Rol vader na echtscheiding

Berichten: 2215

WILLEMIJN232 schreef:

Was dat niet duizend schitterende zonnen???? Hoewel, dat speelde in de hedendaagse tijd...... Verraste, verbaasde smiley

Nee, dat boek was het niet. 'k Denk dat je het daar wel mee kunt vergelijken. Pfff......een heel heftig boek hè. Ongelooflijk dat zulke dingen tegenwoordig nog gebeuren.

Berichten: 2463

MARIJAN072 schreef:

Sorry, maar ik begrijp je niet. Het is overigens een historische roman, wat zich in Nederland afspeelt. Jammer dat ik de titel niet meer weet, maar misschien komt het nog boven.

Misschien het boek "38 nachten" van Janne IJmker ?? (als je hebt over de gevolgen van een "verstandshuwelijk")

http://www.vergadering.nu/boekijmker38nachten.htm

Berichten: 2113

MARIJAN072 schreef:

Sorry, maar ik begrijp je niet. Het is overigens een historische roman, wat zich in Nederland afspeelt. Jammer dat ik de titel niet meer weet, maar misschien komt het nog boven.

Ergens begrijp ik dat stukje van Mar ook niet. Het is zowel aan de man als de vrouw om te investeren in het huwelijk en het huwelijk te laten slagen.
En als dat dan uiteindelijk niet gelukt is, is dat natuurlijk vreselijk jammer, maar ik denk dat het een hele troost is dat je m.i. ook als (gescheiden) alleenstaande weer verder mag en samen met God daarin weer opnieuw mag beginnen.

M.i. is het niet gezond (en ook niet Gods bedoeling) om een 'oorlogshuwelijk' kost wat kost te laten standhouden.

Berichten: 2215

CROSSROAD317 schreef:

Misschien het boek "38 nachten" van Janne IJmker ?? (als je hebt over de gevolgen van een "verstandshuwelijk")http://www.vergadering.nu/boekijmker38nachten.htm

KLopt! Dat boek bedoel ik dus.

Berichten: 5407

MARIJAN072 schreef:

KLopt! Dat boek bedoel ik dus.

Ik zat even de recensie te lezen en inderdaad het lijkt me wel een indrukwekkend boek.........

Berichten: 2215

WILLEMIJN232 schreef:

Ik zat even de recensie te lezen en inderdaad het lijkt me wel een indrukwekkend boek.........

Dat is het zeker, Willemijn! De impact die dit boek op me had, is vergelijkbaar met dat van 'Duizend schitterende zonnen' van Khaled Hosseini.

Berichten: 12

Vind het absoluut niet kunnen als een vader zijn kinderen niet mee mag zien. Ik vind dit heel fout, want het blijven zijn kinderen. Wordt inwendig woedend als ik weer hoor dat een vader zijn kinderen niet meer mag zien. zoals in die supermanpakken enz. Dat is de wanhoop van die mannen. Heb echt een gruwelijke hekel aan vrouwen die denken mannen op die manier te moeten dissen en kapot willen maken, de advocaten die daar aan mee werken en ook de rechtstaat in dat geval. Die vrouwen zouden eigenlijk gestraft moeten worden door de rechtstaat

Berichten: 86

JLIN990 schreef:

Vind het absoluut niet kunnen als een vader zijn kinderen niet mee mag zien. Ik vind dit heel fout, want het blijven zijn kinderen. Wordt inwendig woedend als ik weer hoor dat een vader zijn kinderen niet meer mag zien. zoals in die supermanpakken enz. Dat is de wanhoop van die mannen. Heb echt een gruwelijke hekel aan vrouwen die denken mannen op die manier te moeten dissen en kapot willen maken, de advocaten die daar aan mee werken en ook de rechtstaat in dat geval. Die vrouwen zouden eigenlijk gestraft moeten worden door de rechtstaat

Dat is nogal makkelijk gezegd, Jlin!
We kunnen achter niemands voordeur kijken, en als we over de drempel stappen is het meestal mooi weer...

