inzegening tweede huwelijk

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

In reformatorische kerken zijn er twee soorten huwelijksvoltrekkingen. Tenminste dat is bij vrienden van mij zo gebeurd. In die richting zit ik te denken.
Een zegen mag je altijd aan mensen geven. En uiteindelijk gaat het daar om. Maar het zal niet het karakter hebben van zo'n officiële dienst met allerlei toeters en bellen. Veel meer een ingetogen dienst...(tjonge, dat zeg ik als pinksterman)

Het kan ook zo zijn dat het bruidspaar er zelf voor kiest hoe ze de dienst willen hebben.

En binnen de refo kerken zijn er weinig toeters en bellen bij een inzegening.

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Het kan ook zo zijn dat het bruidspaar er zelf voor kiest hoe ze de dienst willen hebben.

En binnen de refo kerken zijn er weinig toeters en bellen bij een inzegening.

In dit geval werd er onderscheid gemaakt tussen maagdelijkheid en onmaagdelijkheid en daar werd de dienst bij aangepast.

Berichten: 428

CHATULIEM619 schreef:

Draai het eens om Annette. Ik zou er niet tegen kunnen als tijdens de voltrekking iedereen doet alsof er niks aan de hand was. Dan pas voel ik me schuldig, er is per slot van rekening wel wat gebeurd. Mn kids zijn er dan waarschijnlijk bij...

Maar dat zegt ook niemand dat je dan niet hoeft te doen als er niks gebeurd is. En als ze dat wel graag willen kun je het er nog altijd met ze over hebben, het hoeft ook niet de boventoon te voeren tijdens zo'n dienst.

En wat je kinderen betreft, dan zien ze toch ook dat ook onder christenen niet alles pais en vree is? Lijkt me wel goed voor hun opvoeding en beeldvorming van de wereld.

Berichten: 1181

Een toepasselijke vraag voor mijzelf momenteel.
Tot voor een jaar geleden was ik het volkomen met Chat eens, zei het om een andere reden. Mijn eerste huwelijk was gelukkig heb ik 10 jaar lang gedacht, en ik wist niet beter of ik had een gezegend huwelijk. Totdat mijn ex zijn dubbelleven openbaar kwam en er weinig meer overbleef van die zegen die ik dacht te hebben.
Mijn standpunt werd in deze: als ik ooit nog eens trouw is God niet aan kerk of plaats gebonden en zal ik zeker ook niet meer in de kerk trouwen. In de hoek waar ik uit kom zijn alle trouwdiensten overigens enorm sober en naar mijn idee redelijk onpersoonlijk, ongeacht of je maagd bent of niet.

Maar nu ik voor de beslissing sta, trouw ik in de kerk of niet komt het ineens dichterbij. Aangezien mijn aanstaande ega dit eigenlijk wel een vereiste vind.
Dan ga je toch eens beter nadenken of je standpunten wel kloppen etc.

Persoonlijk heb ik een hekel aan het woord inzegening(alsof de voorganger dat bepaald) en noem ik het liever een zegen vragen aan God over je huwelijk.

Inmiddels zijn we een paar gesprekken verder, en onder andere ook met de dominee waarvan ik graag zag dat hij ons zou trouwen. Nu blijkt het dat de meeste kerken er echt niet op zitten te wachten om een gescheiden vrouw in het huwelijk te verbinden . Zelfs al kan je ze vertellen dat je gescheiden bent na tig keer proberen en doorlopend overspel. Ze zijn er gewoon huiverig voor lijkt het wel.

Toch gaat het kerkelijk huwelijk nu als het goed is door. Wel in een kerk waar ik persoonlijk nooit voor zou kiezen, en waar ik mezelf ook niet bij zal aansluiten. ik vind dit heel lastig omdat je het dan meer voor de ander doet. Toch kon ik zo toch weer op mijn oude standpunt terugvallen, dat God niet aan tijd of plaats gebonden is....dus ook niet aan de dominee of voorganger.
Ik wil mijn tekst niet voorzeggen aan de predikant en niets weten over wat hij zegt tijdens de dienst. Ik geloof zeker dat God ieder mens de woorden kan geven, die Hij wil dat ze spreken zullen, Ik hoop het aan Hem over te laten.

Berichten: 4863

Toen ik jouw verhaal las...Jolan...dacht ik...voelde ik...
JA...zo zou het ook kunnen...zo zou ik het OOK wel willen....
Want ik weet dat er buitenom mijn eigen kerkgenootschap...toch een dominee zou zijn...een gemeenschap zou zijn...die mijn huwelijk in zou willen zegenen...

