DONKERE DAGEN VOOR KERST

Berichten: 4047

..

Berichten: 2978

MAR907 schreef:

Ik begrijp je volkomen Leanne, het is een verschil tussen werkelijk gemis...... dat nooit weer terug komt........ dan een scheiding in de hoop van???

Nee Mar dat bedoel ik niet(ik weet wel wat jij bedoelt,het antwoord daarop is;vergelijk de levenden niet met de doden),ik weet gelukkig niet hoe een scheiding voelt,ik kan en wil daar niet over oordelen maar ik zou graag willen dat dat wederzijds was.......dat mensen niet alleen om begrip vragen maar het ook geven,de dingen niet gaan vergelijken,dan komen we een heel eind verder.

Berichten: 1391

LEANNE226 schreef:

Chat weet ook wat het is Mar.......de een verliest een kind,de ander zijn ouder of zijn partner,verdriet kun je (gelukkig) niet vergelijken.........

Henderika zit al een tijd heel diep,dat raakt me,in het rouwproces moet er een moment komen dat je verder kunt en wilt want anders verlies je jezelf in dat verdriet,wat dat betreft ben ik het met Chat eens,je moét verder,of je wilt of niet en soms helpt een schop(je) onder de billen/duw in de goede richting beter dan een liefdevolle aai Knipoog smiley

Vallen maar ook weer opstaan!

Begrijp ik...zelf ervaar ik het als een knop van overleven (een periode)....
ken ik ook: "ik moet verder omdat er bijv..nog twee kinderen zijn waarvan ik als o.a. als vader verder mee moet omdat het verwacht wordt van mij...."

Dat is een rouw proces die erbij hoort, maar niet blijvend hoort te zijn....
Loslaten is ook een proces dat met de huidige tijd van jezelf te maken heeft, ondanks het verlies.
God heeft een hoopvolle toekomst in gedachten, voor iedereen.
ook bij verlies... Het is goed om het gemis te kunnen uiten zoals het voor een ieder bestemd is.
Vandaar er ruimte hoort te zijn om het bij gedenkdagen ook gewoon hetgeen dat door een ander gegeven wordt zo te laten voor wie het aanspreekt......

Chat reageerde daarop vandaar mijn reactie...

Berichten: 5057

MAR907 schreef:

Je zegt het goed: jij vindt !!!!!!!!!!!!

Ik weet wat het is om gevoelens en emotie,s te hebben die heen en weer slingerd, vervolgens zelfs tegen over elkaar staan te hebben van binnen......

Dat is iets dat jij je niet kan voorstellen, omdat je dat nooit gekend hebt....
Ik wens dat niemand toe, maar heb er wel begrip voor...omdat ik het herken.....

Als voorbeeld:
verwacht jij van mij dat ik met deze gevoelloos de dagen door moet gaan....
Terwijl voorheen een partner was die alles deed om met deze dagen voor ons gezin het gezellig ging maken en nu er niet meer is....?
Tevens daarna weer een goede nieuwe jaar in ging met een goede hoop????
Dat is een gemis die ik heb en velen met mij Chat....
Ook de familie en vrienden en kennissen hebben daar deel aan, omdat mijn vrouw/moeder en vriendin er niet meer is....

Waar is jou hart voor deze dingen Chat??????

Zoals Leanne al vermeld heeft weet ik ten volle wat verdriet is. En hoe verleidelijk het is toe te geven aan je verdriet. Het wordt dan alleen maar erger....
Als je iemand mist, is het zo gemakkelijk je kalender er op te richten. En bij elke feestdag voel je het gemis weer. De verjaardag, de trouwdag, de sterfdag, ga zo maar door. Uiteindelijk ga je je schuldig voelen omdat je niet meer zo verdrietig bent, omdat de acute pijn is afgezwakt.
Als je nu al van tevoren gaat stellen: ik zal wel eenzaam zijn met de Kerst, dan zul je ook veel verdriet hebben. Als je echter zulke dagen anders benadert, zul je zien dat ze veel beter door te komen zijn.
Waar zit mijn hart, vroeg je. Mijn hart zit bij de mensen die verdriet hebben, omdat ik daar zelf ook gezeten heb. Maar evengoed is het verstandig om verder te gaan, anders overheerst het verdriet je hele leven.

