Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Victoria Osteen: "Are you a thermometer or a thermostat? Don’t just respond to your environment, affect your environment. Don’t just let life happen to you, be what’s happening!"

MARIO216 · Berichten: 4992

Seduce my mind and you can have my body. Find my soul and I am yours forever

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 10 september, Romeinen 12: 9-21; Liefde voor alles.

De gaven van de Geest moet je niet verwarren met de vrucht van de Geest. Gaven hebben altijd te maken met ambten en functies, met taken en klussen. Daar heb je vaak bijzondere gaven voor nodig. Vraag er God vrijmoedig en gericht om. Met de vrucht van de Geest bedoelt Paules de nieuwe levenshouding die opbloeit uit het geloof in Jezus Christus en die jou vervult en onwillekeurig een ander mens van je maakt.
De eerste vrucht van de Geest is liefde. Daarna volgen vreugde, vrede, geduld en nog veel meer mooie liefdevolle eigenschappen (Gal. 5:22). Volgens Paules heeft met heel veel te maken. Vooral betekent het veel voor je omgang met mensen. In de gemeente, je familie, vrienden en eigenlijk overal. In de wijze van je opstellen, luisteren naar anderen, geduld hebben, zelfbeheersing of vreugde licht de liefde van God op. Zulke mensen kunnen veel aan en haast iedereen knapt aan hen op. Ze delen in je vreugden, maar huilen ook met je als je verdriet hebt. En bidden met je. En nog iets: je huis openzetten, gastvrij zijn. Dat ook. Veel mensen vonden Christus via mensen die zichtbaar Gods liefde uitstralen en voordeden. Vraag God vooral zo’n mens te mogen zijn vandaag. De benodigde gaven zullen vanzelf volgen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 9 september, Romeinen 12: 1-8; Verschillend.

Van de profeet Elia stappen we vandaag over op de apostel Paules en vervolgen de brief aan de christenen in Rome. Aan het eind hiervan schrijft hij heel praktisch over het werk van de Geest in de gemeente van Christus. Een belangrijk feit is altijd weer dat christenen zo verschillend kunnen zijn. Dat komt niet alleen door karakter, achtergrond en leeftijd. Het komt ook door de Geest van Christus die een Uitdeler is van verschillende gaven. In principe aan alle leden van de gemeente, dus niet alleen aan de mensen die in de kerkenraad zitten. Voor deze gaven van de Geest is er op dit moment in onze kerken overal veel aandacht. Vooral voor de bijzondere gaven, zoals die van genezing, profetie en het spreken in geestelijke klanktaal, zoals aanwezig in de gemeente van Korinte (vergelijk 1 Kor. 12-14). Maar blijkbaar hoef je niet altijd aan die bijzondere gaven te denken. Paules noemt hier juist een hele rij gaven op die nauwelijks speciaal lijken, maar vooral het karakter hebben van een belangloze dienst. Van leidingengeven, organiseren, voedselbank en dat soort dingen. Hier mag iedereen meedoen die Christus lief heeft gekregen. Want de gaven mogen verschillend zijn, ze zijn wel allemaal bedoeld om anderen te dienen en te zegenen. Niet om zelf mee te gloriëren en op te vallen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Nelson Mandela: "I learned that courage was not the absence of fear, but the triumph over it. The brave man is not he who does not feel afraid, but he who conquers that fear."

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 8 september, 2 Koningen 2: 1-18; Raap de mantel op.

Vandaag voor de laatste keer de profeet Elia. Zijn dienst loopt nu af. Daar wil hij liever nergens over praten. Zelfs niet met Elisa, zijn tot nu toe wel heel zwijgzame en stille dienaar. Heeft Elia niet veel vertrouwen in EIisa? Die indruk krijgt je een beetje. Elisa is ook een heel ander type dan Elia. Op Elisa’s oprechte vraag: ‘Laat mij dubbel in uw geest delen’, zegt Elia alleen maar: ‘Je hebt wel iets heel moeilijks gevraagd.’ En ‘that’s it!
En dan ineens: een vurige hemelwagen voert Elia in de glorie van God! Zijn dienst zit erop, God haalt hem thuis. Elisa kijkt hem na. ‘Vader, vader! Strijdwagen en ruiterij van Israël!’ zo roept hij. Zo huilt hij min of meer.
Maar gelukkig blijft het daar niet bij. Nee, aan zijn voeten ziet hij Elia’s mantel liggen. En die mantel raapt hij op. Het teken van Elia’s profetische verkondiging. Met die mantel slaat ook Elia het water van de Jordaan. En kijk, God effent ook voor hem de weg. Dat mag ons bemoedigen als we soms denken: de vaderen zijn niet meer! Kijk niet zo vaak achterom! Raap liever de mantel op die aan je voeten ligt. En waag het met het Woord van God ook aan de oevers van onze tijd.

