wat vinden jullie van de volwassendoop ?

Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

Door andere inzichten gekregen te hebben, wil ik de term overdoop even laten voor wat het is. Knipoog smiley

ha ha ha, goed zo.. Knipoog smiley

Berichten: 2706

CHATULIEM619 schreef:

Ik ben het gedeeltelijk met je eens, dat je ze naast elkaar kunt leggen. De theologische invulling van het ritueel zorgt ervoor dat ze mijlenver uit elkaar liggen: a. de erfzonde, b. het verbond, c. predestinatie. Er is niks op tegen een zegen te vragen voor het kind en voor de ouders. Zelf vind ik het opdragen ook niet de waarde hebben die sommige mensen eraan geven. Het is in mijn ogen geen verplichting en hoeft ook niet in een aparte dienst plaats te vinden. Het zou nl. heel natuurlijk zijn als de baby voor het eerst in de dienst komt, je er een zegen over zou moeten vragen. Want dan heet je ze welkom in het gezin van God...

Die laatste twee zinnen vormen eigenlijk wel een mooie gedachte....

Thomas

Berichten: 2706

Dubbel geplaatst.

Berichten: 1309

WILLEMIJN232 schreef:

Is het niet zo dat het binnen de chtristelijke traditie ipv besnijdenis en |Pesach is gekomen?????? Kan het ook helemaal mis hebben maar ik dacht het.....

Nee dat is zeker niet zo. De kinderdoop is pas vanaf de 12e eeuw na Christus door de kerk voorgeschreven als de methode om te dopen. Vanuit de Bijbel is er geen aanwijzing dat kinderen die nog niet oud genoeg waren om zelf tot het geloof te komen, gedoopt werden. Maar volgens mij heeft Hannah hier al het nodige over geschreven in een ander topic, dus dat ga ik niet dunnetjes overdoen.

Berichten: 1309

MARIAN519 schreef:

1) Het staat in het O.T.,net als het opdragen staat in het O.T.

2) Hoe weet jij dat ze al door Johannes gedoopt waren?
Zij geloofden nl. al in Jezus.
Besneden joden werden gedoopt nadat ze tot geloof in Jezus gekomen waren.

Het punt blijft dat we van 2 verschillende visies uitgaan.
Het verbond dat God met mensen maakte en het verbond dat Jezus met mensen maakte.
Zo is het en zal het ook wel blijven.. Knipoog smiley

Wat betreft punt 2 toch maar even een Bijbeltekst: Check Handelingen 19: 3-5
"Hoe bent u dan gedoopt?" vroeg Paulus. "Zoals Johannes heeft gezegd", was het antwoord. Paulus zei: "Johannes doopte mensen die tot bekering waren gekomen en hij zei dat zij moesten geloven in de Man, Die na hem zou komen: dat is Jezus. Nadat zij dat hadden gehoord werden zij gedoopt (dus voor de tweede keer) in de naam van de Here Jezus.

Met andere woorden: het gaat hier om mensen die al gedoopt waren door Johannes, maar nadat zij ook daadwerkelijk tot het geloof in Jezus zijn gekomen, nog een keer gedoopt worden....

En nee, ik probeer niemand iets op te dringen, niemand te vertellen wat hij/zij wel of niet moet doen. Ga alleen maar ff in op de vraag hoe Chat kon weten dat er Joden waren die al door Johannes waren gedoopt en later nogmaals zijn gedoopt toen zij echt tot het geloof in Jezus waren gekomen...

Berichten: 1309

MARISKA601 schreef:

Waarom werd Jezus gedoopt?

Nog maar even een Bijbeltekst dan. In Mattheüs 3: 15 geeft Jezus zelf antwoord op de vraag waarom hij zich door Johannes wil laten dopen:

"Toch wil Ik dat je Mij doopt", antwoordde Jezus. "Want we moeten precies doen wat God van ons verlangt."

Jezus heeft zich laten dopen omdat Hij wilde doen wat God van hem verlangde.. toen hij mens was net als wij.

Berichten: 1309

MARIAN519 schreef:

De meeste Joden geloofden niet in Jezus als Gods Zoon.
En dat is wat de doop inhoudt.

De doop van Johannes was een doop die ging om bekering, om het belijden van zonden:
Mattheüs 3: 6
Ieder die zijn zonden beleed, werd door hem gedoopt in de rivier de Jordaan.

en in vers 11, zegt Johannes:
"Ik doop met water als teken van de bekering.

Berichten: 1672

.1 Geen teksten in Nieuwe Testament voor de kinderdoop?!
Laten we beginnen bij de kernvraag: "Wat zegt de Bijbel en met name het Nieuwe Testament over de kinderdoop?" Dat is immers een schot direct in de roos.

Als deze vraag nu aan de orde komt, moet ik beginnen met een eerlijke erkenning. Er zijn géén teksten aan te wijzen, waarin met zoveel woorden wordt gezegd, dat kinderen werden gedoopt. Ook wanneer we lezen, dat een heel "huis", dat wil zeggen een gezin, gedoopt werd (zie Handelingen 16:15,31vv, 18:8, 1 Corinthiërs 1:16), staat er niet uitdrukkelijk bij, dat daar (kleine) kinderen bij waren!

Nog minder zijn er teksten te vinden, waarin wordt voorgeschreven en duidelijk opgedragen dat de kleine kinderen van de gelovigen gedoopt moeten worden, zoals onder het volk Israël, de jongetjes al heel vroeg - acht dagen oud - besneden moesten worden. Ook in Colossenzen 2:11, waar Paulus doop en besnijdenis in één adem noemt, is van zo'n voorschrift geen sprake!

Niet zo lang geleden waren er 'tegenstanders' van de kinderdoop, die een folder aan de mensen uitreikten met als titel "Wat zegt de Bijbel over de kinderdoop?". De mensen die de folder aanpakten en open deden, ontdekten tot hun verbazing, dat de folder blanco was; er stond niets in. In dit opzicht hadden ze gelijk, want er zijn geen teksten in de Bijbel, waarin dit regelrecht geleerd wordt.

Maar is hiermee dan niet alles voorgoed beslist? Hoe durven we dan toch de kinderdoop te handhaven? Is dat dan niet toedoen aan het Woord van God!

Deze vragen hebben echter alles te maken met die andere vraag: Hoe lees je de Bijbel? Hoe gehoorzamen we aan het Woord van God?

Moeten we de Bijbel echt gebruiken als een verzameling van bijbelteksten, waarin we moeten zoeken naar de waarheden, die we moeten geloven, naar de voorschriften die we hebben te volgen en naar de gronden voor ons kerkelijk handelen? Is de Bijbel zo het waarhedenboek voor ons geloof, het voorschriftenboek voor ons leven en het bronnenboek voor ons handelen? En zijn wij gehoorzaam aan de Bijbel als wij daar alle waarheden aanvaarden alle voorschriften opvolgen en alle gronden erkennen die we met zoveel woorden in bepaalde teksten kunnen lezen? Men probeert het ons en jou van verschillende kanten aan te praten!

