Wisten jullie dat......?

Berichten: 4863

GERRIT084 schreef:

Naar het schijnt is er wel behoefte aan, en laten we wel eerlijk blijven dat niet iedereen gezegend is dat zijn/haar kinderen nog leven.
Ik heb ze niet, en zal ze ook nooit krijgen, maar ik ken ze wel die ze missen elke dag.
Dus overdreven, ik vind van niet Coole smiley met zonnebril

Dankje Gerrit!!!!

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd vind ik het overdreven om een aparte dag te hebben voor overleden kinderen. En vooral bij sommige bijdragen denk ik: moet je voor elke miskraam maar een kaarsje aansteken? Maar goed, wie ben ik...

Ik heb er persoonlijk ook niets mee, maar overdreven zou ik het niet willen noemen.
Iedereen heeft een eigen manier van zulke dingen verwerken, de een kruipt stilletjes in een hoekje, de ander wil er juist op een aktieve manier mee bezig zijn. Ik denk dat je eigen manier van verwerken ook de enige juiste manier is, en dat je iedereen daar de ruimte in moet geven.

En of dat je dan voor elke miskraam een kaarsje moet branden......tsja, ook zoiets he. Voor de een heeft dat meer impact op zijn/haar verdere leven dan voor de ander. Ik ben bang dat je dan de kant op gaat van wat is er erger, een miskraam, doodgeboren kind of een kind dat op latere leeftijd overlijd? En erger is helemaal niet van toepassing hier. Het zijn hele verschillende dingen die vreselijk zijn als het je overkomt, maar die kun je niet met elkaar vergelijken.

Berichten: 4863

ANNETTE792 schreef:

Ik heb er persoonlijk ook niets mee, maar overdreven zou ik het niet willen noemen.
Iedereen heeft een eigen manier van zulke dingen verwerken, de een kruipt stilletjes in een hoekje, de ander wil er juist op een aktieve manier mee bezig zijn. Ik denk dat je eigen manier van verwerken ook de enige juiste manier is, en dat je iedereen daar de ruimte in moet geven.

En of dat je dan voor elke miskraam een kaarsje moet branden......tsja, ook zoiets he. Voor de een heeft dat meer impact op zijn/haar verdere leven dan voor de ander. Ik ben bang dat je dan de kant op gaat van wat is er erger, een miskraam, doodgeboren kind of een kind dat op latere leeftijd overlijd? En erger is helemaal niet van toepassing hier. Het zijn hele verschillende dingen die vreselijk zijn als het je overkomt, maar die kun je niet met elkaar vergelijken.

Klopt..je kunt het niet vergelijken met elkaar....
Je mist iets...je moest iets missen....
En wat is een juiste manier???
JUIST...die jij kiest!!!
Ik ken er die gingen feesten...een week na de begrafenis....
Een oordeel vellen...NOOIT!!!
Nooit is er iets erger....ALLES..is erg...
En daarin laat ik een ieder in zijn waarde!!!

Berichten: 1464

ik vind het eerlijk gezegd ook overdreven ,maar een ieder verwerkt het op zijn eigen manier.
maar ik denk dat het meer er meer om gaat dat men overal een speciale dag van maakt,die dan door iedereen gevolgd kan/moet of wil worden.
ik verwerk de dingen wel op mijn manier daar heb ik geen speciale lichtjesdag of iets dergelijks voor nodig.

Berichten: 5057

ZEELAND736 schreef:

Klopt..je kunt het niet vergelijken met elkaar....
Je mist iets...je moest iets missen....
En wat is een juiste manier???
JUIST...die jij kiest!!!
Ik ken er die gingen feesten...een week na de begrafenis....
Een oordeel vellen...NOOIT!!!
Nooit is er iets erger....ALLES..is erg...
En daarin laat ik een ieder in zijn waarde!!!

Waar heb ik een oordeel geveld over jouw verdriet? Ik zeg, dat ik zo'n dag overdreven vind. Net zo goed als dat ik het overdreven vind, dat bij gespreksgroepen van ouders van overleden kinderen, mensen waren van over de 50.