Dan heb je toch het gevoel...dat je wel Gods zegen hebt gevraagd....
Per slot van rekening dacht ik ook...
Als je samen(en daar is dan die voorbereidingstijd zo mooi voor) er over hebt gesproken...als het goed is samen...als het goed is...op je knieen...als het goed is SAMEN...met gevouwen handen...
Dan geloof ik ook dat het Gods zegen ZAL hebben...

Berichten: 5057

ZEELAND736 schreef:

Toen ik jouw verhaal las...Jolan...dacht ik...voelde ik...
JA...zo zou het ook kunnen...zo zou ik het OOK wel willen....
Want ik weet dat er buitenom mijn eigen kerkgenootschap...toch een dominee zou zijn...een gemeenschap zou zijn...die mijn huwelijk in zou willen zegenen...

Dan heb je toch het gevoel...dat je wel Gods zegen hebt gevraagd....
Per slot van rekening dacht ik ook...
Als je samen(en daar is dan die voorbereidingstijd zo mooi voor) er over hebt gesproken...als het goed is samen...als het goed is...op je knieen...als het goed is SAMEN...met gevouwen handen...
Dan geloof ik ook dat het Gods zegen ZAL hebben...

Gelukkig zijn er mensen die wat nuchterder zijn in die dingen Zeeland...

Berichten: 4047

ZEELAND736 schreef:

Toen ik jouw verhaal las...Jolan...dacht ik...voelde ik...
JA...zo zou het ook kunnen...zo zou ik het OOK wel willen....
Want ik weet dat er buitenom mijn eigen kerkgenootschap...toch een dominee zou zijn...een gemeenschap zou zijn...die mijn huwelijk in zou willen zegenen...

Dan heb je toch het gevoel...dat je wel Gods zegen hebt gevraagd....
Per slot van rekening dacht ik ook...
Als je samen(en daar is dan die voorbereidingstijd zo mooi voor) er over hebt gesproken...als het goed is samen...als het goed is...op je knieen...als het goed is SAMEN...met gevouwen handen...
Dan geloof ik ook dat het Gods zegen ZAL hebben...

dat weet ik wel zeker zeeland.

Berichten: 1181

HANNAH810 schreef:

dat weet ik wel zeker zeeland.

Ik weet dat zo zeker helemaal niet. samen, op je knieën etc.
In mijn vorige huwelijk was dit zeker het geval. Ik kon mijn trouwtekst toen niet kiezen en kreeg er een die ik toen de dominee zeer kwalijk nam, zo dat ik tijdens mijn eigen trouwdienst dacht...pardon, moet dit nou?
Maar de tekst is van voor tot achter uitgekomen als ik terug kijk. Geen zegen...hij trok het vrije leven in zonder God, en ik niet, precies zoals de dominee het in de dienst erover sprak al noemde hij daarbij onze namen niet.

Berichten: 4863

JOLAN931 schreef:

Ik weet dat zo zeker helemaal niet. samen, op je knieën etc.
In mijn vorige huwelijk was dit zeker het geval. Ik kon mijn trouwtekst toen niet kiezen en kreeg er een die ik toen de dominee zeer kwalijk nam, zo dat ik tijdens mijn eigen trouwdienst dacht...pardon, moet dit nou?
Maar de tekst is van voor tot achter uitgekomen als ik terug kijk. Geen zegen...hij trok het vrije leven in zonder God, en ik niet, precies zoals de dominee het in de dienst erover sprak al noemde hij daarbij onze namen niet.

Houd ik me vast aan een trouwtekst??
Ik heb het er juist nu nog zo moeilijk mee...
Ik denk nog steeds...wat heb ik veel zonder God gedaan!!!!!!!!!
IK...maar ook mijn ex...

Mijn trouwtekst was....
DE VERBORGENHEDEN DES HEREN ZIJN VOOR DEGENEN DIE HEM VREZEN!!!

Ik hoop ook dat het waarheid kan en mag worden....
Maar neen daar is vergeving...
Altijd bij U geweest!!!

Berichten: 5057

HARALD940 schreef:

Maar dat zegt ook niemand dat je dan niet hoeft te doen als er niks gebeurd is. En als ze dat wel graag willen kun je het er nog altijd met ze over hebben, het hoeft ook niet de boventoon te voeren tijdens zo'n dienst.

En wat je kinderen betreft, dan zien ze toch ook dat ook onder christenen niet alles pais en vree is? Lijkt me wel goed voor hun opvoeding en beeldvorming van de wereld.

