Het gebroken pootje

Berichten: 5057

SUSANNAH475 schreef:

Waarom krijg ik hier op het forum toch zo vaak het gevoel dat ik me moet gaan verdedigen ?
Als ik daar anders tegenaan kijk hoef ik niet met argumenten te komen, dat is mijn keuze.
Ik vind het een ongezonde manier van communiceren om altijd maar te moeten uitleggen hoe je erin staat.
Oke, je kunt reactie krijgen als je hier op het forum reageert, maar ik begin me steeds meer af te vragen waar de liefde onderling is... of zijn we erop uit om alles te beredeneren ?

Maar goed, je wilt waarschijnlijk dat ik inhoudelijk hierop reageer.
Ik ben van mening dat in het boek Job bedoelt wordt dat gaan met God niet altijd betekent dat je voorspoed ondervindt. Misschien juist dan krijg je te maken met tegenspoed... het is ons immers nooit beloofd dat geloven gemakkelijk is.
Daar versta ik blijkbaar iets anders onder dan jou. God gebruikt geen geweld, maar handelt vanuit liefde.
Als jij dat anders wilt zien prima, maar ik heb geen zin in discussie hierover...
Nogmaals, diepe gesprekken vind ik heel interessant, maar 1 op 1 met vrienden die me wat beter kennen (die weten wat ik als kind heb meegemaakt) en niet als iedereen zich er mee gaat bemoeien van allerlei verschillende overtuigingen.

Misschien dat het van mijn kant niet altijd slim is te reageren als ik niet opensta voor de discussie. Het spijt mij als ik door hierop te reageren die indruk heb gewekt.

Net zo goed als jij vind ik ook, dat onze God een slechte naam krijgt. Ik geloof niet, dat Hij er bewust erop uit is ons te verminken, pijn te doen of te doden. God is niet wreed of sadistisch, maar Hij is liefde. Als Hij dingen toelaat, is om ons te wijzen op het feit dat we nog steeds in een gebroken schepping leven, waar dood, zonde en onrecht heersen. Maar tegelijkertijd geeft Hij ons de kracht en de troost om daar samen met Hem doorheen te komen.

Waarom denken mensen dat al het negatieve wat ze overkomt een straf is van God? Waarom wordt mensen verweten dat het hun eigen schuld is, als ze een kind verliezen? Waarom lezen ze alleen het Oude Testament, om dit beeld te bevestigen?
Van alle ellende die ik heb meegemaakt, is weinig een direct gevolg van mijn eigen fouten. Maar in alle ellende heb ik altijd de troost ervaren en de kracht van God om er doorheen te komen.

Berichten: 163

VISSER278 schreef:

Aan de helling van een berg, in een eenzame hut , zat een herder omringd door zijn schapen.
Op een leger van stro en vlak naast hem lag een lam, dat verwond scheen te slapen.
"Is dat schaapje daar ziek?"vroeg een wandelaar , die het hoofd door de deur had gestoken.
"Ach neen", sprak de herder en streelde het zacht, Het heeft een van zijn pootjes gebroken.
Ach arm dier , hoe is dat gekomen? zei de vreemdeling met droevige ogen.
Ik heb het zelf gedaan sprak de herder, ik kon zijn onwil niet langer gedogen. Ik heb dagen en maanden geduldig getracht dit schaapje met liefde te leiden.
Ik gaf het het beste, ik voerde het zacht langs koele en grazige weiden.

Maar luisteren wilde het nimmer, o nee, naar mij niet , noch naar mijn honden. Steeds ging het zijn eigen weg, soms heel hoog in het gebergte, 'k heb het vaak bij een afgrond gevonden.
Ik heb het eenmaal gered uit de adelaarsklauw.
Het ergste was: anderen volgden zijn spoor. Dat is mij heel dikwijls gebleken.

"Ik ben reeds lang een herder en zag maar één weg om het voor groter gevaar te bewaren:
Ik brak toen zijn pootje, maar....het heelt spoedig weer.
O. ik had het die pijn willen sparen , eerst was het kwaad, het schopte en beet , van voedsel wilde het ook niets weten..
Ik verbond zachtjes zijn pootje en verdrietig ging ik heen.
Maar zo'n schaapje heeft ook zijn geweten.

Toen ik weer terugkwam, keek het mij zo schuldbewust aan en likte mijn handen zo blij en sindsdien geeft het acht op de klank mijner stem en wijkt het niet meer van mijn zijde.
't Is spoedig weer beter en straks gaat het weer mee.
Maar ik blijf nog z'n pootje verbinden.
In mijn kudde is nergens voortaan een gehoorzamer schaapje te vinden.

"Goedenacht"zei de vreemdeling en wendde zijn schrede om verder zijn weg te bewandelen.

Zou de Hemelse Herder, vroeg hij zich toen af, ook dikwijls niet zo met Zíjn schapen handelen?

Een mooi stukje Visser!
Ik denk dat onze Hemelse Herder wel degelijk soms met Zijn schapen zo handelt.
Wij, mensen gaan maar al te graag onze eigen gang. En soms is er wat voor nodig om ons weer tot Hem te brengen.

Ik wil hier niet mee zeggen dat alle moeilijkheden in ons leven maar als gebroken pootjes gezien moeten worden. De satan heeft ook nog veel macht en die probeert ons nog altijd bij God vandaan te houden.

