verder...

Berichten: 2113

Ik kan alleen maar zeggen...

als je echt met mij begaan bent bidt dan voor mij, dat ik de kracht weer vind voor dit leven.

Suus

Berichten: 413

SUSANNAH475 schreef:

Ik kan alleen maar zeggen...

als je echt met mij begaan bent bidt dan voor mij, dat ik de kracht weer vind voor dit leven.

Suus

Dacht je nou echt, dat ik je vergeten was?

Berichten: 413

Henk Wijngaard heeft een liedje gemaakt, heel lang geleden:

Dat gaat als volgt:

He, Suus, de bui is over. Kijk de lucht wordt al weer blauw
en die boog met 1.000 kleuren, die is alleen voor jou!

Het is een oud liedje Twijfelende smiley

en zeker niet de mooiste melodie Zieke smiley

,
maar voor 't oog wel zeker het mooiste om te zien Verliefde smiley

Omdat ik nogal van autootjes houdt,
houd ik dus / nou ja dus / ook van zijn liedjes.

En nu eindelijk de kans om daar wat mee te doen Knipoog smiley

Berichten: 2113

BEHAPPY332 schreef:

Dacht je nou echt, dat ik je vergeten was?

is niet persoonlijk (voor jou) bedoeld hoor...

Berichten: 1599

SUSANNAH475 schreef:

is niet persoonlijk (voor jou) bedoeld hoor...
Soms heb ik het gevoel dat alleen God van me houdt... ik mis bepaalde mensen om me heen... ik mis gesprekken over het geloof, nee niet hier op het forum waar ik vaak het gevoel heb dat ik niet begrepen word... maar mensen die mij begrijpen, mensen die snappen dat ik serieus met het geloof bezig ben.
Ik heb vannacht tot 7 uur zitten praten met 1 hele goede vriend, maar hij is één van de weinigen die begrijpt hoe ik me voel.
Ik ben God dankbaar dat hij er tenminste nog voor me is.

Ze zeggen altijd dat God je niet meer geeft dan je dragen kunt; maar met mij gaat Hij voor mijn gevoel echt tever... ik kan soms gewoon niet meer !

Suus, het is maar net hoe je met de dingen omgaat.
Als ik zo jouw dingen lees op CM, lees ik suus en de rest van de wereld.
Het verdriet van je dat alleen God van je houdt. Dat er niet iemand is om mee te praten over je geloof, maar niet hier op t forum.

Weet je, jij ervaart dat je niet begrepen wordt, maar begrip is niet alleen dat er dingen gezegd worden die jou passen. Som zijn woorden wel eens van een andere strekking. Niemand ontkent toch dat jij niet serieus met je geloof bezig bent, we zien alleen maar de dingen waar jij over nadenkt.

Ik denk dat je veel te veel met die dingen bezig bent. Je vraagstuk over Jeruzalem, de wijze van geloof van anderen, etc. En wat ik van je weet en uit gesprekken, liggen daar jouw vraagstukken helemaal niet, die liggen veel meer bij jouw eigen persoon. Ga niet worstelen met vragen waar theologen ook hun hoofd over breken.

Wat valt er te vinden in die antwoorden. God's nabijheid is bij Jezus te vinden, in zijn liefdevolle offer, zijn vraag beantwoorden 'Gelof je in mij, wil je behouden worden, wil je je leven in mijn hand leggen en vol vertrouwen gaan?'

Zoek rust in God, rust in je geloof, bouw vanuit hetgeen je wel hebt, ga van daar uit de weg met God. Hou het simpel in je leven.
Ga niet in de rol van slachtoffer zitten, want bij alles in het leven ben jij degene die de beslissingen kan nemen het morgen anders te doen.

Morgen is jouw dag, de dag waarop je vrij kan en mag leven voor God.
Neem de tijd om naar God te luisteren in plaats van te tobben over je leven. Zoek God in de stilte van je kamer, in de natuur, in plaats van moeilijke discussies over het geloof op het CM forum. Vaak is God daar niet te vinden. Neem de tijd dat God tegen je kan praten, dat Hij zijn woorden in jouw hart kan leggen, in plaats van de nachten door te brengen terwijl je rust en slaap nodig hebt.

Doorbreek het ritme, zoek God dicht bij jou, want daar is Hij, God heeft jou bijzonder lief, Hij wil dat je aan zijn hand verder gaat.
Zoek de mensen die je mist, in een gemeente bij jou in de buurt, daar ontmoet je christenen, daar kunnen we het lichaam van Christus ontmoeten, want dat zijn alle gelovigen op aarde. Ga die weg.

God zegent jou.

Berichten: 1230

Lieve Suus, ik sluit mij helemaal aan bij wat Jonathan net schreef aan je!

Meid...je hebt zoveel gekregen, zoveel te geven!
Tel je zegeningen en wordt stil!

Er zijn ALTIJD mensen die er voor je zijn, niet altijd degene die jij wilt maar God zet mensen om je heen, sta stil en kijk om je heen en verwonder je!

Bid en u zal gegeven worden, zoek en u zult vinden...