MARIO216 · Berichten: 4992

Naar de wereldhavendagen in Rotterdam net als gisteren.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 7 september, 2 Koningen 1: 9-18; Liefde, geen vuur.

Vanaf zijn sterfbed stuurt Achazja het ene leger na het andere richting Elia. Maar na twee bliksemacties van diens kant heeft de volgende legeroverste die moet aantreden, weinig behoefte meer aan grote woorden. Hij smeekt slechts om het behoud van zijn leven. En dat van zijn manschappen. Vechten is hier volkomen zinloos. Hij offert zijn mensen niet top aan de gruwelijke bevelen van een stervende dwaas, als is die koning.
Daar is best moed voor nodig! Welke legeroverste gaat op de knieën terwijl zijn makkers neegeveld om hem heen liggen? Deze man buigt echter voor God van Elia. Daar heeft hij spijt nooit spijt van gekregen. Zijn gebed is tot redding van vijftig anderen.
Onwillekeurig denk je: maar moest Elia dat nu echt zo aanpakken? Natuurlijk gaat hier om hard tegen hard. Het is ook helemaal de stijl van Elia. Maar opvallend: als later Jezus (Luc. 9: 51-56) in dezelfde regio op verzet stuit, neemt Hij duidelijk afstand van deze houding. Jezus roept niet om vuur van de hemel. Nee, Jezus buigt zich, nog dieper dan deze legeroverste. Om ons te sparen spaarde Hij zichzelf niet. Het vuur van de hemel ving Hij zelf op! Heer, wij danken U!

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 6 september, 2 Koningen 1: 1-8; Iets alternatiefs.

Wie met de God van Israël breekt, is nog niet van Hem af. Dat merkt koning Achazja die na Achabs dood – gesneuveld in de strijd tegen Syrië – koning is geworden in Samaria. Op een dag maakt hij een ongelukkige val. Nog maar net twee jaar koning ligt hij al zwaargewond op bed. Wat zal hij doen? Met het geloof in God had hij allang gebroken. Dat deed hem niets. Ook nu kennelijk niet. Zulke mensen kom je tegenwoordig overal tegen. Maar wat moet je dan? Dan maar iets alternatiefs. Iets Jomanda-achtigs. Achazja stuurt boden naar de Filistijnse stad Ekron om daar de god van Ekron, Baäl-Zebub, te gaan raadplegen.
Daarmee krenkt hij God wel diep. En de profeet EIia moet hem dat heel duidelijk gaan zeggen. ‘Is er dan geen God in Israël, dat je naar die letterlijk stomme god van Ekron loopt?’
Een keihard oordeel krijgen de mannen voor de zieke mee. Want Achazja is koning. En hoge bomen vangen veel wind. Wind waartegen Achazja niet op kan. Tenzij hij zijn ziekbed nog benut voor inkeer. Terug, naar de God vaan Israël die zich ongevraagd toch weer aandiende. Maar nee. Hoewel hij beseft: dat was Elia, dat was God! verhardt hij zich alleen maar verder. Zulke mensen zijn niet te helpen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dat het vanaf dit moment weer weekend is. Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 5 september, 1 Koningen 21: 25-29; Gespeeld of echt?

Elia’s woorden hebben Achab diep geraakt. Naar die wijngaard van Nabot is hij wel niet meer gegaan en voor een mooie moestuin met verse groenten op zijn tafel heeft hij alle interesse verloren. Zwaar aangeslagen zit Achab thuis, gehuld in een boetekleed. Hij eet nauwelijks nog iets, hij vast en betreurt de dood van Nabot. Zelfs ’s nachts houdt hij dat boetekleed aan. Een boetekleed als pyama. Niet echt prettig voor Izebel, denk je onwillekeurig.
Hij gedroeg zich zeer onbetrouwvol, lees je. Daarbij zal bedoeld zijn dat hij heel stil door Samaria liep, zonder ophef, zonder eerbetoon te vragen! Geen feesten. Volgens de nbg-vertaling: hij liep met lome tred. Maar is zijn berouw wel oprecht?
Ongetwijfeld! Zelfs de Here God lijkt ervan onder de indruk. ‘Elia, heb je dat gezien?’ zegt, God. ‘Heb je dat gehoord? Achab, hij verootmoedigt zich echt!’ We horen geen antwoord van Elia. Is hij er blij mee geweest of heeft hij gezegd: ‘Heer, daar kijk U toch wel doorheen? Heb geen compassie met die man. Het is allemaal gespeeld.’ Best mogelijk, je zoekt er al gauw iets achter bij zulke figuren. Maar God heeft erachter gekeken. En Hij is er blij mee en verzacht zijn oordeel. Als het erop aankomt, is God stukken milder dan wij.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 4 september, 1 Koningen 21: 16-24; Verkocht, gekocht.

