Berichten van REGINA565

REGINA565 · Berichten: 31

JANE410 schreef:

Ja, ik lees ze ook elke dag en heb ook het boekje gekocht: wie je bent in Christus om zo steeds meer te beseffen wat mijn identiteit is in Hem.

Vrijdag weer eens naar de conferentie in Zelhem met als thema: Gods tegenwoordigheid geneest!!!!

`k Heb er zin in, zijn altijd zulke fijne dagen

Leuk Jane, dat jij ze ook elke dag leest! De veertig dagen zijn helaas bijna om ... maar het geval wil dat ik het boekje ook heb gekocht, onlangs op een genezingsconferentie van 'Geboren om vrij te zijn'.

Ik wens je alvast een heel mooi en opbouwend weekend toe!

REGINA565 · Berichten: 31

INEKE325 schreef:

Er waren eens twee baby's in de baarmoeder van een moeder. De ene vroeg de ander; "Geloof jij in een leven na geboorte"? De ander antwoordde: "Natuurlijk er moet iets zijn na geboorte". Misschien zijn we hier om ons klaar te maken voor wat we later zullen zijn. "Onzin", reageerde de ander. "Er is geen leven na geboorte, wat zou dat leven moeten zijn"? "Ik weet het niet, maar er zal meer licht zijn dan hier, misschien lopen we met onze benen en eten we met onze mond". De ander riep: "Dat is absurd!, lopen is onmogelijk en eten met onze mond, waanzin! De navelstreng zorgt voor voeding, leven na geboorte is onmogelijk, de navelstreng is te kort". "Ik denk dat er iets is en misschien is het er anders dan hier. De ander reageerde: "Niemand is ooit teruggekeerd van daar/ Geboorte is het einde van het leven en na geboorte is er niets anders dan donkerte en angst en het brengt ons nergens"/ "We weten het niet", reageerde de ander. "Maar zeker zullen we moeder zien en zij zal voor ons zorgen". "Moeder?? Geloof jij in moeder? Waar is ze nu? "Ze is helemaal om ons heen, het is in haar waar wij leven, zonder haar zou deze wereld er niet zijn". "Ik zie haar niet, dan is het logisch dat ze niet bestaat". Waar de ander op reageerde: "Soms als je in je stilte bent, dan kun je haar horen, dan kun je haar ontvangen. "Ik geloof dat er een realiteit is na geboorte en wij zijn hier om onszelf klaar te maken voor die realiteit"....

Het gesprek van deze twee baby`s in de baarmoeder over het leven na de geboorte, is een prachtige illustratie van 'leven vanuit geloof'. Ik moet daarbij ook denken aan de tekst uit Hebreeën 11 waar staat 'Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt en het bewijs der dingen, die men niet ziet' (vers 1).

Ik ben ook benieuwd of er mensen zijn die de korte overdenkingen van Wilkin v.d. Kamp volgen op www.2minuten.net. Zelf word ik daar enorm door opgebouwd!

REGINA565 · Berichten: 31

JOL252 schreef:

Ja dat is een goede aanvulling (behalve dan alle (ook respectvolle) intimiteit uit de eerste periode van de relatie bannen maar dat is een ander onderwerp lijkt mij). Het is goed om respectvol met elkaar om te (leren) gaan. Dat behoeft geen betoog.

De liefde opwekken voor het behaagt. Kleine kanttekening mijnerzijds: bij pornoverslaving hebben we het niet over liefde maar een ernstige ontsporing op meerdere terreinen in iemands leven.

Wat aan pornoverslaving vooraf of gepaard gaat is onder andere een isolement op het vlak van relatie en geen gezond klankbord. Het is een zoeken naar prikkel, naar de kick en daar uiteindelijk afhankelijk van raken. Het heeft te maken met een ongezond zelfbeeld maar ook verkeerd beeld van mannen en vrouwen. (En ik heb een klein vermoeden dat er soms ook sprake is van een verkeerde emotionele/ongezonde verbinding in de relatie met vader of moeder, een soort van symbiose waar men onbewust op een verkeerde manier tegen strijdt.)

Dus eigenlijk zou ik willen opmerken: pornoverslaving is een symptoom van wat eronder zit, een broeinest van negatieve emoties en gedachten.

Wat te doen? Ik denk aan aandacht voor de gehele mens, niet alleen voor het symptoom wat zo negatief als etiketje naar voren springt.

Ja, achter de verslaving gaat veelal een hele geschiedenis schuil. Ons daarvan bewust zijn, zal ons ook helpen om minder snel te oordelen.

