Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 14 Juni, Handelingen 2: 37-42; Gedompeld in de Geest.

De Geest werkt aan op een keuze. Petrus zegt: ‘Wie kan er nog iets op tegen hebben dat deze mensen gedoopt worden?’ Zelfs ik niet meer, zo klinkt het bijna. Kennelijk is hij nog steeds onzeker of hij wel een nieuwe pagina aan zijn kerkordeboekje mag toevoegen.
Laten ze gedoopt worden in de Naam van Jezus. Dat is de Naam waar het de Geest om gaat. Ik doop je in de Naam van de Vader, de Zoon en de Geest.
De doop is de poort naar het Rijk van God. Dan hoor je er helemaal bij. Niemand hoeft zich uitgesloten te voelen. De Geest wil elk mens aanraken. Helemaal omringen. Zoals water zich om je sluit, zo sluit God zich om ons. Gedoopt zijn voegt iets wezenlijks toe aan wie je bent. Je leeft niet zomaar een eind weg. Je hebt een ankerpunt in God. Je bent gedoopt.
Dopen moet je niet verwarren met dope of doping. Daardoor krijg je voor even een krachtige energieprikkel. Een geweldige spirit en je spurt is verbazend. Totdat je door de mand valt. Met dope kom je misschien wel aan de finish van de Tour de France, maar niet aan de finish van de tour van je leven.
Dat is anders als je een gedoopt mens bent. Zoals Cornelius en zijn vrienden. De Geest waaide bij hen naar binnen. Wat een vernieuwing. Wat een totaal ander leven!

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 13 Juni, Handelingen 2: 5-13; Niet wild, wel blind.

De Geest doorbreekt bekende grenzen. Of Petrus dit verwachtte toen hij zich liet meenemen naar Caersarea? Na dat visioen had hij natuurlijk wel een vermoeden gekregen. Maar dit?
Voor Petrus is het opnieuw Pinksteren. De Geest daalt neer op Cornelius, zijn familie en zijn vrienden. Petrus staat er ontzet bij te kijken. Gaat dit niet te snel? En is dit voor al die niet-gelovige heidense vrienden van de man niet een beetje gênant zo ineens?
Met het woord heiden moet je wel voorzichtig zijn. Aan het woord zit de associatie van primitief. Blinde heiden, wilde heiden. Daarmee zit je in dit verhaal niet goed. Vaak ook niet in het verhaal van niet-gelovige buren en vrienden. In de Bijbel betekent heiden simpelweg dat je bij de volken hoort en niet bij de het volk. Dat is het volk Israël. Hoor je bij de volken, dan leef je op afstand van de God van Israël. Niet wild, wel blind voor Hem. Misschien ben je een goed ontwikkeld en opgeleid mens. Heb je veel belangstelling voor religie, kunst en spiritualiteit. Hoe kom je dichterbij?
Ingewikkeld, zeggen we algauw. Is geloof wel mijn ding? Gelukkig, de Geest daalt majesteitelijk neer. Niet alleen in de tempel, ook in het huis van majoor Kees slaan de tongen los. De Geest kent geen grenzen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 12 Juni, Handelingen 10: 44-48; De Geest valt op allen.

De Geest valt op allen, zegt Lucas een paar keer. Op iedereen die luisterde. Net als op het Pinksterfeest in Jeruzalem. De Geest gaat niet zigzaggend door de zaal, hier en daar iemand aanrakend. Cornelius en een enkele vrome soldaat. Hij waait meteen heel het huis vol.
Het woord vallen (SV) – de NBV heeft ‘neerdalen’- voelt zwaar. Zoals iemand onverwachts een hand op je schouder laat vallen en je even niet weg kunt. Zo ongeveer als bij Simson en bij bepaalde profeten in het Oude Testament. De Geest viel op hen met een zeker geweld.
Zo is het hier niet. De Geest van Christus heeft iets innemends.
In bepaalde pinksterkringen hoor je mensen ook wel vertellen dat ze vallen in de Geest. Een ervaring waarbij het licht voor je even helemaal uitgaat. Hier gaat het om de Geest die op mensen valt, en dan gaat je een geweldig licht op.
De Geest valt op allen, dus ook op al die vrienden van Cornelius? Kennelijk is dat de gedachte. De Geest slaat niemand over. De Geest kan iedereen aan. In zoverre best een beetje eng je te laten meenemen door vriend Kees die een zekere Petrus heeft uitgenodigd. Klopt! Maar je kunt het ook zien als een heel bijzondere kans om God te ontmoeten. Daarvoor moet je inderdaad bij Kees zijn.