Op weg naar de wijngaard van Nabot staat Achab ineens oog in oog met de profeet Elia. Zijn geweten slaat meteen een groot alarm. ‘Mijn vijand heeft me dus weer weten te vinden!’ snauwt hij verontwaardigd tegen Elia. Als was die erop uit via een persoonlijke actie hem te beschadigen zoals bepaalde journalisten wel doen. ‘Heb je weer eens wat ontdekt om me dwars te zitten, mijn vijand?’
Maar Elia ketst de bal meteen terug! Vijand? Persoonlijke vijand? Daar is geen sprake van. Maar jij, Achab, jij bent een moordenaar en een dief. Jij hebt je laten lenen, zegt EIia, voor een groot kwaad door Izebel, je bent een speelbal in haar handen. Zo zegt de Here: ‘U zult worden weggevaagd en alle mannelijke leden van uw koningshuis.’
Een keihard oordeel zegt hij Achab aan. De druiven van Nabots wijngaard zullen voor Achab buitengewoon zuur zijn. Letterlijk zegt de profeet: Je bent een verkocht mens. Je hebt je ziel verkocht aan de duivel. Je bent afgeschreven voor God. Dat is keihard: schuil bij Jezus Christus, Hij kan je vrijkopen! Alleen Hij! Met de prijs van zijn bloed. En je zult van Hem zijn, vrij, gekocht en betaald!

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 3 september, 1 Koningen 21: 1-15; De aarde is van de Heer.

Is Nabots reactie op Achabs verzoek niet een beetje overtrokken? Als door een wesp gestoken, valt hij fel tegen Achab uit. Een wel erg botte reactie, denk je even. Maar zo is het niet. Achab had die vraag nooit mogen stellen. Het stuk land dat grenst aan zijn paleistuin is een zogenaamd ‘erfdeel van de Heer’, aan Nabots familie toegewezen eeuwen terug ten tijde van Jozua. Zo’n stuk land mocht je van God gebruiken, het was van God en herinnerde je eraan dat eigenlijk heel de aarde van de Heer is. Nabot heeft er een mooie wijngaard op, een wijngaard des Heren! Maar Achab zegt dat allemaal niets meer. Want Achab is een Baälknecht. En Baäl is een uitbuiter van de aarde en Achab ook! Het volk Israël – Gods wijngaard bij uitstek – is hem geen kostbaar door Gods toevertrouwd bezit en grond zegt hem op zich niets. Van dat stuk land van Nabot wil hij nota bene een moestuin maken. Bij zo veel lompheid is Nabots reactie eigenlijk nog heel beheerst. Maar dan wordt Izebel actief en neemt met geweld ‘het eigendom van de Heer’. En onschuldig bloed kleurt de aarde donker. Van die grond zal Achab geen plezier beleven. De Eigenaar van de grond zal de dief weten te vinden. Ergens geldt dat heel de aarde.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 2 september, 1 Koningen 20: 23-43; Maak genade niet goedkoop.

Ook vandaag weer een heel spannende lezing. Wat heeft Achab nu precies fout gedaan? Woedend rijdt hij weg. Zijn dag is totaal bedorven. Was het fout de Syrische koning Benhadad te sparen? Die mannen hadden nog wel tegen elkaar gezegd: ‘Wij hebben gehoord dat de koningen van Israël genadige koningen zijn’, en toen waren ze gekomen, nota bene met de touwen om hun nek, smekend om genade.
Had Achab die hoop moeten beschamen?
Toch oordeelt God heel anders. Wat deed Achab mis? Simpel dit: hij had God moeten vragen wat hij doen moest. Maar daar dacht hij niet aan, genietend van zijn glorierol. Leeft Benhadad nog? ‘Hij is mijn vriend!’ Maar met een koning van het type Benhadad kan een koning van Israël nooit vriend zijn. En ook nog: ‘Kom naast mij op mijn wagen staan.’Maar het is gespeeld, theater, niet echt.
Achab moet zich laten leiden door de Here God en niet door plotseling opkomende gevoelens van grootmoedigheid. Grootmoedigheid jegens mensen van het type Benhadad kan heel misplaatst zijn en andere mensen juist veel pijn doen. Met genade kun je niet alles goed maken. Alleen Gods genade kan dat, niet die van Achab of die van jou of mij.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 1 september, 1 Koningen 20: 1-22; Als God met je is.