De opmerking 'De liefde opwekken voordat het haar behaagt' sloeg geenszins op porno maar op de zin daarvoor!

REGINA565 · Berichten: 31

ANNETTE050 schreef:

Misschien is dat toch wat tijdsgevoelig. Ik geloof, dat de Bijbel wel leert, dat als je één geworden bent, je dan bij elkaar hoort te blijven. In welke vorm dat gegoten wordt is m.i. aan de personen zelf, waar zij zich fijn bij voelen.

Als je één bent geworden, ben je in de ogen van God al man en vrouw.
Bezint eer gij (seksueel) begint! Waarom de liefde opwekken voordat het haar behaagt, staat er in Hooglied.

Met mijn betoog, wil ik pleiten om als man en vrouw op een respectvolle manier met elkaar om te leren gaan. Eerst op geestelijk gebied één worden en/ om van daaruit te groeien in intimiteit.

REGINA565 · Berichten: 31

JANS221 schreef:

De eerste kus pas als je ten huwelijk wordt gevraagd is niet alleen preuts, maar ook off-topic!

Bij wijze van spreken, bedoelt als tegenwicht/ balans.
Het gaat mij hier om de zuiverheid tegenover de gevolgen van pornoverslaving.

Willen we nou echt uitgebreid blijven uitweiden over de gevolgen van internetpornoverslaving of met elkaar gaan kijken of we het tij nog kunnen keren?!

REGINA565 · Berichten: 31

ANNETTE050 schreef:

Een man/vrouw wil alleen seks.....
En voor je het weet zit je in een valstrik, dat je van iemand gaat houden, die alleen om je lichaam bij je is, even seks in de nacht en 's morgens heel vroeg al weer naar zijn 'bezigheden'....
wie meent te staan.....
....een gebroken hart is niet zomaar weer heel....
....is dat dan zoals God het bedoeld heeft?

Zoals Cortazar eerder aanhaalde, heeft deze sexuele revolutie de vrijheid gebracht die ons goed heeft gedaan? Of is dit één van de uitwassen van een overgeseksualiseerde maatschappij. De seks wordt volledig uit haar context gerukt, op zichzelf geplaatst en dan werkt het m.i., net zoals porno, destructief.

Het bedroeft mij zeer dat het mooiste wat door God aan de man en vrouw is gegeven, is geworden tot iets wat los is/ kan komen te staan van de liefde.
In vroegere tijden (Victoriaans?) vroeg de man een vrouw ten huwelijk en gaven zij elkaar de eerste kus. Is dat mooi of is dat preuts? Wat zou er mooier zijn dan intimiteit (lees tederheid) voor het huwelijk en seksualiteit binnen het huwelijk.

Waar zijn de vrouwen die een man (bij wijze van spreken) een klap in zijn gezicht durven te geven als hij probeert haar voor het huwelijk te verleiden tot geslachtsgemeenschap?! Als hij jouw grenzen voor het huwelijk al niet respecteert dan wel tijdens het huwelijk?!

Voor ons vrouwen is volgens mij een belangrijke taak weg gelegd om onze grenzen aan te geven op het gebied van seksualiteit dus NEE te durven zeggen. Tegen mannen wil ik zeggen, ga met respect met vrouwen om en "houd je blik gericht op Jezus" zodat je ogen zich hierdoor zullen afkeren van de verleidingen die dagelijks op jullie afkomen.

REGINA565 · Berichten: 31

JOL252 schreef:

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat we aardig van het topic afdrijven...

Is dat zo? Als we het hebben over de gevolgen van internetpornoverslaving onder christenen, is het volgens mij goed om ook te kijken naar wat daaraan ten grondslag ligt. Dit hoort mijns inziens bij 'het met elkaar van gedachten wisselen' (lees discussie). Voorkomen is beter dan genezen ...

Als ik dit verkeert zie, mag je het me zeggen ... en de weg terug naar de topic wijzen : )

REGINA565 · Berichten: 31

CORTAZAR588 schreef:

Porno en wat dies meer zij is niet alleen kijken naar filmpjes..

Het is overal.
Porno komt van het griekse Porneio.. is overspel....promiscuiteit.
En porneio is meer dan wat er in deze wereld onder wordt verstaan.

