Calvijn

Berichten: 1146

CROSSROAD317 schreef:

Ik kan wel een persoonlijke mening neerzetten, maar in dit geval laat ik liever de bijbel spreken...
Enkele bijbelgedeeltes die zo in me opkomen; Johannes 17, 1 Kor. 5 en 2 Kor. 4, Efeziërs 1:1-13 en 18-20 en tot slot 2 Tim 1:7

ik lees in 2 Kor. 4: "7 Maar wij hebben deze schat in aarden vaten, zodat de kracht, die alles te boven gaat, van God is en niet van ons:"

en in Efez. 1: "19 en hoe overweldigend groot zijn kracht is aan ons, die geloven, naar de werking van de sterkte zijner macht."

Berichten: 2463

MARIAN519 schreef:

ik lees in 2 Kor. 4: "7 Maar wij hebben deze schat in aarden vaten, zodat de kracht, die alles te boven gaat, van God is en niet van ons:"

Dat klopt, van God en niet van onzelf. Dus we hebben die kracht wel gekregen .... Lachende smiley

Berichten: 1146

CROSSROAD317 schreef:

Dat klopt, van God en niet van onzelf. Dus we hebben die kracht wel gekregen .... Lachende smiley

Ik geloof zeker dat God ons in Zijn liefde bijna alles gegeven heeft, maar Zijn autoriteit ligt bij Hem en daar ging dit over.

Berichten: 2463

MARIAN519 schreef:

Ik geloof zeker dat God ons in Zijn liefde alles gegeven heeft, maar Zijn autoriteit LIgt bij Hem en daar ging dit over.

daarom mag je dus in Zijn autoriteit staan, omdat Hij je die macht heeft gegeven.

Berichten: 1146

CROSSROAD317 schreef:

daarom mag je dus in Zijn autoriteit staan, omdat Hij je die macht heeft gegeven.

Maar waar staat dat dan? dat HIj ons Zijn almacht, want dat is het dan, gegeven heeft?
zouden wij gelijk zijn aan God?

Berichten: 2463

MARIAN519 schreef:

Maar waar staat dat dan? dat HIj ons Zijn almacht, want dat is het dan, gegeven heeft?
zouden wij gelijk zijn aan God?

Lees nog eens de teksten.
Voor mij zijn die niet anders uit te leggen

Berichten: 1331

God is soeverin en Hij geeft ons in Jezus door de werking an de Heilige Geest autoriteit:
Hier volgt een defenitie uit wikepedia (zo te vinden op google, erg interessant):

'Soevereiniteit en autoriteit lijken synoniemen van elkaar. Het verschil zit in het feit dat een autoriteit de hoogste macht heeft bij een bepaald vlak, zoals bij de rechterlijke macht waar de rechter autoriteit geniet. Bij een autoriteit kan de macht bij één of meerdere personen liggen. Bij soevereiniteit heeft de macht betrekking op een staat dan wel de gehele samenleving. De soevereine macht staat boven de autoriteiten.'

Berichten: 114

CROSSROAD317 schreef:

Voor alle duidelijkheid zou ik graag lezen wat dan die beloften zijn ....

Ik bedoel daarmee de beloften van het verbond. ( Dat Hij ons tot Zijn kinderen en erfgenamen wil aannemen, dat hij ons van al onze zonden wast in Zijn bloed, en dat wij van onze zonden bevrijd zijn, dat de Heilige Geest in ons wonen wil, en dat wij later bij Hem mogen zijn als van aangezicht tot aangezicht, etc.)

Quote:

Hoe bedoel je dit, "gevoel, uiterlijke kenmerken en echt zondig hart hebben" ??

Ben je niet bekend met de leer over zogenaamde standen in het genadeleven ? En soort van beschrijving van stappen op de meetlat van genade, die je geacht wordt te hebben voordat je als wedergeborene wordt (h)erkent.

Quote:

Welke twijfel wekken ze op, en in welk verband zie je dat dan, met het ontmoedigen van het aangaan aan het Heilig Avondmaal ??

Kort gezegd: of je wel een kind van God bent. Ook al wil je gelovig zijn en ben je actief in de kerk bezig en ook actief in je band met God, zoals bidden etc. Praktijk: weinig gaan aan het avondmaal aan. En ga je b.v. wel “spontaan” heen, kun je rekenen op een gesprekje thuis.

Quote:

Dan zou ik ook graag de bijbelgedeeltes willen weten waarin datgene staat, wat volgens jou niet naar de schrift is??

Het probleem is in het kort dat het genadeverbond staat onder de beheersing van de uitverkiezing ( zoals geformuleerd in synode uitspraken van b.v. 1931).
De bijbel kent de categorie van teksten die tot activiteit manen: ren de wedloop, strijdt de strijd, bekeer je , etc. En ook teksten die uitleggen dat God het is die het willen in ons werkt, en dat alles van God komt. Beide accenten zijn bijbels. Maar er zijn stromingen die het accent leggen op je vrije wil, dat de mens het is die een stap moet maken omdat er anders niets gebeurd. En er zijn stromingen ( waar we het nu over hebben) die het accent legt op het feit dat God alles doet: Hetgeen resulteert in een verwachting die praktisch zich uitmond in afwachten….
Gelukkig zijn er ook vanuit de eigen geledingen wel geluiden die de vinger op de zere plek leggen en pleiten voor een evenwichtiger preding, zoals van Blaauwendraad of K. van der Zwaag.

Berichten: 114

KATHY142 schreef:

Bastiaan, bedankt voor je uitleg. Wat mij opvalt in je antwoord/uitleg is dat ik nergens vanuit de Bijbel en de Bijbelteksten die je geeft, terug kan vinden dat er daadwerkelijk een “geestelijk Israël” zou zijn.

Goed vergeet voorlopig dan maar het woordje “geestelijk”, daar komen we op het einde van deze bijdrage wel op terug. En we beperken ons voorlopig tot het woord “Israël”.

Wat is “Israël” ?
Valt de term “Israël” volkomen samen met degene die biologisch van Israël afstammen?
Klaarblijkelijk niet, want Paulus zegt:
“niet allen, die van Israël afstammen, zijn Israël” (Rom.9:6)

Quote:

Paulus zegt inderdaad, “niet allen, die van Israël afstammen, zijn Israël”
Niet verwonderlijk want Abraham, had meerdere kinderen en God besloot om alleen met Isaac een verbond aan te gaan. Slechts één van Abrahams kinderen maakt deel uit van Gods volk, de andere zeven niet. Zo ook ging het met Jacob en Ezau. God koos Jacob en noemde hem Israël.

Prima, maar dan heb je al een beperking te pakken van de strikt biologische lijn. Er waren toen, en wellicht ook vandaag de dag, mensen die biologisch behoren tot het volk Israël, maar niet tot Israël gerekend worden volgens Paulus. Akkoord?

Paulus herhaalt zichzelf de volgende vers:
“Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen,
maar: In Izak zal u het zaad genoemd worden.” (Rom.9:7)
“Dat is, niet de kinderen des vleses, die zijn kinderen Gods; maar de kinderen der beloftenis worden voor het zaad gerekend.” (Rom.9:8)

Wat betekent dit, waarom zegt Paulus dit?
Paulus legt hiermee uit dat de beloften die God aan Abraham gedaan heeft niet gebroken zijn. Want de beloften waren niet gedaan aan de vleselijke nakomelingen van Abraham. Maar aan degenen die God uit Abrahams geslacht als ook uit de heidenen daartoe geroepen heeft, naar Zijn eeuwige verkiezing.

De kinderen van de beloften, zijn de kinderen die geloven. Al tevoren was voorspeld dat God ook de heidenen zou zegenen:
“En de Schrift, tevoren ziende dat God de heidenen uit het geloof zou rechtvaardigen, heeft tevoren aan Abraham het Evangelie verkondigd, zeggende: In u zullen al de volken gezegend worden. Zo dan, die uit het geloof zijn, worden gezegend met de gelovigen Abraham.” (Gal.3:8,9)

En dan kom je dus uit op:
“Zo verstaat gij dan, dat degenen die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn.” (Gal.3:7).
VRAAG: Ben jij uit geloof? Zo ja, dan ben je kind van Abraham! Akkoord?

Wij zijn dus kinderen van Abraham. We zijn Israëliet.
Niet door afstamming maar gezegend in Christus mogen we kinderen van onze Hemelse Vader zijn, tot zijn volk gerekend worden. Niet door de besnijdenis van het vlees, maar de besnijdenis van het hart; allen die in waar Geloof Christus aanneemt.
Als dit voor jou geldt dan ben je Jood, tenminste ik lees in Romeinen 2 hetvolgende:
“Maar die is een Jood, die het in het verborgene is; en de besnijdenis des harten, in den geest, niet in de letter, is de besnijdenis; wiens lof niet is uit de mensen, maar uit God.”

Quote:

De Bijbelteksten uit Romeinen 9 staan niet op zichzelf. Het is één geheel, de gehele Romeinenbrief. De hele brief is gericht tot de gelovigen uit de heidenen in Rome. Waarom? Omdat er in die tijd al mensen waren die meenden dat God de Joden had verstoten.
Het begin van de vervangingstheologie!
Heeft de Romeinenbrief het grote lijnen niet over het feit, dat God Israël in het verleden heeft uitverkoren, dat Israël nu hardnekkig is en dat heel Israël in de toekomst behouden zal worden.

Gedeeltelijk mee eens: de Romeinen brief heeft niet als kern het onderwerp Israël.
De Romeinenbrief heeft als onderwerp het evangelie van Christus, dat een kracht is van God tot zaligheid van een ieder die gelooft, eerst de Jood en ook de Griek.
Paulus brengt het evangelie beginnend bij het feit dat we allemaal de toorn van God hebben verdiend omdat we allemaal schuldig zijn;
De heidenen zijn niet te verontschuldigen ( Rom.1),
maar ook de Joden zijn niet te verontschuldigen; Gods toorn en oordeel is ook over hen. Maar daartegen kun je opwerpen dat de Joden toch wel kunnen steunen op hun voorrechten zoals de wet en de besnijdenis.Nee zegt Paulus het helpt allemaal niet (Rom.2). Maar wat heb je er dan aan gehad als je er uiteindelijk toch niets aan hebt gehad zou je kunnen denken, maar dat weerlegt Paulus ook even tussendoor in rom 3. Maar besluit dan dat hoofdstuk met de opgebouwde conclusie dat helemaal niemand rechtvaardig is voor God. De gehele wereld is verdoemelijk voor God. Wij hebben geen roem. En de rechtvaardiging is dus om niet, enkel uit genade door het geloof in Jezus Christus, die door zijn bloed onze verzoening met God is geworden. In Hem is onze roem.
De basis is gezet, en wordt met het voorbeeld van Abraham verder bewezen in Rom 4. ( niet gerechtvaardig door de werken, niet door de besnijdenis, maar door geloof alleen)
Rom.5 tm 8 laat ik even buiten beschouwing in deze samenvatting omdat Israel eigenlijk pas weer aan de orde komt in Hoofdstuk 9.
Daar betuigt Paulus zijn droefheid over het ongeloof van de Joden. Hij herhaalt hun voordelen. Maar je zou je dan kunnen afvragen dat het toch raar is dat de Joden Christus verwierpen terwijl God juist met hen een verbond had gesloten, en hen de beloften had gedaan. Zijn Gods beloften dan krachteloos gemaakt? Nee, zegt Paulus, en legt uit dat de beloften niet gedaan waren aan de vleselijke nakomelingen van Abraham. Maar aan degenen die God uit Abrahams geslacht als ook uit de heidenen, daartoe geroepen heeft, naar Zijn eeuwige verkiezing.

De reden werd genoemd waarom de (meeste) Joden de gerechtigheid verkeerd zochten, namelijk ze verwachten het van de werken van de wet, en ze stootten zicht aan Christus.
In Rom.10 spreekt Paulus verder over het onderscheid tussen de rechtvaardigheid van de wet, en die van het geloof. Zelfs bewijzend met de woorden van Mozes. En daarna dat door het prediken van het evangelie, nu de gehele wereld (zowel Jood als Griek), geroepen zijn tot geloof in Christus. Maar dat het merendeel van de Joden deze roeping ongehoorzaam waren, maar dat heidenen het hebben aangenomen. Zoals ook voorzegt door de profeten.

Maar deze verwerping van de Joden is niet algemeen (Rom 11), Paulus bewijst dit met Elia (de 7000), en bewijst het ook met zichzelf daar hij komt van de stam Benjamin.
De heidenen moeten niet hoogmoedig zijn tegen de Joden want juist door hun verwerping is de roeping gegaan tot de heidenen. En met de roeping van de heidenen zullen de Joden weer opgewekt worden om naar hun voorbeeld mede te gaan geloven.
En Paulus openbaart een verborgenheid, dat na de bekering van de heidenen, de Joden ook zullen bekeerd worden. Dit bevestigt hij uit de Schrift. En omdat God hen, omwille van de voorvaderen nog liefheeft, zo zal dezelfde God die de heidenen genade gedaan heeft, hetzelfde ook aan de Joden doen.