Met de Syriërs – in de meeste vertalingen aangeduid met Aram – leefde koning Achab vrijwel constant op voet van oorlog. In de visie van de Bijbelverteller waren zij zoiets als een gesel in de hand van God. Die gesel komt deze keer hard aan. Koning Benhadad van Syrië belegert samen met tweeëndertig collega’s Samaria, de residentie van Achab. Tegen zo’n overmacht kan Achab niet op. hij moet heel diep buigen, maar ook dat heeft ergens een grens. Dan wordt de stad belegerd. Vanaf de muur kon iedereen de Syriërs bezig zien met de voorbereidingen: uitdagend, van zichzelf overtuigd, rumoerig, hoogmoedig. Heel, heel beangstigend.
Maar dan staat er ineens een profeet voor Achab. Nee, niet Elia. ‘Koning’, zo zegt de Heer, ‘laat u niet intimideren door die zelfverzekerde Syriërs! De Heer, de God van Israël, geeft hen vandaag in uw hand! En dan zult u weten dat Ik de Heer ben!’ En zo gebeurt. De Syriërs worden in de pan gehakt en de stad blijft gespaard. ‘Dat is van de Heer’, zullen veel mensen in de stad gezegd hebben. Achab misschien ook wel.
En toen? Stilte? Ervaringen van onverwachte hulp en redding van God vragen om bekering van je hart.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 31 augustus, 1 Koningen 19: 19-21; Snelle beslisser.

Elia heeft goed naar God geluisterd. Vandaag treffen we hem alweer aan in Israël, in het boerendorpje Abel-Mechola. Een plek die hij min of meer toevallig passeert richting zijn eerste opdracht in Syrië, zo lijkt het. Maar zijn opvolging houdt hem duidelijk meer bezig. Bij het passeren van een stuk land, ziet Elia Elisa aan het werk. Een echte ploeger, zal Elia gedacht hebben. Zo iemand heeft Israël nodig! Een profeet die de harde grond openscheurt.
In het voorbijgaan werpt EIia zonder een woord te spreken de boerenzoon zijn profetenmantel om. Die kijkt geschrokken op, maar weet blijkbaar meteen wat dit gebaar betekent. Er komt geen woord van protest. Elisa moet een man geweest zijn die al min of meer klaarstond voor God. Want hij kust zijn ouders, hakt zijn ploeg tot brandhout, slacht de twee runderen, geeft nog een soort afscheidsbarbecue voor zijn knechten en dan is hij al weg, mee met de profeet Elia.
Elisa is een snelle beslisser. Ja, dat kun je wel zeggen. Niet een op wie je als dominee eerst een hele avond moet inpraten bij een benoeming voor de kerkenraad. Nee, bij Elisa hoef je helemaal niets te zeggen. Die hoef je alleen maar even aan te raken met de opdracht van God.
Heel goed, Elisa. God zegene je dienst!

MARIO216 · Berichten: 4992

ANTA961 schreef:

Mooie foto's van waarschijnlijk dus ook een erg mooi land. Wel jammer dat al die mensen ervoor staan. Ik ben dol op mooie plekken op deze wereld, maar als iedereen er komt vind ik het ineens een stuk minder mooi...

Dat zal je altijd blijven hebben. Gelukkig is IJsland nog een beetje puur.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 30 augustus, 1 Koningen 19; 13b – 18; Ga terug.