Het is ook......de halfnaakte lijven op grote reclame borden.
De halfnaakte dames die door de stad paraderen als de temperatuur stijgt.
De gay parade .........mi is dat net zo vernietigend ...
Overspel en sexuele fantasieen vinden eerst in je hoofd plaats
En daarin verschillen mannen en vrouwen niet.
Wordt hier misschien toch over het hoofd gezien ......vrouwen zijn minder open over sex en
verlangens .....maar gaan het zo vaak vreemd en zijn..
Mannen hebben de naam dat ze alleen maar sex willen misschien ,maar vrouwen hebben niet minder behoefte.

We kunnen de porno wel veroordelen ,maar het is meer dan stiekum filmpjes zien.
Porno is niet de oorzaak dat er problemen ontstaan.
Het probleem is dat alles geoorloofd is.

Zowel in gedrag als in opvattingen.
Ik kijk uit príncipe niet naar de nederlandse TV.
Want ......BLOOT is in en ongevraagd krijgt men de nodige blote lichaamsdelen getoond

Niets is meer verborgen,niets is meer respectabel.

In Griekenland is topless zonnen verboden.
En mag je een kerk niet betreden in je korte broek of zwembroek /bikini.

Moeten we terug naar een victoriaanse maatschappij?

Nederland is tolerant, te tolerant! Ons eens zo christelijk land heeft veel waarden en normen los gelaten. Ik noem het verduistering in ons denken want inderdaad is het heel normaal dat je ongevraagd met bloot wordt geconfronteerd op de t.v. of op straat. Of om een ander voorbeeld te noemen: nergens in de wereld wordt prostitutie zo normaal gevonden als in ons land. Vraag aan een man hoe hij het zou vinden als zijn eigen dochters achter de ramen zitten en je zult zien dat hij er dan in ene anders over denkt.

Maar nu hebben we het over wat er in de wereld speelt, daar waar de satan rond gaat als een briesende leeuw om te zien wie hij kan verslinden. Hoe kunnen wij als christen er voor zorgen dat we niet besmet worden door de dingen van deze wereld? Er zit een knop onze t.v. en we kunnen onze p.c. beschermen met een filter. Aan ons de keuze: "gij geheel anders want ...".

Vrouwen praten n.a.w. minder openlijk over seks dan mannen en als ze het doen dan 'als vrouwen onder elkaar' en niet met mannen. Je hebt gelijk Cortazar dat vrouwen net zo vaak vreemd gaan als mannen want om tot overspel te komen zijn uiteindelijk twee partijen nodig ... en waar was die man die overspel pleegde met de vrouw die op heterdaad betrapt werd en bij Jezus werd gebracht om veroordeeld te worden?!

Kunnen we nog terug naar een Victoriaanse maatschappij?

REGINA565 · Berichten: 31

[quote=LAURA291]Ik denk/vind niet dat dit zijn identiteit in Christus beïnvloedt. Wel het ervaren ervan misschien. Maar hij is en blijft kind van God.

Ja, door ons geloof zijn we 100 % goedgekeurd door God. Het zal zijn identiteit in dat geval niet schaden. Hij ziet Jezus in ons Lachende smiley

In Christus zijn we rein, heilig, rechtvaardig en volmaakt! Volgens mij gaat het er om dat we leren om vanuit deze zekerheid te leven. Dit zal overwinning brengen!

REGINA565 · Berichten: 31

JOSEF872 schreef:

Kan het deze zijn?
Romans 8:23
En niet alleen zij, maar ook wij zelf, [wij,] die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap:de verlossing van ons lichaam.

Je zat aardig in de buurt. Het staat in Rom. 8: 16 'De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn'.

Vandaag op www.2minuten.net de eerste overdenking van twee minuten beluistert over dit onderwerp. Daarin wordt uitgelegd hoe God in Christus naar mij kijkt.

Jezus nam tijdens Zijn sterven de zonden van ons af en 'opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem' (2 Cor. 5:21 HSV).

Als je dit diep tot je door laat dringen!

REGINA565 · Berichten: 31

JOSEF872 schreef:

Wat betreft genezingen. Ons voorbeeld JC ging eerst naar school leerde de bijbel. Hij werd volgens de joodse traditie in de schriften onderwezen.
Ging na zijn doop de woestijn, werd verzocht, vastte 40 dagen ging in de kracht van de Geest de bediening in die voor Hem alleen was.

Soms betrap ik mezelf er wel is op dat ik de laatste dingen ook wil. Lekker mensen genezen, maar vergeet wel even al die andere zaken die de Heer deed. Het zou zomaar kunnen dat als wij de weg gaan die God voor ons bedacht heeft de ruzies en twisten in de gemeenten ook stukken minder zullen worden.