Berichten: 2338

Lieve Sus,

Veel van wat er gezegd kan worden is er hier boven al gezegd...
Meis, je bent een knokker! Je doet het zo ongeloofelijk goed, maar bent nog enorm snel van je stuk te brengen...ook dat heeft tijd nodig, gun jezelf dat Knipoog smiley

Je bent een parel in God's hand, Sus...vergeet dat nooit!

Berichten: 1230

Hey Suus,

Onderstaande tekst hangt in mijn toilet op het memobord;

God houdt zoveel van je, dat Hij je neemt zoals je bent....

....maar Hij houdt teveel van je om je zo te laten!

Sterkte in je ontdekkingsreis, het is een weg met veel kuilen waarover je struikelt maar ook een weg met bergen waar je naar mag uitkijken.
Als je boven op zo`n berg staat en je ziet de bestemming waar je heen gaat vat je weer moed voor de rest van je reis.

Houd vol, houd moed, tank bij maar ga vooral door.
Je bent niet alleen, God loopt met je mee!

Berichten: 486

Suus,
ik moest even zoeken, maar heb mijn reaktie op een stukje van jou terug gevonden...
ik hoop dat je het nog een keer doorleest, en dat je er wat aan hebt...

SUSANNAH475 schreef:
"Het is niet zo moeilijk als je denkt" ?

Nou, ik denk als je mijn achtergrond beleefd zou hebben dat het een stuk moeilijker voor mij is dan jullie misschien denken.
Ik heb moeten vechten voor mijn identiteit, heb altijd het gevoel gehad dat ik er niet mocht zijn.

Dat was het verleden en ik ga naar de toekomst, maar ook nu worstel ik nog wel met het geloof, zeker als het raakvlakken heeft met identiteit.
Mag ik er wel zijn ? Dat was in 't verleden telkens mijn vraag.
Nu weet ik diep van binnen dat God van mij houdt... zoals ik ben.
Ik geloof in Jezus, dat Hij (ook) voor mijn zonden is gekruisigd, gestorven en begraven en weer opgestaan.
Ik raak er in de war van soms als ik de reakties hier op 't forum lees, wat moet ik loslaten ? "die besmette zondige ik" ? ...daar snap ik soms niks meer van... denk dan dat ik m'n identiteit moet loslaten en daar pas ik voor.
God heeft me gewild, anders had ik dit niet geschreven... en er is hoop, want God heeft een plan ook met mijn leven.
Wilde dit ff kwijt, wees een beetje voorzichtig met mij... ik vat de dingen soms anders op als dat ze bedoeld zijn.

Nog een week en dan verloopt mijn abo... weet nog niet of ik het ga verlengen... aan de ene kant wil ik 't graag, want ik weet dat het goed is om het met christenen over het geloof te hebben, aan de andere kant soms brengt het me zo in de war betreft het geloof en verder... heb ook persoonlijke twijfels... (niet over geloof).
Zolang er mensen zijn die me kunnen helpen vind ik het fijn, maar vind het soms moeilijk om alweer die hulp te vragen...

Liefs,

Susannah

Ben ik even onder de indruk van jouw posting!
Waarom? Omdat het zo herkenbaar is...littekens, innerlijke strijd, onzekerheden...maar daar tegenover toch de drang om te lezen, vragen en leren.

In het gevoel dat het zo moeilijk is soms om de dingen te begrijpen van het forum sta je zeker niet alleen! Ook ik gooi er af en toe het bijltje bij neer omdat het me boven mn pet gaat!

Ooit heeft iemand eens tegen me gezegd: "Wees niet te gulzig, iedereen wil leren, maar je geeft een baby toch ook geen biefstuk?"

Zelf zie ik het zo:
Ik heb de bodem van de put gezien, die eindeloze diepe put waarin je jezelf en het vertrouwen in iedereen én God verliest!
Maar als je naar boven kijkt vanaf de bodem dan zie je een lichtpuntje.
Moe als je bent lijkt de klim eindeloos, je begint vol goede moed, snel naar boven is wat je wilt, terug naar daar waar het leven draagbaar is!

Je klimt steeds sneller en dan gebeurd het, je grijpt mis. Je wilde te snel..daar ga je weer..weer een stuk naar beneden tot je het houvast weer gevonden hebt. Verbaasd zie je dan dat je niet teruggevallen bent tot aan het beginpunt.

Dan probeer je met wijsheid kleine stukjes te klimmen, elke keer zoeken je handen en voeten naar houvast. Na nog een stuk kun je eindelijk zien wat daar staat bij de rand van de put, het zijn mensen...ze hangen over de rand en moedigen je aan. "kom op! Je kunt het!" "Snel, want hier is het draagbaar!"
Onder de indruk van die naastenliefde vergeet je je voorzichtigheid en wil je sneller...steeds sneller! Het is dan ook niet raar dat je weer een keer misgrijpt. De drang naar warmte en draagbaarheid heeft je onvoorzichtig gemaakt..de mensen boven aan de put bedoelen het goed! Maar kunnen jouw klimvaardigheden niet inschatten!

Als je moe bent onderweg naar de draagbaarheid...mag je rust nemen.

Als de aanmoedigingen teveel worden..mag je zeggen dat je wel snel wilt maar nog niet de goede vaardigheden onder de knie hebt.

Uiteindelijk kom je in je eigen tempo, met behulp van anderen zover dat je de rand kunt pakken...je kunt erover heen kijken. Die laatste stap en je bent er..