Elia moet zich gevoeld hebben als een soort tweede Mozes. Dat geloof dreef hem naar de berg Horeb en de grot waar God indertijd aan Mozes verscheen en hem iets liet zien van zijn glorie. Zo verschijnt God ook aan Elia en zegt hem wat hij moet doen.
In de eerste plaats: ga terug naar je werk! God zoekt Elia wel op in de woestijn, maar stuurt hem vervolgens weer terug naar zijn taak. Zoiets kunne wij ook verwachten als we het bijltje erbij neergooien. Ga terug! Vervolgens: Elia krijgt een paar duidelijke opdrachten. Hij moet in Syrië een zekere Hazaël tot koning gaan zalven, een man die het Israël heel moeilijk zal maken. En in Israël moet hij Jehu tot koning zalven. De laatste zal korte metten maken met Achab en Izebel. Dus: wes gerust, Elia, die twee ontlopen hun straf niet! En wat Elia zelf betreft: je bent erg moe en je wilt langzamerhand uit de dienst? God heeft al over zijn opvolging nagedacht.
Ten slotten: ‘Jij denkt dat je alleen overgebleven bent? Maar Ik ken er nog zevenduizend die nooit hun knieën bogen voor Baäl’, zegt God. Dat is ineens heel bemoedigend! We zijn niet alleen. Kijk zondag in de kerk nog weer eens goed om je heen!

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 29 augustus, 1 Koningen 19: 9-13a; Troostvol fluisteren.

Heimwee heeft Elia duidelijk niet gerekend. Als een geweldige stormwind losbarst, zie je de felle profeet uit het noordrijk knikken en denken: daar komt God! En als daarna de aarde beeft en scheurt, verwacht EIia niet anders. Ook de fel oplichtende bliksems passen helemaal bij de God van Elia. Zo heeft hijzelf zich in Israël ingezet voor de zaak van God. Als een stromwind, als een bliksem. Maar het heeft niets uitgehaald. Van echte omkeer tot God is in Israël geen sprake. En EIia is boos op iedereen en ook op God. Zo gaat dat heel vaak, als we in het leven teleurgesteld worden. Je beklaagt jezelf, je trekt je terug. Je maakt iedereen verwijten en het meest eigenlijk aan God. Zo gaat dat heel vaak, als we in het leven teleurgesteld worden. Je beklaagt jezelf, je trekt je terug. Je maakt iedereen verwijten en het meest eigenlijk aan God. Waarom bliksem God Izebel niet voorgoed het verhaal uit?
Maar God vraagt aan hem: Wat doe jij hier eigenlijk, zo ver van huis en zo ver van je taak? Heb je wel echt begrepen wie Ik ben? Zeker: als een stormwind en als een vuur, dat blijven mijn herauten. Maar daarna kom Ik zelf. Stil en troostvol fluisterend.
Elia zegt even niets. Ootmoedig verbergt hij zijn gezicht in zijn jas. Uit diep respect voor God. want dat God zo vol ontferming en zo liefdevol is, is voor Elia nieuw. Voor ons misschien ook wel.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het begin van een geiser, de ontploffing:

MARIO216 · Berichten: 4992

Geiser:

MARIO216 · Berichten: 4992

MARIO216 · Berichten: 4992

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 28 augustus, 1 Koningen 19: 1-8; Eén op veertig.

Elia is een man van uitersten. De ene dag staat hij op de Karmel en is op z’n eentje niet bang voor vierhondervijftig Baälpriesters. Maar een dag op wat later ligt hij ergens in de woestijn van Juda onder een struik. Weg is zijn geloof. Hij ziet het absoluut niet zitten. Hij is ook bang voor zijn hachje. En ontzettend teleurgesteld. Met name Achab moet hem diep teleurgesteld hebben. Want die was nog niet thuis of hij liet zijn oren alweer hangen naar Izebel. Dit was natuurlijk helemaal door het dolle heen geweest. Vrijwel meteen had ze een boodschapper naar Elia gestuurd met de mededeling dat zij alles op alles zou zetten om binnen een dag korte metten met de profeet te maken. Toen was er ineens iets geknapt bij deze grote man. Als een haas vluchtte hij richting Juda.
Maar tot rust komt hij niet. Hij lijkt totaal uit balans. Hij ontslaat zijn knecht en trekt dan alleen de woestijn in. In de schaduw van een struik gaat hij liggen. De accu is totaal leef. Elia is er klaar mee. Met zijn roeping en met dit volk. Gelukkig, God heeft hem gezien. Sta op, zegt Hij! Eet wat en drink wat! En Elia laat zich bedienen door God. Daar knap je altijd erg van op. Kijk maar: als een speer vervolgt Elia zijn weg. Er is wel gezegd: door het voedsel van God ga je een op veertig!

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 27 augustus, 1 Koningen 18: 39-46; Een wolk moed.

