God straft de mens niet

Berichten: 5057

Psalm 32 schreef:

Gelukkig de mens van wie de ontrouw wordt vergeven,
van wie de zonden worden bedekt.
2 Gelukkig als de HEER zijn schuld niet telt,
als in zijn geest geen spoor van bedrog is.

3 Zolang ik zweeg, teerden mijn botten weg,
kreunend leed ik, de hele dag.
4 Zwaar drukte uw hand op mij, dag en nacht,
mijn kracht smolt weg als in de zomerhitte. sela

5 Toen beleed ik u mijn zonde,
ik dekte mijn schuld niet toe,
ik zei: ‘Ik beken de HEER mijn ontrouw’ –
en u vergaf mij mijn zonde, mijn schuld. sela

6 Laten uw getrouwen dus tot u bidden
als zij in zichzelf een zonde vinden.
Stormt dan een vloed van water aan,
die zal hen niet bereiken.

7 Bij u ben ik veilig, u behoedt mij in de nood
en omringt mij met gejuich van bevrijding.

Straft God ons als we zondigen? Het is een vraag die me al een tijdje bezighoudt. Temeer omdat je zo vaak hoort dat de angst voor God de levens van mensen zo beïnvloedt. Om goed antwoord te kunnen geven op deze vraag moeten we eerst een nagaan, wat zonde is.

De eerste definitie die vaak gebruikt wordt, is de vertaling van het woord hamartia, wat het doel missen betekent. En inderdaad je kunt daar een heleboel mee. Het geeft de reden aan waarom we als mens niet zouden moeten zondigen, omdat het ervoor zorgt dat we het doel missen in ons leven. Dus eigenlijk zou je bij alles je de vraag moeten stellen: in hoeverre ondersteunt mijn gedrag het doel van mn leven en in hoeverre belemmert het dat.
Maar voor veel mensen is dit veel te abstract. Bovendien is het te subjectief. Wij als mens kunnen immers niet goed bepalen wat verstandig is of niet. Wij zouden geneigd zijn alles weg te redeneren en goed te praten, ook al weten we diep in ons hart wel, dat het niet zo is….

Gelukkig heeft God ons de Bijbel gegeven. De Bijbel staat niet alleen vol met regeltjes en wetten, maar Gods woord laat ook voorbeelden zien van mensen hoe ze leven met God. Wat voor invloed dat heeft voor hun dagelijks leven, hoe ze geholpen worden, hoe ze gered worden. De bijbel is in hoge mate een voorbeeld boek. En in dit boek lezen we ook dat mensen fouten maken, de mensen in dit boek zijn ook echt mensen met hun fouten en tekortkomingen.

Gen 3 schreef:

De vrouw keek naar de boom. Zijn vruchten zagen er heerlijk uit, ze waren een lust voor het oog, en ze vond het aanlokkelijk dat de boom haar wijsheid zou schenken. Ze plukte een paar vruchten en at ervan. Ze gaf ook wat aan haar man, die bij haar was, en ook hij at ervan. 7 Toen gingen hun beiden de ogen open en merkten ze dat ze naakt waren. Daarom regen ze vijgenbladeren aan elkaar en maakten er lendenschorten van.
8 Toen de mens en zijn vrouw God, de HEER, in de koelte van de avondwind door de tuin hoorden wandelen, verborgen zij zich voor hem tussen de bomen. 9 Maar God, de HEER, riep de mens: ‘Waar ben je?’ 10 Hij antwoordde: ‘Ik hoorde u in de tuin en werd bang omdat ik naakt ben; daarom verborg ik me.’ 11 ‘Wie heeft je verteld dat je naakt bent? Heb je soms gegeten van de boom waarvan ik je verboden had te eten?’ 12 De mens antwoordde: ‘De vrouw die u hebt gemaakt om mij terzijde te staan, heeft mij vruchten van de boom gegeven en toen heb ik ervan gegeten.’ 13 ‘Waarom heb je dat gedaan?’ vroeg God, de HEER, aan de vrouw. En zij antwoordde: ‘De slang heeft me misleid en toen heb ik ervan gegeten.’

Wat gebeurt er als mensen zondigen? De eerste reactie die je ziet, is dat Adam en Eva vervuld werden met schaamte voor elkaar. Ze moesten zichzelf bedekken voor elkaar. En dat is een duidelijk gevolg van zonde. Het is ook de grootste kracht van zonde, omdat de schaamte ervoor zorgt dat de zonde in stand blijft. We bedekken liever onze zonde, dan dat mensen erachter komen dat we zondigen. Schaamte zorgt er ook voor dat we ons niet meer veilig voelen bij de ander, we hebben immers wat te verbergen. Schaamte zorgt er ook voor dat we ruimte geven aan andere zondes. En zo komen we langzamerhand in een vicieuze cirkel terecht. We schamen ons voor wat we gedaan hebben, we proberen het in ons hart goed te praten, we proberen de ander de schuld te geven en zo worden we prooi van onze eigen zonde en glijden we steeds meer af van het doel wat God ons gegeven heeft.