Maar als we zo met de Bijbel, Gods Woord, zouden omgaan, dan miskennen we de eigen aard en bedoeling van dit heilig Boek der boeken.

Er blijkt dus heel wat vast te zitten aan de vraag naar de kinderdoop. Vóór alles moet de vraag gesteld: "Hoe ziet u de Bijbel en hoe ga je met die Bijbel om??".

Berichten: 5057

THOMAS968 schreef:

Die laatste twee zinnen vormen eigenlijk wel een mooie gedachte....

Thomas

Ik denk ook dat het daarvoor bedoeld is.

Berichten: 1309

CROSSROAD317 schreef:

Kinderdoop en opdragen (zoals in veel evangelische gemeente gedaan wordt) staan voor mij dan ook op één lijn. Als ouders beloof je aan God, voor de gemeente, dat je je kind zult opvoeden met het christelijk geloof en de bijbel daarbij als richtsnoer zult gebruiken.

Volwassen doop, liever geloofsdoop, zie ik als een persoonlijk besluit om, nadat ik Jezus Christus heb aangenomen als mijn persoonlijke Verlosser en Zaligmaker, mijn "oude" leven af te leggen en kenbaar te maken dat ik daardoor een nieuw leven met Jezus wil gaan volgen.

..

Mooi gezegd Cross...

Berichten: 1309

LEONARD480 schreef:

.1 Geen teksten in Nieuwe Testament voor de kinderdoop?!
Laten we beginnen bij de kernvraag: "Wat zegt de Bijbel en met name het Nieuwe Testament over de kinderdoop?" Dat is immers een schot direct in de roos.

Als deze vraag nu aan de orde komt, moet ik beginnen met een eerlijke erkenning. Er zijn géén teksten aan te wijzen, waarin met zoveel woorden wordt gezegd, dat kinderen werden gedoopt. Ook wanneer we lezen, dat een heel "huis", dat wil zeggen een gezin, gedoopt werd (zie Handelingen 16:15,31vv, 18:8, 1 Corinthiërs 1:16), staat er niet uitdrukkelijk bij, dat daar (kleine) kinderen bij waren!

Nog minder zijn er teksten te vinden, waarin wordt voorgeschreven en duidelijk opgedragen dat de kleine kinderen van de gelovigen gedoopt moeten worden, zoals onder het volk Israël, de jongetjes al heel vroeg - acht dagen oud - besneden moesten worden. Ook in Colossenzen 2:11, waar Paulus doop en besnijdenis in één adem noemt, is van zo'n voorschrift geen sprake!

Niet zo lang geleden waren er 'tegenstanders' van de kinderdoop, die een folder aan de mensen uitreikten met als titel "Wat zegt de Bijbel over de kinderdoop?". De mensen die de folder aanpakten en open deden, ontdekten tot hun verbazing, dat de folder blanco was; er stond niets in. In dit opzicht hadden ze gelijk, want er zijn geen teksten in de Bijbel, waarin dit regelrecht geleerd wordt.

Maar is hiermee dan niet alles voorgoed beslist? Hoe durven we dan toch de kinderdoop te handhaven? Is dat dan niet toedoen aan het Woord van God!

Deze vragen hebben echter alles te maken met die andere vraag: Hoe lees je de Bijbel? Hoe gehoorzamen we aan het Woord van God?

Moeten we de Bijbel echt gebruiken als een verzameling van bijbelteksten, waarin we moeten zoeken naar de waarheden, die we moeten geloven, naar de voorschriften die we hebben te volgen en naar de gronden voor ons kerkelijk handelen? Is de Bijbel zo het waarhedenboek voor ons geloof, het voorschriftenboek voor ons leven en het bronnenboek voor ons handelen? En zijn wij gehoorzaam aan de Bijbel als wij daar alle waarheden aanvaarden alle voorschriften opvolgen en alle gronden erkennen die we met zoveel woorden in bepaalde teksten kunnen lezen? Men probeert het ons en jou van verschillende kanten aan te praten!

Maar als we zo met de Bijbel, Gods Woord, zouden omgaan, dan miskennen we de eigen aard en bedoeling van dit heilig Boek der boeken.

Er blijkt dus heel wat vast te zitten aan de vraag naar de kinderdoop. Vóór alles moet de vraag gesteld: "Hoe ziet u de Bijbel en hoe ga je met die Bijbel om??".

Denk inderdaad dat je de discussie over de kinderdoop daar zou kunnen beginnen als je dat daadwerkelijk zou willen. Maar persoonlijk vind ik hetgeen Cross stelde wel mooi: dat je de kinderdoop kunt (en wat mij betreft ook echt mag) vergelijken met het opdragen van kinderen in een gemeente waar men alleen mensen doopt op het moment dat zij zelf tot het geloof zijn gekomen.

Voor mij persoonlijk geldt dat ik mijn kinderen heb laten dopen vanuit een beleving dat ik hen terug bracht bij God, uit wiens hand ik ieder kind had ontvangen. Ik sta inmiddels wel heel anders tegenover de doop, maar ik kan onmogelijk spijt hebben van de beslissing die ik toen heb genomen en zie er ook zeker niet op terug als een beslissing die ik niet had moeten nemen. En ik denk nog altijd met warme gevoelens terug aan de momenten waarop ik daar met zo'n klein hummeltje bij het doopvont stond en hij of zij (ja ik heb beide soorten in huis Knipoog smiley

) werd gedoopt. Voor mij was dat een heel waardevol moment, iedere keer opnieuw. Vandaar dat mijn nekharen altijd overeind gingen staan als men het in andere kerken had over het besprenkelen van zuigelingen... Dat voelt gewoon niet goed als het zo gezegd wordt. En gek genoeg voelt het nog altijd niet goed als ik dat hoor...

Berichten: 1391

LISA610 schreef:

De doop van Johannes was een doop die ging om bekering, om het belijden van zonden:
Mattheüs 3: 6
Ieder die zijn zonden beleed, werd door hem gedoopt in de rivier de Jordaan.

en in vers 11, zegt Johannes:
"Ik doop met water als teken van de bekering.

Is dat zo Lisa???

De Here Jezus was nog niet aan het kruis gegaan (noch geen verlossings werk), en toch werden er Joden gedoopt door Johannes....

Wat betekende de doop voor de Joden die Johannes hun vertelde?.. waardoor ze zich lieten dopen, terwijl ze nog onder de wet waren????

