wat zou jij doen als je geen kinderen kon krijgen ?

Berichten: 274

HANS764 schreef:

Nee, de Mara is verandert in zoet water, immers God doet alles medewerken ten goede. Ik kan mij meer dan ooit inzetten voor Zijn werk, en het opmerkelijke is dat ik juist goed kan opschieten met kinderen, juist omdat ik geen vader ben!

persoonlijk: herkenbaar

Berichten: 4047

JOSINA022 schreef:

Ik heb mijn hele leven graag kinderen gewild, hoe meer hoe beter.

Echter is het nu zo dat het, medisch gezien, onverantwoord is om kinderen te krijgen (en dat nog afgezien van mijn leeftijd). Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad, maar realiseerde mij uiteindelijk dat dat was uit egoistisch oogpunt.

En dat hielp om het negatieve feit om te draaien naar iets positiefs. Doordat ik geen gezin heb, kan ik mij meer inzetten voor Gods koninkrijk en dat voelt heel goed!

Nu is het zo dat ik hier een hele lieve man heb mogen leren kennen en we willen heel graag ons leven samen verder delen. We merken en voelen beide dat God ons samengebracht heeft en ons leven leidt.
En of het zo moet zijn, weet ik niet, maar hij is gesteriliseerd en ook vanuit dit oogpunt is kinderen krijgen niet meer mogelijk (zonder medisch ingrijpen dan).

Nu dit feit zo ligt, besef ik mij des te meer dat kinderen niet alles zaligmakend is om gelukkig te zijn.

God heeft mijn leven zo geleid dat er geen kinderen zijn en gaan komen. Blijkbaar heeft God iets anders voor mij op het oog. Wat weet ik nog niet, wel weet ik dat ik God heel dankbaar ben voor de manier waarop Hij mijn leven leidt en voor de lieve man die Hij op mijn pad gebracht heeft!

José

José,
er zijn zo enorm veel kinderen die een warm plekje nodig hebben om te schuilen of verder op te groeien;
wanneer je daarvoor openstaat komen ze vanzelf op je/jullie pad.

er is bijvoorbeeld alleen al binnen de pleegzorg veel behoefte aan weekend-pleeggezinnen, 24 uurs opvang, en vakantie opvang.

zelf heb ik ook geen biologisch eigen kinderen, maar er zijn zoveel kinderen op de wereld om van te houden, dat je hart niet groot genoeg kan zijn!
konden we al die kleintjes maar helpen, he? Knipoog smiley

Berichten: 788

HANNAH810 schreef:

José,
er zijn zo enorm veel kinderen die een warm plekje nodig hebben om te schuilen of verder op te groeien;
wanneer je daarvoor openstaat komen ze vanzelf op je/jullie pad.

er is bijvoorbeeld alleen al binnen de pleegzorg veel behoefte aan weekend-pleeggezinnen, 24 uurs opvang, en vakantie opvang.

zelf heb ik ook geen biologisch eigen kinderen, maar er zijn zoveel kinderen op de wereld om van te houden, dat je hart niet groot genoeg kan zijn!
konden we al die kleintjes maar helpen, he? Knipoog smiley

Hannah kan je dit dan makkelijk als alleenstaande?
ik bedoel ik weet wel dat "jij" dat kan, maar krijg je als alleenstaande hier makkelijk toestemming voor?
en staat hier een min en max leeftijd op als ouder?

Berichten: 3599

HANNAH810 schreef:

José,
er zijn zo enorm veel kinderen die een warm plekje nodig hebben om te schuilen of verder op te groeien;
wanneer je daarvoor openstaat komen ze vanzelf op je/jullie pad.

er is bijvoorbeeld alleen al binnen de pleegzorg veel behoefte aan weekend-pleeggezinnen, 24 uurs opvang, en vakantie opvang.

zelf heb ik ook geen biologisch eigen kinderen, maar er zijn zoveel kinderen op de wereld om van te houden, dat je hart niet groot genoeg kan zijn!
konden we al die kleintjes maar helpen, he? Knipoog smiley

Ik geloof zeker dat wanneer God dit van mij/ons vraagt, Hij het ons ook zal geven en dan staat zeker mijn deur open! Maar ik weet ook dat, op dit moment, de tijd nog niet rijp is, maar voor de toekomst sluit ik niets uit!

En idd, konden we al die kinderen in nood maar helpen!

