Waar bent U Heer?

Berichten: 2338

Vandaag in de kerk werd er gesproken over die momenten in ons leven dat we God heel even kwijt zijn...
We worden zo opgeslokt door de chaos van het leven, dat we (onbedoeld) Hem uit het zicht verliezen en ons ineens helemaal alleen kunnen voelen.
Menig maal vragen we ons dan ook af:

"Here God, waar bent U...nu ik het zo moeilijk heb?!"

Zoals wel vaker werden mensen die dit op dit moment ervaren naar voren uitgenodigd, om daar aan het altaar neer te knielen en te bidden.
In het midden van die, naar mijn verbazing, toch wel hele grote groep knielde een moeder neer met haar zoontje. Een leuk klein guitig jochie van hooguit een jaar of drie, met speen in zen mond...En terwijl zijn moeder met haar hoofd naar beneden aan het bidden was, zat het jongetje nieuwsgierig om zich heen te kijken naar al die mensen die zijn kant op zaten te staren. Plotseling zag het jochie zijn moeder daar weer voor hem zitten, inmiddels snikkend van verdriet! Voorzichtig lag het jochie zijn kleine handje op haar hoofd en begon gemoedelijk over haar bol te aaien...ik kon mezelf er niet van weerhouden om te denken "Daar is Hij, vrouw...daar is God, door jouw kindje heen steekt Hij een hand uit om te troosten"...

Niet veel later kwam er een andere vrouw het podium op...ze had toch wel zoiets wonderlijks meegemaakt deze week! Na vorig weekend naar een pinksterconferentie geweest te zijn ergens in de buurt van Zwolle was er, geheel buiten hun schuld om, een man op de fiets met een enorme gang tegen de auto geklapt. De man bleek al snel zwaar gewond te zijn en totaal geen gevoel meer te hebben in zijn voeten.
Tegen de tijd dat de ambulance wegreed was bekend gemaakt dat de man op zijn minst beide benen gebroken had, en hoogstwaarschijnlijk een dwarsleasie! De hele groep daar nog aanwezige kerkgangers sloeg meteen aan het bidden voor hem.
De volgende dag bleek dat de man, na het nemen van 32 foto's waarop meerdere breuken en anderzijdse problemen zichtbaar waren geworden, tijdens het maken van een scan ineens had ervaren dat zijn benen en zijn rug helemaal gingen gloeien en...je raad het vast al...er was niets meer te zien, behalve een gebroken knie...en ik dacht "Wow! Hallelujah"

Aan het einde van de dienst...kwam er een jong stel naar voren. Allebei begin twintig, net een maand getrouwd...
en hij vertelde, hoe hij al drie jaar gevochten had tegen lymfeklierkanker en al twee keer genezen was verklaard. De laatste keer een maand voor hun huwelijk, Hallelujah!
Maar afgelopen week hadden ze te horen gekregen dat er uitzaaiingen
gevonden zijn in o.a. lever en nieren...
En ik betrapte mezelf erop dat ik dacht: "Ja Heer, waar bent U nu?
Zo'n jong mens, net getrouwd en dan zulk nieuws te horen krijgen, dat màg toch gewoon niet?! Dat kunt U niet toestaan!"
Hij vertelde hoe hij er eigenlijk geen zin meer in heeft om weer die medische molen in te gaan, weer die strijd aan te gaan...
Hoe groot bleek zijn eigen geloof te zijn toen hij vertelde dat hij gebed als eerste medicijn wilde gebruiken. Hij vroeg de hele gemeente om voor hem te bidden, omdat hij vertrouwt op de Heer en in dat gebed gelooft.
Wie ben ik dan om dat te veroordelen? Maar toch ging ik met gemengde gevoelens weer naar huis...want waar hebben we anders dokters voor?

En ineens realiseerde ik me, hoe snel je Hem inderdaad uit het oog verliest...want is Zijn macht niet veel groter dan die van alle dokters in de wereld bij elkaar?
Maar soms denken we het zelf gewoon veel beter te weten, en doen we wat we zelf denken dat goed is...ook al weten we diep van binnen dat we beter zouden kunnen vertrouwen. En voordat we het door hebben, zijn we bij Hem vandaan gegaan en vragen we "Heer, waar bent U nu?"

