Berichten van PETRA944

PETRA944 · Berichten: 1156

flowerfull het kan zijn een vloek, bitterheid etc... met andere woorden dat je ziek bent is je eigen schuld,of als er iets mis gaat in je leven?
ik geloof ook in vloeken,we kunnen iemand vervloeken en zegenen en ja iemand kan inderdaad wel es ziek worden door een vloek, maar zoals jij het schrijft is het als of er staat, oorzaak van ziek zijn, door vloek, bitterheid etc. met andere woorden je eigen schuld.

ten eerste zijn we door het geloof in jezus, vande wet van de vloek,naar de wet van het leven gegaan
ten twede, mijn kleindochtertje ging dood,eh niks vloek, of door bitterheid ofzo van ouders
Als iemand zoals jou zulk soort woorden tegen me dochter zou spreken echt Boze smiley

nu schrijf je ook ergens tegen josine, als of het haar eigen schuld is dat ze niet volop gezond is. Boze smiley

zit aan paulus te denken, hij werd in de gevangenis gegooid, zie het alvoor me dat mensen zouden hebben gezegd of gedacht in die tijd, tja paulus je zal wel zonde hebben gedaan ofzo,dat het je niet mee zit en dat je nu in de gevangenis zit.of nog een verre vloek van je voorvaderen.
zo denken sommigge cristenen ook nog in deze tijd.
niks zonde, niks bitterheid of whatever,waar door paulus in de gevangenis zat.

en job,job overkwam van alles, verloor van alles,werd ziek. en lag het aan job? job was een man gods toch?

PETRA944 · Berichten: 1156

DJES101 schreef:

Er waren eens kleine, houten mensjes. Elk houten mensje was gesneden door de houtsnijder Eli. Vanuit zijn werkplaats op de heuvel kon je hun hele dorp overzien.

Elk mensje was anders. Sommigen hadden grote neuzen, andere grote ogen. Sommigen waren lang en anderen juist weer korter. Sommigen van hen droegen hoeden, sommigen jassen. Maar ze waren allemaal gemaakt door dezelfde houtsnijder en ze woonden allemaal in hetzelfde dorp.

En elke dag, de hele dag door deden ze hetzelfde: ze gaven elkaar stickers. Op de straten en de pleinen…..overal kon je zien dat ze sterren en stippen op elkaar aan het plakken waren.

De mooie, kleine, houten mensjes, die met mooie gladde verf, kregen altijd sterren. Maar als het hout ruw was, of de verf afgebladderd, dan kregen ze stippen.

De talentvolle kleine, houten mensjes kregen ook sterren. Sommigen konden grote stokken heel ver boven hun hoofd tillen of over grote blokken springen. Anderen kenden moeilijke woorden of konden heel mooi zingen. Die kregen allemaal sterren.

Maar anderen, die niet zoveel konden kregen stippen.

Punchinello was een van de anderen. Hij probeerde net zo hoog te springen als anderen, maar hij viel altijd. Wanneer hij wilde uitleggen waarom hij gevallen was, dan zei hij iets geks, want hij was ook niet zo welbespraakt, dus gaven ze hem nog meer stippen.

Na een poosje had hij zoveel stippen dat hij niet meer naar buiten durfde. Hij was bang om iets doms te doen, zoals zijn hoed vergeten, of in een waterplas trappen. En dan zouden ze hem nog meer stippen geven. Op het laatst had hij zoveel stippen dat men hem er soms, zelfs zonder reden nog een bij op plakten.

“Hij verdient heel veel stippen.” De kleine houten mensjes waren het allemaal met elkaar eens. “Ja, veel stippen, want hij is geen goed klein, houten mensje.”

Na een poosje begon Punchinello het zelf te geloven. “Ik ben geen goed klein, houten mensje”, zei hij. Op sporadische keren dat hij toch naar buiten ging, hing hij wat rond bij andere kleine, houten mensjes die ook veel stippen hadden. Hij voelde zich bij hun beter op zijn gemak.