Berichten: 97

MAR907

helemaal mee eens mar

begrip geven wie weet wat dat inhoud....en hoe word dat dan praktisch ingevuld.....woorden klinken gewoon hol en leeg
als ze geen toegevoegde waarde hebben
zelfs de inhoud van een lied

zelfs een kerstkaart met zoveel goedbedoelde wensen talloze loze kreten
hoeveel moet ik er noemen.....
en dan opmerkingen .....je hebt nog een graf dat heb je niet gewild
die lege plaats vult niemand op
alles is tegenstrijdig antwoorden op vragen krijg je niet
soms lijkt december een maand van dwangmatig feest gevoel waar je aan mee moet doen maar de echte vreugde van verbondenheid is ver te zoeken wie begrijpt dat...
hoor graag van jullie

Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

Zoals Leanne al vermeld heeft weet ik ten volle wat verdriet is. En hoe verleidelijk het is toe te geven aan je verdriet. Het wordt dan alleen maar erger....
Als je iemand mist, is het zo gemakkelijk je kalender er op te richten. En bij elke feestdag voel je het gemis weer. De verjaardag, de trouwdag, de sterfdag, ga zo maar door. Uiteindelijk ga je je schuldig voelen omdat je niet meer zo verdrietig bent, omdat de acute pijn is afgezwakt.
Als je nu al van tevoren gaat stellen: ik zal wel eenzaam zijn met de Kerst, dan zul je ook veel verdriet hebben. Als je echter zulke dagen anders benadert, zul je zien dat ze veel beter door te komen zijn.
Waar zit mijn hart, vroeg je. Mijn hart zit bij de mensen die verdriet hebben, omdat ik daar zelf ook gezeten heb. Maar evengoed is het verstandig om verder te gaan, anders overheerst het verdriet je hele leven.

Tja, deze gedicht is geplaaats voor ons in het algemeen...Het is een arm om ons heen vanuit het gemis in de komende donkere dagen....

Innerlijk is er een gemis, maar wil niet zeggen dat de dagen donker zijn voor iemand...
Althans voor mj niet, want ik zie ernaar uit om met mjn kinderen op 2e kerstdag te gaan gourmetten.....een lege stoel zal er zijn.... mischien volgend jaar volle stoel(len)... Knipoog smiley

Er is licht in deze donkere dagen..... Clown smiley

Berichten: 2706

Verplaatst.

Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

Zoals Leanne al vermeld heeft weet ik ten volle wat verdriet is. En hoe verleidelijk het is toe te geven aan je verdriet. Het wordt dan alleen maar erger....
Als je iemand mist, is het zo gemakkelijk je kalender er op te richten. En bij elke feestdag voel je het gemis weer. De verjaardag, de trouwdag, de sterfdag, ga zo maar door. Uiteindelijk ga je je schuldig voelen omdat je niet meer zo verdrietig bent, omdat de acute pijn is afgezwakt.
Als je nu al van tevoren gaat stellen: ik zal wel eenzaam zijn met de Kerst, dan zul je ook veel verdriet hebben. Als je echter zulke dagen anders benadert, zul je zien dat ze veel beter door te komen zijn.
Waar zit mijn hart, vroeg je. Mijn hart zit bij de mensen die verdriet hebben, omdat ik daar zelf ook gezeten heb. Maar evengoed is het verstandig om verder te gaan, anders overheerst het verdriet je hele leven.

Verdriet en rouw hoort bij de kalendejaren....
Het is juuist heel goed om die te uiten zoals het hoort....
Het lijkt op medelijden hebben maar dat is het niet...

Berichten: 158

CHATULIEM619 schreef:

Dat laatste vind ik overdreven. Waarom zou je nu eenzamer zijn tijdens deze dagen dan op andere? Ik denk dat je zelf een heleboel in de hand hebt. Ik ben bekend met verdriet, met gemis, net zoals anderen. Maar ik weiger de dagen in het teken te stellen van eenzaamheid. Het is een feest, een feest van vreugde, en zo wil ik die dagen ook beleven. Januari is wat dat betreft voor de mensen een veel moeilijkere maand, maar daar hoor je niemand over.

daar ben ik het mee eens, dus ga ik in januari op vakantie. weg uit het grauwe en eentonige van die maand.
Hiermee onderschat ik niet de eenzaamheid voor velen van de feestdagen

Berichten: 788

...