Is dit herkenbaar? En zo ja, hoe gaan jullie er mee om...wat doe je, als je jezelf erop betrapt dat je je afvraagt: "Heer, ik heb het zo moeilijk...waar bent U nu?"

Berichten: 1599

Vanmorgen in de kerk ging mijn telefoon (en ja die heb ik bij mij, staat op STIL....geen commentaar graag)

Mijn ex aan de telefoon. Ik ben even de kerkzaal uitgelopen, want ik wist waarom ze belde. Haar moeder ligt op sterven.

Wat doe je dan? Mijn ex gaat sinds scheiding niet meer naar de kerk.

Wat tijden mij zo pijn heeft gedaan. Mijn trouwtekst en zegen kwam op in mijn hoofd. Wat tijden zoveel emotie en verdriet gaf, kwam nu als gebed in mij op.

Geprezen zij de HEERE, dag aan dag draagt Hij ons, die God is ons heil. (ps 68:20)

Ik heb voor mijn ex, haar moeder en mijn ex-schoonvader gebeden.

'' Heer, de reden van uw zegen was dan wel ons huwelijk, maar neemt de scheiding dan Uw zegen weg???
Heer...dag aan dag draagt U ons. Heer wil ook bij mijn ex zijn en bij haar familie. Dag aan dag draag U ons.''

Rond dit tijdstip zal het wel afgelopen zijn met mijn ex-schoonmoeder, ze zouden haar vanmiddag laten inslapen.

Jonathan die bid : '' God wilt U daar zijn ''

Berichten: 838

JONATHAN890 schreef:

Vanmorgen in de kerk ging mijn telefoon (en ja die heb ik bij mij, staat op STIL....geen commentaar graag)

Mijn ex aan de telefoon. Ik ben even de kerkzaal uitgelopen, want ik wist waarom ze belde. Haar moeder ligt op sterven.

Wat doe je dan? Mijn ex gaat sinds scheiding niet meer naar de kerk.

Wat tijden mij zo pijn heeft gedaan. Mijn trouwtekst en zegen kwam op in mijn hoofd. Wat tijden zoveel emotie en verdriet gaf, kwam nu als gebed in mij op.

Geprezen zij de HEERE, dag aan dag draagt Hij ons, die God is ons heil. (ps 68:20)

Ik heb voor mijn ex, haar moeder en mijn ex-schoonvader gebeden.

'' Heer, de reden van uw zegen was dan wel ons huwelijk, maar neemt de scheiding dan Uw zegen weg???
Heer...dag aan dag draagt U ons. Heer wil ook bij mijn ex zijn en bij haar familie. Dag aan dag draag U ons.''

Rond dit tijdstip zal het wel afgelopen zijn met mijn ex-schoonmoeder, ze zouden haar vanmiddag laten inslapen.

Jonathan die bid : '' God wilt U daar zijn ''

Heel veel sterkte Jonathan in deze tijd. Allemaal heel dubbel hé nu.
Blijf maar vertrouwen dat Hij je zal blijven dragen.

Berichten: 2338

JONATHAN890 schreef:

Rond dit tijdstip zal het wel afgelopen zijn met mijn ex-schoonmoeder, ze zouden haar vanmiddag laten inslapen.

Jonathan die bid : '' God wilt U daar zijn ''

Amen!

Berichten: 1599

IMKE917 schreef:

Heel veel sterkte Jonathan in deze tijd. Allemaal heel dubbel hé nu.
Blijf maar vertrouwen dat Hij je zal blijven dragen.

Dat doet God helemaal in mijn leven

Mijn gebed nu is voor mijn ex en haar familie.

Ja het is beetje dubbel allemaal, maar het is toch 13 jr mijn schoonmoeder en familie geweest.

Berichten: 838

JONATHAN890 schreef:

Dat doet God helemaal in mijn leven

Mijn gebed nu is voor mijn ex en haar familie.

Ja het is beetje dubbel allemaal, maar het is toch 13 jr mijn schoonmoeder en familie geweest.

pcies,
en het is de oma van je kinderen

Berichten: 4718

Heel veel sterkte Jonathan.

Berichten: 2978

JONATHAN890 schreef:

Dat doet God helemaal in mijn leven

Mijn gebed nu is voor mijn ex en haar familie.

Ja het is beetje dubbel allemaal, maar het is toch 13 jr mijn schoonmoeder en familie geweest.

och Jonathan wat een moeilijke zondag voor je......