Ik weet zeker dat er genoeg moeders zijn die mét reden hun kinderen bij de vader weghouden!! En mocht een rechter dat goedkeuren dan kun je er in mijn ogen van uit gaan dat het gegrond is, want zo makkelijk is het niet in NL om kinderen bij een ouder weg te houden.

zo zijn er ook vaders die de zorg voor de kinderen hebben, en kinderen die hun moeder nooit zien. Ook daar is een reden voor.

Natuurlijk is er genoeg leed in de ouderschapsplanwereld, genoeg moeders die om andere redenen dan de veiligheid van hun kind, denken dat ze het recht hebben om ze bij de vader weg te houden. En nee, dat kan zeer zeker niet!! De enige die daar de dupe van worden zijn de kinderen zelf, besefte maareen ieder dat Boze smiley

Berichten: 1309

JLIN990 schreef:

Vind het absoluut niet kunnen als een vader zijn kinderen niet mee mag zien. Ik vind dit heel fout, want het blijven zijn kinderen. Wordt inwendig woedend als ik weer hoor dat een vader zijn kinderen niet meer mag zien. zoals in die supermanpakken enz. Dat is de wanhoop van die mannen. Heb echt een gruwelijke hekel aan vrouwen die denken mannen op die manier te moeten dissen en kapot willen maken, de advocaten die daar aan mee werken en ook de rechtstaat in dat geval. Die vrouwen zouden eigenlijk gestraft moeten worden door de rechtstaat

Oordeelt niet opdat ge niet geoordeeld wordt JLIN. Ik kan me best situaties indenken waarin het niet in het belang van het kind is als het zijn vader nog ziet, denk aan situaties zoals incest of mishandeling. Gelukkig heb ik daar zelf absoluut niet mee te maken, mijn contact met mijn ex-man is goed en hij ziet zijn kinderen een aantal keren per week. Ik ben met je eens dat het voor de kinderen het allerbeste is als ze goed contact houden met hun beide ouders. Maar de manier waarop jij het nu verwoord vind ik persoonlijk tekort door de bocht en met een behoorlijk veroordelende ondertoon. Twijfelende smiley

Berichten: 655

JLIN990 schreef:

Vind het absoluut niet kunnen als een vader zijn kinderen niet mee mag zien. Ik vind dit heel fout, want het blijven zijn kinderen. Wordt inwendig woedend als ik weer hoor dat een vader zijn kinderen niet meer mag zien. zoals in die supermanpakken enz. Dat is de wanhoop van die mannen. Heb echt een gruwelijke hekel aan vrouwen die denken mannen op die manier te moeten dissen en kapot willen maken, de advocaten die daar aan mee werken en ook de rechtstaat in dat geval. Die vrouwen zouden eigenlijk gestraft moeten worden door de rechtstaat

Beetje te kort door de bocht JLIN, ik heb een aantal jaren geleden helaas moeten besluiten dat mijn kids niet meer naar de vader konden. Omdat ik hem wou treiteren?? omdat ik wraak wilde nemen??
Zou bijna zeggen: was dat maar waar.......helaas waren er hele andere dingen aan de hand die tot op de dag van vandaag mijn kids(en dan vooral mijn zoon) achtervolgen..........

Mary

Berichten: 655

[quote=MARY052]Beetje te kort door de bocht JLIN, ik heb een aantal jaren geleden helaas moeten besluiten dat mijn kids niet meer naar de vader konden. Omdat ik hem wou treiteren?? omdat ik wraak wilde nemen??
Zou bijna zeggen: was dat maar waar.......helaas waren er hele andere dingen aan de hand die tot op de dag van vandaag mijn kids(en dan vooral mijn zoon) achtervolgen..........

Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en zien ze hun vader met enige regelmaat......