Welke gaven heeft God jou gegeven om de ander te kunnen dienen binnen de Gemeente? Ik geloof vanuit het diepst van mijn hart dat God wil dat we ons drukker maken over wat Hij ons heeft gegeven (en daarin onze verantwoordelijkheid nemen) dan dat we kritiek hebben op een broeder of zuster in de Gemeente (bezig zijn met (ver)oordelen). Komen uit dit laatste niet veelal de ruzies en twisten voort?

REGINA565 · Berichten: 31

JOSEF872 schreef:

De Heer was toch heel duidelijk over het opnieuw geboren worden.
Ook over de doop. Maar daar raken wij nooit over uit gepraat!! Zucht!

Het gesprek van Jezus met Nicodemus in Johannes 3 is daar een mooie illustratie van. In vers 5 zegt Jezus: "Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan.

Zijn Geest getuigt met onze geest dat we kinderen van God zijn : )
Ik weet even niet waar deze tekst in de bijbel staat maar ik weet wel dat de inwoning van Gods Geest, het begin is van de wedergeboorte.

Na mijn bekering en (volwassen)doop kwam er steeds een stem in mij die zei dat ik geen kind van God was. Ik kwam op een punt dat ik twee dingen kon doen, geloven dat dit waar was of op mijn knieën gaan voor God. Ik heb voor dit laatste gekozen en in geloof de Heer aangeroepen. De stem was daarna weg en ik heb er nooit meer aan getwijfeld dat ik een kind van God ben : ) Ik heb door deze ervaring ook begrepen dat er geestelijke strijd is en dat het belangrijk om de waarheid niet te laten roven!

REGINA565 · Berichten: 31

LAURA291 schreef:

Je stelt veel vragen die ik niet zo eenduidig kan beantwoorden. Ik ervaar groei in mijn geloof en het kennen van God. Soms ervaar ik overwinning. Soms stel ik mijzelf teleur.

Met het zoeken van de dingen die boven zijn doel ik op het stellen van prioriteiten. Waar leef je voor? Waar besteed ik mijn tijd, geld en energie aan? In de bijbel staat dat wij geroepen zijn om de goede werken te doen die voor ons liggen. Wil je dat? Of trek je liever je eigen (levens-)agenda? Ben je bereid om offers te brengen voor Hem of hecht je nog teveel aan je comfortzone? Als je God liefhebt boven alles dan breng je met liefde de offers die Hij vraagt, dus niet gedwongen, omdat het moet of in de bijbel staat. Dingen die boven zijn, zijn volgens mij zaken zoals liefde, barmhartigheid, vergeving, liefdadigheid.

Zo een beetje verduidelijkt?

Dank voor je reactie, Laura! Vooral het zinnetje "waar besteed ik mijn tijd, geld en energie aan?" herinner ik me van de Bijbelstudie over rentmeesterschap.

Ja, wij zijn geroepen om de werken te werken die God van te voren heeft bereid. Ik ken iemand die al jaren strijd tegen een zonde in zijn leven waar hij maar niet vrij van kan komen. Zal het zo kunnen zijn dat hij hier overwinning op kan krijgen als hij zijn focus anders legt? De dingen zoekt die boven zijn. Maar er kan mogelijk ook sprake zijn van een gebondenheid. In het laatste geval zal dit van invloed zijn op zijn identiteit in Christus.

REGINA565 · Berichten: 31

LAURA291 schreef:

Ik denk dat mijn nieuwe identiteit leeft vanuit geloof. Niet vanuit het vleesch dus. De wedergeboren mens bedenkt de dingen die boven zijn. Zoiets.

Op het moment dat ik tot geloof kwam en besloot ik om een volgeling van Jezus te worden, ontdekte ik - zoals Shanita al aangeeft - dat ik mezelf mocht zijn. Ik deed mijn best om te leven op de wijze zoals God het heeft bedoeld. Ik probeerde Hem gehoorzaam te zijn en legde mezelf allemaal geboden op. Om eerlijk te zijn, raakte ik nogal gefrustreerd want het lukte vaak niet en ik werd me steeds meer bewust van mijn zondigheid.

Jij schrijft, Laura, dat het realiseren van deze nieuwe identiteit te maken heeft met geloof, wedergeboren zijn en het bedenken van de dingen die boven zijn. Ik geloof dat je daarmee een belangrijk punt aanhaalt. Welke dingen van boven bedoel je precies? Ervaar jij een stuk overwinning op jouw oude identiteit en de zonde?

REGINA565 · Berichten: 31

Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen (2 Kor. 5:17).

Weet jij hoe God naar je kijkt als je in Christus bent?