Quote:

Je gebruikt m.i. een aantal Bijbelteksten om Israël buiten te sluiten en dat zou dan als ik het goed begrijp betekenen dat de “kerk” het geestelijke Israël is geworden.

met welk citaat heb ik Israël buitengesloten, en waarvan zou ik Israël dan buiten gesloten hebben?
Zou het kunnen zijn dat je een (mogelijke onterechte) algemene vijandsbeeld projecteert op de individu, en daardoor minder open staat voor het werkelijk geschrevene?

Nu terug naar mijn gebruikte woord “geestelijk Israël”.
Ik meen aangetoond te hebben dat wij ook Israël zijn, door het geloof.
Los daarvan is er ook het volk Israël, waarvan ik denk dat op grond van de Bijbel dat God een weg met hun gaat. Maar deze beide woorden werkt wat verwarrend. Daarom gebruik ik voor het ene het woordje “geestelijk”, temeer we niet letterlijk ( dat is: biologisch) Israëliet zijn.

Quote:

En als de kerk het “geestelijk Israël” zou zijn (wat ik overigens niet geloof) dan zou de kerk onbuigzaam zijn totdat alle heidenen van het evangelie hebben gehoord.
Hoe verklaar je dat dan?

De ene slaat op het volk Israël en de andere op de kerk ( d.w.z zij die door geloof gerekend zijn tot zaad van Abraham)

Quote:

Door de genade van God en ons geloof in Hem zijn we mede-erfgenamen geworden.
Maar de erfgenamen (Israël) zijn niet verdwenen, dus wij zijn niet in de plaats gekomen van Israël of een “geestelijk Israël" geworden.
Want hoe kun je mede-erfgenamen worden van jezelf?
Wij zijn geënt op de olijfboom, we leven op Joodse wortels. Wij ontlenen ons leven aan de olijfboom die Israël is.
Het geloof is zoals je schrijft heel belangrijk, ben ik helemaal met je eens. Maar ook dat sluit Israël toch nog steeds niet buiten en maakt van de Gemeente geen “geestelijk Israël”.
God is met Israël een altijddurend verbond aangegaan en heeft ze hoop en toekomst gegeven, zoals Hij dat ook aan ons heeft gegeven door Zijn Zoon.

Zoals genoemd, ik heb nergens iets buitengesloten.

Laten we beide genoemde termen Israël eens bij elkaar brengen, via de olijfboom.
God verkoos Abraham/Israël. Door ongeloof c.q. Gods raadsplan, vielen er takken van de boom weg ( Ismael, Ezau, etc, etc). De olijfboom staat dan klaarblijkelijk voor de [b]verzameling gelovigen[b], die ikzelf het geestelijke Israël noem, de kerk van alle tijden. Want neem bijvoorbeeld de ongelovige Farizeeën, dat waren geen takken aan die boom. Door het geloof in Christus zijn wij, heidenen, als takken van de wilde boom, geënt in de olijfboom.
Het geestelijke Israël bestaat daardoor uit (een klein aantal?) gelovigen afkomstig van het volk Israël, en ook uit gelovigen vanuit de heidenen. Samen ingelijfd in de kerk van alle tijden, met Christus als hoofd. En nadat het getal van de heidenen die tot bekering zijn gekomen, vol is, zal ook op grote schaal het volk Israël weer als natuurlijke takken van de boom terug erin geënt worden.

Terugkoppelend naar het hoofdonderwerp Calvijn:
Ook dit voorbeeld, lijkt nog niet te kunnen dienen als bewijs voor de veelvuldige verwijten dat het calvinisme onbijbelse zou zijn.

Berichten: 114

ANNETTE050 schreef:

Eén ding steekt voor mij boven alles uit en dat is dat de uitstorting van de Heilige Geest in de Vrijgemaakte kerken een m.i. niet bijbelse invulling heeft gekregen.

Het onderwerp is Calvijn, en er is gesproken over Calvinisme. Dan neem ik aan dat het gaat om zaken die je als typisch calvinistisch ziet. Maar die link zie ik je nog niet maken.
Dus daarom ga ik er vooralsnog van uit dat het een zijtak in de discussie is, die niet noodzakelijkerwijs iets zegt over het calvinisme.

Je spreekt over een “niet bijbelse invulling”,
dan is de vraag,
A) Allereerst welke invulling van de Heilige geest die onbijbels zou zijn bedoel je precies,
en vervolgens; B) waarom (volgens welke teksten) zou die niet bijbels zijn.

Quote:

Annette schreef:
Het boek Handelingen staat er vol van hoe de Heilige Geest steeds werkt.
God heeft ervoor gekozen, om samen met Zijn Kinderen te werken.
Jezus is bruidegom, de kerk zijn Bruid...samen alles doen....geestelijke éénwording.
Hij, in al Zijn Glorie, heeft ervoor gekozen om ons actief in te zetten in dienstbaarheid door de Kracht van de Heilige Geest.

Amen. Maar ik heb nog geen antwoord op A of B.

Quote:

Annette schreef:
In het beginstuk werd de ziekenzalving aangehaald, m.i. is de olie van de zalving een teken dat het lichaam van de zieke gevuld is door de Heilige Geest, meer niet...tenzij je de werking toe wilt schrijven aan magische machten....ik in ieder geval niet. Dat Jezus dit niet deed is erg makkelijk te verklaren...de Heilige Geest was nog niet uitgestort.

Prima. Maar ik heb nog geen antwoord op A of B.

Ik schrijf, net als jou, ook geen magische krachten toe aan de Zalving. Het is inderdaad slechts een teken, een symbool, en niet het eigenlijke werk.

Een teken of symbool dat je het van God verwacht, zo je wilt; dat je het verwacht van de kracht van de Heilige Geest. Die verwachting is een zaak van het hart, het is een zaak van geloof. Het is “het gelovig gebed” dat geneest zegt Jakobus letterlijk.. Het doet er niet toe of dit wel of niet bekrachtigd wordt met een vloeistof die aangebracht wordt. Ik snap daarom niet het verwijt dat er niet of weinig aan ziekenzalving gedaan wordt. Dat is uitdrukkelijk niet de kern van Jakobus’ boodschap.
Jakobus sprak degene aan waar hij in een hoofdstuk ervoor zei:
“Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt.” (H.4:2).

En we moeten juist wel bidden; het mag geen dood geloof zijn, maar het moet een levend geloof zijn; niet het heil verwachten van iets anders maar klop aan bij de gemeente van God, bij de geestelijke leiding in de gemeente van God. Bidt voor elkaar, en heb voorbede. Want het gelovig gebed vermag veel! Dus ALLEEN alle heil van God verwachten en niet zoals het voorbeeld die Jakobus aanhaalt van elia, waar het volk op 2 gedachten hinkte: komt het goede van God of van Baal.
Dit is toch de boodschap van Jakobus in deze tekst.

En dan terug naar je claim dat bepaalde kerken onbijbelse invulling zouden hebben.
Welke invulling ontbreekt volgens jou: is het gebruik van het symbolische vloeistof de kern van je verwijt, of meen je dat ze het niet van God verwachten als er in geloof voorbede voor zieken gedaan worden (privé en publiekelijk) ?
Ik begrijp nog niet wat je invulling is van A of B.

Quote:

Waarom is er in vrijwel geen enkele vrijgemaaakt gereformeerde kerk ruimte voor de werking van de Heilige Geest,

hoho. Een waarom vraag is pas logisch of relevant, NADAT je bewezen hebt dat je aanname klopt. ( Ik vraag m’n buurman ook niet waarom hij steelt als ik nog niet heb aangetoond DAT hij gestolen heeft). En ik zie nog geen bewijs van een onbijbelse invulling.

Quote:

waarom worden de gaven die Hij geeft aan de kant geschoven?

Hier hetzelfde, je begint met een waarom-vraag zonder iets te hebben aangetoond. ( Of verwachtte je een antwoord van: De gaven hebben we aan de kant geschoven omdat ….blablabla ? )

Quote:

Wie zijn wij, om Hem in een box te stoppen en te bepalen welke van Zijn Gaven wel en welke niet kunnen.

Waar en op welke manier heb ik iets in de box gestopt ? Neem a.u.b. niet iets aan als ik het niet geschreven heb. Vraag desnoods.

Quote:

Er wordt dan wel gezegd dat de Heilige Geest niet meer werkt nadat de Bijbel door één of ander concilie is vastgesteld.....

Spreek dan degene er op aan die dat gezegd zou hebben.

Quote:

Ik had het eerder over het bestraffen van de koorts (zie eerdere bijdrages)...jij vroeg of het wel in nederigheid gebeurd was enz.
Ik wil het andersom stellen...was dit niet juist een daad van gehoorzaamheid, nederigheid?
En is het geen vorm van hoogmoed om de Heilige Geest zo te beknotten, in een box te zetten en alle Zijn gaven maar te negeren, om wat voor redenen dan ook maar?

Ik zei:
Ik wil terughoudend zijn in het duiden van deze situatie, temeer ik de situatie niet precies ken. Maar mijn vragen zullen zijn: Wat is de koorts “bestraffen” ? Is dat in nederigheid knielen voor onze almachtige soevereine God, met de eerbiedige vraag, of hij ons wil verlichten, met het besef dat Zijn wil zal geschieden, en dat Zijn gedachten hoger zijn dan onze. En dat dus wat wij denken dat goed voor ons is kan verschillen met Gods gedachten ?
Dus,
De nederigheid waar ik over sprak heeft te maken met je willen onderwerpen aan Gods raad. En dat Gods gedachten ons niet altijd bekend zijn. En dat wij niet kunnen eisen van de Geest, dat op een bepaald moment een bepaalde ziekt stopt. We kunnen niet de geest voor ons karretje spannen.
Want waarom is er nog steeds ziekte en sterfte als je de Geest wel zou kunnen commanderen om een bepaalde ziekte voor een bepaalde persoon op een bepaald moment, te bestraffen.

Ik ken iemand met kanker waarvan gezegd is dat zij niet goed bidt en niet goed gelooft omdat er op dit moment nog geen genezing is.

Sommigen hebben een zware weg te gaan; geen kalme ziektevrije vaart is beloofd, maar wel een behouden aankomst. En Hij zal ons ook bij staan en kracht naar kruis geven. Gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben we vrede bij God door onze Here Jezus Christus; maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende dat de verdrukking lijdzaamheid werkt, En de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop; En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heiligen Geest, Die ons is gegeven.

Quote:

De Heilige Geest is volgens de Bijbel een Persoon en ik denk dat het in de wil van God past de Heilige Geest te erkennen als een Persoon, deeluitmakende van de Drie-enige God.

Inderdaad!

Berichten: 1331

Hoi Bastiaan, bedankt voor je reactie, die van mij kwam voort uit je vraag die ik hieronder maar even weergeef:

Er zitten een aantal stappen tussen calvijn en jouw verhaal ( ik zeg niet dat je niet sommige delen al gedeeltelijk beantwoord hebt, maar voor de volledigheid noem ik ze allen)
- Ten eerste, welke onderwerp (denkbeeld of voorbeeld) ging tegen de bijbel in.
- Ten tweede, is dit onderwerp typerend voor de heel de plaatselijke gemeente en heel die kerk.
-Ten derde is dit onderwerp typerend voor de meeste of alle Calvinistische kerken?

Je opmerking dat alles gedragen moet worden door gebed is helemaal waar.

Ik ben opgegroeid in de vrijg. kerk en vanaf mijn 12de heb ik elke week catechismus vragen moet leren, die de week daarop weren overhoord. (Calvijn heeft de cathechismus opgesteld)
Ik klaag daar niet over, want het heeft een enorme bijbelkennis opgelevert.

Veel vragen komen bij jou voort uit de bezorgdheid of iets wel met nederigheid gebeurd.
Even weer een definitie:
Nederigheid is bij mensen een houding of eigenschap die zich kenmerkt door weinig voor zichzelf te eisen en zichzelf niet op de voorgrond te plaatsen en afkeer van gebruik van macht of aanvaarden laat staan opeisen van eer. Nederigheid is niet te combineren met egoïsme of egocentriciteit.

Verder heb ik al eerder aangegeven dat er in het calcinistisch denken aangegeven werd dat ziekte, lijden voort zou komen uit de idee dat God dat goed zou vinden voor de loutering van de mens in zijn laatste uren.
Dáár zie ik ook duidelijk Calvinistische trekken...

Je vroeg aan mij of er iets is wat in álle vrijg. gereformeerde kerken ontbrak. Mijn reactie was een antwoord op die vraag, ik wil je daar niet persoonlijk voor verantwoordelijk stellen, maar gewoon iets ter discussie stellen.