Mary

Berichten: 788

...

Berichten: 5057

MADELIEF469 schreef:

Dat is nogal makkelijk gezegd, Jlin!
We kunnen achter niemands voordeur kijken, en als we over de drempel stappen is het meestal mooi weer...

Ik weet zeker dat er genoeg moeders zijn die mét reden hun kinderen bij de vader weghouden!! En mocht een rechter dat goedkeuren dan kun je er in mijn ogen van uit gaan dat het gegrond is, want zo makkelijk is het niet in NL om kinderen bij een ouder weg te houden.

zo zijn er ook vaders die de zorg voor de kinderen hebben, en kinderen die hun moeder nooit zien. Ook daar is een reden voor.

Natuurlijk is er genoeg leed in de ouderschapsplanwereld, genoeg moeders die om andere redenen dan de veiligheid van hun kind, denken dat ze het recht hebben om ze bij de vader weg te houden. En nee, dat kan zeer zeker niet!! De enige die daar de dupe van worden zijn de kinderen zelf, besefte maareen ieder dat Boze smiley

het probleem is juist, dat moeders te snel vinden dat de vader een bedreiging voor de kinderen vormt. En dan maar goed janken voor de rechter doet ook een heleboel hoor.

Berichten: 788

CHATULIEM619 schreef:

het probleem is juist, dat moeders te snel vinden dat de vader een bedreiging voor de kinderen vormt. En dan maar goed janken voor de rechter doet ook een heleboel hoor.

Ik ga niet ontkennen dat er moeders zijn die dit doen,
maar vind het toch heel éénzijdig beoordeeld chat!
mss vanuit jouw ervaring,
de mijne is anders....

Berichten: 2109

Tuurlijk zijn er helaas ook moeders die het doen om hun exen te treiteren...
Helaas zijn de moeders die met REDEN hun kinnderen bij hun vader weghouden daar de dupe van Gefrustreerde smiley

Berichten: 2113

CHATULIEM619 schreef:

het probleem is juist, dat moeders te snel vinden dat de vader een bedreiging voor de kinderen vormt. En dan maar goed janken voor de rechter doet ook een heleboel hoor.

In dat geval gebruik je a.h.w. de kinderen voor je eigen doeleinden, m.i. een kwalijke zaak.

Ik vind wel Chat dat je dit nu generaliseert... stel dat de situatie zo is dat het in het belang van het kind is, ter bescherming ? Da's dus wel ff iets anders... al hoop ik dat dit meer uitzondering is dan regel

Berichten: 86

CHATULIEM619 schreef:

het probleem is juist, dat moeders te snel vinden dat de vader een bedreiging voor de kinderen vormt. En dan maar goed janken voor de rechter doet ook een heleboel hoor.

Volgens mij werkt 'janken voor de rechter' tegenwoordig niet meer! Je zult als moeder met feiten én bewijzen moeten komen, daarnaast ook nog eens getuigen ...en dit pas na een lange weg van jeugdzorg of het amk. We horen nog wel eens in de media dat juist die weg te lang is, en dat het kwaad is geschied voordat het bij de rechter voorkomt. Dat is pas een trieste zaak én geeft reden tot janken Gefrustreerde smiley

Berichten: 1464

MADELIEF469 schreef:

Volgens mij werkt 'janken voor de rechter' tegenwoordig niet meer! Je zult als moeder met feiten én bewijzen moeten komen, daarnaast ook nog eens getuigen ...en dit pas na een lange weg van jeugdzorg of het amk. We horen nog wel eens in de media dat juist die weg te lang is, en dat het kwaad is geschied voordat het bij de rechter voorkomt. Dat is pas een trieste zaak én geeft reden tot janken Gefrustreerde smiley

helermaal mee eens madelief

Berichten: 194

Soms is de gang naar de rechter niet eens nodig. En hoeft moeder de kinderen niet bij de vader weg te houden.
Als ze maar vaak genoeg zegt hoe slecht dat vader wel niet was, dat het allemaal zijn schuld was en dat hij eigenlijk een ongelooflijke ..... is.
Dat zie je als vader je kinderen ook niet meer. Zeker bij puberende kinderen werkt dat goed.