Al die tijd is God bij je, hij ziet je worstelingen, hij ziet dat je grip verliest, dat je terugglijd omdat je te snel wilt..

Als je boven bent zal Hij trots op je zijn, Hij was er al die tijd al voor je, Zijn liefde is onvoorwaardelijk!
En in wat voor tempo je dat bereikt hebt, dat maakt Hem volgens mij niet uit!
Hij kent je strijd...je vragen..en je onzekerheden. Hij ziet je littekens en zal ook die helen tijdens die kleine stapjes onderweg naar boven..

Marieke
(die nog steeds kleine stapjes neemt en blijft zoeken naar houvast )

Berichten: 2113

MARIEKE897 schreef:

Suus,
ik moest even zoeken, maar heb mijn reaktie op een stukje van jou terug gevonden...
ik hoop dat je het nog een keer doorleest, en dat je er wat aan hebt...

SUSANNAH475 schreef:
"Het is niet zo moeilijk als je denkt" ?

Nou, ik denk als je mijn achtergrond beleefd zou hebben dat het een stuk moeilijker voor mij is dan jullie misschien denken.
Ik heb moeten vechten voor mijn identiteit, heb altijd het gevoel gehad dat ik er niet mocht zijn.

Dat was het verleden en ik ga naar de toekomst, maar ook nu worstel ik nog wel met het geloof, zeker als het raakvlakken heeft met identiteit.
Mag ik er wel zijn ? Dat was in 't verleden telkens mijn vraag.
Nu weet ik diep van binnen dat God van mij houdt... zoals ik ben.
Ik geloof in Jezus, dat Hij (ook) voor mijn zonden is gekruisigd, gestorven en begraven en weer opgestaan.
Ik raak er in de war van soms als ik de reakties hier op 't forum lees, wat moet ik loslaten ? "die besmette zondige ik" ? ...daar snap ik soms niks meer van... denk dan dat ik m'n identiteit moet loslaten en daar pas ik voor.
God heeft me gewild, anders had ik dit niet geschreven... en er is hoop, want God heeft een plan ook met mijn leven.
Wilde dit ff kwijt, wees een beetje voorzichtig met mij... ik vat de dingen soms anders op als dat ze bedoeld zijn.

Nog een week en dan verloopt mijn abo... weet nog niet of ik het ga verlengen... aan de ene kant wil ik 't graag, want ik weet dat het goed is om het met christenen over het geloof te hebben, aan de andere kant soms brengt het me zo in de war betreft het geloof en verder... heb ook persoonlijke twijfels... (niet over geloof).
Zolang er mensen zijn die me kunnen helpen vind ik het fijn, maar vind het soms moeilijk om alweer die hulp te vragen...

Liefs,

Susannah

Ben ik even onder de indruk van jouw posting!
Waarom? Omdat het zo herkenbaar is...littekens, innerlijke strijd, onzekerheden...maar daar tegenover toch de drang om te lezen, vragen en leren.

In het gevoel dat het zo moeilijk is soms om de dingen te begrijpen van het forum sta je zeker niet alleen! Ook ik gooi er af en toe het bijltje bij neer omdat het me boven mn pet gaat!

Ooit heeft iemand eens tegen me gezegd: "Wees niet te gulzig, iedereen wil leren, maar je geeft een baby toch ook geen biefstuk?"

Zelf zie ik het zo:
Ik heb de bodem van de put gezien, die eindeloze diepe put waarin je jezelf en het vertrouwen in iedereen én God verliest!
Maar als je naar boven kijkt vanaf de bodem dan zie je een lichtpuntje.
Moe als je bent lijkt de klim eindeloos, je begint vol goede moed, snel naar boven is wat je wilt, terug naar daar waar het leven draagbaar is!

Je klimt steeds sneller en dan gebeurd het, je grijpt mis. Je wilde te snel..daar ga je weer..weer een stuk naar beneden tot je het houvast weer gevonden hebt. Verbaasd zie je dan dat je niet teruggevallen bent tot aan het beginpunt.

Dan probeer je met wijsheid kleine stukjes te klimmen, elke keer zoeken je handen en voeten naar houvast. Na nog een stuk kun je eindelijk zien wat daar staat bij de rand van de put, het zijn mensen...ze hangen over de rand en moedigen je aan. "kom op! Je kunt het!" "Snel, want hier is het draagbaar!"
Onder de indruk van die naastenliefde vergeet je je voorzichtigheid en wil je sneller...steeds sneller! Het is dan ook niet raar dat je weer een keer misgrijpt. De drang naar warmte en draagbaarheid heeft je onvoorzichtig gemaakt..de mensen boven aan de put bedoelen het goed! Maar kunnen jouw klimvaardigheden niet inschatten!

Als je moe bent onderweg naar de draagbaarheid...mag je rust nemen.

Als de aanmoedigingen teveel worden..mag je zeggen dat je wel snel wilt maar nog niet de goede vaardigheden onder de knie hebt.

Uiteindelijk kom je in je eigen tempo, met behulp van anderen zover dat je de rand kunt pakken...je kunt erover heen kijken. Die laatste stap en je bent er..

Al die tijd is God bij je, hij ziet je worstelingen, hij ziet dat je grip verliest, dat je terugglijd omdat je te snel wilt..