Op een dag ontmoette hij een klein, houten mensje zoals hij die nog nooit had gezien. Ze had geen stippen, maar ook geen sterren. Ze was gewoon een klein, houten mensje. Haar naam was Julia. En het was niet zo dat ze haar geen stickers probeerden te geven…..maar ze wilden gewoon niet blijven plakken. Sommigen bewonderden Julia omdat ze geen stippen had en wilden haar juist daarom een ster geven. Maar die viel er gewoon weer af. Sommigen keken op haar neer omdat ze geen sterren had, dus wilden ze haar een stip geven. Maar ook die bleven niet zitten.

“Zo zou ik willen zijn!”, dacht Punchinello. “Ik wil geen stickers meer.” Dus vroeg hij het stickerloze kleine, houten mensje hoe ze dat toch deed.

“Dat is makkelijk”, antwoordde ze. “Ik ga elke dag naar Eli.”

“Eli?”

“Ja, Eli, de houtsnijder. Ik zit vaak samen met hem in zijn werkplaats.

“Waarom?”

“Waarom ga je dat zelf niet uitzoeken? Toe, ga de heuvel op. Hij is er.”

En het kleine, houten mensje zonder stickers draaide zich om en verdween.

“Maar hij wil me vast niet zien!” schreeuwde Punchinello haar na. Maar Julia hoorde niets meer. Dus ging Punchinello weer naar huis. Hij zat voor het raam en keek naar de kleine, houten mensjes die druk bezig waren om stippen en sterren op elkaar te plakken.

“En toch is het niet goed,” murmelde hij in zichzelf. En hij besloot om tóch naar Eli te gaan.

Hij liep het smalle pad op de heuvel op en stapte de grote werkplaats binnen. Zijn houten ogen werden groot toen hij het formaat van alles zag. De kruk was net zo groot als hij. En als hij helemaal op het puntje van zijn tenen ging staan, dan kon hij nog net over de werkbank kijken. Er was een hamer die zo lang was als zijn arm. Punchinello kon zichzelf horen slikken. “Ik blijf hier geen minuut langer.” Hij draaide zich snel om. Klaar om te vluchten.

Toen hoorde hij zijn naam.

“Punchinello?” De stem was diep en krachtig.

Punchinello stopte.

“Punchinello! Wat fijn om je te zien! Kom eens hier en laat me je eens bekijken.”

Punchinello draaide zich langzaam om en keek recht in het bebaarde gezicht van de grote houtsnijder.

“U kent mijn naam?”zei het kleine, houten mensje.

“Natuurlijk. Ik heb je zelf gemaakt.”

Eli bukte zich, tilde hem op en zette hem op de werkbank.

“Mmm…”, zei de maker terwijl hij de grijze stippen inspecteerde. “Het lijkt erop dat ze je wat lelijke merktekens hebben gegeven.”

“Het was niet mijn bedoeling, Eli. Ik heb echt heel erg mijn best gedaan!”

“Och, lieve kind. Je hoeft tegen mij geen verantwoording af te leggen, hoor. Het kan mij niet schelen wat de andere kleine, houten mensjes van je denken.”

“Nee?!”

“Nee, en het zou jou ook niet moeten schelen. Wie zijn dat, die stippen en sterren geven? Dat zijn kleine, houten mensjes, net als jij. Wat zij denken doet er niet toe, Punchinello. Het enige wat telt is wat ik vindt. En ik vindt je mooi en speciaal.”

Nu moest Punchinello lachen. “Ik? Speciaal? Waarom? Ik kan niet hard lopen, ik kan niet springen, mijn verf bladdert af. Hoe kunt u mij nou speciaal vinden?”

Eli keek Punchinello aan, terwijl hij zijn handen op de smalle houten schoudertjes legde. “Omdat je van mij bent. Daarom vindt ik jou speciaal.”

Nog nooit had iemand op deze manier naar Punchinello gekeken, laat staan zijn maker. Hij wist niet wat te zeggen.