MARIO216 · Berichten: 4992

Petra, ook van mij kant gefeliciteerd.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 11 Juni, Handelingen 10: 34-44; Zelfs Petrus heeft het nakijken.

De Geest van Pinksteren heeft iets heel ongeduldigs. Petrus is nog midden in zijn preek over Jezus Christus. Hij is ook nog lang niet klaar, maar ineens breekt de Geest binnen, onderbreekt de apostel en die stopt dan ook maar meteen met zijn preek.
Een golf van warmte, eeuwig licht en goddelijke liefde stroomt door de mensen die om Petrus heen staan. En alle stille gasten die Cornelius heeft uitgenodigd, komen overeind en beginnen spontaan God te loven en te prijzen, ook nog in allerlei verschillende talen.
De Geest wacht niet op ons of mijn moment. Hij vraagt niet of wij er al klaar voor zijn zoals dat wel heet. ‘Zie je op tegen je eindexamen?’ vraagt ik een scholier. ‘Dominee, ik ben er klaar voor.’ O mooi, heel mooi! Dan zal het vast goed komen.’De Geest wacht niet eens op het moment van Petrus. Ineens breekt Hij binnen en raakt mensen aan. Zelfs Petrus heeft het nakijken.
Het is een hoopvol verhaal. De Geest van God daalt hier zomaar neer. In het huis van een heidense man. Goed dat de Geest niet eerst aan Petrus, maar ook niet aan ons of aan de leiding van de synode om permissie vraagt. Informeert of we er klaar voor zijn. God zelf is er klaar voor. En Jezus is er klaar voor. Dan komt de Geest van God. Welkom!

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 10 Juni, Handelingen 10: 23-33; Het woord van de Heer.

Wat zou Cornelius op het uitnodigingskaartje voor de mensen van zijn netwerk geschreven hebben? Hartelijk welkom! Belangrijke spirituele workshop! Spreker: Petrus, dienaar van Jezus Christus. Geen symptoombestrijding, maar kans op een volledige bekering en totale vernieuwing van je leven.’
Het is in elk geval heel bijzonder dat het deze man gelukt is dat zijn huis vol zit met familie en vrienden. Ook dit is werk van de Geest. Petrus knippert met zijn ogen: ‘Wat kan ik voor u betekenen?’ ‘Spreek ons het woord van de Heer Jezus Christus! Wij luisteren’, zegt Kees.
Geloven begint met horen! Naar wat de Geest je te zeggen heeft. De Geest begint meestal al heel snel over Jezus. De Geest heeft meet thema’s, maar altijd begint Hij bij Jezus Christus. En herinnert aan zijn woorden. Aan zijn kruis en zijn overwinning.
Petrus zelf is de eerste die zich laat aanraken door de Geest. Dat gebeurt vaker. Een verkondiger is ook altijd de eerste hoorder. ‘Ik kan me niet voorstellen dat uw preek ook maar iemand geraakt heeft’, zei een beetje zure ouderling eens. ‘In elk geval mij’, zei de voorganger.’
Zo ook Petrus. Hij zegt: ‘Nu begrijp ik pas goed dat God geen onderscheid maakt. Onze Jezus is niet van ons. Hij is Heer van ons allen!’

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 9 Juni, Handelingen 10: 9-23; Welke draai moet ik maken?