Berichten: 1309

MAR907 schreef:

Is dat zo Lisa???

De Here Jezus was nog niet aan het kruis gegaan (noch geen verlossings werk), en toch werden er Joden gedoopt door Johannes....

Wat betekende de doop voor de Joden die Johannes hun vertelde?.. waardoor ze zich lieten dopen, terwijl ze nog onder de wet waren????

Ik haal aan wat er in de Bijbel staat Mar.. dus ja... volgens mij is het dan zo.... Knipoog smiley

.
Zie ook Mattheüs 3, Marcus 1, Lucas 3. Ik ga ze niet allemaal zitten overtypen Knipoog smiley

. Maar duidelijk wordt wel dat Johannes de joden opriep zich tot God te bekeren.Door zich te laten dopen konden zij laten blijken dat zij dit ook echt wilden. Hun zonden zouden dan ook worden vergeven. (lucas 3:3).

Berichten: 5057

LEONARD480 schreef:

.1 Geen teksten in Nieuwe Testament voor de kinderdoop?!
Laten we beginnen bij de kernvraag: "Wat zegt de Bijbel en met name het Nieuwe Testament over de kinderdoop?" Dat is immers een schot direct in de roos.

Als deze vraag nu aan de orde komt, moet ik beginnen met een eerlijke erkenning. Er zijn géén teksten aan te wijzen, waarin met zoveel woorden wordt gezegd, dat kinderen werden gedoopt. Ook wanneer we lezen, dat een heel "huis", dat wil zeggen een gezin, gedoopt werd (zie Handelingen 16:15,31vv, 18:8, 1 Corinthiërs 1:16), staat er niet uitdrukkelijk bij, dat daar (kleine) kinderen bij waren!

Nog minder zijn er teksten te vinden, waarin wordt voorgeschreven en duidelijk opgedragen dat de kleine kinderen van de gelovigen gedoopt moeten worden, zoals onder het volk Israël, de jongetjes al heel vroeg - acht dagen oud - besneden moesten worden. Ook in Colossenzen 2:11, waar Paulus doop en besnijdenis in één adem noemt, is van zo'n voorschrift geen sprake!

Niet zo lang geleden waren er 'tegenstanders' van de kinderdoop, die een folder aan de mensen uitreikten met als titel "Wat zegt de Bijbel over de kinderdoop?". De mensen die de folder aanpakten en open deden, ontdekten tot hun verbazing, dat de folder blanco was; er stond niets in. In dit opzicht hadden ze gelijk, want er zijn geen teksten in de Bijbel, waarin dit regelrecht geleerd wordt.

Maar is hiermee dan niet alles voorgoed beslist? Hoe durven we dan toch de kinderdoop te handhaven? Is dat dan niet toedoen aan het Woord van God!

Deze vragen hebben echter alles te maken met die andere vraag: Hoe lees je de Bijbel? Hoe gehoorzamen we aan het Woord van God?

Moeten we de Bijbel echt gebruiken als een verzameling van bijbelteksten, waarin we moeten zoeken naar de waarheden, die we moeten geloven, naar de voorschriften die we hebben te volgen en naar de gronden voor ons kerkelijk handelen? Is de Bijbel zo het waarhedenboek voor ons geloof, het voorschriftenboek voor ons leven en het bronnenboek voor ons handelen? En zijn wij gehoorzaam aan de Bijbel als wij daar alle waarheden aanvaarden alle voorschriften opvolgen en alle gronden erkennen die we met zoveel woorden in bepaalde teksten kunnen lezen? Men probeert het ons en jou van verschillende kanten aan te praten!

Maar als we zo met de Bijbel, Gods Woord, zouden omgaan, dan miskennen we de eigen aard en bedoeling van dit heilig Boek der boeken.

Er blijkt dus heel wat vast te zitten aan de vraag naar de kinderdoop. Vóór alles moet de vraag gesteld: "Hoe ziet u de Bijbel en hoe ga je met die Bijbel om??".

het vervolg:

dr. T. Brienen schreef:

De verhouding Oud en Nieuw Verbond in geding.

In het vorige hoofdstuk schreven we, dat we om een juiste kijk op de kinderdoop te krijgen, moeten luisteren naar het gehéél van de Bijbel. Doch dit gegeven heeft al dadelijk verdere uitleg nodig. Want zij, die de kinderdoop niet aanvaarden, zijn heel vaak óók mensen die willen leven uit de hele Bijbel. Ze verzekeren ons soms met klem, dat zij de Bijbel volledig aanvaarden als Gods Woord "van kaft tot kaft"'

Maar tegelijk - en dat moet u in de gaten hebben - trekken ze in die Bijbel een forse grenslijn: tussen het Oude en Nieuwe Testament of Verbond. Dat zouden dan twee verschillende gebieden en tijdperken van Gods handelen zijn, die scherp van elkaar te onderscheiden, ja, te scheiden zijn. Zo zou er een diepe kloof liggen tussen het Oude en Nieuwe Verbond, tussen Israë1 en de gemeente van de Heere Jezus!

We willen naar deze mensen verder luisteren en horen waaruit die kloof dan wel bestaat. Nu, zo beweren ze, het Nieuwe Verbond, dat gegrond is in de dood van Christus, is iets volkomen nieuws en daarom ook iets heel anders dan het Oude Verbond, dat God met Israë1 sloot. Het Nieuwe Verbond is dan ook het geheel andere Verbond.

Deze visie en stelling heeft vergaande gevolgen! Want, zo gaat men verder, de beloften die God in het Nieuwe Verbond aan zijn gemeente geeft zijn andere beloften dan die Hij aan Abraham en Israël gaf. En de gemeente van het Nieuwe Verbond – en dat zijn wij! – is ook een heel nieuw volk, wezenlijk anders dan Israë1, het volk van het Oude Verbond.

Het Oude Verbond is (zeggen zij) aards en nationaal gebonden. De beloften die God daarin gaf zijn gericht op deze wereld en de grenzen van die beloften vallen samen met die van het volk Israël. Daarom wordt de vraag, wie bij dit Oude Verbond behoren en wie daarvan het teken mogen dragen, ook beslist door afstamming en geboorte uit dit volk!

Het Nieuwe Verbond, zo is hun bewering, is echter geestelijk van aard. De zegeningen die erin beloofd worden zijn geheel geestelijk en komen alleen, wie het geestelijke leven door bekering en geloof kennen, toe. Geboorte en afstamming spelen hierbij geen enkele rol meer. Men drukt zich soms weleens zo uit: "God heeft geen kleinkinderen!”

Vanuit deze scheiding tussen het Oude en Nieuwe Verbond acht men het onmogelijk de lijn van de kinder-besnijdenis door te trekken naar de doop. Besnijdenis en doop, Oud en Nieuw Verbond, Israël en de gemeente liggen niet in één lijn, zijn niet één, maar twéé!

