jammer

Berichten: 655

EEDJEE483 schreef:

Weet je wat ook zo jammer is? Dat je iemand een berichtje stuurt en de ontvanger niet eens de moeite neemt om je iets terug te sturen. Ook al zou je geen tijd hebben, dan nog kun je een korte reactie geven, maar zelfs dat niet! Vind ik nou egocentrisch!!! Misschien stof tot nadenken????

Helemaal met je eens Eedjee, er bestaat ook nog zo iets als fatsoen.
Ik vind het niet meer dan normaal dat je reageert op een berichtje, maar goed niet iedereen vind dat blijkbaar.

Mary

Berichten: 19

ik kijk met name of ze een kind heeft of niet.
Dat is een voorkeur die je hebt.

Niet dat een vrouw met kind slecht is
Maar ik vraag me dan dingen af zoals.

Waar is de vader van dat kind..
Is die overleden? of heeft hij zijn hielen gelicht..
hoe is de contact tussen de vader en de moeder?
Zelf heb ik geen zin om tussen die ruzie te zitten?

Hoe oud is het kind.
het kind zelf moet je willen en kunnen accepteren
Kan dat kind dat niet dan kan je er gif op in nemen dan loopt het spaak.

Dit klinkt hard maar zijn punten waar ik aan denk.

Berichten: 40

Ik duik er ook even in...ben zelf een alleenstaande moeder met 2 kids en heb ook duidelijk in mijn profiel angegeven dat ik ze heb en als een man dit als uitdaging ziet een berichtje mag sturen......
Nu zijn mijn kids om het weekend bij hun vader en niet meer zo super jong.
Ik zou een evt. relatie eerst houden in de weekenden dat de kids er niet zijn, later zien we wel verder...
Maar nu de vraag eens omkeren: zou je een man willen die geen kids heeft?
En zou je een man willen die ook kids heeft??

Berichten: 184

Wat maakt t uit kids meer of minder je neemt miet mensen je mag t ontvangen in dankbaarheid en God zal je de kracht geven als t zo mag zijn

Ja ja zeggen jullie je hebt zelf een keuze Ja waar maar vraag de Vader in alle dingen onderzoek
Als de puzzel niet past maak m dan niet pas want dan breekt t weer op den duur

Bezint eer ge begint

waarom is vriendschap belangrijk iedereen wil meteen een relatie ppfff we hebben niets te willen en mensen zijn niet maakbaar alleen door genade en de kracht van God kun je alles aan

Mensen die alles uitpluizen zijn wat mij betreft eigengereid
en hun puzzel leggen maar ze zullen al snel merken dat die puzzel niet werkt

Ik spreek uit ervaring helaas maar ik ben er rijker door geworden
en weet wat de Heer van me wil en als t Goed voelt dan is dat goed
Hij legt mijn puzzel samen met mij en als dat klaar is mag ik t laten inlijsten door mijn Hemelse Vader dan alleen zal t goed zijn

Niet ik die wil maar Hij is het die geeft in alle dingen

Ik vind t niet Jammer dan weet ik wat ik heb aan deze mensen die kieskeurig zijn.
sorry niet goed de volgende nee nee zo werkt t bij nooit meer .
Ik ben een kind van de Vader volledig en wie mijn sleutel van mijn hart heeft gevonden moet bergen verzetten om de sleutel om te kunnen draaien
eigengereid nee hoor juist niet ben verliefd op mijn Vader
en geef Hem de eer in wat goed is Hij heeft me gegeven verstand om te zien en te doen wat goed is
Niets omdat ik t wil maar van Hem die alles maakte om zijn naam wil
En je bent net zo belangrijk en rijk met kinderen AMEN
T zijn de parels die God gegeven heeft wie dat niet ziet is blind en leeft zijn leven niet dat wat God wil denk ik

lieve Groet anita

Berichten: 4047

MARIO318 schreef:

ik kijk met name of ze een kind heeft of niet.
Dat is een voorkeur die je hebt.

Niet dat een vrouw met kind slecht is
Maar ik vraag me dan dingen af zoals.

Waar is de vader van dat kind..
Is die overleden? of heeft hij zijn hielen gelicht..
hoe is de contact tussen de vader en de moeder?
Zelf heb ik geen zin om tussen die ruzie te zitten?

Hoe oud is het kind.
het kind zelf moet je willen en kunnen accepteren
Kan dat kind dat niet dan kan je er gif op in nemen dan loopt het spaak.

Dit klinkt hard maar zijn punten waar ik aan denk.

er zijn ook kinderen die een grote behoefte hebben aan een vader-figuur, mario.
en er zijn zelfs kinderen, waarvan de vader niet eens in beeld is.

zou het mogelijk zijn, dat je jezelf op die manier heel veel liefde en voldoening ontzegt?

ik zou me voor kunnen stellen dat een man ervan kan genieten wanneer er kinderen juichend naar de deur rennen, omdat hij eraan komt;
het leuk vinden, samen een puzzeltje te leggen, of te helpen met een lego-probleem. stiekum moet glimlachen, wanneer een kind zijn schootje inneemt, om er naar het lijkt nooit meer vanaf te gaan.

ik kan natuurlijk niet voor jou denken, of voor wie dan ook, maar ik kan me wel voorstellen dat dat voor sommige mannen wel heerlijk huiselijk kan voelen.