Berichten: 1663

ZEELAND736 schreef:

Klopt..je kunt het niet vergelijken met elkaar....
Je mist iets...je moest iets missen....
En wat is een juiste manier???
JUIST...die jij kiest!!!
Ik ken er die gingen feesten...een week na de begrafenis....
Een oordeel vellen...NOOIT!!!
Nooit is er iets erger....ALLES..is erg...
En daarin laat ik een ieder in zijn waarde!!!

Jij mist iets wat er voor de buitenwereld nooit geweest is.
Jij verloor je kind, voor hen verloor je een droom.
De buitenwereld vergeet het, jou gemis blijft altijd.
Soms is het makkelijker om te accepteren dat men je niet begrijpt, dan blijven hopen dat men je eindelijk gaat snappen.

Iedereen reageert vanuit zijn eigen ervaring he, ik ken het verhaal van Chatuliem, en kan zijn reaktie dan ook wel een beetje begrijpen.

Berichten: 4863

CHATULIEM619 schreef:

Ik denk toch echt dat ik wel weet waar ik over praat hier...

Ja...dat weet ik ook!!!!
Dat weet ik wel....
Daarom had ik van jouw ook een milder antwoord verwacht...
Chat, voor iedereen is het dan een missen...
En laten we vooral niet denken in termen...van meer, minder en meest..

Ieder kind...hoe klein ook was...LEVEN...

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

Waar heb ik een oordeel geveld over jouw verdriet? Ik zeg, dat ik zo'n dag overdreven vind. Net zo goed als dat ik het overdreven vind, dat bij gespreksgroepen van ouders van overleden kinderen, mensen waren, die over de 50 waren....

Euh, heb je dan boven de 50 geen verdriet meer als je een kind verliest,of geen hulp meer nodig bij de verwerking?
En wat de denken van grootouders die een kleinkind verliezen, of mensen die nooit de kans kregen afscheid van hun doodgeboren kindje te nemen, zoals vroeger gebeurde?

Berichten: 7231

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd vind ik het overdreven om een aparte dag te hebben voor overleden kinderen. En vooral bij sommige bijdragen denk ik: moet je voor elke miskraam maar een kaarsje aansteken? Maar goed, wie ben ik...

Kinderen zijn ook mensen. Soms herdenken we ook die mensen, oud of jong, die ons voor gingen naar het Vaderhuis. Als we tegen herdenkingen zijn moeten we ook de Kerst en Pasen (of het paastridium) maar verbannen. Want wie werd er dan ook alweer geboren? Of wie stierf er?

Berichten: 4863

CHATULIEM619 schreef:

Waar heb ik een oordeel geveld over jouw verdriet? Ik zeg, dat ik zo'n dag overdreven vind. Net zo goed als dat ik het overdreven vind, dat bij gespreksgroepen van ouders van overleden kinderen, mensen waren van over de 50.

Ik heb 2 jaar lang deze gespreksgroepen bezocht en lezingen gegeven...
Maar weet je Chat...juist bij de ouderen zaten er zoveel die het nooit hadden verwerkt..
Immers het werd weggestopt en men mocht er niet over praten...
Gelukkig is daarin veel verandering gekomen...

Berichten: 5407

GRACE585 schreef:

ik vind het eerlijk gezegd ook overdreven ,maar een ieder verwerkt het op zijn eigen manier.
maar ik denk dat het meer er meer om gaat dat men overal een speciale dag van maakt,die dan door iedereen gevolgd kan/moet of wil worden.
ik verwerk de dingen wel op mijn manier daar heb ik geen speciale lichtjesdag of iets dergelijks voor nodig.

Ik vind het een mooie gedachte dat die lichtjesdag er is......je hebt gelukkig de vrijheid om er aan mee te doen of niet.......

Berichten: 4863

ANNETTE792 schreef:

Euh, heb je dan boven de 50 geen verdriet meer als je een kind verliest,of geen hulp meer nodig bij de verwerking?
En wat de denken van grootouders die een kleinkind verliezen, of mensen die nooit de kans kregen afscheid van hun doodgeboren kindje te nemen, zoals vroeger gebeurde?

Zie je ...dat is juist wat ik bedoel!!!!
Als je nagaat...dat ik niet bij het begraven van mijn jongetje ben geweest...
""Dat kan Mevr niet aan""
Ik heb GEEN fotos...( dat doe je niet)

Maar goed...dat is weer een ander verhaal...