Meestal zijn deze gedachten verbonden met de verwachting dat er ook nu nog, naast de beloften voor de gemeente en onderscheiden daarvan, geheel eigen beloften en een geheel eigen goddelijk plan voor het volk Israë1 bestaan. Deze zullen dan in een nieuwe fase van de heilsgeschiedenis, na de zgn. "opname van de gemeente", gerealiseerd worden. Zo krijgt dan de verwachting van het "duizendjarig rijk" een plaats in deze opvattingen. Het is daarom echt niet toevallig dat we de leer van het "duizendjarig rijk" (het chiliasme) juist vinden bij die christenen, die de kinderdoop verwerpen. Er is een innerlijke samenhang tussen het één en het ander!

Eigenlijk begint hij te onderstrepen wat ik al de hele tijd beweerde: de kinderdoop is gebaseerd op het Oude Testament en negeert de verkondiging van het Nieuwe Testament.

Berichten: 80

LISA610 schreef:

De doop van Johannes was een doop die ging om bekering, om het belijden van zonden:
Mattheüs 3: 6
Ieder die zijn zonden beleed, werd door hem gedoopt in de rivier de Jordaan.

en in vers 11, zegt Johannes:
"Ik doop met water als teken van de bekering.

Kan ik mij helemaal bij aansluiten Lisa.
Daarnaast is de doop door onderdompeling niet "uit het niets" ontstaan. Johannes de Doper bracht geen nieuwe inzetting in Israël, toen hij de mensen doopte in de Jordaan.
De Joden kenden de onderdompeling als een rituele wassing. Johannes de Doper was de eerste die deze onderdompeling praktiseerde met een nieuwe betekenis.
Het Hebreeuwse woord dat bij ons als "wassen" vertaald wordt, is het woord "rachats". Het betekent niet "wassen zoals wij dat doen met water en zeep". Het betekent "zuiveren, godsdienstig rein maken". Het is niet "wassen met water", maar "zuiveren door water".

De doop door onderdompeling is door God Zelf ingesteld zijn.
Als Johannes zelf deze doop bedacht had, was hij afgeweken van Gods Woord en hadden de Joden hem nooit aanvaard.
Alles wat in het geestelijk leven van de Israëlieten geschiedde, moest altijd teruggevoerd kunnen worden op een gebod van God.

Het mikwe (Joods ritueel bad) had voor de mens in de tijd van het Oude Testament al de betekenis van een "graf". Het was het "watergraf". Door de onderdompeling in het mikwe gaat de mens "ten onder", staat hij tijdelijk "buiten het leven", is hij even "dood". Zodra hij boven water komt, is hij "opgestaan tot een nieuw leven". Onderdompelen heeft altijd de betekenis gehad van "sterven aan je situatie op dat moment en opstaan als een nieuw mens". Zo had de onderdompeling in het rituele doopbassin, het mikwe, altijd de betekenis van een "opstaan uit de dood" en van een "wedergeboorte".

De Gemeente van de Here Jezus is niet "uit het niets" ontstaan. De kerk heeft zijn geestelijke wortels niet liggen in Athene of in Rome. Dáár is de Gemeente van de Here Jezus niet ontstaan. De Gemeente is ontstaan in Israël, in Jeruzalem, op de Pinksterdag die in Handelingen 2 beschreven wordt. Zij is ontstaan als een beweging binnen het Jodendom, waarbij Joodse gewoonten en gebruiken toegepast werden en van een nieuwe inhoud voorzien werden.

De Gemeente heeft haar wortels zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. Ook het Oude Testament is voor ons volledig het Woord van God, waarnaar wij moeten luisteren!
De Gemeente heeft haar wortels in de Here Jezus, Die de Messias van Israël is en Die als Koning der Joden gekomen is.

Ik kan de besprenkeling van baby's nergens terug vinden als opdracht van God. Nergens niet in Gods Woord. Niet in het OT en niet in het NT.
Als baby ben ik ook besprenkeld en heb zelfs belijdenis gedaan. Maar toen mijn ogen open gingen en ik de betekenis van de doop door onderdompeling begreep heb ik mij laten dopen door onderdompeling.

Berichten: 1309

KATHY142 schreef:

Kan ik mij helemaal bij aansluiten Lisa.
Daarnaast is de doop door onderdompeling niet "uit het niets" ontstaan. Johannes de Doper bracht geen nieuwe inzetting in Israël, toen hij de mensen doopte in de Jordaan.
De Joden kenden de onderdompeling als een rituele wassing. Johannes de Doper was de eerste die deze onderdompeling praktiseerde met een nieuwe betekenis.
Het Hebreeuwse woord dat bij ons als "wassen" vertaald wordt, is het woord "rachats". Het betekent niet "wassen zoals wij dat doen met water en zeep". Het betekent "zuiveren, godsdienstig rein maken". Het is niet "wassen met water", maar "zuiveren door water".

De doop door onderdompeling is door God Zelf ingesteld zijn.
Als Johannes zelf deze doop bedacht had, was hij afgeweken van Gods Woord en hadden de Joden hem nooit aanvaard.
Alles wat in het geestelijk leven van de Israëlieten geschiedde, moest altijd teruggevoerd kunnen worden op een gebod van God.

Het mikwe (Joods ritueel bad) had voor de mens in de tijd van het Oude Testament al de betekenis van een "graf". Het was het "watergraf". Door de onderdompeling in het mikwe gaat de mens "ten onder", staat hij tijdelijk "buiten het leven", is hij even "dood". Zodra hij boven water komt, is hij "opgestaan tot een nieuw leven". Onderdompelen heeft altijd de betekenis gehad van "sterven aan je situatie op dat moment en opstaan als een nieuw mens". Zo had de onderdompeling in het rituele doopbassin, het mikwe, altijd de betekenis van een "opstaan uit de dood" en van een "wedergeboorte".

De Gemeente van de Here Jezus is niet "uit het niets" ontstaan. De kerk heeft zijn geestelijke wortels niet liggen in Athene of in Rome. Dáár is de Gemeente van de Here Jezus niet ontstaan. De Gemeente is ontstaan in Israël, in Jeruzalem, op de Pinksterdag die in Handelingen 2 beschreven wordt. Zij is ontstaan als een beweging binnen het Jodendom, waarbij Joodse gewoonten en gebruiken toegepast werden en van een nieuwe inhoud voorzien werden.

De Gemeente heeft haar wortels zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. Ook het Oude Testament is voor ons volledig het Woord van God, waarnaar wij moeten luisteren!
De Gemeente heeft haar wortels in de Here Jezus, Die de Messias van Israël is en Die als Koning der Joden gekomen is.

