven beseffen hoeveel Hij van je houdt. Mensen stellen je teleur, God doet dat niet. Probeer dagelijks uit Zijn Woord te lezen. Dat voedt je geest en je zal merken dat dat een versterkend effect heeft op je hele wezen.

En leer ook de wapenrusting te hanteren uit Efeze 6.
Een mooi boekje dat daarover gaat is "En nu, pak aan" van A. Berents-Karkdijk.

Blijf ook in contact met volwassen christenen. Waar je tegenaan kan praten, en die je kunnen helpen met hoe te wandelen. En die ook met jou kunnen bidden.

Nou ja, een paar goedbedoelde raadgevingen :)

ROADY558 · Berichten: 702

ALTJE848 schreef:

Ik lees steeds meer dat woorden kracht hebben,dan denk ik na dat ik iets las vanochtend ja wat laat ik me toch telkens door woorden ontmoedigen maar kan ook bemoedigd worden.

Wat een prachtig thema is dit!
Ik zelf denk dat woorden waanzinnig veel kracht hebben.
Vele malen meer dan we beseffen of vermoeden.

Woorden van anderen, maar ook de woorden die uit je eigen mond komen hebben kracht.
Als een ander mij ontmoedigt, en ik zet daar een krachtig woordje tegenover, welk woord overwint dan?

Jezus zegt in Openbaringen dat wij satan zullen overwinnen door het woord van ons getuigenis..... Wauw..... het gesproken woord heeft dus werkelijk macht en kracht....

Quote:

Mijn goede voornemens zijn proberen in alle omstandigheden blij te zijn en mensen te bemoedigen zodat ze kunnen groeien want dat is wat de Heer van mij verlangt Hem te volgen te dienen in geloof om naast anderen te kunnen staan heb je naaste lief als je zelf dat geld voor alle mensen want Jezus had ook de zondaar de tollenaar de hoer lief maar zei iets tegen ze
GOEDE WOORDEN het is maar kunnen we luisteren doen we er werkelijk iets mee of gaan we door met ONS EIGEN leven?????

Ik moet er ook aan denken dat de bijbel ons ergens leert dat niet wat de mond ingaat ons onrein maakt, maar juist wat de mond uitgaat, dat zijn de woorden die we spreken.

Het zijn dus de woorden die jezelf hoort spreken die aangeven "hoe" het met je gaat vandaag....

ROADY558 · Berichten: 702

Ik proef een beetje door de topics heen, dat als je Jezus eenmaal binnen hebt gelaten, dat het dan allemaal in orde is en blijft.

Maar is dat wel zo?
In het kader van dit topic "lauwheid, wat is het, waar leidt het toe, en wat doe je ertegen" wil ik de andere kant even oplichten.

Jezus noemt in een aantal passages het volgende:

Lukas 13:22-
"Iemand vroeg hem: ‘Heer, zijn er maar weinigen die worden gered?’ Hij antwoordde: 24 ‘Doe alle moeite om door de smalle deur naar binnen te gaan, want velen, zeg ik jullie, zullen proberen naar binnen te gaan maar er niet in slagen. 25 Als de heer des huizes eenmaal is opgestaan en de deur heeft gesloten, en jullie staan buiten op de deur te kloppen en roepen: “Heer, doe open voor ons!”, dan zal hij antwoorden: “Ik ken jullie niet, waar komen jullie vandaan?” 26 Jullie zullen zeggen: “We hebben in uw bijzijn gegeten en gedronken en u hebt in onze straten onderricht gegeven.” 27 Maar hij zal tegen jullie zeggen: “Ik ken jullie niet, waar komen jullie vandaan? "

Matt 7:17
"Zo draagt elke goede boom goede vruchten, maar een slechte boom draagt slechte vruchten. 18 Een goede boom kan geen slechte vruchten dragen, evenmin als een slechte boom goede vruchten dragen kan. 19 Elke boom die geen goede vruchten draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. 20 Zo kunnen jullie hen dus aan hun vruchten herkennen.
21 Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. 22 Op die dag zullen velen tegen mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam?” 23 En dan zal ik hun rechtuit zeggen: “Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, wetsverkrachters!”

Even ter overdenking, vooral ook voor mezelf.

ROADY558 · Berichten: 702

Het enige betrouwbare onderwijs voor mij persoonlijk is Het Woord van God dat door Zijn Geest zelf in mijn hart geschreven wordt.

Zo geldt voor een ieder persoonlijk.

ROADY558 · Berichten: 702

THOMAS968 schreef:

Juist daarom vind ik dat mensen een beetje moeten uitkijken hoe je met Bijbelteksten omgaat.
Thomas

Ik denk dat er maar 1 manier is om juist met bijbelteksten om te gaan:
Om jezelf en de ander liefdevol op te bouwen, te onderwijzen, te vermanen, zodat je zelf en de ander telkens meer tot de volheid van God zullen naderen.