Wat is er nu zo erg aan als een huwelijksbevestiging een andere vorm krijgt? Het schept enorm veel duidelijkheid voor iedereen. Het bruidspaar kan gezegend worden, de gemeente weet dat er een verschil is tussen eerste en tweede huwelijk en men heeft toch een feest.
Maar dit zal bv. niet in de kerk plaatsvinden, er wordt geen aparte kerkdienst voor gehouden. Het zou ook bv. onderdeel kunnen zijn van een normale zondagochtend dienst.

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Wat is er nu zo erg aan als een huwelijksbevestiging een andere vorm krijgt? Het schept enorm veel duidelijkheid voor iedereen. Het bruidspaar kan gezegend worden, de gemeente weet dat er een verschil is tussen eerste en tweede huwelijk en men heeft toch een feest.
Maar dit zal bv. niet in de kerk plaatsvinden, er wordt geen aparte kerkdienst voor gehouden. Het zou ook bv. onderdeel kunnen zijn van een normale zondagochtend dienst.

Tijdens de inzegening moet er dus de nadruk liggen op mislukte huwelijken?
Voor de gemeente is het vaak al duidelijk zat hoe het zit tussen de bruid en bruidegom.
En er zullen bruidsparen zijn die geen zegen willen/kunnen vragen.

In veel refo kerken is het de gewoonte dat beiden lid moeten zijn van 1 en dezelfde kerk, dan kan er een huwelijksinzegening plaatsvinden.

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Tijdens de inzegening moet er dus de nadruk liggen op mislukte huwelijken?
Voor de gemeente is het vaak al duidelijk zat hoe het zit tussen de bruid en bruidegom.
En er zullen bruidsparen zijn die geen zegen willen/kunnen vragen.

In veel refo kerken is het de gewoonte dat beiden lid moeten zijn van 1 en dezelfde kerk, dan kan er een huwelijksinzegening plaatsvinden.

Ik gebruik bewust het woord inzegening niet. Maar als iemand een zegen wil voor zijn/haar relatie, is daar in mijn ogen niks op tegen.
Je hoeft natuurlijk geen nadruk te leggen op mislukte huwelijken, je legt de nadruk dat iedereen een tweede kans verdient... Als men maar doet alsof er niks aan de hand is, dan doet het in mijn ogen geen recht aan de persoon. Want hij/zij weet wel degelijk wat er gebeurd is.
Toen ik pas gescheiden was, waren er mensen, die dat probeerden goed te praten, maar ik had daar niks aan. Ik wist wel degelijk, dat dat niet klopte. Pas toen ik mn zonde beleed, ontving ik vergeving. (ps 51) En al die mensen die me probeerden te overtuigen dat het goed was wat ik deed, brachten juist het averechtse in mij teweeg. Ik voelde me verder van God af dan ooit. Met mijn verstand dacht ik dat ik goed zat, maar mijn hart zat vol schuldgevoel en twijfels.
De bevestiging die ik voorsta geeft ruimte voor beide aspecten. Er is een huwelijk geweest. Dat is gestrand/mislukt. God geeft mensen echter een tweede kans, en je mag daarbij een zegen ontvangen. Die zegen vindt wel plaats op een andere manier.

Berichten: 3599

Ik heb 2x een langdurige relatie gehad met een gescheiden man en in beide relaties hadden we hier discussies over. Beide mannen hadden idd zoiets van dat een kerkelijke inzegening niet kan vanwege de gescheiden status.
Ik protesteer daar heel erg tegen aangezien voor mij die status niet geld en dat zou betekenen dat ik dus ook geen recht zou hebben op een kerkelijk huwelijk.

Ik vind dat niet eerlijk. Zowel de man als ik beginnen een nieuw leven samen, waarom dan zo blijven hangen in het verleden? Een verleden waar ik geen deel van uitgemaakt heb.

Ik ben heel blij dat er in mijn gemeente soepel over gedacht wordt en dat de nadruk vooral ligt op de relatie die het stel met God samen heeft!

Berichten: 5057

JOLAN931 schreef:

Een toepasselijke vraag voor mijzelf momenteel.
Tot voor een jaar geleden was ik het volkomen met Chat eens, zei het om een andere reden. Mijn eerste huwelijk was gelukkig heb ik 10 jaar lang gedacht, en ik wist niet beter of ik had een gezegend huwelijk. Totdat mijn ex zijn dubbelleven openbaar kwam en er weinig meer overbleef van die zegen die ik dacht te hebben.
Mijn standpunt werd in deze: als ik ooit nog eens trouw is God niet aan kerk of plaats gebonden en zal ik zeker ook niet meer in de kerk trouwen. In de hoek waar ik uit kom zijn alle trouwdiensten overigens enorm sober en naar mijn idee redelijk onpersoonlijk, ongeacht of je maagd bent of niet.