Je vraag of bestraffen in nederigheid gebeurd is wel terecht.
Het is niet de bedoeling dat het al schreeuwend, hossebossend rondom een vuurtje met veel tamtam gebeurd, zoals in zuidelijker continenten.... Lachende smiley

.
Het bestraffen kan zelfs fluisterend gebeuren, want het gaat niet om wie en hoe het gebeurd maar in wiens opdracht (autoriteit, volmacht).

Zelf heb ik het calvinisme achter me gelaten.
Fungeerden de charismatische gaven in de eerste paar eeuwen van het christendom volop, langzamerhand zwakte het gebruik ervan af en vanaf ongeveer de 4e eeuw begon de Katholieke Kerk te leren dat alleen geestelijken over deze Geestesgaven zouden kunnen beschikken. Dit was mede te weten aan het feit dat de kerk een instituut werd.

De protestantse Reformatie uit de 16e eeuw bracht hier geen verandering in maar drong integendeel deze gaven nog verder naar de achtergrond. Zo leerde de reformator Johannes Calvijn dat deze geestelijke gaven nadat de Bijbel en de kerkelijke organisatie waren voltooid (eind 1e eeuw) hun nut zouden hebben verloren en daarom zouden hebben opgehouden te functioneren. (Zie wikepedia).
Veel van alles wat het calvinisme betreft kan ik me vaag herinneren en daar ben ik maar blij mee, in de praktijk een wedergeboren christen zijn is voor mij van meer belang.
Wellicht zijn er anderen, die beter onderlegd zijn hierin en die een verdere reactie kunnen overnemen of onderbouwen.

Berichten: 1309

MARIAN519 schreef:

Maar waar staat dat dan? dat HIj ons Zijn almacht, want dat is het dan, gegeven heeft?
zouden wij gelijk zijn aan God?

Dat je in je autoriteit mag gaan staan, vanuit je geloof in Jezus Christus betekent niet dat je gelijk bent aan God Marian. God is almachtig en dat zijn wij niet. Waar het om gaat is dat je de van God de macht hebt gekregen om bepaalde handelingen te verrichten in Jezus naam. Denk bijvoorbeeld aan het uitdrijven van demonen, zoals je ook in de Bijbel ziet gebeuren. Zodra het gaat om het wegsturen c.q. uitdrijven van iets wat van het kwaad afkomstig is, moet je dat doen met autoriteit. Dat wil niet zeggen dat dit schreeuwend moet gebeuren, het kan inderdaad zelfs fluisterend gebeuren. Waar het om gaat is dat je aangeeft dat je datgene weg stuurt in Jezus naam omdat jij (of de persoon waar je voor bid) is gekocht en betaald door het bloed van Jezus Christus. Een dergelijk gebed heeft een hele krachtige uitwerking richting de vorst der duisternis. Want uiteindelijk is die verslagen doordat Jezus voor onze zonden aan het kruis is gegaan. Er woedt echter nog wel degelijk een strijd in de hemelse gewesten en juist daar wordt over gesproken in Efeziërs. Lees desnoods het boek "de duisternis aanwezig" van Frank Perreti een keer. Dat leest vrij makkelijk weg, maar geeft wel een goed inzicht in die strijd en ook in de kracht van het gebed waarbij je als christen in je autoriteit gaat staan.

Lees bijvoorbeeld ook 1 Korintiërs 12, waarin staat dat christenen een uitzonderlijke kracht is toebedeeld, door de gaven van de Heilige Geest. Er zijn verschillende gaven, maar er is één God die ze allemaal teweeg brengt. Als God iemand zo'n gave geeft is het ook de bedoeling dat iemand die benut, zodat Gods plan ten uitvoering gebracht kan worden. Ik weet niet hoe jij het begrip” in je autoriteit gaan staan” uitlegt. Waar het echter om gaat is dat je gebruik maakt van de macht en kracht die jou als christen gegeven is, juist omdat dit onderdeel uit maakt van Gods allesomvattende plan wat voor mensen onmogelijk te bevatten en te begrijpen is.

Jij zegt dat het in je autoriteit gaan staan op jou over komt alsof we in plaats van Jezus willen gaan staan en vergelijkt dit met de Paus die zich plaatsvervanger van Petrus noemt. Nou staat volgens mij nergens in de Bijbel dat er een Paus benoemd moet worden als plaatsvervanger van een discipel, dus op dat specifieke punt deel ik jouw twijfel. Het is echter niet zo dat je als plaatsvervanger van Jezus optreedt, als je als christen in je autoriteit gaat staan en machten der duisternis weg stuurt in Jezus naam. Je voert veel eerder Gods wil uit, conform het voorbeeld dat Jezus zelf heeft voorgeleefd en de opdracht die Hij aan de discipelen heeft gegeven. Kijk nog eens naar het leven van Jezus in de tijd dat Hij hier op aarde was. Jezus heeft zich van het begin tot het einde volledig overgegeven aan Gods wil. Dat betekende niet dat Hij zich altijd op een nederige manier opstelde, integendeel.

Jij schrijft dat jij vindt dat Jezus wel een nederige houding had, maar er zijn tal van Bijbelteksten waaruit blijkt dat Hij zich niet nederig opstelde als het ging om het uitdrijven van demonen of het terecht wijzen van schriftgeleerden. Ik denk dat je daar niet zomaar even overheen moet lezen, maar juist ook dat ter harte moet nemen. Het voorbeeld van Jezus willen volgen impliceert dan ook niet dat je altijd nederig moet zijn. Die opvatting komt volgens mij veel eerder van bepaalde theologen, die hun eigen uitleg geven van wat er in de Bijbel staat, wellicht door bepaalde teksten uit het verband te trekken en andere gedeeltes weg te laten. Voordat ik nu weer alle Calvinisten over me heen krijg: ik zeg niet dat Calvijn dat deed.

Ook staat er nergens in de Bijbel dat het alleen de geestelijke leiders mogen zijn die in hun autoriteit mogen gaan staan. De twaalf discipelen waren per slot van rekening ook maar hele gewone mensen tot het moment dat zij Jezus gingen volgen. Juist daaruit leid ik af dat een ieder die besluit om Jezus te gaan volgen wel degelijk in zijn of haar autoriteit moet gaan staan op het moment dat de situatie daarom vraagt.

Jezus gaf zijn discipelen immers ook niet de opdracht om zich altijd nederig op te stellen. Hij zei hen juist om in Zijn naam wonderen te doen, zieken te genezen, demonen uit te drijven en doden op te wekken.. en om alle volken tot zijn discipelen te maken. Een discipel van Jezus is dus iemand die het evangelie verkondigt, maar juist ook in Zijn naam handelt, met autoriteit als het gaat om het wegsturen van het kwaad, maar juist ook met een nederige en dankbare houding jegens onze Vader.

Om misverstanden te voorkomen: ik stel niet dat ziekte per definitie te genezen zou zijn doordat mensen rondom de zieke of de zieke zelf in hun/zijn/haar autoriteit gaan/gaat staan. Ik stel zeker niet dat iemand die niet geneest, niet gelovig genoeg zou zijn of niet goed genoeg zou bidden. Er is nu eenmaal ziekte in de wereld. Soms genezen mensen door gebed, soms ook niet. Waarom dat soms niet gebeurd weet ik niet, maar het wil absoluut niet zeggen dat die mensen geen goede christenen zijn. Per slot van rekening heeft het overlijden van een meisje van 21, wat een heel sterk geloof had, een rotsvast vertrouwen in God had en een hele bijzondere relatie met God had… ertoe geleid dat ik in een kerk ben beland waar ik een dienst heb mee gemaakt die mij zo diep heeft geraakt dat ik opnieuw ben gaan zoeken naar de persoonlijke relatie die ik als kind met God heb gehad. Ik heb dat meisje nooit persoonlijk gekend, maar ik weet wel naast wie zij nu zit…. En ja.. als ik daaraan denk ben ik heel nederig en dankbaar.

Berichten: 1331

LISA610 schreef:

Dat je in je autoriteit mag gaan staan, vanuit je geloof in Jezus Christus betekent niet dat je gelijk bent aan God Marian. God is almachtig en dat zijn wij niet. Waar het om gaat is dat je de van God de macht hebt gekregen om bepaalde handelingen te verrichten in Jezus naam. Denk bijvoorbeeld aan het uitdrijven van demonen, zoals je ook in de Bijbel ziet gebeuren. Zodra het gaat om het wegsturen c.q. uitdrijven van iets wat van het kwaad afkomstig is, moet je dat doen met autoriteit. Dat wil niet zeggen dat dit schreeuwend moet gebeuren, het kan inderdaad zelfs fluisterend gebeuren. Waar het om gaat is dat je aangeeft dat je datgene weg stuurt in Jezus naam omdat jij (of de persoon waar je voor bid) is gekocht en betaald door het bloed van Jezus Christus. Een dergelijk gebed heeft een hele krachtige uitwerking richting de vorst der duisternis. Want uiteindelijk is die verslagen doordat Jezus voor onze zonden aan het kruis is gegaan. Er woedt echter nog wel degelijk een strijd in de hemelse gewesten en juist daar wordt over gesproken in Efeziërs. Lees desnoods het boek "de duisternis aanwezig" van Frank Perreti een keer. Dat leest vrij makkelijk weg, maar geeft wel een goed inzicht in die strijd en ook in de kracht van het gebed waarbij je als christen in je autoriteit gaat staan.

Lees bijvoorbeeld ook 1 Korintiërs 12, waarin staat dat christenen een uitzonderlijke kracht is toebedeeld, door de gaven van de Heilige Geest. Er zijn verschillende gaven, maar er is één God die ze allemaal teweeg brengt. Als God iemand zo'n gave geeft is het ook de bedoeling dat iemand die benut, zodat Gods plan ten uitvoering gebracht kan worden. Ik weet niet hoe jij het begrip” in je autoriteit gaan staan” uitlegt. Waar het echter om gaat is dat je gebruik maakt van de macht en kracht die jou als christen gegeven is, juist omdat dit onderdeel uit maakt van Gods allesomvattende plan wat voor mensen onmogelijk te bevatten en te begrijpen is.

Jij zegt dat het in je autoriteit gaan staan op jou over komt alsof we in plaats van Jezus willen gaan staan en vergelijkt dit met de Paus die zich plaatsvervanger van Petrus noemt. Nou staat volgens mij nergens in de Bijbel dat er een Paus benoemd moet worden als plaatsvervanger van een discipel, dus op dat specifieke punt deel ik jouw twijfel. Het is echter niet zo dat je als plaatsvervanger van Jezus optreedt, als je als christen in je autoriteit gaat staan en machten der duisternis weg stuurt in Jezus naam. Je voert veel eerder Gods wil uit, conform het voorbeeld dat Jezus zelf heeft voorgeleefd en de opdracht die Hij aan de discipelen heeft gegeven. Kijk nog eens naar het leven van Jezus in de tijd dat Hij hier op aarde was. Jezus heeft zich van het begin tot het einde volledig overgegeven aan Gods wil. Dat betekende niet dat Hij zich altijd op een nederige manier opstelde, integendeel.

Jij schrijft dat jij vindt dat Jezus wel een nederige houding had, maar er zijn tal van Bijbelteksten waaruit blijkt dat Hij zich niet nederig opstelde als het ging om het uitdrijven van demonen of het terecht wijzen van schriftgeleerden. Ik denk dat je daar niet zomaar even overheen moet lezen, maar juist ook dat ter harte moet nemen. Het voorbeeld van Jezus willen volgen impliceert dan ook niet dat je altijd nederig moet zijn. Die opvatting komt volgens mij veel eerder van bepaalde theologen, die hun eigen uitleg geven van wat er in de Bijbel staat, wellicht door bepaalde teksten uit het verband te trekken en andere gedeeltes weg te laten. Voordat ik nu weer alle Calvinisten over me heen krijg: ik zeg niet dat Calvijn dat deed.

Ook staat er nergens in de Bijbel dat het alleen de geestelijke leiders mogen zijn die in hun autoriteit mogen gaan staan. De twaalf discipelen waren per slot van rekening ook maar hele gewone mensen tot het moment dat zij Jezus gingen volgen. Juist daaruit leid ik af dat een ieder die besluit om Jezus te gaan volgen wel degelijk in zijn of haar autoriteit moet gaan staan op het moment dat de situatie daarom vraagt.

Jezus gaf zijn discipelen immers ook niet de opdracht om zich altijd nederig op te stellen. Hij zei hen juist om in Zijn naam wonderen te doen, zieken te genezen, demonen uit te drijven en doden op te wekken.. en om alle volken tot zijn discipelen te maken. Een discipel van Jezus is dus iemand die het evangelie verkondigt, maar juist ook in Zijn naam handelt, met autoriteit als het gaat om het wegsturen van het kwaad, maar juist ook met een nederige en dankbare houding jegens onze Vader.