Ik heb mijn eigen kinderen al een aantal jaar niet meer gezien of gehoord.
De laatste keer dat ik iets van mijn dochter heb gehoord, was 5 jaar geleden via de advocaat. Toen zij 21 werd zou in ik overleg bij gaan dragen in haar studie.
De reacties waren zo beledigend, dat het overleg en ook het geld er niet kwam. Kreeg dus 14 dagen later een brief van mijn advocaat.
Opgestookt (door moeder??) dat ik een dik salaris heb en best meer zou kunnen betalen.... de advokaten aan het rekenen.
Resultaat.....
Het bedrag dat ik voorgesteld had om te betalen, werd door de beide(!) advokaten gehalveerd. Behalve het feit dat ze nu minder kreeg, was het beetje relatie dat er nog was, ook verdwenen.

Je hoeft de kinderen niet bij je partner weg te houden. Als je maar genoeg slechte verhalen verteld en de realiteit verdraaid.

Voorbeeld:
Ik zou op de dag van de verhuizing (dat ze bij mij weg gingen) mijn dochter niet eens een glas water gegeven hebben. Zo slecht was ik dus!!!
Dat verhaal was zo echt, dat ik het zelf ook geloofde.
Echter..... ik was er niet eens die dag!!!
3 jaar lang heb ik me afgevraagd of ik inderdaad "Nee" gezegd zou hebben op de vraag om een glas water. Ik kon het me niet herinneren.
Achteraf logisch, want ik was een week in het buitenland.

Berichten: 5407

HENKWAL969 schreef:

Soms is de gang naar de rechter niet eens nodig. En hoeft moeder de kinderen niet bij de vader weg te houden.
Als ze maar vaak genoeg zegt hoe slecht dat vader wel niet was, dat het allemaal zijn schuld was en dat hij eigenlijk een ongelooflijke ..... is.
Dat zie je als vader je kinderen ook niet meer. Zeker bij puberende kinderen werkt dat goed.

Ik heb mijn eigen kinderen al een aantal jaar niet meer gezien of gehoord.
De laatste keer dat ik iets van mijn dochter heb gehoord, was 5 jaar geleden via de advocaat. Toen zij 21 werd zou in ik overleg bij gaan dragen in haar studie.
De reacties waren zo beledigend, dat het overleg en ook het geld er niet kwam. Kreeg dus 14 dagen later een brief van mijn advocaat.
Opgestookt (door moeder??) dat ik een dik salaris heb en best meer zou kunnen betalen.... de advokaten aan het rekenen.
Resultaat.....
Het bedrag dat ik voorgesteld had om te betalen, werd door de beide(!) advokaten gehalveerd. Behalve het feit dat ze nu minder kreeg, was het beetje relatie dat er nog was, ook verdwenen.

Je hoeft de kinderen niet bij je partner weg te houden. Als je maar genoeg slechte verhalen verteld en de realiteit verdraaid.

Voorbeeld:
Ik zou op de dag van de verhuizing (dat ze bij mij weg gingen) mijn dochter niet eens een glas water gegeven hebben. Zo slecht was ik dus!!!
Dat verhaal was zo echt, dat ik het zelf ook geloofde.
Echter..... ik was er niet eens die dag!!!
3 jaar lang heb ik me afgevraagd of ik inderdaad "Nee" gezegd zou hebben op de vraag om een glas water. Ik kon het me niet herinneren.
Achteraf logisch, want ik was een week in het buitenland.