Niet alleen Cornelius, moet een draai maken naar God en naar Christus toe. Ook Petrus en de mensen van zijn team. In een visioen laat God hem drie keer zien hoe reine en onreine dieren bij elkaar mogen zijn. Omdat God in Jezus Christus het onderscheid rein/onrein heeft opgeheven. Achter dit onderscheid zal altijd het verschil tussen joden en niet-joden. Aan eetgewoonten herken je immers mensen en religie.
Petrus heeft hier veel moeite mee.
Op zich heel herkenbaar. Binnen de kerk zijn op het moment veel mensen naar binnen gericht. Bang ook zelf misschien te moeten veranderen als je mensen van buiten gaat uitnodigen. ‘Laat ieder zijn eigen keuze maar maken’, zeggen ze. Zelfs van hun eigen kinderen en kleinkinderen zeggen ze dat. Alsof het niet zou uitmaken, geloof je niet-geloof, en het alleen maar belangrijk zou zijn als of je een aardig mens bent.
Maar zo simpel is het echt niet. Een goed mens zijn zonder de Geest van God is al nooit simpel geweest. En met dit soort royaliteit schieten afgehaakte kinderen en kleinkinderen niets op. Een mens als officier Kees wil juist graag God leren kennen. Net als veel kinderen en kleinkinderen. Durven wij de draai van Petrus nog te maken? En ons opnieuw openstellen voor de Geest en ons afvragen: welke draai moet ik maken?

MARIO216 · Berichten: 4992

Uploaded with ImageShack.us

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 8 Juni, Handelingen 10: 1-8; Pinksteren in huis van een heiden.

Waar komt de Geest onze wereld binnen? Pinksteren begint in Jeruzalem, de heilige stad. Met een stormwind en vurige tongen. Maar Pinksteren herhaalt zich op een heel verrassende manier. Want de Geest van God doorbreekt alle grenzen. Het verhaal van Cornelius is daarvoor heel illustratief. In zijn huis en Caesarea slaat de Geest opnieuw toe. Pinksteren in het huis van een heiden.
Want Cornelius is een echte Romein. In zijn naam zit geen letter joods. Zeg maar gewoon Kees. Kees is militair, hoofdman over honderd, of zoals de NBV netjes vertaalt: ‘een centurio van de Italiaanse cohort.’
Lucas noemt hem een vroom man met veel respect voor God. Hij is een man van gebed en hij staat bekend als een heel sociale vent. Ook zijn familie en directe medewerkers zijn mensen met respect voor God. Maar ze zijn er nog lang niet. Want positief religieus je weg gaan is één ding. Maar innerlijk geraakt en met heel je hart veranderd worden naar Christus toe is nog iets anders. Dan gaat alles op z’n kop.
In een visioen zegt een engel: ‘Laat Petrus halen!’
Meteen gaat de mand aan de gang. Zouden wij dit ook gedaan hebben? Heidenen zijn soms heel kort door de bocht. Vroeger zei men wel: heidenen bekeren is een christelijk werk, christenen bekeren een heidens werk.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 7 Juni, Ezechiël 37: 9-14; De Geest zet mensen op hun benen.

Ezechiël moet nog een keer profeteren. God zegt: Profeteer tegen de wind. Oftewel: Roep de Ruach van God. De adem, de levensgeest. Profeteer en zeg: ‘Geest van hierboven! Geest van God, kom uit de vier winstreken, uit alle hoeken, en blaas in deze dode lichamen, zodat zij leven.’
Ezechiël profeteert. En dan komt de levensgeest en blaast in al die stille lichamen. En de dode lichamen beginnen te trillen en te bewegen, de mensen komen langzaam overeind. Ze gaan staan op hun voeten. Als ze allemaal staan, vormen ze volgens de profeet een groot leger. Eerst samen geen enkele kracht, nu samen de power als van een groot leger.
Wat een explosie van nieuw leven en nieuwe levenskracht, als de Geest van God komt na de tweede profetie. Voor opstanding zijn kennelijk twee handelingen nodig. Eerst komt alle op zijn plek. Been aan been, schedel aan schouder. Maar om te bewegen en te leven, is een nieuwe scheppende daad van God nodig. Een daad als Pinksteren om Pasen geheel te doorademen. Pas dan raken door de Geest van God mensen de verdorring voorbij. De wanhoping en de verlating. Schuld en angst moeten wijken voor de kracht van de Geest van God. Pinksteren in dorre mensenbotten.