Om misverstanden te voorkomen: ik stel niet dat ziekte per definitie te genezen zou zijn doordat mensen rondom de zieke of de zieke zelf in hun/zijn/haar autoriteit gaan/gaat staan. Ik stel zeker niet dat iemand die niet geneest, niet gelovig genoeg zou zijn of niet goed genoeg zou bidden. Er is nu eenmaal ziekte in de wereld. Soms genezen mensen door gebed, soms ook niet. Waarom dat soms niet gebeurd weet ik niet, maar het wil absoluut niet zeggen dat die mensen geen goede christenen zijn. Per slot van rekening heeft het overlijden van een meisje van 21, wat een heel sterk geloof had, een rotsvast vertrouwen in God had en een hele bijzondere relatie met God had… ertoe geleid dat ik in een kerk ben beland waar ik een dienst heb mee gemaakt die mij zo diep heeft geraakt dat ik opnieuw ben gaan zoeken naar de persoonlijke relatie die ik als kind met God heb gehad. Ik heb dat meisje nooit persoonlijk gekend, maar ik weet wel naast wie zij nu zit…. En ja.. als ik daaraan denk ben ik heel nederig en dankbaar.

Ja, mooi.

In de autoriteit van God gaan staan kan wellicht verduidelijkt worden met het volgende simpele metaforische voorbeeld .
Je staat op de grond en jou nadert een briesende brullende leeuw (metaforisch bedoeld) , je bent verlamt van angst. Dan komt er een Machtige Persoon aan (de Here)...Hij tilt je op tot aan Zijn Hart, je bent verlamt van angst en Hij bergt je in de Palm van Zijn Hand. Je bent daar veilig en na een poosje kijk je over de rand van Zijn Hand, daar staat de brullende leeuw nog.
De Here zegt nu, dat je die leeuw zelf weg moet sturen, dat Hij wil dat jíj dat doet....vanuit de Palm van Zijn Hand, over de rand van Zijn duim, bestraf je de leeuw en hij gaat weg.
Gaat de leeuw weg omdat Hij bang is voor jou?
Nee de leeuw hoorde alleen een zachte stem, komende uit de Hand van een Machtige Persoon...maar nu vlucht de leeuw weg, bevend voor de Almachtige Persoon in wiens Hand zijn prooi nu veilig is en hij niet meer.

Waarom God ervoor gekozen heeft om die autoriteit aan ons te geven is denk ik, omdat Hij een volwaardige Liefdesrelatie wil...alles samen doen.

Voorbeeld overigens METAFORISCH bedoeld... Knipoog smiley

Berichten: 1309

ANNETTE050 schreef:

Ja, mooi, k wil er alleen nog even aan toevoegen, dat alles gebeurd door de Kracht van de Heilige Geest die in ons woont.
Juist daarom haalde ik 1 Korinthiers 12 ook aan Annette
In de autoriteit van God gaan staan kan wellicht verduidelijkt worden met het volgende simpele (kom uit het onnderwijs Knipoog smiley

) voorbeeld
Je staat op de grond en jou nadert een briesende brullende leeuw, je bent verlamt van angst. Dan komt er een Machtige Persoon aan (de Here)...Hij tilt je op tot aan Zijn Hart, je bent verlamt van angst en Hij bergt je in de Palm van Zijn Hand. Je bent daar veilig en na een poosje kijk je over de rand van Zijn Hand, daar staat de brullende leeuw nog.
De Here zegt nu, dat je die leeuw zelf weg moet sturen, dat Hij wil dat jíj dat doet....vanuit de Palm van Zijn Hand, over de rand van Zijn duim, bestraf je de leeuw en hij gaat weg.
Gaat de leeuw weg omdat Hij bang is voor jou?
Nee de leeuw hoorde alleen een zachte stem, komende uit de Hand van een Machtige Persoon...maar nu vlucht de leeuw weg, bevend voor de Almachtige Persoon in wiens Hand zijn prooi nu veilig is en hij niet meer.
Wauw wat een mooie eenvoudige uitleg geef je hier Knipoog smiley

Waarom God ervoor gekozen heeft om die autoriteit aan ons te geven is denk ik, omdat Hij een volwaardige Liefdesrelatie wil...alles samen doen.

Helemaal mee eens, thx voor de aanvulling Knipoog smiley

[b]

Berichten: 2463

[quote=BASTIAAN161]
CROSSROAD317 schreef:
Voor alle duidelijkheid zou ik graag lezen wat dan die beloften zijn ....
Ik bedoel daarmee de beloften van het verbond. ( Dat Hij ons tot Zijn kinderen en erfgenamen wil aannemen, dat hij ons van al onze zonden wast in Zijn bloed, en dat wij van onze zonden bevrijd zijn, dat de Heilige Geest in ons wonen wil, en dat wij later bij Hem mogen zijn als van aangezicht tot aangezicht, etc.)
Ik neem aan dat je hier wel over het nieuwe verbond spreekt. Dat we dit dus alleen kunnen krijgen door Jezus Christus aan te nemen als Verlosser, Zaligmaker en Redder.

Quote:
Hoe bedoel je dit, "gevoel, uiterlijke kenmerken en echt zondig hart hebben" ??
Ben je niet bekend met de leer over zogenaamde standen in het genadeleven ? En soort van beschrijving van stappen op de meetlat van genade, die je geacht wordt te hebben voordat je als wedergeborene wordt (h)erkent.
Nee, ben ik niet mee bekend. Ik ken alleen de zekerheid die ik heb gekregen toen ik Jeuzs Christus aannam als mijn persoonlijke Verlosser, Zaligmaker en Redder. Zoals Hij aangeeft in Joh. 4:14 ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ Dit is voor mij de enige erkenning, gegeven door Jezus, in zijn woord de Bijbel.

Quote:
Welke twijfel wekken ze op, en in welk verband zie je dat dan, met het ontmoedigen van het aangaan aan het Heilig Avondmaal ??
Kort gezegd: of je wel een kind van God bent. Ook al wil je gelovig zijn en ben je actief in de kerk bezig en ook actief in je band met God, zoals bidden etc. Praktijk: weinig gaan aan het avondmaal aan. En ga je b.v. wel “spontaan” heen, kun je rekenen op een gesprekje thuis.
Voor een gedeelte kan ik me hier wel in vinden, we zullen ons zelf onderzoeken om ons niet een oordeel te eten en te drinken. 1 Kor. 11
Maar het is Jezus Christus die ons nodigt aan het Heilig Avondmaal en niet de kerk of gemeente. Als jij met God in het reine bent, leeft naar Zijn Woord, Hem kent als je Verlosser, Zaligmaker en Redder, is er geen kerk of gemeente, geen enkele leer die op grond van de bijbel, jou het Heilig Avondmaal mag weigeren.

Quote:
Dan zou ik ook graag de bijbelgedeeltes willen weten waarin datgene staat, wat volgens jou niet naar de schrift is??
Het probleem is in het kort dat het genadeverbond staat onder de beheersing van de uitverkiezing ( zoals geformuleerd in synode uitspraken van b.v. 1931).
De bijbel kent de categorie van teksten die tot activiteit manen: ren de wedloop, strijdt de strijd, bekeer je , etc. En ook teksten die uitleggen dat God het is die het willen in ons werkt, en dat alles van God komt. Beide accenten zijn bijbels. Maar er zijn stromingen die het accent leggen op je vrije wil, dat de mens het is die een stap moet maken omdat er anders niets gebeurd. En er zijn stromingen ( waar we het nu over hebben) die het accent legt op het feit dat God alles doet: Hetgeen resulteert in een verwachting die praktisch zich uitmond in afwachten….
Gelukkig zijn er ook vanuit de eigen geledingen wel geluiden die de vinger op de zere plek leggen en pleiten voor een evenwichtiger preding, zoals van Blaauwendraad of K. van der Zwaag.
Ik kan me zeker indenken dat dat voor velen een probleem is. Het genadeverbond staat namelijk niet onder de beheersing van de uitverkiezing (zoals geformuleerd in synode uitspraken van b.v. 1931).
Het genadeverbond is voor iedereen die Jezus Christus heeft aangenomen als Verlosser, Zaligmaker en Redder, zoals dit geschreven staat in de bijbel. Ja het is God die het willen in ons werkt, en alles komt van God. Toen wij nog in de duisternis leefden, gaf Hij Zijn Zoon, om ons een weg vrij te maken tot Heerlijkheid. Door het bloed van Zijn Zoon Jezus Christus is de weg vrij tot de Vader, niet door uitverkiezing of voorbestemming.
Dat God alles weet, Hij is de Alpha en Omega, het begin en het eind, God kent het eindresultaat, God weet wie de keuze voor Jezus Christus heeft gemaakt of nog gaat maken. Dat is de werkelijke vrijheid van eigen keuzes mogen maken.

Berichten: 80

Bastiaan, ik ga maar even terug naar de basis hoe ik dit alles zie vanuit Bijbel.
Dan snap je misschien dat ik geen algemeen vijandsbeeld heb, maar wel dat ik de “vervangingstheologie” zie als iets heel kwalijks. Misschien heb ik het waarom, eerder niet goed uitgelegd. Want van de “kerk” het “geestelijk Israël” maken is “vervangingstheologie”.
Het komt niet eens in de Bijbel voor. Dit denken heeft nare gevolgen (netjes gezegd) gehad (en nog steeds) en is wel degelijk een Calvinistisch denken en m.i. niet Bijbels.

Bastiaan schreef:

Het geestelijke Israël (= dus Gemeente) bestaat daardoor uit (een klein aantal?) gelovigen afkomstig van het volk Israël, en ook uit gelovigen (hoeveel?) vanuit de heidenen. Samen ingelijfd in de kerk (nee = de Gemeente) van alle tijden (pas nadat ook het heil tot de gelovigen uit de heidenen kwam), met Christus als hoofd. En nadat het getal van de heidenen die tot bekering zijn gekomen, vol is, zal ook op grote schaal het volk Israël (precies het volk Israël) weer als natuurlijke takken van de boom terug erin geënt worden.

Met de laatste regel ben ik het overigens wel eens.

De Bijbel onderscheid drie groepen mensen, die elk hun eigen plaats in God heilsplan in nemen.
Heb ik niet zelf verzonnen, staat echt in de Bijbel. Dat zul je toch met mij eens zijn?

1 Kor. 10:32 schreef:

"Geeft noch aan Joden, noch aan Grieken, noch aan de gemeente Gods aanstoot".

Er zijn meer teksten, maar ik beperk mij even tot deze.
De Bijbel zelf maakt dus een duidelijk onderscheid t.o.v. Joden, heidenen en christenen.
Maar het is een onderscheid dat onder gelovigen in de Gemeente van Christus weg valt.

1 Kor.12:12-13 schreef:

"Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; want door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij met één Geest gedrenkt"

De Bijbel spreekt dus duidelijk over de Gemeente als een Lichaam, bestaande uit Joodse en niet-Joodse gelovigen, wat ten diepste niemand anders is dan Christus Zelf.
Hierdoor is de middenmuur weggebroken. (Ef. 2:14-16)
Moet je eens nagaan wat een verandering van denken dit vroeg voor religieuze Joden als b.v. Petrus en Paulus. Een Gemeente bestaande uit Joden en heidenen was immers voorheen ondenkbaar. Omgang met heidenen was voor Joden simpel weg ‘not done'. Had God zelf bevolen. Denk maar eens aan Paulus toen hij naar de heidense Cornelius werd gestuurd. (Hand.10:28)
Heidenen waren als onbesnedenen voor Joden onder de wet onrein, maar nu er een nieuwe fase in Gods heilsplan is aangebroken, is alles anders geworden. De wet die voorheen als tussenmuur scheiding maakte en zelfs vijandschap tussen Jood en heiden veroorzaakte, is door de dood en opstanding van Christus weggebroken.

Ef. 2:11-13 schreef:

"Bedenkt daarom dat gij, die vroeger heidenen waart naar het vlees, en onbesneden genoemd werdt door de zogenaamde besnijdenis, die werk van mensenhanden aan het vlees is, dat gij te dien tijde zonder Christus waart, uitgesloten van het burgerrecht Israëls en vreemd aan de verbonden der belofte, zonder hoop en zonder God in de wereld. Maar thans in Christus Jezus zijt gij, die eertijds veraf waart,
dichtbij gekomen door het bloed van Christus."

Er was dus een ‘vroeger' en een ‘te dien tijde' dat heidenen als onbesnedenen (besnijdenis is het verbondsteken tussen God en Israël), geen aanspraak konden maken op de zegeningen van dat verbond. Heidenen waren te dien tijde zonder hoop en zonder God in deze wereld. Het was de tijd waarin Israël onder de wet in verzekerde bewaring werd gehouden (zie Gal. 3:23) en als het ware ‘ommuurd' door de wet, voor heidenen ontoegankelijk was. Maar thans zijn de heidenen nabij gekomen, door het bloed van Christus.

Deze wending in Gods heilsplan was tot die tijd door God verborgen gehouden!