Ik kan nu ik dit weet geen besprenkeling van baby's eruit halen. Nergens niet in Gods Woord. Als baby ben ik ook besprenkeld en heb zelfs belijdenis gedaan. Maar toen mijn ogen open gingen en ik de betekenis van de doop door onderdompeling begreep heb ik mij laten dopen door onderdompeling.

Please noem het nu geen besprenkeling, maar gewoon kinderdoop. Ik ben ook als baby gedoopt, heb ook belijdenis gedaan en ben een klein half jaar geleden gedoopt door onderdompeling.. maar ik heb nog steeds moeite met de term besprenkeling en ik kan me voorstellen dat dit bij mensen die voor de kinderdoop zijn minstens zo gevoelig ligt. Het gaat op de een of andere manier voorbij aan het kostbare moment wat je als ouders ervaart als je je kindje laat dopen in de volle overtuiging dat je daar goed aan doet. Laten we dus allemaal een beetje respect hebben voor de onderlinge meningsverschillen op dit punt, juist omdat daar ook een stuk gevoel en emotie bij komt kijken.

Berichten: 80

LISA610 schreef:

Please noem het nu geen besprenkeling, maar gewoon kinderdoop. Ik ben ook als baby gedoopt, heb ook belijdenis gedaan en ben een klein half jaar geleden gedoopt door onderdompeling.. maar ik heb nog steeds moeite met de term besprenkeling en ik kan me voorstellen dat dit bij mensen die voor de kinderdoop zijn minstens zo gevoelig ligt. Het gaat op de een of andere manier voorbij aan het kostbare moment wat je als ouders ervaart als je je kindje laat dopen in de volle overtuiging dat je daar goed aan doet. Laten we dus allemaal een beetje respect hebben voor de onderlinge meningsverschillen op dit punt, juist omdat daar ook een stuk gevoel en emotie bij komt kijken.

Sorry Lisa, maar het heeft van mijn kant niets met gebrek aan respect te maken. Ik wil zeker niet voorbij gaan aan het gevoel van anderen.
De volgende keer zal ik op kinderdoop over gaan, al is dat wel even wennen, want het gaat tegen mijn gevoel in.

Berichten: 5057

LISA610 schreef:

Please noem het nu geen besprenkeling, maar gewoon kinderdoop. Ik ben ook als baby gedoopt, heb ook belijdenis gedaan en ben een klein half jaar geleden gedoopt door onderdompeling.. maar ik heb nog steeds moeite met de term besprenkeling en ik kan me voorstellen dat dit bij mensen die voor de kinderdoop zijn minstens zo gevoelig ligt. Het gaat op de een of andere manier voorbij aan het kostbare moment wat je als ouders ervaart als je je kindje laat dopen in de volle overtuiging dat je daar goed aan doet. Laten we dus allemaal een beetje respect hebben voor de onderlinge meningsverschillen op dit punt, juist omdat daar ook een stuk gevoel en emotie bij komt kijken.

Lisa, bij mij ligt het moeilijk het ritueel met kinderen een doop te noemen. Dat doet mij net zoveel pijn als anderen hebben met de volwassendoop. Dus besprenkeling is wat mij betreft een juiste woordkeuze.

Berichten: 1672

CHATULIEM619 schreef:

het vervolg:

Eigenlijk begint hij te onderstrepen wat ik al de hele tijd beweerde: de kinderdoop is gebaseerd op het Oude Testament en negeert de verkondiging van het Nieuwe Testament.

Eigenlik Chatuliem moet ik bekennen dat je meer en meer gelijk hebt

Berichten: 1309

CHATULIEM619 schreef:

Lisa, bij mij ligt het moeilijk het ritueel met kinderen een doop te noemen. Dat doet mij net zoveel pijn als anderen hebben met de volwassendoop. Dus besprenkeling is wat mij betreft een juiste woordkeuze.

He Chat. Ik begrijp jou kant van het verhaal en dat weet je. Waar het mij om gaat is dat het een woordkeuze is die anderen kan raken terwijl dat volgens mij helemaal niet nodig is. Juist daarom pleit ik ervoor om het toch gewoon kinderdoop te blijven noemen. Per slot van rekening weten we allemaal heel goed waar we het dan over hebben, dus is het niet nodig om een andere term te hanteren.

Berichten: 1309

KATHY142 schreef:

Sorry Lisa, maar het heeft van mijn kant niets met gebrek aan respect te maken. Ik wil zeker niet voorbij gaan aan het gevoel van anderen.
De volgende keer zal ik op kinderdoop over gaan, al is dat wel even wennen, want het gaat tegen mijn gevoel in.

Waar ik met name voor pleit is dat er termen gebruikt worden die er geen aanleiding toe kunnen zijn dat anderen zich gekwetst voelen. Zie ook mijn reactie aan chat.

Berichten: 1391

LISA610 schreef:

Ik haal aan wat er in de Bijbel staat Mar.. dus ja... volgens mij is het dan zo.... Knipoog smiley

.
Zie ook Mattheüs 3, Marcus 1, Lucas 3. Ik ga ze niet allemaal zitten overtypen Knipoog smiley

. Maar duidelijk wordt wel dat Johannes de joden opriep zich tot God te bekeren.Door zich te laten dopen konden zij laten blijken dat zij dit ook echt wilden. Hun zonden zouden dan ook worden vergeven. (lucas 3:3).

De Joden hadden hun "ritueel" die door God gegeven was...!!!
De jaarlijkse slachtoffer (tempel reiniging)....daarmee stonden zij in verbinding met God....
Begrijp niet waartoe de Joden zich toen moesten bekeren door de doop van Johannes... Smiley die vol vragen zit

Waarom was het nodig dat Johannes voor Jezus aan, ging dopen met "water".? Terwijl er nog geen verlossings werk heeft plaatst gevonden voor het Joodse volk van God...?

Berichten: 1391

LISA610 schreef:

Ik haal aan wat er in de Bijbel staat Mar.. dus ja... volgens mij is het dan zo.... Knipoog smiley

.
Zie ook Mattheüs 3, Marcus 1, Lucas 3. Ik ga ze niet allemaal zitten overtypen Knipoog smiley

.

Eigenlijks wel verwacht ...grijns.....

Knipoog smiley

Berichten: 5057

MAR907 schreef:

Is dat zo Lisa???

De Here Jezus was nog niet aan het kruis gegaan (noch geen verlossings werk), en toch werden er Joden gedoopt door Johannes....

Wat betekende de doop voor de Joden die Johannes hun vertelde?.. waardoor ze zich lieten dopen, terwijl ze nog onder de wet waren????