Als je boven bent zal Hij trots op je zijn, Hij was er al die tijd al voor je, Zijn liefde is onvoorwaardelijk!
En in wat voor tempo je dat bereikt hebt, dat maakt Hem volgens mij niet uit!
Hij kent je strijd...je vragen..en je onzekerheden. Hij ziet je littekens en zal ook die helen tijdens die kleine stapjes onderweg naar boven..

Marieke
(die nog steeds kleine stapjes neemt en blijft zoeken naar houvast )

...

Berichten: 2978

Ik wil alleen even zeggen dat je trots op jezelf mag zijn(ik ben ook trots op je)want je bent van heeeeeeel diep gekomen,respect!
Kussende smiley

Berichten: 1663

Lieve sus,

Ik denk dat mensen je veel meer begrijpen dan dat jij denkt.
Enkel hebben die mensen een andere kijk op je situatie dan jij zelf hebt. Daardoor lijk jij vaak te denken dat men je dus niet begrijpt, terwijl mensen jou juist graag willen helpen op je problemen en verdriet op een andere manier te benaderen. Zoals vaker gezegt hier, je helpt iemand niet door hem te bevestigen in zijn zielig zijn, je helpt iemand door hem manieren te laten zien hoe je ook met die dingen om kunt gaan. Maar vaak als iemand op dit forum dat probeer reageer jij juist met de opmerking dat mensen eens wat opbouwender moeten doen. De meeste proberen dat nou juist, maar jij lijkt alles juist als kritiek op te vatten.

Je hebt nu een heel lang persoonlijk stuk op het forum gezet, om ons te overtuigen dat we je verkeerd begrijpen. Maar ik denk echt dat jij ons nu juist verkeerd begrijpt. Bovendien maak je jezelf wel heel erg kwetsbaar voor mensen die hier niet met zuivere redenen zitten (ja helaas, die zitten ook op cm) .
Als ik ook lees wat jij zoekt heb ik ook een beetje het idee dat cm niet de juiste plaats is om dat te zoeken.

Ik vind dat Jonathan heel mooi verwoord wat ik zelf ook dacht, enkel als ik dat neerschijf weet ik dat het bij jou overkomt als een regelrechte aanval.

Ik wens je veel sterkte toe.

Berichten: 1230

Ik denk Anette dat je de spijker op de kop slaat!
Op een forum als deze, moet je het hebben van woorden.
Hoe interpreteer je die,vaak met een gekleurde bril.
Hoe ik het neerzet en bedoel kun jij weer heel anders opvatten.
En zo dien je het forum ook te zien, voor hele diepgaande dingen blijft persoonlijk contact van belang.
Je kunt elkaar in de ogen kijken , hervragen en de tijd nemen om uit te leggen hoe of wat je bedoelt hebt, hier gaat dat niet, het is een te snel medium!

Susannah, als ik alle reactie`s zo eens bekijk wordt je zeker erg gewaardeerd hier, je bijdragen worden als zeer zinvol beschouwd maar , net zoals jij het ook weleens ervaart, kan iemand een andere mening er op na houden dan jij ( of is het...als jij Smiley die vol vragen zit

).

Maar goed, moraal van het verhaal....blijf wie je bent, neem het forum zoals het is en geniet van wat wij hebben met zn allen, een leuke manier om met elkaar van gedachten te wisselen en te discussieren!

Berichten: 4718

Wat wil je hiermee bereiken?
Dat we medelijden met je krijgen?
Of is onze reactie naar jou toe verkeerd?

Berichten: 2338

Quote:

MARISKA601 SCHREEF:
Wat wil je hiermee bereiken?
Dat we medelijden met je krijgen?
Of is onze reactie naar jou toe verkeerd?

Maris, volgens mij legt Sus hier heel duidelijk uit dat zij degene is die moeite heeft dingen die er gezegd worden..ZIJ! Daarmee beweert ze niet dat de reactie's die ze krijgt verkeerd zijn, maar dat zij ze verkeerd interpreteert...ze vraagt al helemaal niet om medelijden, maar om begrip!
Begrip voor het feit dat ze in een enorm moeilijk gevecht zit, waarin ze soms door de bomen het bos niet meer ziet...waarin ze wil vertrouwen op de Heer, maar zo lang ze daarmee bezig is ook om ons begrip vraagt...omdat ze er vaak moeite mee heeft om onze woorden goed op te pakken...
Ik weet niet hoe je je vraag bedoelde, maar moet eerlijk zeggen dat bij mij de haren al recht overeind gingen staan toen ik het las! Het zou wat meedenkender verwoord mogen worden in mijn ogen...