Ef. 3:5-7 schreef:

"dit geheimenis, dat de heidenen mede-erfgenamen zijn, medeleden en medegenoten van de belofte in Christus Jezus door het evangelie.."

Het gaat hier over de Gemeente in Jezus Christus en niet over Israël (ook niet over de geestelijke kerkelijk vorm).
Het lijkt mij logisch dat als je dit geopenbaarde geheimenis van de Gemeente goed begrijpt of verstaat, dat ook de vele Bijbelse waarheden met betrekking tot Israël automatisch op hun plaats vallen.
Als je Israël en de Gemeente in de Bijbel goed van elkaar kunt onderscheiden, zal je dat ook bewaren voor de vervangingstheologie. (zijn uiteindelijk wel de wortels van het antisemitisme)

En om het nog maar even langer te maken. Dan zal je ook zien dat de Gemeente en Israël aparte doelen, maar ook overeenkomsten hebben, beide een plaats hebbende in Gods heilsplan.
Israël:
1. Aards volk (Gen. 12)
2. Begint bij Abraham
3. Etnisch nageslacht van Abraham, Izak, Jacob
4. Christus als Koning
5. Geopenbaard in het O.T
6. Bruid van Christus (Jer. 31, Hos. 2:18)
7. Aardse toekomst (Micha 4:1-4)
Gemeente:
1. Hemels volk (Fil. 3:20)
2. Begint na de (tijdelijke) verharding van Israël (Rom. 11:11)
3. Joden en heidenen
4. Christus als Hoofd
5. Een geheimenis in het O.T. (Ef. 3:5)
6. Lichaam van Christus (1 Cor. 12:13)
7. Hemelse toekomst (Fil. 3:20)
Maar beide zijn door God geschapen, beide om getuigen te zijn, beide geroepen tot dienst aan en verheerlijking van God.

Maakt dit van de gelovigen uit de heidenen Joden? Nee, want Joods ben je alleen door geboorte. Messiasbelijdende Joden zijn en blijven Joden.
Christenen zijn gelovigen uit de heidenen.
We zijn gelukkig allemaal onderdeel van het Lichaam wat vele leden heeft, met onze eigen identiteit, maar we zijn 1 in Jezus de Messias.
Maakt dit van de “kerk” het “geestelijk Israël”? Weer nee, want de Bijbel heeft het over de Gemeente en niet over een “geestelijk Israël”.
En voor mij is er niets geestelijks aan de Gemeente van Jezus de Messias. Ben blij dat ik daar een onderdeel van mag zijn en vele met mij.
En dat alles uit genade alleen!

Bastiaan schreef:

Wij zijn dus kinderen van Abraham. We zijn Israëliet.
Niet door afstamming maar gezegend in Christus mogen we kinderen van onze Hemelse Vader zijn, tot zijn volk gerekend worden. Niet door de besnijdenis van het vlees, maar de besnijdenis van het hart; allen die in waar Geloof Christus aanneemt. Als dit voor jou geldt dan ben je Jood, tenminste ik lees in Romeinen 2 het volgende: “Maar die is een Jood, die het in het verborgene is; en de besnijdenis des harten, in den geest, niet in de letter, is de besnijdenis; wiens lof niet is uit de mensen, maar uit God.”

Misschien moet je Romeinen 2 eens vanaf vers 17 lezen. Dan begrijp je misschien dat Paulus hier tegen de Joden in de Gemeente van Rome spreekt en dat ze hier eigenlijk op hun kop krijgen. Zoals verder op in Romeinenbrief de gelovige uit de heidenen worden aangesproken op hun gedrag tegen de Joden. En als je stuk goed leest snap je ook waarom. Lees ook maar eens het begin van hoofdstuk 3. Geeft een boel duidelijkheid, de rest trouwens ook.
Paulus heeft hier dus ook te maken met Joden en gelovigen uit de heidenen. Die dus beide bij de Gemeente in Rome hoorden. Ondanks dat ze beide 1 waren in het lichaam van Christus waren, gaf het samengaan nog de nodige problemen. En ik vraag mij wel eens af, is er nu dan wat veranderd.

Ik hoop dat je nu kunt begrijpen hoe ik het bedoel vanuit de Bijbel en dat het niets met een algemeen vijandsbeeld heeft te maken.
Als je nog steeds gelooft dat je Jood en Israëliet bent, dan moet ik toch denken aan de woorden van de Messiasbelijdende Jodin Mw. Eberlé-Gotlib waar ik gelukkig heel lang Bijbelstudie van heb mogen krijgen.
"Want zij vertelde dat ze zich afvroeg waar al die christenen waren in WOII, die geloofde Jood en Israëliet te zijn. Waren ze tijdens de pogroms en razzia’s ook nog Jood, droegen ze ook zo’n gele Jodenster of waren ze toch maar een naar de kerk gaand christen?"

Berichten: 1146

LISA610 schreef:

Dat je in je autoriteit mag gaan staan, vanuit je geloof in Jezus Christus betekent niet dat je gelijk bent aan God Marian. God is almachtig en dat zijn wij niet. Waar het om gaat is dat je de van God de macht hebt gekregen om bepaalde handelingen te verrichten in Jezus naam. Denk bijvoorbeeld aan het uitdrijven van demonen, zoals je ook in de Bijbel ziet gebeuren. Zodra het gaat om het wegsturen c.q. uitdrijven van iets wat van het kwaad afkomstig is, moet je dat doen met autoriteit. Dat wil niet zeggen dat dit schreeuwend moet gebeuren, het kan inderdaad zelfs fluisterend gebeuren. Waar het om gaat is dat je aangeeft dat je datgene weg stuurt in Jezus naam omdat jij (of de persoon waar je voor bid) is gekocht en betaald door het bloed van Jezus Christus. Een dergelijk gebed heeft een hele krachtige uitwerking richting de vorst der duisternis. Want uiteindelijk is die verslagen doordat Jezus voor onze zonden aan het kruis is gegaan. Er woedt echter nog wel degelijk een strijd in de hemelse gewesten en juist daar wordt over gesproken in Efeziërs. Lees desnoods het boek "de duisternis aanwezig" van Frank Perreti een keer. Dat leest vrij makkelijk weg, maar geeft wel een goed inzicht in die strijd en ook in de kracht van het gebed waarbij je als christen in je autoriteit gaat staan.

Lees bijvoorbeeld ook 1 Korintiërs 12, waarin staat dat christenen een uitzonderlijke kracht is toebedeeld, door de gaven van de Heilige Geest. Er zijn verschillende gaven, maar er is één God die ze allemaal teweeg brengt. Als God iemand zo'n gave geeft is het ook de bedoeling dat iemand die benut, zodat Gods plan ten uitvoering gebracht kan worden. Ik weet niet hoe jij het begrip” in je autoriteit gaan staan” uitlegt. Waar het echter om gaat is dat je gebruik maakt van de macht en kracht die jou als christen gegeven is, juist omdat dit onderdeel uit maakt van Gods allesomvattende plan wat voor mensen onmogelijk te bevatten en te begrijpen is.

Jij zegt dat het in je autoriteit gaan staan op jou over komt alsof we in plaats van Jezus willen gaan staan en vergelijkt dit met de Paus die zich plaatsvervanger van Petrus noemt. Nou staat volgens mij nergens in de Bijbel dat er een Paus benoemd moet worden als plaatsvervanger van een discipel, dus op dat specifieke punt deel ik jouw twijfel. Het is echter niet zo dat je als plaatsvervanger van Jezus optreedt, als je als christen in je autoriteit gaat staan en machten der duisternis weg stuurt in Jezus naam. Je voert veel eerder Gods wil uit, conform het voorbeeld dat Jezus zelf heeft voorgeleefd en de opdracht die Hij aan de discipelen heeft gegeven. Kijk nog eens naar het leven van Jezus in de tijd dat Hij hier op aarde was. Jezus heeft zich van het begin tot het einde volledig overgegeven aan Gods wil. Dat betekende niet dat Hij zich altijd op een nederige manier opstelde, integendeel.

Jij schrijft dat jij vindt dat Jezus wel een nederige houding had, maar er zijn tal van Bijbelteksten waaruit blijkt dat Hij zich niet nederig opstelde als het ging om het uitdrijven van demonen of het terecht wijzen van schriftgeleerden. Ik denk dat je daar niet zomaar even overheen moet lezen, maar juist ook dat ter harte moet nemen. Het voorbeeld van Jezus willen volgen impliceert dan ook niet dat je altijd nederig moet zijn. Die opvatting komt volgens mij veel eerder van bepaalde theologen, die hun eigen uitleg geven van wat er in de Bijbel staat, wellicht door bepaalde teksten uit het verband te trekken en andere gedeeltes weg te laten. Voordat ik nu weer alle Calvinisten over me heen krijg: ik zeg niet dat Calvijn dat deed.

Ook staat er nergens in de Bijbel dat het alleen de geestelijke leiders mogen zijn die in hun autoriteit mogen gaan staan. De twaalf discipelen waren per slot van rekening ook maar hele gewone mensen tot het moment dat zij Jezus gingen volgen. Juist daaruit leid ik af dat een ieder die besluit om Jezus te gaan volgen wel degelijk in zijn of haar autoriteit moet gaan staan op het moment dat de situatie daarom vraagt.

Jezus gaf zijn discipelen immers ook niet de opdracht om zich altijd nederig op te stellen. Hij zei hen juist om in Zijn naam wonderen te doen, zieken te genezen, demonen uit te drijven en doden op te wekken.. en om alle volken tot zijn discipelen te maken. Een discipel van Jezus is dus iemand die het evangelie verkondigt, maar juist ook in Zijn naam handelt, met autoriteit als het gaat om het wegsturen van het kwaad, maar juist ook met een nederige en dankbare houding jegens onze Vader.

Om misverstanden te voorkomen: ik stel niet dat ziekte per definitie te genezen zou zijn doordat mensen rondom de zieke of de zieke zelf in hun/zijn/haar autoriteit gaan/gaat staan. Ik stel zeker niet dat iemand die niet geneest, niet gelovig genoeg zou zijn of niet goed genoeg zou bidden. Er is nu eenmaal ziekte in de wereld. Soms genezen mensen door gebed, soms ook niet. Waarom dat soms niet gebeurd weet ik niet, maar het wil absoluut niet zeggen dat die mensen geen goede christenen zijn. Per slot van rekening heeft het overlijden van een meisje van 21, wat een heel sterk geloof had, een rotsvast vertrouwen in God had en een hele bijzondere relatie met God had… ertoe geleid dat ik in een kerk ben beland waar ik een dienst heb mee gemaakt die mij zo diep heeft geraakt dat ik opnieuw ben gaan zoeken naar de persoonlijke relatie die ik als kind met God heb gehad. Ik heb dat meisje nooit persoonlijk gekend, maar ik weet wel naast wie zij nu zit…. En ja.. als ik daaraan denk ben ik heel nederig en dankbaar.

Lisa, thx voor je uitgebreide antwoord…ik ben er dus ook maar even voor gaan zitten..

Nederig…een woord met veel betekenissen.

Als ik aan Jezus denk is dat wel het woord wat ik bij Hem vind passen. Hij was bescheiden, niet opdringerig, niet opvallend, eenvoudig….een timmermanszoon.
Hij wilde niet in de belangstelling staan, zelfs na het doen van een wonder wil Hij nog niet dat de mensen achter hem aankomen. Hij wilde niet opvallen al deed Hij dat wel, alleen al door zijn wonderen en tekenen waarvan in de bijbel staat dat de wereld zelf, al werd dit opgetekend, al haar boeken niet zou kunnen bevatten..
Tegelijk met zijn nederige houding straalde Hij autoriteit uit. En dat kwam juist door Zijn houding..Hij liet zich nergens op voorstaan en dan lees ik bv. Zijn eerste wonder waarin Hij water in wijn veranderde op een bruiloft. Hij deed op Zijn tijd wat Hij nodig vond.
Zo maakt Hij zich in het hele NT. bekend..Hij gaat op een onopvallende wijze Zijn eigen gang net als bij het kiezen van Zijn discipelen benadert Hij ze en vraagt ze of ze Hem volgen willen.
Waar jij zegt dat Jezus zijn discipelen niet de opdracht gaf om zich nederig op te stellen maar hen juist zei om in Zijn Naam wonderen te doen, zie ik niet de tegenstelling.
Met een nederige houding wonderen doen, zieken genezen,, demonen uitdrijven, doden opwekken en alle volken tot Zijn discipelen maken kan dus heel goed samen gaan. ( quote Cross. )
…en dat is wat Jezus van ons vraagt; niet met allerlei aankondigingen en/of hoogmoed kenbaar maken dat je de gave van genezing/duiveluitdrijving hebt ontvangen, maar in geloof op Hem je weg gaan en vertrouwen dat Jezus alles wat nodig is op je pad brengt en dan in Zijn Naam wonderen doen.
In de Bijbel lees ik immers nergens dat er een aankondiging was dat er zieken genezen zouden worden? Of dat er een speciale dienst belegd werd om demonen uit te drijven of zieken te genezen of doden op te wekken?
Ik geloof net als jij dat God aan verschillende mensen verschillende gaven heeft gegeven, door Zijn Geest.
En dan geloof ik dat er mensen zijn die claimen bepaalde gaven te hebben en dan toch niet iedere zieke die bij hem komt/gebracht wordt genezen kan.
Dan vraag ik mij af of dit nog wel mogelijk is in onze westerse cultuur.
Of God niet die bepaalde gaven van ons weggenomen heeft en ze voorbestemd heeft om alleen aan de onbekeerde mensen kenbaar te maken in landen waar voor het eerst het Evangelie verkondigd wordt, omdat we daarvan horen dat er wel opwekkingen uit de dood zijn en uitdrijvingen van demonen en genezing van ziekte en dat die wonderen allemaal blijvend zijn en niet na een tijdje verdwijnen, zoals hier vaak..( en ik heb het meegemaakt.)
Dat Zijn wonderen gebeuren tot eer van Zijn Naam geloof ik zeker omdat Jezus ons zelf gezegd heeft dat op deze manier de grote werken Gods geopenbaard konden worden.
Want net als jij zeg ik dan niet dat het niet aan ons geloof/ongeloof ligt…
( al denk ik soms dan weer van wel. )
Want zegt Jezus niet tegen Zijn discipelen/Petrus.. dat het hun ongeloof is dat ze belet een wonder te doen ( bestraffen van de storm.- wat eigenlijk een bestraffen van de satan was-..lopen op het water..)?