MARIO216 · Berichten: 4992

Moeder Theresa: “De vrucht van stilte is gebed. De vrucht van gebed is geloof. De vrucht van geloof is liefde. De vrucht van liefde is dienstbaarheid! De vrucht van dienstbaarheid is VREDE!”

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 6 Juni, Ezechiël 37: 7-10; Nog geen Geest in hen.

Dit is een intrieste opmerking: ‘Ademen deden ze nog niet!’ Of zoals de oudere vertalingen vertaalden: ‘Er was nog geen geest in hen.’ Rond de profeet Ezechiël liggen nu talloze mensenlichamen. Geen losse botten en schedels meer. Maar complete lichamen, nieuwe lichamen. Alleen, triest: niet één lichaam ademt of beweegt.
Toen God zei: Profeteer! toen had hij geprofeteerd. Iets geschreeuwd van: Dooie, harde schedels, word zacht en vol leven! Harde, oude botten, luister en word nieuw! In de Naam van de levende God. Op zijn profetische schreeuw waren de botten toen ineens in beweging gekomen en hadden zij zich wonderlijk aaneen gevoegd. Been aan been, botje bij botje en schedel aan schouder. Tot complete lichamen lichamen met spieren, zenuwen, vlees en een prachtige nieuwe glanzende huid. Maar toen was het ineens weer stil geworden. De beweging gestopt.
De profeet stelt vast: er zit nog geen geest in hen. Alles is aanwezig. Maar geen geest, geen levensgeest. Er zit nog geen greintje adem in die lijven. Stil liggen ze rond de profeet. Alles zit erop en eraan, alleen geen leven! Geen geest!
Dit is een aangrijpend beeld. Kunnen dode lichamen leven? Opstaan? Kunnen mensen die al hun hoop verloren gaan leven, weer ademen? Opleven? Het moet Pinksteren worden.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 5 Juni, Ezechiël 37: 1-6; Wachten op de Geest.

De profeet Ezechiël was geen jongen van de straat. Hij was een intellectueel, de zoon van een priester in Jeruzalem in de tijd dat de Babyloniërs voor de eerste keer Jeruzalem veroverden. Die gijzelden een aantal mensen uit de hogere kringen en hielden hen gevangen in Babel. Een van hen was Ezechiël.
In een nachtmerrieachtig visioen voert de Geest van God hem ineens in een dal vol dorre doodsbeenderen. Een soort massagraf. Die lijken zijn inmiddels allemaal verteerd, er liggen alleen nog maar botten en schedels. Totaal uitgedroogd in laaiende hitte. Van de Geest van God moet Ezechiël in zijn visioen eromheen lopen en nog eens, en nog eens. En er dwars doorheen. Hij moet er heel goed en lang naar kijken.
Ezechiël begrijpt dit meteen: dit is een beeld van een volk Israël. Zo dor als die botten en schedels zijn, zo totaal verdord en afgesneden is de hoop van de Israëlieten.
‘Mensenkind, kunnen deze beenderen weet tot leven komen?’ ‘Heer, mijn God, dat weet u alleen.’
Ezechiël wacht op de Geest van God. Ook profeten beschikken daar niet over.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 4 Juni, Handelingen 1: 9-14; Zij zegenden God.