De doop van Johannes was een voorafschaduwing van de doop door Jezus...Johannes verwees hiermee naar de boodschap van Jezus. En deze boodschap was radicaal anders, nl. bekeert u en laat u dopen...

Berichten: 5057

LISA610 schreef:

He Chat. Ik begrijp jou kant van het verhaal en dat weet je. Waar het mij om gaat is dat het een woordkeuze is die anderen kan raken terwijl dat volgens mij helemaal niet nodig is. Juist daarom pleit ik ervoor om het toch gewoon kinderdoop te blijven noemen. Per slot van rekening weten we allemaal heel goed waar we het dan over hebben, dus is het niet nodig om een andere term te hanteren.

Voor mij is die term het symbool voor het OT geworden....wel proclameren dat je bij het volk van God hoort, niet de bevrijding ervaren hebben, maar gebukt gaan onder de wet.

2 Kor. 3 schreef:

Hun denken verstarde, en dezelfde sluier ligt tot op de dag van vandaag over het oude verbond wanneer het voorgelezen wordt. Hij wordt alleen in Christus weggenomen. 15 Tot op de dag van vandaag ligt er een sluier over hun hart, telkens als de wet van Mozes wordt voorgelezen. 16 Maar telkens als iemand zich tot de Heer wendt, wordt de sluier weggenomen.

Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

De doop van Johannes was een voorafschaduwing van de doop door Jezus...Johannes verwees hiermee naar de boodschap van Jezus. En deze boodschap was radicaal anders, nl. bekeert u en laat u dopen...

Ik denk het niet chat... Zoek het dieper...

Berichten: 1309

MAR907 schreef:

Eigenlijks wel verwacht ...grijns.....

Knipoog smiley

Tja je kunt niet alles hebben Lachende smiley

Berichten: 1309

CHATULIEM619 schreef:

Voor mij is die term het symbool voor het OT geworden....wel proclameren dat je bij het volk van God hoort, niet de bevrijding ervaren hebben, maar gebukt gaan onder de wet.

Dan toch maar even een getuigenis om mijn punt helder te maken:

Ik ben geboren in een protestants gezin en na mijn geboorte dus ook gedoopt. En ja, als kind heb ik een hele bijzondere mooie relatie met God mogen ervaren. Terwijl ik opgroeide verwaterde die speciale relatie. Ik leerde hoe langer hoe meer mijn eigen boontjes doppen en om uitsluitend op mezelf te vertrouwen. Mijn geloof bleef, maar ik geloofde meer met mijn verstand en vanuit de traditie. Ik deed belijdenis, trouwde in de kerk, liet onze kinderen dopen, de kids gingen naar christelijke scholen.. maar in de kerk kwamen we nauwelijks. Het geloof leefde niet binnen ons gezin en eigenlijk ook niet meer in mijn hart.

Toen wij uit elkaar gingen, besloot ik weer met de kids naar de kerk te gaan. Ik wilde hen toch nog iets proberen mee te geven van wat ik als kind wel had ervaren. Begon weer met voorlezen uit de Bijbel… bidden en danken aan tafel.. een beetje zoals ik dat van huis uit gewend was dus. Maar het sloeg niet aan zoals ik had gehoopt. Geen wonder: je kunt heel moeilijk op kinderen overdragen wat je zelf niet meer ervaart…

Twee jaar na mijn scheiding maakte ik door toedoen van mijn dochter een hele bijzondere dienst mee in een evangelische kerk. Daar is letterlijk en figuurlijk mijn wereld op zijn kop gezet doordat ik in die ene dienst voor het eerst sinds jaren iets ervoer van wat ik als kind had beleefd. Vanaf die tijd ben ik heel gericht gaan zoeken naar hetgeen ik zo lang kwijt was geweest, in eerste instantie gewoon binnen mijn eigen (PKN) kerk. Vlak daarna werd ik namelijk gevraagd als lid van het moderamen van onze kerkenraad. Dacht dat het zo moest zijn en heb ja gezegd. Ik heb me een jaar lang met ontzettend veel energie mogen inzetten voor de dingen die in die tijd speelden, juist ook doordat die dingen zich vooral afspeelden op het gebied waar ik al ruim 20 jaar in werk. En ja, toen ik daaraan begon was het zeker mijn intentie om dat vier jaar lang te blijven doen. Het liep anders.

Terwijl ik me naar beste kunnen en vermogen inzette als moderamenlid, bleef er iets in mij knagen. En uiteindelijk zette dat mij er toch toe aan om weer naar die evangelische kerk te gaan. Vanaf januari 2010 ben ik daar niet meer weg geweest. Ging dan eerst naar mijn eigen kerk uit een soort plichtsgevoel en vervolgens naar die andere kerk.. omdat wat daar gebeurde me echt raakte en doordrong tot in het diepst van mijn hart. De kids kregen al snel de keuze tussen beide diensten. En daar hoefden zij niet lang over na te denken.

In de tijd die volgde is er van alles gebeurd. Ik begon hoe langer hoe meer te groeien in het geloof en stukje bij beetje hervond ik de relatie met God die ik als kind had ervaren. Tegelijkertijd was ik bezig met mijn eigen zoektocht naar de doop. Waarom lieten mensen die als baby gedoopt waren zich “overdopen” als ze lid wilden worden van deze kerk. Wat stond hierover in de Bijbel. En ja, ik heb alle stukken door genomen die er over de doop in de Bijbel staan, heb heel internet afgestruind op zoek naar artikelen over de kinderdoop en de volwassendoop… alle voors en tegens gelezen.. Ik vond het knap verwarrend allemaal. Wie had er gelijk, wat klopte wel, wat klopte niet. Er zijn zoveel verschillende manieren te vinden waarop het uitgelegd wordt. En ondertussen brak er opnieuw een periode van enorme tweestrijd brak aan. Want hoewel ik groeide in het geloof, probeerde ik nog steeds de controle van alles wat er voorviel in mijn leven goed in eigen hand te houden, juist ook op geloofsgebied. Tot het moment waarop ik letterlijk en figuurlijk op de knieën ging. Op die dag heb ik besloten dat ik me zou laten dopen om een compleet nieuw begin te maken in mijn relatie met onze Heer.

Vanwege de functie die ik had binnen mijn vorige kerk heeft het nog een ruim half jaar geduurd voordat ik me daadwerkelijk liet dopen. Ik voelde me verantwoordelijk voor de taken die ik op me had genomen en wilde de dingen graag op een goede manier overdragen. En hoewel mijn besluit genomen was, heb ik juist in dat half jaar ook behoorlijk wat strijd mogen ervaren. Maar goed, ik weet inmiddels dat dit iets is wat vele mensen meemaken op het moment dat ze de beslissing nemen om zich te laten dopen. Reden temeer om juist dan niet te lang uit te stellen tenzij je heel erg standvastig bent in een genomen beslissing.