Berichten: 2215

HANNAH810 schreef:

José,
er zijn zo enorm veel kinderen die een warm plekje nodig hebben om te schuilen of verder op te groeien;
wanneer je daarvoor openstaat komen ze vanzelf op je/jullie pad.

er is bijvoorbeeld alleen al binnen de pleegzorg veel behoefte aan weekend-pleeggezinnen, 24 uurs opvang, en vakantie opvang.

zelf heb ik ook geen biologisch eigen kinderen, maar er zijn zoveel kinderen op de wereld om van te houden, dat je hart niet groot genoeg kan zijn!
konden we al die kleintjes maar helpen, he? Knipoog smiley

Zo is het helemaal, Hannah. Lachende smiley

En ook als je geen (pleeg)kinderen onder je hoede krijgt, kun je op veel manieren iets (extra's) betekenen voor kinderen. Binnen je familie, de kerk, soms je werk, enz.

Mijn ervaring is dat je ook zeker gelukkig kunt zijn en kunt genieten van kinderen, als je ze zelf niet hebt.

Berichten: 4047

MARYLIEN613 schreef:

Hannah kan je dit dan makkelijk als alleenstaande?
ik bedoel ik weet wel dat "jij" dat kan, maar krijg je als alleenstaande hier makkelijk toestemming voor?
en staat hier een min en max leeftijd op als ouder?

marylien, zover ik weet kun je alleen als echtpaar of stel op een lijst komen voor crisis-plaatsingen en perspectiefbiedende plaatsingen (kort en lang verblijf in een pleeggezin)
bij adoptie wordt een maximaal leeftijdsverschil aangehouden van 40 jaar tussen adoptief ouders en kind, en deze lijn wordt ook enigzins meegenomen in de pleegzorgwereld, hoewel er wel zeer regelmatig uitzonderingen op worden gemaakt.

als alleenstaande kun je je volgens mij wel aangeven open te staan voor 24-uurs-opvang, vakantie-opvang, en weekend-pleeggezin.
je gaat dan het zevenstap-programma in, waar je enige informatie krijgt wat het verzorgen van een pleegkind inhoud, en er wordt verschrikkelijk veel persoonlijke informatie van je gevraagd. (die niet iedere aspirant pleegouder naar waarheid invult)
dan wordt er bij justitie nog een "bewijs van goed gedrag" opgevraagd, want als je een strafblad hebt, kom je zowiezo niet in aanmerking.
als laatste volgt een gezins onderzoek, waarbij het hele informatie pakket wordt doorgesproken, en je aan kunt geven of je pleegkinderen wilt opvangen, en zo ja; van welke leeftijd en met welke problematiek je denkt het beste om te kunnen gaan.

of je als alleenstaande gemakkelijk een kind verzorgt ligt dus helemaal aan je eigen draagkracht, beschikbare tijd, en aan hoeveel je wilt investeren.
wat ik wel weet is dat het in de meeste gevallen een stuk minder romantisch is als vaak wordt gedacht;
realiseer je dat je over het algemeen een zeer beschadigd kindje in huis krijgt, met een veel grotere zorgvraag dan het gemiddelde kind.
de meeste kinderen hebben enorm veel meegemaakt, en dan worden zij ook nog eens van hun ouders "afgescheurd".
dit is zowel voor ouders als het kind een drama, en verwacht dus ook niet dat het kind je dankbaar zal zijn, dat je voor hem of haar zorgt; meestal krijg je alle woede en verdriet van het kind en van de ouders over je heen, omdat kinderen loyaal zijn aan hun ouders, en helemaal niet van een pleegouder willen/kunnen houden.
daarnaast heb je te maken met hulpverleners, waarvan je zou verwachten dat zij kunnen samenwerken, en communicatieve vaardigheden en inzicht hebben, hoewel dat niet altijd het geval is.

overigens schakelen sommige kinderen gelukkig heel snel, en kunnen zij zich wél aanpassen aan een nieuwe opvoedsituatie;
je eigen kind zal het echter nooit worden; het ruikt anders, doet anders, en je komt veel trekken van biologische ouders tegen.
dit onbewuste proces van hechting, en de eventuele onbewuste behoefte van een pleegouder aan erkenning voor de verzorging, zorgt er soms voor dat pleegouders zich minder goed aan het kind kunnen hechten, en de plaatsing afgebroken wordt.
als je overweegt om pleegkinderen in huis te nemen, doe dat dan niet impulsief, maar laat je goed voorlichten.