Sus,

Ik sluit me aan bij Annette en Carin...
Ik denk dat jouw belevingswereld soms zo vertroebeld is dat je de dingen die tegen je gezegd worden helemaal verkeerd interpreteert.
En dat geeft niet, zo lang je dat duidelijk aan kunt geven en durft te vragen hoe het dan bedoeld is..
Ik vond het stukje van Marieke ontzettend mooi omschreven...Helaas ben ik zelf niet zo goed in het verwoorden van dingen, maar het is voor mij heel herkenbaar.
Jij, en jouw beleving zijn dat ook! Er zijn echt meer mensen die begrijpen waar je vandaan komt, die de andere kant van de medaille ook kennen.
En inderdaad, is het soms nodig om de communicatie breder te maken dan een pc om dat aan het licht te krijgen...
Geef je eigen grenzen aan in het contact, maar breek niet meteen af wanneer je iets niet begrijpt...al doende leert men.
En soms, moet je misschien eens niet allerlei redenen verzinnen dat het niet klopt...maar een compliment dat je krijgt gewoon eens binnen laten komen...
Want Sus, je bént een parel in God's hand! Dat is geen metafoor, dat is gewoon zo...we zijn allemaal ruw aan de randjes, gevormd door omstandigheden...maar wanneer we vertrouwen op de Heer en Hem Zijn werk laten doen in ons, worden we die parel...
Sterker nog, we zijn het al...ook met die ruwe randjes! Want de Heer heeft ons zo oneindig lief, dat we voor Hem altijd een parel zijn... Knipoog smiley

Berichten: 60

Hoi Susan.
Ik ga niks toevoegen.Er is al veel gezegd.
Ik zie alleen dat je erg diep gaat.
Ook ik zal voor je bidden.
[edit: geen persoonlijke gegevens hier]

Berichten: 2113

CARIN303 schreef:

Ik denk Anette dat je de spijker op de kop slaat!
Op een forum als deze, moet je het hebben van woorden.
Hoe interpreteer je die,vaak met een gekleurde bril.
Hoe ik het neerzet en bedoel kun jij weer heel anders opvatten.
En zo dien je het forum ook te zien, voor hele diepgaande dingen blijft persoonlijk contact van belang.
Je kunt elkaar in de ogen kijken , hervragen en de tijd nemen om uit te leggen hoe of wat je bedoelt hebt, hier gaat dat niet, het is een te snel medium!

Susannah, als ik alle reactie`s zo eens bekijk wordt je zeker erg gewaardeerd hier, je bijdragen worden als zeer zinvol beschouwd maar , net zoals jij het ook weleens ervaart, kan iemand een andere mening er op na houden dan jij ( of is het...als jij Smiley die vol vragen zit

).

Maar goed, moraal van het verhaal....blijf wie je bent, neem het forum zoals het is en geniet van wat wij hebben met zn allen, een leuke manier om met elkaar van gedachten te wisselen en te discussieren!

Het lastige is denk ik dat dit een forum is...
Wat ik bedoelde is te zeggen dat ik contacten in real life mis... op een forum interpreteer je dingen en weet je niet eens of het zo bedoeld is.
In mijn omgeving zijn er weinig mensen die hetzelfde idee hebben over God en daarom vond ik het heerlijk om te ontdekken dat hier op C.M. mensen te vinden waren die ook de bijbel serieus nemen. Maar, en daar komt het... het blijven vaak virtuele contacten met af en toe (in 2008 en 2009 was dat nog veel minder) een bbq of een feest en gelukkig de laatste tijd wat vaker een picknick of iets anders.

Het heeft ook te maken dat ik niet in een kerk kom... (ik ben wel op zoek)... voor mij nog niet gemakkelijk omdat ik juist daar tegen problemen aanloop.

Ik heb het dus niet over de virtuele contacten hier op het forum... en zeker niet over wat er hier op het forum geschreven staat... ieder is vrij om zijn of haar mening te geven en daar heb ik het hier ook niet over.

En ik ervaar het idd. als een snel medium... !! misschien wel te snel voor mij.

Berichten: 2113

MARISKA601 schreef:

Wat wil je hiermee bereiken?
Dat we medelijden met je krijgen?
Of is onze reactie naar jou toe verkeerd?

Wat ik hiermee wil bereiken ?
Nou in elk geval niet dat jullie medelijden met me krijgen; zoals ik al heb aangegeven is het absoluut niet bedoeld om 'zielig' te zijn.
Jullie reactie naar mij toe is zoals een ander het ziet, dat mag ook, dus ook daar heb ik geen problemen mee; met de een kun je het nou eenmaal beter vinden als de ander, dat zal je toch altijd zo houden.

Nee, ik wil dit ermee bereiken namelijk dat ik denk dat ik jullie gebed wel heel goed kan gebruiken.
Om jullie een beter beeld te geven waar ik tegenaan loop en waarom het nog niet zo eenvoudig is... heb ik e.e.a. willen verduidelijken.
Mijn verleden heeft heel veel schade toegebracht, maar ik blijf er niet in hangen... ik wil verder (vandaar de naam van dit topic), maar in dat verder gaan heb ik behoefte aan mensen om mij heen... en ik weet wel dat ik daar lang niet de enige in ben.
God heeft ooit gezegd dat Hij niet wilt dat de mens alleen is; niet allleen in een relatie maar ook in een vriendschap kun je zoveel delen met en leren van elkaar... maar ik ervaar daar van tijd tot tijd moeite in... vandaar dat ik jullie om hulp vraag voor gebed.

Berichten: 2113

MARIEKE897 schreef:

Suus,
ik moest even zoeken, maar heb mijn reaktie op een stukje van jou terug gevonden...
ik hoop dat je het nog een keer doorleest, en dat je er wat aan hebt...