Ik wil met jullie nadenken over wat het betekent om een nieuwe identiteit te hebben (een nieuwe schepping te zijn) in Christus.

(zie ook: www.2minuten.net)

REGINA565 · Berichten: 31

CORTAZAR588 schreef:

Vergeven is niet alleen moeilijk, het gaat heel vaak tegen je gevoel van rechtvaardigheid in.
Pijn die ons wordt aangedaan ........onrecht.
Maar het is niet voor die ander dat we vergeven.
Het is nodig voor onze eigen gemoedsrust.

En het is een hele opgave,alleen mogelijk doordat
God het in ons bewerkt.

Ik vind dat je het mooi onder woorden hebt gebracht, Cortazar : )

Ja, het is een enorm spanningsveld en kan leiden tot innerlijke strijd.
God vraagt ons te vergeven en we kunnen dit als we weten door Hem vergeven te zijn. Jezus is ons daarin voor gegaan. Wat een onrecht zoals Hij daar hing aan het kruis! En toch zei Hij: "Vader, vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen".

REGINA565 · Berichten: 31

VLINDER656 schreef:

Sinds een dag of wat ben ik lid van CM. Ik heb hier geregeld even wat rond gesnuffeld en ook regelmatig de chatroom bezocht. Vaak ben ik dan de enige en wat me opvalt is dat er dan regelmatig mensen binnenkomen en dan ook zonder wat te zeggen weer vertrekken. Vanavond ben ik er een half uurtje geweest. Toen ik kwam was er niemand. In dat half uurtje zijn er wel een stuk of 8 geweest en stuk voor stuk zijn ze zonder wat te zeggen weer vertrokken. Ik vroeg me af of dat normaal is hier? Mij komt het namelijk iet wat onbeleeft over en ik voel me er dan ook wat ongemakkelijk bij als ik 8 keer groet en ik geen respons krijg. Ik bedoel in RL groet je volgens mij ook als je ergens komt. Is dat hier zoveel anders dan?
Ik moest het ff kwijt.

Vlinder

Mogelijk zijn het nieuwe mensen die even een kijkje komen nemen. Ik heb dit in het begin ook gedaan. Iemand groette mij en ik heb niet gereageerd omdat ik niet zo goed wist wat de bedoeling van de chatroom was ... omdat het gesprek dat daar plaatsvond in mijn beleving nogal nietszeggend was, ben ik weer weg gegaan. Ja, ik had kunnen groeten en het is inderdaad onbeleefd om dit niet te doen. Misschien een idee om elkaar niet meer te groeten maar gewoon af te wachten of iemand aan wil haken bij het gesprek dat op dat moment plaatsvind? Het groeten schrok mij namelijk af omdat ik eerst even rustig wilde kijken ...

REGINA565 · Berichten: 31

MOKKUM015 schreef:

Misschien heb ik een verkeerd idee van hoe we omgaan met elkaar binnen deze site.
Ben een beetje teleurgesteld in mensen, denk je leuk te mailen met iemand en dan op eens zie de dat die persoon geen lid meer is.
Ben ik een roepende in de woestijn als ik denk dat het beleefd is als je aan iemand meld dat je, je lidmaatschap niet gaat verlengen en binnen kort niet meer te vinden ben op deze site?

Dit overkomt ons allemaal wel een keer, Mokkum dus trek het je vooral niet te persoonlijk aan! Een man die jou zo vanuit het niets 'laat zitten' is jou niet waard Knipoog smiley

Blijkbaar zit er op CM een nog veel leukere man die jij nog mag gaan ontmoeten!

REGINA565 · Berichten: 31

MARENTH030 schreef:

Ik heb zelf even de behoefte om te reageren en proberen om uitleg te geven wat voor mij nederigheid inhoudt.

Ik denk dat bij het ontwikkelen van gemeenschap met elkaar nederigheid vereist is. <.....> Wij ontvangen dan ook Gods genade door nederig te erkennen dat wij zijn genade nodig hebben.

Ik ben van mening dat ik (blijf maar even bij mijzelf) op een praktische manier kan werken aan een nederige houding, door geduld te hebben met de zwakheden van anderen, en door mijn eigen zwakheden te erkennen. En open te staan voor correcties en mij op anderen te richten in plaats van op mijzelf. Het advies van Paulus was “U moet één zijn met hart en ziel” Wees niet hoogmoedig, maar doe je best om nederig te zijn, en niet dat je de wijsheid in pacht hebt. Denk niet alleen aan jezelf en je eigen zaken, maar heb ook belangstelling voor wat een ander doet.
Nederigheid houdt voor mij niet in dat ik een lage zelfdunk heb, maar dat ik probeer minder met mijzelf bezig te zijn, maar meer denk aan wat anderen nodig hebben. Ik zie nederige mensen dan meer als dienend en gericht op/om de ander te helpen.