Berichten: 83

Tja, ik kan als vrijgel geen kinderen krijgen (binnen een huwelijk dan want donor worden vind ik niet passen bij mijn geloof)

M.a.w. als vrijgezel kan je dus ook geen kinderen krijgen en ik heb het idee dat andere mensen daar nooit zo bij stil staan. Ik denk dat bij sommigen het verdriet ook groot kan zijn want omdat je geen partner hebt... kan je zowiezo geen kinderen krijgen dus het verdriet blijft (bij de personen die het als een verdriet zien).

Berichten: 2215

EGGIE989 schreef:

Tja, ik kan als vrijgel geen kinderen krijgen (binnen een huwelijk dan want donor worden vind ik niet passen bij mijn geloof)

M.a.w. als vrijgezel kan je dus ook geen kinderen krijgen en ik heb het idee dat andere mensen daar nooit zo bij stil staan. Ik denk dat bij sommigen het verdriet ook groot kan zijn want omdat je geen partner hebt... kan je zowiezo geen kinderen krijgen dus het verdriet blijft (bij de personen die het als een verdriet zien).

Klopt wel Eggie, daar is niet zoveel aandacht voor. Vaak denken mensen daar ook niet aan. Er wordt ook gerust tegen je gezegd ‘wat erg, dat dat stel geen kinderen kan krijgen’. En dan wordt er van je verwacht, dat je gevoelig en meelevend reageert. Dat heb ik wel eens lastig gevonden. Er is veel meer geschreven voor en over echtparen, die ongewild kinderloos zijn. Een paar jaar geleden stond er in de Eva wel een heel goed artikel over ‘single en kinderwens’, wat – heb ik gemerkt – voor een aantal mensen (fijn gesprek over gehad) een eye-opener was. Zo’n artikel of iets meer aandacht voor dit onderwerp, kan wel helpen om het makkelijker bespreekbaar te maken. ‘k Heb zelf gemerkt dat ik het meest heb (gehad) aan mensen, die in eenzelfde situatie zitten.

Berichten: 83

MARIJAN072 schreef:

Klopt wel Eggie, daar is niet zoveel aandacht voor. Vaak denken mensen daar ook niet aan. Er wordt ook gerust tegen je gezegd ‘wat erg, dat dat stel geen kinderen kan krijgen’. En dan wordt er van je verwacht, dat je gevoelig en meelevend reageert. Dat heb ik wel eens lastig gevonden. Er is veel meer geschreven voor en over echtparen, die ongewild kinderloos zijn. Een paar jaar geleden stond er in de Eva wel een heel goed artikel over ‘single en kinderwens’, wat – heb ik gemerkt – voor een aantal mensen (fijn gesprek over gehad) een eye-opener was. Zo’n artikel of iets meer aandacht voor dit onderwerp, kan wel helpen om het makkelijker bespreekbaar te maken. ‘k Heb zelf gemerkt dat ik het meest heb (gehad) aan mensen, die in eenzelfde situatie zitten.

Wel fijn om te horen dat er in ieder geval de "EVA" er een artikel over heeft gewijd.

Ach, sommige mensen snappen het niet want die vinden het heel normaal om kind nr 4 te krijgen. Terwijl het ons al moeite kan kosten om 1 date te krijgen

Berichten: 788

HANNAH810 schreef:

.

ja Hannah, met de ervaring van het pleegkind bij mijn ouders,
die wij nu gewoon als een echte broer aanzien en aanvoelen,
weet ik ook wel dat het niet altijd zonneschijn is,
dus petje af dat je dit zo doet als alleenstaande,

ik ga eens nakijken of dit in België ook zo is als bij jullie,
ik dacht dat het vroeger (= heel lang geleden) eigenlijk niet kon,
soms vooral in vakantieperiodes zou ik ook wel kinderen willen opvangen,
tenzij ze mij te oud vinden....?

Berichten: 4047

...

Berichten: 53

Dat zou geweldig zijn, Marylien! Ik heb (als alleenstaande) een paar jaar geleden informatie opgevraagd over pleegzorg, maar niet lang daarna veranderde mijn situatie en was het niet meer realistisch om eraan te beginnen. Wat je leeftijd betreft; ik heb geen idee hoe dit in België is geregeld, maar in Nederland hoeft leeftijd geen belemmering te zijn:

"Is er een maximum leeftijd voor pleegouders?

Er is geen formele maximum leeftijd voor pleegouders. Het verschilt per vorm van pleegzorg hoe belangrijk de leeftijd is.
Bij deeltijd pleegzorg en crisisopvang is de leeftijd voor pleegouders minder belangrijk dan bij langdurende pleegzorg. Bij een langdurende plaatsing van een heel jong kind (jonger dan 4 jaar) is de leeftijd voor pleegouders wel een belangrijke factor."