Aanbidding en vreugde. Zo keren de elf terug naar Jeruzalem. Onderweg zal hun vreugde alleen maar toegenomen zijn. Omdat ze onderweg zo veel plekken passeren die hen aan Jezus herinneren. Betanië, daar begon Jezus’ opvaart al. Op een ezel, waar kwam die toen toch ineens vandaan? En daar ligt Getsemane. Wat een nacht is dat geweest! En ginds Golgota. Alle kans dat ze ook voorbij de tuin van Jozef van Arimatea gekomen zijn. Ze begrijpen: heel Jezus’ leven was opvaart! Jezus is heel diep afgedaald, mens geworden. Om ons en met ons. Met de bedoeling: opvaart. Ons mensen meenemen naar God en een weg banen naar het hart en de handen van God.
In Jeruzalem gaan ze meteen naar de tempel. Want de tempel is het huis van de Vader. Daar herinneren de priesters met hun geheven handen je alle dagen aan die zegenvolle handen van Jezus. Daar zie je Jezus’ leerlingen zo ongeveer elke dag. Daar zetten ze hun aanbidding voort.
Kennelijk totaal niet bang of ze met z’n elven dat missionaire project wel aan zouden kunnen. Daar zullen Jezus’ handen wel in voorzien. ‘Ze loofden God!’ Of letterlijk: zij zegenden God! zo simpel staat het er ineens.
Niet alleen Jezus. Maar God. De Vader en de Zoon en de heilige Geest. Ja, dat vieren we met Jezus’hemelvaart.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 3 Juni, Psalm 139: 1-18; Zegen zonder ophouden.

Het is niet een vluchtig zegen en daarna snel weer weg. Even zwaaien zoals de koningin altijd doet en dan instappen en wegwezen. Met nadruk zegt Lucas: ‘Terwijl hij hen zegende, ging hij van hen heen.’Jezus laat zijn handen niet zakken, Hij draait niet weg naar de hemel. Zijn handen blijven zegenend over hen uitgestrekt. Het laatste wat ze van Hem zien, zijn handen. Zo treedt Hij voor zijn Vader. Zo komt Hij thuis. Als een priester vol compassie voor zijn gemeente en zijn wereld. Als een Koning vol macht en glorie.
Dat is buitengewoon troostvol.
Het betekent: nergens in deze wereld zijn we niet onder die zegenvolle handen van Jezus. Handen van mensen schieten vaak te kort. Soms trekt iedereen z’n handen van je af. Sommige handen doen alleen maar pijn. Met Hemelvaart vieren we dat we nergens in deze wereld zijn zonder genadigde, genezende handen van Jezus boven ons. Je kunt Hem niet ontlopen. Psalm 139 zegt al: dat lukt niet.’ U omsluit mij, van achter en van voren, u legt uw hand op mij.’Naar zulke handen kun je ontzettend verlangen. De hand van een vriend bij wie je je veilig voelt. Meer dan welke handen troosten en zegenen die van Jezus.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 2 Juni, Efeze 41; 7-16; En de zegen daalde neer.

Dan gebeurt het. Jezus neemt hen mee naar Betanië. Daar heft Hij zijn beide handen op. Een gebaar dat ze goed kennen. En zo wordt Hij voor hun ogen opgenomen. Ze kijken Hem na totdat Hij uit hun zicht verdwijnt.
Het is een afscheid vol zegen. Het woord van Jezus en een keer van de leerlingen (vs. 53) die God prijzen. (zegenen). Het is in de Bijbel iets wat hoort bij de core business van God. De eerste woorden die God sprak, waren zegenwoorden voor mens en dier. En als priesters het volk zegenden, deden ze dat met de naam van God. ‘De Heer zegene u en Hij behoede u…’ Of Jezus die woorden uitsprak, horen we niet.
Maar wie zegent, maakt duidelijk dat je op hem kunt rekenen. Van Jezus geldt dat volstrekt. Zijn handen hebben gezegend tot op het kruis. En die handen heft Jezus nu op.
Als een priester. En als een Koning die na een overwinning huiswaarts keert en het breed laat hangen en overal gaven en geschenken uitdeelt.
Hemelvaart is een vrolijk en bevrijdend feest. Jezus is niet zomaar verdwenen. Hij is weggegaan met handen vol zegen. Ga deze week eens een poosje in staan. Laat je zegenen door Hem.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 1 Juni, Handelingen 1: 1-8; In de stad gebeurt het.