Berichten: 1464

FRANKT627 schreef:

Kinderen zijn ook mensen. Soms herdenken we ook die mensen, oud of jong, die ons voor gingen naar het Vaderhuis. Als we tegen herdenkingen zijn moeten we ook de Kerst en Pasen (of het paastridium) maar verbannen. Want wie werd er dan ook alweer geboren? Of wie stierf er?

denk niet dat het gaat om tegen herdenkingen te zijn Frank maar meer op de manier waarop.
geef ik ff als voorbeeld dat men overal gedenktekens neerzet waar bv een persoon verongelukt is ,ik persoonlijk denk dan treur niet op die plaats maar hou dat dan bv op het kerkhof of crematieplaats die daarvoor gemaakt zijn.
ik vind bv die plaatsen overdreven (mijn mening)zeker als men dan bv weet dat het ongeluk gebeurde van iemand die met dronken kop tegen de boom reed,moet die plaats dan zo een heiligen huisje worden??
vraag mij steeds meer af waarom mensen niet meer met dood en elende om kunnen gaan.

Berichten: 7231

Het is net of sommige mensen allergisch zijn voor verdriet of voor mensen met verdriet. De ene kan het van zich afgooien en de andere juist niet. Sommige kunnen bikkelhard zijn voor de verdrietige mens maar owee als zij eens wat hebben...

Berichten: 5407

ZEELAND736 schreef:

Ja...dat weet ik ook!!!!
Dat weet ik wel....
Daarom had ik van jouw ook een milder antwoord verwacht...
Chat, voor iedereen is het dan een missen...
En laten we vooral niet denken in termen...van meer, minder en meest..

Ieder kind...hoe klein ook was...LEVEN...

iedereen beleeft verdrie top zijn eigen manier.....Chatuliem doet dus niet mee aan de lichtjesdag omdat het voor hem niet hoeft....en dat is toch ook prima....We moeten er ook weer niet te dramatisch over doen......je kan toch ook mooie herinneringen hebben/ Of het al een plekje hebben gegeven en er wat weemoedig op terugkijken?
Laten we elkaar nu niet veroordelen van hoe we verdrietige dingen verwerken......
ik persoonlijk blijf het een mooie gedachte vinden.....maar eigenlijk vind ik dat de laatste zondag van het kerkelijk jaar ook als we de overledenen herdenken en een kaarsje opsteken.......
En mannen beleven dat soort dingen ook wat nuchterder dan vrouwen vergeet dat ook niet.......

Berichten: 1663

ZEELAND736 schreef:

Zie je ...dat is juist wat ik bedoel!!!!
Als je nagaat...dat ik niet bij het begraven van mijn jongetje ben geweest...
""Dat kan Mevr niet aan""
Ik heb GEEN fotos...( dat doe je niet)

Maar goed...dat is weer een ander verhaal...

Ik denk dat het voor jou generatie al een wonder is als je het uberhaupt hebt mogen zien. In die tijd was het heel normaal dat er direct na de geboorte een laken overheen ging en het kindje weggebracht werd zonder dat je er ook maar een vingertje van gezien had.
Is het dan heel gek dat er nog heel veel mensen met onverwerkt verdriet rondlopen?

Berichten: 5407

GRACE585 schreef:

denk niet dat het gaat om tegen herdenkingen te zijn Frank maar meer op de manier waarop.
geef ik ff als voorbeeld dat men overal gedenktekens neerzet waar bv een persoon verongelukt is ,ik persoonlijk denk dan treur niet op die plaats maar hou dat dan bv op het kerkhof of crematieplaats die daarvoor gemaakt zijn.
ik vind bv die plaatsen overdreven (mijn mening)zeker als men dan bv weet dat het ongeluk gebeurde van iemand die met dronken kop tegen de boom reed,moet die plaats dan zo een heiligen huisje worden??
vraag mij steeds meer af waarom mensen niet meer met dood en elende om kunnen gaan.

Praat jij nu uit eigen ervaring of vind je het gewoon? Ook een significant verschil....