Berichten: 184

MAUREEN217 schreef:

Ik wil dit zeggen. Ik wil ook geen man, die al bij wijze meerde keren getrouwd is geweest, en dan weer gescheiden. Daar zet ik mijn ??? Achter.
Ik heb iemand hier op cm leren kennen, die ook twee Kee was gescheiden, na veel gepraat kwam het eruit dat hij zijn vrouw bedrogen had, in de tijd dat zij ziek was, je begrijpt toch wel dat het voor mij over was. A twee dagen hoopt ik op de site, dat hij een ander heeft, en die twee gaan samen verder, voor mij gevoel te snel, ik ben best wel bang voor dat vrouwtje, ik heb ook voor haar gebeden dat het goed mag gaan

Ik hoop niet dat ik dat ben geweest klingt t zelfde
Ik Had ook zon man
Kotsmisseilijk niet eerlijk pas na de daad jammer te laat
vele malen dingen meegemaakt in mijn ziekbed twee dagen na t ic voor de dood weggehaald zegt hij ik moet met je breken in jezus naam
deze mannen moeten ze overal verbannen
Ik kijk wel uit wil dit nooit meer meemaken en voor mijn sleutel past op de deur van mijn hart om echt binnen te komen ik bedoel maar
t mag van mij iemand die echt wil zijn als jezus en zijn kruis samen met d emijne wil dragen draag elkanders lasten staat geschreven
wel als je dat kunt maar misbruik de mede mens van God niet
eerlijk heid duurt t langst

vriendelijke groet anita

Berichten: 3295

HANNAH810 schreef:

er zijn ook kinderen die een grote behoefte hebben aan een vader-figuur, mario.
en er zijn zelfs kinderen, waarvan de vader niet eens in beeld is.

zou het mogelijk zijn, dat je jezelf op die manier heel veel liefde en voldoening ontzegt?

ik zou me voor kunnen stellen dat een man ervan kan genieten wanneer er kinderen juichend naar de deur rennen, omdat hij eraan komt;
het leuk vinden, samen een puzzeltje te leggen, of te helpen met een lego-probleem. stiekum moet glimlachen, wanneer een kind zijn schootje inneemt, om er naar het lijkt nooit meer vanaf te gaan.

ik kan natuurlijk niet voor jou denken, of voor wie dan ook, maar ik kan me wel voorstellen dat dat voor sommige mannen wel heerlijk huiselijk kan voelen.

Volgens mij ga je als man in eerste instantie een relatie aan met de vrouw.
Dat die vrouw wellicht al kinderen heeft, dat is dan maar zo, hoort bij t pretpakket.
Ik heb het nooit gezocht, maar mn stiefkinderen zijn welkom vanaf het begin.
Ik heb er ook geen vervelende ervaringen mee, maar wellicht heb ik geluk gehad...

Waar ik geen geluk mee heb gehad, is met de ex van mijn vrouw, de papa van mn stiefkinderen....
Je staat er niet direct bij stil, maar ook hun papa maakt deel uit van mijn leven en dat is bijzonder onprettig....

Berichten: 19

HANNAH810 schreef:

er zijn ook kinderen die een grote behoefte hebben aan een vader-figuur, mario.
en er zijn zelfs kinderen, waarvan de vader niet eens in beeld is.

zou het mogelijk zijn, dat je jezelf op die manier heel veel liefde en voldoening ontzegt?

ik zou me voor kunnen stellen dat een man ervan kan genieten wanneer er kinderen juichend naar de deur rennen, omdat hij eraan komt;
het leuk vinden, samen een puzzeltje te leggen, of te helpen met een lego-probleem. stiekum moet glimlachen, wanneer een kind zijn schootje inneemt, om er naar het lijkt nooit meer vanaf te gaan.

ik kan natuurlijk niet voor jou denken, of voor wie dan ook, maar ik kan me wel voorstellen dat dat voor sommige mannen wel heerlijk huiselijk kan voelen.

Wat je nu vertelt is mooi..
Daar kan ik me zeker in vinden.

Alleen als jezelf een gezin begint
Dan bedoel ik man vind vrouw,
relatie is zoals het moet zijn,
vervolgen trouw je en de vrouw raakt zwanger.
Je rolt min of meer in je rol van een vader!
Dan heb je ook de dingen die jij opnoemt.
Inc de poepluiers ;)

Nu stap je in een gebroken gezin.
als je er mee door gaat krijg je direct de rol van vader.
want als je met elkaar onder een dak zit,
Is het ook logies dat je helpt met het verzorgen van dat kind!
je hebt dan direct extra verplichtingen.

Nou wil ik nog wel toevoegen!
Niks in het leven staat vast op Gods plan na.

Voor het zelfde geld kom ik de vrouw van me dromen tegen
En die blijkt dan een kind te hebben

Tja daar sta je dan,
je kiest voor de vrouw dus kies je ook voor het kind.
Dat is dan de keuzen die je maakt en moet accepteren.