Jezus is niet zomaar weg. Tijdens de laatste ontmoetingen wordt er indringend met elkaar gesproken. Jezus wordt er indringend met elkaar gesproken. Jezus geeft zijn leerlingen ook een paar directe beloften en instructies mee. Hij zegt: ‘De heilige Geest zal over jullie komen en jullie zullen van Mij getuigen, om te beginnen in Jeruzalem.’Daarom: ‘Blijf in de stad en blijf wachten totdat je bekleed wordt met kracht uit den hoge.’
Dat is een heldere instructie voor christenen in de stad. Jezus zegt niet: ‘Laat de stad de stad maar. Die mensen hebben tenslotte Mij gekruisigd. Voor die mensen is er geen enkele hoop. De stad zal altijd een bron blijven van kwaad en ellende. Wacht liever op de Geest buiten de stad. Ergens in een veilig christelijk dorp.
Niets ten nadele van zo’n dorp, maar Jezus zegt: Blijf in de stad! Daar gaat het gebeuren. Het evangelie moet verkondigd worden aan alle volken. Die vind je vooral in de stad. Voor minder gaat Jezus niet naar de hemel om voor te pleiten. Voor minder heeft Hij zijn leven niet gegeven. Daarom moet aan alle volken het evangelie van bekering en verzoening verkondigd worden. Een missie waarbij die elf mannen maar even niets zeggen. Want wat kun je nu met elf? Is dit niet een te groot project? Is dit niet allemaal een beetje te machtig?

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 31 Mei, Efeze 1: 15-23; Hij gaat voor ons.

Lucas vertelt in zijn evangelie alles in één adem. Jezus’ opstanding op de eerste dag van de week, zijn verschijning aan de vrouwen, daarna aan de Emmaüsgangers en de discipelen. En dan is het meteen Hemelvaart en heelde kring van Jezus’ volgelingen is een en al vreugde. Je denkt: is dit wel een afscheid?
Toch wel. Maar het is zo’n afscheid waarvan je verwacht dat het je heel veel zal opleveren. In zulke gevallen heb je meestal de neiging iemand aan te sporen om haast te maken. Bijvoorbeeld iemand die voor je belooft op zoek te gaan naar hulp. Of iemand die belooft hier en daar voor je z’n bestte gaan doen. Voor een baan, een huis of een kamer. Iemand die hier of daar zich voor je gaat inzetten, bemiddelen, iets goed maken en in de bres springen. Zo iemand houd je niet vast, maar je bent blij als die zover is. Ga nu maar gauw, zeg je dan, des te eerder ben je terug.
Aan zo’n afscheid moet je denken. Jezus brengt ons bestaan en onze wereld vol tranen en trauma’s letterlijk tot voor de troon van God. In Jezus hebben we een Pleitbezorger aan Gods rechterhand. Dat hebben Jezus’ leerlingen kennelijk heel goed aangevoeld, wat ze er ook precies van begrepen hebben.

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 30 Mei, Lucas 24: 44-53; Geen stil donderdag.