Ach Henk, zo heeft een ieder zijn eigen verhaal.....Jouw dochter heeft misschien wel een heel andere beleving van dit verhaal?
En als ouder blijf je hoe dan ook de verantwoording voor je kind houden, hoe relaties ook zijn of juist niet zijn........en als je de termen ópgestookt door moeder"gebruikt krijg ik al een naar gevoel......
Het grappige is dat een ieder zijn eigen daden rechtvaardigt en het in trieste is dat kinderen altijd nog het kind van de rekening zijn.....

Berichten: 163

WILLEMIJN232 schreef:

Ach Henk, zo heeft een ieder zijn eigen verhaal.....Jouw dochter heeft misschien wel een heel andere beleving van dit verhaal?
En als ouder blijf je hoe dan ook de verantwoording voor je kind houden, hoe relaties ook zijn of juist niet zijn........en als je de termen ópgestookt door moeder"gebruikt krijg ik al een naar gevoel......

Helaas wordt dit wel degelijk gedaan, hoe triest het ook is!!

Het grappige is dat een ieder zijn eigen daden rechtvaardigt
Ik snap niet wat je hier grappig aan vindt...
en het in trieste is dat kinderen altijd nog het kind van de rekening zijn.....

Het is gewoon triest als je ziet hoe het in sommige situaties nodig is om contact met vader/moeder te moeten verbreken.
Als hier geen gegronde redenen voor zijn vind ik dat je de kinderen tekort doet als zij geen contact met één van de ouders mogen hebben.
Ik vind dat een kind recht heeft op het contact met beide ouders, hoe moeilijk het in sommige gevallen ook kan zijn voor de ouders zelf.
Persoonlijk denk ik dan dat je het belang van je kind in dit geval voor je eigen belang moet stellen.
De kinderen hebben het meestal al moeilijk genoeg met de scheiding zelf!

Berichten: 5407

THIRZA120 schreef:

Het is gewoon triest als je ziet hoe het in sommige situaties nodig is om contact met vader/moeder te moeten verbreken.
Als hier geen gegronde redenen voor zijn vind ik dat je de kinderen tekort doet als zij geen contact met één van de ouders mogen hebben.
Ik vind dat een kind recht heeft op het contact met beide ouders, hoe moeilijk het in sommige gevallen ook kan zijn voor de ouders zelf.
Persoonlijk denk ik dan dat je het belang van je kind in dit geval voor je eigen belang moet stellen.
De kinderen hebben het meestal al moeilijk genoeg met de scheiding zelf!

Ik bedoel grappig een beetje cynisch Thirza, ik weet helaas heel goed hoe dingen lopen en verlopen. En ook weet ik dat iedere situatie weer anders is en dat een ieder vanuit zijn eigen beleving praat......
En dat is wat ik probeerde te zeggen, niets meer en niets minder.....

Berichten: 10

THIRZA120 schreef:

Het is gewoon triest als je ziet hoe het in sommige situaties nodig is om contact met vader/moeder te moeten verbreken.
Als hier geen gegronde redenen voor zijn vind ik dat je de kinderen tekort doet als zij geen contact met één van de ouders mogen hebben.
Ik vind dat een kind recht heeft op het contact met beide ouders, hoe moeilijk het in sommige gevallen ook kan zijn voor de ouders zelf.
Persoonlijk denk ik dan dat je het belang van je kind in dit geval voor je eigen belang moet stellen.
De kinderen hebben het meestal al moeilijk genoeg met de scheiding zelf!

Moeilijke situaties gelezen.
Een scheiding doet nooit goed bij kinderen en het is inderdaad goed om het contact tussen kinderen en ouders open te houden.
En vooral ook niks negatiefs over de andere ouder zeggen als je kinderen er bij zijn.
Want je mag nooit uit het oog verliezen dat een kind van alle twee houd.
Bij ons is het zo dat de vader de kinderen niet wil zien.
De kids vragen er wel om en nabijna gesmeekt te hebben heb ik het opgegeven.
Maar je hard breekt om je kind verdriet te zien hebben hierom.
Ik laat de deur open, en als hij ooit wil kan dat.