Ik heb respect voor je,sterkte.

Berichten: 2978

TESSYBEAR731 schreef:

Is dit herkenbaar? En zo ja, hoe gaan jullie er mee om...wat doe je, als je jezelf erop betrapt dat je je afvraagt: "Heer, ik heb het zo moeilijk...waar bent U nu?"

Op dat moment vraag je al om hulp en mijn ervaring is dat ik dat nooit vergeefs doe.....

Berichten: 735

JONATHAN890 schreef:

Vanmorgen in de kerk ging mijn telefoon (en ja die heb ik bij mij, staat op STIL....geen commentaar graag)

Mijn ex aan de telefoon. Ik ben even de kerkzaal uitgelopen, want ik wist waarom ze belde. Haar moeder ligt op sterven.

Wat doe je dan? Mijn ex gaat sinds scheiding niet meer naar de kerk.

Wat tijden mij zo pijn heeft gedaan. Mijn trouwtekst en zegen kwam op in mijn hoofd. Wat tijden zoveel emotie en verdriet gaf, kwam nu als gebed in mij op.

Geprezen zij de HEERE, dag aan dag draagt Hij ons, die God is ons heil. (ps 68:20)

Ik heb voor mijn ex, haar moeder en mijn ex-schoonvader gebeden.

'' Heer, de reden van uw zegen was dan wel ons huwelijk, maar neemt de scheiding dan Uw zegen weg???
Heer...dag aan dag draagt U ons. Heer wil ook bij mijn ex zijn en bij haar familie. Dag aan dag draag U ons.''

Rond dit tijdstip zal het wel afgelopen zijn met mijn ex-schoonmoeder, ze zouden haar vanmiddag laten inslapen.

Jonathan die bid : '' God wilt U daar zijn ''

Heel veel sterkte...

Berichten: 58

ook bij ons in de gemeente zijn wonderlijke dingen gebeurd een jonge man die bewusteloos(mogelijk een ernstige hersenbloeding) wordt opgenomen in het UMCG het is zeer zorgelijk en men is bang dat hij de avond niet zal halen
we hebben als gemeente voor hem gebeden, het was op een zondagmorgen.
's avonds hadden we een "schuurdienst" en kregen we het goede nieuws dat hij was bijgekomen, hij bleek een cyste te hebben in zijn hoofd die operabel was.
wat een gebedsverhoring was dat zeg....en hij is weer volledig genezen.....

een vriendin van mij, ook uit dezelfde gemeente, was gevallen en had haar arm gebroken en enkelbanden gescheurd.
met name de armbreuk was erg vervelend en wou niet helen, mogelijk moest er geopereerd worden.
ondanks weken gips wou het bot niet aan elkaar groeien en zakte de bodelen steeds verder van elkaar af ondanks gipd.
ook was er geen botvorming te zien op rontgenfoto's.
ze zag erg tegen een operatie op en ze vroeg of ze vanuit de kring voor haar wilde bidden.

's nachts had ze verschrikkelijke pijn in haar arm ze vertelde dat het net was of haar arm gezet werd, ze heeft het ook gevraagd: Heer ik heb zo'n pijn bent u misschien mijn arm aan het zetten?

de volgende dag moest ze voor foto's naar het ziekenhuis en wat blijkt....botdelen zaten recht tegen elkaar en er was duidelijk botvorming te zien....

waar is de Heer.....? daar is dan de Heer.....
is het niet geweldig?

en ik weet het gaat niet altijd zoals we willen
we hebben ook gebeden voor iemand die helaas Pinkstermaandag is overleden, maar als je dan hoort en ziet hoe ze als gezin hebben toegewerkt naar zijn overlijden en begrafenis, hoe ze samen alles hebben geregeld... wat ontroerend en bijzonder. ondanks het verdriet wat er natuurlijk ook is.

waar is de Heer?..... daar waar wij hem willen zien...soms kom ik Hem op de meest onverwachte plaatsen of momenten tegen.
in een lied, in een gedicht, in elkaar.....

en Hij werkt ook door die kleine jongen die zijn moeder troost(prachtig Tessybear zoals je dat verteld)

Marianne

Berichten: 1230

Jonathan,
Ik wens jou, je kinderen, je ex en je andere familie veel sterkte, kracht en rust toe!
Onderstaand gedicht kreeg ik toen mijn vader overleed en wil ik graag met je delen.
Carin

Niet sterven maar leven;

Zij wist; het zou niet lang meer duren,
dan zou ze naar haar Heiland gaan.
En tellende haar laatste uren,
leefde ze op haar afscheid aan.