SUSANNAH475 schreef:
"Het is niet zo moeilijk als je denkt" ?

Nou, ik denk als je mijn achtergrond beleefd zou hebben dat het een stuk moeilijker voor mij is dan jullie misschien denken.
Ik heb moeten vechten voor mijn identiteit, heb altijd het gevoel gehad dat ik er niet mocht zijn.

Dat was het verleden en ik ga naar de toekomst, maar ook nu worstel ik nog wel met het geloof, zeker als het raakvlakken heeft met identiteit.
Mag ik er wel zijn ? Dat was in 't verleden telkens mijn vraag.
Nu weet ik diep van binnen dat God van mij houdt... zoals ik ben.
Ik geloof in Jezus, dat Hij (ook) voor mijn zonden is gekruisigd, gestorven en begraven en weer opgestaan.
Ik raak er in de war van soms als ik de reakties hier op 't forum lees, wat moet ik loslaten ? "die besmette zondige ik" ? ...daar snap ik soms niks meer van... denk dan dat ik m'n identiteit moet loslaten en daar pas ik voor.
God heeft me gewild, anders had ik dit niet geschreven... en er is hoop, want God heeft een plan ook met mijn leven.
Wilde dit ff kwijt, wees een beetje voorzichtig met mij... ik vat de dingen soms anders op als dat ze bedoeld zijn.

Nog een week en dan verloopt mijn abo... weet nog niet of ik het ga verlengen... aan de ene kant wil ik 't graag, want ik weet dat het goed is om het met christenen over het geloof te hebben, aan de andere kant soms brengt het me zo in de war betreft het geloof en verder... heb ook persoonlijke twijfels... (niet over geloof).
Zolang er mensen zijn die me kunnen helpen vind ik het fijn, maar vind het soms moeilijk om alweer die hulp te vragen...

Liefs,

Susannah

Ben ik even onder de indruk van jouw posting!
Waarom? Omdat het zo herkenbaar is...littekens, innerlijke strijd, onzekerheden...maar daar tegenover toch de drang om te lezen, vragen en leren.

In het gevoel dat het zo moeilijk is soms om de dingen te begrijpen van het forum sta je zeker niet alleen! Ook ik gooi er af en toe het bijltje bij neer omdat het me boven mn pet gaat!

Ooit heeft iemand eens tegen me gezegd: "Wees niet te gulzig, iedereen wil leren, maar je geeft een baby toch ook geen biefstuk?"

Zelf zie ik het zo:
Ik heb de bodem van de put gezien, die eindeloze diepe put waarin je jezelf en het vertrouwen in iedereen én God verliest!
Maar als je naar boven kijkt vanaf de bodem dan zie je een lichtpuntje.
Moe als je bent lijkt de klim eindeloos, je begint vol goede moed, snel naar boven is wat je wilt, terug naar daar waar het leven draagbaar is!

Je klimt steeds sneller en dan gebeurd het, je grijpt mis. Je wilde te snel..daar ga je weer..weer een stuk naar beneden tot je het houvast weer gevonden hebt. Verbaasd zie je dan dat je niet teruggevallen bent tot aan het beginpunt.

Dan probeer je met wijsheid kleine stukjes te klimmen, elke keer zoeken je handen en voeten naar houvast. Na nog een stuk kun je eindelijk zien wat daar staat bij de rand van de put, het zijn mensen...ze hangen over de rand en moedigen je aan. "kom op! Je kunt het!" "Snel, want hier is het draagbaar!"
Onder de indruk van die naastenliefde vergeet je je voorzichtigheid en wil je sneller...steeds sneller! Het is dan ook niet raar dat je weer een keer misgrijpt. De drang naar warmte en draagbaarheid heeft je onvoorzichtig gemaakt..de mensen boven aan de put bedoelen het goed! Maar kunnen jouw klimvaardigheden niet inschatten!

Als je moe bent onderweg naar de draagbaarheid...mag je rust nemen.

Als de aanmoedigingen teveel worden..mag je zeggen dat je wel snel wilt maar nog niet de goede vaardigheden onder de knie hebt.

Uiteindelijk kom je in je eigen tempo, met behulp van anderen zover dat je de rand kunt pakken...je kunt erover heen kijken. Die laatste stap en je bent er..

Al die tijd is God bij je, hij ziet je worstelingen, hij ziet dat je grip verliest, dat je terugglijd omdat je te snel wilt..

Als je boven bent zal Hij trots op je zijn, Hij was er al die tijd al voor je, Zijn liefde is onvoorwaardelijk!
En in wat voor tempo je dat bereikt hebt, dat maakt Hem volgens mij niet uit!
Hij kent je strijd...je vragen..en je onzekerheden. Hij ziet je littekens en zal ook die helen tijdens die kleine stapjes onderweg naar boven..

Marieke
(die nog steeds kleine stapjes neemt en blijft zoeken naar houvast )

Dank je wel Marieke...!!
Doet me goed wat je schrijft.
Wens jou ook heel veel kracht en sterkte in jouw dingen.