“Ik heb er elke dag op gehoopt dat je zou komen”, legde Eli uit.

“Ik kwam doordat ik iemand ontmoet had zonder stickers.”

“Dat weet ik. Ze heeft me over jou verteld.”

“Waarom blijven de stickers niet op haar zitten?”

“Omdat zij besloten heeft dat het belangrijker is wat ik vindt, dan wat anderen van haar vinden. De stickers plakken alleen als jij ze dat toestaat.”

“Huh?”

“De stickers plakken alleen maar als jij ze belangrijk genoeg vindt. Hoe meer je op mijn liefde vertrouwt, hoe minder je om de stickers gaat geven.”

“Ik ben bang dat ik het niet helemaal begrijp.”

“Dat zul je wel, maar dat heeft even tijd nodig. Jij hebt heel veel stickers. Vooralsnog wil ik graag dat je elke dag even langskomt zodat ik je er aan kan herinneren hoeveel ik om je geef.”

Eli tilde Punchinello van de werkbank en zetten hem terug op de grond.

“En denk eraan”, zei Eli terwijl Punchinello naar de deur liep, “jij bent speciaal omdat ik je gemaakt heb. En ik maak nooit fouten.”

Punchinello stopte niet, maar hij voelde in zijn hart dat Eli het echt meende.

En een stip viel af…….

Mogen al je stippen afvallen

wat een prachtig verhaal djes,ga kijken of het lukt omhet te copieeren,mooi verhaal ook voor kinderen Lachende smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

ERIKA129 schreef:

Ow zit hier nog buiten Lachende smiley

Tis gewoon te warm om naar bed te gaan Knipoog smiley

klopt dus ik zit een ijsje te eten achter me lap, durf het raam niet goed open te laten staan als ik ga slapen,laatst schrok ik wakker van zo,n krakende onweer , ik houd niet van onweer maarja zo maar na bed en gewoon me raam open laten Twijfelende smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

BART347 schreef:

dat klinkt iig best positief (ik heb niets tegen de 'oudetaartenwandeling' hoor Knipoog smiley

)

maar zijn dat vaste avonden in de week maand ? (meen ooit zoiets vanuit CM te hebben opgevangen) of bedoel je eenmalige acties die regelmatig terugkomen?

ps: draag jij daar ook je 'steentje' bij STEEN? Knipoog smiley

nou zeg ouwe taarten wandeling. ha ha ha ha
en onder andere is een stuk steentje bijdragen dat je niet te hard loopt voor die ouwe taarten.
maar zal er es over nadenken, en het moet natuurlijk ook wel uitkomen, lijkt me wel leuk om mensen van het forum in het echt te zien.

PETRA944 · Berichten: 1156

PETRA411 schreef:

matteus 22 vers 37-40

Gij zult de here uw god liefhebben,met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod.
het tweede,daaraan gelijk is; gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.

en als we de liefde van god in ons hebben, veranderen we van zelf, als ik naar mezelf kijk, ben ik positief verandert door me geloof, sommigge dingen wil ik niet meer doen, en je ogen gaan ook meer open voor het leed van anderen, en dan denk ik weer aan god die de wetten in ons hart schrijft.

PETRA944 · Berichten: 1156

god heeft ons ook geboden gegeven voor ons eigen best wil,die ons beschermen. tenminste zo denk ik erover.

PETRA944 · Berichten: 1156

VISSER278 schreef:

En Floshje ook niet. Smiley met dichtgeplakte mond

ha ha, was het nou floshje frank of een date? beetje ons nieuwsgierig maken... nou willen we ook alle details weten hoor.