Uiteindelijk is het zo gelopen dat ik de ene week in een hele hartverwarmende dienst afscheid heb mogen nemen als ambtsdrager. De week daarop ben ik gedoopt in het bijzijn van de voorganger en diverse gemeenteleden van mijn vorige kerk. En op het moment waarop ik het podium betrad om mijn getuigenis te geven, werd het compleet stil in mij, kwam er een einde aan de inwendige strijd… toen pas ja.. op dat allerlaatste moment werd het eindelijk stil.

Enige tijd later toen wij het doopvont betraden werd dit lied gezongen:
http://www.youtube.com/watch?v=sNkuKc4cZ8g

En ja, ik heb altijd geloofd dat wij hier niet voor niets zijn. Dat er doel is met een ieder van ons. Dus dat juist dat lied op dat moment gezongen werd, raakte me. En vanaf die dag.. is iedere dag bijzonder!

Wat er ook allemaal geweest is, wat er ook allemaal gebeurd is… het maakt niet meer uit. Ik ben vrij. En nee.. na mijn doop was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik ben zo veranderd in mijn hele denken en voelen dat het mij de relatie heeft gekost die ik op die ik bijna twee jaar had. Onze ideeën over de invulling en toekomst van onze relatie liepen hoe langer hoe verder uiteen. En waar ik probeerde te delen, sloot hij zich hoe langer hoe meer af. Ik heb gebeden.. gevast… en uiteindelijk los moeten laten. Ik heb letterlijk een strijd gestreden om te komen tot een keuze voor de weg die God mij wijst of voor een relatie met iemand die mij wel degelijk heel erg dierbaar was. Ik heb gekozen voor het behoud van mijn relatie met God, die juist sinds mijn doop alleen maar intenser is geworden.

Dus: kinderdoop, belijdenis, volwasssendoop… we zijn allemaal mensen, met een eigen mening, een eigen visie. Waarom anders zouden er zoveel kerken bestaan. Laat iedereen gewoon in zijn of haar waarde. Het gaat niet om de regels die door een kerk zijn ingesteld, de ene kerk is niet beter dan de andere… Waar het omgaat is het geloof dat Jezus Christus voor jou (en mij) is gestorven, dat Hij onze zonden op zich genomen heeft. Een ieder die dat geloofd wordt behouden, wat er ook is gebeurd, wat er ook is voorgevallen. Ik sta volledig achter de volwassendoop, ben zo blij dat ik die stap heb gezet dat ik het iedereen zou willen aanraden… maar nooit aan iemand wil opdringen juist omdat ik heel goed begrijp hoe andersdenkenden hierin staan. Heb ik zelf immers ook jarenlang gedaan.

Ik heb mij niet laten dopen omdat ik vond dat het feit dat ik als kind gedoopt ben niet goed genoeg was of omdat ik niet achter mijn geloofsbelijdenis stond. Evenmin heb ik spijt van mijn beslissing om mijn kinderen te laten dopen. Dat zijn keuzes die ik gemaakt heb op grond van hoe ik toen dacht. De enige reden waarom ik mij heb laten dopen is omdat ik heel bewust de keuze heb gemaakt om het voorbeeld van Jezus te willen gaan volgen en te willen blijven volgen... iedere dag opnieuw. With all I am.. (Nederlandse versie)
http://www.youtube.com/watch?v=mMbCAuytFLU&feature=related

Lang verhaal en heel persoonlijk, zeker voor op zo’n open forum. Maar moest het toch ff kwijt naar aanleiding van deze hele discussie. Juist hierom nogmaals de oproep om op een respectvolle manier met ieders bijdrage om te gaan, een doopvont geen zwembad te noemen, de kinderdoop niet te bagatelliseren door het besprenkeling te noemen, je niet te snel aangevallen te voelen als de ander iets zegt waar je het niet mee eens bent en je soms zelfs raakt (ff tot 10 tellen en zo nodig tot 100 voordat je reageert), maar juist ook een beetje zorgvuldig te zijn in je woordkeuze op het forum. Soms kan het beter zijn om iemand even via een privé-mail om tekst en uitleg te vragen dan via het forum. Knipoog smiley

Berichten: 1672

LISA610 schreef:

Dan toch maar even een getuigenis om mijn punt helder te maken:

Ik ben geboren in een protestants gezin en na mijn geboorte dus ook gedoopt. En ja, als kind heb ik een hele bijzondere mooie relatie met God mogen ervaren. Terwijl ik opgroeide verwaterde die speciale relatie. Ik leerde hoe langer hoe meer mijn eigen boontjes doppen en om uitsluitend op mezelf te vertrouwen. Mijn geloof bleef, maar ik geloofde meer met mijn verstand en vanuit de traditie. Ik deed belijdenis, trouwde in de kerk, liet onze kinderen dopen, de kids gingen naar christelijke scholen.. maar in de kerk kwamen we nauwelijks. Het geloof leefde niet binnen ons gezin en eigenlijk ook niet meer in mijn hart.

Toen wij uit elkaar gingen, besloot ik weer met de kids naar de kerk te gaan. Ik wilde hen toch nog iets proberen mee te geven van wat ik als kind wel had ervaren. Begon weer met voorlezen uit de Bijbel… bidden en danken aan tafel.. een beetje zoals ik dat van huis uit gewend was dus. Maar het sloeg niet aan zoals ik had gehoopt. Geen wonder: je kunt heel moeilijk op kinderen overdragen wat je zelf niet meer ervaart…

Twee jaar na mijn scheiding maakte ik door toedoen van mijn dochter een hele bijzondere dienst mee in een evangelische kerk. Daar is letterlijk en figuurlijk mijn wereld op zijn kop gezet doordat ik in die ene dienst voor het eerst sinds jaren iets ervoer van wat ik als kind had beleefd. Vanaf die tijd ben ik heel gericht gaan zoeken naar hetgeen ik zo lang kwijt was geweest, in eerste instantie gewoon binnen mijn eigen (PKN) kerk. Vlak daarna werd ik namelijk gevraagd als lid van het moderamen van onze kerkenraad. Dacht dat het zo moest zijn en heb ja gezegd. Ik heb me een jaar lang met ontzettend veel energie mogen inzetten voor de dingen die in die tijd speelden, juist ook doordat die dingen zich vooral afspeelden op het gebied waar ik al ruim 20 jaar in werk. En ja, toen ik daaraan begon was het zeker mijn intentie om dat vier jaar lang te blijven doen. Het liep anders.