Elia heeft bereikt wat hij wilde. Het volk heeft duidelijk gekozen vóór God en tegen de Baälverering. En alle aanwezige Baälpriesters heeft hij meteen laten grijpen en zonder pardon laten doden. Voor ons gevoel een weerzinwekkende maatregel. Moest dat nu echt zo? Maar zo pakte men in de tijd de dingen aan en Eila dus ook. Hoe dan ook, Elia kan met een zekere voldoening op het gebeuren terugzien.
Maar dan wordt het nog even heel spannend voor hem. Want Achab zal aan het eind van deze dag maar één vraag hebben gehad, namelijk: wanneer gaat het regenen? ‘Het komt eraan’, zegt Elia. ‘Ik hoor het geruis al, gaat u alvast maar wat eten.’ Maar zelf gaat hij niet eten.
Nee, met zijn knecht klimt hij omhoog. Om te bidden. ‘Heer, zie nu om naar u volk!’ Er is niets te zien!’ zegt zijn knecht, Elia bidt opnieuw. En nog eens en nog eens. Elia gaat maar door met bidden. Pas na de zevende keer ziet zijn knecht een heel klein wolkje uit zee richting het land komen opzetten. Klein, niet groter dan de hand van een man, zegt hij. Maar voor Elia is het groot genoeg. Want hoe klein dit soort wolkjes van God in het begin ook vaak zijn, het zijn heel bemoedigende signalen van een groot en genadig God.

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Ja, hoe moet dat nu als je niet van voetballen houdt en wel van Boer zoekt Vrouw???? Pas je dan niet bij elkaar???

Nee, ik hou niet van vrouwen die in de krokodil liggen Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 26 augustus, 1 Koningen 18: 30-39; Blijf bidden.

Nu eindelijk Elia aan de beurt is, begint hij met het herstellen van het altaar van de Heer. Op die bepaalde plek op de berg Karmel heeft blijkbaar een altaar voor God gestaan dat door de Baälpartij omvergehaald is en grotendeels vernield. En zo lag het daar in puin als een wel heel duidelijk signaal van Israëls ontrouw aan God.
Maar Eila pakt de verweerde stenen op en herstelt het oude altaar. Heel bewust neemt hij daarvoor twaalf stenen en geen tien. Want Jakob had niet tien zonen, maar twaalf. En de politieke scheiding tussen Juda en Israël mag dan ‘van de Here’ geschied zijn, maar alle twaalf stammen blijven toch samen het ene volk van God.
Deze daad van Elia zal op de zwijgende en afwachtende Israëlieten grote indruk gemaakt hebben. Een nieuw verbond met God, samen met de stammen van Juda en Benjamin? Wat heeft die Eila een groot geloof! Maar hij is ook een groot bidder. Hij is niet alleen een hartstochtelijk bidder voor zijn volk. Dat God zich weer wil wenden en hen zien en kennen in zijn liefde. In dat gebed mogen wij meedoen. Van bidden mag je heel veel verwachten, zo maakt Elia ons vandaag weer eens heel duidelijk. Daarom: bid!

MARIO216 · Berichten: 4992

JOL252 schreef:

Plus de vermelding: we zijn niet nieuwsgierig.

Zo is ze

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 25 augustus, 1 Koningen 18: 20-29; Maak een keuze.

Elia dwingt de mannen van Israël tot een keuze. Van enig compromis kan volgens hem echt geen sprake zijn. Het is of de God van Abraham, Isaak en Jakob, of de Baäl, de afgod van Izebel. Mensen, maak een keuze, zegt de profeet. Maar de mannen zeggen in eerste instantie niets. Ze willen blijkbaar niet kiezen. Het is hun misschien veel te zwart-wit, veel te ongenuanceerd. Liever maakt men geen keuze. Kiezen is ook altijd verliezen. Wat is er nu op tegen zowel God als Baäl te dienen? Zowel de God van de uittocht, de Bevrijder, als de Baäl, de god van de natuur en de garant van een vitaal, krachtig en gezond leven. Waarom een beslissende keuze maken?
Omdat alleen de Heer God is. Je kunt niet Hem dienen én de Baäl. Doe je dat toch, dan heb je een verdeeld hart, zegt Elia. Je blijft op twee gedachten hinken. En je raakt God op den duur helemaal kwijt. Want bij God gaat het om alles of niets! Om vertrouwen en toewijding met heel je hart. Goed dat mensen als Elia soms zo aanhouden om een heel duidelijke keuze voor God te maken en niet te blijven hangen in een houding van niets zeggen en afwachten. Maak een keuze! Ga voor God en stel je beschikbaar. Daar krijg je nooit spijt van.

MARIO216 · Berichten: 4992

Nelson Mandela: “As we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same”