Gr Marenth.

Prachtige woorden, Marenth, dank je wel!

REGINA565 · Berichten: 31

JOSEF872 schreef:

@Regina ik neem aan dat het om 1 Petrus 1:3-12 ging? Inderdaad bemoedigend. De kunst is als er problemen komen niet in zelfmedeleiden te vervallen.. Maar toch de Heer te verwachten. Ook als het lang duurt.
@Roady ik ben het mij jou kijk in deze eens. Tja en wie kan Job bemoedigen? Wat doen wij als het noodlot ons treft? Of wat voor vriend zijn wij als een "Job" in ons leven strijd heeft en zich even niet zo makkelijk gedraagd.

Voor mensen die veel verdriet (door verlies) hebben in hun leven, schieten bemoedigende woorden vaak te kort. Dit is wat ik me in ene realiseerde toen Job ter sprake kwam.
In een dal van diepe duisternis is hooguit een klein stipje licht zichtbaar aan het einde van een lange tunnel...woorden schieten dan te kort. Een stil zwijgen en een omarming zeggen dan meer dan woorden.

Er komen wat woorden uit een lied in mijn gedachten: "Wij willen worden als Hij. Elkanders lasten dragen wij. Wie is er nederig en klein, die zal bij ons de grootste zijn." (Opwekking 268)

REGINA565 · Berichten: 31

ROADY558 schreef:

Oke ik begrijp dat mijn opmerking dit bij je losmaakt.
Nou dit is allesbehalve mijn insteek. Om God op welke manier dan ook te manipuleren om iets te verkrijgen (wat ik zelf niet heb, en ook zelf niet kan krijgen).

Ik ben het helemaal eens met de opmerking van Josef: het gaat in de allereerste plaats om de redding die Jezus brengt.
Toch blijf ik bij mijn standpunt door te zeggen dat elk mens kan (moet...) kiezen tussen zegen of vloek, leven of dood, voorspoed of tegenspoed.

Dit heeft m.i. niets met "welvaart" te maken, maar heeft alles te maken met innerlijke vrede die van Hem komt. Dat zie ik als de ware rijkdom (waar vele andere zegening uit kunnen voortvloeien).

Het leven bestaat deels uit het zaai en oogst principe; met ander woorden wat je zaait zul je ook oogsten. Als er tegenspoed is - of beproevingen komen in je leven, wil dat niet altijd betekenen dat je iets verkeerds hebt gezaaid/ gedaan. Laten we elkaar daar dus niet mee kwellen!

Ik vind in dat opzicht Petrus 1: 3-12 altijd zo mooi en treffend. Verzoekingen zijn er om ons geloof te beproeven. Ik heb ervaren dat God in moeilijke omstandigheden heel dichtbij wil komen. Op een moment van heftige strijd, liet de Heer mij in een beeld zien dat Hij Zijn handen op mijn hoofd wilde leggen om mij te zegenen. Op het moment dat ik zei: "Ja, Heer, dat wil ik graag", kwam Zijn vrede over mij! Weg innerlijke strijd! God is goed : )

REGINA565 · Berichten: 31

ROADY558 schreef:

Dat is wel een opdracht Regina.
En voorwaarde om stand te houden.

Onderwerpt u aan God en biedt weerstand aan de duivel, dan zal hij van u vlieden. (Jac 4:7)

Jouw tekst spreekt er ook over.
Nederigheid heeft dus alles te maken met onderwerping aan God.

Dat dacht ik al maar wilde ik even bevestigd krijgen Lachende smiley

Ik heb bijzondere ervaringen in mijn leven gehad waarin ik me eigenlijk niet wilde onderwerpen aan de wil van God maar uiteindelijk wel gehoorzaamde en deed wat Hij van mij vroeg. Wat er dan gebeurt! Super mooi!

REGINA565 · Berichten: 31

Jol 252 schreef:

Ik heb de idee dat je bijna niet kunt zeggen: ik ben trots op mezelf zonder daarbij (zowat dwangmatig want men mocht je eens verkeerd begrijpen) gelijk te noemen dat God hiermee heeft te maken. Want we hebben toch alles door en uit en in Hem verkregen? Heb je identiteit? Ja natuurlijk, maar wel erbij zeggen: in Christus.