Maar nu ik voor de beslissing sta, trouw ik in de kerk of niet komt het ineens dichterbij. Aangezien mijn aanstaande ega dit eigenlijk wel een vereiste vind.
Dan ga je toch eens beter nadenken of je standpunten wel kloppen etc.

Persoonlijk heb ik een hekel aan het woord inzegening(alsof de voorganger dat bepaald) en noem ik het liever een zegen vragen aan God over je huwelijk.

Inmiddels zijn we een paar gesprekken verder, en onder andere ook met de dominee waarvan ik graag zag dat hij ons zou trouwen. Nu blijkt het dat de meeste kerken er echt niet op zitten te wachten om een gescheiden vrouw in het huwelijk te verbinden . Zelfs al kan je ze vertellen dat je gescheiden bent na tig keer proberen en doorlopend overspel. Ze zijn er gewoon huiverig voor lijkt het wel.

Toch gaat het kerkelijk huwelijk nu als het goed is door. Wel in een kerk waar ik persoonlijk nooit voor zou kiezen, en waar ik mezelf ook niet bij zal aansluiten. ik vind dit heel lastig omdat je het dan meer voor de ander doet. Toch kon ik zo toch weer op mijn oude standpunt terugvallen, dat God niet aan tijd of plaats gebonden is....dus ook niet aan de dominee of voorganger.
Ik wil mijn tekst niet voorzeggen aan de predikant en niets weten over wat hij zegt tijdens de dienst. Ik geloof zeker dat God ieder mens de woorden kan geven, die Hij wil dat ze spreken zullen, Ik hoop het aan Hem over te laten.

Het lijkt me dat je in een vreemde spagaat terecht komt als je eenmaal getrouwd bent. Je komt dan in een kerk die je nog meer gaat veroordelen dan voor die tijd, totdat ze je er uiteindelijk weggepest hebben.

Berichten: 1663

CHATULIEM619 schreef:

Draai het eens om Annette. Ik zou er niet tegen kunnen als tijdens de voltrekking iedereen doet alsof er niks aan de hand was. Dan pas voel ik me schuldig, er is per slot van rekening wel wat gebeurd. Mn kids zijn er dan waarschijnlijk bij...

Misschien bekijken we dit onderwerp allemaal wel een beetje met onze eigen ervaringen chat, en daardoor kan je ook niet zeggen dat het op 1 bepaalde manier moet.

Ik heb er niks op tegen als een huwelijksinzegening anders is dan anders, maar alleeen als dat de wens van het bruidspaar zelf is.

Onze huwelijksdienst was een huwelijksdienst zoals alle andere huwelijksdiensten daar in die kerk verlopen, de dienst werd geleid door de dominee die heel mijn scheidingsdrama meegemaakt heeft. Waar de nadruk op gelegd werd in de dienst was het dankbaar mogen zijn dat je een tweede kans krijgt.
Onze trouwtekst is kol.3:15:

En de vrede Gods heerse in uw harten, tot welken gij ook geroepen zijt in 1 lichaam, en weest dankbaar.

En dat mis ik een beetje in jou verhaal, het dankbaar mogen zijn dat je een tweede kans krijgt, ik lees er meer in dat je je eewig schuldig moet blijven voelen. Maar waarom, vergeving voor zonden geld toch voor ALLE zonden, niet voor alle zonden behalve scheiding?

Berichten: 5057

ANNETTE792 schreef:

Misschien bekijken we dit onderwerp allemaal wel een beetje met onze eigen ervaringen chat, en daardoor kan je ook niet zeggen dat het op 1 bepaalde manier moet.

Ik heb er niks op tegen als een huwelijksinzegening anders is dan anders, maar alleeen als dat de wens van het bruidspaar zelf is.

Onze huwelijksdienst was een huwelijksdienst zoals alle andere huwelijksdiensten daar in die kerk verlopen, de dienst werd geleid door de dominee die heel mijn scheidingsdrama meegemaakt heeft. Waar de nadruk op gelegd werd in de dienst was het dankbaar mogen zijn dat je een tweede kans krijgt.
Onze trouwtekst is kol.3:15:

En de vrede Gods heerse in uw harten, tot welken gij ook geroepen zijt in 1 lichaam, en weest dankbaar.

En dat mis ik een beetje in jou verhaal, het dankbaar mogen zijn dat je een tweede kans krijgt, ik lees er meer in dat je je eewig schuldig moet blijven voelen. Maar waarom, vergeving voor zonden geld toch voor ALLE zonden, niet voor alle zonden behalve scheiding?