Berichten: 5057

ANNETTE792 schreef:

Euh, heb je dan boven de 50 geen verdriet meer als je een kind verliest,of geen hulp meer nodig bij de verwerking?
En wat de denken van grootouders die een kleinkind verliezen, of mensen die nooit de kans kregen afscheid van hun doodgeboren kindje te nemen, zoals vroeger gebeurde?

That's life denk ik dan. Het is hier ook een pampercultuur aan het worden hier. Dood hoort bij het leven, alleen we stoppen het maar weg. Ik ken meer mensen die op een te jonge leeftijd overleden zijn, ik vraag me af, wat is te jong? Miskramen horen ook bij het leven, maar moet je daar dan een aparte dag voor instellen? Als ik kijk naar kindersterfte in Afrika, moeten al die mensen daar kaarsjes voor aansteken? Meeleven vragen van mij met mensen die dit meegemaakt hebben, is hetzelfde als van iemand met een gebroken been vragen mee te leven met een gekneusde enkel...

Berichten: 7231

GRACE585 schreef:

denk niet dat het gaat om tegen herdenkingen te zijn Frank maar meer op de manier waarop.
geef ik ff als voorbeeld dat men overal gedenktekens neerzet waar bv een persoon verongelukt is ,ik persoonlijk denk dan treur niet op die plaats maar hou dat dan bv op het kerkhof of crematieplaats die daarvoor gemaakt zijn.
ik vind bv die plaatsen overdreven (mijn mening)zeker als men dan bv weet dat het ongeluk gebeurde van iemand die met dronken kop tegen de boom reed,moet die plaats dan zo een heiligen huisje worden??
vraag mij steeds meer af waarom mensen niet meer met dood en elende om kunnen gaan.

Grace, heel ons leven is omgeven met riten en symbolen en sommige zijn heel kitscherig voor de ene maar betekenisvol voor de anderen. Als wij hen gaan opleggen wat mag of niet mag om hun verdriet te verwerken dan ontnemen wij die mensen een fundamenteel iets.

Berichten: 7231

CHATULIEM619 schreef:

That's life denk ik dan. Het is hier ook een pampercultuur aan het worden hier. Dood hoort bij het leven, alleen we stoppen het maar weg. Ik ken meer mensen die op een te jonge leeftijd overleden zijn, ik vraag me af, wat is te jong? Miskramen horen ook bij het leven, maar moet je daar dan een aparte dag voor instellen? Als ik kijk naar kindersterfte in Afrika, moeten al die mensen daar kaarsjes voor aansteken? Meeleven vragen van mij met mensen die dit meegemaakt hebben, is hetzelfde als van iemand met een gebroken been vragen mee te leven met een gekneusde enkel...

Er wordt niet gezegd hoe de mensen 'het' moeten doen maar we hebben wel de neiging om te zeggen hoe ze 'het' niet mogen doen.

Soms komt er eens een datum voorbij schuiven die ons heel diep raakt en dan zeggen we ook wat er gebeurd is zovele jaren geleden. Een pijnlijke herinnering, een te vroeg en dramatisch sterven. Dat weet je toch best wel, Chat.

Berichten: 5407

FRANKT627 schreef:

Er wordt niet gezegd hoe de mensen 'het' moeten doen maar we hebben wel de neigen om te zeggen hoe ze 'het' niet mogen doen.

Soms komt er eens een datum voorbij schuiven die ons heel diep raakt en dan zeggen we ook wat er gebeurd is zovele jaren geleden. Een pijnlijke herinnering, een te vroeg en dramatisch sterven. Dat weet je toch best wel, Chat.

Klopt frank wat je zegt, wijze woorden....>Soms komen dingen gewoon weer even bovenwaaien.......hoort ook bij het leven denk ik.....net als dood bij het leven hoort....

Berichten: 4718

Ik vind het een mooie instelling: wereld lichtjes dag.

Hoeveel kinderen mogen nooit het daglicht en het leven ervaren omdat het kind ongewenst is?

Hoeveel zwangerschappen eindigen wel niet in een miskraam?

Hoeveel kinderen komen er te overlijden vlak voor, tijdens of net na de bevalling?

Als de nabestaanden er een goed gevoel bij hebben om een kaarsje aan steken op die ene dag, wie zijn wij dan omdat te veroordelen?