Berichten: 5057

MARYLIEN613 schreef:

Chat, je kan ook elke dag en elk jaar opnieuw met je volle verstand verder gaan, èn desondanks toch voelen op deze dagen (en andere momenten) dat het verdriet je leven blijft overheersen!
De ene mens is de andere niet, niet met en in zijn emoties en in zijn reageren. Dit doet niets af aan die mens zijn wilskracht hoor.

Eerlijk gezegd denk ik dat je zelf er een heleboel aan kunt doen. Dat zeg ik uit ervaring, met verdriet valt heel goed te leven. Natuurlijk heeft iedereen wel eens momenten van gemis, maar uiteindelijk krijgt het een plaats in je leven en hoef je je er niet door te laten overheersen.
Als het verdriet na jaren je leven nog overheerst, heb je een heel groot probleem. Toen ikzelf op een vreselijke manier geconfronteerd werd met de dood van een familielid, heb ik bewust gekozen om de plek waar het ongeluk gebeurd was niet te ontwijken. Heb ik bewust gekozen het leven van mijn kinderen niet in het teken te stellen van dit verlies...Dagen in het teken stellen van het gemis, zorgt er alleen maar voor dat het je verlamt...

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Zoals Leanne al vermeld heeft weet ik ten volle wat verdriet is. En hoe verleidelijk het is toe te geven aan je verdriet. Het wordt dan alleen maar erger....
Als je iemand mist, is het zo gemakkelijk je kalender er op te richten. En bij elke feestdag voel je het gemis weer. De verjaardag, de trouwdag, de sterfdag, ga zo maar door. Uiteindelijk ga je je schuldig voelen omdat je niet meer zo verdrietig bent, omdat de acute pijn is afgezwakt.
Als je nu al van tevoren gaat stellen: ik zal wel eenzaam zijn met de Kerst, dan zul je ook veel verdriet hebben. Als je echter zulke dagen anders benadert, zul je zien dat ze veel beter door te komen zijn.
Waar zit mijn hart, vroeg je. Mijn hart zit bij de mensen die verdriet hebben, omdat ik daar zelf ook gezeten heb. Maar evengoed is het verstandig om verder te gaan, anders overheerst het verdriet je hele leven.

Verdriet verdringen is ook verkeerd.

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd denk ik dat je zelf er een heleboel aan kunt doen. Dat zeg ik uit ervaring, met verdriet valt heel goed te leven. Natuurlijk heeft iedereen wel eens momenten van gemis, maar uiteindelijk krijgt het een plaats in je leven en hoef je je er niet door te laten overheersen.
Als het verdriet na jaren je leven nog overheerst, heb je een heel groot probleem. Toen ikzelf op een vreselijke manier geconfronteerd werd met de dood van een familielid, heb ik bewust gekozen om de plek waar het ongeluk gebeurd was niet te ontwijken. Heb ik bewust gekozen het leven van mijn kinderen niet in het teken te stellen van dit verlies...Dagen in het teken stellen van het gemis, zorgt er alleen maar voor dat het je verlamt...

Het hoeft een mens niet te verlammen, dat het op bepaalde dagen geconftronteerd word met het verlies van een dierbare.
Iedereen verwerkt het verlies op zijn /haar manier.
de een is er binnen een week mee klaar en een ander pas na een paar jaar...
Heb daar begrip voor...

Berichten: 2463

MARISKA601 schreef:

Het hoeft een mens niet te verlammen, dat het op bepaalde dagen geconftronteerd word met het verlies van een dierbare.
Iedereen verwerkt het verlies op zijn /haar manier.
de een is er binnen een week mee klaar en een ander pas na een paar jaar...Heb daar begrip voor...