Terwijl ik me naar beste kunnen en vermogen inzette als moderamenlid, bleef er iets in mij knagen. En uiteindelijk zette dat mij er toch toe aan om weer naar die evangelische kerk te gaan. Vanaf januari 2010 ben ik daar niet meer weg geweest. Ging dan eerst naar mijn eigen kerk uit een soort plichtsgevoel en vervolgens naar die andere kerk.. omdat wat daar gebeurde me echt raakte en doordrong tot in het diepst van mijn hart. De kids kregen al snel de keuze tussen beide diensten. En daar hoefden zij niet lang over na te denken.

In de tijd die volgde is er van alles gebeurd. Ik begon hoe langer hoe meer te groeien in het geloof en stukje bij beetje hervond ik de relatie met God die ik als kind had ervaren. Tegelijkertijd was ik bezig met mijn eigen zoektocht naar de doop. Waarom lieten mensen die als baby gedoopt waren zich “overdopen” als ze lid wilden worden van deze kerk. Wat stond hierover in de Bijbel. En ja, ik heb alle stukken door genomen die er over de doop in de Bijbel staan, heb heel internet afgestruind op zoek naar artikelen over de kinderdoop en de volwassendoop… alle voors en tegens gelezen.. Ik vond het knap verwarrend allemaal. Wie had er gelijk, wat klopte wel, wat klopte niet. Er zijn zoveel verschillende manieren te vinden waarop het uitgelegd wordt. En ondertussen brak er opnieuw een periode van enorme tweestrijd brak aan. Want hoewel ik groeide in het geloof, probeerde ik nog steeds de controle van alles wat er voorviel in mijn leven goed in eigen hand te houden, juist ook op geloofsgebied. Tot het moment waarop ik letterlijk en figuurlijk op de knieën ging. Op die dag heb ik besloten dat ik me zou laten dopen om een compleet nieuw begin te maken in mijn relatie met onze Heer.

Vanwege de functie die ik had binnen mijn vorige kerk heeft het nog een ruim half jaar geduurd voordat ik me daadwerkelijk liet dopen. Ik voelde me verantwoordelijk voor de taken die ik op me had genomen en wilde de dingen graag op een goede manier overdragen. En hoewel mijn besluit genomen was, heb ik juist in dat half jaar ook behoorlijk wat strijd mogen ervaren. Maar goed, ik weet inmiddels dat dit iets is wat vele mensen meemaken op het moment dat ze de beslissing nemen om zich te laten dopen. Reden temeer om juist dan niet te lang uit te stellen tenzij je heel erg standvastig bent in een genomen beslissing.

Uiteindelijk is het zo gelopen dat ik de ene week in een hele hartverwarmende dienst afscheid heb mogen nemen als ambtsdrager. De week daarop ben ik gedoopt in het bijzijn van de voorganger en diverse gemeenteleden van mijn vorige kerk. En op het moment waarop ik het podium betrad om mijn getuigenis te geven, werd het compleet stil in mij, kwam er een einde aan de inwendige strijd… toen pas ja.. op dat allerlaatste moment werd het eindelijk stil.

Enige tijd later toen wij het doopvont betraden werd dit lied gezongen:
http://www.youtube.com/watch?v=sNkuKc4cZ8g

En ja, ik heb altijd geloofd dat wij hier niet voor niets zijn. Dat er doel is met een ieder van ons. Dus dat juist dat lied op dat moment gezongen werd, raakte me. En vanaf die dag.. is iedere dag bijzonder!

Wat er ook allemaal geweest is, wat er ook allemaal gebeurd is… het maakt niet meer uit. Ik ben vrij. En nee.. na mijn doop was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik ben zo veranderd in mijn hele denken en voelen dat het mij de relatie heeft gekost die ik op die ik bijna twee jaar had. Onze ideeën over de invulling en toekomst van onze relatie liepen hoe langer hoe verder uiteen. En waar ik probeerde te delen, sloot hij zich hoe langer hoe meer af. Ik heb gebeden.. gevast… en uiteindelijk los moeten laten. Ik heb letterlijk een strijd gestreden om te komen tot een keuze voor de weg die God mij wijst of voor een relatie met iemand die mij wel degelijk heel erg dierbaar was. Ik heb gekozen voor het behoud van mijn relatie met God, die juist sinds mijn doop alleen maar intenser is geworden.

Dus: kinderdoop, belijdenis, volwasssendoop… we zijn allemaal mensen, met een eigen mening, een eigen visie. Waarom anders zouden er zoveel kerken bestaan. Laat iedereen gewoon in zijn of haar waarde. Het gaat niet om de regels die door een kerk zijn ingesteld, de ene kerk is niet beter dan de andere… Waar het omgaat is het geloof dat Jezus Christus voor jou (en mij) is gestorven, dat Hij onze zonden op zich genomen heeft. Een ieder die dat geloofd wordt behouden, wat er ook is gebeurd, wat er ook is voorgevallen. Ik sta volledig achter de volwassendoop, ben zo blij dat ik die stap heb gezet dat ik het iedereen zou willen aanraden… maar nooit aan iemand wil opdringen juist omdat ik heel goed begrijp hoe andersdenkenden hierin staan. Heb ik zelf immers ook jarenlang gedaan.

Ik heb mij niet laten dopen omdat ik vond dat het feit dat ik als kind gedoopt ben niet goed genoeg was of omdat ik niet achter mijn geloofsbelijdenis stond. Evenmin heb ik spijt van mijn beslissing om mijn kinderen te laten dopen. Dat zijn keuzes die ik gemaakt heb op grond van hoe ik toen dacht. De enige reden waarom ik mij heb laten dopen is omdat ik heel bewust de keuze heb gemaakt om het voorbeeld van Jezus te willen gaan volgen en te willen blijven volgen... iedere dag opnieuw. With all I am.. (Nederlandse versie)
http://www.youtube.com/watch?v=mMbCAuytFLU&feature=related

Lang verhaal en heel persoonlijk, zeker voor op zo’n open forum. Maar moest het toch ff kwijt naar aanleiding van deze hele discussie. Juist hierom nogmaals de oproep om op een respectvolle manier met ieders bijdrage om te gaan, een doopvont geen zwembad te noemen, de kinderdoop niet te bagatelliseren door het besprenkeling te noemen, je niet te snel aangevallen te voelen als de ander iets zegt waar je het niet mee eens bent en je soms zelfs raakt (ff tot 10 tellen en zo nodig tot 100 voordat je reageert), maar juist ook een beetje zorgvuldig te zijn in je woordkeuze op het forum. Soms kan het beter zijn om iemand even via een privé-mail om tekst en uitleg te vragen dan via het forum. Knipoog smiley

Hele mooie bijdrage aan dit forum Lisa ...gaat veel van uit Knipoog smiley

Berichten: 838

@Lisa, dank je wel voor je getuigenis!
Heel mooi en herkenbaar.