Berichten: 2113

ANNETTE792 schreef:

Lieve sus,

Ik denk dat mensen je veel meer begrijpen dan dat jij denkt.
Enkel hebben die mensen een andere kijk op je situatie dan jij zelf hebt. Daardoor lijk jij vaak te denken dat men je dus niet begrijpt, terwijl mensen jou juist graag willen helpen op je problemen en verdriet op een andere manier te benaderen. Zoals vaker gezegt hier, je helpt iemand niet door hem te bevestigen in zijn zielig zijn, je helpt iemand door hem manieren te laten zien hoe je ook met die dingen om kunt gaan. Maar vaak als iemand op dit forum dat probeer reageer jij juist met de opmerking dat mensen eens wat opbouwender moeten doen. De meeste proberen dat nou juist, maar jij lijkt alles juist als kritiek op te vatten.

Je hebt nu een heel lang persoonlijk stuk op het forum gezet, om ons te overtuigen dat we je verkeerd begrijpen. Maar ik denk echt dat jij ons nu juist verkeerd begrijpt. Bovendien maak je jezelf wel heel erg kwetsbaar voor mensen die hier niet met zuivere redenen zitten (ja helaas, die zitten ook op cm) .
Als ik ook lees wat jij zoekt heb ik ook een beetje het idee dat cm niet de juiste plaats is om dat te zoeken.

Ik vind dat Jonathan heel mooi verwoord wat ik zelf ook dacht, enkel als ik dat neerschijf weet ik dat het bij jou overkomt als een regelrechte aanval.

Ik wens je veel sterkte toe.

Ik heb het niet over het forum.
Ik doelde op mijn sociale contacten. of beter gezegd, het gemis daarvan.

Berichten: 2113

SUSANNAH475 schreef:

Ik heb het niet over het forum.
Ik doelde op mijn sociale contacten. of beter gezegd, het gemis daarvan.

Ik wil jullie allen bedanken voor jullie reacties...

Berichten: 1663

SUSANNAH475 schreef:

Ik heb het niet over het forum.
Ik doelde op mijn sociale contacten. of beter gezegd, het gemis daarvan.

Daar heb ik het ook over, maar zoals gebruikelijk heeft de ander het bij het verkeerde eind als hij of zij anders antwoordt dan dat jij graag wilt horen.

Berichten: 2113

ANNETTE792 schreef:

Daar heb ik het ook over, maar zoals gebruikelijk heeft de ander het bij het verkeerde eind als hij of zij anders antwoordt dan dat jij graag wilt horen.

wie zegt dat ?
En zijn dat mensen die mij goed kennen dan ?
Ik begrijp niet goed wat je nu bedoelt.

Berichten: 1663

SUSANNAH475 schreef:

wie zegt dat ?
En zijn dat mensen die mij goed kennen dan ?
Ik begrijp niet goed wat je nu bedoelt.

Dat zeg ik Sus, en als je reakties terug leest, ook in vorige topics, zul je zien dat nog meer mensen dat wel eens zeggen.
Als je niet in jou straatje reageert klopt de anders reaktie nooit, trekt men dingen uit zn verband, begrijpt men je niet of moet men enkel opbouwend reageren. Maar dan wel op de manier die jij opbouwend vind., en die komt op mij vaak over alsof je enkel maar bevestigd wil worden in jou denkwereld. Je lijkt precies te weten hoe je wilt dan men op je reageert.
We begrijpen het wel, maar zijn het dan enkel niet met je eens. En dat lijkt jij niet te kunnen begrijpen.
En wat ik nu schreef klinkt in jou oren vast heel onaardig, maar t is dus juist opbouwend bedoelt!

Nogmaals, ik denk dat Jonathan perfect met de juiste woorden neergezet heeft wat ik denk,ik kan het niet beter uitleggen dan hij.

En wat ik bedoelde met wat je hier niet ging vinden, cm is een dating site, een site met mensen uit alle richtingen van het christelijk geloof.
Als jij diepgaande gesprekken wilt voeren, kom je hier dus verhalen uit al die richtingen tegen. Als je aangeeft dat je snel verward raakt en problemen met je beeld van God krijgt vraag ik me dus af of je op de juiste site zit om diepgaande gesprekken te voeren.

Berichten: 2113

ANNETTE792 schreef:

Dat zeg ik Sus, en als je reakties terug leest, ook in vorige topics, zul je zien dat nog meer mensen dat wel eens zeggen.
Als je niet in jou straatje reageert klopt de anders reaktie nooit, trekt men dingen uit zn verband, begrijpt men je niet of moet men enkel opbouwend reageren. Maar dan wel op de manier die jij opbouwend vind., en die komt op mij vaak over alsof je enkel maar bevestigd wil worden in jou denkwereld. Je lijkt precies te weten hoe je wilt dan men op je reageert.
We begrijpen het wel, maar zijn het dan enkel niet met je eens. En dat lijkt jij niet te kunnen begrijpen.
En wat ik nu schreef klinkt in jou oren vast heel onaardig, maar t is dus juist opbouwend bedoelt!

Nogmaals, ik denk dat Jonathan perfect met de juiste woorden neergezet heeft wat ik denk,ik kan het niet beter uitleggen dan hij.

En wat ik bedoelde met wat je hier niet ging vinden, cm is een dating site, een site met mensen uit alle richtingen van het christelijk geloof.
Als jij diepgaande gesprekken wilt voeren, kom je hier dus verhalen uit al die richtingen tegen. Als je aangeeft dat je snel verward raakt en problemen met je beeld van God krijgt vraag ik me dus af of je op de juiste site zit om diepgaande gesprekken te voeren.