En sommige mensen misschien wel nooit .... Verdriet verwerk je persoonlijk, iedereen op zijn/haar eigen manier Engeltje smiley

Berichten: 2113

CROSSROAD317 schreef:

En sommige mensen misschien wel nooit .... Verdriet verwerk je persoonlijk, iedereen op zijn/haar eigen manier Engeltje smiley

helemaal mee eens Crossy... Knipoog smiley

Berichten: 2215

MAR907 schreef:

Dat is niet zo Mariska, het zegt zoveel dat het door een enkeling niet begrepen wordt....

dat had niet zo moeten zijn...

Zelf vind ik het heel bijzonder dat een vrijgezel de woorden van een gemis kan verwoorden op deze wijze.......

Deze opmerking begrijp ik niet zo goed, Mar.

Hendrika mist haar moeder, dat gemis kan net zo intens voelen dan het verlies van een partner.

Berichten: 2215

LEANNE226 schreef:

Is mijn ervaring op CM ook,mensen kunnen moeilijk onderscheid maken,iedereen vergelijkt toch zijn verdriet met het jouwe he Twijfelende smiley

Dat is mij ook al opgevallen, maar je kunt verdriet niet vergelijken. 'k Heb hier ook wel moeite mee.

De opmerking die jij te horen hebt gekregen Leanne, vind ik dus ook echt niet kunnen. 'k Denk dat die persoon verdrinkt in zelfmedelijden. Daar heeft hij/zij vooral zichzelf mee. Maar dat zul jij, zoals ik je ken, inmiddels ook al wel bedacht hebben. Knipoog smiley

Berichten: 1391

MARIJAN072 schreef:

Deze opmerking begrijp ik niet zo goed, Mar.

Hendrika mist haar moeder, dat gemis kan net zo intens voelen dan het verlies van een partner.

Dat is wat ik ook bedoel.

"omdat we zo verschillend zijn is ieder van ons bijzonder"

Mijn mening is dat wanneer in deze periode's mensen een sterk gevoel van gemis en verlies hebben.......luister daar alleen naar.... er wordt niet naar een oplossing gevraagd.......
Het is beter om daarnaast te staan dan daar boven...

Berichten: 2109

MAR907 schreef:

Dat is wat ik ook bedoel.

"omdat we zo verschillend zijn is ieder van ons bijzonder"

Mijn mening is dat wanneer in deze periode's mensen een sterk gevoel van gemis en verlies hebben.......luister daar alleen naar.... er wordt niet naar een oplossing gevraagd.......
Het is beter om daarnaast te staan dan daar boven...

Blijft het toch wat vreemd dat je in die opmerking die je plaatste het vrijgezel zijn naar voren haalt alsof dergelijke gevoelens normaliter enkel bij mensen uit een relatie zouden bestaan...Dat is in elk geval waar Marijan terecht haar vraagtekens bij zet en staat enigszins in contrast met wat je nu neerzet Knipoog smiley

Berichten: 1391

HENK710 schreef:

Blijft het toch wat vreemd dat je in die opmerking die je plaatste het vrijgezel zijn naar voren haalt alsof dergelijke gevoelens normaliter enkel bij mensen uit een relatie zouden bestaan...Dat is in elk geval waar Marijan terecht haar vraagtekens bij zet en staat enigszins in contrast met wat je nu neerzet Knipoog smiley

Dat is niet wat ik zeg maar wat jij ervan maakt....
Voor een vrijgezel kan iemand anders (vaak een moeder of vader) net zoveel in de relatie betekenen als iemands zijn partner...
Ik begrijp niet waarom jij het woordje vrijgezel als negatief belicht...

Berichten: 2109

MAR907 schreef:

Dat is niet wat ik zeg maar wat jij ervan maakt....
Voor een vrijgezel kan iemand anders (vaak een moeder of vader) net zoveel in de relatie betekenen als iemands zijn partner...
Ik begrijp niet waarom jij het woordje vrijgezel als negatief belicht...