Ze vroeg zich af, hoe zou dat wezen,
als straks haar laatste uur zou slaan,
Zij wist , toch heb ik niets te vrezen,
want Jezus Christus gaat vooraan.

Toen hebben engelen haar gedragen,
recht op Gods open huisdeur aan.
De dood is op de vlucht geslagen,
het leven is ze ingegaan.

Zij hoefde stervend niet te sterven,
ze overleed om op te staan.
Ze mocht de heerlijkheid beërven
en die al zingend binnengaan.

Berichten: 655

JONATHAN890 schreef:

Vanmorgen in de kerk ging mijn telefoon (en ja die heb ik bij mij, staat op STIL....geen commentaar graag)

Mijn ex aan de telefoon. Ik ben even de kerkzaal uitgelopen, want ik wist waarom ze belde. Haar moeder ligt op sterven.

Wat doe je dan? Mijn ex gaat sinds scheiding niet meer naar de kerk.

Wat tijden mij zo pijn heeft gedaan. Mijn trouwtekst en zegen kwam op in mijn hoofd. Wat tijden zoveel emotie en verdriet gaf, kwam nu als gebed in mij op.

Geprezen zij de HEERE, dag aan dag draagt Hij ons, die God is ons heil. (ps 68:20)

Ik heb voor mijn ex, haar moeder en mijn ex-schoonvader gebeden.

'' Heer, de reden van uw zegen was dan wel ons huwelijk, maar neemt de scheiding dan Uw zegen weg???
Heer...dag aan dag draagt U ons. Heer wil ook bij mijn ex zijn en bij haar familie. Dag aan dag draag U ons.''

Rond dit tijdstip zal het wel afgelopen zijn met mijn ex-schoonmoeder, ze zouden haar vanmiddag laten inslapen.

Jonathan die bid : '' God wilt U daar zijn ''

He Jonathan, fijn dat je dit met ons wil delen.
Wens je heel veel sterkte toe.

Mary

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Jonathan,
Ik wens jou, je kinderen, je ex en je andere familie veel sterkte, kracht en rust toe!
Onderstaand gedicht kreeg ik toen mijn vader overleed en wil ik graag met je delen.
Carin

Niet sterven maar leven;

Zij wist; het zou niet lang meer duren,
dan zou ze naar haar Heiland gaan.
En tellende haar laatste uren,
leefde ze op haar afscheid aan.

Ze vroeg zich af, hoe zou dat wezen,
als straks haar laatste uur zou slaan,
Zij wist , toch heb ik niets te vrezen,
want Jezus Christus gaat vooraan.

Toen hebben engelen haar gedragen,
recht op Gods open huisdeur aan.
De dood is op de vlucht geslagen,
het leven is ze ingegaan.

Zij hoefde stervend niet te sterven,
ze overleed om op te staan.
Ze mocht de heerlijkheid beërven
en die al zingend binnengaan.

Dank je wel, Carin, voor dit mooie gedicht,

Jammer dat mijn ex-schoonmoeder dat nooit heeft willen inzien
Wel katholiek opgevoed, maar een soort anti gekregen.
Ik ben daar toch 15jr over de vloer geweest, maar ruimte om over te praten was er niet.
alleen met kerst, dan ging ze, omdat het hoorde bij de kerst, maar de enige goede christen was de pastoor en Toon Hermans. En de paus die had t fout, protestanten ook.

Vannacht is ze overleden.

Berichten: 1599

MARY052 schreef:

He Jonathan, fijn dat je dit met ons wil delen.
Wens je heel veel sterkte toe.

Mary

Afgelopen jaar, na een paar jaar niet naar kerk te zijn gegaan (daar verder even niets over, lees mijn verdere berichten maar) toen ik weer in gemeente kwam, deed die tekst 'Geprezen zij de Heere, dag aan dag draagt Hij ons' zo veel verdriet nog.
Raar dat God het opeens als gebed gebruikt en ik er nu een zegen van voel.

Zo vaak heb ik geroepen, tijdens mijn huwelijk, na mijn huwelijk....waar bent U Heer??
Die tekst...dag aan dag draagt Hij ons.....deed zo veel pijn.