Ik doelde niet op de contacten hier op C.M. ik doelde op mijn eigen sociale omgeving in real life.
Blijkbaar was dat voor velen niet duidelijk hier.
Ik plaats het op C.M. omdat ik jullie hulp vraag in gebed, niet omdat het over jullie op C.M. zou gaan.

Berichten: 2463

ANNETTE792 schreef:

Dat zeg ik Sus, en als je reakties terug leest, ook in vorige topics, zul je zien dat nog meer mensen dat wel eens zeggen.
Als je niet in jou straatje reageert klopt de anders reaktie nooit, trekt men dingen uit zn verband, begrijpt men je niet of moet men enkel opbouwend reageren. Maar dan wel op de manier die jij opbouwend vind., en die komt op mij vaak over alsof je enkel maar bevestigd wil worden in jou denkwereld. Je lijkt precies te weten hoe je wilt dan men op je reageert.
We begrijpen het wel, maar zijn het dan enkel niet met je eens. En dat lijkt jij niet te kunnen begrijpen.
En wat ik nu schreef klinkt in jou oren vast heel onaardig, maar t is dus juist opbouwend bedoelt!

Nogmaals, ik denk dat Jonathan perfect met de juiste woorden neergezet heeft wat ik denk,ik kan het niet beter uitleggen dan hij.

En wat ik bedoelde met wat je hier niet ging vinden, cm is een dating site, een site met mensen uit alle richtingen van het christelijk geloof.
Als jij diepgaande gesprekken wilt voeren, kom je hier dus verhalen uit al die richtingen tegen. Als je aangeeft dat je snel verward raakt en problemen met je beeld van God krijgt vraag ik me dus af of je op de juiste site zit om diepgaande gesprekken te voeren.

Eigenlijk heb je gewoon gelijk Annette, maar het zal voor Sus wel slikken zijn om het zo te lezen.

Berichten: 1663

SUSANNAH475 schreef:

Ik doelde niet op de contacten hier op C.M. ik doelde op mijn eigen sociale omgeving in real life.
Blijkbaar was dat voor velen niet duidelijk hier.
Ik plaats het op C.M. omdat ik jullie hulp vraag in gebed, niet omdat het over jullie op C.M. gaat.

En weer doe je hetzelfde......je haalt er een stukje uit om je gelijk te bewijzen en de rest negeer je......

Maar das je goed recht als jij je daar prettig bij voelt, maar ik stop nu ff met reageren. Nogmaals, sterkte ermee.

Berichten: 2109

SUSANNAH475 schreef:

Ze zeggen altijd dat God je niet meer geeft dan je dragen kunt; maar met mij gaat Hij voor mijn gevoel echt tever... ik kan soms gewoon niet meer !

Dat gevoel is zo herkenbaar. En ja, ik denk dat je dat ook gerust uit mag spreken, dat je het idee hebt dat er nu een grens meer dan bereikt is. Tegelijk mag je je dan juist ook vastklampen aan diegenen die er wél voor je zijn, zoals die ene vriend waar je mee gepraat hebt onlangs. Het is juist dergelijke vriendschap tezamen met mijn band met God die me toch dat sprankje steeds weer geeft, al zou ik uit mezelf eerder enkel de enorme donkere donderwolken zien...

Berichten: 413

Christus kwam om het gebrokene heel te maken. Boze geesten werden uitgedreven. Zonden en fouten werden weggewassen. Mensen kregen nieuwe hoop en werden vervuld met liefde. Uit geloof denk ik wensen alle (?) christenen te leven. Persoonlijk vind ik het moedig, open, eerlijk, en misschien wel ontroerend hoe Susanne het aandurft dat zij/ jij je ware hart durft te tonen. Zelf speel ik makkelijk met woorden, beeldspraken en taalgrapjes. (en of ze flauw zijn of niet, dat maak ik zelf wel uit). Hoe Susanne beschrijft, dat ze / jij alles lettërlijk neemt, doet mij beseffen wat de kracht van woorden kan zijn. Toch geloven wij allen hier in Het Woord, De Blijde Boodschap. Ook dat kan 'dus' met dezelfde kracht binnenkomen. Ontvangt dan dit woord als een kind (beelspraak... ) Susanne, je beschrijft hoe je door omstandigheden eigenlijk te lang kind bent gebleven. Christus beschrijft uït ërvaring dat dat vanuit de hemel God een Vadë wil zijn voor Zijn kinderen. In het geloof, met hoop en liefde mag je dus Zijn Kind zijn en volwássen zijn tegelijkertijd. De wereld is niet makkelijk, vaak heel complex. Maar als christen weet je, dat je kind bent van een hemelse Vader, Die in ieder geval gezorgd heeft voor een behouden Thuiskomst. Dat maakt het leven een stuk lichter en makkelijkër om te dragen, want je mag Hemels kind zijn en aards volwassen tegelijkëtijd. Met vallen en ópstaan

Berichten: 146

Ik zal in ieder geval voor je bidden want dat is tussen alle verhalen door gewoon je vraag volgens mij en daar beantwoord ik graag aan
Gods zegen in je tocht
Willie