Ik denk dat God mateloos TROTS is als Hij Zijn kind hoort zeggen dat die een goed zelfgevoel, een groot eigen bewustzijn en zelfvertrouwen heeft. Tenminste, als ik dat bemerk bij mijn kinderen vind ik dat fantastisch en daarbij hoop ik dat mijn benadering in de opvoeding en leven hierbij aan bijgedragen heeft.

Als we het dan toch ook over gaven hebben... Zoals dat wordt genoemd
"de gave van bemoediging" (noem het gewoon: positief/troost/etc. naar anderen toe) is 1 van de moeilijkste om toe te passen weet je dat? Moet je eens raden waarom dat zo is....[/quote]

Ik denk dat het goed is als kinderen een goed zelfbeeld hebben, een eigen bewustzijn en zelfvertrouwen hebben. Vruchten die je als moeder ziet als je je kinderen bevestigt in wie ze zijn. Zoals je er over schrijft, denk ik dat jij de gave van bemoediging hebt : ) Er komt nog een extra dimensie bij als je kunt zien wat God in jouw kinderen heeft gelegd en hen daar van bewust kunt maken. Daarmee creëer je een nieuwe generatie van jonge mensen die in alle nederigheid God de eer kunnen geven voor alles wat Hij hen aan gaven en talenten heeft gegeven.

Ik heb het woord 'nederigheid' opgezocht in het woordenboek. Er staat: onderworpenheid, bescheidenheid en ootmoed. Daarbij kwam de tekst uit Micha in mijn gedachten: Hij heeft u, mens, bekend gemaakt wat goed is en wat de Heere van u vraagt: niets anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God (6:8).

Zal het betekenen dat we ons dienen te onderwerpen aan God?

REGINA565 · Berichten: 31

ROADY558 schreef:

Ja, maar ik denk dan maar: al het goede komt van God.
De duivel kan alleen maar iets van God imiteren met als doel mensen onder zijn controle te krijgen.

Cliff Richard eiste de muziek weer op voor God nadat in de jaren zestig veel 'duivelse muziek' zijn intrede deed : ) We moeten het kind dus niet met het badwater weg gooien.

Maar hoe weten wij dan het onderscheid of het al dan niet van God komt?
Ik weet dat dit ook een gave van de Geest is.

REGINA565 · Berichten: 31

JOL252 schreef:

Wanneer je aandacht wilt voor je eigen opgezette topic kun je die weer actief maken door dit bericht in het desbetreffende topic te hangen, dan schuift het topic weer naar voren. Mijns inziens doe je zoiets niet in andermans onderwerp.

Verder ben je duidelijk maar ervaar ik je opmerkingen als aardig veroordelend over de bijdragen en dus ook over de mensen achter de bijdragen hier in het topic. En -in alle oprechtheid (is soms beter dan nederigheid)- vind ik dit niet gepast.

Dank je wel voor de tip, Jol. Ik hoop dat het gaat lukken : )
En dat we daarna verder kunnen praten over de gaven van de Heilige Geest.

REGINA565 · Berichten: 31

JOSEF872 schreef:

Ik merk bij mij zelf dat wanneer ik zoals in mijn situatie mijn focus op mijn problemen zet ik steeds meer naar het vlees luister. Maar..... elke dag de Heer zoeken en aanbidden en danken scheelt behoorlijk in het leven naar de Geest of naar het vlees. Kijk ik naar de golven of richt ik mijn blik naar de Heer. De laatste is verre weg de beste keus maar niet altijd het geen ik kies.

En als je dan je blik richt op de Heer, wat ervaar je dan, Josef? Daar ben ik echt benieuwd naar! Ik hoop dat je op deze topic nog iets wil delen van de werking van de Heilige Geest in jouw leven : )

REGINA565 · Berichten: 31

PIETER619 schreef:

Als Jezus ons zijn Geest geeft en die dus aan het werk wil en ons wil gebruiken om door Zijn gaven, ons wil gaan gebruiken om het werk waar Jezus mee bezig was, voort te zetten, doen we niet alleen osn zelf maar terdege ook de Geest tekort. Mede omdat wij hetvaak beter weten, staat dat juist de goede werken van de Geest in de weg.

Mag ik jullie uitnodigen om weer deel te nemen aan de topic 'eenheid in de Gemeente: waarom zijn er zoveel scheuringen?' Wat ik namelijk zie gebeuren is dat er vleselijk - en geestelijk wordt gereageerd op dit onderwerp over de gaven van Heilige Geest en dat dit duidelijk tot verdeeldheid leidt...