PETRA944 · Berichten: 1156

WILLEMIJN232 schreef:

Hebben jullie niet van die ondergrondse containers? Ideaal.....

nee je kan niet ondergronds afval lozen, wel vuilniszakken huisvuil onder in de groenebak, vervolgens grasmaaien en dat gras er boven op doen, nemen ze het toch mee, ghe ghe ghe, tenzij vuilnis boven op ligt Knipoog smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

LEANNE226 schreef:

Hier kennen we het diftar systeem,de vervuiler betaald(groen 4,25,grijs 5,95 per keer)........dus betaal ik per leging van de containers en een flink bedrag als ik een karretje grof afval wil wegbrengen(12 tot 25 euro)én bijna 200 euro vastrecht.....
Dus ik scheid alles,mijn gemeente zamelt helaas niet gescheiden in maar ik breng het bij familie(waar ze gratis geleegd worden en apart plastic etc inzamelen) en de rest fik ik op(is goed voor de frustratie Duiveltje smiley

)
1x in de maand zet ik een grijze container bij de weg en thats it........het scheelt dat ik geen moeite heb met het weggooien van spullen dus echt vol wordt het hier nooit Knipoog smiley

knap alles scheiden, vind dat best vervelend dat scheiden, doe me best.
Hier hebben we soms controle enja hoor dan heeft er een puber vuilnis in de groene bak gedaan en maken ze hemniet meer leeg, hangt er zo,n vervelend briefje aan. Boze smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

JANS221 schreef:

Ja, maar vervelende mensen kan je overal tegenkomen, dan zou je nergens meer naar toe kunnen gaan! En als ze echt vervelend doen, kan je ze dat toch duidelijk maken?! (of ben ik nu heel naïef?)

zit wel wat in, is gewoon beetje eng om te gaan picknicken met mensen die je niet kan. denk er nog wel over na Smiley die vol vragen zit

PETRA944 · Berichten: 1156

JANS221 schreef:

Heehee, ``ouwe van 47``......hier spreekt een nog ouwere....ik was er ook, had ook de nodige vooroordelen, maar het bleek heel gezellig te zijn. Leuke groep, mooie wandeling en fijne gesprekken. En wees niet bang dat je de oudste bent....de oudste was namelijk .........71 jaar!!!!!

Kom ook gezellig naar de Picknick/BBQ op 4 augustus, daar ben je ook niet de oudste!!

heb ik wel over zitten na denken,om naar een uitje te gaan,maar eerlijk gezegd durf ik het niet zo goed. misschien zitten er wel vervelende mensen tussen , waar je niet van afkomt,en in het echt kun je ze niet effe blokkeren. Twijfelende smiley

Ik kan de heide trouwens in ede goed, ben er vaak geweest,mooie plek Lachende smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

ik heb besloten om me niets meer van het zieken aan te trekken, maar naar de leuke bijdrages te kijken. Lachende smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

FRANKT627 schreef:

Sorry hoor voor mijn aanwezigheid...maar jullie hebben toch een vrouwentopic om op te klagen... Boze smiley

ja maar is veelste leuk om jou af en toe te plagen Knipoog smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

STEENTJE178 schreef:

Ik weet niet hoe de verhouding w.b. leeftijden op het pannenkoekenuitje was, maar doorgaans tref je een relatief grote groep van 20-ers en (vooral) 30-ers en 40-ers aan op georganiseerde avonden etc. van CM.
Ouder tref je in de minderheid.....

jee,dus dan loop je daar als ouwe van 47 tussen allemaal jongere,dat voelt toch minder dan denk ik. na ja nog effe en op na de 50plus site Twijfelende smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

FRANKT627 schreef:

het is altijd wat met jou. Zie je me nu ooit eens klagen?

tssss,dacht ik kan wel weer lid worden, jij bent misschien inmiddels geen lid meer, maar wie lees ik? ja hoor frank weer Boze smiley

PETRA944 · Berichten: 1156

een nieuw account hier aangemaakt, want het lukte me maar niet nadat ik me lidmaatschap had opgezegd,om opnieuw lid te worden. dus petra411 is petra 944 geworden. en gelijk maar effe me kids nieuwe recente foto,s laten maken, nou kom maar op met die leuke man die je op cristianmatch kan ontmoeten.... ha ha , denk dat de kans klein is via internet, maar miste het forum lezen.
dus hallo allemaal weer Lachende smiley