Ook mijn leven heeft een keerpunt gehad net als het jouwe, niet door een meisje wat overleed op haar 21ste …..( De Uitnodiging van W. Paul Young …erg mooi boek over het overlijden van een jong meisje en de vreugde in de hemel én hoe de vader gesterkt wordt door een kijkje in de hemel te mogen nemen ) wél door een broer van een vriendin, die ds. wilde worden en daar erg veel onzekerheid over had en nadat hij een jaar nagedacht en veel gebeden had zijn studie is begonnen en later zijn eerste preek hield over Rom. 8.
…..het leven door de Geest en de hoop voor Gods kinderen en de zekerheid des geloofs…toen gingen mijn ogen open..ik hoorde voor het eerst bewust dat ; “er geen verdoemenis is voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest en dat het lijden dezes tegenwoordigen tijds niet is te waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden…..
en het belangrijkste wat ik ook in mijn profiel heb staan:
“Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen,
noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus.”

Ik ben ervan overtuigd dat ik elke dag weer de fout inga, en dat ik elke dag weer tot inkeer mag komen en bij Mijn Hemelse Vader aan mag kloppen..wat of ik ook gedaan heb en dat Hij alles, in het lijden en sterven van Zijn Zoon..allang vergeven heeft..

Berichten: 1146

ANNETTE050 schreef:

Ja, mooi.

In de autoriteit van God gaan staan kan wellicht verduidelijkt worden met het volgende simpele (kom uit het onnderwijs Knipoog smiley

) voorbeeld .
Je staat op de grond en jou nadert een briesende brullende leeuw, je bent verlamt van angst. Dan komt er een Machtige Persoon aan (de Here)...Hij tilt je op tot aan Zijn Hart, je bent verlamt van angst en Hij bergt je in de Palm van Zijn Hand. Je bent daar veilig en na een poosje kijk je over de rand van Zijn Hand, daar staat de brullende leeuw nog.
De Here zegt nu, dat je die leeuw zelf weg moet sturen, dat Hij wil dat jíj dat doet....vanuit de Palm van Zijn Hand, over de rand van Zijn duim, bestraf je de leeuw en hij gaat weg.
Gaat de leeuw weg omdat Hij bang is voor jou?
Nee de leeuw hoorde alleen een zachte stem, komende uit de Hand van een Machtige Persoon...maar nu vlucht de leeuw weg, bevend voor de Almachtige Persoon in wiens Hand zijn prooi nu veilig is en hij niet meer.

Waarom God ervoor gekozen heeft om die autoriteit aan ons te geven is denk ik, omdat Hij een volwaardige Liefdesrelatie wil...alles samen doen.

Allereerst wil ik zeggen dat ik ook uit het onderwijs kom.. Knipoog smiley

Ik geloof wat je aanhaalt uit wikipedia…God is een soeverein God.

Je geeft een praktisch voorbeeld dat ik als een sprookje vind klinken in deze tijd en dan ook onwaarschijnlijk vind.hoop dat je het niet aan de kinderen vertelt? Smiley die vol vragen zit

Ik ben eens aangevallen door een hond en toen heb ik niet in eerste instantie aan God gedacht maar wel hoe ik die hond weg moest krijgen….
En daar bedoel ik mee te zeggen dat ik het voorbeeld zeker wél geloof, maar dan geloof ik meer dat het in evangelisatie/zending situaties van toepassing is en dat het in onze westerse wereld bijna niet meer voorkomt

Al is het voorbeeld op zich best mooi.. Lachende smiley

Berichten: 1146

CROSSROAD317 schreef:

daarom mag je dus in Zijn autoriteit staan, omdat Hij je die macht heeft gegeven.

De teksten die ik lees ( en ik geloof ze ), staan in verband van het brengen van het Evangelie…( de context? )
Als Hij aan al Zijn gelovigen deze macht gegeven heeft ( wat sommigen geloven ), waarom kunnen wij dan niet de onreine geesten uitwerpen? En nu bedoel ik jij of ik?
En waarom kan ik niet alle ziekte en alle kwaal genezen ..terwijl in de Bijbel nergens staat dat de discipelen iemand niet genezen konden?
Waarom kan het zo zijn dat wij, om dit op te lossen, zeggen dat niet alle zieken genezen worden?
In een genezingsdienst worden bepaalde mensen wel genezen en anderen niet?
Is dit Bijbels of wat Jezus gewild zou hebben?
Kijk en dat geloof ik niet, daar heb ik grote vraagtekens bij.
Of zijn wij verkeerd bezig met het naar ons toe trekken wat ons niet toe komt?

Berichten: 2463

MARIAN519 schreef:

De teksten die ik lees ( en ik geloof ze ), staan in verband van het brengen van het Evangelie…( de context? )
Als Hij aan al Zijn gelovigen deze macht gegeven heeft ( wat sommigen geloven ), waarom kunnen wij dan niet de onreine geesten uitwerpen? En nu bedoel ik jij of ik?
Waarom zou je dat niet kunnen, heb je de onreine geest in Jezus naam terechtgewezen en hem weggestuurt??
En waarom kan ik niet alle ziekte en alle kwaal genezen ..terwijl in de Bijbel nergens staat dat de discipelen iemand niet genezen konden?
Waarom kan het zo zijn dat wij, om dit op te lossen, zeggen dat niet alle zieken genezen worden?
Omdat wij als mensen blijven denken, er staat trouwens ook 1 Korintiers 10:13 U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.
In een genezingsdienst worden bepaalde mensen wel genezen en anderen niet?
Is dit Bijbels of wat Jezus gewild zou hebben?
Het klopt dat in "genezingsdiensten" mensen wel- en andere niet worden genezen. Is dit bijbels en zou Jezus dit gewild hebben, ja ik denk het wel, alleen kunnen wij of willen wij dat niet altijd bevatten. Ziekte is trouwens wel onderdeel van ons aards bestaan. Ook hier een bijbeltekst uit Handeling 4:23-31 en dan specifiek vers 30: door ons bij te staan, zodat zieken genezing vinden en er tekenen en wonderen gebeuren in de naam van Jezus, uw heilige dienaar.’ Kijk trouwens ook eens naar het resultaat van dat gebed ....
Kijk en dat geloof ik niet, daar heb ik grote vraagtekens bij.
Tomas geloofde ook niet, had ook grote vraagtekens, en wat zegt Jezus tegen hem Joh. 20:29 Jezus zei tegen hem: ‘Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.’ Wonderen gebeuren gewoon in Jezus naam, waarom zou je daar aan twijfelen?
Of zijn wij verkeerd bezig met het naar ons toe trekken wat ons niet toe komt?

Ik denk dat je verkeerd bezig bent als je de macht die jou gegeven is, in Jezus Christus, naast je neerlegt en er niets mee doet, omdat je verstand je tegenoudt.

Mensen mogen en staan vrij in hoe ze een tekst of bijbelgedeelte willen uitleggen of toepassen. Daar ga ik verder niet op in.

Berichten: 641

soooodeju ben ff paar dagen weg en kijk een hoeveel er is geschreven.
Vind dat bastiaan zeer goed zijn punten onderbouwt en de rest soms snel oftopic gaat. maar er is zoveel gezegd dat ik eerst eens achterover ga zitten en de discussie volg. erg interessant. dieper en Bijbelser dat normaal op dit forum. aangenaam verrast.

Toch even kort zelf zit ik er precies tussen, sommige punten kies ik voor de evangelische kant, maar meeste toch de calvinistishe kant. ik wou dat ik alles wat me beviel van beiden denominaties kon plukken en een eigen kerk beginnen, maar goed dat is een illusie, en overal waar mensen zijn is feilbaarheid.

Met betrekking tot de Geest, want die afsplitsing is er in die onderwerp gekomen; vind ik dat je bij de evangelische/pinkster kerk soms van die onbijbelse excessen hebt, zelf meegemaakt, waardoor ik het kind met het badwater weggooi merk ik zelf. Als wedergeboren christen ken ik de Geest en weet ik hoe belangrijk Hij is in Leer en leven. En in de calvinistische kerken waar ik ben wezen kerkshoppen is het vaak stil en kil op dat gebied. Maar de rest van de leer is heel Bijbels.
lastig.....

Berichten: 2109

@Kathy
Ik vind je verhaal duidelijk. Alleen is het ook het verhaal van mensen zoals Bastiaan volgens mij. Je maakt duidelijk dat er verschil is in groeperingen, maar dat ze allemaal een positie hebben in Gods Heilsplan. Dat jij het net even anders verwoordt dan Bastiaan doet, betekent niet dat er altijd sprake is van een tegenstelling. Want beiden zeggen jullie dat je als christen net zoveel betekent in Gods Heilsplan, dat je beiden 'geestelijk' kind van Abraham bent.

Berichten: 1146

[quote=CROSSROAD317]Ik denk dat je verkeerd bezig bent als je de macht die jou gegeven is, in Jezus Christus, naast je neerlegt en er niets mee doet, omdat je verstand je tegenoudt.

Maar is gebed niet een hele grote macht/kracht?
En door mijn gebed met God zijn er al zoveel wonderen in mijn leven gebeurd.
Zie je..ik leg zeker niets naast mij neer, maar ga ermee aan het werk...misschien net als jij?
Maar wel op een andere/eigen manier. Knipoog smiley

Berichten: 1331

hoi alle topiclezers,
Dit lied wil ik graag toevoegen aan dit topic over 'calvijn', dogma's wetten enz.
De opname ziet er allemaal wat raar uit maar waarschijnlijk is het buiten opgenomen.
Ik ken zijn liederen al meer dan 30 jaar.
Het punt is dat God veel méér is dan dogma's en zo, dat het gaat om het persoonlijke van een relatie met Hem....

http://youtu.be/FVdGEPA-Nxc

p.s en wat hij zegt over laptops onderschrijf ik ook met mijn hele hart...

Berichten: 114

KATHY142 schreef:

Bastiaan, ik ga maar even terug naar de basis hoe ik dit alles zie vanuit Bijbel.
Dan snap je misschien dat ik geen algemeen vijandsbeeld heb, maar wel dat ik de “vervangingstheologie” zie als iets heel kwalijks.

Maar nu doe je pardoes hetzelfde ;)
Want waarom kom je op de proppen met vervangingstheologie. Ik heb het nergens genoemd. En inhoudelijk heb ik keer op keer genoemd dat een (heel klein?) overblijfsel van het volk behouden bleef. Dus dan kan het al geen vervanging zijn toch?
En met dat vijandsbeeld bedoel ik als mogelijke oorzaak dat je me toch telkens opnieuw confronteert hiermee, zelfs in weerwil van wat ik wel geschreven heb. Misschien is een stereotype beeld in evangelische kringen over calvinisten, hier debet aan.
P.s. ik bedoel zeker niet dat je vijandig bent (sorry als dat zo over gekomen is), maar ik snap het alleen niet.

Quote:

Misschien heb ik het waarom, eerder niet goed uitgelegd. Want van de “kerk” het “geestelijk Israël” maken is “vervangingstheologie”.

Nee, dat is niet zo. Want VERVANGing impliceert dat naast de uitbreiding iets geschrapt is. Maar het oude principe is intact (hoewel in aantallen wellicht verschillend). Het oude principe was:
- Er is een volk die Israel wordt genoemd (puur op grond van biologische afstammelingen)
- En tevens geldt: “niet allen, die van Israël afstammen, zijn Israël” (Rom.9:6)
Zo verstaat gij dan, dat degenen die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn.” (Gal.3:7).