Een tweede aspect lezen we in dit gedeelte: vluchtgedrag. Adam en Eva durfden God niet meer onder ogen te zien. Ze waren bang voor Hem geworden. Ook dit zien we vaak in de praktijk gebeuren. Als mensen gevangen zijn in zonde, gaan ze God uit de weg. Ze bidden niet meer, ze zoeken niet meer de samenkomsten op. Omdat ze bang zijn geworden voor Zijn oordeel. Is God de wrede God die mensen zich voorstellen? Of is Hij juist degene die hun kan bevrijden? Niet God straft de mens, maar de mens straft zichzelf door te zondigen. Want omdat hij zondigt, komt hij onder invloed van de duisternis en is hij niet vrij. Terwijl het de wil van God is, dat de mens vrij komt….

Een derde aspect is afschuiven van verantwoordelijkheid. Adam gaf de schuld aan Eva, Eva gaf de schuld aan de slang…Terwijl ze alledrie verantwoordelijk waren voor hun eigen daden. Ook dit is een patroon wat we zien bij zonde. Hoe vaak wordt niet de duivel aangehaald als schuldige voor onze zonde? Of dat het aan de ander lag, dat die uitdaagde of verleidde. Of het lag aan de omstandigheden, of het lag aan te weinig slaap…We kunnen tal van redenen noemen om onszelf niet verantwoordelijk te stellen voor onze daden. Maar het wegschuiven van onze verantwoordelijkheid gaat aan ons knagen. Diep in ons hart weten we dat we fout bezig zijn. In het bovenste gedeelte hebben we gelezen dat de zonde ervoor zorgde dat zijn botten wegteerden.
Zonde kan leiden tot ziektes, depressies, migraine en overspannenheid. Uiteindelijk kan het je hele wezen vernietigen. Vooral mensen die moeite hebben met vergeven, weten wat voor invloed dat kan hebben op hun leven.

Vierde aspect: Zondaars zoeken bondgenoten. Mensen die ook zondigen, mensen die hun gedrag goedpraten. Onder het mom van: gedeelde zonde is halve zonde. Of als hij/zij het ook doet kan het niet zo erg zijn. Adam dacht dat immers ook. Eva had het gedaan en ze was niet meteen dood gegaan, dus hem zal ook wel niks gebeuren. Vaak zoeken we de rechtvaardiging van ons gedrag bij anderen, omdat we zelf wel weten dat we niet goed bezig zijn.

Op de bijbelschool gaf een leraar een wijze les: de ergste straf van de zonde is de zonde zelf. Ik heb in dit stukje kort weergegeven wat de gevolgen van zonde zijn. Waarom wil God niet dat we zondigen? Omdat we onszelf ermee straffen. We verliezen onze vrijheid tegenover elkaar. We gaan de ander liever uit de weg, we kunnen er zelfs ziek van worden, we zoeken verkeerde vrienden. En de vrijheid en de vrede waarin God wil dat we wandelen, is vervangen door gebondenheid, onvrede en duisternis.

God wil ons niet straffen. Hij wil dat we bevrijd worden van zonde. En Hij heeft daarvoor de Weg geopend. Dat vereist de volgende stappen: allereerst verantwoordelijkheid nemen voor je daden, vergeving vragen. De schuld op je nemen, zodat de last van de schuld overgenomen kan worden door Jezus. Ten tweede aanvaarden dat je niet alleen in staat bent om Zijn doel te volbrengen, en de hulp van God accepteren. Niet uit eigen kracht maar uit Zijn kracht zijn we in staat de zonde te overwinnen. Ten derde aanvaarden dat Jezus de Heer van je leven is. Dat Hij je mag leiden naar het eeuwige leven.
En met deze vraag wil ik eindigen: wil je leven in gebondenheid of wil je leven in de vrijheid die Christus geeft?

Berichten: 49

juist!

Berichten: 655

CHATULIEM619 schreef:

Straft God ons als we zondigen? Het is een vraag die me al een tijdje bezighoudt. Temeer omdat je zo vaak hoort dat de angst voor God de levens van mensen zo beïnvloedt. Om goed antwoord te kunnen geven op deze vraag moeten we eerst een nagaan, wat zonde is.

De eerste definitie die vaak gebruikt wordt, is de vertaling van het woord hamartia, wat het doel missen betekent. En inderdaad je kunt daar een heleboel mee. Het geeft de reden aan waarom we als mens niet zouden moeten zondigen, omdat het ervoor zorgt dat we het doel missen in ons leven. Dus eigenlijk zou je bij alles je de vraag moeten stellen: in hoeverre ondersteunt mijn gedrag het doel van mn leven en in hoeverre belemmert het dat.
Maar voor veel mensen is dit veel te abstract. Bovendien is het te subjectief. Wij als mens kunnen immers niet goed bepalen wat verstandig is of niet. Wij zouden geneigd zijn alles weg te redeneren en goed te praten, ook al weten we diep in ons hart wel, dat het niet zo is….

Gelukkig heeft God ons de Bijbel gegeven. De Bijbel staat niet alleen vol met regeltjes en wetten, maar Gods woord laat ook voorbeelden zien van mensen hoe ze leven met God. Wat voor invloed dat heeft voor hun dagelijks leven, hoe ze geholpen worden, hoe ze gered worden. De bijbel is in hoge mate een voorbeeld boek. En in dit boek lezen we ook dat mensen fouten maken, de mensen in dit boek zijn ook echt mensen met hun fouten en tekortkomingen.