Berichten: 5057

MARIO318 schreef:

Wat je nu vertelt is mooi..
Daar kan ik me zeker in vinden.

Alleen als jezelf een gezin begint
Dan bedoel ik man vind vrouw,
relatie is zoals het moet zijn,
vervolgen trouw je en de vrouw raakt zwanger.
Je rolt min of meer in je rol van een vader!
Dan heb je ook de dingen die jij opnoemt.
Inc de poepluiers ;)

Nu stap je in een gebroken gezin.
als je er mee door gaat krijg je direct de rol van vader.
want als je met elkaar onder een dak zit,
Is het ook logies dat je helpt met het verzorgen van dat kind!
je hebt dan direct extra verplichtingen.

Nou wil ik nog wel toevoegen!
Niks in het leven staat vast op Gods plan na.

Voor het zelfde geld kom ik de vrouw van me dromen tegen
En die blijkt dan een kind te hebben

Tja daar sta je dan,
je kiest voor de vrouw dus kies je ook voor het kind.
Dat is dan de keuzen die je maakt en moet accepteren.

Je vergist je. Je hebt niet de rol als vader. Als je daar van tevoren van uit gaat, heb je grote kans dat het mis gaat.

Berichten: 4047

MARIO318 schreef:

Wat je nu vertelt is mooi..
Daar kan ik me zeker in vinden.

Alleen als jezelf een gezin begint
Dan bedoel ik man vind vrouw,
relatie is zoals het moet zijn,
vervolgen trouw je en de vrouw raakt zwanger.
Je rolt min of meer in je rol van een vader!
Dan heb je ook de dingen die jij opnoemt.
Inc de poepluiers ;)

Nu stap je in een gebroken gezin.
als je er mee door gaat krijg je direct de rol van vader.
want als je met elkaar onder een dak zit,
Is het ook logies dat je helpt met het verzorgen van dat kind!
je hebt dan direct extra verplichtingen.

Nou wil ik nog wel toevoegen!
Niks in het leven staat vast op Gods plan na.

Voor het zelfde geld kom ik de vrouw van me dromen tegen
En die blijkt dan een kind te hebben

Tja daar sta je dan,
je kiest voor de vrouw dus kies je ook voor het kind.
Dat is dan de keuzen die je maakt en moet accepteren.

wat mij opvalt is dat er een verschil in beleving is tussen jou en mij.
als ik een man tegen zou komen waar ik van zou kunnen houden, die "een stapel kinderen" heeft, dan zou ik ze met liefde toelaten in mijn hart, en de eventuele hobbels samen (proberen te) nemen die bij desbetreffende situatie zouden kunnen horen.

wat ik van jou denk te horen, is dat je denkt het als een "extra belasting" op je liefdes-relatie te zullen ervaren.

een heel andere invalshoek dus: jij MOET het accepteren, en ik MAG ze accepteren.

Berichten: 19

CHATULIEM619 schreef:

Je vergist je. Je hebt niet de rol als vader. Als je daar van tevoren van uit gaat, heb je grote kans dat het mis gaat.

is beetje hoe je dit bekijkt

Ik ging nu meer uit dat het kind geen vader meer heeft.
of dat het niet bekend is wie de vader is.
En dat het kind het kan en wil accepteren.

Dan is die kans er aanwezig.

In het echt lopen dit soort dingen altijd anders.

Berichten: 2706

Mario,

Aanvankelijk kwam je met de gedachte van het is een vrouw met een kind, en je vroeg je af wat er dan wel niet met haar aan de hand was. Voor hetzelfde geld was er iets met haar ex-man. Maar ja die ken je niet. En zij past tenminste op het kind, haar man niet. Je moet je denk ik altijd dingen afvragen als je een relatie begint. Er zitten nu eenmaal soms lijken in de kast. En als je diep in je hart geen vrouw met kinderen wilt, dan moet je er ook niet aan beginnen. De positie van jou als nieuwe vriend is altijd moeilijk als je voor een vrouw met kinderen kiest. Je bent de vader niet, die hebben ze al. Maar dat betekent niet dat je niet waardevol kunt zijn voor deze kinderen. En soms accepteren kinderen je na een tijdje toch wel degelijk hoor. Ik denk dat je eens diep in je hart moet kijken wat je echt wilt. Verder denk ik dat als je een vrouw met kinderen zou tegenkomen je dan uit moet gaan van de concrete situatie die zich dan voordoet. De ideale partner is niet wie aan je wensen voldoet maar voor wie je (je) wensen opgeeft. Het leven loopt vaak anders dan je van tevoren bedenkt.

Thomas

Berichten: 19

HANNAH810 schreef:

wat mij opvalt is dat er een verschil in beleving is tussen jou en mij.
als ik een man tegen zou komen waar ik van zou kunnen houden, die "een stapel kinderen" heeft, dan zou ik ze met liefde toelaten in mijn hart, en de eventuele hobbels samen (proberen te) nemen die bij desbetreffende situatie zouden kunnen horen.

wat ik van jou denk te horen, is dat je denkt het als een "extra belasting" op je liefdes-relatie te zullen ervaren.

een heel andere invalshoek dus: jij MOET het accepteren, en ik MAG ze accepteren.