Datgene waar ik voor sta wordt in de ogen van orthodoxen als zeer vrijzinnig gezien. Er zijn helaas nog veel gemeentes, die halsstarrig vasthouden aan het idee, dat als je eenmaal getrouwd geweest bent, je nooit meer mag trouwen.
Zelf denk ik dat ik door meer dan de helft van de gemeentes waar mijn gedachtengoed bij hoort, nog steeds als een afvallige wordt gezien.
Hier praten we er vrij gemakkelijk over, maar geloof me er zijn voldoende kerken/gemeentes, waar je een tweede kans niet krijgt.

Berichten: 4863

Ik ben best even nieuwsgierig wat een trouwdienst in de kerk ...MET TOETERS EN BELLEN ...is....
Dat ken ik niet...Wat is er dan meer???
Toen ik de eerste keer trouwde...(met een gescheiden man!!) was dit in mijn ogen geen afwijkende dienst...c.q bruiloft .... als de bruiloft van mijn broer die 6 weken later trouwde...en dus is mijn ogen gewoon...zoals ik bij alle bruiloften binnen ons kerkgenootschap zie en meemaak....
Ik kan me ook niet herinneren...dat in de preek er ook maar iets gezegd is OVER of NAAR aanleiding VAN.....

Nogmaals ik zou dat nu anders doen...als ik besloot nog te trouwen....
Maar dat zal te maken hebben ook met de leeftijd...en toch mijn verleden...

Alhoewel...ik bedenk nu weer...stel je voor dat ik een man zou trouwen die zelf vrijgezel is geweest en dus geen verleden....
Ik denk dat je dat wel degelijk zou bespreken....vooraf...

Berichten: 1181

CHATULIEM619 schreef:

Het lijkt me dat je in een vreemde spagaat terecht komt als je eenmaal getrouwd bent. Je komt dan in een kerk die je nog meer gaat veroordelen dan voor die tijd, totdat ze je er uiteindelijk weggepest hebben.

Dat denk ik juist niet.
De predikant heeft duidelijkheid, en wijzelf ook. Van te voren wisten we dat we qua achtergrond zeer verschillend waren, en toch hebben we een mogelijkheid gevonden om samen naar de kerk te gaan. Op zichzelf is dat al iets heel moois en boven verwachting. Het gaat om de zegen en niet om de persoon die de zegen uitspreekt hoorde ik eens een predikant zeggen, en ik denk dat daar zeker iets in zit.

Wat betreft een aangepaste dienst voor tweede huwelijken....het zou kunnen, ik heb er niets op tegen. Maar als een van beide voor de eerste keer trouwt, kun je dat toch niet maken? Zelf vond ik het belangrijk dat hij(trouwt voor de eerste keer) de eerste keuze had in sommige opzichten. Ik heb tenslotte alles al eens mee gemaakt. Nu is daar niets van te merken want we liggen prima op een lijn. Maar wat betreft het kerkelijk huwelijk...tja...ik vind dat je iets voor elkaar over moet hebben. En nu ik een beetje aan het idee gewend ben, ben ik er eigenlijk wel blij om ook.

Dit is overigens niet de kerk waar ik uit kom hè. Die trouwen ons niet over omdat W geen lid wil worden, anders hadden ze dat waarschijnlijk wel gedaan, maar idd met een heel sobere dienst

Berichten: 5057

JOLAN931 schreef:

Dat denk ik juist niet.
De predikant heeft duidelijkheid, en wijzelf ook. Van te voren wisten we dat we qua achtergrond zeer verschillend waren, en toch hebben we een mogelijkheid gevonden om samen naar de kerk te gaan. Op zichzelf is dat al iets heel moois en boven verwachting. Het gaat om de zegen en niet om de persoon die de zegen uitspreekt hoorde ik eens een predikant zeggen, en ik denk dat daar zeker iets in zit.

Wat betreft een aangepaste dienst voor tweede huwelijken....het zou kunnen, ik heb er niets op tegen. Maar als een van beide voor de eerste keer trouwt, kun je dat toch niet maken? Zelf vond ik het belangrijk dat hij(trouwt voor de eerste keer) de eerste keuze had in sommige opzichten. Ik heb tenslotte alles al eens mee gemaakt. Nu is daar niets van te merken want we liggen prima op een lijn. Maar wat betreft het kerkelijk huwelijk...tja...ik vind dat je iets voor elkaar over moet hebben. En nu ik een beetje aan het idee gewend ben, ben ik er eigenlijk wel blij om ook.