Wat gebeurt er als mensen zondigen? De eerste reactie die je ziet, is dat Adam en Eva vervuld werden met schaamte voor elkaar. Ze moesten zichzelf bedekken voor elkaar. En dat is een duidelijk gevolg van zonde. Het is ook de grootste kracht van zonde, omdat de schaamte ervoor zorgt dat de zonde in stand blijft. We bedekken liever onze zonde, dan dat mensen erachter komen dat we zondigen. Schaamte zorgt er ook voor dat we ons niet meer veilig voelen bij de ander, we hebben immers wat te verbergen. Schaamte zorgt er ook voor dat we ruimte geven aan andere zondes. En zo komen we langzamerhand in een vicieuze cirkel terecht. We schamen ons voor wat we gedaan hebben, we proberen het in ons hart goed te praten, we proberen de ander de schuld te geven en zo worden we prooi van onze eigen zonde en glijden we steeds meer af van het doel wat God ons gegeven heeft.

Een tweede aspect lezen we in dit gedeelte: vluchtgedrag. Adam en Eva durfden God niet meer onder ogen te zien. Ze waren bang voor Hem geworden. Ook dit zien we vaak in de praktijk gebeuren. Als mensen gevangen zijn in zonde, gaan ze God uit de weg. Ze bidden niet meer, ze zoeken niet meer de samenkomsten op. Omdat ze bang zijn geworden voor Zijn oordeel. Is God de wrede God die mensen zich voorstellen? Of is Hij juist degene die hun kan bevrijden? Niet God straft de mens, maar de mens straft zichzelf door te zondigen. Want omdat hij zondigt, komt hij onder invloed van de duisternis en is hij niet vrij. Terwijl het de wil van God is, dat de mens vrij komt….

Een derde aspect is afschuiven van verantwoordelijkheid. Adam gaf de schuld aan Eva, Eva gaf de schuld aan de slang…Terwijl ze alledrie verantwoordelijk waren voor hun eigen daden. Ook dit is een patroon wat we zien bij zonde. Hoe vaak wordt niet de duivel aangehaald als schuldige voor onze zonde? Of dat het aan de ander lag, dat die uitdaagde of verleidde. Of het lag aan de omstandigheden, of het lag aan te weinig slaap…We kunnen tal van redenen noemen om onszelf niet verantwoordelijk te stellen voor onze daden. Maar het wegschuiven van onze verantwoordelijkheid gaat aan ons knagen. Diep in ons hart weten we dat we fout bezig zijn. In het bovenste gedeelte hebben we gelezen dat de zonde ervoor zorgde dat zijn botten wegteerden.
Zonde kan leiden tot ziektes, depressies, migraine en overspannenheid. Uiteindelijk kan het je hele wezen vernietigen. Vooral mensen die moeite hebben met vergeven, weten wat voor invloed dat kan hebben op hun leven.

Vierde aspect: Zondaars zoeken bondgenoten. Mensen die ook zondigen, mensen die hun gedrag goedpraten. Onder het mom van: gedeelde zonde is halve zonde. Of als hij/zij het ook doet kan het niet zo erg zijn. Adam dacht dat immers ook. Eva had het gedaan en ze was niet meteen dood gegaan, dus hem zal ook wel niks gebeuren. Vaak zoeken we de rechtvaardiging van ons gedrag bij anderen, omdat we zelf wel weten dat we niet goed bezig zijn.

Op de bijbelschool gaf een leraar een wijze les: de ergste straf van de zonde is de zonde zelf. Ik heb in dit stukje kort weergegeven wat de gevolgen van zonde zijn. Waarom wil God niet dat we zondigen? Omdat we onszelf ermee straffen. We verliezen onze vrijheid tegenover elkaar. We gaan de ander liever uit de weg, we kunnen er zelfs ziek van worden, we zoeken verkeerde vrienden. En de vrijheid en de vrede waarin God wil dat we wandelen, is vervangen door gebondenheid, onvrede en duisternis.

God wil ons niet straffen. Hij wil dat we bevrijd worden van zonde. En Hij heeft daarvoor de Weg geopend. Dat vereist de volgende stappen: allereerst verantwoordelijkheid nemen voor je daden, vergeving vragen. De schuld op je nemen, zodat de last van de schuld overgenomen kan worden door Jezus. Ten tweede aanvaarden dat je niet alleen in staat bent om Zijn doel te volbrengen, en de hulp van God accepteren. Niet uit eigen kracht maar uit Zijn kracht zijn we in staat de zonde te overwinnen. Ten derde aanvaarden dat Jezus de Heer van je leven is. Dat Hij je mag leiden naar het eeuwige leven.
En met deze vraag wil ik eindigen: wil je leven in gebondenheid of wil je leven in de vrijheid die Christus geeft?

Mooi Chat!

Berichten: 141

oorzaak en gevolg...

maar God straft niet...

Berichten: 1599

Nee God is genadig, geduldig.

De straf voor onze zonde stond op Golgoltha. God straft de mens niet, wij straffen onszelf zoals je goed geformuleerd liet zien.