Wij staan verschillend in het leven
Jij hebt al kinderen dan bekijk je dit toch anders dan iemand die dat niet heeft.

Het MOET niet maar je dat mag het accepteren.
Dat is een keuzen die iedereen maakt in zijn of haar leven!
Daar is niks mis mee en dat moet je recepteren.

hier staat buiten of je lijken in de kast heb ja of de nee.
Het gaat er om kies je voor een vrouw met kind of niet!

Er is een kans dat een kind extra spanningen kan geven
hier onder een vraag aan jou

Als jij tot over je oren verlieft bent op een man je wil meer met die man
Maar jou kinderen kunnen die man niet uit staan
Wat doe jij dan?
:)

Berichten: 1672

Met de nodige verbazing lees ik het forum ....al dan niet de wens uiten m.n. vrouw met kind al dan niet gewenst. Vraag me af of we Gods leiding kunnen en mogen ervaren, waarbij de Rijkdom die, ook al is het niet een biologische ouder een ouderlijke rol mag zijn van grote waarden.
Jammer, is dat er teveel naar de wensen van het individu de doorslag geeft en ja dan kom je vanzelf uit hoe de droomvrouw/man wilt zien.
Je ziet in deze bijdrage op het forum direct, hoe men de relatie graag wilt zien en mede het gevoel te kunnen inleven in die ander.
Heel belangrijk is natuurlijk hoe we de relatie denken vorm te geven ...spelen alleen uiterlijke zaken een rol of zijn we echt geïnteresseerd in die ander.

Berichten: 1672

MARIO318 schreef:

Wij staan verschillend in het leven
Jij hebt al kinderen dan bekijk je dit toch anders dan iemand die dat niet heeft.

Het MOET niet maar je dat mag het accepteren.
Dat is een keuzen die iedereen maakt in zijn of haar leven!
Daar is niks mis mee en dat moet je recepteren.

hier staat buiten of je lijken in de kast heb ja of de nee.
Het gaat er om kies je voor een vrouw met kind of niet!

Er is een kans dat een kind extra spanningen kan geven
hier onder een vraag aan jou

Als jij tot over je oren verlieft bent op een man je wil meer met die man
Maar jou kinderen kunnen die man niet uit staan
Wat doe jij dan?
:)

Mario, het schiet me behoorlijk in het verkeerde keelgat dat jij wat te kiezen hebt.
Ook ontbreekt ...het naar mijn inziens aan de nodige tact en inzichten in je bijdrage.

Berichten: 3295

LEONARD480 schreef:

Met de nodige verbazing lees ik het forum ....al dan niet de wens uiten m.n. vrouw met kind al dan niet gewenst. Vraag me af of we Gods leiding kunnen en mogen ervaren, waarbij de Rijkdom die, ook al is het niet een biologische ouder een ouderlijke rol mag zijn van grote waarden.
Jammer, is dat er teveel naar de wensen van het individu de doorslag geeft en ja dan kom je vanzelf uit hoe de droomvrouw/man wilt zien.
Je ziet in deze bijdrage op het forum direct, hoe men de relatie graag wilt zien en mede het gevoel te kunnen inleven in die ander.
Heel belangrijk is natuurlijk hoe we de relatie denken vorm te geven ...spelen alleen uiterlijke zaken een rol of zijn we echt geïnteresseerd in die ander.

Als inmiddels ervaren stiefvader ( ik trof hier op cm een vrouw met kinderen ) kan ik alleen maar de tip geven dat je je goed moet realiseren dat er nog een echte papa op de achtergrond zweeft.
Hoeft niet per definitie een drama te zijn, maar is het bij mij wel.

Ook in jouw bijdrage, mn waarde Leonard, valt mij weer de veroordeling op die mensen treft die "selecteren" op een jou onwelvallige wijze.
Koester toch de individuele vrijheid om te selecteren op eigen voorkeuren.
Het volgen van eigen voorkeuren sluit Gods leiding totaal niet uit.

Waar ik nu wel heel benieuwd naar ben, is waar jij bijvoorbeeld op selecteerd Leonard, is dat werkelijk alleen naar christengehalte?
Ik betwijfel dat, want je zit lang genoeg op cm om een gelijkgestemde christenvrouw van gelijk kaliber te hebben kunnen ontmoeten.
Of was ze helaas toch lichtblond ipv donkerblond? Knipoog smiley

Berichten: 4047

LEONARD480 schreef:

Mario, het schiet me behoorlijk in het verkeerde keelgat dat jij wat te kiezen hebt.
Ook ontbreekt ...het naar mijn inziens aan de nodige takt en inzichten in je bijdrage.

leonard, vind je je eigen bijdrage getuigen van tact en inzicht?
mario is toch vrij te benaderen wie hij wil?
als er aspecten zijn, die voor hem een drempel zouden kunnen zijn, dan is dat zo;
het is ZIJN leven; en hij maakt ZIJN keuzes.
zijn goed recht vind ik.

mijn keelgat kan daar werkelijk geen moeite mee hebben!

hannah, die zich afvraagt of leonard niets te kiezen heeft? Verraste, verbaasde smiley

Berichten: 5057

MARIO318 schreef:

is beetje hoe je dit bekijkt

Ik ging nu meer uit dat het kind geen vader meer heeft.
of dat het niet bekend is wie de vader is.
En dat het kind het kan en wil accepteren.