Dit is overigens niet de kerk waar ik uit kom hè. Die trouwen ons niet over omdat W geen lid wil worden, anders hadden ze dat waarschijnlijk wel gedaan, maar idd met een heel sobere dienst

Dat laatste verandert natuurlijk de zaak. Ik dacht dat ze je huwelijk niet wilden inzegenen omdat je al getrouwd geweest was.

Berichten: 2978

Als ik het zo lees zijn er vele regeltjes waar je aan moet voldoen......schuldloos gescheiden zijn(soms is dat zelfs niet genoeg),lid zijn van een bepaalde kerk,genoegen nemen met een eenvoudige dienst(hoezo moet je met minder genoegen nemen,bén je minder???) etc.......terwijl je op elk moment van de dag om een zegen van God over je relatie kunt vragen.
Wat is er zo speciaal aan die kerkelijke zegen door een dominee dat je zonder die zegen geen huwelijk aan zou durven?Door al die regeltjes is het een formaliteit geworden en geen kwestie meer van het hart.En zoals we weten geeft het geen garantie op een goed huwelijk......

Blijft over:een mooie ceremonie waarin je ten overstaan van iedereen die aanwezig is een zegen over je huwelijk vraagt.
Is het een recht?Blijkbaar niet.......jammer,ik zou graag willen weten waarom sommige kerken gescheiden mensen die zegen weigeren,op welke basis ze je Gods zegen ontzeggen.

Berichten: 6369

Blijft over:een mooie ceremonie waarin je ten overstaan van iedereen die aanwezig is een zegen over je huwelijk vraagt.
Is het een recht?Blijkbaar niet.......jammer,ik zou graag willen weten waarom sommige kerken gescheiden mensen die zegen weigeren,op welke basis ze je Gods zegen ontzeggen[quote Leanne]

Hier wil ik wel even op in gaan.
Misschien heb ik makkelijk praten ben nooit gehuwd geweest maar een mening heb ik er zeker wel over.

Ook ik kom om het maar zo te zeggen van een rechtse kant, bij ons in de kerk zitten zat mensen die een tweede huwelijk zijn aangegaan en ik weet dat er dan gesprekken zijn met de predikant.
De enige huwelijken die bij mijn weten niet in de kerk voltrokken worden zijn van hen die overspel plegen omdat dat een zeer duidelijke bijbelse grondslag heeft, gij zult niet begeren uw naasten vrouw/ man enz...

Als ik nu een relatie zou krijgen met een gescheiden man en we zouden willen trouwen zou ik graag ook een kerkelijk huwelijk willen en naar mijn inziens moet dat ook mogelijk zijn! Wat als de man verlaten is omdat zijn vrouw overspel pleegde of de vrouw door de man?? Zou die persoon dan nooit meer mogen trouwen in de kerk? ik zou dat zeer kwalijk vinden!
Niet de kerk geeft de zegen mee, nee je vraagt God om een zegen over je huwelijk!

Berichten: 2978

(de quote doet het niet Boze smiley

)

Maar wat als een persoon na een misstap(laten we overspel nemen)spijt betuigd,wordt hem dat dan niet vergeven zodat ook de weg naar een nieuw kerkelijk huwelijk weer open staat?

Berichten: 4863

Helemaal mee eens Erika.....

Ik heb een lieve vriend....maar ook hij is bedrogen.....
Zijn ex had alvast even alles geregeld....ook was er al een vervanger...
Dan heb je te maken met overspel.....
Hij is echter daarna erg in de steek gelaten door de kerk...en daardoor ook naar een ander kerkgenootschap overgegaan...
Mijn huwelijk is niet beëindigt door overspel....
Doordat er geen overspel was....wordt mijn scheiding gezien als een reden...dat ik dus NIET meer opnieuw mag...en kan trouwen...(in de kerk wel te verstaan)

HIJ zou dan als het ware WEL...mogen en kunnen trouwen...maar ik niet...

Dan zou ik er net als Jolan en W voor kiezen...om toch een dominee te vinden die ons WEL zou willen trouwen, ook al zou ik dan niet tot die geloofsgemeenschap behoren....

Of...dan helemaal niet in de kerk...
Maar( en ik zeg het met alle eerbied) dan samen op de knieën in het gebed!!!

Berichten: 4863

LEANNE226 schreef:

(de quote doet het niet Boze smiley

)

Maar wat als een persoon na een misstap(laten we overspel nemen)spijt betuigd,wordt hem dat dan niet vergeven zodat ook de weg naar een nieuw kerkelijk huwelijk weer open staat?