In deze weken vieren we het feest van Christus’ hemelvaart. Voor velen is deze dag niet veel meer dan een vrije dag ergens in mei, soms in juni. Leuk, maar ergens ook wel een beetje vreemd. Zomaar een hele dag vrij en ook nog een donderdag. Dus de rest van de week kun je ook wel vergeten. Dus de rest van de week kun je ook wel vergeten. En dat allemaal vanwege de hemelvaart van Jezus’ Christus. Wat kan daaraan trouwens feestelijk zijn? Bij een afscheid is een mens toch ook meestal stil en aangeslagen? Niet feestelijk, maar onder de indruk?
Bij Lucas merk je niets van dit soort gevoelens. Het gebeurt volgens hem veertig dagen na Pasen (Hand. 1:3). Het is duidelijk geen stille donderdag. Als Jezus ten hemel gevaren is, is er vrijwel meteen sprake van lofzegging aan God, vreugde en spontane aanbidding. De discipelen gaan samen terug naar Jeruzalem en loven God in de tempel.
Met Pasen duurde het vrij lang voordat iemand begon te zingen. Met hemelvaart beginnen ze meteen en het gaat de hele dag door.
Hemelvaart betekent dan ook: nu is het echt Pasen. Nu zit Jezus aan de rechterhand van God. Nu gaat alles toe op de manier van Jezus. Wat ga jij doen met Hemelvaart? Ik ga God prijzen in zijn huis en heel vrolijk worden. Want weer of geen weer: de hemel is met ons!

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 29 Mei, 2 Petrus 3: 14-18; Groei in genade.

Petrus eindigt pastoraal, ernstig en vermanend. Zoals meestal een brief aan de rand van de eeuwigheid. Ik denk aan Dietrich Bonhoffer. Hij schreef: ‘En wilt Gij ons de bittre beker geven / met gal gevuld tot aan de hoogste rand, / dan nemen wij hem dankbaar zonder beven / aan uit uw goede, uw geliefde hand.’
In heel zijn brief heeft Petrus zijn lezers vooral op het hart gedrukt vroom en dapper te leven met Jezus Christus, uitkijkend naar zijn dag. In Paules’ brieven vind je dezelfde mening, zegt hij. Ze zijn niet altijd gemakkelijk te begrijpen, reden dat ze hier en daar soms flink verdraaid worden. Bij deze opmerking zal Petrus misschien gedacht hebben aan uitdrukkingen van Paules zoals ‘wij zijn vrij van de wet’ of ‘alles is genade’ of ‘alles mag’. Voor hele en halve dwaallichten een soort vrijbrief om maar raak te leven. Dat is niet de bedoeling, ook niet van Paules.
Het best kun je daarom persoonlijk groeien in de genade van Jezus Christus. Dat kan nooit iemand je afnemen. Geen intelligente mensen, al zijn het je eigen kinderen. Ook geen domme mensen, wat ze ook uitkramen. Zo eindigt dit persoonlijke afscheidswoord van Petrus. Dank je, Petrus! Je hebt ons bemoedigd.

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=3J5iotueDV8

MARIO216 · Berichten: 4992

HEIN732 schreef:

Hahaha oke zal ik doen ;P

Pas op hoor, ze dalijk wil ze alles weten Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Bert ook van mij van harte gefeliciteerd!

MARIO216 · Berichten: 4992

Zo mooi!!!!!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=RBumgq5yVrA

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 28 Mei, 2 Petrus 3: 10-13; Wij gaan over.

Het scenario dat de apostel hier tekent over de ondergang van de wereld heeft veel weg van de ontmanteling van een vertrouwd woonadres. Zoals het toegaat bij een verhuizing. Alles wat je dierbaar is, wordt brutaal overhoop gehaald door onbekende mannen in stofjassen, niets lijkt meer veilig of heilig. Soms – bijvoorbeeld bij stadrenovatie – wordt kort daarna je huis compleet gesloopt. Dat doet haast altijd pijn. Al helemaal als je huis verwoest wordt door een uitslaande brand die alles in de as legt. De aanblik van een uitgebrande gang of woonkamer hakt er diep in.
Gaat het zo ook toe bij de ondergang van de wereld?
Volgens Petrus zal de afbraak heel grondig zijn. Alle fundamenten van de aarde worden blootgelegd en alles tot op het frame gestript. Veel gaat in vlammen op. Ik moet er niet aandenken, zeg je misschien.
Let op: het gaat om plaatsmaken voor een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. Zo heeft God het beloofd. Op die belofte stellen we ons vertrouwen, te midden van alle afbraak om ons heen van deze oude wereld, inclusief ons eigen bestaan. Afbraak doet altijd pijn!
Maar er staat heel veel tegenover. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde! Ons wacht een nieuw huis. Wij gaan over! Niets kan ons scheiden van God!