Dan is die kans er aanwezig.

In het echt lopen dit soort dingen altijd anders.

Denk je echt dat dit zo gemakkelijk gaat? Samengestelde gezinnen is het moeilijkste wat er zo'n beetje is, en dat vereist goede communicatie. Het enige waar je op mag rekenen is dat je de vriend van de moeder bent en evt. later de man. Dat betekent dat je een vriendschap met het kind kunt opbouwen en een stuk vertrouwen kunt opbouwen, verder zou je echt niet moeten gaan in je verwachtingen.

Berichten: 1672

PIETER649 schreef:

Als inmiddels ervaren stiefvader ( ik trof hier op cm een vrouw met kinderen ) kan ik alleen maar de tip geven dat je je goed moet realiseren dat er nog een echte papa op de achtergrond zweeft.
Hoeft niet per definitie een drama te zijn, maar is het bij mij wel.

Ook in jouw bijdrage, mn waarde Leonard, valt mij weer de veroordeling op die mensen treft die "selecteren" op een jou onwelvallige wijze.
Koester toch de individuele vrijheid om te selecteren op eigen voorkeuren.
Het volgen van eigen voorkeuren sluit Gods leiding totaal niet uit.

Waar ik nu wel heel benieuwd naar ben, is waar jij bijvoorbeeld op selecteerd Leonard, is dat werkelijk alleen naar christengehalte?
Ik betwijfel dat, want je zit lang genoeg op cm om een gelijkgestemde christenvrouw van gelijk kaliber te hebben kunnen ontmoeten.
Of was ze helaas toch lichtblond ipv donkerblond? Knipoog smiley

Waarde Pieter een ieder gaat hierin z'n eigen weg, maar soms komt de keuze wel heel kort door de bocht en of we de leiding mogen ervaren van de Almachtige staat niet ter discussie lijkt me.
Moe wordt ik wel dat mensen blijkbaar van alles roepen met daarbij een wensenlijstje. Natuurlijk komt het erop aan, dat er die klik komt van twee kanten en de ene keer kan dat blond zijn of donkerblond ...misschien een bijzonder accent kleurtje.

Zie in jou verhaal een persoonlijk tintje, waarbij inderdaad je niet moet onderschatten de rol van de biologische vader, maar ook jou verhaal is er één uit velen die niet altijd zo hoeft te lopen. Een tijdje terug mocht ik ook mensen ontmoeten via CM waarbij de biologische vader nog een goede vriendschappelijke band had met de ex-partner.

Berichten: 5057

Uiteindelijk komt iedereen toch tot zijn/haar overweging. Is deze partner echt degene waar ik van houd, en waar ik mee zou willen leven? Dat betekent ook dat je moet beslissen of en wanneer je samen gaat leven (trouwen/samenwonen), en daar speelt het hebben van kinderen ook een grote rol in. Zelf denk ik dat kids best wel een verhuizing overleven, dus het argument we kunnen niet bij elkaar wonen vanwege de kinderen vind ik een non-argument. Kinderen zijn nl. veel beter in staat zich aan te passen in een nieuwe situatie.

Mijn kinderen hebben feest gevierd toen ik het uitmaakte met mn vriendin. Maar dat had niets te maken met jaloezie van hun kant, maar veel meer met het feit dat ze vonden dat we niet bij elkaar pasten. Soms voelen kinderen dingen beter aan dan volwassenen. Ik ben ze er eerlijk gezegd dankbaar voor.

Berichten: 19

CHATULIEM619 schreef:

Denk je echt dat dit zo gemakkelijk gaat? Samengestelde gezinnen is het moeilijkste wat er zo'n beetje is, en dat vereist goede communicatie. Het enige waar je op mag rekenen is dat je de vriend van de moeder bent en evt. later de man. Dat betekent dat je een vriendschap met het kind kunt opbouwen en een stuk vertrouwen kunt opbouwen, verder zou je echt niet moeten gaan in je verwachtingen.

Nee ik weet zeker dat die niet zo gemakkelijk gaat.
Wat dat betreft ben ik het met je eens!

Een relatie zo wel met als zonder kind vereist goede communicatie.
Zo wel tussen de man en vrouw als met god!
Dat doe je niet eventjes dat heeft tijd nodig heel veel tijd.
En ik denk met een kind er bij dat dit nog meer tijd nodig heeft.
Waarom weet ik niet!