Jazeker Leanne, dan kunnen ze bij ons schuldbelijdenis doen...
Maar...(en zo denk ik nu nog)
Als ik mezelf schuldig zou voelen over de scheiding...oke...dan zou ik toch terug gaan naar mijn ex???
En dan denk ik aan een eerder genoemd punt hier....
DAGELIJKS...moet ik schuldbelijdenis doen...toch???

Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad!!!!

Iedere dag ga ik weer de mist in...Ik struikel dagelijks in vele dingen...

Berichten: 2978

ZEELAND736 schreef:

Jazeker Leanne, dan kunnen ze bij ons schuldbelijdenis doen...
Maar...(en zo denk ik nu nog)
Als ik mezelf schuldig zou voelen over de scheiding...oke...dan zou ik toch terug gaan naar mijn ex???
En dan denk ik aan een eerder genoemd punt hier....
DAGELIJKS...moet ik schuldbelijdenis doen...toch???

Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad!!!!

Iedere dag ga ik weer de mist in...Ik struikel dagelijks in vele dingen...

Wat ik nu niet begrijp.........is dat je aangesloten bent(even in het algemeen hoor,niet persoonlijk bedoeld)bij een kerkgemeenschap die regels heeft,ik ga er vanuit dat je dus akkoord gaat met die regels........maar dat je wel zou overwegen vanwege het niet willen sluiten van je nieuwe huwelijk een zijstap te maken naar een andere kerk.
Hoe moet ik dat zien?(serieus bedoeld)
Je bent,neem ik aan, aangesloten bij die kerk omdat die het dichtst bij je geloofsbeweging komt?Alleen voor de punten waar je het niet mee eens bent wijk je uit......ben je dan toch niet op je plaats in die kerk of vind je dat je best mag afwijken van hun regels?

Berichten: 6369

LEANNE226 schreef:

(de quote doet het niet Boze smiley

)

Maar wat als een persoon na een misstap(laten we overspel nemen)spijt betuigd,wordt hem dat dan niet vergeven zodat ook de weg naar een nieuw kerkelijk huwelijk weer open staat?

Denk het wel dat dan een huwelijk wel open staat, alleen zullen er diverse gesprekken plaatsvinden!

Berichten: 5057

LEANNE226 schreef:

Wat ik nu niet begrijp.........is dat je aangesloten bent(even in het algemeen hoor,niet persoonlijk bedoeld)bij een kerkgemeenschap die regels heeft,ik ga er vanuit dat je dus akkoord gaat met die regels........maar dat je wel zou overwegen vanwege het niet willen sluiten van je nieuwe huwelijk een zijstap te maken naar een andere kerk.
Hoe moet ik dat zien?(serieus bedoeld)
Je bent,neem ik aan, aangesloten bij die kerk omdat die het dichtst bij je geloofsbeweging komt?Alleen voor de punten waar je het niet mee eens bent wijk je uit......ben je dan toch niet op je plaats in die kerk of vind je dat je best mag afwijken van hun regels?

Een vervolgvraag zou ook kunnen zijn: hoe zou je reageren als het bij een ander zo was, zou je dan ook de kerk uit gaan? Je reageert natuurlijk heel erg vanuit jezelf, hoe heb je gereageerd toen dit bij anderen gebeurde?

Berichten: 2978

CHATULIEM619 schreef:

Een vervolgvraag zou ook kunnen zijn: hoe zou je reageren als het bij een ander zo was, zou je dan ook de kerk uit gaan? Je reageert natuurlijk heel erg vanuit jezelf, hoe heb je gereageerd toen dit bij anderen gebeurde?

Ik heb hier geen ervaring mee,vandaar ook mijn vragen.Openbare schuldbekentenis voor de kerkgemeenschap bestaat bij ons(gelukkig) niet en de gesprekken over een voorgenomen huwelijk vinden achter gesloten deuren plaats.Ik mag aannemen dat dominee en kerkeraad de juiste beslissingen nemen,wie ben ik om dan te oordelen over het huwelijk?

Het komt hier trouwens zeer zelden voor,scheidingen zijn normaal op CM maar in de buitenwereld blijven veruit de meeste mensen gewoon getrouwd(is geen commentaar maar een constatering)Ik ken erg weinig gescheiden mensen en de enige die hertrouwd is heeft de belofte alleen in het gemeentehuis afgelegd.
Nog even een aanvulling:als een gescheiden persoon in onze kerk opnieuw trouwt wordt zijn scheiding niet vermeldt(m.a.w.ik weet niet altijd of die persoon eerder getrouwd is geweest),vind ik heel goed,hoeven we niet allemaal te weten toch?Ieder verdient een nieuwe kans.

Berichten: 7231

Ik vraag me nog steeds af waarom een 2de huwelijk of misschien een 3de huwelijk niet zou ingezegend mogen worden.