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 27 Mei, 2 Petrus 3: 8-13; Dag aan dag draagt Hij ons.

Duurt het nog lang? Soms lijkt het alsof de spotter een punt hebben en God aarzelt met komen. Maar van aarzelen kan geen sprake zijn, zegt Petrus. Het is juist compassie waardoor Hij niet wil dat iemand verloren gaat. In zijn grote geduld wacht God nog. Daarmee loopt Hij wel het risico dat het lijden van veel mensen onbegrijpelijk wordt gerekt. Voor ons gevoel vaak veel te lang. En wat blijft er over van Jezus’ belofte dat Hij spoedig zou komen?
Verkijk je niet op die belofte. De apostel herinnert ons eraan dat Gods tijdsbesef anders is dan dat van ons. Eeuwen zijn voor Hem niet veel meer dan één dag. Maar op één dag kan God een bijna eeuwig geduld met je hebben. De ene dag is de andere niet. Dat weten we zelf ook. Ook voor ons duurt één dag soms eeuwen en terugkijkend op bijna een eeuw zeggen mensen weleens: Het was zo om! Het maakt veel uit of je ervoor of erachter staat. Leef dag voor dag! Elke dag kan al de laatste zijn! Spannend! Duurt het je te lang? Gods geduld blijft ons dragen.

O God, die droeg ons voorgeslacht,
in nacht en stormgebruis,
bewijs ook ons uw trouw en macht,
wees eeuwig ons tehuis!

MARIO216 · Berichten: 4992

"Alles wat je in je hele leven hebt gedaan én gelaten, heeft je tot exact de plek gebracht waar je nu bent."

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=3J5iotueDV8

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 26 Mei, 2 Petrus 3: 1-7; Als de zon uitgaat.

Al eerder merkten we dat Petrus zich sterk verbonden weet met de christenen voor wie hij deze afscheidsbrief schrijft. Oprecht bezorgd dat ze hun geloof opgeven en inruilen voor een manier van leven waarin je God niet meer tegenkomt. Aan het eind van de tijd zullen er spotters komen die openlijk de kachel aanmaken met het geloof. Petrus’ boodschap is daarom heel duidelijk: a. houd vast aan de profetische woorden van God, en b. houd vast aan het liefdegebod dat Christus ons gaf.
Laat je intussen nooit van de wijs brengen! Al eens eerder – zie het begin van de Bijbel – ging de wereld onder door de zondvloed. Willens en wetens wil men daaraan blijkbaar niet denken. Dat was toen overigens ook al zo. Maar op een bepaald moment deed God de deur van de ark dicht. En de wereld liep onder. Zo komt er een dag waarop heel deze wereld in vlammen op zal gaan.
Dat is een aangrijpend perspectief. Alles is beperkt houdbaar, ook deze wereld dus? Zo is het! Op een dag gaat de zon gewoon onder en uit. En dan? Gelukkig, wij verwachten als Rechter uit de hemel Jezus Christus, die onze Redder is. Naar Hem kijken we uit.

MARIO216 · Berichten: 4992

Een ooievaar, een hele ouwe,

kreeg genoeg van al dat sjouwen.

Een baby hier, een baby daar,

het werd hem allemaal te zwaar.

Ook kan ik sprak hij met een zucht,

steeds minder tegen die lucht.

Ik hou van baby's, echt waar , heus!

Maar steeds weer zo'n wurm onder je neus.

Het ruikt zo naar, het ruikt zo vies,

die lucht van poep, die lucht van pies.

Het kan mij niet schelen wat het kost,

ik stuur ze voortaan wel per post!