Quote:

De Bijbel spreekt dus duidelijk over de Gemeente als een Lichaam, bestaande uit Joodse en niet-Joodse gelovigen, wat ten diepste niemand anders is dan Christus Zelf.
Hierdoor is de middenmuur weggebroken. (Ef. 2:14-16)

Mee eens.

Quote:

Ef. 3:5-7 schreef:
"dit geheimenis, dat de heidenen mede-erfgenamen zijn, medeleden en medegenoten van de belofte in Christus Jezus door het evangelie.."
Het gaat hier over de Gemeente in Jezus Christus (...)

Mee eens.

Quote:

(...) en niet over Israël (ook niet over de geestelijke kerkelijk vorm)

Niet mee eens. En niet bewezen.

Ik voerde verschillende teksten aan. Van sommige, zoals over de Romeinen, gaf je aan dat die gericht waren tegen de Joden.
Ik denk dat de kern heel daarom heel makkelijk weer te geven is, met de volgende vraag:
Zijn de ongelovige Farizeeërs Joden???????????
Ja of nee ?
( of licht het niet zo zwart wit, en is het maar net de vraag welke definitie van “Jood” je gebruikt” ?)

Calvinsten Antisemitisch ?

Quote:

(…) Dit denken heeft nare gevolgen (netjes gezegd) gehad (en nog steeds)
(…)zijn uiteindelijk wel de wortels van het antisemitisme (…)
Als je nog steeds gelooft dat je Jood en Israëliet bent, dan moet ik toch denken aan de woorden van de Messiasbelijdende Jodin Mw. Eberlé-Gotlib waar ik gelukkig heel lang Bijbelstudie van heb mogen krijgen.
"Want zij vertelde dat ze zich afvroeg waar al die christenen waren in WOII, die geloofde Jood en Israëliet te zijn. Waren ze tijdens de pogroms en razzia’s ook nog Jood, droegen ze ook zo’n gele Jodenster of waren ze toch maar een naar de kerk gaand christen?"

Ik beschouw dit verwijt als hoogst ernstig.
Besef je dat er hier, en niet voor het eerst in deze draad, een stroming van vele duizende mensen die oprecht God willen dienen, geassocieerd wordt met de grootste massamoord in de moderne geschiedenis?
Het enige dat ik op dit moment daarop wil zeggen is dat ik niet aan jouw intenties twijfel, en vertrouw op enige kritische zelfreflectie.

Berichten: 114

(edit: typo )

Berichten: 114

ANNETTE050 schreef:

Ik ben opgegroeid in de vrijg. kerk en vanaf mijn 12de heb ik elke week catechismus vragen moet leren, die de week daarop weren overhoord. (Calvijn heeft de catechismus opgesteld)
Ik klaag daar niet over, want het heeft een enorme bijbelkennis opgeleverd.

Ik wil niet muggeziften over het feit dat Calvijn het niet was die de Heidelbergse Catechismus opgesteld had, want al zou hij die opgesteld hebben; Ik sta (zoals het een calvinist betaamd), open voor het schrappen van elke vraag-en-antwoord waarvan aangetoond is dat die onbijbels zou zijn.

Nederigheid het onderwerp??

Quote:

Veel vragen komen bij jou voort uit de bezorgdheid of iets wel met nederigheid gebeurd.
Even weer een definitie:
Nederigheid is bij mensen een houding of eigenschap die zich kenmerkt door weinig voor zichzelf te eisen en zichzelf niet op de voorgrond te plaatsen en afkeer van gebruik van macht of aanvaarden laat staan opeisen van eer. Nederigheid is niet te combineren met egoïsme of egocentriciteit.

De bezorgdheid gaat over het feit of wij als mens onze plaats kennen ten opzichte van onze almachtige en soevereine God. Infeite was het geen onderwerp op zichzelf, maar een tussenopmerking die geplaatst was naar aanleiding van het onderwerp ziekenzalving. Dus het onderwerp was ziekzalving. En ziekenzalving was het onderwerp omdat het naar voren geschoven werd als zijnde een bewijs dat het calvinisme onbijbels zou zijn…

Nederigheid -> Ziekenzalving
Het ging dus om de ziekenzalving. Ik had genoemd dat ik met ziekenzalving an sich, geen probleem heb. Het ging om de manier waarop dat gebeurde.
Namelijk een van onderstaande benaderingen:
1) Of menen dat je autoriteit van God hebt om in Zijn naam een bepaalde ziekte van een bepaald persoon op een bepaald moment kan gebieden de persoon per direct te verlaten. Dit is een bestraffen van die ziekte. Het bezweren van die ziekte.
2) Of in nederigheid knielen voor onze almachtige soevereine God, met de eerbiedige vraag, of hij ons wil verlichten, met het besef dat Zijn wil zal geschieden, en dat Zijn gedachten hoger zijn dan onze. En dat dus wat wij denken dat goed voor ons is kan verschillen met Gods gedachten ?

Waarbij opgemerkt dat ik het in de vraag-vorm stel omdat het genuanceerder (of anders) kan liggen. Maar tot nadere correctie uitgaande van deze 2 genoemde benaderingen, is in ieder geval wel duidelijk het verschil in uitgangspunten.
Dus betreft nederigheid. Graag beschouwen in de context waarin het stond, zoals genoemd bij benadering 2.

Ziekenzalving
Hoe is het mogelijk een te ziekte te bestraffen terwijl je niet kunt weten of God die ziekte op dat moment voor die persoon wil genezen? Het is een feit dat niet elke zieke geneest. Dat is nu zo en dat was in de bijbelse tijd ook zo.

Hoe weten we op welk moment er genezing komt?
( Mozes had uitdrukkelijk een opdracht van God, maar wou de belofte vele jaren vroeger in praktijk brengen, en zijn eigenmachtig optreden werd aan de kaak gesteld door God want God is soeverijn. Hij bepaald dat zelf. Abraham had het belofte van nageslacht, maar moest wachten tot 99 jarige leeftijd!)
Hoe weten we welke ziekte genezing krijgt?
Hoe weten we welke bestraffer het zal zijn die de patiënt succesvol bestraft?
( Mozes leidde het volk naar het beloofde land, en het beloofde werd verkregen! Maar niet door Mozes)
En bovenal, hoe weten we of die persoon überhaupt genezen wordt ?

Voordat we met deze hoofdvragen verder gaan, eerst even onderstaande zijtak die aangeroerd werd: brengt God ziekte en lijden?

Intermezzo: Ziekte en lijden, waardoor?
Als we het hebben over de reden en oorzaak is duidelijk dat we een pas op de plaats moeten maken. Want wie zijn wij om Gods raad te doorgronden. Hooguit kunnen we pogen de bijbel na te spreken als die deze onderwerpen aanroert, maar in de wetenschap dat het een tipje van de sluier kan oplichten, maar niet Gods ten volle raad bevat.
Als god een ziekte en een lijden brengt, mogen we niet concluderen dat dit voor elke ziekte of elk lijden geldt.
( Dus je genoemde beeld dat het calvinisme elk lijden zouden beschouwen als door God gewild herken ik niet in deze zwart-witte typering)

Maar het omgekeerde mogen we wel zeggen, namelijk:
We weten dat we lijden (c.q. ziekte) niet kunnen uitsluiten als door God gebracht.
We kunnen God of de Heilige geest niet beperken alsof niet ook door lijden God een weg met ons kan gaan. ( ik formuleer het maar even zo, om maar niet jouw voorbeeld van de box tegen je te hoeven gebruiken ;) )

Tenminste, als de Schrift deze gedachte ondersteund. En wat zegt de Schrift?
De bijbelse geschiedenissen waarbij Gods kinderen verdrukking en lijden voor de kiezen krijgt om ze toch weer tot God te brengen zijn talrijk.
God heeft ons als op de vleugelen van de arend gedragen om ons tot Hem te brengen, net zoals hij met zijn volk deed in de woestijn. God zegt daarvan: in de woestijn, waar gij gezien hebt dat de HEERE uw God u daarin gedragen heeft, als een man zijn zoon draagt, op al de weg dien gij gewandeld hebt, totdat gij kwaamt aan deze plaats.”.
En je kent wellicht de ontberingen in de woestijn. Denk ook aan bijvoorbeeld Job, of aan Amos waar staat dat God de pest stuurde:
Daarom heb Ik ulieden (…) gegeven (…) gebrek van brood in al uw plaatsen; nochtans hebt gij u niet bekeerd tot Mij, spreekt de HEERE.
Daartoe heb Ik ook den regen van ulieden geweerd, als er nog drie maanden waren tot de oogst, en heb doen regenen over de ene stad, maar over de andere stad niet doen regenen; het ene stuk land werd beregend, maar het andere stuk land waar het niet op regende, verdorde.
En twee, drie steden togen om tot één stad, opdat zij water mochten drinken, maar werden niet verzadigd; nochtans hebt gij u niet bekeerd tot Mij, spreekt de HEERE.
Ik heb ulieden geslagen met brandkoren en met honigdauw; de veelheid uwer hoven, en uwer wijngaarden, en uwer vijgenbomen, en uwer olijfbomen at de rups op; nochtans hebt gij u niet bekeerd tot Mij, spreekt de HEERE.
Ik heb de pestilentie onder ulieden gezonden, naar de wijze van Egypte; Ik heb uw jongelingen door het zwaard gedood en uw paarden gevankelijk laten wegvoeren; en Ik heb den stank uwer heirlegers zelfs in uw neus doen opgaan; nochtans hebt gij u niet bekeerd tot Mij, spreekt de HEERE.
Ik heb sommigen onder ulieden omgekeerd, gelijk Gode Sódom en Gomórra omkeerde, gij die waart als een vuurbrand dat uit den brand gered is; nochtans hebt gij u niet bekeerd tot Mij, spreekt de HEERE.
Daarom zal Ik u alzo doen, o Israël; omdat Ik u dan dit doen zal, zo schik u, o Israël, om uw God te ontmoeten.
Want zie, Die de bergen formeert en de wind schept en den mens bekendmaakt wat zijn gedachte zij, Die den dageraad duisternis maakt en op de hoogten der aarde treedt, HEERE, God der heirscharen, is Zijn Naam.”

God maakt soms mensen ziek.
“En de HEERE zeide tot hem: Wie heeft de mens den mond gemaakt, of Wie heeft den stomme of dove, of ziende of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de HEERE?” (Ex.4:11)
“Ziet nu, dat Ik, Ik DIE ben, en geen God met Mij; Ik dood en maak levend, Ik versla en Ik heel; en er is niemand die uit Mijn hand redt.” (Deutr.32:39)
“Zie, gelukzalig is de mens denwelken God straft; daarom, verwerp de kastijding des Almachtigen niet. Want Hij doet smart aan en Hij verbindt; Hij doorwondt en Zijn handen helen.” (Job.5:17)

Of neem Jezus zelf, Hij wist dat er groot lijden aan zat te komen.
Hij was angstig.
Hij bad tot zijn Vader:
“Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan”.
Jezus had alle macht, “Of meent gij dat Ik Mijn Vader nu niet kan bidden, en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzetten?”. Maar ondanks dat, was Hij volkomen gehoorzaam aan Gods wil. En daarom was Zijn gebed:
indien het mogelijk is, laat deze drinkbeker van Mij voorbijgaan; [i]doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt. En direct daarna: “Mijn Vader, indien deze drinkbeker van Mij niet voorbij kan gaan, tenzij dat Ik hem drinke, Uw wil geschiede.”
Dus volkomen gehoorzaam zijn en Gods soevereiniteit erkennen.

Was het God schuld dat Jezus gekruisigd werd? Nee, allicht niet. Maar het onderwerp waar het kwaad vandaan komt hoeven we niet te behandelen. Want vast staat door lijden gaat God soms een weg met mensen Door het lijden ging God een weg met Jezus. Een weg met de mensheid.

Ziekte kan ervoor zorgen dat al ons menselijk bolwerken afgebroken worden. Hoe vaak denken we aan God in ons jachtig leven. Hoe vaak vertrouwen we niet op aardse zaken ( goede baan, goed verzekerd, alle gemakken voorzien, niemand echt nodig hebben). Hoe vaak zijn we niet teveel bezig met aardse doelen (carrière, vakantieplanning, sparen en werken voor materie, opgaan in hobbies), zonder teveel te denken aan de reden waarom we op aarde zijn.