Mijn laatste vraag aan jullie was of jullie weten wat de gaven van de Geest zijn in jullie levens. Het lijkt me fijn om daar met elkaar over van gedachten te wisselen zodat we kunnen nadenken hoe we dit in de Gemeente kunnen inzetten om elkaar in alle nederigheid te dienen.

REGINA565 · Berichten: 31

ROADY558 schreef:

Mooie aanhalingen Regina

Ja Jezus is zelf nederig. < ....> Terwijl ik weet dat alle verheffing weer afgebroken zal worden. Herkenbaar?

Ja die vruchten van het vlees zijn mij ook niet onbekend helaas.
Voor allemaal wel erg herkenbaar denk ik.

Gelukkig maar dat God er bij blijft en Zijn werk zal afmaken, wat Hij ooit begonnen was. Maar zoals je zegt: daar moeten we wel zelf voor zorgen, naar streven. Lukt dat in jouw eigen leven om die gaven uit te leven?

Ja, ik herken in mijn eigen leven ook de moeite met nederigheid. En het reageren uit het vlees is mij zeker niet onbekend... ik sla regelmatig Galaten 5: 13-26 er op na om te zien of ik nog op de goede weg zit : )
Als ik fout zit, beleid ik dit aan de Heer. En als ik iemand te kort heb gedaan, wil ik dit in orde maken.

Dit brengt mij op een ander belangrijk punt als het gaat om het bewaren van de eenheid in de Gemeente. Ik ben er achter gekomen dat ik naar mensen uit de wereld anders reageerde (met meer begrip) dan naar iemand die gelovig is. Van een christen verwacht je dat hij/ zij 'heilig' leeft. Ik ben er achter gekomen dat mijn broeders en zusters 'genadetrainers' zijn; zij leren mij om onvoorwaardelijk lief te hebben zoals God ook onvoorwaardelijk van ons houdt! Ziedaar, de eerste vrucht van de Geest : )

God zij dank heeft God mij gaven gegeven want uit mijzelf lukt het mij niet om bijvoorbeeld barmhartig te zijn. Of ik de gaven uit kan leven? Ik hoop mijn gaven verder te ontwikkelen; ik vind het in elk geval fijn om mensen te bemoedigen ...

Herkennen jullie de gaven die God je gegeven heeft?

REGINA565 · Berichten: 31

ROADY558 schreef:

Ik denk dat mensen die ergens naar toe gaan, met een bepaalde nederige houding daarheen gaan. En dat maakt de sfeer zo prettig. Daarbij is iedereen er even uit, dus er is ook geen sprake van haast of gejaagdheid.

Als genoeg mensen de noodzaak van nederigheid gaan inzien, dan krijgt God steeds meer ruimte. Een blijvend gebedspunt voor mezelf en m'n omgeving...

Ja, een nederige houding waarbij een ieder bereid is om de ander hoger te achten dan zichzelf, is onderdeel van het Gemeente zijn.

Het is mooi zoals je aangeeft dat het voor jou een gebedspunt is. Wanneer wij aan de voeten van Jezus gaan zitten om naar Hem te luisteren, net zoals Maria dit destijds deed, wil de Heer ons nederigheid leren. Hij is zelf nederig van hart! Martha kwam met allerlei verwijten en Jezus vond dat zij zich veel te druk maakte. Hij zei: "Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen" (Lucas 10:42).

Ik las net een stukje in Handelingen 3 waar Paulus schrijft over mensen die geestelijk zijn en mensen die vleselijk zijn. Bij deze laatste groep ontstaat hierdoor afgunst, ruzie en tweedracht.

Ik geloof dat wij als christen moeten zorgen dat we geestelijke mensen worden en dat we gaven hebben gekregen waarmee we elkaar mogen dienen Lachende smiley

REGINA565 · Berichten: 31

PIETER619 schreef:

Eenheid van vele gezindten zie ik altijd op de Pinksterconferentie in Biddinghuizen, wat een feest. je voelt gewoon de aanwezigheid van de Geest.

Waarom kan het daar wel en in eigen buurt niet, zou men zich kunnen afvragen.

Waar ik ook christenen ontmoet, in Nederland of in welk land dan ook in de wereld; ik ervaar de eenheid omdat ik Christus in die ander ontmoet. Ik denk dat het belangrijk is dat Gods Geest in ons woont en wij onze blik op Hem richten en niet op onszelf of onze eigen 'waarheden'. Ik heb vaak mensen ontmoet die hun eigen koninkrijkjes aan het bouwen zijn...