Berichten: 2978

Ik heb ook erg veel moeite met deze discussie,ik vind hem erg zwart/wit.

De dingen die in je leven gebeuren zijn het gevolg van je keuzes(vrijwillig of onvrijwillig)als mens,dat is een feit.Je trouwt en verbindt je aan elkaar inclusief de ellende,je kiest voor kinderen en zult je er daarom ook 100% voor moeten inzetten ook al dwalen ze af etc.

En waarom zou God straffen als je vaak geen idee hebt waar die straf voor is?Als mens kun je alleen gissen naar het waarom,zeker weten zul je het nooit.Ik denk dat het niet de bedoeling is alle ellende te zien als straf van God of tussenkomst van de duivel.

En waarom deze discussie pijn doet?Mijn oom belde laatst,oude man,op zijn eind,hij kwam met de mededeling dat mijn hele familie in de hel zou eindigen omdat er leden afgedwaald zijn van de kerk,hij legde die schuld vooral bij mij en mijn moeder omdat wij niet genoeg gedaan zouden hebben...........Gods straf zou groot zijn.........

Ik heb duizenden keren gevraagd WAAROM??????Ik heb vele wijze levenslessen geleerd maar heb het nooit als straf ervaren.

Berichten: 4047

wat ik me afvraag, is waarom die boodschap via een oom zou moeten lopen;
ik denk dat God mans genoeg is je die boodschap Zelf te brengen; denk je niet?

lekker naast je neerleggen, zou ik zeggen, leanne!!

Berichten: 163

LEANNE226 schreef:

Ik heb ook erg veel moeite met deze discussie,ik vind hem erg zwart/wit.

De dingen die in je leven gebeuren zijn het gevolg van je keuzes(vrijwillig of onvrijwillig)als mens,dat is een feit.Je trouwt en verbindt je aan elkaar inclusief de ellende,je kiest voor kinderen en zult je er daarom ook 100% voor moeten inzetten ook al dwalen ze af etc.

En waarom zou God straffen als je vaak geen idee hebt waar die straf voor is?Als mens kun je alleen gissen naar het waarom,zeker weten zul je het nooit.Ik denk dat het niet de bedoeling is alle ellende te zien als straf van God of tussenkomst van de duivel.

En waarom deze discussie pijn doet?Mijn oom belde laatst,oude man,op zijn eind,hij kwam met de mededeling dat mijn hele familie in de hel zou eindigen omdat er leden afgedwaald zijn van de kerk,hij legde die schuld vooral bij mij en mijn moeder omdat wij niet genoeg gedaan zouden hebben...........Gods straf zou groot zijn.........

Ik heb duizenden keren gevraagd WAAROM??????Ik heb vele wijze levenslessen geleerd maar heb het nooit als straf ervaren.

Je kan niet altijd zeggen dat de dingen die gebeuren, komen door keuzes die wij maken. Denk bijv. aan een ongeval of ziekte.
Je zegt dat je voor kinderen kiest; het is dan nog de vraag of je kinderen mag krijgen....
Ik denk ook niet dat je het moet zien als straf van God. Maar soms is (of vindt God) het wel eens nodig om in ons leven in te grijpen.
Het uiteidenlijke doel is om ons tot Hem te brengen. En soms zijn daar dan ingrijpende dingen voor nodig!
En natuurlijk zijn sommige dingen erg moeilijk. Maar je mag met al je vragen en waarom's wel tot Hem gaan en vragen of Hij uitkomst wil geven!

Berichten: 5407

LEANNE226 schreef:

Ik heb ook erg veel moeite met deze discussie,ik vind hem erg zwart/wit.

De dingen die in je leven gebeuren zijn het gevolg van je keuzes(vrijwillig of onvrijwillig)als mens,dat is een feit.Je trouwt en verbindt je aan elkaar inclusief de ellende,je kiest voor kinderen en zult je er daarom ook 100% voor moeten inzetten ook al dwalen ze af etc.

En waarom zou God straffen als je vaak geen idee hebt waar die straf voor is?Als mens kun je alleen gissen naar het waarom,zeker weten zul je het nooit.Ik denk dat het niet de bedoeling is alle ellende te zien als straf van God of tussenkomst van de duivel.

En waarom deze discussie pijn doet?Mijn oom belde laatst,oude man,op zijn eind,hij kwam met de mededeling dat mijn hele familie in de hel zou eindigen omdat er leden afgedwaald zijn van de kerk,hij legde die schuld vooral bij mij en mijn moeder omdat wij niet genoeg gedaan zouden hebben...........Gods straf zou groot zijn.........

Ik heb duizenden keren gevraagd WAAROM??????Ik heb vele wijze levenslessen geleerd maar heb het nooit als straf ervaren.

Mensen die dit soort dingen roepen neem ik nooit zo serieus, maar kan me voorstellen dat het je raakt........Gelukkig geloven ook veel mensen nog in een liefdevolle vergevende God........En dat is toch een mooiere boodschap dan de hel en verdoemenis die je oom predikt......(eigenlijk zegt het wat over hem...)
Ook ik heb vele wijze levenslessen gehad en kan je allleen maar zeggen dat je daardoor ook groeit in barmhartigheid.......en dat is misschien ook wel de zin van al die levenslessen..........