Berichten: 341

Mijns inziens heb je twee manieren van 'nwe contacten benaderen'. De eerste is volgens een 'persoonlijk verlanglijstje' gaan zoeken naar de perfecte match: bijv. zoeken op leeftijd, regio, kerk, wel/geen kinderen, enz, enz.. Het is goed mogelijk dat je na lang of kort zoeken die man of vrouw vindt...maar houdt je dan ook van hem, van haar? Is 'de ideale match' ook de persoon waar je de rest van je leven mee wilt doorbrengen? Ik durf dat te betwijfelen...
De tweede manier is....openstaan voor anderen en 'het op je af laten komen'. Dus minder kritisch of vooringenomen contacten aangaan met anderen.
Ikzelf zie de laatste manier als de manier zoals we ook in het dagelijks leven met anderen in contact komen. En daar ben ik een groot voorstander van! Want als ik selecteer op leeftijd, haarkleur of wat dan ook? Dan zou het weleens zo kunnen zijn dat ik die enorm bijzondere persoon niet leer kennen...omdat ik hem zelf al heb uitgesloten als mogelijke partner omdat bijv. zijn kerkelijke achtergrond niet de mijne is! Jammer toch? Ik ben nieuwsgierig naar de mens...niet naar de hoeveelheid haar, aantal rimpels, of wat dan ook! Maar ook déze manier is een keuze...de mijne.

Berichten: 4852

MARIA576 schreef:

Mijns inziens heb je twee manieren van 'nwe contacten benaderen'. De eerste is volgens een 'persoonlijk verlanglijstje' gaan zoeken naar de perfecte match: bijv. zoeken op leeftijd, regio, kerk, wel/geen kinderen, enz, enz.. Het is goed mogelijk dat je na lang of kort zoeken die man of vrouw vindt...maar houdt je dan ook van hem, van haar? Is 'de ideale match' ook de persoon waar je de rest van je leven mee wilt doorbrengen? Ik durf dat te betwijfelen...
De tweede manier is....openstaan voor anderen en 'het op je af laten komen'. Dus minder kritisch of vooringenomen contacten aangaan met anderen.
Ikzelf zie de laatste manier als de manier zoals we ook in het dagelijks leven met anderen in contact komen. En daar ben ik een groot voorstander van! Want als ik selecteer op leeftijd, haarkleur of wat dan ook? Dan zou het weleens zo kunnen zijn dat ik die enorm bijzondere persoon niet leer kennen...omdat ik hem zelf al heb uitgesloten als mogelijke partner omdat bijv. zijn kerkelijke achtergrond niet de mijne is! Jammer toch? Ik ben nieuwsgierig naar de mens...niet naar de hoeveelheid haar, aantal rimpels, of wat dan ook! Maar ook déze manier is een keuze...de mijne.

Heel mooi geschreven Maria.
Dat klinkt heel wat anders als iedere keer die "klik"
Soms lijkt het wel een toverwoord, er moet een "klik"zijn. En als die er niet is dan gaat het "feest"niet door. Vaak is het net alsof die klik er later niet komen. Het moet maar gelijk klikken. Maar is het niet zo dat men eerst iemand moet leren kennen om te kunnen zeggen dat het klikt of niet klikt? Kan zoiets niet groeien?

Visser, die vindt dat het woord "klik" een woord wordt wat vaak te pas en te onpas gebruikt wordt. Verlegen lachende smiley

Berichten: 341

VISSER278 schreef:

Heel mooi geschreven Maria.
Dat klinkt heel wat anders als iedere keer die "klik"
Soms lijkt het wel een toverwoord, er moet een "klik"zijn. En als die er niet is dan gaat het "feest"niet door. Vaak is het net alsof die klik er later niet komen. Het moet maar gelijk klikken. Maar is het niet zo dat men eerst iemand moet leren kennen om te kunnen zeggen dat het klikt of niet klikt? Kan zoiets niet groeien?

Visser, die vindt dat het woord "klik" een woord wordt wat vaak te pas en te onpas gebruikt wordt. Verlegen lachende smiley

Helemaal mee eens Visser! Alsof je bij een 1e date al moet weten of je voor elkaar bestemd bent! Met open hart en gewoon als jezelf, elkaar leren kennen, is zó waardevol! En of dat nu tot een relatie moet leiden? Het hoeft niet, het kán.....als de liefde er is....en die moet nog (op)groeien...of niet!

Berichten: 5057

MARIA576 schreef:

Mijns inziens heb je twee manieren van 'nwe contacten benaderen'. De eerste is volgens een 'persoonlijk verlanglijstje' gaan zoeken naar de perfecte match: bijv. zoeken op leeftijd, regio, kerk, wel/geen kinderen, enz, enz.. Het is goed mogelijk dat je na lang of kort zoeken die man of vrouw vindt...maar houdt je dan ook van hem, van haar? Is 'de ideale match' ook de persoon waar je de rest van je leven mee wilt doorbrengen? Ik durf dat te betwijfelen...
De tweede manier is....openstaan voor anderen en 'het op je af laten komen'. Dus minder kritisch of vooringenomen contacten aangaan met anderen.
Ikzelf zie de laatste manier als de manier zoals we ook in het dagelijks leven met anderen in contact komen. En daar ben ik een groot voorstander van! Want als ik selecteer op leeftijd, haarkleur of wat dan ook? Dan zou het weleens zo kunnen zijn dat ik die enorm bijzondere persoon niet leer kennen...omdat ik hem zelf al heb uitgesloten als mogelijke partner omdat bijv. zijn kerkelijke achtergrond niet de mijne is! Jammer toch? Ik ben nieuwsgierig naar de mens...niet naar de hoeveelheid haar, aantal rimpels, of wat dan ook! Maar ook déze manier is een keuze...de mijne.