En nu..... God .. Hé...daar bent U, met dezelfde woorden !!!!

Berichten: 42

Jonathan. knap van je dat je dit met ons wil delen!
Heel veel sterkte!!
God Liefde en Kracht jongen zullen bij je zijn.Ook als het leven soms zo ongelofelijk moeilijk is.. Groet Roos

Berichten: 1230

Oh Jonathan wat erg !
Maar je weet niet of ze in haar laatste uren God heeft aangeroepen.
Ik bid voor jou en je gezin om dit verdriet te verwerken.
Moeilijk om dit mee te maken aan de zijlijn daar waar je eens er helemaal bij hoorde.
Dat doet pijn.
Veel sterkte!

Berichten: 2338

JONATHAN890 schreef:

Vannacht is ze overleden.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal...

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Oh Jonathan wat erg !
Maar je weet niet of ze in haar laatste uren God heeft aangeroepen.
Ik bid voor jou en je gezin om dit verdriet te verwerken.
Moeilijk om dit mee te maken aan de zijlijn daar waar je eens er helemaal bij hoorde.
Dat doet pijn.
Veel sterkte!

Nou ik zit er soort van middenin hoor.
Mijn kinderen hebben er ook verdriet van. As vrijdag neem ik vrij, ga ook naar de begrafenis. Ook voor mijn ex en haar familie, maar ook voor mijn kinderen. Die kunnen niet de hele dag daar zijn, aanwezig bij de begrafenis vind ik goed en verstandig, maar de dingen erna en er omheen, is niet leuk voor kinderen, verdriet van opa en oom en tante en moeder etc...
Dan neem ik ze wel mee naar mijn huis.

Ex belde me vanmiddag ook op of ik kon komen helpen met adressen etc.
Ga ik zo meteen naar toe, is toch net ff makkelijker voor mij, ben er emotioneel niet direct bij betrokken.

Berichten: 1230

Wel bijzonder dat je dit kan en wilt doen ( adressen bedoel ik dan).
Mooi dat je zo`n band hebt met je ex!
Veel sterkte nogmaals in de komende dagen en vrijdag als de begrafenis er is.

Berichten: 838

JONATHAN890 schreef:

Nou ik zit er soort van middenin hoor.
Mijn kinderen hebben er ook verdriet van. As vrijdag neem ik vrij, ga ook naar de begrafenis. Ook voor mijn ex en haar familie, maar ook voor mijn kinderen. Die kunnen niet de hele dag daar zijn, aanwezig bij de begrafenis vind ik goed en verstandig, maar de dingen erna en er omheen, is niet leuk voor kinderen, verdriet van opa en oom en tante en moeder etc...
Dan neem ik ze wel mee naar mijn huis.

Ex belde me vanmiddag ook op of ik kon komen helpen met adressen etc.
Ga ik zo meteen naar toe, is toch net ff makkelijker voor mij, ben er emotioneel niet direct bij betrokken.

Gecondoleerd Jonathan, sterkte.

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Wel bijzonder dat je dit kan en wilt doen ( adressen bedoel ik dan).
Mooi dat je zo`n band hebt met je ex!
Veel sterkte nogmaals in de komende dagen en vrijdag als de begrafenis er is.

Nou die band is wel heel anders geweest hoor. echt heel anders.

Maar laatste jaar best goed eigenlijk voor exxen. Beter dan dat ie was tijdens huwelijk.

En dat ervaar ik allemaal ook als God's vergeving in mijn leven, en dat God mij die vergeving ook heeft gegeven naar haar toe.

Berichten: 42

Jonathan..Gecondoleerd..En ja je kids zitten er midden in die hebben verdriet.. Goed dat je mee gaat helpen met die adressen.. Ik zal voor je bidden jongen

Berichten: 735

JONATHAN890 schreef:

Dank je wel, Carin, voor dit mooie gedicht,

Jammer dat mijn ex-schoonmoeder dat nooit heeft willen inzien
Wel katholiek opgevoed, maar een soort anti gekregen.
Ik ben daar toch 15jr over de vloer geweest, maar ruimte om over te praten was er niet.
alleen met kerst, dan ging ze, omdat het hoorde bij de kerst, maar de enige goede christen was de pastoor en Toon Hermans. En de paus die had t fout, protestanten ook.