ROADY558 · Berichten: 702

JOL252 schreef:

Kleine correctie als ik als vrouw effe mag Clown smiley

. Het is 1 johannes 1:9.

Dat mag jij zeker als vrouw :)
Helemaal gelijk. Ik haalde 2 verzen door elkaar, die wel alles met elkaar te maken hebben.

Jac 5:16 zegt ons dit: "Beken aan elkaar je zonden en bid voor elkaar, dan zul je genezing ontvangen."

Ik bedoelde maar te zeggen: het is belangrijk je fouten te erkennen. Naar God en naar elkaar.

ROADY558 · Berichten: 702

JANS221 schreef:

Nee! Als je in Hem gelooft, ben je gered. Het offer van Christus zou anders voor niets geweest zijn. Wij kunnen wel tekort schieten tegenover God, maar ook dat wil/zal hij vergeven! Sterker nog, dat is al vergeven.

Het is slechts dan vergeven, als wij onze zonden belijden (Jac 5:16). Dan is Hij getrouw om ons te vergeven ons te bevrijden van al onze ongerechtigheden.

Inderdaad, God vergeeft ALTIJD, ongeacht naar welk persoon, maar wel onder Zijn voorwaarden. Die bepaalt Hijzelf, en die veranderen gelukkig nooit meer. De voorwaarden zijn: Je trots opgeven, weer buigen voor Hem, en eerlijk uitspreken wat er fout ging.

Die gemeente uit Laodicea was ook in zonde gevallen. Indien zij dit belijden, worden zij vergeven. Indien zij dit niet belijden, worden ze niet vergeven.

ROADY558 · Berichten: 702

God heeft niets met religie.
God heeft vooral iets met relatie.

ROADY558 · Berichten: 702

God heeft niets met religie.
Dat komt ook niet van Hem.

ROADY558 · Berichten: 702

Hm oke. Ik heb dat iemand wel 's horen zeggen:
Je lastert de Heilige Geest als je Zijn werk voor duivels houdt.

Blijft inderdaad een lastig ding om te "vatten" en te "begrijpen".

ROADY558 · Berichten: 702

MAT170 schreef:

Het klopt niet de lastering van de heilige geest word niet vergeven [i]Marcus3vers29 maar wie gelasterd heeft tegen de heilige Geest, heeft geen vergeving in eeuwigheid, maar staat schuldig aan eeuwige zonde.

Wat is volgens jou "lasteren tegen de Heilige Geest"?

ROADY558 · Berichten: 702

MAT170 schreef:

Ik ben het hiermee eens, ik denk dat ze in het begin Jezus wel als hun heer hebben gekend maar dat ze lauw zijn geworden. Maar let op wat Jezus zegt dat hij ze uitspuwt, voor mij een duidelijk teken van verwerping als ze zo blijven.

Het staat er toch echt he?

Gelukkig gaat openbaringen 3 nog verder, zoals je al omschreef:

" U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. 18 Daarom raad ik u aan: koop van mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. 19 Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik. Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. "

Wij worden dus - als we lauw zijn, maar ook als we dat niet zijn - aangespoord om ons volledig in te zetten.

Ergens in de brieven staat ook dat we ons eigen heil moeten verwerven.
Nee dat is niet dat ik het zelf kan verdienen of dat ik er nog iets aan kan toevoegen - aan het werk van Jezus. Maar wel dat ik Zijn genade ga inzetten in Het Koninkrijk opdat ik zal komen tot de volheid van God.

ROADY558 · Berichten: 702

Dat is helemaal waar wat je hier zegt.
Maar zoals altijd - aan God zal en kan het niet liggen.

Ik geloof niet dat God uberhaupt iemand verloren WIL laten gaan.
Of iemand wel of niet verloren gaat, dat is aan hemzelf. Aan God kan het niet liggen. Hij immers heeft er alles aan gedaan?

Maar dan nog, als je Jezus hebt binnengelaten, stopt het daar dan mee? Dan begint de relatie toch pas? En na een periode van vurigheid kun je ook als mens weer lauw worden, afvallen zelfs.... Of onverschillig worden...

Ik vind dat zo mooi, dat Jezus in de evangelieen zo dringend verzoekt, opdraagt om "in Zijn liefde" te blijven. En in openbaringen vermaant Hij dat ze "de eerste liefde" verzaakt hebben. Hij vraagt dus om bekering. Weer te zoeken, te streven naar die eerste liefde. Hoe dan? Door alles wat tussen hen en Jezus in is komen te staan, op te ruimen. Zonden te belijden en weer de eerste werken te doen.

(Wat waren mijn eerste werken ook al weer......?)