Berichten: 12

lees inderdaad schrijnende situaties, wat moet je je kinderen uitleggen als de vader zegt het in het buitenland leuker te vinden en vervolgens vertrekt?? Inderdaad ... hem niet zwart maken, het blijft hun vader,
Inmiddels is er sporadisch contact, 't is de vraag of ze er van opknappen, maar het blijft hun vader.

Berichten: 4047

MARIJ383 schreef:

lees inderdaad schrijnende situaties, wat moet je je kinderen uitleggen als de vader zegt het in het buitenland leuker te vinden en vervolgens vertrekt?? Inderdaad ... hem niet zwart maken, het blijft hun vader,
Inmiddels is er sporadisch contact, 't is de vraag of ze er van opknappen, maar het blijft hun vader.

sterkte petra en marij;
ik weet hoe moeilijk het is, om hen niet te belasten met je eigen emoties, wanneer je ziet dat je kinderen verdriet en onrecht wordt aangedaan.

Berichten: 2463

Ik lees heel veel negatieve reacties in dit topic, maar gelukkig las ik in een ander topic (mooiste moment van de dag), een heel andere verhaal van een vader.
Een vader die wel voor zijn kids zorgt, dingen met ze onderneemt, er voor ze is en er voor ze staat. Die zich bezorgt maakt als één van zijn zoons voor een paar weken naar het buitenland is voor werkvakantie, en blij is als een andere zoon, al na één keer afrijden, zijn rijbewijs heeft gehaald..... Lachende smiley

Ik denk, als vader, dat het verhaal hierboven eerder regel is dan uitzondering. Er zullen best wel vaders zijn die zullen voldoen aan de negatieve reacties zoals ze in dit topic worden neergezet, maar volgens mij is dit meer uitzondering dan regel.

En, sorry moeders, maar jullie verhaal is vaak eenzijdig, jullie vertellen het verhaal zoals jullie dit zien, of geven weer hoe jullie denken dat de kids het zien, maar elk verhaal heeft 2 kanten (waarheden).
En hoe de kids het zien? Dit is heel afhankelijk van de leeftijd, de kids zien meestal dat wat de moeder ziet, dus als moeder niet goed omgaat met vader, dan zal vader dus wel "slecht of fout" moeten zijn.
Kinderen zijn heel loyaal, die willen geen keuze maken, dus zie je ex-man (het gaat over de rol van de vader) als vader van je kinderen, en niet als de persoon die jou als vrouw, weet ik wat, heeft aangedaan, en laat dit zeker niet merken waar de kinderen bij zijn.....

Wat is dan de rol van de vader na echtscheiding? Niet zo heel moeilijk zou ik zeggen, gewoon vader blijven, met alle rechten en plichten die dat met zich meebrengt. Alleen de contact-momenten met de kids zullen minder zijn dan voor de scheiding.
Wees duidelijk over de regels die jij als vader hanteert in jouw huis, deze kunnen anders zijn dan dan bij de moeder.
Praat niet negatief over de moeder, maar ga de moeder ook niet in alles goed praten, je kids hebben recht op een duidelijk en eerlijk antwoord.
Het is natuurlijk wel goed om rekening te houden met de leeftijd van de kids, jonge kinderen denken anders dan tieners ....
Probeer je kinderen niet te kopen ....

Berichten: 7231

Spijtig genoeg ben ik geen vader. Hoewel ik dit wel graag had gewild te zijn. Het doorgeven en laten blijken van een liefde is iets heel moois. Ook al weet ik dat het niet altijd vlotjes zal verlopen. Dat niet vlotjes verlopen is nu eenmaal eigen aan dit aardse leven. Of je nu in gezin leeft of alleenstaande bent.