Bij kinderen zie je dit ook zo vaak gebeuren. Ze hebben iets fout gedaan. Toegeven en om vergeving vragen is er niet bij. Wat wel gebeurt is dat ze van de ene leugen de andere in gaan. Van kwaad tot erger. Als ouder ben je daar meer boos en verdrietig over dan van de 1e fout zelf.

Zo zijn wij vaak ook zelf naar God toe, toegeven en God om vergeving vragen is er niet bij, we proberen van alles recht te praten. Hoeveel moet God soms laten zien, hoe hard moeten we tegen de lamp lopen alvorens wij onze fouten toegeven??

Berichten: 202

hoe kan je vergeving vragen voor je zonden als je tegelijk de verantwoording voor wat jij fout deed gaat verdelen? ook een ander als medeschuldige aanwijst???
Je ziet het idd vaak bij kinderen, en als ik bij een kind zie dat hij/zij gaat wijzen dan zeg ik.
Wees eerlijk, wat heb JIJ gedaan??
Tegen volwassenen zou ik zeggen, wanneer je je wijsvinger naar een ander wijst, wijzen zeker drie vinger richting jezelf. Maak dat wijsteken maar eens, dan zie je het voor je......................

God straft mensen niet,als ze in staat zijn de verantwoordelijkheid voor hun zonden op zich te nemen,en niet bij anderen te leggen.......... en zo bij Hem oprecht zonder "ja maar"om vergeving kunnen vragen.

Berichten: 260

[quote=JONATHAN890]Nee God is genadig, geduldig.

De straf voor onze zonde stond op Golgoltha. God straft de mens niet, wij straffen onszelf zoals je goed geformuleerd liet zien.

Bij kinderen zie je dit ook zo vaak gebeuren. Ze hebben iets fout gedaan. Toegeven en om vergeving vragen is er niet bij. Wat wel gebeurt is dat ze van de ene leugen de andere in gaan. Van kwaad tot erger. Als ouder ben je daar meer boos en verdrietig over dan van de 1e fout zelf.

Tja, een waarheid als een koe he. Zou Jezus ons ook daarom God laten zien als Vader? Eigenlijk gedragen "volwassen" mensen zich toch nog net als die hele kleine kinderen (met inderdad wat ander taalgebruik) die als eerste roepen: ja maar hij/zij .....

Het is soms ook zo moeilijk he? Toegeven dat je gewoon een mens bent, met al je fouten en tekortkomingen. Toegeven dat je niet alles alleen kunt, dat je niet alwetend bent, maar af en toe gewoon een giga blunder kunt maken.

Verder is het denk ik ook enorm waar dat je jezelf het meest straft door je te verstoppen als je een misstap hebt begaan. Het kan enorm lang blijven knagen aan je geweten, en dan geeft het alleen maar lucht wannneer je je fout(en) hebt toegegeven.
Dit werkt vaak heel goed, behalve dan voor mensen die zich verhard hebben (zoals farao in Egypte), of zoals dat tegenwoordig heet, hij/zij lijkt wel geen geweten te hebben. Maar dan is er natuurlijk wel een straf van God, misschien nu nog niet direct, maar zo zou ik niet graag voor Zijn troon verschijnen.

Berichten: 536

Ik denk dat God niet blij is om de mens te straffen maar God doet dat wel.
Dan denk ik aan
1) toen de mensen uit Egypte moesten vertrekken sloeg hij de Egyptenaren met de dood en mensen die geen bloed van een lam op de deurposten hadden gesmeerd
2) David toen die overspel en moord had gepleegd werd de eerste zoon gedood
3) annanias en safira toen ze deden of ze alles bij de apostelen brachten en toen bleek dat zo niet was.
4) de zondvloed tijdens het leven van noach

Berichten: 1599

DANIEL777 schreef:

Ik denk dat God niet blij is om de mens te straffen maar God doet dat wel.
Dan denk ik aan
1) toen de mensen uit Egypte moesten vertrekken sloeg hij de Egyptenaren met de dood en mensen die geen bloed van een lam op de deurposten hadden gesmeerd
2) David toen die overspel en moord had gepleegd werd de eerste zoon gedood
3) annanias en safira toen ze deden of ze alles bij de apostelen brachten en toen bleek dat zo niet was.
4) de zondvloed tijdens het leven van noach

Dit zijn wel bijna allemaal Oude Testament gebeurtenissen.

Vaak spreekt men van de genade tijd waar wij nu in leven. En grotendeels kan ik dat helemaal begrijpen. Vanaf het moment van Jezus lijden, sterven, opstanding en verder zie je dergelijke dingen als in het oude testament niet meer gebeuren.
Al moet je er wel bij bedenken dat het geschrevene van het Nieuwe testament een periode van ongeveer 100 jr is. Wel valt daar de vernietiging van de tempel, Jeruzalem etc door de romeinen binnen. Iets waarvan je in de bijbel eigenlijk niets leest. Terwijl de geschiedschrijving in het oude testament een veel langere periode beslaat, zeg maar een 4000 jr. (leuk om te weten....Adam heeft misschien de vader van Noach nog wel gekend, evenals Henoch...en verder....Noach heeft misschien Abram nog wel gekend..... dus het verhaal van mond tot mond, over het paradijs, het wandelen met God en dergelijke zit maar een paar mensen tussen )

Maar terug over de genade tijd en de straffen van God in de Bijbel over zonde en dergelijke valt alleen het verhaal van Annanias en Safira een beetje buiten de boot. Daar strafte God wel die twee, omwille van een zonde.