Ikzelf heb heel veel bijzondere mensen leren kennen, waar ik toch geen relatie mee zou willen hebben. En dat kan verschillende oorzaken hebben.
Ten eerste vraagt je persoonlijke situatie vaak om een selectie vooraf. Een voorbeeld, een relatie met 4 uur reizen is voor veel mensen onmogelijk. Het kost ook veel tijd en geld om dat in stand te houden.
En leeftijd, stel je bent moeder van 43, met drie schoolgaande kinderen, zou je dan echt een relatie willen hebben met een jongen van 18 die bij zijn moeder woont?
Bestaanszekerheid speelt ook een rol. Wil je iemand hebben, die een uitkering heeft of wil je iemand die werkt. Voor sommigen is dit een heel belangrijk criterium.
Geloof en kerk speelt ook een rol. Het is gemakkelijk gezegd, dat je daar samen een weg in moet zien te vinden, maar wat als je partner helemaal niet openstaat voor jouw geloofsbeleving???
Dat mensen criteria zoeken, is helemaal niet onverstandig, vooral omdat men dan rekening houdt met de eigen situatie. En vaak is dat de reden waarom men criteria stelt, niet om anderen te veroordelen, maar meer om te kijken naar mogelijkheden die bij jezelf passen....

Berichten: 766

CHATULIEM619 schreef:

Ten eerste vraagt je persoonlijke situatie vaak om een selectie vooraf. Een voorbeeld, een relatie met 4 uur reizen is voor veel mensen onmogelijk. Het kost ook veel tijd en geld om dat in stand te houden.
En leeftijd, stel je bent moeder van 43, met drie schoolgaande kinderen, zou je dan echt een relatie willen hebben met een jongen van 18 die bij zijn moeder woont?
Bestaanszekerheid speelt ook een rol. Wil je iemand hebben, die een uitkering heeft of wil je iemand die werkt. Voor sommigen is dit een heel belangrijk criterium.
Geloof en kerk speelt ook een rol. Het is gemakkelijk gezegd, dat je daar samen een weg in moet zien te vinden, maar wat als je partner helemaal niet openstaat voor jouw geloofsbeleving???
Dat mensen criteria zoeken, is helemaal niet onverstandig, vooral omdat men dan rekening houdt met de eigen situatie. En vaak is dat de reden waarom men criteria stelt, niet om anderen te veroordelen, maar meer om te kijken naar mogelijkheden die bij jezelf passen....

Van jullie beide bijdragen de beste bij elkaar gevoegd is denk ik de ideale 'zoekhouding' Knipoog smiley

Berichten: 341

MIEKE364 schreef:

Van jullie beide bijdragen de beste bij elkaar gevoegd is denk ik de ideale 'zoekhouding' Knipoog smiley

Daar zou je bést eens gelijk in kunnen hebben!

@Chat: ik begrijp wat je zegt maar wat ik heb willen aangeven is een beetje méér ruimte voor nwe. contacten dan ik soms op het forum lees/tegenkom. Hoewel een site als deze kan helpen en zelfs voldoen aan bepaalde wensen....is het geen kwestie van een 'optelsom maken' en maar 'even' de juiste persoon erbij zoeken. Onvoorziene zaken als 'Liefde'...kunnen zómaar 'roet in het eten gooien'...en héél je wensenlijstje kun je dan wel aan de wilgen hangen...want je bent gaan houden van iemand die een róteind wegwoont...of die 5 kinderen heeft..of die naast die lieve lach op de foto...toch ook wel eens een ochtendhumeur heeft. Het leven...de Liefde is nog niet zo simpel als wij willen of denken, dat is wat ik wil zeggen....en juist dát vind ik hartstikke leuk! Lachende smiley

Berichten: 2113

MARIA576 schreef:

Daar zou je bést eens gelijk in kunnen hebben!

@Chat: ik begrijp wat je zegt maar wat ik heb willen aangeven is een beetje méér ruimte voor nwe. contacten dan ik soms op het forum lees/tegenkom. Hoewel een site als deze kan helpen en zelfs voldoen aan bepaalde wensen....is het geen kwestie van een 'optelsom maken' en maar 'even' de juiste persoon erbij zoeken. Onvoorziene zaken als 'Liefde'...kunnen zómaar 'roet in het eten gooien'...en héél je wensenlijstje kun je dan wel aan de wilgen hangen...want je bent gaan houden van iemand die een róteind wegwoont...of die 5 kinderen heeft..of die naast die lieve lach op de foto...toch ook wel eens een ochtendhumeur heeft. Het leven...de Liefde is nog niet zo simpel als wij willen of denken, dat is wat ik wil zeggen....en juist dát vind ik hartstikke leuk! Lachende smiley

Hoi Maria,
Ik vind dat je wel een goed punt hebt, maar denk er zelf tegelijkertijd wel bij dat het op deze manier ook niet altijd werkt.
Stel ik ontmoet iemand die hoog in het Noorden bijv. woont, dan blijf ik hoe je het ook wendt of keert, toch met een probleem zitten, namelijk dat je bijv. elkaar elk weekend wil zien... in mijn geval is dat volgens mij niet echt te realiseren hoe verliefd je ook zou zijn...