Als ik de verhalen lees of aanhoor dan word ik steeds overvallen door een naar gevoel. Hoe kunnen sommige ouders zo onverschillig zijn? Ik vind het heel pijnlijk. Dit moet zo erg zijn voor de kinderen. Kinderen die dit helemaal niet wenste. Maar het blijft niet alleen bij de kinderen, lees ik. Het gaat verder dan dat.

Het is inderdaad dan ook bemoedigend om te lezen hoe Visser (ik noem de naam maar) zo vol passie en met trots schrijft over zijn zoon. Het kan bemoedigend werken en een opsteker zijn. Ik weet ook wel dat andere gescheiden ouders niet altijd het slechte voorbeeld zijn hoor. Gelukkig maar toch.

Frank Knipoog smiley

Berichten: 4852

Ik moet even wat recht zetten:
Bij Visser is het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn hoor.
Maar als ik wat kan betekenen voor mn jongens zal ik er alles aan doen wat voor hen het beste is.
En ook ik ben maar een nietig persoontje met al mn gebreken en tekortkomingen.
En ook ik betrap me er wel eens op dat ik tegen de kids mezelf negatief uitlaat over hun moeder.
Maar de reden van de scheiding , dat weten ze maar al te goed en daar hebben ze ook het recht toe om dat te weten ( vind ik).

Berichten: 200

[quote=FRANKT627]Spijtig genoeg ben ik geen vader. Hoewel ik dit wel graag had gewild te zijn. Het doorgeven en laten blijken van een liefde is iets heel moois. Ook al weet ik dat het niet altijd vlotjes zal verlopen. Dat niet vlotjes verlopen is nu eenmaal eigen aan dit aardse leven. Of je nu in gezin leeft of alleenstaande bent.

Als ik de verhalen lees of aanhoor dan word ik steeds overvallen door een naar gevoel. Hoe kunnen sommige ouders zo onverschillig zijn? Ik vind het heel pijnlijk. Dit moet zo erg zijn voor de kinderen. Kinderen die dit helemaal niet wenste. Maar het blijft niet alleen bij de kinderen, lees ik. Het gaat verder dan dat.

Soms is er tijdelijk geen andere weg Frank om na alle emoties weer rust te creeeren.
In mijn geval was het makkelijk, de kinderen waren boven de 12 en konden zelf naar hun vader toe maar dat viel in het begin niet altijd mee.
Nu hebben ze gelukkig met pa en ma goed contact maar de regel is wel dat er met mij niet over hem gesproken wordt en met hem niet over mij.
Pas na 11 jaar komen er vragen bovendrijven en ik geef daar eerlijk antwoord op. Ik ga mezelf niet mooier voordoen maar ik bescherm ook hun vader niet meer.
En wat ik wel probeer is ook leuke herinneringen boven te halen want we hebben ooit van elkaar gehouden.
Maar wat voor mij altijd op nummer 1 staat is dat mijn kinderen welkom in mijn leven waren en dat,wat ze ook doen, ik zielsveel van ze houd.

Berichten: 12

VISSER278 schreef:

Ik moet even wat recht zetten:
Bij Visser is het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn hoor.
Maar als ik wat kan betekenen voor mn jongens zal ik er alles aan doen wat voor hen het beste is.
En ook ik ben maar een nietig persoontje met al mn gebreken en tekortkomingen.
En ook ik betrap me er wel eens op dat ik tegen de kids mezelf negatief uitlaat over hun moeder.
Maar de reden van de scheiding , dat weten ze maar al te goed en daar hebben ze ook het recht toe om dat te weten ( vind ik).

Zal vast niet altijd rozengeur en maneschijn zijn, maar feit blijft dat ik zou willen dat de vader van mijn kids zo over ze sprak.

En dan even over het weghouden van de kinderen door de moeders, soms willen vaders niet meer, hoe leg je dat dan aan de kinderen uit? als je toch positief wil blijven?