Verder zie ik dat God's ingrijpen door straffen in de Bijbel, veelal een weg zijn van bevrijding van Zijn volk en de weg die Hij gaat met de mensen.

Berichten: 1599

DANIEL777 schreef:

Ik denk dat God niet blij is om de mens te straffen maar God doet dat wel.
Dan denk ik aan
1) toen de mensen uit Egypte moesten vertrekken sloeg hij de Egyptenaren met de dood en mensen die geen bloed van een lam op de deurposten hadden gesmeerd
2) David toen die overspel en moord had gepleegd werd de eerste zoon gedood
3) annanias en safira toen ze deden of ze alles bij de apostelen brachten en toen bleek dat zo niet was.
4) de zondvloed tijdens het leven van noach

Dit zijn wel bijna allemaal Oude Testament gebeurtenissen.

Vaak spreekt men van de genade tijd waar wij nu in leven. En grotendeels kan ik dat helemaal begrijpen. Vanaf het moment van Jezus lijden, sterven, opstanding en verder zie je dergelijke dingen als in het oude testament niet meer gebeuren.
Al moet je er wel bij bedenken dat het geschrevene van het Nieuwe testament een periode van ongeveer 100 jr is. Wel valt daar de vernietiging van de tempel, Jeruzalem etc door de romeinen binnen. Iets waarvan je in de bijbel eigenlijk niets leest. Terwijl de geschiedschrijving in het oude testament een veel langere periode beslaat, zeg maar een 4000 jr. (leuk om te weten....Adam heeft misschien de vader van Noach nog wel gekend, evenals Henoch...en verder....Noach heeft misschien Abram nog wel gekend..... dus het verhaal van mond tot mond, over het paradijs, het wandelen met God en dergelijke zit maar een paar mensen tussen )

Maar terug over de genade tijd en de straffen van God in de Bijbel over zonde en dergelijke valt alleen het verhaal van Annanias en Safira een beetje buiten de boot. Daar strafte God wel die twee, omwille van een zonde.

Verder zie ik dat God's ingrijpen door straffen in de Bijbel, veelal een weg zijn van bevrijding van Zijn volk en de weg die Hij gaat met de mensen.

Berichten: 1181

God straft de zonden niet......?

De joden riepen: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen.
Let op het joodse volk:
hoevaak is dat niet gebeurt? de laatste wereldoorlog nog, ook daar waren de joden de dupe
ik denk dat God wel degelijk de zonden straft, al lijkt het vaak niet meer in die mate als in het oude testament

Berichten: 5057

Er zijn idd voorbeelden waarin God optreedt als een straffende God. Het is echter niet de reden waarom we niet zouden moeten zondigen. Want zonde kent haar eigen straf, het heeft gevolgen voor je vrijheid...Je raakt gebonden door schaamte, geheimhouding en vluchtgedrag. Dat is de essentie van het verhaal. En bevrijding van deze zondemacht is alleen door de verlossing van Jezus mogelijk.
Laten we ons best doen met de reacties om deze essentie niet uit het oog te verliezen.

Berichten: 357

CHATULIEM619 schreef:

Er zijn idd voorbeelden waarin God optreedt als een straffende God. Het is echter niet de reden waarom we niet zouden moeten zondigen. Want zonde kent haar eigen straf, het heeft gevolgen voor je vrijheid...Je raakt gebonden door schaamte, geheimhouding en vluchtgedrag. Dat is de essentie van het verhaal. En bevrijding van deze zondemacht is alleen door de verlossing van Jezus mogelijk.
Laten we ons best doen met de reacties om deze essentie niet uit het oog te verliezen.

Mooi, helemaal mee eens, voor een groot gedeelte trek je de woorden uit me mond, kort en bondig. en duidelijk

Berichten: 4718

De straf op de zonde is nog steeds de dood.

In Openbartingen word gesproken over der eerste dood en de tweede dood.
De eerste dood ondergaat iedereen, maar de tweede dood niet.

Lees Openbaringen 20 maar eens.

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

De straf op de zonde is nog steeds de dood.

In Openbartingen word gesproken over der eerste dood en de tweede dood.
De eerste dood ondergaat iedereen, maar de tweede dood niet.

Lees Openbaringen 20 maar eens.

Inderdaad Mariska, de uiteindelijke straf van de zonde is de dood. Maar vraag je je eens af of je voor die tijd werkelijk leeft als je gevangen bent in zonde....

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Inderdaad Mariska, de uiteindelijke straf van de zonde is de dood. Maar vraag je je eens af of je voor die tijd werkelijk leeft als je gevangen bent in zonde....

Naar mijn idee ben ik niet gevangen in zonden.
Ieder mens doet zonde, maar we weten dat er vergeving is.
Alleen God kan ons vergeven.
Wie een schuilplaats zoekt bij God, hoeft niet te vrezen
de tweede dood te sterven.