Vroeger mocht men niet treuren als men een doodgeboren kindje had gekregen.
Het werd vaak verboden dat de ouders van het kindje, het kindje niet mochten zien.
Hoeveel leed is er wel niet aangebracht bij die mensen?
Daarom zijn er gespreksgroepen om er over te praten.
Voor de een kan het zinvol zijn en voor de ander niet.

Laat een ieder doen, waar hij zij denkt goed aan te doen.

Berichten: 5407

ANNETTE792 schreef:

Ik denk dat het voor jou generatie al een wonder is als je het uberhaupt hebt mogen zien. In die tijd was het heel normaal dat er direct na de geboorte een laken overheen ging en het kindje weggebracht werd zonder dat je er ook maar een vingertje van gezien had.
Is het dan heel gek dat er nog heel veel mensen met onverwerkt verdriet rondlopen?

Annette.....zo oud zijn we nog niet hoor..... Verraste, verbaasde smiley

Berichten: 1464

FRANKT627 schreef:

Grace, heel ons leven is omgeven met riten en symbolen en sommige zijn heel kitscherig voor de ene maar betekenisvol voor de anderen. Aks wij hen gaan opleggen wat mag of niet mag om hun verdriet te verwerken dan ontnemen wij die mensen een fundamenteel iets.

ik leg niemand iets op maar geef een voorbeeld waar ik persoonlijk gewoon niet goed van wordt er wordt mijns inszien zoveel poeha gemaakt
wat hypocriet is.
Dood en leven horen bij elkaar.
dat wil niet zeggen dat je geen verdriet mag verwerken,ik zei al eerder ieder doet dat op zijn eigen manier maar vind wel dat men niet overal heiligenhguisjes van moet maken leven gaat mijns inziens verder dan de dood.

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

That's life denk ik dan. Het is hier ook een pampercultuur aan het worden hier. Dood hoort bij het leven, alleen we stoppen het maar weg. Ik ken meer mensen die op een te jonge leeftijd overleden zijn, ik vraag me af, wat is te jong? Miskramen horen ook bij het leven, maar moet je daar dan een aparte dag voor instellen? Als ik kijk naar kindersterfte in Afrika, moeten al die mensen daar kaarsjes voor aansteken? Meeleven vragen van mij met mensen die dit meegemaakt hebben, is hetzelfde als van iemand met een gebroken been vragen mee te leven met een gekneusde enkel...

Dat is nou precies wat ik bedoelde met het reageren vanuit je eigen ervaring.

Ik denk ook niet dat ze medeleven vragen, ik denk dat ze vragen om hen de ruimte te geven om hun eigen verdriet te verwerken.
Dood hoort bij het leven, dat klopt, maar dat neemt niet weg dat je daar wel verdriet over mag voelen.
Al moet ik ook zeggen, dat ik soms ook wel zie dat men hun verdriet perse in stand wil houden, dat is dan weer het andere uiterste.

Berichten: 1464

WILLEMIJN232 schreef:

Praat jij nu uit eigen ervaring of vind je het gewoon? Ook een significant verschil....

beide willemijn,
maar ik zie in mijn omgeving ook vaak dat men niet met sterven om wil/kan gaan of het andere uiterste dat men het blijft koesteren en daardoor het leven niet meer leeft.

Berichten: 1663

WILLEMIJN232 schreef:

Annette.....zo oud zijn we nog niet hoor..... Verraste, verbaasde smiley

Sorry, rekenfoutje Verlegen lachende smiley

Berichten: 7231

ANNETTE792 schreef:

Sorry, rekenfoutje Verlegen lachende smiley

Neen geen rekenfoutje, Willemijn is al een eind over de Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 1663

FRANKT627 schreef:

Neen geen rekenfoutje, Willemijn is al een eind over de Smiley met dichtgeplakte mond

Ik had het verhaal van de moeder van een vriendin in mn hoofd frank, en bedacht me net dat zij inderdaad wel een jaartje of tien ouder is dan Willemijn en Zeeland Knipoog smiley

Berichten: 5407

FRANKT627 schreef:

Neen geen rekenfoutje, Willemijn is al een eind over de Smiley met dichtgeplakte mond

Frank...... Boze smiley