Als het vorige huwelijk spaak liep om de één of andere redenen heb je dan geen recht meer op geluk, die je door een inzegening hoopt te verkrijgen, bij een volgend huwelijk?
Wat als 1 van de partners nooit eerder getrouwd was of wel getrouwd was zonder een kerkelijke dienst, en dus ook geen inzegening kreeg?

Ik weet wel: ,de woorden uit Matteüs 19:6 indachtig (...wat God heeft verbonden, moet de mens niet scheiden.), het christelijk huwelijk is een afspiegeling van de liefde van God en Jezus. Het is een ja-woord van Jezus aan de Vader en dat tot aan of in de dood. Dat ja-woord spreken mensen ook uit tijdens de kerkelijke inzegening. Wij zijn immers de afspiegeling van Jezus en beloven dan ook (we zeggen volmondig 'ja' bij de belofte): 'in goede en kwade dagen, in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid...tot de dood ons scheidt, bij elkaar te blijven. Tot de dood dus. De lichamelijike dood. Maar wat als een huwelijk op een andere wijze helemaal dood is? Moeten we dan na de zoveelste mislukte reddingsoperatie nog samen blijven? Moeten we dan maar ongelukkig zijn tot aan de dood?

Scheiden is soms een bevrijding. Bevrijdt worden van het verdriet, onrecht, pijn, etc, dat in een mislukt huwelijk (dat wel met een goed bedoelde en eeuwigdurende intentie werd aangegaan) geen levenskwailteit meer bood. Bevrijding is vrij worden, is terug kunnen of willen openstaan voor een nieuwe liefde. Voor nieuw geluk. Het is weer een heldere afspiegeling worden van Jezus' liefde. Waarom zou die liefde die tot een nieuw huwelijk leidt dan niet ingezegend mogen worden?

Berichten: 5057

FRANKT627 schreef:

Ik vraag me nog steeds af waarom een 2de huwelijk of misschien een 3de huwelijk niet zou ingezegend mogen worden.

Als het vorige huwelijk spaak liep om de één of andere redenen heb je dan geen recht meer op geluk, die je door een inzegening hoopt te verkrijgen, bij een volgend huwelijk?
Wat als 1 van de partners nooit eerder getrouwd was of wel getrouwd was zonder een kerkelijke dienst, en dus ook geen inzegening kreeg?

Ik weet wel: ,de woorden uit Matteüs 19:6 indachtig (...wat God heeft verbonden, moet de mens niet scheiden.), het christelijk huwelijk is een afspiegeling van de liefde van God en Jezus. Het is een ja-woord van Jezus aan de Vader en dat tot aan of in de dood. Dat ja-woord spreken mensen ook uit tijdens de kerkelijke inzegening. Wij zijn immers de afspiegeling van Jezus en beloven dan ook (we zeggen volmondig 'ja' bij de belofte): 'in goede en kwade dagen, in rijkdom en armoede, in ziekte en gezondheid...tot de dood ons scheidt, bij elkaar te blijven. Tot de dood dus. De lichamelijike dood. Maar wat als een huwelijk op een andere wijze helemaal dood is? Moeten we dan na de zoveelste mislukte reddingsoperatie nog samen blijven? Moeten we dan maar ongelukkig zijn tot aan de dood?

Scheiden is soms een bevrijding. Bevrijdt worden van het verdriet, onrecht, pijn, etc, dat in een mislukt huwelijk (dat wel met een goed bedoelde en eeuwigdurende intentie werd aangegaan) geen levenskwailteit meer bood. Bevrijding is vrij worden, is terug kunnen of willen openstaan voor een nieuwe liefde. Voor nieuw geluk. Het is weer een heldere afspiegeling worden van Jezus' liefde. Waarom zou die liefde die tot een nieuw huwelijk leidt dan niet ingezegend mogen worden?

Ik begrijp deze reactie eerlijk gezegd niet. Aan de ene kant verwachten we van de kerk dat ze ons leren over normen en waarden, maar als ze dan grenzen gaan stellen, vinden we dat we dat zelf wel kunnen uitmaken.
Stel je eens voor dat we zomaar klakkeloos alles zouden doen wat de mensen van ons willen, dan krijgen we te horen dat we geen voorbeeld zijn en niet de regels van de bijbel gebruiken. Het is heel gemakkelijk kritiek te hebben op de kerk, maar uiteindelijk heeft het ook met de verantwoordelijkheid van jezelf te maken. En ik vind dat een echtscheiding niet zomaar iets is en dat je dus best wel regels kunt stellen hoe je dat vorm wilt geven.