Ziekte kan ons terugwerpen; kans op kritische zelfreflectie, om opnieuw te beseffen waar het uiteindelijk allemaal om gaat. Nood leert bidden. Het kan een geestelijk leerproces zijn. Uiteindelijke kan het een zeer grote zegen zijn.
De zieke die betuigt dat hij door zijn ziekte Gods zegen ziet, dat God hem door de kracht van Gods Geest, tot Hem terug wil brengen op Zijn Weg,
Wie van ons zal die geest durven te betwisten en het zwijgen doen opleggen?
De stok en de staf vertroosten ons. De wolven worden door de herder met de stok geweerd, ja het zal de hiel van de schapen vermorzelen, maar geen van Zijn schapen zal uit Zijn vaderhand worden getrokken. De stok en de staf, die vertroosten ons, ook de schapen krijgen soms een tik om ze bij de kudde te houden.

Mijn zoon, verwerp de tucht des HEEREN niet, en wees niet verdrietig over Zijn kastijding;
Want de HEERE kastijdt dengene dien Hij liefheeft, ja, gelijk een vader den zoon in denwelken hij een welbehagen heeft. ( spr.3:1-2 5-7 11-12)
En ook geldt dat God zegt, Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermen zou over het kind van haar schoot? Al zouden zij die vergeten, toch vergeet Ik u niet!

Of door ziekte en lijden kan het ook zijn dat God hen als lichtend voorbeeld wil stellen als getuigenis van de diepe band die God met Zijn kinderen heeft, ook als alles om je heen wegvalt, zoals bij de martelaren op de brandstapel die zingend stierven, of zoals de apostelen die zware verdrukking ondergingen. Een verdrukking die lijdzaamheid gaf dat bevinding veroorzaakte van Gods Geest en Gods kracht: de hoop die nooit beschaamt. En ondanks dat bijna alle discipelen een gruwelijke dood stierven, werd de hoop inderdaad allerminst beschaamd.

( p.s.
Om mistverstanden te voorkomen; vanzelfsprekend wil dit aan de andere kant ook niet direct zeggen dat alle ziekte geïnterpreteerd zou moeten worden als straf o.i.d, en ook niet dat we in de ziekte hoeven te berusten. God schenkt ook menigmaal genezing; bijvoorbeeld de gezegende hand van de dokter, of b.v. rechtstreeks via een wonder. )

Conclusie van de intermezzo over waardoor komt Ziekte en lijden
Door de Schrift weten we dat God soms ook door lijden en ziekte werkt, als een van de vele middelen om onze ziel te behouden voor het eeuwige verderf.
( p.s.
Vanzelfsprekend wil dit aan de andere kant ook niet direct zeggen dat alle ziekte geïnterpreteerd moet worden als straf o.i.d, en ook absoluut niet dat we in de ziekte hoeven te berusten. God kan ook genezing schenken; bijvoorbeeld de gezegende hand van de dokter, of b.v. rechtstreeks via een wonder. )

Ziekenzalving (Autoriteit )
Terug naar de vraag; Hoe is het mogelijk een te ziekte te bestraffen terwijl je niet kunt weten of God die ziekte op dat moment voor die persoon wil genezen?
In feite zijn alle antwoorden op zulke vragen, allemaal kennis die (de bestraffer) impliceert te hebben door Gods Geest! Dit is een kern gegeven.
Het is infeite profeteren: Dat wil zeggen je spreekt in Naam van God. In Naam van God spreekt dan de bestraffer uit dat er iets zal gebeuren met een bepaalde ziekte van een bepaald persoon, op een bepaald moment. Het is een beroepen op het feit dat het de woorden van God zelf zijn die je uitspreekt. En als een profeet woorden van God meent te spreken, en zich op diens gezag beroept, dan moet diegene wel donders goed weten of God die woorden echt daadwerkelijk gesproken heeft. Wanneer de profeet in de naam van Jehovah spreekt en het woord geschiedt niet of komt niet uit, dan is dat het woord dat Jehovah niet gesproken heeft. In overmoed heeft de profeet het gesproken. (Deutr:18:22).

Maar andersom dan, als een bestrafte genezing wel uitkomt, is dan dit wonder het bewijs dat echt Gods Geest gewerkt heeft?
Nee dat is het zeker niet.
Er zullen Geesten komen die grote tekenen en wonderen doen, juist in de eindtijd (nu?) zijn die voorspelt. Met nadruk wordt er gesteld dat de Geesten met zulke wonderen en teken de mensen zullen proberen te verleiden (Matt.24:24, 2 Thess. 2:9-11, Openb.13:1-15).
Er zullen geesten komen die zich voordoen als een Geest van Christus, terwijl het infeite satan zelf is die zich voordoet als een engel van het licht (2 Kor.11:13,14).

De uiteindelijke autoriteit is Gods Woord. Heilig hen in Uw waarheid; Uw Woord is de waarheid. (Joh.17:17), Die Mij verwerpt en Mijn woorden niet ontvangt, heeft die hem oordeelt: het Woord dat Ik gesproken heb, dat zal hem oordelen ten laatsten dage. (Joh.12:48), (zie ook Mat. 4:4; Luk. 16:29-31).

De Geest (die al dan niet werkt door emoties, ervaringen, dromen, of wat dan ook), zal nooit tegen Gods Woord in kunnen gaan. Het claimen dat de autoriteit van de Geest werkt, moet getoetst worden aan de hand van Gods Woord.

De Geest zoekt God, en de Geest volgt het Woord. Alles wat niet God zoekt en het Woord niet volgt, is niet uit God, en is niet in de Geest. De Geest inspireert ook beperkte mensen, en beperkte mensen brengen dus beperkte produkten. Maar als iemand zou zeggen dat de produkten brengen wat God vraagt, dan is dat de wereld op de kop zetten.
Het hart kan niet altijd vertrouwd worden (Jer.17:9).
God's Geest stuurt het hart tot het zoeken van God, tot een beproeven van de geesten, en tot een onderwerping aan God’s Woord. Kennis van God krijgen we door het Woord van God. En het is de Geest die het ons openbaart dat het Woord het gezag heeft en hoe we het Woord dienen te verstaan. De Geest vervult het hart en doet zoeken en wenst God's Woord van harte. Het Woord bouwt en de Geest bezielt. Zonder het Woord is de Geest een boodschap van leven zonder wegbereider. Zonder de Geest is het Woord een dode letter. De Wet van God is dus ook dood zonder de Geest. En de liefde is dood zonder de Heilige Geest.

Volmacht?
Voor de volmacht van de autoriteit om zieken te bestraffen, beroep je je op Jezus en op de apostelen. Je aanname is daarbij, dat wat geldt voor Jezus en de apostelen, ook geldt voor ons. Kun je dat aantonen? ( Dus als Jezus iemand uit de doden opwekt, dan moeten we Jezus daarin volgen?)

Maar als Jezus tot de kreupele zegt “sta op, pak uw bed en wandel”, dat weet Jezus klaarblijkelijk dat ook gebeuren gaat. Wij zijn niet Christus, wij zijn zelfs geen apostelen. Waar is ons belooft dat we met autoriteit de ziekte van een kreupele kunnen bestraffen zodat de kreupele terstond zal lopen?

Enerzijds is er een verschil met Jezus en met ons. Het moet eigenlijk niet zijn “What would Jesus do”, maar “What would Jesus Command”.
En als je Jezus wil volgen. Neem we ook ons kruis op, om ook door lijden Gods weg te willen gaan, wetende dat als we met hem zullen lijden, dat we ook met hem zullen overwinnen.
Jezus zweette bloed van angst. Doodsangst. Verlaten door de Almachtige God. Hij bad God om een uitweg uit het lijden. Maar volledig zich voegend naar Gods wil, Zijn wil geschiedde. Ook als we zelf het nut niet zien. Misschien wel juist dan kunnen we laten zien dat we volledig op God vertrouwen: Hij geeft kracht naar kruis. Maar pas op de jongste dag is het einde van de moeite beloofd. Dan zal god onze tranen van onze ogen afwissen.
Einde van moeite, van lijden, van ziekte kunnen we hier op aarde niet eisen; daar hebben we geen volmacht voor verkregen. Maar wie met Christus gaat, mag hier op aarde door alle lijden heen al een begin van Zijn rust ervaren; want we weten dat niets ons zal kunnen scheiden van Zijn liefde.

Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen. Want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.
Want alzo zegt de Hoge en Verhevene, Die in de eeuwigheid woont en Wiens Naam heilig is: Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien die van een verbrijzelden en nederigen geest is, opdat Ik levend make den geest der nederigen, en opdat Ik levend make het hart der verbrijzelden.
Alzo zegt de Heere HEERE: Doe die hoed weg en hef die kroon af, deze zal dezelve niet wezen; Ik zal verhogen dien die nederig is, en vernederen dien die hoog is.
Vernedert u dan onder de krachtige hand Gods, opdat Hij u verhoge te zijner tijd.
Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.

( Note:
Als iemand b.v. meent de volmacht of de autoriteit aan te kunnen tonen uit de bijbel, beschouw dan dat ik het hier heb over een specifieke volmacht c.q. autoriteit van God, om:
in Zijn naam een bepaalde ziekte van een bepaald persoon op een bepaald moment te kunnen gebieden de persoon per direct te verlaten. )

Quote:

In de autoriteit van God gaan staan kan wellicht verduidelijkt worden met het volgende simpele (kom uit het onderwijs ) voorbeeld .
Je staat op de grond en jou nadert een briesende brullende leeuw, je bent verlamt van angst. Dan komt er een Machtige Persoon aan (de Here)...Hij tilt je op tot aan Zijn Hart, je bent verlamt van angst en Hij bergt je in de Palm van Zijn Hand. Je bent daar veilig en na een poosje kijk je over de rand van Zijn Hand, daar staat de brullende leeuw nog.
De Here zegt nu, dat je die leeuw zelf weg moet sturen, dat Hij wil dat jíj dat doet....vanuit de Palm van Zijn Hand, over de rand van Zijn duim, bestraf je de leeuw en hij gaat weg.
Gaat de leeuw weg omdat Hij bang is voor jou?
Nee de leeuw hoorde alleen een zachte stem, komende uit de Hand van een Machtige Persoon...maar nu vlucht de leeuw weg, bevend voor de Almachtige Persoon in wiens Hand zijn prooi nu veilig is en hij niet meer.

In je voorbeeld geeft de Here die persoon een specifieke opdracht, op een specifieke moment, tegen een specifieke persoon. En of die volmacht daadwerkelijk gegeven is proberen we te toetsen aan de Bijbel

Quote:

Waarom God ervoor gekozen heeft om die autoriteit aan ons te geven is denk ik, omdat Hij een volwaardige Liefdesrelatie wil...alles samen doen.

En zolang dit volmacht niet overtuigend bewezen is, heeft een voortborduursel op zo’n aanname voor mij geen relevantie.

Berichten: 114

ANNETTE050 schreef:

hoi alle topiclezers,
Dit lied wil ik graag toevoegen aan dit topic over 'calvijn', dogma's wetten enz.
De opname ziet er allemaal wat raar uit maar waarschijnlijk is het buiten opgenomen.
Ik ken zijn liederen al meer dan 30 jaar.
Het punt is dat God veel méér is dan dogma's en zo, dat het gaat om het persoonlijke van een relatie met Hem....

Inderdaad. Maar het ene sluit het andere niet uit.

Quote:

http://youtu.be/FVdGEPA-Nxc

De lyrics:
Let nothing trouble you.
Let nothing frighten you.
For everything passes but God will never change.
Patient endurance will obtain everything
Whoever has God, wants for nothing at all.
God alone is enough.

Inderdaad.
God Alleen de eer (Soli Deo Gloria),
Die we kennen door Zijn Woord (Sola scriptura),
Die ons verlost door Zijn Zoon (Solus Christus),
Die ons rechtvaardigt door het geloof (Sola fide),
Enkel uit genade (Sola gratia).

Berichten: 1146

Bastiaan, bedankt voor elke prachtige uitleg..
je verwoordt mijn gedachten hierover en laat de Bijbel zelf spreken...
op vleugels van een arend...

http://youtu.be/xT3Q0ocEZ-A

Berichten: 1331

MARIAN519 schreef:

Allereerst wil ik zeggen dat ik ook uit het onderwijs kom.. Knipoog smiley

Ik geloof wat je aanhaalt uit wikipedia…God is een soeverein God.

Je geeft een praktisch voorbeeld dat ik als een sprookje vind klinken in deze tijd en dan ook onwaarschijnlijk vind.hoop dat je het niet aan de kinderen vertelt? Smiley die vol vragen zit

Ik ben eens aangevallen door een hond en toen heb ik niet in eerste instantie aan God gedacht maar wel hoe ik die hond weg moest krijgen….
En daar bedoel ik mee te zeggen dat ik het voorbeeld zeker wél geloof, maar dan geloof ik meer dat het in evangelisatie/zending situaties van toepassing is en dat het in onze westerse wereld bijna niet meer voorkomt

Al is het voorbeeld op zich best mooi.. Lachende smiley

Het was bedoeld als metafoor.... Clown smiley

....nee, maar lag wel dubbel van het lachen om je reactie, hoop dat jij dát niet erg vindt... Knipoog smiley