Vannacht is ze overleden.

Gecondoleert Jonathan heel veel sterkte voor jou en de genen rondom jou, respect voor je hoe je hier mee omgaat...

Berichten: 2113

ROBBEDOES873 schreef:

Gecondoleert Jonathan heel veel sterkte voor jou en de genen rondom jou, respect voor je hoe je hier mee omgaat...

hier kan ik alleen maar Amen op zeggen...
Heel veel sterkte, Jonathan !

Berichten: 2338

Is er dan verder helemaal niemand die dit wel eens meemaakt?...bijzonder Verraste, verbaasde smiley

Berichten: 456

TESSYBEAR731 schreef:

...
En ineens realiseerde ik me, hoe snel je Hem inderdaad uit het oog verliest...want is Zijn macht niet veel groter dan die van alle dokters in de wereld bij elkaar?
Maar soms denken we het zelf gewoon veel beter te weten, en doen we wat we zelf denken dat goed is...ook al weten we diep van binnen dat we beter zouden kunnen vertrouwen. En voordat we het door hebben, zijn we bij Hem vandaan gegaan en vragen we "Heer, waar bent U nu?"

Is dit herkenbaar? En zo ja, hoe gaan jullie er mee om...wat doe je, als je jezelf erop betrapt dat je je afvraagt: "Heer, ik heb het zo moeilijk...waar bent U nu?"

Het is zeker herkenbaar Tessybear... Ik betwijfel zelfs of er gelovigen zijn die dit niet zullen herkennen.

Iets wat je mist, ga je zoeken toch? Maar het is ook herkenbaar wat je zegt: het is zo gemakkelijk om Hem uit het oog te verliezen, dat je er niet eens erg in hebt dat je Hem mist....

Hoe ik daarmee om ga? Pas als het doordringt dat ik God mis, kan ik Hem weer gaan zoeken in de Bijbel en in gebed. Individueel, maar ook in gemeenschap (bv. kerkdienst). En, Hij laat zich vinden....

Berichten: 1230

Of ik het herken? Pffff......echt wel !
Heb nu weer een hele periode achter mij ( eh...bijna achter mij Verlegen lachende smiley

) dat ik vond dat ik het best alleen kon zonder God.
Als ik er dan zelf niet uit kwam was het vroeg genoeg om Hem er bij te betrekken ( God heeft het toch al druk genoeg?).
Maar meer en meer kom ik er achter en besef ik dat zonder God ik niets ben en niets kan.
Hij geeft mij adem, geloof, liefde en al die lieve en mooie mensen om mij heen.
Wie of wat zou ik zijn zonder Hem?
En als ik dan weer eens een Alpha cursus mee draai dan zie ik pas echt goed hoe groot de wonderen van God zijn en wat Hij allemaal doet in onze levens!
God dank dat Hij mij niet en nooit niet vergeet!

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Of ik het herken? Pffff......echt wel !
Heb nu weer een hele periode achter mij ( eh...bijna achter mij Verlegen lachende smiley

) dat ik vond dat ik het best alleen kon zonder God.
Als ik er dan zelf niet uit kwam was het vroeg genoeg om Hem er bij te betrekken ( God heeft het toch al druk genoeg?).
Maar meer en meer kom ik er achter en besef ik dat zonder God ik niets ben en niets kan.
Hij geeft mij adem, geloof, liefde en al die lieve en mooie mensen om mij heen.
Wie of wat zou ik zijn zonder Hem?
En als ik dan weer eens een Alpha cursus mee draai dan zie ik pas echt goed hoe groot de wonderen van God zijn en wat Hij allemaal doet in onze levens!
God dank dat Hij mij niet en nooit niet vergeet!

God laat niet los...het werk waar Hij aan begonnen is !!!
En jij mag dat zijn.

Berichten: 1230

JONATHAN890 schreef:

God laat niet los...het werk waar Hij aan begonnen is !!!
En jij mag dat zijn.

Dank je, ik weet het ook wel hoor maar ohoh......die eigenwijze tr..die ik soms ben,selluf doen hè Knipoog smiley

Ik moet vaak denken aan een regel uit een liedje dat ik vroeger op de kleuterschool leerde;
Ik ben een kind
door God bemind
en tot geluk geschapen.

Als ik daaraan denk, houd ik direct mn mond!