Berichten: 341

SUSANNAH475 schreef:

Hoi Maria,
Ik vind dat je wel een goed punt hebt, maar denk er zelf tegelijkertijd wel bij dat het op deze manier ook niet altijd werkt.
Stel ik ontmoet iemand die hoog in het Noorden bijv. woont, dan blijf ik hoe je het ook wendt of keert, toch met een probleem zitten, namelijk dat je bijv. elkaar elk weekend wil zien... in mijn geval is dat volgens mij niet echt te realiseren hoe verliefd je ook zou zijn...

Susannah, ik hóór wat je zegt en het is ook volkomen begrijpelijk dat afstand een probleem kan zijn. Ik begrijp eigenlijk ál die keuzes en afwegingen heel goed....alleen...heel af en toe bekruipt me het gevoel dat het voor sommigen 'alleen maar' een optelsom van feiten is, en dan vraag ik me weleens af of het idd zó simpel is? Misschien ben ik een onverbetelijke romanticus, dat kan, maar ik sta hier gewoon heel anders in. Afstand vind ik dus geen probleem, evenals leeftijd of uiterlijk...
En stel nu, stel nu eens? Dat een man of vrouw op álle punten 'scoort': de afstand is goed, leeftijd en looks zijn o.k...en ga zo maar door...IS het dan ook per definitie goed? Dat heb ik willen zeggen in mijn vorige bijdragen. De Liefde gaat soms andere wegen met ons, dan wij van te voren bedacht of gewild hebben....en eigenlijk vind ik dat helemaal prima. (maar als het wél volgens de wensen van iemand gaat..dan is dat toch helemaal geweldig?)

Berichten: 1663

MARIA576 schreef:

Susannah, ik hóór wat je zegt en het is ook volkomen begrijpelijk dat afstand een probleem kan zijn. Ik begrijp eigenlijk ál die keuzes en afwegingen heel goed....alleen...heel af en toe bekruipt me het gevoel dat het voor sommigen 'alleen maar' een optelsom van feiten is, en dan vraag ik me weleens af of het idd zó simpel is? Misschien ben ik een onverbetelijke romanticus, dat kan, maar ik sta hier gewoon heel anders in. Afstand vind ik dus geen probleem, evenals leeftijd of uiterlijk...
En stel nu, stel nu eens? Dat een man of vrouw op álle punten 'scoort': de afstand is goed, leeftijd en looks zijn o.k...en ga zo maar door...IS het dan ook per definitie goed? Dat heb ik willen zeggen in mijn vorige bijdragen. De Liefde gaat soms andere wegen met ons, dan wij van te voren bedacht of gewild hebben....en eigenlijk vind ik dat helemaal prima. (maar als het wél volgens de wensen van iemand gaat..dan is dat toch helemaal geweldig?)

Misschien is dat wel het grote gevaar van het 'zoeken' op een datingsite.
Het aanbod is zo groot, dat je wel moet gaan selecteren. Dus dan maar iemand in de buurt zoeken, of iemand in een bepaalde leeftijdscategorie of van de juiste kerk.

Ik was een jonge moeder met 2 hele jonge kindjes. Ik had mn handen vol aan mn eigen leventje en had op dat moment echt geen behoefte aan een relatie. En al helemaal niet met iemand die 13 jaar ouder was dan ik en in Duitsland woonde, 150 km bij me vandaan.met een heel ander leven dan ik had. En een kinderwens had ik ook absoluut niet meer.

Maar ik kwam hem tegen en ging van hem houden. En dan zijn als die dingen te overkomen. En kijk nu eens....
Ik ben met mn kinderen naar Duitsland geemigreerd, we hebben het hier allemaal enorm naar ons zin. Toen de liefde groeide kwam ook het verlangen naar een kindje.
En dat leeftijdsverschil levert hooguit af en toe wat grappige vergelijkingen op(toen hij zn rijbewijs haalde leerde ik net zonder zijwieltjes fietsen) en er is nog maar 1x gevraagt of dat ik met mn vader op vakantie was Clown smiley

Dus pas op met dat eisenpaket, voor je het weet loop je de liefde van je leven voorbij!

En nog een mooi voorbeeld over die afstand: pieters nicht leerde hier op cm een nederlandse boer die in Canada woonde kennen. Dan heb je het niet over 4 uur met de trein maar over 8 uur met het vliegtuig. Twee jaar geleden zijn ze getrouwd en is zij naar Canada verhuist en inmiddels loopt er een cm-peutertje rond op de boerderij.