Marijan heeft je in het stukje waar ik aan refereer proberen duidelijk te maken dat die ene zin van je iets in zich heeft alsof een vrijgezel geen gemis zou kunnen beschrijven. En ja, in het latere stukje van jezelf geef je, net als in je laatste reactie, dit ook aan. In je eerdere zin wek je de indruk alsof je denkt dat een vrijgezel niet gemis zou kunnen ervaren zoals mensen vanuit een relatie dat kunnen. Ik ben blij dat je dat niet hebt willen zeggen ermee...maar het is wel goed om te weten dat je boodschap in eerste instantie dus duidelijk anders gelezen kan worden (en dus niet enkel door mij). Niets met negatief belichten van vrijgezellen dus van mijn kant, want daar heb ik namelijk geen reden toe!

Berichten: 1391

HENK710 schreef:

Marijan heeft je in het stukje waar ik aan refereer proberen duidelijk te maken dat die ene zin van je iets in zich heeft alsof een vrijgezel geen gemis zou kunnen beschrijven. En ja, in het latere stukje van jezelf geef je, net als in je laatste reactie, dit ook aan. In je eerdere zin wek je de indruk alsof je denkt dat een vrijgezel niet gemis zou kunnen ervaren zoals mensen vanuit een relatie dat kunnen. Ik ben blij dat je dat niet hebt willen zeggen ermee...maar het is wel goed om te weten dat je boodschap in eerste instantie dus duidelijk anders gelezen kan worden (en dus niet enkel door mij). Niets met negatief belichten van vrijgezellen dus van mijn kant, want daar heb ik namelijk geen reden toe!

of je leest slecht of heb een bril nodig...
Mijn eerste reactie was:

Geplaatst: maandag 20 december 2010, 14:37

Troost zul je ervaren van mensen die tijd, belangstelling en aandacht voor je hebben, je aanvaarden in je anders-zijn en met hun hart bij je zijn.
Mensen dus die kunnen luisteren als je over de overledene praat en je gevoelens uit.
Die het uithouden als je je tranen of je woede de vrije loop laat.
Die respecteren dat er ook momenten zijn waarop je liever niet over je gevoelens en over de overledene praat.
Die door kleine, praktische dingen laten merken dat ze zorg voor je hebben en dat je iets voor hen betekent. Die laten merken dat ze op kerstdagen, huwelijksdag, sterfdag, verjaardag aan je denken.

Van de troostende mag verwacht worden, dat deze respect voor iemand heeft en ruimte schept of laat zodat je zoveel mogelijk je eigen leven gestalte kunt geven, in je eigen tempo, vanuit je eigen waarden, en met je eigen mogelijkheden en grenzen. Van hem of haar mag ook verwacht worden dat hij of zij echt is, trouw aan eigen gevoelens, en zich niet forceert tot iets dat niet bij hem of haar past en zich evenmin verschuilt achter de rol van helper.

Berichten: 2109

MAR907 schreef:

of je leest slecht of heb een bril nodig...

Lees zelf nog eens je eigen verhaal waarop gereageerd wordt... Coole smiley met zonnebril

MAR907 schreef:

Zelf vind ik het heel bijzonder dat een vrijgezel de woorden van een gemis kan verwoorden op deze wijze.......

En lees dan de reacties daarop gerust nog eens Knipoog smiley

Berichten: 2215

HENK710 schreef:

Marijan heeft je in het stukje waar ik aan refereer proberen duidelijk te maken dat die ene zin van je iets in zich heeft alsof een vrijgezel geen gemis zou kunnen beschrijven. En ja, in het latere stukje van jezelf geef je, net als in je laatste reactie, dit ook aan. In je eerdere zin wek je de indruk alsof je denkt dat een vrijgezel niet gemis zou kunnen ervaren zoals mensen vanuit een relatie dat kunnen. Ik ben blij dat je dat niet hebt willen zeggen ermee...maar het is wel goed om te weten dat je boodschap in eerste instantie dus duidelijk anders gelezen kan worden (en dus niet enkel door mij). Niets met negatief belichten van vrijgezellen dus van mijn kant, want daar heb ik namelijk geen reden toe!

Klopt helemaal, Henk! 'k Ben ook blij, dat Mar en ik (en jij) er uiteindelijk hetzelfde over denken.

Zo zie je maar, woorden kunnen soms anders overkomen dan je ze bedoelt.