Berichten: 357

MARISKA601 schreef:

Naar mijn idee ben ik niet gevangen in zonden.
Ieder mens doet zonde, maar we weten dat er vergeving is.
Alleen God kan ons vergeven.
Wie een schuilplaats zoekt bij God, hoeft niet te vrezen
de tweede dood te sterven.

Er wordt ook wel eens gesproken over hoofdzonden, die niet worden vergeven, nu is mijn vraag welke dat dan zijn?
Het wordt wel eens aangegeven, maar niet echt duidelijk gezegd welke dat zijn.
Dus, het is ook niet echt de bedoeling om in zonde te blijven, volgens mij zijn er echt wel grenzen.

Berichten: 4718

Dit n.a.v. van een vraag van iemand.

Hoofdzonde is een term die voornamelijk in de katholieke kerk wordt gebruikt. Het gaat hierbij om zeven zonden die ieder aan de basis liggen van vele andere zonden.

Ze werden als lijst in de 6e eeuw opgesteld door Paus Gregorius I, maar zijn al in de 4e eeuw door geestelijken in een gesystematiseerd overzicht beschreven.

In de Bijbel zijn verschillende opsommingen van zonden te vinden(Kolossenzen 3:5-9), die echter niet overeenkomen met de lijst van de zeven hoofdzonden.
Het begrip hoofdzonde wordt wel eens verward met het begrip doodzonde of zware zonde.

De zeven hoofdzonden zijn:

1.Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)
2.Avaritia (hebzucht - gierigheid)
3.Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)
4.Invidia (nijd - jaloezie - afgunst)
5.Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)
6.Ira (woede - toorn - wraak - gramschap )
7.Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid

Hier tegenover staat de 7 deugden.

1.Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
2.Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
3.Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
4.Fortitudo (Moed - sterkte - vasthoudendheid - standvastigheid)
5.Fides (Geloof), in Latijnse teksten vaak omschreven als Pietas
6.Spes (Hoop)
7.Caritas (Naastenliefde/Liefde)

Iedere Rooms-Katholiek dient de 7 hoofdzonden
op de biechten aan een priester.
Doet een Rooms-Katholiek dat niet en hij sterft, dan is er geen plaats inde hemel voor hem.

Berichten: 357

Be dankt Mariska, toch wel iets om over na te denken, ook al ben ik niet rooms, ik denk toch wel dat het iedereen aangaat

Berichten: 2215

MARISKA601 schreef:

Hoofdzonde is een term die voornamelijk in de katholieke kerk wordt gebruikt. Het gaat hierbij om zeven zonden die ieder aan de basis liggen van vele andere zonden.

Ze werden als lijst in de 6e eeuw opgesteld door Paus Gregorius I, maar zijn al in de 4e eeuw door geestelijken in een gesystematiseerd overzicht beschreven.

In de Bijbel zijn verschillende opsommingen van zonden te vinden(Kolossenzen 3:5-9), die echter niet overeenkomen met de lijst van de zeven hoofdzonden.
Het begrip hoofdzonde wordt wel eens verward met het begrip doodzonde of zware zonde.

De zeven hoofdzonden zijn:

1.Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)
2.Avaritia (hebzucht - gierigheid)
3.Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)
4.Invidia (nijd - jaloezie - afgunst)
5.Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)
6.Ira (woede - toorn - wraak - gramschap )
7.Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid

Hier tegenover staat de 7 deugden.

1.Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
2.Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
3.Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
4.Fortitudo (Moed - sterkte - vasthoudendheid - standvastigheid)
5.Fides (Geloof), in Latijnse teksten vaak omschreven als Pietas
6.Spes (Hoop)
7.Caritas (Naastenliefde/Liefde)

Ik kan er niet zo heel veel mee. Ik probeer zelf altijd 2 dingen voor ogen te houden.

Alle zonden komen voort vanuit onze ik-gerichtheid, egoïsme is een beter woord.
En wat betreft de deugden. Als je Jezus als voorbeeld neemt, weet je wat alle deugden zijn.

Dit maakt het voor mij wat simpeler. Lachende smiley

Berichten: 1193

MARIJAN072 schreef:

Ik kan er niet zo heel veel mee. Ik probeer zelf altijd 2 dingen voor ogen te houden.

Alle zonden komen voort vanuit onze ik-gerichtheid, egoïsme is een beter woord.
En wat betreft de deugden. Als je Jezus als voorbeeld neemt, weet je wat alle deugden zijn.

Dit maakt het voor mij wat simpeler. Lachende smiley

Ik heb ook weleens gehoord dat onze zonde voortkomt uit ons verlangen om onafhankelijk van God te zijn. (Komt gedeeltelijk overeen denk ik met wat jij schrijft).

Dat vind ik ook wel een mooie omschrijving, omdat in de Bijbel staat dat alles wat niet uit geloof gebeurt zonde is. In feite zou je God bij alles wat je doet moeten (kunnen) betrekken. Hij ziet het allemaal natuurlijk toch wel.

GrZing!

Berichten: 2215

ZINGA672 schreef:

Ik heb ook weleens gehoord dat onze zonde voortkomt uit ons verlangen om onafhankelijk van God te zijn. (Komt gedeeltelijk overeen denk ik met wat jij schrijft).

Dat vind ik ook wel een mooie omschrijving, omdat in de Bijbel staat dat alles wat niet uit geloof gebeurt zonde is. In feite zou je God bij alles wat je doet moeten (kunnen) betrekken. Hij ziet het allemaal natuurlijk toch wel.

GrZing!

Een mooie aanvulling, Zinga! Hier kan ik me helemaal in vinden.

Berichten: 2706

JOLAN931 schreef:

God straft de zonden niet......?

De joden riepen: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen.
Let op het joodse volk:
hoevaak is dat niet gebeurt? de laatste wereldoorlog nog, ook daar waren de joden de dupe
ik denk dat God wel degelijk de zonden straft, al lijkt het vaak niet meer in die mate als in het oude testament

De kreet van Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen werd uitgesproken door een opgehitste massa, die ook zo dom was dat ze zich liet ophitsen - een paar dagen daarvoor waren er nog hele andere dingen geroepen. Je kunt toch, vertaald naar deze tijd, wat voetbalsupporters gillen niet vergelijken met uitspraken waarvoor je het hele Nederlandse volk verantwoordelijk kunt stellen?

Dat er misbruik gemaakt is van deze tekst, ook door veel christenen, is wel duidelijk. Het godsbeeld waarbij men vooral een straffende God benadrukt, is daar debet aan geweest. In het begin van de oorlog waren dit soort opvattingen overigens algemener in Nederland dan men een paar jaar na de oorlog durfde toe te geven.

Wie als christen in deze uitspraak een rechtvaardiging van de Holocaust ziet, is wel heer ver van de boodschap van Christus, als mens een Jood notabene, verwijderd. Door en na Christus zijn offer is onze omgang met God een andere geworden en dat is maar goed ook. Door datzelfde offer mogen we nu de vergevende en liefdevolle God ervaren, en minder de vaak straffende God uit het Oude Verbond.

Thomas, die zijn God niet verantwoordelijk houdt voor de Holocaust.

Berichten: 4047

ik heb er andere gedachten bij;
inderdaad riepen de mensen; Zijn bloed kome over ons en onze kinderen;
een paar uur later stonden zij onder het kruis, waar de Heere Jezus bad; Vader, vergeef het hun, zij weten immers niet wat ze doen?
ik denk dat je ervan mag uitgaan, dat de gebeden van de Heere Jezus verhoord zijn, als je het hogepriesterlijk gebed in johannes 17 leest.

toch is het bloed van Christus over het joodse volk gekomen, kijk maar eens naar de pinksterdag, waar drieduizend mensen tegelijk tot bekering kwamen; allen in genade aangenomen, door het offer op golgotha!
het bloed kwam dus niet op een straffende manier over het volk; maar op een zegenende, verlossende manier!!

zo wonderlijk is onze God; Hij had ons lief toen wij nog vijanden waren, en gaf Zich over voor ons, terwijl wij nog niet naar Hem vroegen;
wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

Berichten: 1391

Wat is zonde?

De bijbel beantwoordt deze vraag als volgt: „Ieder die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid" (1 Joh. 3 : 4).

Indien nu de Tien Geboden door Christus zijn opgeheven en aan het kruis genageld, hoe kan een mens dan nog die opgeheven wet overtreden en ertegen zondigen?
Het is toch niet mogelijk een wet te overtreden die buiten werking is gesteld?

Goddelijke genade is een gunst die God ons verleent zonder dat wij die verdiend hebben. En wie heeft die Goddelijke genade nu nodig?
Natuurlijk een zondaar.

Natuurlijk is er een wet aan het kruis genageld, nl. de oudtestamentische joodse ceremoniële wet, maar niet Gods zedenwet - niet de Tien Geboden - die de richtsnoer vormen voor het leven van een gelovige.
Met betrekking tot deze Tien Geboden zegt Jezus : „Indien gij Mij liefhebt, onderhoudt Mijn geboden" (Joh. 14 :15). - En de apostel Johannes schrijft in zijn Eerste Zendbrief : „En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen : indien wij Zijn geboden bewaren. Wie zegt : Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar, en in die is de waarheid niet; maar wie Zijn Woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt" (1 Joh. 2 : 3-5).

Moge Hij in ons het verlangen wekken om Hem meer en meer gelijkvormig te worden, de zonde in al haar vormen te schuwen en te streven naar de gerechtigheid in Christus, opdat wij door ons leven Hem mogen verheerlijken.

"Want wie hoorder is van het Woord en niet dader, die gelijkt op een man die het gelaat waarmede hij geboren is, in een spiegel beschouwt; want hij heeft zich beschouwd, is heengegaan en heeft terstond vergeten hoe hij er uitzag. Maar wie zich verdiept in de volmaakte wet, die der vrijheid, en daarbij blijft, niet als een vergeetachtig hoorder, doch als een werkelijke dader, die zal zalig zijn in zijn doen." (Jacobus 1:23-25)

Berichten: 5057

Het valt me op dat mensen prompt over theologische discussies gaan praten, terwijl het afhoudt van de essentie van mijn betoog. De reden dat we niet zouden moeten zondigen, is nl veel belangrijker dan wat zonde is. Want voor een ieder kan dat verschillen. Dat hebben we hier ook op de site gemerkt.
Zonde zorgt ervoor dat je je geestelijke vrijheid kwijtraakt. Dat je God en mensen niet meer recht in de ogen durft te kijken. Dat je niet meer in Zijn aanwezigheid durft te zijn. Zonde zorgt er uiteindelijk voor dat je geestelijke leven totaal vernietigd wordt.
Dat is geen kwestie van theologie, maar het is een existentiële vraag. De vraag die je jezelf dus zou moeten stellen: in hoeverre ben ik mijn relatie met God aan het vernietigen en is het me dat waard?

Bovendien kun je ook kijken of je symptomen in je eigen leven herkent. Durf je iedereen vrijuit aan te kijken, of heb je toch geroddeld achter de ruggen van mensen om. Durf je te bidden, of ben je bang voor God geworden dat Hij het toch niet goedvindt wat je gedaan hebt?

Berichten: 4718

CHATULIEM619 schreef:

Het valt me op dat mensen prompt over theologische discussies gaan praten, terwijl het afhoudt van de essentie van mijn betoog. De reden dat we niet zouden moeten zondigen, is nl veel belangrijker dan wat zonde is. Want voor een ieder kan dat verschillen. Dat hebben we hier ook op de site gemerkt.
Zonde zorgt ervoor dat je je geestelijke vrijheid kwijtraakt. Dat je God en mensen niet meer recht in de ogen durft te kijken. Dat je niet meer in Zijn aanwezigheid durft te zijn. Zonde zorgt er uiteindelijk voor dat je geestelijke leven totaal vernietigd wordt.
Dat is geen kwestie van theologie, maar het is een existentiële vraag. De vraag die je jezelf dus zou moeten stellen: in hoeverre ben ik mijn relatie met God aan het vernietigen en is het me dat waard?

Bovendien kun je ook kijken of je symptomen in je eigen leven herkent. Durf je iedereen vrijuit aan te kijken, of heb je toch geroddeld achter de ruggen van mensen om. Durf je te bidden, of ben je bang voor God geworden dat Hij het toch niet goedvindt wat je gedaan hebt?

Als je niet wilt zondigen, moet je eerst weten wat zonde is.
God heeft ons de 10 geboden gegeven , wat voor ons van belang is,
om te weten hoe we moeten leven.
En zolang wij voor onze zonden vergeving vragen is er geen belemmering tussen ons en God.

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Als je niet wilt zondigen, moet je eerst weten wat zonde is.
God heeft ons de 10 geboden gegeven , wat voor ons van belang is,
om te weten hoe we moeten leven.
En zolang wij voor onze zonden vergeving vragen is er geen belemmering tussen ons en God.

Zonde heeft ook veel te maken met je persoonlijke motieven en achtergrond. Voor een alcoholist is drinken zonde, iomdat het hem/haar weer brengt in de macht van de verslaving, terwijl voor een ander drinken geen zonde is. Bij alles wat je doet moet je je de vraag stellen, kan ik er zonder of heeft het mij in de greep? De tien geboden zijn richtlijnen, maar in veel gevallen is het gewoon minder duidelijk, en dan moet je zelf keuzes maken. Daarom heeft slechts een theologische benadering weinig zin, omdat zonde iets is wat heel dichtbij de mens staat.

Berichten: 2109

CHATULIEM619 schreef:

Zonde heeft ook veel te maken met je persoonlijke motieven en achtergrond. Voor een alcoholist is drinken zonde, iomdat het hem/haar weer brengt in de macht van de verslaving, terwijl voor een ander drinken geen zonde is. Bij alles wat je doet moet je je de vraag stellen, kan ik er zonder of heeft het mij in de greep? De tien geboden zijn richtlijnen, maar in veel gevallen is het gewoon minder duidelijk, en dan moet je zelf keuzes maken. Daarom heeft slechts een theologische benadering weinig zin, omdat zonde iets is wat heel dichtbij de mens staat.

In je voorbeeld is niet het drinken de zonde, maar de manier van omgaan ermee. Dat is wat zonde tot zonde maakt...in die zin inderdaad iets wat heel dichtbij de mens staat.

Berichten: 1181

De zonden maken in de eerste plaats dat er een verwijdering komt tussen jou en je God, daar zijn we het wel over eens.

Maar waarom komt er een verwijdering tussen jou en God??
Dat is omdat God verdriet heeft van de zonden, en omdat Hij de zonden haat.
Dan kom je toch vanzelf bij een veroordelend God terrecht?

Dan kunnen je zonden vergeven worden als je ze voor Hem beleid en vervolgens ook laat las ik ergens, maar zonder die vergeving blijft God een verterend vuur blijkbaar

4.Jesaja 30 [2 v.] „Ziet, de Naam des HEEREN komt van verre, Zijn toorn brandt, en de last is zwaar; Zijn lippen zijn vol gramschap, en Zijn tong, als een verterend vuur;”
5.Jesaja 33 [1 v.] „De zondaren te Sion zijn verschrikt; beving heeft de huichelaren aangegrepen; zij zeggen: Wie is er onder ons, die bij een verterend vuur wonen kan? Wie is er onder ons, die bij een eeuwigen gloed wonen kan?”
6.Hebreeën 12 [1 v.] „Want onze God is een verterend vuur.”

onderschatten wij (ik) dan niet de ernst van de zonden?